Είναι
ασυνήθιστο ότι αυτό το γυναικείο γλυπτό βρέθηκε σε άριστη κατάσταση κάτω από
μια έδρα, δίπλα από ένα κομμάτι οψιανού που μάλλον είχε τοποθετηθεί εκεί για
τελετουργικούς λόγους. This figurine was discovered at the neolithic site of
Çatalhöyük in Turkey. It was carefully buried beneath a platform in a house,
along with a valuable piece of obsidian. Made of marble, it's nearly 7 inches
long. Credit: Çatalhöyük Research Project
Το
ειδώλιο μιας γυναίκας σε αισθησιακή πόζα, το οποίο μάλιστα είναι σε άριστη
κατάσταση, αποκάλυψε η αρχαιολογική σκαπάνη στον αστικό οικισμό Çatalhöyük της
κεντρικής Τουρκίας, περιοχή όπου ανασκαφές φέρνουν στο φως απομεινάρια της
νεολιθικής περιόδου. Συγκεκριμένα, έχουν βρεθεί περισσότερα από 2.000 γυναικεία
γλυπτά, αλλά ανέπαφο, όπως το συγκεκριμένο, δεν ήταν κανένα μέχρι σήμερα.
Επίσης, τα περισσότερα από αυτά αποτελούσαν φόρο τιμής στη Μητέρα, ενώ αυτό
είναι το μοναδικό που φέρει λεπτομέρειες μιας πιο ντελικάτης τέχνης.
Διακοσμητικά κέρατα βοοειδών στο Çatalhöyük. Φωτο: Verity Cridland
Επίσης
ασυνήθιστο, όπως παρατηρούν οι αρχαιολόγοι, είναι ότι αυτό το γυναικείο γλυπτό
βρέθηκε σε άριστη κατάσταση κάτω από μια έδρα, δίπλα από ένα κομμάτι οψιανού
που μάλλον είχε τοποθετηθεί εκεί για τελετουργικούς λόγους, ενώ τα περισσότερα
ευρήματα των ειδικών στο ίδιο σημείο ήταν απομεινάρια γλυπτών φτιαγμένων από
πηλό.
Το
ειδώλιο χρονολογείται ανάμεσα στο 7100 και το 6000 π.Χ., γεγονός που το καθιστά
το παλαιότερο της κατηγορίας του, περίπου 8.000 ετών δηλαδή. This
female figure, though it resembles many others from the region, is unique
because it's so well preserved and detailed. Its position dates it to the late
classical phase of occupation, roughly 8,500-8,000 years ago. Credit: Çatalhöyük
Research Projec
Για
παράδειγμα, η Όμορφη Καθιστή Γυναίκα του Çatalhöyük, η οποία αποτελεί
χαρακτηριστικό δείγμα θηλυκής αρχετυπικής μορφής, που κάθεται σε έναν θρόνο ενώ
γεννάει, βρέθηκε χωρίς κεφάλι και χωρίς το δεξί της χέρι, που ακουμπούσε σε
κάτι που έμοιαζε με κεφάλι αιλουροειδούς, πάνθηρα ή λεοπάρδαλης, εικάζουν οι
αρχαιολόγοι. Επιπροσθέτως, το ειδώλιο της γυμνής γυναίκας ίσως είναι το
μεγαλύτερο που βρέθηκε στο Çatalhöyük: έχει μήκος 17 εκατοστά, πλάτος 11
εκατοστά και ζυγίζει ένα κιλό. Ξεπερνά σαφώς την καθιστή γυναίκα των 12
εκατοστών. Τα χέρια και τα πόδια του ειδωλίου είναι μικρά εν συγκρίσει με τις
αναλογίες του στήθους, της κοιλιάς και των γλουτών. Εξαιτίας ακριβώς αυτών των
αναλογιών και των μικρών ποδιών, οι ειδικοί εκτιμούν ότι το ειδώλιο δεν
κατασκευάστηκε για να στέκεται όρθιο.
Σκίτσο του ειδωλίου
από την Kathryn Killackey. A detailed illustration of the figurine by Kathryn
Killackey, who works with the Çatalhöyük Research Project.
