Ριπές λέιζερ μετατρέπουν ποντικάκια σε δολοφόνους. Scientists switch on predatory kill instinct in mice

Η μελέτη αποκαλύπτει τα αρχαία νευρωνικά κυκλώματα που ρυθμίζουν το ένστικτο του κυνηγιού στους θηρευτές. Researchers have isolated the brain circuitry that coordinates predatory hunting, according to a new study. One set of neurons in the amygdala, the brain's center of emotion and motivation, cues the animal to pursue prey. Another set signals the animal to use its jaw and neck muscles to bite and kill. This photograph depicts a mouse demonstrating instinctual predatory behavior with a cricket. Credit: Courtesy of Ivan de Araujo

Θυμίζει ταινία τρόμου με ζόμπι: νευροεπιστήμονες στις ΗΠΑ χρησιμοποίησαν λέιζερ για να παρέμβουν στον εγκέφαλο πειραματόζωων, μετατρέποντας άκακα ποντικάκια σε φονικές μηχανές που δάγκωναν και σκότωναν ό,τι έβρισκαν μπροστά τους.

Με τον ίδιο τρόπο οι ερευνητές κατέβασαν στη συνέχεια τον «διακόπτη» και επανέφεραν τα τρωκτικά στην προηγούμενη, αγαθή κατάστασή τους.

Τα αρχαία εγκεφαλικά κυκλώματα του... κυνηγιού

Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Γέιλ αναφέρουν στην έγκριτη επιθεώρηση Cell ότι η έρευνά τους αποκάλυψε τα αρχαία κυκλώματα εγκεφαλικών κυττάρων που ρυθμίζουν το ένστικτο του κυνηγιού στους θηρευτές. 

Διαπιστώθηκε ότι μια ομάδα νευρώνων πυροδοτεί την καταδίωξη της λείας και μια ξεχωριστή ομάδα ωθεί το ζώο να σκοτώσει. Οι δύο ομάδες νευρώνων κατέστη δυνατό να ενεργοποιηθούν ή να απενεργοποιηθούν είτε ξεχωριστά, είτε από κοινού.

Με χρήση της οπτογενετικής

Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν τη λεγόμενη οπτογενετική τεχνολογία για να ενεργοποιήσουν ή να απενεργοποιήσουν με φως συγκεκριμένους εγκεφαλικούς νευρώνες στην κεντρική περιοχή της αμυγδαλής. «Μόλις ανάβαμε το λέιζερ, τα ποντίκια θα ορμούσαν σε ένα αντικείμενο, θα το άρπαζαν με τα σαγόνια τους και θα το δάγκωναν με μανία, σαν να ήθελαν να το σκοτώσουν» αναφέρουν.

Τα πειραματόζωα επιτίθεντo σε άλλα μικρότερα ζώα και έντομα, που αμέσως καταβρόχθιζαν, καθώς και σε κάθε είδους αντικείμενα όπως πλαστικά παιχνίδια, τα οποία κανονικά αποφεύγουν. Όμως δεν επιτίθεντo σε άλλα ποντίκια στο κλουβί τους, ούτε σε αντικείμενα μεγαλύτερα σε μέγεθος από τα ίδια, κάτι που δείχνει ότι η επιθετικότητά τους είχε κάποια όρια.

Το ποιες πρακτικές εφαρμογές μπορεί να έχει μια τέτοια έρευνα παραμένει πάντως ασαφές.

Πηγή: Wenfei Han, Luis A. Tellez, Miguel J. Rangel Jr., Simone C. Motta, Xiaobing Zhang, Isaac O. Perez, Newton S. Canteras, Sara J. Shammah-Lagnado, Anthony N. van den Pol, Ivan E. de Araujo. Integrated Control of Predatory Hunting by the Central Nucleus of the Amygdala. Cell, 2017; DOI: 10.1016/j.cell.2016.12.027