Η Γη ήταν ένας υδάτινος κόσμος που δημιουργήθηκε πριν 4,5 δισ. έτη. Land rising above the sea 2.4 billion years ago changed planet Earth

Νέα μελέτη δείχνει την γεωλογική εξέλιξη του πλανήτη. Shale study sees evidence of rain on the first supercontinent. The composition of ancient shales shows that about 2.4 billion years ago, the pattern of precipitation changed as rainwater fell over larger continents and higher mountains. Photo by Basil Greber

Η Γη είναι ένας ενεργός γεωατμοασφαιρικά κόσμος που έχει μετασχηματιστεί πολλές φορές με διαφόρους τρόπους. Έχει διαπιστωθεί ότι οι ήπειροι έκαναν σχετικά αργά την εμφάνιση τους στον πλανήτη και για μεγάλο χρονικό διάστημα που διήρκεσε περίπου 1,5 δισ. έτη οι ήπειροι πέρασαν από πολλά στάδια μορφοποίησης, ενώσεων μεταξύ τους και διαχωρισμών μέχρι να σταθεροποιηθεί η κατάσταση σε αυτή που γνωρίζουμε σήμερα.

Ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου του Όρεγκον πραγματοποίησαν μια νέα μελέτη για την γεωλογική εξέλιξη του πλανήτη μας. Σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία η Γη δημιουργήθηκε πριν από περίπου 4,5 δισ. έτη και όπως αναφέρει η νέα μελέτη για περίπου δύο δισ. έτη ήταν ένας υδάτινος κόσμος.

Ο μανδύας της Γης ήταν πολύ θερμός και μαλακός και για αυτό δεν μπορούσε να υποστηρίξει την παρουσία ξηράς και πολύ περισσότερο την ύπαρξη οροσειρών. Όμως κάποια στιγμή η θερμοκρασία του μανδύα μειώθηκε επιτρέποντας τα πρώτα κομμάτια ξηράς να αναδυθούν από την θάλασσα. Οι συγκρούσεις αυτών των πρώτων κομματιών ξηράς μεταξύ τους προκάλεσαν την δημιουργία των πρώτων οροσειρών και οροπεδίων στον πλανήτη..

Chemical signatures in shale, the Earth's most common sedimentary rock, point to a rapid rise of land above the ocean 2.4 billion years ago that possibly triggered dramatic changes in climate and life. A conceptual rendering suggests how Earth's land elevations and oceans may have appeared during the assembly of Kenorland, left, and later, right, after the Great Oxygenation Event. A University of Oregon-led study has potentially narrowed the window on when significant amounts of land emerged from under the ocean's surface. Credit: Graphic by Ilya Bindeman

Σύμφωνα με την νέα μελέτη τα πρώτα κομμάτια ξηράς έκαναν την εμφάνιση τους πριν από 2,4 δισ. έτη και 300 εκ. έτη μετά τα κομμάτια αυτά ενώθηκαν σχηματίζοντας την πρώτη παγκόσμια ήπειρο που έλαβε την ονομασία Kenorland.

Η παρουσία της ηπείρου προκάλεσε μια σειρά γεωατμοσφαιρικών διεργασιών που οδήγησαν στην απομάκρυνση μεγάλων ποσοτήτων διοξειδίου του άνθρακα από την ατμόσφαιρα και την ταυτόχρονη αύξηση των επιπέδων οξυγόνου. Έτσι άνοιξε ο δρόμος για να κάνουν την εμφάνιση τους στον πλανήτη πιο σύνθετες μορφές ζωής από τις βακτηριακές που υπήρχαν μέχρι τότε μέσα στο νερό. Έκαναν την εμφάνιση τους τα πρώτα άλγη, τα πρώτα φυτά και οι πρώτοι μύκητες και όλα μετά πήραν τον δρόμο τους για να δημιουργηθούν νέες ήπειροι αλλά και να ανθίσει η ζωή στον πλανήτη.

Πηγές: Rapid emergence of subaerial landmasses and onset of a modern hydrologic cycle 2.5 billion years ago. Nature, 2018; 557 (7706): 545 DOI: 10.1038/s41586-018-0131-1 - http://www.tovima.gr/science/article/?aid=982768

Ανακαλύφθηκαν τρία τεράστια φαράγγια κάτω από τα χιόνια στην Ανταρκτική. Giant canyons discovered in Antarctica

Έχουν μήκος εκατοντάδων χιλιομέτρων και ελίσσονται ανάμεσα στα βουνά. Researchers have discovered mountain ranges and three huge, deep subglacial valleys from data collected during the first modern aerogeophysical survey of the South Pole region. Credit: University of Northumbria at Newcastle

Βρετανοί γεωεπιστήμονες ανακάλυψαν κάτω από τους πάγους της Ανταρκτικής τρία τεράστια και βαθιά φαράγγια, καθένα από τα οποία έχει μήκος εκατοντάδων χιλιομέτρων και ελίσσεται ανάμεσα σε ψηλά βουνά, χωρίς να είναι ορατά πάνω από την καλυμμένη με χιόνια και πάγους επιφάνεια.

Οι ερευνητές του πολικού ερευνητικού προγράμματος PolarGAP, με επικεφαλής τη Δρ Κέιτ Γουίντερ του Τμήματος Γεωγραφίας και Περιβαλλοντικών Επιστημών του βρετανικού Πανεπιστημίου Νορθάμπρια, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο επιστημονικό έντυπο Geophysical Research Letters, πραγματοποίησαν την ανακάλυψη με τη βοήθεια ιπτάμενου ραντάρ, σύμφωνα με το BBC.

Όπως ανέφεραν, αν οι πάγοι της Ανταρκτικής λιώσουν κι άλλο λόγω της κλιματικής αλλαγής, τότε τα υπόγεια φαράγγια θα επιταχύνουν την μετακίνηση των λιωμένων πάγων προς τη θάλασσα, με συνέπεια την άνοδο της στάθμης των υδάτων.

It was thought that a gap in the Transantarctic Mountains could provide a route for ice to escape from the east of the continent to the west. TOM JORDAN

«Τα φαράγγια αυτά λειτουργούν ως κανάλια του πάγου από το κέντρο της ηπείρου προς την ακτή. Συνεπώς, αν οι κλιματικές συνθήκες αλλάξουν στην Ανταρκτική, θα πρέπει να περιμένουμε τον πάγο να κυλήσει πολύ πιο γρήγορα προς τη θάλασσα. Αυτό τα κάνει πραγματικά σημαντικά και, παρόλα αυτά, δεν γνωρίζαμε την ύπαρξή τους έως τώρα», δήλωσε η Γουίντερ.

Το μεγαλύτερο από τα φαράγγια (Foundation Trough) έχει μήκος άνω των 350 χιλιομέτρων και πλάτος 35 χιλιομέτρων. Το δεύτερο (Patuxent Trough) έχει μήκος πάνω από 300 χιλιόμετρα και πλάτος πάνω από 15 χιλιόμετρα, ενώ το τρίτο φαράγγι (Offset Rift Basin) έχει μήκος άνω των 150 χιλιομέτρων και πλάτος περίπου 30 χιλιομέτρων.

Τα φαράγγια είναι θαμμένα κάτω από πολλές εκατοντάδες μέτρα πάγου. Έτσι, για να φθάσει κανείς στον πάτο του μεγαλύτερου φαραγγιού, θα πρέπει να κάνει γεώτρηση βάθους άνω των δύο χιλιομέτρων.

Airborne instruments were flown out from the South Pole, including over the area (red rectangle) where the troughs are sited. Credit: University of Northumbria at Newcastle

Το πρόγραμμα PolarGAP χρηματοδοτείται κυρίως από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA), που θέλει να συλλέξει στοιχεία για μια περιοχή του πλανήτη, την οποία οι δορυφόροι δεν μπορούν να δουν. Έτσι, ο μόνος τρόπος για να μην μείνει «τυφλή» αυτή η περιοχή, είναι να γίνει συλλογή στοιχείων από αεροπλάνα.

Αυτό έκανε η ομάδα της Γουίντερ, που χρησιμοποίησε αερομεταφερόμενο ραντάρ ικανό να δει κάτω από τον πάγο. Είναι πιθανό ότι αυτά τα γιγάντια φαράγγια κοντά στο Νότιο Πόλο δημιουργήθηκαν στη διάρκεια μιας προηγούμενης εποχής παγετώνων.

Πηγές: Kate Winter et al. Topographic Steering of Enhanced Ice Flow at the Bottleneck Between East and West Antarctica, Geophysical Research Letters (2018). DOI: 10.1029/2018GL077504 - http://www.tovima.gr/science/article/?aid=982702

Η κατάθλιψη επιταχύνει τη γήρανση του εγκεφάλου. Depression speeds up brain aging

Otto Dix, Melancholie, 1930. Έρευνα του Πανεπιστημίου του Σάσεξ. Psychologists at the University of Sussex have found a link between depression and an acceleration of the rate at which the brain ages. Although scientists have previously reported that people with depression or anxiety have an increased risk of dementia in later life, this is the first study that provides comprehensive evidence for the effect of depression on decline in overall cognitive function (also referred to as cognitive state), in a general population.

Επιστημονική ομάδα του Πανεπιστημίου Σάσεξ ανακάλυψε σχέση μεταξύ κατάθλιψης και επιτάχυνσης του ρυθμού γήρανσης του εγκεφάλου. Αν και οι επιστήμονες έχουν και στο παρελθόν αναφέρει ότι τα άτομα με άγχος ή κατάθλιψη έχουν αυξημένο κίνδυνο άνοιας μετέπειτα στη ζωή τους, η βρετανική μελέτη είναι η πρώτη που παρέχει επαρκείς αποδείξεις για την επίδραση της κατάθλιψης στην εξασθένηση της γνωστικής λειτουργίας του γενικού πληθυσμού.

Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύονται λοιπόν στο επιστημονικό έντυπο Psychological Medicine, οι ερευνητές προχώρησαν σε συστηματική ανασκόπηση 34 μελετών, με επίκεντρο τη σχέση κατάθλιψης ή άγχους με τη φθορά της γνωστικής λειτουργίας με την πάροδο του χρόνου.

Τα στοιχεία αφορούσαν πάνω από 71.000 άτομα, μεταξύ των οποίων άνθρωποι με συμπτώματα κατάθλιψης καθώς και διαγνωσμένοι με κλινική κατάθλιψη.

How depression and anxiety speed up cognitive ageing. Credit: Amber John, University of Sussex

Από την επεξεργασία των δεδομένων προέκυψε ότι, τα άτομα με κατάθλιψη είχαν μεγαλύτερη εξασθένηση της γνωσιακής τους κατάστασης στην τρίτη ηλικία, συγκριτικά με συνομηλίκους τους χωρίς κατάθλιψη.

«Η μελέτη έχει μεγάλη σημασία γιατί ο πληθυσμός γερνά με ταχύ ρυθμό και ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν με εξασθενημένες γνωστικές λειτουργίες και άνοια αναμένεται να αυξηθεί τα επόμενα τριάντα χρόνια. Τα ευρήματα θα πρέπει να δώσουν στις κυβερνήσεις έναν ακόμα λόγο για να πάρουν το θέμα στα σοβαρά και να διασφαλίσουν τις κατάλληλες παροχές υγείας. Πρέπει να προστατεύσουμε την πνευματικής ευημερία των ηλικιωμένων και να παρέχουμε την κατάλληλη φροντίδα σε όσους πάσχουν από κατάθλιψη και άγχος, ώστε να διασφαλίσουμε την καλή εγκεφαλική τους λειτουργία δια βίου», σχολιάζει η Δρ Ντάρια Γκαϊσίνα, εις εκ των συγγραφέων της μελέτης.

Πηγές: A. John, U. Patel, J. Rusted, M. Richards, D. Gaysina. Affective problems and decline in cognitive state in older adults: a systematic review and meta-analysis. Psychological Medicine, 2018; 1 DOI: 10.1017/S0033291718001137 - http://www.tovima.gr/science/article/?aid=982820

Εντοπίστηκε μια «μαύρη χήρα» του Σύμπαντος. Astronomers scrutinize Black Widow pulsar

Πρόκειται για ένα άστρο νετρονίου που «κατασπαράσσει» το κοσμικό ταίρι του. Καλλιτεχνική απεικόνιση του εντυπωσιακού φαινομένου με το πάλσαρ (δεξιά στην εικόνα) να απορροφά την ύλη του γειτονικού του άστρου. The pulsar PSR B1957+20 is seen in the background through the cloud of gas enveloping its brown dwarf star companion. Credit: Dr. Mark A. Garlick; Dunlap Institute for Astronomy & Astrophysics, University of Toronto

Καναδοί αστρονόμοι ανακοίνωσαν ότι έκαναν μια από τις πλέον υψηλής ανάλυσης παρατηρήσεις στην ιστορία της αστρονομίας, παρατηρώντας δύο περιοχές έντονης ακτινοβολίας, σε απόσταση 20 χιλιομέτρων η μία από την άλλη, σε ένα άστρο νετρονίων (πάλσαρ) σε απόσταση 6.500 ετών φωτός από τη Γη.

They observed 2 intense regions of radiation on this rapidly spinning pulsar some 6,500 light-years away. “Like seeing a flea on the surface of Pluto,” they said. Here’s a composite X-ray (red/white) and optical (green/blue) image of the Black Widow pulsar, aka PSR B1957+20. The image shows an elongated cloud, or cocoon, of high-energy particles flowing behind the rapidly rotating pulsar (the white point-like source). Astronomers have announced a highly detailed observation of this distant pulsar, which they accomplished using the gas in this cloud, or cocoon, as a magnifier. This image, from 2001, is via Chandra.

Οι επιστήμονες, με επικεφαλής τον Ρόμπερτ Μέιν του Ινστιτούτου Αστρονομίας και Αστροφυσικής του Πανεπιστημίου του Τορόντο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο Nature, δήλωσαν ότι «η παρατήρηση είναι ισοδύναμη με το χρησιμοποιήσεις ένα γήινο τηλεσκόπιο για να δεις ένα ψύλλο πάνω στην επιφάνεια του Πλούτωνα». Οι αστρονόμοι μελέτησαν το άστρο νετρονίων με την ονομασία PSR B1957+20, ένα από τα μεγαλύτερα που έχουν βρεθεί μέχρι σήμερα, το οποίο περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του σαν σβούρα, κάνοντας πάνω από 600 περιστροφές το δευτερόλεπτο.

Καθώς γυρνάει, εκπέμπει δέσμες ισχυρής ακτινοβολίας από δύο καυτά σημεία στην επιφάνειά του. Το πάλσαρ έχει -σε απόσταση μόνο δύο εκατομμυρίων χιλιομέτρων- ένα άλλο άστρο ως σύντροφο, ένα ψυχρό καφέ νάνο, με διάμετρο το ένα τρίτο του Ήλιου μας, που είναι βαρυτικά «κλειδωμένος» γύρω από το πάλσαρ, κάνοντας μια πλήρη περιφορά γύρω του κάθε εννέα ώρες.

Artist’s concept of the B1957+20 system, moving through space, surrounded by a cloud of gas. The companion star is too close to the pulsar to be visible at this scale. Read more about this image via Wikimedia Commons.

Το άστρο αυτό, που βομβαρδίζεται από την ακτινοβολία του άστρου νετρονίων, έχει μια ουρά αερίων, η οποία θυμίζει κομήτη. Τα αέρια αυτά λειτουργούν ως μεγεθυντικός φακός μπροστά από το πάλσαρ, πράγμα που επέτρεψε την τόσο υψηλής ανάλυση παρατήρηση. Τα πάλσαρ σε τέτοιου είδους «ζευγάρια» λέγονται «μαύρες χήρες», όπως οι ομώνυμες αράχνες που τρώνε τους συντρόφους τους, επειδή σταδιακά το άστρο νετρονίων θα εξαερώσει τον καφέ νάνο. Εκτός από την υψηλής ανάλυσης παρατήρηση, που έγινε με το ραδιοτηλεσκόπιο Αρεσίμπο, η νέα μελέτη μπορεί να ρίξει φως και στις μυστηριώδεις «Γρήγορες Ραδιο-Εκλάμψεις» (FRBs).

Πηγές: Pulsar emission amplified and resolved by plasma lensing in an eclipsing binary, Nature (2018). 10.1038/s41586-018-0133-z , www.nature.com/articles/s41586-018-0133-z - http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=982411

«Οι αμέτρητες όψεις του Ωραίου» στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. 'Countless Aspects of Beauty in Ancient Art' at the National Archaeological Museum of Athens

Τμήμα μαρμάρινου δίσκου με ανάγλυφη γυναικεία κεφαλή, πιθανώς η Αφροδίτη. Από τη Μήλο. Γύρω στο 460-450 π.Χ. (φωτογράφος: Γιάννης Πατρικιάνος). © Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο/ΤΑΠ. Part of marble disc with relief female head, probably Aphrodite. From Melos. Around 460-450 B.C. (photographer: Giannis Patrikianos) (© National Archaeological Museum/ Archaeological Receipts Fund

Πηγή αστείρευτης έμπνευσης και αιτία βαθιάς αισθητικής συγκίνησης, το Ωραίο, αποτυπώνεται οπτικά στα αρχαία έργα τέχνης, συνιστώντας μια διαρκώς μεταβαλλόμενη εικόνα στην ιστορία της ανθρώπινης δημιουργίας. Η νέα περιοδική έκθεση του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, «Οι αμέτρητες όψεις του Ωραίου», αναδεικνύει τις διαφορετικές εκφράσεις αισθητικής σε ετερογενή κοινωνικά και πολιτισμικά περιβάλλοντα από τη Νεολιθική περίοδο μέχρι την Ύστερη Αρχαιότητα, αξιοποιώντας το εξαιρετικά ευρύ χρονολογικό φάσμα που καλύπτουν οι συλλογές του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου. Τριακόσιες σαράντα αρχαιότητες από τις πλούσιες συλλογές του σε συνδυασμό με σύγχρονα ψηφιακά μέσα προσφέρουν μια αισθητική πανδαισία και υπόσχονται ένα ταξίδι στο χρόνο γεμάτο αισθητικές απολαύσεις.

An inexhaustible source of inspiration and cause of deeply felt emotions, Beauty, is visually perceptible in the ancient works of art, constituting an ever changing picture across the history of human creation. The new temporary exhibition of the National Archaeological Museum “The countless aspects of Beauty” brings out the different versions of aesthetics within variegated social and cultural contexts from the Neolithic period up to late Antiquity, making the best of the exceptionally wide chronological spectrum covered by the collections of the National Archaeological Museum. Three hundred and forty antiquities from its rich collections, in combination with contemporary digital applications, offer an aesthetic feast and promise a journey through time full of aesthetic gratifications. Marble statue of Aphrodite, 2nd century AD. Credit: National Archaeological Museum of Athens

