Αν
και δεν έχουν αυτιά, αντιλαμβάνονται πολλούς θορύβους μέσα στο νερό και
επηρεάζονται άμεσα από αυτούς. Oysters rapidly close their shells in response to
low-frequency sounds characteristic of marine noise pollution, according to a
study. This is an image of electric oyster MolluSCAN eye project. Credit: Jean-Charles Massabuau
Δεν
έχουν αυτιά ούτε διαθέτουν ακουστικό σύστημα. Παρ’ όλα αυτά τα στρείδια ακούν
και ανταποκρίνονται στους διάφορους θορύβους, όπως ανακάλυψαν ερευνητές από τη
Γαλλία. Τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι, αντίθετα με όσα πιστεύαμε ως τώρα, η ακοή
ενδέχεται να είναι μια αίσθηση διαδεδομένη σε όλα τα μαλάκια. Επίσης θέτουν
ακόμη πιο επιτακτικά το ζήτημα της θαλάσσιας ηχορύπανσης: ο θόρυβος που
προκαλείται από τις ανθρώπινες δραστηριότητες έχει ήδη αποδειχθεί ότι
«τρελαίνει» τις φάλαινες και τους φυσητήρες, ίσως όμως οι αρνητικές επιδράσεις
του στον υποβρύχιο κόσμο να είναι τελικά περισσότερο εκτεταμένες από ό,τι
νομίζαμε.
(A) Schematic view
of the experimental setup. Is: loudspeaker position, mpcg: multiplate current
generator, o: oysters equipped with electrodes, tb: tennis ball, w, wooden
board, sb: sandbox; (tb, w and sb compose a vibration absorber).
Οι
ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Μπορντό στη Γαλλία εξέθεσαν 32 στρείδια του
Ειρηνικού (Crassostrea gigas) σε μια
σειρά από θορύβους διαφορετικής έντασης και συχνότητας – από 10 ως 20.000
hertz. Τα στρείδια κλείνουν το όστρακό τους όταν αισθάνονται απειλή ή στρες,
έτσι οι επιστήμονες είχαν εφαρμόσει στις θυρίδες τους μικροσκοπικά
επιταχυνσιόμετρα ώστε να μετρούν την παραμικρή κίνησή τους. Τα αποτελέσματα της
μελέτης, η οποία δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «PLoS», έδειξαν ότι τα στρείδια ανταποκρίνονται στους ήχους, και
μάλιστα σε ένα εύρος συχνοτήτων από 10 έως 1000 Hz.
«Καμπανάκι»
για τροφή και για κινδύνους
Most marine noise
pollution is due to cargo boats, and most of the noise from shipping is at low
sound frequencies that oysters 'hear' best. By contrast, small leisure boats, jet
skis and water bikes produce sounds that are too high for oysters to 'hear'.
Όπως
εξήγησε ο Ζαν-Σαρλ Μασαμπιό, επικεφαλής της μελέτης, τα στρείδια δεν ακούν με
τον ίδιο τρόπο που ακούμε εμείς αλλά μάλλον συλλαμβάνουν τις δονήσεις που
δημιουργούν τα κύματα του ήχου στο νερό με τη στατοκύστη τους, ένα όργανο το
οποίο καταγράφει κινήσεις και δονήσεις. Αυτού του είδους η ακοή, τόνισε ο
επιστήμονας, τους προσφέρει ποικίλα πλεονεκτήματα, από την ανεύρεση τροφής –
που έρχεται με τα κύματα – ως την αποφυγή των θηρευτών.
«Τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι στα ρηχά
νερά θα πρέπει να ακούν τα κύματα που σπάζουν στην ακτή και τα ρεύματα που
προκαλούνται στο νερό» είπε ο κ. Μασαμπιό «οπότε μπορούν να ανοίγουν για να δεχθούν την τροφή που αυτά μεταφέρουν».
Επίσης, πρόσθεσε, θα πρέπει να ακούν τους κεραυνούς, κάτι το οποίο εξηγεί
γιατί, όπως έχει παρατηρηθεί, τα στρείδια γεννούν τα αυγά τους κατά τη διάρκεια
καταιγίδων με αστραπές και βροντές. «Ίσως
αυτό να είναι ένα “σήμα” για τον συγχρονισμό της ωοτοκίας» εξήγησε, υπογραμμίζοντας
ότι τα στρείδια θα πρέπει επίσης να ακούν τα ρεύματα που προκαλούν στο νερό οι
θηρευτές τους καθώς πλησιάζουν. «Οι
αστακοί και τα ψάρια, που τρέφονται με νεαρά στρείδια, παράγουν ήχους στο εύρος
των συχνοτήτων που ακούν τα στρείδια» ανέφερε.
Οι
επιστήμονες επισημαίνουν ότι τα στρείδια είναι πιο ευαίσθητα στις συχνότητες
μεταξύ των 10 και 200 hertz – αυτές ακριβώς στις οποίες κινούνται οι ήχοι που
παράγονται από τα πλοία, την εξερεύνηση με εκρηκτικά, τις σεισμικές μελέτες και
τις ανεμογεννήτριες. Όλα αυτά, τονίζουν, ενδέχεται να «μπερδεύουν» τα στρείδια
και να διαταράσσουν την ισορροπία τους. Περαιτέρω μελέτες θα δείξουν αν κάτι
τέτοιο ισχύει, όμως θεωρούν σχεδόν βέβαιο ότι οι επιπτώσεις της υποβρύχιας
ηχορύπανσης δεν περιορίζονται στις φάλαινες και στα άλλα κητώδη, όπως έχει
φανεί ως τώρα. «Αυτό που δείχνουμε εδώ
είναι ότι το πρόβλημα είναι μάλλον ένα πολύ πραγματικό πρόβλημα για πολύ
περισσότερα ζώα από ό,τι φανταζόμαστε» υπογράμμισε ο κ. Μασαμπιό.
Πηγές:
Mohcine Charifi, Mohamedou Sow, Pierre Ciret, Soumaya Benomar, Jean-Charles
Massabuau. The sense of hearing in the Pacific oyster, Magallana gigas. PLOS
ONE, 2017; 12 (10): e0185353 DOI: 10.1371/journal.pone.0185353 - http://www.tovima.gr/science/medicine-biology/article/?aid=910870
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου