Έριχ Φριντ, «Στα όρια της απόγνωσης». Erich Fried, “Grenze der Verzweiflung”

Benjamin West (1738–1820), The Cave of Despair (1772), oil on canvas, 61 x 76.2 cm, Yale Center for British Art, New Haven, CT. Wikimedia Commons.

Τόσο σ’ αγαπάω

που πια δεν ξέρω

αν τόσο σ’ αγαπώ

ή αν φοβάμαι

 

αν φοβάμαι ν’ αντικρίσω

δίχως εσένα

τι απ’ τη ζωή μου

θα έμενε ακόμη στη ζωή

 

Προς τι το λούσιμο

προς τι η θέληση γι’ ανάρρωση

προς τι η περιέργεια

προς τι η συγγραφή

 

προς τι η χείρα βοηθείας

προς τι το ξεχώρισμα της αληθείας

από το σωρό τα ψέματα και τη φρίκη

δίχως εσένα

 

Ίσως ακριβώς γιατί υπάρχεις

και γιατί ακόμη άνθρωποι

θα υπάρχουν σαν εσένα

ακόμη και χωρίς εμένα

Arnold Böcklin (1827–1901), Orlando Furioso (1901), oil and tempera on wood, 103 x 150 cm, Museum der bildenden Künste, Leipzig, Germany. Image by sailko, via Wikimedia Commons.

«Ο ερωτικός Έριχ Φρηντ». Εισαγωγή – επιλογή – μετάφραση: Ελένη Σταγκουράκη.

“Grenze der Verzweiflung”

Joseph Mallord William Turner (1775–1851), The Cave of Despair (c 1835), oil on mahogany, 50.8 x 81.3 cm, The Tate Gallery (accepted by the nation as part of the Turner Bequest 1856), London. © The Tate Gallery and Photographic Rights © Tate (2016), CC-BY-NC-ND 3.0 (Unported), https://www.tate.org.uk/art/artworks/turner-the-cave-of-despair-n05522

Ich habe Dich so lieb

daß ich nicht mehr weiß

ob ich Dich so lieb habe

oder ob ich mich fürchte

 

ob ich mich fürchte zu sehen

was ohne Dich

von meinem Leben

noch am Leben bliebe

 

Wozu mich noch waschen

wozu noch gesund werden wollen

wozu noch neugierig sein

wozu noch schreiben

 

wozu noch helfen wollen

wozu aus den Strähnen von Lügen

und Greueln noch Wahrheit ausstrählen

ohne Dich

 

Vielleicht doch weil es Dich gibt

und weil es noch Menschen

wie Du geben wird

und das auch ohne mich

Lovis Corinth (1858–1925), Flowers and Daughter Wilhelmine (1920), oil on canvas, 111 × 150 cm, Kunstmuseum Basel, Basel, Switzerland. Wikimedia Commons.

Erich Fried, “Liebesgedichte”. Wagenbach, Berlin, 1979.