Μοναδικό αρχαιολογικό εύρημα στην Απτέρα Χανίων. Unique archaeological find in Ancient Aptera, Crete

Χάλκινο γλυπτό που αναπαριστά την Αρτέμιδα. Βρέθηκε στον αρχαιολογικό χώρο της Απτέρας (φωτ. ΥΠΠΟΑ). Bronze statue depicting Artemis. It was found at the archaeological site of Ancient Aptera. (Photo credit: Ministry of Culture and Sports)

Ένα μοναδικό για τον τόπο εύρημα ήρθε στο φως στον αρχαιολογικό χώρο της Απτέρας, στο πλαίσιο συστηματικής ανασκαφικής έρευνας της Εφορείας Αρχαιοτήτων Χανίων που διεξάγεται υπό τη διεύθυνση της επίτιμης Αναπληρώτριας Προϊσταμένης, Βάννας Νινιού-Κινδελή, με χρηματοδότηση της Περιφέρειας Κρήτης.

Η πίσω όψη του γλυπτού (φωτ. ΥΠΠΟΑ). Rear view of the statue. (Photo credit: Ministry of Culture and Sports)

Πρόκειται για σύνταγμα γλυπτών, μικρού μεγέθους, της Αρτέμιδος και του Απόλλωνος (συνολικού ύψους με τη βάση περίπου 0,54 μ., χωρίς τη βάση 0,35 μ.). Η Άρτεμις, προστάτιδα θεά της Απτέρας, έχει κατασκευαστεί από χαλκό, ενώ ο αδελφός της Απόλλων από μάρμαρο. Η θεά, σε εξαιρετικά καλή κατάσταση διατήρησης, με τα άκρα της σωζόμενα εξολοκλήρου, στεκόταν σε περίτεχνη χάλκινη βάση σχήματος κιβωτιδίου. Αποδίδεται με τον κοντό ζωσμένο χιτώνα της, σε έντονο διασκελισμό, έτοιμη να τοξεύσει. Εντυπωσιακή είναι η διατήρηση του ένθετου λευκού υλικού που είχε χρησιμοποιηθεί για την απόδοση της ίριδας των ματιών της.

Μαρμάρινο γλυπτό που αναπαριστά τον Απόλλωνα. Βρέθηκε στον αρχαιολογικό χώρο της Απτέρας (φωτ. ΥΠΠΟΑ). Marble statue depicting Apollo. It was found at the archaeological site of Ancient Aptera. (Photo credit: Ministry of Culture and Sports)

Πιο λιτός στην απόδοσή του ο Απόλλων έρχεται σε αντίθεση με την εμφατική απεικόνιση της κυρίαρχης στην πόλη, θεάς. Ωστόσο, και το γλυπτό αυτό είναι έργο πολύ καλής εκτέλεσης, με σπάνια διατήρηση της ερυθρής βαφής στο στήριγμά του.

Η θεά στεκόταν σε περίτεχνη χάλκινη βάση σχήματος κιβωτιδίου (φωτ. ΥΠΠΟΑ). The statue of Artemis was standing on an ornate bronze base. (Photo credit: Ministry of Culture and Sports)

Τα γλυπτά εδράζονταν σε μικρό λίθινο βαθμιδωτό βάθρο, στο οποίο είχαν στερεωθεί με μολυβδοχόηση.

Τα δύο έργα γλυπτικής πιθανότατα είχαν εισαχθεί από καλλιτεχνικά κέντρα εκτός της Κρήτης, προκειμένου να αποτελέσουν –τοποθετημένα σε κόγχη τοίχου– το οικιακό ιερό της ρωμαϊκής πολυτελούς οικίας που κοσμούσαν.

Η κατ’ αρχήν χρονολόγησή τους μπορεί να προσδιοριστεί στο β΄ μισό του 1ου με αρχές του 2ου αιώνα μ.Χ.

Πηγή: Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού (Δελτίο Τύπου).