Είναι αυτή η πρώτη σαύρα στην Γη; Rare Amber-Entombed Lizards Preserved in Amazing Detail

Βρέθηκε μέσα σε κεχριμπάρι και έχει ηλικία 99 εκ. έτη. Lizards preserved in mid-Cretaceous amber from Myanmar. Credit: Daza et al. Sci. Adv. 2016; 2 : e1501080

Μέσα σε ένα κεχριμπάρι ηλικίας 99 εκ. ετών εντοπίστηκε σε άριστη κατάσταση μια σαύρα. Το αρχαιότερο είδος σαύρας που είχε εντοπιστεί μέχρι σήμερα ήταν ηλικίας 24 εκ. ετών και όπως είναι ευνόητο η νέα ανακάλυψη αλλάζει δραματικά τον χάρτη της εξέλιξης όχι μόνο των σαυρών αλλά και των ερπετών γενικότερα.

Η ανακάλυψη

Micrograph of specimen Bu267, showing the head and protruding tongue (the grayish blob near the top of the frame). Credit: Daza et al. Sci. Adv. 2016; 2 : e1501080

Πριν από μερικές δεκαετίες εντοπίστηκαν σε ένα τροπικό δάσος στη Μιανμάρ (πρώην Βιρμανία και Μπούρμα) πολλά πανάρχαια κεχριμπάρια μέσα στα οποία είχαν εγκλωβιστεί μικρότερα και μεγαλύτερα όντα. Τα κεχριμπάρια έχουν ηλικία περίπου 100 εκ. έτη και έχουν διατηρήσει σε άριστη κατάσταση τους… αιώνιους ενοίκους τους. Όμως μέχρι πριν από λίγο καιρό δεν υπήρχαν τα τεχνικά μέσα για να γίνει η ανάλυση αυτών των κεχριμπαριών και η μελέτη του περιεχομένου τους.

Εκπληκτικά ευρήματα

Specimens of Gekkota, Lacertoidea, Squamata, Stem Chamaeleonidae, and Agamidae have been exquisitely preserved in fossilized plant resin. CT scans reveal organs (including tongues), skeletons and skulls.  Credit: Daza et al. Sci. Adv. 2016; 2 : e1501080 / Edited by Live Science

Το τελευταίο διάστημα πολλές ερευνητικές ομάδες έχουν αρχίσει να αναλύουν αυτά τα κεχριμπάρια και τα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά. Με κάθε ανάλυση έρχονται στο φως άγνωστα μέχρι σήμερα στοιχεία εκείνης της εποχής ενώ αποκαλύπτονται διάφορα είδη την ύπαρξη των οποίων αγνοούσαμε. Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Φλόριδα χρησιμοποίησαν μια ψηφιακή τεχνολογία υψηλής ανάλυσης ακτίνων Χ για να μελετήσουν το κεχριμπάρι μέσα στο οποίο βρίσκεται η σαύρα. Σύμφωνα με τους ερευνητές πρόκειται για μια άριστα διατηρημένη σαύρα βρεφικής ηλικίας που έμοιαζε με χαμαιλέοντα. «Πρόκειται για κάτι που συνήθως χαρακτηρίζουμε ως ‘χαμένο κρίκο’» αναφέρει ο Εντουαρντ Στάνλει, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.