Επίσης,
είναι φτιαγμένο από μάρμαρο –άλλη μια ένδειξη σπανιότητας– το οποίο έχει
λειανθεί με επιμονή στις λεπτομέρειες, όπως τα σχιστά μάτια, η επίπεδη μύτη που
θυμίζει Μοντιλιάνι, το στόμα, ο αφαλός κ.λπ.
Το ειδώλιο χρονολογείται ανάμεσα στο 7100 και το 6000 π.Χ., γεγονός που
το καθιστά το παλαιότερο της κατηγορίας του, περίπου 8.000 ετών δηλαδή. Τα
υπερβολικά τονισμένα γυναικεία χαρακτηριστικά –τα μεγάλα στήθη, οι γοφοί, οι
μηροί–, μια τεχνοτροπία που χρησιμοποιούσαν οι πρωτόγονοι καλλιτέχνες της
νεολιθικής περιόδου, κάνουν τους αρχαιολόγους να πιστεύουν ότι πρόκειται για
απεικόνιση κάποιας αρχαίας θεότητας της γονιμότητας και της μητρότητας. Ωστόσο,
νεότερες μελέτες αποκαλύπτουν ότι πιθανόν τέτοια ειδώλια αναπαριστούν γυναίκες
με ισχύ και σεβαστή θέση στις κοινωνίες εκείνης της εποχής.
Ανασκαφές
διαρκείας στον οικισμό της νεολιθικής περιόδου
Artist's
reconstruction of the east and west mounds at Catalhoyuk. In the foreground,
you can see the newer west mound, with the older east mound decaying in the
background. The figurine was found in the east mound, from a layer that
indicates it was late in the occupation period for the site. Credit: Çatalhöyük
Research Project
Το
Çatalhöyük θεωρείται ένας συναρπαστικός οικισμός της νεολιθικής περιόδου, καθώς
τα αρχαιολογικά ευρήματα μαρτυρούν κινητικότητα από κυνηγούς και αγροτικές
κοινότητες.
Co-mingled
skeletons found buried under a platform in a house. This treatment is typical
of how people buried their dead, though usually there were fewer skeletons than
you see here. Often city dwellers would dig up skulls and rebury them in other
houses. Archaeologists believe this ritual had spiritual and historical
elements, and it was a way of remembering the past. Credit: Jason Quin- lan, Çatalhöyük Research Project
Οι
ανασκαφές ξεκίνησαν το 1993, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχουν βρεθεί δημόσια
κτίρια, παρά μόνο αγροτικές κατοικίες που συνδέονταν μεταξύ τους από τη στέγη ή
μέσω σκάλας. Οι κάτοικοι εικάζεται ότι είχαν αναπτύξει ένας είδος κτηνοτροφικών
και αγροτικών κοινωνιών, απολύτως πρωτόγονων: στον οικισμό δεν έχουν βρεθεί
ούτε νεκροταφεία –οι νεκροί θάβονταν κάτω από τα σπίτια–, ενώ οι κάτοικοι είχαν
αναπτύξει λατρευτικούς δεσμούς προς βοοειδή, καθώς τα σπίτια ήταν διακοσμημένα
με κεφαλές και κέρατα, δείγμα αφοσίωσης και λατρείας στα ζώα που τους
προμήθευαν με γάλα και κρέας.
The figurine was found
in the TPC area, in the southern part of the east mound of Catalhoyuk. The
city's remains have formed two mounds, a newer west mound and an older east
mound, with farms and a river in between. Most of the current excavations focus
on this east mound, which was larger and occupied for a longer time. Credit: Camilla
Mazzucato, Çatalhöyük Research Project
Το
αρχαιολογικό πρότζεκτ, που δεν περιορίζεται στις εργασίες ανασκαφής, αλλά
εκτείνεται και στη συντήρηση των σπάνιων ευρημάτων του οικισμού, αναμένεται να
παρουσιάσει το σύνολο των ανακαλύψεών του στο πλαίσιο πλήρους μελέτης που θα
δημοσιευθεί μέσα στο 2016.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου