Ρενέ
Μαγκρίτ, Ανάμνηση, ελαιογραφία, 1938.
Χιούστον, Menil Foundation
Η
φυλή μου εμένα με το ανέφικτο
Ο
στόμφος εκούρασε· σύμφωνοι.
Το
θάμπος δυνάστεψε, του λόγου,
ως
την παραμόρφωση·
και
πάλι σύμφωνοι.
Pablo Picasso, Les Noces de Pierrette, 1905
Άσχετο
που με του αστούς μακάρια πια
παρακμάζει·
σωστά.
Λένε
σε τόνο χαμηλό εξομολόγησης
–συγγνώμη·
ποιός τάχα δεν πρέπει ν’ ακούει τώρα;
Μη
διακόπτεις· λοιπόν είπαμε σε τόνο χαμηλό
για
τη βαθιά πληγή να λέμε,
αν
πρέπει σώνει και καλά να λες για δαύτην,
κι
ας είναι άβυσσο
κι
ας είναι από σκοτάδι πιο άρρητη.
Χα…
Vincent van Gogh, Skull, 1887/88
Μα
η φυλή μου εμένα
που
νύχτα μονομαχεί και μέρα με το ανέφικτο;
και
που ανηφορίζει;
Κι
ακόμα του κρανίου τόπο ανήφορο κι ακόμα;
Σε
τόνο χαμηλό τί θ’ ακουστεί;
Ποιός
τάχα δεν πρέπει ν’ ακούει τώρα;
Jean-Michel
Basquiat, Fallen Angel, 1981
Αφήνω
που, αυτό μας έλλειπε,
θ’
ακούγεται ωσάν ευχαριστώ
στον
εξοχότατο κανάγια.
(1968)
Από
την ποιητική συλλογή «Διήγηση».
Από
το βιβλίο: Έκτωρ Κακναβάτος, «Ποιήματα
1943-1987», Εκδόσεις Άγρα, Αθήνα 2010, σελ. 144-145.
Ο
Έκτωρ Κακναβάτος (λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Γιώργου Κοντογιώργη) γεννήθηκε στον
Πειραιά. Σπούδασε μαθηματικά στο πανεπιστήμιο Αθηνών (1937-1941) και εργάστηκε
ως καθηγητής στην ιδιωτική εκπαίδευση. Διετέλεσε σύμβουλος στο Υπουργείο
Παιδείας και αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Εταιρείας Συγγραφέων.
Την πρώτη του εμφάνιση στο χώρο της λογοτεχνίας πραγματοποίησε το 1943 με την
έκδοση της πρώτης του ποιητικής συλλογής που είχε τίτλο Fuga. Τιμήθηκε με το Β΄ Κρατικό Βραβείο ποίησης (1983 για τη
συλλογή του In Perpetuum). Ο Έκτωρ
Κακναβάτος τοποθετείται στην πρώτη μεταπολεμική γενιά των ελλήνων ποιητών. Το
έργο του κινείται στα άκρα του υπερρεαλισμού με έντονη επεξεργασία της ηχητικής
διάστασης του λόγου και αμείωτη ορμητικότητα που αγγίζει συχνά τα όρια της
επιθετικότητας.
Ektor Kaknavatos is
the pen name of Greek poet and essayist Yorgis Kontoyorgis (Γιώργος Κοντογιώργης; 1920 –
9 November 2010), who was born in Piraeus, Greece. Between 1937 and 1941 he
studied mathematics in Athens. After World War II he worked as a teacher of
mathematics and then as a civil servant in the Ministry of education. He appeared for the
first time with the collection Fuga
in 1943. After 18 years of silence, in 1961, he circulated in a small circle of
friends the collection Diaspora (Dissemination). A pure surrealist, he
experiences poetically-revolutionary the paradox of his Greek fate.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου