Το «ξυπόλητο κολλέγιο» της Ινδίας. The Barefoot College Revolution

Είναι ένα κολλέγιο που γίνονται δεκτοί μόνον οι φτωχοί, οι αποτυχημένοι και οι αδικημένοι της ζωής. Διδάσκει στους μαθητές του την «Αξιοπρέπεια της εργασίας» και επανακαθορίζει την λέξη «επαγγελματισμός». Αυτό το κολλέγιο δεν δίνει πτυχία και ακολουθεί τις αρχές του Γκάντι. Ονομάζεται «Το Ξυπόλητο Κολλέγιο» και έχει για Πρύτανη ένα κορίτσι 12 ετών. Καλώς ήλθατε στον κόσμο του Μπάνκερ Ρόι... Barefoot College is a non-governmental organization that has been providing basic services and solutions to problems in rural communities for more than 40 years, with the objective of making them self-sufficient and sustainable. These ‘Barefoot solutions’ can be broadly categorized into the delivery of Solar Electrification, Clean Water, Education, Livelihood Development, and Activism. With a geographic focus on the Least Developed Countries (LDCs), we believe strongly in Empowering Women as agents of sustainable change. Kamla Devi was Rajasthan's first woman to graduate from Barefoot college as a solar engineer. Photograph: Suzanne Lee/Panos Suzanne Lee/Panos London

Το «ξυπόλητο κολλέγιο» γεννήθηκε ως ιδέα στο μυαλό του ιδρυτή του, του Μπάνκερ Ρόι, περί τα 1965, όταν μετά το πέρας των – πολύ ακριβών – σπουδών του, επισκέφθηκε το Μπιχάρ της Ινδίας, την εποχή του χειρότερου λιμού στην περιοχή, για να δει από κοντά πώς καταφέρνουν και επιβιώνουν οι φτωχοί και ξεχασμένοι από το κράτος αγρότες. 

In rural India, one man – Bunker Roy – has embraced the potential of the poor and built a college that is for them.  He has been living and working in the rural areas of Rajasthan, India, since 1967 and started the Barefoot College in 1971 in the village of Tilonia. The goal of the college is to improve the quality of life of the world’s rural poor living on less than $1 a day.  It is constructed on the knowledge that the poor themselves already possess; its focus is on how to move out of poverty. Since its founding, the Barefoot College has trained more than 3 million people for jobs in modern society, from teachers and doctors to solar engineers.

Τότε ήταν που ο Ρόι αποφάσισε να ζήσει εκεί, μαζί τους, και να εργασθεί σε ένα χωριό «ώστε να ανταποδώσει την εκπαίδευση που ο ίδιος είχε την ευκαιρία να λάβει στην πρωτεύουσα». Παρά την οδύνη της μητέρας του και την καχυποψία των γερόντων της περιοχής,  εκείνος το είχε πάρει για τα καλά απόφαση: θα έχτιζε τη ζωή του σε ένα χωριό χωρίς μέλλον, χωρίς δουλειές, χωρίς ασφάλεια και χωρίς χρήματα.

Το 1986 το όνειρό του να δημιουργήσει εκ των ενόντων ένα κολλέγιο όπου θα γίνονταν δεκτοί μόνον οι φτωχοί και οι παραμελημένοι ήταν μία πραγματικότητα. Μέχρι σήμερα, μόνο από τα νυχτερινά τμήματα του «ξυπόλητου κολλεγίου» στην επαρχία της Τιλόνια έχουν περάσει περί τα  75.000 παιδιά, όπου έχουν διδαχθεί τα εξής απλά πράγματα: Δημοκρατία, συμμετοχή στα κοινά, πώς να μετρήσεις τη γη σου, τι πρέπει να κάνεις αν αρρωστήσει το ζώο σου, πώς να μαζεύεις το νερό της βροχής, πώς να μαγειρεύεις για τον εαυτό σου και τους άλλους.

«Ήθελα να ανταποδώσω την εκπαίδευση που είχα την ευκαιρία να λάβω», δηλώνει σήμερα ο ιδρυτής του «Ξυπόλητου Κολλεγίου». Bunker Roy at a village with a local. Image courtesy of Barefoot College.

Να τονισθεί ότι το Κολλέγιο ηλεκτροδοτείται πλήρως από τον ήλιο, με εγκατάσταση ενός πάνελ 45 κιλοβάτ στην οροφή, υπό το σύνθημα: «όσο έχουμε ήλιο, θα έχουμε και ενέργεια». 

Παράλληλα, το Κολλέγιο, που στην πραγματικότητα είναι μία μεγάλη, αυτόνομη κοινότητα, παράγει 60 γεύματα, δύο φορές τη μέρα, αποκλειστικά και μόνο με χρήση ηλιακής ενέργειας(!). 

Ακόμη, στο Κολλέγιο κάθε πέντε χρόνια διεξάγονται εκλογές, στις οποίες συμμετέχουν παιδιά από 6 έως 14 ετών, και τα οποία εκλέγουν Πρωθυπουργό, καθώς και Υπουργούς Παιδείας, Υγείας και Ενέργειας, αφού πρέπει να διευθύνουν τα 150 σχολεία του Κολλεγίου, και 7.000 παιδιά που παρακολουθούν τις τάξεις του...

Μέσω αυτού του σχολείου ο κ. Ρόι δίνει την δυνατότητα στους απλούς ανθρώπους που δεν έχουν την πολυτέλεια της πρόσβασης σε προηγμένη τεχνολογία να κατακτήσουν γνώσεις προκειμένου να μπορούν να εγκαθιστούν πάνελ ηλιακής ενέργειας αλλά και δεξιότητες που αφορούν σε άλλα επαγγέλματα, όπως τεχνίτες, οδοντίατροι.

Στο «ξυπόλητο κολλέγιο» όσα παιδιά πάνε δεν θα αποκτήσουν ποτέ ένα πτυχίο αλλά θα τους δοθεί η δυνατότητα να αναπτύξουν σημαντικές ικανότητες, ενώ τους δίνεται η δυνατότητα να είναι παράλληλα και μαθητές αλλά και δάσκαλοι.

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο ιδρυτής του «ξυπόλητου κολλεγίου», πρότυπο για το σχολείο αποτελεί ένα απόφθεγμα του Μαχάτμα Γκάντι που λέει: «Στην αρχή σε αγνοούν, μετά σε κοροϊδεύουν, μετά σε πολεμούν και στο τέλος νικάς».

Δείτε το συγκινητικό βίντεο, στο οποίο, o Μπάνκερ Ρόι, εξηγεί την απόφασή του να αφήσει την άνετη ζωή της πόλης και να πάει σε ένα χωριό της χώρας του για να δημιουργήσει ένα κολέγιο για τους φτωχούς:

Το πρώτο Ξυπόλητο Κολέγιο χτίσθηκε το 1986. Χτίσθηκε από 12 Ξυπόλητους αρχιτέκτονες που δεν ξέρουν γραφή κι ανάγνωση, κόστισε 1,50 δολάριο το τ.μ. Εκατόν πενήντα άνθρωποι έζησαν και δούλεψαν εκεί για να το χτίσουν.