Arts Universe and Philology

Arts Universe and Philology
The blog "Art, Universe, and Philology" is an online platform dedicated to the promotion and exploration of art, science, and philology. Its owner, Konstantinos Vakouftsis, shares his thoughts, analyses, and passion for culture, the universe, and literature with his readers.

Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2021

Κ. Π. Καβάφης, «Απιστία». C.P. Cavafy, “Unfaithfulness”

Cornelis van Haarlem (1562–1638), The Wedding of Peleus and Thetis (1593), oil on canvas, 246 x 419 cm, Frans Hals Museum, Haarlem, The Netherlands. Wikimedia Commons.

Πολλά ρα μήρου παινοντες, λλά τοτο οκ παινεσόμεθα

οδ Aσχύλου, ταν φ Θέτις τν πόλλω ν τος ατς γάμοις δοντα

νδατεσθαι τς ἑὰς επαιδίας,

νόσων τπείρους κα μακραίωνας βίους.

Ξύμπαντά τ’ επν θεοφιλες μς τύχας

παιν’ πευφήμησεν, εθυμν μέ.

Κγ τ Φοίβου θεον ψευδς στόμα

λπιζον εναι, μαντικ βρύον τέχν:

δ’, ατς μνν, ...............................

............................ατς στιν κτανν

τν παδα τν μόν".

Πλάτων, Πολιτείας Β΄

 

Σαν πάντρευαν την Θέτιδα με τον Πηλέα

σηκώθηκε ο Απόλλων στο λαμπρό τραπέζι

του γάμου, και μακάρισε τους νεονύμφους

για τον βλαστό που θα ’βγαινε απ’ την ένωσί των.

Είπε· Ποτέ αυτόν αρρώστια δεν θ ’αγγίξει

και θα ’χει μακρινή ζωή. — Αυτά σαν είπε,

η Θέτις χάρηκε πολύ, γιατί τα λόγια

του Απόλλωνος που γνώριζε από προφητείες

την φάνηκαν εγγύησις για το παιδί της.

Κι όταν μεγάλωνεν ο Αχιλλεύς, και ήταν

της Θεσσαλίας έπαινος η εμορφιά του,

η Θέτις του θεού τα λόγια ενθυμούνταν.

Αλλά μια μέρα ήλθαν γέροι με ειδήσεις,

κι είπαν τον σκοτωμό του Αχιλλέως στην Τροία.

Κι η Θέτις ξέσχιζε τα πορφυρά της ρούχα,

κι έβγαζεν από πάνω της και ξεπετούσε

στο χώμα τα βραχιόλια και τα δαχτυλίδια.

Και μες στον οδυρμό της τα παλιά θυμήθη·

και ρώτησε τί έκαμνε ο σοφός Απόλλων,

πού γύριζεν ο ποιητής που στα τραπέζια

έξοχα ομιλεί, πού γύριζε ο προφήτης

όταν τον υιό της σκότωναν στα πρώτα νιάτα.

Κι οι γέροι την απήντησαν πως ο Απόλλων

αυτός ο ίδιος εκατέβηκε στην Τροία,

και με τους Τρώας σκότωσε τον Αχιλλέα.

Henry Fuseli (1741–1825), Thetis Lamenting the Death of Achilles (1780), tempera on cardboard, 41.8 × 55.8 cm, The Art Institute of Chicago, Chicago, IL. Wikimedia Commons.

[1904]

Κ. Π. Καβάφης. [1991] 1995. Τα Ποιήματα. Τόμ. Α΄ (1897–1918). Επιμ. Γ. Π. Σαββίδης. 4η έκδ. Αθήνα: Ίκαρος.

 UNFAITHFULNESS

Joachim Wtewael (1566–1638), The Wedding of Peleus and Thetis (date not known), oil on copper, 36.5 x 42 cm, The Clark Art Institute, Williamstown, MA. Wikimedia Commons.

"So although we approve of many things in Homer, this we will

not approve of... nor will we approve of Aeschylus when he

makes Thetis say that Apollo sang at her wedding in

celebration of her child:

 

                that he would not know sickness, would live long,

                and that every blessing would be his;

                and he sang such praises that he rejoiced my heart.

                And I had hopes that the divine lips of Apollo,

                fluent with the art of prophecy, would not prove false.

                But he who proclaimed these things...

                                                               he it is

                who killed my son...”

Plato, Republic, II. 383

 

At the marriage of Thetis and Peleus

Apollo stood up during the sumptuous wedding feast

and blessed the bridal pair

for the son who would come from their union.

“Sickness will never visit him,” he said,

“and his life will be a long one.”

This pleased Thetis immensely:

the words of Apollo, expert in prophecies,

seemed to guarantee the security of her child.

And when Achilles grew up

and his beauty was the boast of Thessaly,

Thetis remembered the god’s words.

But one day elders arrived with the news

that Achilles had been killed at Troy.

Thetis tore her purple robes,

pulled off her rings, her bracelets,

and flung them to the ground.

And in her grief, recalling that wedding scene,

she asked what the wise Apollo was up to,

where was this poet who holds forth

so eloquently at banquets, where was this prophet

when they killed her son in his prime.

And the elders answered that Apollo himself

had gone down to Troy

and together with the Trojans had killed her son.

Thetis and the Nereids mourning Achilles, Corinthian black-figure hydria, c. 555 BC (Louvre, Paris).

Reprinted from C. P. CAVAFY: Collected Poems Revised Edition, translated by Edmund Keeley and Philip Sherrard, edited by George Savvidis. Translation copyright © 1975, 1992 by Edmund Keeley and Philip Sherrard. Princeton University Press.








 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου