Στη δημοσιότητα η πρώτη πραγματική εικόνα μαύρης τρύπας στις 10 Απριλίου. The Event Horizon Telescope Is Trying to Take the First-Ever Photo of a Black Hole

A still of a video simulation that shows what a black hole shadow might look like. The animation was featured in a short movie about the Event Horizon Telescope (EHT) project, produced by Peter Galison and Chyld King. Watch a livestreamed announcement of the Event Horizon Telescope's first results on April 10, 2019 at 9 a.m. EDT here. (Image: © EHT Outreach/YouTube)

Το διεθνές τηλεσκόπιο Event Horizon Telescope (EHT), το Εθνικό Ίδρυμα Επιστημών (NSF) των ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, προανήγγειλαν ότι θα κάνουν μια βαρυσήμαντη επιστημονική ανακοίνωση την Τετάρτη 10 Απριλίου. Γι’ αυτό το σκοπό θα δοθεί συνέντευξη τύπου στην Ουάσιγκτον (στις 16:00 ώρα Ελλάδας) από τους διευθυντές του ΕΗΤ Σέφερντ Ντόουλμαν και του NSF Φρανς Κόρντοβα.

The South Pole Telescope illuminated by the Milky Way and the Aurora Australis (Southern Lights). Watch a livestreamed announcement of the Event Horizon Telescope's first results on April 10, 2019 at 9 a.m. EDT here. (Image: © Daniel Michalik/South Pole Telescope)

Ταυτόχρονες συνεντεύξεις τύπου θα πραγματοποιηθούν στις Βρυξέλλες, στη Σαγκάη, στην Ταϊπέι, στο Σαντιάγο της Χιλής και στο Τόκιο. Στην παρουσίαση στην έδρα της ΕΕ -η οποία έχει συμβάλει στη χρηματοδότηση της σχετικής έρευνας- θα συμμετέχουν ο Ευρωπαίος επίτροπος για την Έρευνα-Επιστήμη-Καινοτομία Κάρλος Μοέδας και επιστήμονες, ενώ στη Χιλή θα συμμετέχουν οι διευθυντές του μεγάλου τηλεσκοπίου ALMA και του Ευρωπαϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου (ESO).

Kαλλιτεχνική απεικόνιση μιας πολύ γρήγορα περιστρεφόμενης μαύρης τρύπας περιβαλλόμενης από έναν δίσκο προσαύξησης. This artist's impression depicts a rapidly spinning supermassive black hole surrounded by an accretion disk. This thin disk of rotating material consists of the leftovers of a sun-like star which was ripped apart by the tidal forces of the black hole. Shocks in the colliding debris as well as heat generated in accretion led to a burst of light, resembling a supernova explosion. (Image: © ESO, ESA/Hubble, M. Kornmesser/N. Bartmann)

Τι μπορεί να ανακοινωθεί; Πιθανότατα θα αφορά την πρώτη εικόνα μιας μαύρης τρύπας, που δεν αποκλείεται να είναι η κεντρική μαύρη τρύπα του δικού μας γαλαξία. Μέχρι σήμερα η ύπαρξη των μαύρων οπών τεκμαίρεται έμμεσα από τις επιδράσεις που ασκούν στο περιβάλλον τους, αλλά ποτέ κανείς δεν έχει «δει» μια μαύρη τρύπα ή μάλλον τι υπάρχει γύρω από μια μαύρη τρύπα.

The Event Horizon Telescope network, mapped on GoogleMaps with data from NASA and TerraMetrics. Watch a livestreamed announcement of the Event Horizon Telescope's first results on April 10, 2019 at 9 a.m. EDT here. (Image: © Event Horizon Telescope)

Το τηλεσκόπιο ΕΗΤ αποτελείται από ένα ευρύ δίκτυο διάσπαρτων τηλεσκοπίων σε διάφορα μέρη του κόσμου, δημιουργώντας -μέσω διασύνδεσης τους- ένα τεράστιο εικονικό τηλεσκόπιο με μέγεθος σχεδόν όσο η Γη. Με αυτό τον τρόπο, δημιουργείται αρκετή δυνατότητα μεγέθυνσης, ώστε να απεικονισθεί η περιοχή γύρω από μια μαύρη τρύπα, ιδίως του λεγόμενου «ορίζοντα γεγονότων», δηλαδή της «περιμέτρου» πέρα από την οποία τίποτε δεν μπορεί να δραπετεύσει, ούτε το φως (γι’ αυτό, άλλωστε, μια μαύρη τρύπα λέγεται…μαύρη). Είναι συνεπώς προφανές ότι είναι αδύνατο να φωτογραφηθεί το εσωτερικό μιας μαύρης τρύπας, αφού δεν βγαίνουν φωτόνια από εκεί.

This infographic shows a simulation of the outflow (bright red) from a black hole and the accretion disk around it, with simulated images of the three potential shapes of the event horizon's shadow.  (Image: © ESO/N. Bartmann/A. Broderick/C.K. Chan/D. Psaltis/F. Ozel)

Μέχρι τώρα το τηλεσκόπιο ΕΗΤ έχει στρέψει την προσοχή του σε δύο μαύρες τρύπες, οι οποίες έχουν τους μεγαλύτερους «ορίζοντες γεγονότων», όπως φαίνονται από τη Γη: στην κεντρική μαύρη τρύπα του γαλαξία μας (γνωστή και ως «Τοξότης Α*») και στην ακόμη μεγαλύτερη μαύρη τρύπα στο κέντρο του γιγάντιου γαλαξία Μ87. Κατά πάσα πιθανότητα η ανακοίνωση θα αφορά μια από αυτές τις δύο μαύρες τρύπες (ή και τις δύο!).

Πηγές: https://www.space.com/event-horizon-telescope-is-trying-to-photograph-black-holes.html - http://www.kathimerini.gr/1018100/article/epikairothta/episthmh/sth-dhmosiothta-h-prwth-pragmatikh-eikona-mayrhs-trypas-stis-10-aprilioy

Βρέθηκε φάλαινα που περπατούσε στην ξηρά! Fossil of ancient four-legged whale with hooves discovered

Τετράποδη φάλαινα περπατούσε και κολυμπούσε πριν από 42,6 εκατ. χρόνια. Giant 42.6m-year-old fossil was found along coast of Peru and suggests creature could walk on land. The latest specimen proves that early whales could swim for days or possibly weeks at a time while retaining their ability to rove around on land. Photograph: A. Gennari/CellPress

Παλαιοντολόγοι εντόπισαν στις ακτές του νότιου Περού ένα καλά διατηρημένο απολίθωμα μιας τετράποδης φάλαινας που ζούσε τόσο στην ξηρά, όσο και στη θάλασσα πριν από 43 εκατομμύρια χρόνια. Η ανακάλυψη αυτή συμπληρώνει κάποια από τα κενά που είχαν οι επιστήμονες σχετικά με την εξέλιξη των κητωδών.

Οι πρόγονοι των φαλαινών και των δελφινιών ζούσαν στην ξηρά πριν από 50 εκατομμύρια χρόνια, στην περιοχή της σημερινής Ινδίας και του Πακιστάν. Ομάδες παλαιοντολόγων έχουν επίσης βρει στη Βόρεια Αμερική απολιθώματα ηλικίας 41,2 εκατομμυρίων ετών από τα οποία συμπέραναν ότι εκείνη την εποχή τα κητώδη έχασαν την ικανότητά τους να στέκονται στα πόδια τους και να περπατούν.

Το νέο αυτό είδος περιγράφεται σε μια μελέτη που δημοσιεύεται σήμερα στην επιστημονική επιθεώρηση Current Biology. Εκτιμάται ότι το είδος αυτό είναι ηλικίας 42,6 εκατομμυρίων ετών και συμπληρώνει το “δέντρο” της εξέλιξης των κητωδών. Έχει μήκος 4 μέτρα και το επιστημονικό όνομά του είναι Peregocetus pacificus. Βρέθηκε σε απόσταση ενός χιλιομέτρου από τα παράλια του Ειρηνικού, στην Πλάγια Μέδια Λούνα, 250 χιλιόμετρα νοτίως της Λίμα.

The skeletons shows that the four-legged whale would have been at home on the land and in water © Lambert et al./Current Biology

Η φάλαινα είχε τέσσερα πόδια, ικανά να σηκώνουν το βάρος της στην ξηρά. Αυτό σημαίνει ότι η Peregocetus pacificus μπορεί να επέστρεφε στις βραχώδεις ακτές για να ξεκουραστεί ή ακόμη και να γεννήσει εκεί, αν και πιθανότατα περνούσε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της στο νερό. Και τα τέσσερα άκρα της είχαν μικρές οπλές, ενδεχομένως να είχαν και νηκτική μεμβράνη. Με τα μακριά δάχτυλά της και τα σχετικά αδύνατα άκρα της, το περπάτημα στην ξηρά μάλλον δεν θα ήταν εύκολη υπόθεση.

This figure shows the bones of Peregocetus, including the mandible with teeth, scapula, vertebrae, sternum elements, pelvis, and fore- and hind limbs. Credit: G. Bianucci

«Πιστεύουμε ότι τρεφόταν στο νερό και ότι η μετακίνησή της στη θάλασσα ήταν ευκολότερη σε σύγκριση με τη στεριά», εξήγησε ο παλαιοντολόγος Όλιβερ Λάμπερτ του Βασιλικού Βελγικού Ινστιτούτου Φυσικών Επιστημών, ο επικεφαλής της έρευνας. «Ορισμένοι σπόνδυλοι της ουράς παρουσιάζουν έντονες ομοιότητες με άλλα ημιυδρόβια θηλαστικά, όπως για παράδειγμα με τις ενυδρίδες, κάτι που υποδηλώνει ότι χρησιμοποιούσαν την ουρά κατά κύριο λόγο για να τις βοηθά στο κολύμπι», πρόσθεσε.

Η εξέλιξη των φαλαινών αποτελούσε αίνιγμα μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1990, όταν βρέθηκαν κάποια απολιθώματα από τα οποία οι επιστήμονες συμπέραναν ότι αυτές εμφανίστηκαν πριν από περίπου 50 εκατομμύρια χρόνια στην περιοχή της σημερινής Ινδίας και του Πακιστάν. Οι πρόγονοί τους ήταν θηλαστικά που ζούσαν στην ξηρά, μακρινοί συγγενείς του ιπποπόταμου, που το μέγεθός τους δεν ξεπερνούσε εκείνο ενός σκύλου μεσαίου μεγέθους. Χρειάστηκε να περάσουν εκατομμύρια χρόνια για να εξαπλωθούν σε όλον τον κόσμο.

The whale remains was found in the coastal deserts of Peru, which is rich in marine fossils © Lambert et al./Current Biology

Η Peregocetus pacificus είναι ο πιο πλήρης σκελετός τετράποδης φάλαινας που έχει βρεθεί σε άλλη περιοχή εκτός της Ινδίας και του Πακιστάν. Είναι επίσης ο πρώτος που εντοπίζεται στον Ειρηνικό και στο νότιο ημισφαίριο. Η παρουσία της στο Περού, κατά τον Λάμπερτ, υποδηλώνει ότι οι τετράποδες φάλαινες εξαπλώθηκαν από τη Νότια Ασία στη Βόρεια Αφρική και κατόπιν διέσχισαν τον Νότιο Ατλαντικό για να φτάσουν στον Νέο Κόσμο.

Η Peregocetus pacificus δείχνει ότι οι πρώτες φάλαινες που έφτασαν στην αμερικανική ήπειρο διατηρούσαν ακόμη την ικανότητα να περπατούν στην ξηρά.

Πηγές: https://www.cell.com/current-biology/fulltext/S0960-9822(19)30220-9 - http://www.nhm.ac.uk/discover/news/2019/april/ancient-four-legged-whale-with-webbed-feet-and-hooves-uncovered-in-Peru.html - https://www.cnn.gr/news/kosmos/story/171749/entyposiakes-eikones-vrethike-falaina-poy-kapote-perpatoyse-stin-xira

Ανακαλύφθηκε ο πρώτος στον κόσμο οργανισμός που παράγει χλωροφύλλη, αλλά δεν κάνει φωτοσύνθεση. Scientists discover first organism with chlorophyll genes that doesn't photosynthesize

Το παράξενο με τον περίεργο οργανισμό, που βαφτίστηκε corallicolid και ζει στη γαστρική κοιλότητα μιας ευρείας γκάμας κοραλλιών και ανεμώνων, είναι ότι είχε περάσει απαρατήρητος μέχρι σήμερα, παρόλο που υπάρχει περίπου στο 70% των κοραλλιών ανά τον κόσμο. For the first time scientists have found an organism that can produce chlorophyll but does not engage in photosynthesis. The peculiar organism is dubbed 'corallicolid' because it is found in 70 per cent of corals around the world and may provide clues as to how to protect coral reefs in the future. Credit: Patrick Keeling Lab, UBC

Καναδοί επιστήμονες ανακάλυψαν για πρώτη φορά στον κόσμο ένα οργανισμό, που μπορεί να παράγει χλωροφύλλη, παρόλα αυτά δεν κάνει φωτοσύνθεση, όπως θα αναμενόταν.

Το παράξενο με τον περίεργο οργανισμό, που βαφτίστηκε corallicolid και ζει στη γαστρική κοιλότητα μιας ευρείας γκάμας κοραλλιών και ανεμώνων, είναι ότι είχε περάσει απαρατήρητος μέχρι σήμερα, παρόλο που υπάρχει περίπου στο 70% των κοραλλιών ανά τον κόσμο.

UBC biologist Waldan Kwong looks at corals in the lab. Credit: Waldan Kwong, Patrick Keeling Lab

«Είναι ο δεύτερος σε αφθονία συγκάτοικος των κοραλλιών πάνω στον πλανήτη, αλλά μέχρι σήμερα δεν τον είχε βρει κανένας. Αυτός ο οργανισμός εγείρει νέα βιοχημικά ερωτήματα. Μοιάζει με παράσιτο και σίγουρα δεν είναι φωτοσυνθετικός, μολονότι παράγει χλωροφύλλη», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής βοτανολόγος, Πάτρικ Κίλινγκ, του Πανεπιστημίου της Βρετανικής Κολομβίας, που έκανε τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature».

Researchers examining corals underwater. Credit: Varsha Mathur

Η χλωροφύλλη είναι η πράσινη χρωστική ουσία των φυτών και φυκών, η οποία τους επιτρέπει να απορροφούν ενέργεια από τον ήλιο μέσω της φωτοσύνθεσης. «Να έχει κανείς χλωροφύλλη χωρίς φωτοσύνθεση, είναι κάτι πραγματικά πολύ επικίνδυνο, επειδή η χλωροφύλλη είναι πολύ καλή στο να απορροφά ενέργεια, αλλά χωρίς τη φωτοσύνθεση να απελευθερώνει στη συνέχεια αργά αυτή την ενέργεια, είναι σα να ζει κανείς με μια βόμβα στα κύτταρα του», δήλωσε ο Κίλινγκ.

«Είναι για να ξύνεις το κεφάλι σου με απορία. Δεν γνωρίζουμε για ποιο λόγο αυτοί οι οργανισμοί διατηρούν τα γονίδια της φωτοσύνθεσης. Κάποια άγνωστη έως τώρα βιολογία εμπλέκεται στην περίπτωση τους, κάτι που ποτέ πριν δεν έχουμε ξαναδεί», δήλωσε ο ερευνητής Γουάλνταν Κουόνγκ και ανέφερε ότι ασφαλώς θα συνεχιστεί η μελέτη.

Πηγές: A widespread coral-infecting apicomplexan with chlorophyll biosynthesis genes. Nature, 2019 DOI: 10.1038/s41586-019-1072-z - https://news.ubc.ca/2019/04/03/scientists-discover-first-organism-with-chlorophyll-genes-that-doesnt-photosynthesize/ - https://www.in.gr/2019/04/04/tech/anakalyfthike-o-protos-ston-kosmo-organismos-pou-paragei-xlorofylli-alla-den-kanei-fotosynthesi/

Στο φως απολιθώματα από τη μέρα της «Αποκάλυψης» πριν 66 εκατ. χρόνια. 66 million-year-old deathbed linked to dinosaur-killing meteor

Ανασκαφές στην περιοχή Μπάουμαν στη Βόρεια Ντακότα των ΗΠΑ έφεραν στο φως μια εντυπωσιακή συλλογή απολιθωμάτων, τα οποία είχαν σκεπαστεί από πολλαπλά θραύσματα που είχαν πέσει από τον ουρανό, προφανώς μετά την εκτίναξη τους στον αέρα μετά την πρόσκρουση. A meteor impact 66 million years ago generated a tsunami-like wave in an inland sea that killed and buried fish, mammals, insects and a dinosaur, the first victims of Earth’s last mass extinction event. The death scene from within an hour of the impact has been excavated at an unprecedented fossil site in North Dakota. (Graphics and photos courtesy of Robert DePalma)

Για πρώτη φορά Αμερικανοί και Ευρωπαίοι επιστήμονες πιστεύουν ότι βρήκαν ίχνη -απολιθώματα ψαριών, δέντρων και ζώων- αμέσως μετά την κατακλυσμική πρόσκρουση στη Γη πριν περίπου 66 εκατομμύρια χρόνια ενός μεγάλου αστεροειδούς που οδήγησε στην εξαφάνιση των έως τότε κυρίαρχων δεινοσαύρων, αλλά και του 75% όλης της πανίδας και της χλωρίδας εκείνης της εποχής.

Fossilized fish piled one atop another, suggesting that they were flung ashore and died stranded together on a sand bar after the seiche withdrew. Credit: Photo courtesy of Robert DePalma

Ανασκαφές στην περιοχή Μπάουμαν στη Βόρεια Ντακότα των ΗΠΑ έφεραν στο φως μια εντυπωσιακή συλλογή απολιθωμάτων, τα οποία είχαν σκεπαστεί από πολλαπλά θραύσματα που είχαν πέσει από τον ουρανό, προφανώς μετά την εκτίναξη τους στον αέρα μετά την πρόσκρουση. Τα απολιθώματα έφεραν επίσης ενδείξεις ότι είχαν κατακλυστεί από το νερό, πιθανώς εξαιτίας ενός τεράστιου τσουνάμι που προκάλεσε η πτώση του αστεροειδούς με διάμετρο γύρω στα 12 χιλιόμετρα.

Paleontologists have found a fossil site in North Dakota that contains animals and plants killed and buried within an hour of the meteor impact that killed the dinosaurs 66 million years ago. This is the richest K-T boundary site ever found, incorporating insects, fish, mammals, dinosaurs and plants living at the end of the Cretaceous, mixed with tektites and rock created and scattered by the impact. The find shows that dinosaurs survived until the impact. Walter Alvarez and Robert DePalma at the Tanis outcrop in North Dakota.

Οι 12 ερευνητές, με επικεφαλής τον παλαιοντολόγο Ρόμπερτ ΝτεΠάλμα του Πανεπιστημίου του Κάνσας, που θα κάνουν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), εκτιμούν ότι για πρώτη φορά οι επιστήμονες έχουν την ευκαιρία να πάρουν μια ιδέα των τρομερών γεγονότων που συνέβησαν μερικά λεπτά έως ώρες μετά την πρόσκρουση του αστεροειδούς σε μια περιοχή στο σημερινό Κόλπο του Μεξικού.

‘Tsunamis from the Chicxulub impact are certainly well-documented, but no one knew how far something like that would go into an inland sea,’ DePalma said. The team determined  there were at least two massive waves, which battered the land with about 20 minutes in between.

Η πρόσκρουση δημιούργησε στη χερσόνησο Γιουκατάν τον κρατήρα Τσιξουλούμπ, με διάμετρο σχεδόν 200 χιλιομέτρων, ο οποίος είναι σήμερα σε μεγάλο βαθμό υποθαλάσσιος, θαμμένος 600 μέτρα κάτω από το βυθό. Οι επιστήμονες χρονολόγησαν τα απολιθώματα της Β. Ντακότα ότι έχουν ηλικία 65,76 εκατομμύρια χρόνια, η οποία ταιριάζει με την χρονολόγηση για την πτώση του αστεροειδούς.

Stranded on the sand bar, fish were pelted by high-speed glass beads called tektites (pictured) that rained down from the sky as a product of rock melted during the impact. Credit: Photo courtesy of Robert DePalma

Η πρόσκρουση, η οποία θα ταρακούνησε τη Γη όσο ένας σεισμός 10 έως 11 βαθμών, θα εκτόξευσε δισεκατομμύρια τόνους λιωμένων και διαλυμένων πετρωμάτων προς κάθε κατεύθυνση σε απόσταση χιλιάδων χιλιομέτρων. Τα απολιθωμένα ψάρια που βρέθηκαν, έχουν βράγχια γεμάτα από τέτοια θραύσματα (υαλώδεις τηκτίτες), διαμέτρου έως πέντε χιλιοστών, τα οποία θα είχαν κατακλύσει το νερό, όπου θα έπεσαν μαζικά σαν πύρινες βολίδες με ταχύτητες 150 έως 300 χιλιομέτρων την ώρα. Ανάλογα τέτοια θραύσματα, που θα είχαν προκαλέσει τεράστιες πυρκαγιές στα δάση, βρέθηκαν εγκλωβισμένα μέσα σε απολιθώματα ρητίνης δέντρων.

The team has identified fish, burned tree trunks, conifer branches, dead mammals, mosasaur bones, insects, a Triceratops, marine microorganisms called dinoflagellates, and ammonites in the Cretaceous graveyard. Fish carcasses and two logs tossed together are shown above. Credit: Photo courtesy of Robert DePalma

Πιθανώς χρειάστηκαν έως 17 ώρες εωσότου το γιγάντιο τσουνάμι από τον Μεξικό διασχίσει μια απόσταση 3.000 χιλιομέτρων και φθάσει στη Βόρεια Ντακότα, σε μια περιοχή όπου τότε υπήρχε θάλασσα και σήμερα είναι ξηρά, όπου βρέθηκαν τα απολιθώματα. Το τσουνάμι θα συμπαρέσυρε οτιδήποτε ζωντανό και άψυχο βρήκε στο δρόμο του. Γι’ αυτό, στο «νεκροταφείο» απολιθωμάτων στη Βόρεια Ντακότα βρέθηκαν στοιβαγμένα σε διαδοχικούς σωρούς ψάρια, κλαδιά δέντρων, θηλαστικά, έντομα, οστά δεινοσαύρων και άλλα αρχαία ζώα όπως αμμωνίτες.

Ανάμεσα στους ερευνητές είναι ο καθηγητής γεωλογίας Γουόλτερ Αλβάρεζ του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια-Μπέρκλεϊ, ο οποίος, μαζί με τον νομπελίστα πατέρα του Λούις, ανέπτυξαν από το 1979 τη διάσημη πλέον θεωρία της πρόσκρουσης ως αιτίας εξαφάνισης των δεινοσαύρων.

When the asteroid struck thousands of miles way, it birthed a tsunami-like wave that temporarily reversed the flow of a nearby river and tossed hundreds or thousands of sturgeon and paddlefish onto land. A fish tail from Tanis deposit can be seen above. Credit: Photo courtesy of Robert DePalma

Ο συνεργάτης του Ντέηβιντ Μπέρνχαμ δήλωσε ότι «είχαμε καταλάβει πως άσχημα πράγματα συνέβησαν αμέσως μετά την πρόσκρουση, αλλά έως τώρα κανένας δεν είχε βρει την ‘κάνη που καπνίζει’. Έτσι, μας έλεγαν ‘ακούμε για την έκρηξη που σκότωσε τους δεινόσαυρους, αλλά γιατί δεν υπάρχουν πτώματα παντού;’. Τώρα έχουμε πια και νεκρά σώματα. Δεν είναι δεινόσαυροι, αλλά τελικά θα βρεθούν και αυτοί». Ήδη στον «υγρό τάφο» της Βόρεια Ντακότα, σύμφωνα με τον ΝτεΠάλμα, βρέθηκαν και απολιθωμένα απομεινάρια δεινοσαύρων.

Άλλοι επιστήμονες πάντως θεωρούν πιθανό ότι η πρόσκρουση του αστεροειδούς δεν ήταν η μοναδική αιτία για την εξαφάνιση των δεινοσαύρων, στην οποία πιθανώς συνέβαλαν επίσης κατακλυσμικές και μακρόχρονες εκρήξεις ηφαιστείων, καθώς και η κλιματική αλλαγή.

Πηγές: https://news.berkeley.edu/2019/03/29/66-million-year-old-deathbed-linked-to-dinosaur-killing-meteor/ -  https://www.tovima.gr/2019/04/01/science/sto-fosapolithomata-apo-ti-mera-tis-apokalypsis-prin-66-ekat-xronia/

Αυτά είναι τα 21 επαγγέλματα της επόμενης δεκαετίας. 21 Jobs of the Future

Μέσα από έρευνες που έγιναν σε διάφορες μητροπόλεις αναδείχθηκαν οι ανάγκες που θα υπάρχουν. Η έρευνα και η καινοτομία είναι οι κλάδοι που έχουν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Concern about a “jobless future” has never been greater. Seemingly every day, an academic, researcher or technology leader suggests that in a world of automation and artificial intelligence (AI), workers will increasingly be a surplus to what businesses need. For many people, the future of work looks like a bleak place, full of temporary jobs, minimum wage labor and a ruling technocracy safely hidden away in their gated communities.

Ποια είναι τα 21 επαγγέλματα του μέλλοντος; Είναι το ερώτημα που θα απασχολήσει τις επόμενες γενιές, αλλά που δεν μπορούν να φανταστούν ορισμένα απίθανα επαγγέλματα που θα έχουν μεγάλη ζήτηση. Στο 2nd Youth Summit του Economist στην Αθήνα παρουσιάστηκε κατάλογος με τα 21 επαγγέλματα του μέλλοντος, τα οποία και έχουν προκύψει από σχετικές έρευνες που έχουν γίνει στις μητροπόλεις της έρευνας και της καινοτομίας ανά τον κόσμο.

Το ενδιαφέρον είναι ότι ορισμένα από αυτά δεν θα μπορούσε να τα φανταστεί κανείς καθώς αναδύονται μέσα σε ένα πλαίσιο διαρκούς τεχνολογικής εξέλιξης.

Τα επαγγέλματα της δεκαετίας

■ Αναλυτής κβαντικής μηχανικής μάθησης

■ Ειδικός στην πληροφορική αιχμής

■ Τεχνικός ιατροφαρμακευτικών συστημάτων ΤΝ

■ Στέλεχος γενετικής ποικιλομορφίας

■ Αναλυτής «κυβερνοπόλεων»

■ Ερευνητής δεδομένων

■ Διευθύνων σύμβουλος για θέματα εμπιστοσύνης

■ Υπεύθυνος «χαρτοφυλακίου» γονιδιωματικής

■ Βroker προσωπικών δεδομένων

■ Ειδικός «διασύνδεσης» ανθρώπων - ρομπότ

■ Ελεγκτής λεωφόρων

■ Συντηρητής «προσωπικής μνήμης»

■ Διαχειριστής ανάπτυξης επιχειρήσεων τεχνητής νοημοσύνης

■ Υπεύθυνος δεοντολογίας και ηθικής σε θέματα τεχνητής νοημοσύνης

■ Σύμβουλος «δέσμευσης» σε θέματα υγιεινής και ευεξίας

■ Σύμβουλος οικονομικής διαχείρισης

■ Δημιουργός «ταξιδιών» εικονικής πραγματικότητας

■ Δημιουργός ηλεκτρονικών υπηρεσιών για την προπαρασκευή συνεδρίων

■ Συνοδός - βοηθός σε ειδικές ομάδες πολιτών

■ Δημιουργός ιστοσελίδων

■ Σύμβουλος δημιουργίας προσωπικών εφαρμογών τεχνητής νοημοσύνης

Πηγές: https://www.cognizant.com/perspectives/21-jobs-of-the-future?utm_source=Youtube&utm_medium=Cards&utm_content=Cards+Desc&utm_campaign=ThoughtLeadership - https://www.tanea.gr/2019/03/29/greece/employment/ayta-einai-ta-21-apithana-epaggelmata-tis-epomenis-dekaetias-lista/

Ένα δισ. χρόνια πριν ο Άρης είχε ποτάμια διπλάσια σε πλάτος από αυτά της Γης. Rivers raged on Mars late into its history

Ο Άρης διέθετε ποτάμια πολύ μεγαλύτερα σε πλάτος από αυτά του δικού μας πλανήτη και, μάλιστα, είναι πιθανό ότι είχαν νερό έως πριν από ένα δισεκατομμύριο χρόνια, δηλαδή, σχετικά πρόσφατα, σύμφωνα με νέες επιστημονικές εκτιμήσεις. Scientists have catalogued these rivers to conclude that significant river runoff persisted on Mars later into its history than previously thought. According to the study, the runoff was intense -- rivers on Mars were wider than those on Earth today -- and occurred at hundreds of locations on the red planet. A photo of a preserved river channel on Mars, taken by an orbiting satellite, with color overlaid to show different elevations (blue is low, yellow is high). Credit: NASA/JPL/Univ. Arizona/UChicago

Ο Άρης διέθετε ποτάμια πολύ μεγαλύτερα σε πλάτος από αυτά του δικού μας πλανήτη και, μάλιστα, είναι πιθανό ότι είχαν νερό έως πριν από ένα δισεκατομμύριο χρόνια, δηλαδή, σχετικά πρόσφατα, σύμφωνα με νέες επιστημονικές εκτιμήσεις.

Οι επιστήμονες από τις ΗΠΑ, τη Γαλλία και τη Βρετανία, με επικεφαλής τον επίκουρο καθηγητή Έντγουιν Κάιτ του Πανεπιστημίου του Σικάγο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science Advances», ανέλυσαν τα έως τώρα δορυφορικά και άλλα δεδομένα για τη γεωμορφολογία του Άρη και κατέληξαν ότι ο «κόκκινος» πλανήτης διέθετε ποτάμια με πλάτος έως περίπου διπλάσιο από αυτά της Γης.

Τα αρειανά ποτάμια ήταν εξαπλωμένα σε όλο τον πλανήτη και δεν ήσαν ούτε βραχύβια, ούτε τοπικό φαινόμενο. Τα εκατοντάδες αυτά ποτάμια πιθανώς κυλούσαν για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, πριν από 3,6 έως ένα δισεκατομμύριο χρόνια, ίσως, και πιο πρόσφατα. Μάλιστα, εκτιμάται ότι υπήρχε σημαντική και συνεχής απορροή στα αρειανά ποτάμια, που έφθανε τα τρία έως 20 κιλά ανά τετραγωνικό μέτρο καθημερινά.

Οι επιστήμονες εικάζουν ότι λόγω του υγρού κλίματος του Άρη κάποτε, έπεφταν έντονες βροχές ακόμη και στη διάρκεια της εποχής που ο γειτονικός πλανήτης σταδιακά έχανε την ατμόσφαιρά του και ξεραινόταν.

Dotted lines mark where the preserved river channel is. (Courtesy of NASA/JPL/Univ. Arizona/UChicago)

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των επιστημόνων, τα αρειανά ποτάμια είχαν ισχυρή απορροή σχεδόν έως την τελευταία (γεωλογική) στιγμή, προτού το υγρό κλίμα του Άρη γίνει ξηρό. Απλώς, αντί να έχουν μήκος χιλιάδων χιλιομέτρων όπως πριν, είχαν πια μήκος εκατοντάδων χιλιομέτρων.