Η περιοδική έκθεση «Οι αμέτρητες όψεις του Ωραίου» αποτελεί το τελευταίο μέρος της εκθεσιακής τριλογίας που σχεδιάστηκε για να τιμήσει την επέτειο των 150 χρόνων του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου από τη θεμελίωση του εμβληματικού κτηρίου που το στέγασε. Η τριλογία άνοιξε το 2015 με την έκθεση «“Ένα όνειρο ανάμεσα σε υπέροχα ερείπια…” Περίπατος στην Αθήνα των περιηγητών, 17ος-19ος αιώνας», όπου μεταξύ άλλων αναδείχθηκε το πολιτισμικό περιβάλλον μέσα στο οποίο διαμορφώθηκε η ανάγκη για την ίδρυση του Εθνικού Μουσείου, και συνεχίστηκε με τις «Οδύσσειες», μια έκθεση που αποτύπωσε αφαιρετικά και συμβολικά τη διαχρονική προσπάθεια του ανθρώπου για δημιουργία και εξέλιξη. Η έννοια του Ωραίου, την οποία πραγματεύεται η τρίτη στη σειρά έκθεση, συνιστά τον ιδανικό επίλογο, αφού η καλλιέργεια έρωτος προς τας καλάς τέχνας ήταν θεμελιώδης ανάμεσα στους καταστατικούς σκοπούς του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου (ΒΔ 31.7.1893). Επικεντρωμένη στην πνευματικότερη και υψηλότερη στιγμή της ανθρώπινης δημιουργίας, η έκθεση υποστηρίζει την αισθητική ενατένιση, καλώντας ταυτόχρονα τους θεατές να διερευνήσουν την πνευματική βάση των αισθητικών επιλογών.

Συγκεκριμένα, το εκθεσιακό αφήγημα αρθρώνεται σε τέσσερα μέρη:

Άποψη της έκθεσης «Οι αμέτρητες όψεις του ωραίου» - Ενότητες «Αιώνια Αισθητική» και «Το ωραίο και το επιθυμητό» (φωτογράφος: Στέλιος Σκουρλής). © Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο/ΤΑΠ. View of the exhibition «The countless aspects of beauty» - Units «Eternal Aesthetics» and «The beautiful and the desirable» (photographer: Stelios Skourlis) (© National Archaeological Museum/ Archaeological Receipts Fund

Στην «Αιώνια αισθητική» παρουσιάζονται επιλεγμένα αντικείμενα της καθημερινότητας, που καταγράφουν τις συνεχείς εναλλαγές και τις διαφορετικές εκφράσεις αισθητικής στην ανθρώπινη διαχρονία. «Το ωραίο και το επιθυμητό» επιχειρεί μια ουσιαστική προσέγγιση στις αισθητικές προτιμήσεις των αρχαίων κοινωνιών με βάση όσα αποκαλύπτουν οι αρχαίοι ελληνικοί μύθοι για την ομορφιά και τα αρχαιολογικά ευρήματα που αφορούν στην ένδυση, την κόμμωση, τα κοσμήματα και τον καλλωπισμό.

Άποψη της έκθεσης «Οι αμέτρητες όψεις του ωραίου» - Ενότητα «Προβάλλοντας το σώμα» (φωτογράφος: Στέλιος Σκουρλής). © Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο/ΤΑΠ. View of the exhibition «The countless aspects of beauty» - Unit «Focusing on the body » (photographer: Stelios Skourlis) (© National Archaeological Museum/ Archaeological Receipts Fund)

Το τρίτο μέρος, με τίτλο «Προβάλλοντας το σώμα», παρακολουθεί την έκφραση του ωραίου στην εικαστική απόδοση του ανθρώπινου σώματος από τη Νεολιθική περίοδο μέχρι τους ιστορικούς χρόνους. Στο τέλος, «Η ατέρμονη αναζήτηση» αποσκοπεί στον αισθητικό στοχασμό ως προς τη σημασία του ωραίου και την αξία του για τον άνθρωπο.

Ανάμεσα στα πανάρχαια μυστικά της Αφροδίτης που παρουσιάζονται στην έκθεση, ξεχωριστή θέση κατέχει ο κόσμος του αρώματος.

Σε συνεργασία με την Εταιρεία Κορρές, δημιουργήθηκαν αρώματα εμπνευσμένα από πληροφορίες που μεταφέρουν οι αρχαίες πηγές.

Την έκθεση θα πλαισιώσουν καθ’ όλη τη διάρκειά της πολλά πειραματικά εργαστήρια. Επιστήμονες, καλλιτέχνες και τεχνίτες από την Ελλάδα και το εξωτερικό θα προσφέρουν την ειδική τους γνώση για να εξηγήσουν στους επισκέπτες τις πειραματικές τους προσεγγίσεις στην υφαντική της Νεολιθικής περιόδου, το ένδυμα στο Αιγαίο κατά τη 2η χιλιετία π.Χ., τη μυκηναϊκή ενδυμασία, την πολυχρωμία των αρχαίων γλυπτών και την απόδοση του Ωραίου στην αρχαία ελληνική μουσική.

Την έκθεση συνοδεύει επιστημονικός κατάλογος στα ελληνικά, έκδοση του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων. Θα επακολουθήσει σύντομα και η αγγλική έκδοση.

Η περιοδική έκθεση «Οι αμέτρητες όψεις του Ωραίου» εντάσσεται στις δράσεις του Ευρωπαϊκού Έτους Πολιτιστικής Κληρονομιάς 2018. Η έκθεση θα είναι ανοιχτή για το κοινό από τις 26 Μαΐου.

Πηγές: «Οι αμέτρητες όψεις του Ωραίου» στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο - https://www.archaeology.wiki/blog/2018/05/24/the-countless-aspects-of-beauty/

Εντοπίστηκε κοραλλιογενής πάγκος στον Κόλπο του Μεξικού. This 'Secret Garden' of Coral May Be 1,000 Years Old

Μυστικό 2,3 χιλιόμετρα κάτω από την επιφάνεια της γης. The underwater footage shows a rare look at the thriving deep-sea life contained in the Gulf of Mexico's dark depths. A very high density of bamboo corals and glass sponges were observed towards the end of the dive. To date, these are among the deepest high-density communities recorded in the Gulf of Mexico. Image courtesy of the NOAA Office of Ocean Exploration and Research, Gulf of Mexico 2018.

Ο πλανήτης Γη εξακολουθεί να αποκαλύπτει πράγματα θαυμαστά. Τελευταίο; Έναν κήπο από κοράλλια, 2,3 χιλιόμετρα κάτω από την επιφάνεια της θαλάσσης!

Σύμφωνα με την ερευνητική ομάδα της National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA) των ΗΠΑ, κοραλλιογενής πάγκος στον Κόλπο του Μεξικού είναι κάτι το ασύνηθες. Κι είναι ο πρώτος που εντοπίζεται σε τέτοια βάθη!

Σύμφωνα με το National Geographic οι ερευνητές εντόπισαν τον πάγκο κατά τη διάρκεια μιας αποστολής 23 ημερών με το σκάφος «Ωκεανός», το μοναδικό σκάφος που με κυβερνητική χρηματοδότηση εκτελεί εξερευνήσεις σε ωκεανούς.

A soft coral provides a nice shelter for squat lobsters. Image courtesy of the NOAA Office of Ocean Exploration and Research.

Οι επιστήμονες εξερευνούσαν το Κόλπο του Μεξικού από τα μέσα Απριλίου και, με μεγάλη έκπληξη, είδαν το κοραλλιογενή πάγκο – κοράλλια τύπου bamboo coral – να έχει σχηματιστεί με μεγάλη πυκνότητα στον πυθμένα της θάλασσας.

May 15, 2018 - NOAA scientists discovered this hidden forest of bamboo coral 7,500 feet deep in the Gulf of Mexico. Bamboo coral is common in deep waters, and this colony could be nearly a thousand years old. They can grow on steep cliff sides and use their fans to catch food that floats by. The researchers were surprised to find them so densely grouped together.

«Η NOAA εκτιμά ότι οι δομές αυτές μπορεί να είναι ηλικίας έως και 1.000 χρόνων» σημειώνεται στο άρθρο του National Geographic. Η Γη έκρυβε ένα θαυμαστό μυστικό για 1.000 χρόνια!

Πηγές: https://news.nationalgeographic.com/2018/05/bamboo-coral-deep-sea-secret-garden-science-spd/ - http://www.tovima.gr/science/article/?aid=980831

Ανακαλύφθηκε ο πρώτος μόνιμος αστεροειδής από άλλο ηλιακό σύστημα. Asteroid from another star system found orbiting wrong way near Jupiter

Είναι ίσως το αρχαιότερο σώμα στο δικό μας ηλιακό σύστημα. For the first time, a permanent member of our solar system has been found to have originated elsewhere. Images of 2015 BZ509 obtained at the Large Binocular Telescope Observatory (LBTO) that established its retrograde co-orbital nature. The bright stars and the asteroid (circled in yellow) appear black and the sky white in this negative image. Credit: C. Veillet / Large Binocular Telescope Observatory

Οι αστρονόμοι ανακάλυψαν έναν αστεροειδή που κινείται πέριξ του Ήλιου, αλλά με ανάποδη κατεύθυνση από ό,τι οι πλανήτες, και ο οποίος είναι ο πρώτος μόνιμος «κάτοικος» που εκτιμάται ότι προέρχεται από άλλο ηλιακό σύστημα. Πιθανώς μάλιστα πρόκειται για το αρχαιότερο ουράνιο σώμα στο δικό μας ηλιακό σύστημα.

Image of stellar nursery NGC 604 (NASA/HST), where star systems are closely packed and asteroid exchange is thought to be possible. Asteroid (514107) 2015 BZ 509 emigrated from its parent star and settled around the Sun in a similar environment. Credit: NASA / Hubble Heritage Team (AURA/STScI)

Ο αστεροειδής «2015 ΒΖ509» ή σκέτα ΒΖ έχει πλάτος σχεδόν τριών χιλιομέτρων και άγνωστη σύσταση. Εκτιμάται ότι γεννήθηκε σε κάποιο άλλο ηλιακό σύστημα και εγκλωβίσθηκε από τις βαρυτικές δυνάμεις του δικού μας συστήματος κάποια στιγμή πριν από δισεκατομμύρια χρόνια.

Αυτό εξηγεί την ασυνήθιστη τροχιά του, που είναι ανάποδη από όλους τους πλανήτες και σχεδόν κάθε άλλου σώματος στο δικό μας ηλιακό σύστημα. Έχουν βρεθεί μερικοί ακόμη αστεροειδείς με ανάποδη τροχιά, η οποία παραμένει ένα μυστήριο.

Είχε προηγηθεί προ μηνών ο εντοπισμός ενός άλλου «εξωτικού» αστεροειδούς, που βαφτίσθηκε «Ουμουαμούα», ο οποίος όμως ήταν περαστικός από την ηλιακή «γειτονιά» μας, ενώ ο ΒΖ είναι προ καιρού -θέλοντας και μη- μόνιμος κάτοικος. Η τροχιά του είναι βαρυτικά συνδεμένη με του Δία εδώ και τουλάχιστον 4,5 δισ. χρόνια.

Οι αστρονόμοι, που παρατήρησαν τον ΒΖ με τηλεσκόπια της Χαβάης και της Αριζόνα, έκαναν σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Monthly Notices" της Βασιλικής Αστρονομικής Εταιρείας της Βρετανίας.

Ο επικεφαλής ερευνητής δρ Φαδί Ναμουνί του Αστεροσκοπείου της Κυανής Ακτής στη Γαλλία δήλωσε ότι «αν το ηλιακό σύστημα είχε προξενική υπηρεσία και μπορούσε να εκδώσει βίζες σε 'αλλοδαπούς' αστεροειδείς, ο Ουμουαμούα θα έπαιρνε απλώς μιας σύντομης διάρκειας βίζα, ενώ ο ΒΖ πράσινη κάρτα παραμονής».

Οι αστρονόμοι θεωρούν πιθανό ότι στο μέλλον θα βρουν και άλλους αστεροειδείς και κομήτες, που η προέλευσή τους είναι από άλλο ηλιακό σύστημα.

Πηγές: https://www.ras.org.uk/news-and-press/3126-first-interstellar-immigrant-discovered-in-the-solar-system - https://www.theguardian.com/science/2018/may/21/retrograde-asteroid-is-interstellar-immigrant-scientists-say - http://www.amna.gr/home/article/259550/O-protos-monimos-asteroeidis-apo-allo-iliako-sustima