Arts Universe and Philology

Arts Universe and Philology
The blog "Art, Universe, and Philology" is an online platform dedicated to the promotion and exploration of art, science, and philology. Its owner, Konstantinos Vakouftsis, shares his thoughts, analyses, and passion for culture, the universe, and literature with his readers.

Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2016

Νόρμαν Πάρκινσον: Ένας κοσμοπολίτης φωτογράφος. Norman Parkinson: A cosmopolitan photographer

Ο Norman Parkinson γεννήθηκε το 1913 και ξεκίνησε την καριέρα του σαν φωτογράφος το 1931. Το 1934, σε ηλικία 21 ετών, άνοιξε το στούντιο του στο Λονδίνο μαζί με τον Norman Kibblewhite. 

Κάνει τα πρώτα του βήματα σαν φωτογράφος πορτρετίστας των μεγαλοαστικών κύκλων του Λονδίνου. Έτσι το 1935 έκανε την πρώτη του έκθεση με πορτρέτα νεαρών δεσποινίδων της καλής κοινωνίας αλλά και διασημοτήτων της εποχής όπως η Vivien Leigh και η Noel Coward αλλά με έναν δικό του πολύ ιδιαίτερο τρόπο.

Από τους αριστοκρατικούς κύκλους πέρασε στην υψηλή ραπτική και το έκανε φωτογραφίζοντας για την αγγλική έκδοση του Harper’s Bazaar

Στη Νέα Υόρκη άρχισε τη συνεργασία του με το Vogue. Συνέχισε να κάνει πορτρέτα, φωτογραφίζοντας παράλληλα και τις διάφορες collection μόδας, κυρίως στο Παρίσι.  

Επηρεάζεται εκείνη την εποχή πολύ από τον ούγγρο Martin Munkacsi που έκανε τις φωτογραφίες μόδας έξω από το στούντιο, δίνοντας κίνηση στα μοντέλα του. 

Ο Parkinson, συμβάλλει κι αυτός στην απελευθέρωση της φωτογραφίας μόδας ξεφεύγοντας από τη στατικότητα  του στούντιο και επηρεάζει με τη σειρά του σημαντικά τους σύγχρονους φωτογράφους.  

Προτιμά να φωτογραφίζει έξω και προσπαθεί να εντάξει τα μοντέλα του σε καθημερινές στιγμές δίνοντας την αίσθηση του τυχαίου, είτε στον δρόμο, είτε κάνοντας σπορ δίνοντας την ζωντάνια που στερεί το στούντιο, ενώ η κίνηση που προσδίδει είναι έντονο χαρακτηριστικό στις φωτογραφίες του. To 1938 στις φωτογραφίες του μπαίνει και το χρώμα.

Στον Β' παγκόσμιο πόλεμο υπηρετεί σαν φωτογράφος με αναγνωριστικά αεροπλάνα πάνω από την Γαλλία. Η δουλειά του γίνεται πλέον διάσημη για τη ζωντάνια, τον αυθορμητισμό και το χιούμορ καθώς και για τη δημιουργική χρήση των εξωτερικών χώρων.  

Αρχίζοντας από την Ιταλία και τις ΗΠΑ, βγάζει τα μοντέλα του στον δρόμο, που κυκλοφορούν ανάμεσα στους περαστικούς δημιουργώντας happenings και προκαλούν πολλές κωμικές καταστάσεις με τις αντιδράσεις των περαστικών. 

Για τον Norman Parkinson, η φωτογραφία είναι μια έκφραση της «χαράς και της ζωής» και δεν είναι ποτέ ανιαρή. 

Το 1947 παντρεύτηκε με το cover girl Wenda Rogerson την οποία χρησιμοποιεί συχνά σαν μοντέλο. Το 1960 σταμάτησε τη συνεργασία του με το Vogue, άρχισε τη συνεργασία του με το περιοδικό Queen και έκανε μια μεγάλη αναδρομική έκθεση των φωτογραφιών του. Το 1964 απαθανατίζει τους Beatles. Όταν έληξε το συμβόλαιο του με το Queen, ξαναγυρίζει στο Vogue, όπου οι δουλειές του τον φέρνουν στο Περού, την Αιθιοπία, τις Σεϋχέλλες, την Κεϋλάνη και το Μεξικό. 

Το 1974 γίνεται ο επίσημος φωτογράφος της αγγλικής βασιλικής οικογένειας. Τα πορτρέτα που έκανε για την αγγλική βασιλική οικογένεια είναι χαρακτηριστικά και διεθνώς γνωστά. 

Το 1981 κάνει μία ακόμη αναδρομική έκθεση στη National Portrait Gallery του Λονδίνου και το 1984 ο εκδοτικός οίκος Weidenfeld & Nicolson παρουσιάζει στο Λονδίνο το βιβλίο του Life Work.

Ο Norman Parkinson δεν πήρε ποτέ την σφραγίδα του καλλιτέχνη έτσι όπως την γνωρίζουμε ή την αναζητούμε σε άλλους φωτογράφους, όμως οι φωτογραφίες του κάνουν πολλές φορές την υπέρβαση. 

Ανδρώθηκε φωτογραφικά στην εποχή της αθωότητας, που ήταν η εποχή του μεσοπολέμου, πολύ πριν δημιουργηθούν τα τερτίπια του μάρκετινγκ και των εκδοτών (έτσι τουλάχιστον όπως τα γνωρίζουμε σήμερα) φωτογραφίζει αφήνοντας την ψυχή του ελεύθερη και καταφέρνει να βγάζει κομμάτια του εαυτού του μέσα στις φωτογραφίες του. 

















































































































Διασκέδαζε τη ζωή φωτογραφίζοντας και όχι μόνο φωτογραφίζοντας, αφού το 1963 όταν μετακόμισε σε νησάκι της Καραϊβικής (Tobago) φτιάχνοντας μια φάρμα με γουρούνια, κατασκεύασε προϊόντα από χοιρινό και έδωσε αυτοσαρκαζόμενος στα προϊόντα του την επωνυμία «Porkinson's Bangers». Είναι όμως και ένας ρεαλιστής αφού ο ίδιος έλεγε: «Ένας φωτογράφος χωρίς περιοδικό πίσω του, είναι ένας γεωργός χωρίς χωράφι».  Πέθανε στις 15 Φεβρουαρίου του 1990.

Πηγή: DPGR

Το 24ωρο θα γίνει (κάποτε) 25ωρο! Earth's days getting longer: study

Η διάρκεια της μέρας στη Γη μεγαλώνει κατά σχεδόν δύο χιλιοστά του δευτερολέπτου κάθε αιώνα. Over the past 27 centuries, the average day has lengthened at a rate of about +1.8 milliseconds (ms) per century, a British research team concluded.

Το 24ωρο δεν θα είναι πάντα 24ωρο. Η Γη περιστρέφεται όλο και πιο αργά, με συνέπεια η διάρκεια της μέρας στον πλανήτη μας να μεγαλώνει κατά σχεδόν δύο χιλιοστά του δευτερολέπτου κάθε αιώνα που περνάει. Αυτό τον υπολογισμό έκανε μια νέα βρετανική επιστημονική μελέτη, που βασίσθηκε στην ανάλυση αστρονομικών δεδομένων για μια περίοδο σχεδόν 3.000 ετών.

Οι στροφές

The gradual slowing of the planet’s rotation is causing our day to lengthen, a comparison of nearly 3,000 years of celestial records has revealed. Changes in the world’s sea levels and electromagnetic forces between Earth’s core and its rocky mantle also have effects on Earth’s spin. Photograph: VIIRS/Suomi NPP/NASA

Οι αστρονόμοι γνωρίζουν από καιρό ότι ο πλανήτης μας σταδιακά «κατεβάζει στροφές», γι' άλλωστε ο δορυφόρος μας, η Σελήνη, απομακρύνεται όλο και περισσότερο. Ο ρυθμός επέκτασης της μέρας ασφαλώς είναι πολύ αργός και έτσι το γεγονός περνάει απαρατήρητο από τους ανθρώπους. Για να μεγαλώσει η μέρα κατά μια ώρα και το 24ωρο να γίνει 25ωρο, θα πρέπει να περιμένουμε άλλα... δύο εκατομμύρια αιώνες περίπου.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Ντάραμ στη Βρετανία μελέτησαν ιστορικές περιγραφές για εκλείψεις και άλλα ουράνια φαινόμενα που συνέβησαν από το 720 π.Χ. μέχρι σήμερα. Μεταξύ άλλων, έλαβαν υπόψη τους βαβυλωνιακές πήλινες πινακίδες με σφηνοειδή γραφή, ελληνικά κείμενα όπως την «Αλμαγέστη» του Πτολεμαίου, κινεζικά, αραβικά, ευρωπαϊκά μεσαιωνικά κ.ά.

Με τη βοήθεια υπολογιστή, οι επιστήμονες υπολόγισαν πού και πότε οι άνθρωποι θα έπρεπε να έχουν δει στον ουρανό συγκεκριμένα συμβάντα, αν η περιστροφή της Γης ήταν σταθερή και η μέρα δεν μεγάλωνε αργά.

Τελικά, εκτίμησαν ότι κατά μέσο όρο η μέση ηλιακή μέρα μεγαλώνει κατά 1,8 χιλιοστά του δευτερολέπτου κάθε αιώνα. Ο ρυθμός αυτός δεν είναι απολύτως σταθερός, αλλά εμφανίζει διακυμάνσεις με το πέρασμα του χρόνου για λόγους που δεν είναι πλήρως κατανοητοί. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Proceedings of Royal Society A».

Πηγή: Measurement of the Earth's Rotation: 720 BC to AD 2015, Proceedings of the Royal Society AMathematical and Physical Sciencesrspa.royalsocietypublishing.org/lookup/doi/10.1098/rspa.2016.0404




Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2016

Μαύρη τρύπα σκοτώνει τον γαλαξία της! This Entire Galaxy Is Being Ravaged by Its Supermassive Black Hole

Μια από τις εικόνες που κατέγραψε το Hubble με τα νήματα ύλης να ξεπηδούν από την μαύρη τρύπα στο κέντρο του γαλαξία και να τον τυλίγουν ολόκληρο εμποδίζοντας τη δημιουργία νέων άστρων. This picture, taken by Hubble’s Wide Field Camera 3 (WFC3), shows NGC 4696, the largest galaxy in the Centaurus Cluster. The new images taken with Hubble show the dusty filaments surrounding the centre of this huge galaxy in greater detail than ever before. These filaments loop and curl inwards in an intriguing spiral shape, swirling around the supermassive black hole at such a distance that they are dragged into and eventually consumed by the black hole itself. Credit: NASA, ESA/Hubble, A. Fabian

Σε απόσταση 150 εκ. ετών φωτός από εμάς βρίσκεται στον αστερισμό του Κενταύρου βρίσκεται ο γαλαξίας NGC 4696. Ομάδα αστρονόμων του Πανεπιστημίου Κέιμπριτζ με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble εντόπισαν κολοσσιαία «νήματα» ύλης να τυλίγουν ολόκληρο τον γαλαξία. Τα νήματα αυτά αποτελούνται από σκόνη και ιονισμένο υδρογόνο και οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι πηγάζουν από την υπερμεγέθη μελανή οπή που βρίσκεται στο κέντρο του γαλαξία.

This video pans over NASA/ESA Hubble Space Telescope observations of the massive galaxy NGC 4696, which lies about 150 million light-years from Earth. Credit: ESO/L. Calçada. Music Credit: Konstantino Polizois

Τα νήματα αυτά καταστρέφουν τα νεφελώματα μέσα στα οποία γεννιούνται άστρα. Δεδομένης της έκτασης των νημάτων οι ερευνητές εκτιμούν ότι ο γαλαξίας εισέρχεται ταχέως σε φάση μη δημιουργίας νέων άστρων και είναι καταδικασμένος έτσι να… πεθάνει. Έχει διαπιστωθεί πώς όταν μια μελανή οπή είναι ενεργή όχι μόνο «καταπίνει» οτιδήποτε βρίσκεται εντός του βεληνεκούς της (άστρα, νέφη ύλης κλπ) αλλά επηρεάζει αρνητικά όλες τις περιοχές με τις οποίες γειτνιάζει. Όμως είναι εξαιρετικά σπάνιο μια μαύρη τρύπα να προκαλεί προβλήματα σε ολόκληρους γαλαξίες.

Πηγή: ESA/Hubble