This composite
image shows M60 and the region around it, where data from NASA's Chandra X-ray
Observatory are pink and data from NASA's Hubble Space Telescope (HST) are red,
green and blue. Image Credit: X-ray: NASA / CXC / MSU / J.Strader et al,
Optical: NASA / STScI
Αστρονόμοι
βρίσκουν με τη βοήθεια των διαστημικών τηλεσκοπίων Hubble και Chandra, έναν από
τους πιο πυκνούς γαλαξίες στο Σύμπαν.
Σύμφωνα
με μια έρευνα που δημοσιεύεται στο περιοδικό the Astrophysical Journal Letters,
o υπέρπυκνος γαλαξίας-νάνος M60-UCD1 έχει περίπου χίλιες φορές μικρότερη ακτίνα
από το Γαλαξία μας, ωστόσο η πυκνότητα άστρων που περιέχει είναι 15.000 φορές
μεγαλύτερη.
Πρόκειται
για τον πιο πυκνό γαλαξία που έχει βρεθεί ποτέ και σίγουρα τον πυκνότερo στο
κοντινό Σύμπαν. Υπολογίζεται πως έχει ηλικία 10 δισεκατομμυρίων ετών και απέχει
περίπου 60 εκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη, καθώς βρίσκεται κοντά στον
αστερισμό της Παρθένου. Η μάζα του είναι ίση με 200 εκατομμύρια δικούς μας
Ήλιους ενώ σύμφωνα με τις παρατηρήσεις ακτίνων χ, στο κέντρο αυτού του γαλαξία
νάνου πρέπει να βρίσκεται μία μαύρη τρύπα μάζας 10 εκατομμυρίων Ήλιων.
A Hubble image of
the central region of the galaxy M60, showing at its outskirts the small dwarf
galaxy M60-UDC1 (inside the red circle). This dwarf is found to be the galaxy
with the highest known density of stars (a more typical dwarf galaxy is shown
inside the dotted red circle. The diagonal white streak is an artifact).
Credit: NASA HST; J. Strader
Το
πιο ενδιαφέρον στοιχείο για τον M60-UCD1 είναι πως η μισή του μάζα βρίσκεται σε
μια περιοχή ακτίνας μόλις 80 ετών φωτός. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως τα αστέρια
σε εκείνη την περιοχή είναι 25 φορές πιο κοντά από ότι στο Γαλαξία μας.
«Τα
διαστρικά ταξίδια σε αυτό το γαλαξία θα είναι πολύ πιο εύκολα από ότι στο δικό
μας», λέει η Jay Strader του πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, που συμμετείχε στην
έρευνα.
Το
επίγειο τηλεσκόπιο 6.5 μέτρων στην Αριζόνα των ΗΠΑ χρησιμοποιήθηκε για την
εξακρίβωση της σύνθεσης του γαλαξία, και προέκυψε πως δε διαφέρει πολύ με το δικό
μας Ήλιο, περιέχοντας και βαρύτερα στοιχεία από υδρογόνο και ήλιο. Η πληθώρα
βαριών στοιχείων σημαίνει πως είναι πιθανό ο γαλαξίας να φιλοξενεί πλανήτες,
γεγονός που ίσως επέτρεπε την εμφάνιση ζωής.
This graph shows
where M60-UCD1 fits in as far as luminosity and size. Credit: Strader et al.
Η
ομάδα των αστρονόμων δεν έχει καταλήξει τι προκάλεσε την τόσο μεγάλη πυκνότητα
αστέρων στον M60-UCD1. Είτε αυτοί οι σχηματισμοί αστέρων γεννιούνται τόσο
πυκνοί, είτε με κάποιο τρόπο μικραίνουν χάνοντας άστρα από τις εξωτερικές τους
περιοχές, απομένοντας με το πυκνό γαλαξιακό τους πυρήνα.
Κλειδί
στη διαλεύκανση του μυστηρίου είναι η ύπαρξη της μαύρης τρύπας στο κέντρο του,
η μάζα της οποίας υποδεικνύει πως πιο πιθανή είναι η δεύτερη εκδοχή ενός
μεγαλύτερου γαλαξία ο οποίος ίσως συγκρούστηκε με κάποιον άλλον στο παρελθόν,
χάνοντας μεγάλο μέρος των άστρων του.
Astronomers may
have discovered the densest galaxy in the nearby Universe. The galaxy, known as
M60-UCD1, is located about 54 million light years from Earth. M60-UCD1 is
packed with an extraordinary number of stars and this has led scientists to
classify it as an "ultra-compact dwarf galaxy." This means that this
galaxy is smaller and has more stars than just a regular dwarf galaxy. While
astronomers already knew this, it wasn't until these latest results from
Chandra, Hubble and telescopes on the ground that they knew just how dense this
galaxy truly is. M60-UCD1 has the mass about 200 million times our sun and,
remarkably, about half of this mass is packed into a radius of just about 80
light years. That translates into the density of stars in this part of M60-UCD1
being about 15,000 times greater than what's found in Earth's neighborhood in
the Milky Way. Astronomers have been trying to determine where these
ultra-compact dwarf galaxies fit into the galactic evolutionary chain. Some
have suggested they start off not as galaxies but as giant star clusters. The
latest results on M60-UCD1 challenge that idea. The new Chandra data indicate
that there may be a supermassive black hole at the center of M60-UCD1. If
that's the case, then it's unlikely this object could have ever been a star cluster.
Instead, the X-ray data point to this galaxy being the remnants of a larger
galaxy that had its outer stars ripped away by tidal forces, leaving behind the
dense inner core of the galaxy. Other information about M60-UCD1 including its
large mass, point to the same conclusion. Regardless, this galaxy is a
fascinating object that astronomers will be studying for a long time to come. (NASA/CXC/A. Hobart)
Εάν
η συγκεκριμένη θεωρία είναι σωστή, τότε στο παρελθόν ο M60-UCD1 είχε 50 με 200
φορές μεγαλύτερη μάζα από ότι σήμερα, ενώ η σύγκρουση πρέπει να έγινε πριν από
αρκετά δισεκατομμύρια χρόνια.
Τέλος,
η πυκνότητα των ορατών άστρων είναι τόσο μεγάλη στον M60-UCD1, που οι
αστρονόμοι πιστεύουν πως δεν περιέχει καθόλου σκοτεινή ύλη, άλλη μία
ιδιαιτερότητα του συγκεκριμένου γαλαξία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου