Φρανσίς Πικαμπιά, «Κανιβαλικό Μανιφέστο Νταντά». Francis Picabia, “Dada Cannibalistic Manifesto”

Francis Picabia, Tableau Rastadada. 1920.

«Είστε όλοι κατηγορούμενοι, σηκωθείτε

Ο ομιλητής δε μπορεί να σας μιλήσει παρά μόνο αν είστε όρθιοι

Όρθιοι όπως όταν ακούτε τον εθνικό ύμνο

Όρθιοι όπως όταν ακούτε τη Διεθνή

Όρθιοι όπως όταν ακούτε το God save the king

Όρθιοι όπως μπροστά στη σημαία.

Τέλος όρθιοι μπροστά στο ΝΤΑΝΤΑ που αντιπροσωπεύει τη ζωή

Και που σας κατηγορεί ότι αγαπάτε τα πάντα από σνομπισμό,

Αρκεί να είναι ακριβά.

Μπα, τώρα ξανακαθίσατε;

Καλύτερα, έτσι θα με ακούτε με μεγαλύτερη προσοχή.

Μα τι κάνετε εδώ, στοιβαγμένοι σαν σοβαρά στρείδια

-γιατί είστε σοβαροί, έτσι δεν είναι;

Σοβαροί, σοβαροί, σοβαροί μέχρι θανάτου.

Ο θάνατος όμως, είναι κάτι σοβαρό, ε;

Πεθαίνουμε σαν ήρωες, ή σαν ηλίθιοι, το ίδιο είναι.

Η Μόνη λέξη που δεν είναι εφήμερη, είναι η λέξη θάνατος.

Αγαπάτε τον θάνατο όταν αφορά τους άλλους.

Εις θάνατον, εις θάνατον.

To μόνο αθάνατο, είναι το χρήμα. Το χρήμα ταξιδεύει. 

Είναι Θεός, το σεβόμαστε –αξιοσέβαστο, αγαπητό στις οικογένειες.

Τιμή, τιμή στο χρήμα: ο άνθρωπος που έχει χρήμα, είναι άνθρωπος με κύρος.

Η Τιμή πουλιέται και αγοράζεται σαν τον κώλο. Ο κώλος,

Ο κώλος αντιπροσωπεύει τη ζωή σαν τις τηγανητές πατάτες,

Και όλοι εσείς που είστε σοβαροί, θα βρωμάτε χειρότερα

Από σκατά αγελάδας.

ΤΟ ΝΤΑΝΤΑ όμως δεν αισθάνεται τίποτα, δεν είναι τίποτα.

Είναι σαν τις ελπίδες σας: τίποτα,

Σαν τον παράδεισό σας: τίποτα,

Σαν τα είδωλα σας: τίποτα,

Σαν τους πολιτικούς σας: τίποτα

Σαν τους ήρωες σας; Τίποτα

Σαν τους καλλιτέχνες σας: τίποτα

Σαν τις θρησκείες σας: τίποτα

Μπορείτε να  γιουχάρετε, να ουρλιάξετε, να μου σπάσετε τα μούτρα: και μετά; ΚΑΙ ΜΕΤΑ;

Θα σας φωνάζω, ξανά και πάλι, ότι είστε όλοι σας κορόιδα.

Σε τρεις μήνες, εγώ και τα φιλαράκιά μου, θα σας πουλάμε τους πίνακες μας για μερικά φράγκα».

Francis Picabia, Dada Movement, Dada, Number 5, 15 May 1919

Κανιβαλικό Μανιφέστο Νταντά, Φρανσίς Πικαμπιά, 1920.

Dada Cannibalistic Manifesto (1920)

Francis Picabia, Dresseur d'animaux. 1923

"You are all accused; stand up The orator will speak to you only if you are standing.

Standing as for the Marseillaise,

standing as for the Russian hymn, standing as for God save the king

standing as before the flag.

Finally standing before DADA, which represents life and accuses you of loving everything out of snobbism from the moment that it becomes expensive

Are you completely settled? So much the better, that way you are going to listen to me with greater attention.

What are you doing here, parked like serious oysters for you are serious, right?

Serious serious, serious to death Death is a serious thing, huh? One dies as a hero, or as an idiot, which is the same thing. The only word which is not ephemeral is the word death. You love death for others.

To death, death, death.

Only money which doesn't die, it just leaves on trips.

It is God, one respects it, the serious p respect of families. Honour, honour to money; the man who has money is an honourable man

Honour is bought and sold like ass. Ass, ass represents life like fried potatoes, and all of you who are serious, you will smell worse than cow shit.

DADA doesn't smell anything, it is nothing, nothing, nothing.

It is like your hopes: nothing

like your paradise: nothing

like your idols: nothing

like your political men: nothing

like your heroes: nothing

like your artists: nothing

like your religions: nothing

Whistle, cry, smash my mouth and then, and then? I will tell you again that you are all pears. In three months we, my friends and I, are going to sell you our paintings for several francs".

Francis Picabia, 1919, Danse de Saint-Guy, 104.4 x 84 cm, Centre Georges Pompidou, Musée National d'Art Moderne. Reproduced in The Little Review, Picabia number, Autumn 1922.