Μια «πεταλούδα» μέσα σε έναν... σκορπιό. Butterfly Emerges from Stellar Demise in Planetary Nebula NGC 6302

NGC 6302 lies within our Milky Way galaxy, roughly 3,800 light-years away in the constellation Scorpius. The glowing gas is the star’s outer layers, expelled over about 2,200 years. The "butterfly" stretches for more than two light-years, which is about half the distance from the Sun to the nearest star, Alpha Centauri. The central star itself cannot be seen, because it is hidden within a doughnut-shaped ring of dust, which appears as a dark band pinching the nebula in the center. The thick dust belt constricts the star’s outflow, creating the classic "bipolar" or hourglass shape displayed by some planetary nebulae. The star’s surface temperature is estimated to be about 400,000 degrees Fahrenheit, making it one of the hottest known stars in our galaxy. Spectroscopic observations made with ground-based telescopes show that the gas is roughly 36,000 degrees Fahrenheit, which is unusually hot compared to a typical planetary nebulae. Credit: NASA, ESA, and the Hubble SM4 ERO Team

H NASA έδωσε στη δημοσιότητα μια εντυπωσιακή φωτογραφία που τράβηξε το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble. Είναι μια εικόνα από το διπολικό πλανητικό νεφέλωμα NGC 6302 που είναι περισσότερο γνωστό ως «νεφέλωμα της πεταλούδας» εξαιτίας του σχήματός του. Το νεφέλωμα βρίσκεται σε απόσταση περίπου 4 χιλιάδων ετών φωτός από τη Γη, στον αστερισμό του Σκορπιού. 

Based on observations made with the NASA/ESA Hubble Space Telescope, and obtained from the Hubble Legacy Archive, which is a collaboration between the Space Telescope Science Institute (STScI/NASA), the Space Telescope European Coordinating Facility (ST-ECF/ESA) and the Canadian Astronomy Data Centre (CADC/NRC/CSA).

Το κεντρικό άστρο του νεφελώματος έχει θερμοκρασία επιφανείας που εκτιμάται ότι κυμαίνεται περί τους 250 χιλιάδες βαθμούς Κελσίου. Το νεφέλωμα της πεταλούδας έχει εύρος που καλύπτει τρία έτη φωτός και είναι ιδιαίτερα λαμπρό στο υπεριώδες φως αλλά όχι στο ορατό επειδή κρύβεται πίσω από ένα πυκνό «πέπλο» σκόνης. Στο νεφέλωμα έχει εντοπισθεί η έντονη παρουσία μοριακού υδρογόνου.

Ένα πλανητικό νεφέλωμα αποτελείται από ένα επεκτεινόμενο κέλυφος ιονισμένου αερίου που αποβάλλεται από άστρα τα οποία βρίσκονται στα τελευταία στάδια της ζωής τους. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι τα πλανητικά νεφελώματα μπορεί να παίζουν κρίσιμο ρόλο στη χημική εξέλιξη ενός γαλαξία.