Δραπέτες στο Σπίτι της Λογοτεχνίας και της Μετάφρασης

Μέσα στην τρέλα των ημερών κάναμε κι εμείς τη δική μας τρέλα. Εγκαταλείψαμε την πόλη μας και καταφύγαμε στον φιλόξενο «ξενώνα Καραγιαννοπούλου» στη Βυζίτσα του Πηλίου, που για κάποιους μήνες μετατρέπεται σε Σπίτι Λογοτεχνίας και Μετάφρασης χάρη σε πρωτοβουλία της μεταφράστριας Ιωάννας Αβραμίδου και με αρωγό τη Μάχη Καραγιαννοπούλου. 

Προστατευμένοι μέσα στο αρχοντικό, που διέθετε ζεματίστρα για ανεπιθύμητους επιτιθέμενους, με τη φροντίδα της Μάχης και με τις ειδήσεις να φτάνουν στα αυτιά και τη συνείδησή μας με λιγότερους κραδασμούς, καθώς φιλτράρονταν από τα φύλλα των δέντρων, αφεθήκαμε σε μνήμες ποιητικές, σε αναγνώσεις αποκαλυπτικές ψυχών, σε συγκινήσεις και προβληματισμούς για την ανθρωπινότητα του ανθρώπου, δηλαδή τη δυνατότητα ανά πάσα στιγμή και ανάλογα με τις συνθήκες να δείχνει φωτεινές πλευρές του εαυτού του υπηρετώντας τον ανθρωπισμό ή να βυθίζεται σε μια σκοτεινιά που καταδυναστεύει τον ίδιο και τους άλλους. 

Η Ιωάννα και η Μάχη με την πρωτοβουλία τους βοήθησαν στο ξεδίπλωμα εσωτερικών νημάτων που μας συνέδεσαν, τον Αλέξανδρο και τη Ρηνιώ, την Καλλιόπη και τον Δαμιανό, τη Δήμητρα και την Ιωάννα, με τη Μάχη σιωπηλό μάρτυρα και τον Κώστα διακριτικό καταγραφέα των στιγμών.

Υ.Γ. Μάλλον ως μαρτύριο θα εκλάμβαναν διάφοροι πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες, οικείοι και ξένοι, το ξεγύμνωμα ψυχής και σκέψης που προκαλεί η ποίηση, η τέχνη γενικότερα. Αλήθεια, τι θα γινόταν αν διαρρηγνυόταν το σκληρό οικονομικό περίβλημα της σκέψης τους; Πολύ με προκαλεί αυτή η σκέψη (σαδιστικά)... Λέω να προτείνω στην Ιωάννα και τη Μάχη να τους απευθύνουν πρόσκληση για το Σπίτι της Λογοτεχνίας και της Μετάφρασης, να μαζέψουν τη ζεματίστρα, να τους καλοδεχτούν και το βράδυ, μετά το μπάνιο στα νερά του Αιγαίου ή του Παγασητικού, ή μετά από περιπάτους, να συμμετέχουν, τουλάχιστον να παρίστανται, σε βραδιές ποιητικής μυσταγωγίας. Τι μαρτύριο θα τους είναι αυτό το... Poetagroup!

Κείμενο: Δήμητρα Μήττα

Φωτογραφίες: © Κωνσταντίνος Βακουφτσής

Δείτε την καρδιά να χτυπάει σε… 4D. Watch a heart beat in 'extreme 4D'

Επαναστατικό λογισμικό αποκαλύπτει τα όργανα του ανθρώπινου οργανισμού με εξωπραγματική λεπτομέρεια. This is an artificial mitral valve with sutures on the ring. “Ultrasound is on the verge of delivering huge change in medical care because it allows doctors to see inside the human body like never before by touching a probe that’s smaller than the size of your hand to the patient’s body,” says Al Lojewski, general manager, cardiovascular ultrasound at GE Healthcare. “Especially with this new software, it may mean reduced burden for the patient and exceptional images of the heart for the doctor on the spot.” GIF credit: GE Healthcare

Την καρδιά να πάλλεται σε «extreme 4D» αποκαλύπτει το νέο λογισμικό της General Electric Healthcare, το οποίο πραγματοποιεί την απεικόνιση των οργάνων του ανθρώπινου οργανισμού σε τέσσερις διαστάσεις.

Η λειτουργία της βαλβίδας της καρδιάς σε πραγματικό χρόνο. This animation, created using cSound, shows a human heart valve in what is described as 'extreme 4D'. GIF credit: GE Healthcare

Το σύστημα cSound, όπως ονομάζεται, είναι ικανό να προσφέρει εξωπραγματικές εικόνες της καρδιάς οι οποίες θα ήταν ορατές μόνο σε περίπτωση που ο ασθενής υποβαλλόταν σε επέμβαση ανοιχτής καρδιάς.

«Παραδοσιακά, ο υπέρηχος μας επιτρέπει να βλέπουμε την καρδιά αλλά όχι με την λεπτομέρεια που θα επιθυμούσαμε» εξηγεί ο καρδιολόγος δρ Μπιτζόι Καντέρια, ο οποίος μαζί με τους συνεργάτες του από το Ιατρικό Κέντρο Aurora St Luke’s, στο Μιλγουόκι, δοκίμασαν το επαναστατικό λογισμικό.

«Χρησιμοποιώντας το σήμα του υπερήχου για την απεικόνιση της καρδιάς στρώμα-στρώμα, όπως ακριβώς ένας κρεοπώλης χρησιμοποιεί το μαχαίρι, το λογισμικό συναρμολογεί όλα τα στρώματα σχηματίζοντας την ολοκληρωμένη εικόνα της» εξηγεί ο ίδιος.

Σύμφωνα με τον δρα Καντέρια, το λογισμικό που αναπτύχθηκε από τους ειδικούς της GE Healthcare, με στόχο την χρήση του σε συνδυασμό με τα μηχανήματα υπερήχων, προσφέρει πεντακάθαρες εικόνες οι οποίες του επιτρέπουν να εντοπίζει π.χ. τις παρακάμψεις της ροής του αίματος γύρω από θρομβώσεις, στις αρτηρίες.

«Με τον τρόπο αυτόν είμαι σε θέση να αξιολογώ με μεγαλύτερη ακρίβεια την κατάσταση του ασθενούς» αναφέρει. «Είναι σχεδόν σαν να έβγαζα την βαλβίδα της καρδιάς και να την επεξεργαζόμουν με τα χέρια. Το νέο λογισμικό προσφέρει πολύτιμες πληροφορίες στους χειρουργούς, ιδιαίτερα όταν ετοιμάζονται για χειρουργείο».

Φέρνοντας το μέσα... έξω

Οι δύο αριστεροί από τους συνολικά τέσσερις θαλάμους της καρδιάς, τους οποίους μοιράζει μια βαλβίδα. Two left chambers of the heart’s four chambers can be seen in this animation. They are separated by a valve. GIF credit: GE Healthcare

Σύμφωνα με την GE Healthcare, ένα μηχάνημα υπερήχων εκπέμπει ηχητικά κύματα πολύ υψηλής συχνότητας στο σώμα και στην συνέχεια ανάλογα με την ηχώ που λαμβάνει ανιχνεύει το σχήμα των εσωτερικών οργάνων του οργανισμού. Πρόκειται για μια τεχνολογία η οποία θυμίζει αρκετά εκείνη των σόναρ των υποβρυχίων.

Το νέο λογισμικό cSound, είναι ικανό να συλλέγει άπειρα δεδομένα για την δημιουργία μιας εικόνας του ανθρώπινου οργανισμού. Αντί να απορρίπτει τα δεδομένα που δεν μπορεί να επεξεργαστεί, το λογισμικό αποθηκεύει τα πάντα στην μνήμη του μηχανήματος. Οι ειδικοί αλγόριθμοι που ανέπτυξαν οι επιστήμονες, στην συνέχεια, αναλαμβάνουν αστραπιαία την επεξεργασία και την ανάλυση του συνόλου των αποθηκευμένων δεδομένων, επιλέγοντας τα καλύτερα σήματα με βάσει τα πίξελ που τους αντιστοιχούν.

Blood flows out of the heart and into a large blood vessel called the aorta. The aortic valve opens so blood can flow out and closes to keep blood from returning. GIF credit: GE Healthcare

Το νέο λογισμικό cSound, είναι ικανό να συλλέγει άπειρα δεδομένα για την δημιουργία μιας εικόνας του ανθρώπινου οργανισμού. Αντί να απορρίπτει τα δεδομένα που δεν μπορεί να επεξεργαστεί, το λογισμικό αποθηκεύει τα πάντα στην μνήμη του μηχανήματος. Οι ειδικοί αλγόριθμοι που ανέπτυξαν οι επιστήμονες, στην συνέχεια, αναλαμβάνουν αστραπιαία την επεξεργασία και την ανάλυση του συνόλου των αποθηκευμένων δεδομένων, επιλέγοντας τα καλύτερα σήματα με βάσει τα πίξελ που τους αντιστοιχούν.

Το πρωτοποριακό λογισμικό μάλιστα, μπορεί να επεξεργαστεί δεδομένα που χωρούν σε ένα DVD σε μόλις ένα δευτερόλεπτο και σε πραγματικό χρόνο. Η διαδικασία επεξεργασίας που ακολουθείται σύμφωνα με τους ειδικούς, είναι αντίστοιχη με εκείνη ενός υπερυπολογιστή και ενός πομπού και ενός δέκτη που χρησιμοποιείται π.χ. στην περίπτωση των ραντάρ ή της επικοινωνίας ενός ασύρματου δικτύου Wi-Fi.

Παρακολουθήστε το εντυπωσιακό βίντεο. Cardiologists at the Aurora St. Luke’s Medical Center in Milwaukee, Wis., started using brand new ultrasound software from GE that, for the first time, allows the team to see heart in “extreme 4D” – the three spatial dimensions plus time. “The images are exquisite,” says Dr. Bijoy Khandheria. “It’s like opening the chest and seeing the heart beating.”

«Το νέο σύστημα βελτιώνει σημαντικά την διαγνωστική ακρίβεια. Πρόκειται για μια καινοτομία στον χώρο της απεικόνισης υπερήχων» αναφέρει ο δρ Καντέρια, ενώ υπογραμμίζει ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να γλιτώσει τους ασθενείς από την ταλαιπωρία αλλεπάλληλων διαγνωστικών εξετάσεων αλλά και από το κόστος που τις συνοδεύει.

Η Μόνα Λίζα ζωντάνεψε! The Living Mona Lisa Follows You With Her Eyes

Διαδραστική εκδοχή του πίνακα αναπνέει και ανοιγοκλείνει τα μάτια χάρη στην τεχνολογία βιντεοπαιχνιδιών. Eerie: The new 'living' Mona Lisa uses artificial intelligence to make a digital version of Leonardo da Vinci's famous painting react to people in the room around it. The portrait can turn its head, turn her enigmatic smile into a frown and blink. Her chest can even rise and fall as if she is breathing.

Μέχρι τώρα η «Μόνα Λίζα» του Λεονάρντο Ντα Βίντσι ήταν γνωστή για το αινιγματικό της χαμόγελο. Στην νέα ψηφιακή μορφή της, όμως, η «ζωντανή» Μόνα Λίζα ("Living Mona Lisa") όπως ονομάστηκε, δημιουργία μιας ομάδας Γάλλων τεχνικών και καλλιτεχνών, αναπνέει, ανοιγοκλείνει τα μάτια της, σουφρώνει τα χείλη και γυρνά το κεφάλι της προς την κατεύθυνση των ανθρώπων που την κοιτούν.

Η ψηφιακή και διαδραστική εκδοχή του διάσημου πίνακα έγινε πραγματικότητα μετά από εργασία ενός χρόνου και χρησιμοποιεί την τεχνολογία της τεχνητής νοημοσύνης.

Πνοή ψηφιακής «ζωής»

The Living Mona Lisa project, or Living Joconde as it is known in France, uses artificial intelligence to transform the oil painting into a living, moving work of art.

Ο πίνακας διαθέτει μια συσκευή η οποία με τη βοήθεια αισθητήρων ανιχνεύει την κίνηση και είναι παρόμοια με αυτή που χρησιμοποιείται στα διαδραστικά ηλεκτρονικά παιχνίδια (video games). Μπορεί να ανιχνεύσει τόσο τις κινήσεις όσο και την φυσική παρουσία των θεατών και «να αντιδρά ανάλογα με την διάθεση της», όπως δήλωσε ο Ζαν Κλωντ Εντίν, πρόεδρος του γαλλικού ινστιτούτου που ανέπτυξε τα συστήματα τεχνητής νοημοσύνης.

Ο δημιουργός Φλόρεντ Αζιοσμάνοφ δήλωσε ότι η ιδέα ήταν να κατασκευαστεί μια μοντέρνα εκδοχή του πίνακα. «Τώρα μπορεί να αισθάνεται τις αλλαγές στο περιβάλλον της», δηλώνει ο Αζιοσμάνοφ. «Ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι προσπάθησε να της δώσει ζωή (με το χαμόγελο) οπότε αρμόζει να προχωρήσουμε τις προθέσεις του ένα βήμα παραπέρα».

Συγκεκριμένα, η Μόνα Λίζα αναγνωρίζει τα βλέμματα των θεατών, είτε είναι θετικά είτε αρνητικά. Στην τελευταία περίπτωση, αποστρέφει το βλέμμα. Τέλος, όταν δεν την κοιτά κανείς η Μόνα Λίζα ποζάρει κοιτάζει σα χαμένη στις σκέψεις της.

Ο ειδικός στην ψηφιακή τέχνη Αζιοσμάνοφ επέλεξε την Μόνα Λίζα επειδή «είναι ένας από τους πιο γνωστούς και εμβληματικούς χαρακτήρες στην ιστορία της τέχνης».

H διάσημη ελαιογραφία σε ξύλο λεύκης του Ντα Βίντσι η οποία εκτιμάται ότι ολοκληρώθηκε μεταξύ 1503-1519 φιλοξενείται στο μουσείο του Λούβρου, στο Παρίσι. The original Mona Lisa hangs in the Louvre Museum in Paris.

Ο πίνακας του Λεονάρντο Ντα Βίντσι εκτίθεται στο μουσείο του Λούβρου, ενώ οι ψηφιακές εκδοχές του θα κατασκευαστούν και θα βγουν στην αγορά σε πολλά μεγέθη. Θα κυκλοφορήσει, επίσης, και μια μινιατούρα ώστε να γίνει κόσμημα. Όπως λέει ο Αζιοσμάνοφ, «τα περιδέραια και οι υπόλοιπες εκδοχές για κοσμήματα θα πωλούνται σε διαφορετικές τιμές ανάλογα με το αν θα έχουν πολύτιμες πέτρες ή όχι». Όπως επισημαίνει, η κατασκευή της ψηφιακής μορφής του πίνακα αποτελεί περισσότερο καλλιτεχνικό παρά εμπορικό έργο, αλλά «θέλουμε οι πίνακες να κοστίζουν όσο λιγότερο γίνεται για να μπορούν οι τουρίστες να τους αγοράζουν και να τους κρατούν ως σουβενίρ».