Η νέα μελέτη δημιουργεί, πάντως, ακόμη περισσότερα ερωτηματικά για το αρχαίο κλίμα του Άρη, για το οποίο οι επιστήμονες δεν έχουν σαφή εικόνα μέχρι στιγμής.

Πηγές: Persistence of intense, climate-driven runoff late in Mars history. Science, 2019 DOI: 10.1126/sciadv.aav7710 - https://news.uchicago.edu/story/rivers-raged-mars-late-its-history - https://www.tovima.gr/2019/03/28/science/ena-dis-xronia-prin-o-aris-eixe-potamia-diplasia-se-platos-apo-ayta-tis-gis/

Ο ανθρώπινος εγκέφαλος δεν το βάζει κάτω – Αναπτύσσει νέα κύτταρα και μετά τα 80! Signs of new nerve cells spotted in adult brains

Νέα εγκεφαλικά κύτταρα (νευρώνες) αναπτύσσονται έως την ένατη δεκαετία της ζωής ενός ανθρώπου, σύμφωνα με μια νέα ισπανική επιστημονική έρευνα. A study adds evidence to the ongoing debate over human neurogenesis. A microscope image of a hippocampus from a healthy adult shows signs of nerve cell birth in a certain spot called the dentate gyrus (box). E.P. MORENO-JIMÉNEZ ET AL/NATURE MEDICINE 2019

Ο ανθρώπινος εγκέφαλος δεν το βάζει κάτω ακόμη κι αν έχει περάσει τα 80. Νέα εγκεφαλικά κύτταρα (νευρώνες) αναπτύσσονται έως την ένατη δεκαετία της ζωής ενός ανθρώπου, σύμφωνα με μια νέα ισπανική επιστημονική έρευνα.

Όμως, σύμφωνα με τους επιστήμονες, η δημιουργία νέων νευρώνων μειώνεται σημαντικά στους ασθενείς με νόσο Αλτσχάιμερ.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη δρα Μαρία Λόρενς-Μάρτιν του Τμήματος Μοριακής Βιολογίας του Αυτόνομου Πανεπιστημίου της Μαδρίτης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό «Nature Medicine», ανέλυσαν δείγματα εγκεφαλικών ιστών από 58 ανθρώπους.

Zooming in on a section of the hippocampus, researchers found some nerve cells that contained a protein called doublecortin (red) believed to mark new neuron growth. E.P. MORENO-JIMÉNEZ ET AL/NATURE MEDICINE 2019

Διαπιστώθηκε ότι παρόλο που με το πέρασμα του χρόνου υπάρχει μια μείωση στο ρυθμό της νευρογένεσης, η δημιουργία νευρώνων μπορεί να παρατηρηθεί στον ιππόκαμπο, μια ζωτική περιοχή του εγκεφάλου, καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής, π.χ. από 40.000 νέους νευρώνες ανά χιλιοστόλιτρο εγκεφαλικού ιστού στην ηλικία των 40 ετών σε 30.000 στα 70 έτη.

Μειώνεται όμως ακόμη πιο δραματικά στην περίπτωση Αλτσχάιμερ, ακόμη και στο αρχικό στάδιο της νόσου, από 30.000 σε 20.000 νέους νευρώνες ανά χιλιοστόλιτρο εγκεφαλικού ιστού, δηλαδή μια μείωση πάνω από 30%.

Η πλειονότητα των νευρώνων έχουν δημιουργηθεί στον εγκέφαλο έως τη στιγμή της γέννησης. Όμως ο σχηματισμός νέων κυττάρων συνεχίζεται στον εγκέφαλο των ενηλίκων κυρίως σε μερικές περιοχές όπως ο ιππόκαμπος. Προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει ότι αυτό συμβαίνει στα ζώα, αλλά τώρα επιβεβαιώνεται ότι κάτι ανάλογο ισχύει και για τους ανθρώπους, ακόμη και προχωρημένης ηλικίας.

Πηγές: E.P. Moreno-Jiménez et al. Adult hippocampal neurogenesis is abundant in neurologically healthy subjects and drops sharply in patients with Alzheimer’s disease. Nature Medicine. Published online March 25, 2019. doi:10.1038/s41591-019-0375-9. - https://www.sciencenews.org/article/new-nerve-cells-adult-brains - https://www.tovima.gr/2019/03/27/science/o-anthropinos-egkefalos-den-to-vazei-kato-anaptyssei-nea-kyttara-kai-meta-ta-80/