Enzo Sellerio, “A Photographer in Sicily”

Enzo Sellerio, distinguished publisher and brilliant but reclusive photographer, has been recording his native Sicily since the Second World War. His considerable achievement is contained in the images within this book. The work is not some attempt at an inclusive compendium of photographs of Sicilian life but the visual harvest gathered from Sellerio's personal experiences of his native land. It is a gallery of passing impressions and fleeting moments given more solid substance by the photographer's pressing of the button on his camera. 

Among the street scenes and interiors, townscapes and landscapes, people working and at play, the ebb and flow of Sicilian life, the viewer of these photographs begins to recognise a master whose sense of composition has been influenced by the great European painters whose work he knows so well, by Breughel, Caravaggio, Rembrandt, Vermeer and Millet. A Photographer in Sicily shows a brilliant visual sensibility at work.

Τα πιο προηγμένα ανδροειδή του κόσμου σε ιαπωνικό μουσείο. Human or Machine? Life-Like Android Robots from Japan Show Glimpses of the Future

Which is the woman and which is the machine? A new exhibition entitled "Android: What is Human?" launching at the National Museum of Emerging Science and Innovation (Miraikan) in Tokyo will showcase some of the most realistic humanoid robots that have ever been seen. National Museum of Emerging Science and Innovation (Miraikan)

Τις πύλες της στο κοινό άνοιξε στις 25 Ιουνίου η μόνιμη έκθεση «Android: What is Human?» στο Εθνικό Μουσείο Νέων Επιστημών και Καινοτομίας (Miraikan) της Ιαπωνίας στο Τόκιο, όπου οι επισκέπτες έχουν τη δυνατότητα να «συναντήσουν» τα αποκαλούμενα «πλέον προηγμένα ανδροειδή» που υπάρχουν στον κόσμο- δηλαδή ρομπότ τα οποία οπτικά μοιάζουν πολύ σε ανθρώπους.

Mapping out a humanoid robot's facial expressions: On the left, researchers test out commands sent from a computer to the robot Otonaroid to see its reactions. On the right, you can see the mechanisms inside the robot's face. National Museum of Emerging Science and Innovation (Miraikan)

Στην έκθεση παρουσιάζονται τρία ανδροειδή: το Kodomoroid και το Otonaroid – ένα «παιδί» και μια «ενήλικη γυναίκα» αντίστοιχα- και το Telenoid, ένα ανδροειδές το οποίο, σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση, έχει σχεδιαστεί με κάποια πολύ γενικά ανθρώπινα χαρακτηριστικά.

Robotics expert Hiroshi Ishiguro (left) and Miraikan museum director Mamoru Mori (right) pose with Kodomoroid and Otonaroid at the press conference held in Tokyo. YOSHIKAZU TSUNO/AFP/Getty Images

Την έκθεση επιβλέπει ο Δρ. Χιρόσι Ισιγκούρο, ειδικός σε θέματα ανδροειδών ο οποίος μελετά το ερώτημα «τι σημαίνει ‘ανθρώπινο;». Το Kodomoroid και το Otonaroid έχουν αναλάβει καθήκοντα στο πλαίσιο της έκθεσης, για πραγματοποίηση αναγγελιών/ ανακοινώσεων και ενημέρωση σε θέματα επιστήμης.

Σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση, «Η έκθεση θα αποτελέσει ένα μοναδικό και σπάνιο event το οποίο θα παρέχει σε επιστήμονες την ευκαιρία να επικοινωνήσουν και να λειτουργήσουν ανδροειδή ρομπότ, ρίχνοντας παράλληλα φως στα χαρακτηριστικά των ανθρώπων εν αντιθέσει με αυτά των ρομπότ.»

Ως ανδροειδές ορίζεται ένα ρομπότ το οποίο μοιάζει στον άνθρωπο όσον αφορά στην εμφάνιση και στην κίνησή του. Χάρη σε νέα υλικά τα οποία επιτρέπουν τη δημιουργία απαλού δέρματος και σε τεχνητούς μύες που επιτρέπουν ομαλή κίνηση, τα ανδροειδή έρχονται όλο και πιο «κοντά» στους ανθρώπους.

Σύμφωνα με το Miraikan, εάν ένα ανδροειδές αποκτήσει τη δυνατότητα να μιλά και να «ζει» όπως ένας άνθρωπος, ίσως τότε κάποια στιγμή να μην είναι δυνατόν να ξεχωρίσει κάποιος το ένα από το άλλο. «Αν συμβεί κάτι τέτοιο, τι θα σήμαινε η λέξη ‘ανθρώπινος’; Τι είναι ‘ανθρώπινο’;» αναφέρεται σχετικά στην ανακοίνωση του μουσείου.

Kodomoroid, a robot news presenter that resembles a human child. National Museum of Emerging Science and Innovation (Miraikan)

Όσον αφορά στα τεχνικά τους χαρακτηριστικά: το Kodomoroid έχει τη δυνατότητα να ενημερώνει σχετικά με ειδήσεις από όλο τον κόσμο 24 ώρες την ημέρα, κάθε μέρα, σε μία ποικιλία φωνών και γλωσσών.

Otonaroid, the Miraikan's new robot science communicator. National Museum of Emerging Science and Innovation (Miraikan)

Το Otonaroid έχει «προσληφθεί»» ως «υπάλληλος» επιφορτισμένη με την ενημέρωση σε επιστημονικά θέματα και μπορεί να μιλά με τους επισκέπτες- οι οποίοι έχουν και τη δυνατότητα χειρισμού της (τα ρομπότ είναι τηλεχειριζόμενα).

Telenoid, a small android robot that you can pick up and cuddle. National Museum of Emerging Science and Innovation (Miraikan)

Το Telenoid είναι ένα ρομπότ μινιμαλιστικού σχεδιασμένου, το οποίο ενσωματώνει τα ελάχιστα δυνατά εμφανισιακά χαρακτηριστικά για «ανθρωποειδή» επικοινωνία. Οι επισκέπτες μπορούν να μιλήσουν μαζί του και να το χειριστούν.

Διαστημικές κβαντικές επικοινωνίες. First quantum transmission sent through space

Having some quantum reflections (Image: David Ducros/Science Photo Library).

Το ενδιαφέρον για αυξημένη ασφάλεια στις τηλεπικοινωνίες έχει γίνει πολύ πιο έντονο στον απόηχο των αποκαλύψεων της υπόθεσης Σνόουντεν- και ένας από τους τομείς που συγκεντρώνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι αυτός των κβαντικών επικοινωνιών. Η μετάδοση κρυπτογραφικών «κλειδιών» μέσω κβαντικών links παρέχει εξαιρετικά υψηλά επίπεδα ασφαλείας, καθώς κάθε απόπειρα υποκλοπής γίνεται αντιληπτή.

Η συγκεκριμένη τεχνολογία υπάρχει ήδη για χρήση με καλώδια οπτικών ινών, ωστόσο ένα πραγματικά παγκόσμιο δίκτυο θα προϋπέθετε τη χρήση δορυφόρων, που θα μετέδιδαν δεδομένα μεταξύ απομακρυσμένων περιοχών. Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του New Scientist, για να δοκιμάσουν πώς θα λειτουργούσε κάτι τέτοιο, ο Πάολο Βιλορέσι (Πανεπιστήμιο της Πάντουα, Ιταλία) και η ομάδα του στράφηκαν σε δορυφόρους οι οποίοι είναι καλυμμένοι με καθρέφτες εξαιρετικά υψηλής ανακλαστικότητας, οι οποίοι χρησιμοποιούνται κανονικά για την ανάκλαση ακτίνων λέιζερ στη Γη.

The Matera Laser Ranging Observatory (MLRO) at the Space Geodesy Center "G. Colombo", Matera, Italy (2010).

Στο πλαίσιο του πειράματος, η ομάδα – η οποία το 2007 είχε στείλει ακτίνα φωτός στο Διάστημα μέσω του MLRO (Matera Laser Ranging Observatory) και ανιχνεύσει φωτόνια που είχαν «χτυπήσει» στον ιαπωνικό δορυφόρο Ajisai- ετοίμασε φωτόνια σε τέσσερις διαφορετικές κβαντικές καταστάσεις (το ελάχιστο δυνατόν που απαιτείται για τη δημιουργία κρυπτογραφικού «κλειδιού») και τα έστειλαν στο Διάστημα μέσω του MLRO.

Sketch of the experiment showing the Matera Laser Ranging Observatory telescope and the Ajisai laser-ranging satellite. QWP: Quarter-wave plate. PBS: Polarizing beam splitter.

Στην συνέχεια οι ερευνητές ήταν σε θέση να λάβουν κβαντικά bits πληροφοριών (qubits), τα οποία είχαν ανακλαστεί από πέντε δορυφόρους, σε ύψος 2.600 χιλιομέτρων- κάτι που, σύμφωνα με το New Scientist, αποτελεί σπάσιμο του προηγούμενου ρεκόρ μετάδοσης κβαντικής πληροφορίας (144 χιλιόμετρα, μεταξύ δύο τοποθεσιών στη Γη).

Το παρατηρητήριο λειτούργησε τόσο σαν πομπός όσο και ως δέκτης. Αν και το μήνυμα που εστάλη δεν ήταν κρυπτογραφημένο, θεωρείται ότι τα φωτόνια θα μπορούσαν να είχαν χρησιμοποιηθεί για την κρυπτογράφηση ενός bit δεδομένων ανά δευτερόλεπτο. Ωστόσο, είναι μακρύς ο δρόμος ακόμα μέχρι την εμφάνιση πρακτικών κβαντικών δορυφορικών επικοινωνιών, καθώς το φως μεταδίδεται ευκολότερα μέσω καλωδίων οπτικής ίνας από ό,τι μέσω του αέρα, οπότε και οι «επίγειες» εκδόσεις της συγκεκριμένης τεχνολογίας επιτρέπουν πολύ ταχύτερους ρυθμούς κρυπτογράφησης.

Which way is up? (Image: Orbital Sciences Corporation).

Όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα, ο Ρούπερτ Ούρισν, του Ιnstitut für Quantenoptik und Quanteninformation (Βιέννη), επεσήμανε ότι η ομάδα του Βιλορέσι έστειλε τα qubits σε τέσσερις εκπομπές, δεκάδες δευτερόλεπτα η μία από την άλλη- κάτι που σημαίνει ότι δεν ανιχνεύτηκαν και οι τέσσερις κβαντικές καταστάσεις ταυτόχρονα, που είναι απαραίτητο για έναν τέτοιο δορυφόρο.

Αντίστοιχα, ο Τζιαν Γουέι Παν του Πανεπιστημίου Επιστήμης και Τεχνολογίας της Κίνας (Χεφέι) σημείωσε ότι πολλά φωτόνια χάθηκαν κατά τις μεταδόσεις, οπότε και τίθεται το θέμα του κατά πόσον το σήμα θα ήταν επαρκώς ισχυρό για τη μετάδοση ενός πλήρους κβαντικού «κλειδιού». Ωστόσο και οι δύο τόνισαν ότι η δουλειά της ομάδας δείχνει ότι η εν λόγω τεχνολογία βρίσκεται πλέον κοντά.

Read more:  www.newscientist.com – http://arxiv.org/abs/1406.4051

Tράπεζα Θεμάτων: Θύματα μαθητές-εκπαιδευτικοί- εκπαίδευση

Stephen Gjertson. The Thoughts of Youth, 1992.

Τρεις ημέρες πριν το ξεκίνημα των εξετάσεων στο Λύκειο, το Υπουργείο Παιδείας άνοιξε την περίφημη Τράπεζα Θεμάτων, ώστε να εξοικειωθούν δήθεν, μαθητές και καθηγητές, με εκατοντάδες θέματα, για τις εξετάσεις! Παρά τις έντονες διαμαρτυρίες τόσο από τους εκπαιδευτικούς, όσο και από τους γονείς! 

Παρά τις καταγγελίες για τυπική κάλυψη της ύλης λόγω ελλείψεων εκπαιδευτικού προσωπικού! Με μεγάλο αριθμό θεμάτων, πρόχειρων, εκτός ύλης, με ανερμάτιστες εκφωνήσεις, μεγάλου βαθμού δυσκολίας, με απαιτήσεις αποστήθισης - απομνημόνευσης ακόμη και σε βάρος των ίδιων των οδηγιών διδασκαλίας, αντίστοιχα με αυτά των πανελλαδικών εξετάσεων.

René Magritte. La lectrice soumise, 1928.

Με την κλήρωση του 50% τέτοιων θεμάτων για τις εξετάσεις από την Τράπεζα, μαζί με το σκληρότερο σύστημα προαγωγής από τάξη σε τάξη (που απαιτεί επιπλέον βάση του δέκα, σε μέσο όρο, ανά διακριτό γνωστικό αντικείμενο σε γλώσσα και μαθηματικά και βάση οκτώ, στα υπόλοιπα και των σημερινών κατευθύνσεων), με μια βαθμολογία που θα μετρά και στη δυνατότητα εισαγωγής στο, η μαζική απόρριψη των μαθητών, στη συνολική εφαρμογή του νέου νόμου για το Λύκειο (ν. 4186), στα επόμενα δύο χρόνια, θα είναι αναπόφευκτη.

René Magritte. La Jeunesse, 1936-1937.

Απροκάλυπτα, με τη μέθοδο του σοκ, προχωρά πια η κυβέρνηση στην υλοποίηση του διπλού στόχου της. Από τη μια,  μαζικός διωγμός των πιο φτωχών μαθητών από το Λύκειο προς τη μεταγυμνασιακή κατάρτιση και τη μαθητεία – τζάμπα εργασία για τον εργοδότη. Από την άλλη,  διαμόρφωση όσων αντέξουν σε ένα νέο χειραγωγημένο, επιστημονικο - εργατικό δυναμικό με τις κατάλληλες για το κεφάλαιο δεξιότητες και μικρότερο κόστος, που θα "βουτήξει", στη θάλασσα της μεταδευτερόβαθμιας, πρώην τριτοβάθμιας,  εκπαίδευσης και κατάρτισης. Αυτή είναι η πολιτική επιλογή του ΟΟΣΑ, της ΕΕ και των ΕΣΠΑ. Η Τράπεζα θεμάτων, μαζί με το συνολικό πλαίσιο αξιολόγησης (εσωτερική και εξωτερική των σχολείων, των μαθητών και των εκπαιδευτικών), αποτελούν κρίσιμο εργαλείο προώθησής της.

Η προχειρότητα της μπορεί να εξορθολογιστεί, προκειμένου να αποκτήσει πιστοποιητικά εγκυρότητας, αλλά η ουσία της δεν θα αλλάξει.  Εντάσσεται στην πολιτική υλοποίησης της "τυποποιημένης αξιολόγησης" που  "έχει ένα διπλό ζωτικό ρόλο: είναι εργαλείο διαχείρισης των εκπαιδευτικών πολιτικών που ενσωματώνουν τις εκτεταμένες εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις που γίνονται στην πλειοψηφία των χωρών του ΟΟΣΑ" στην παραπάνω αντιδραστική κατεύθυνση και "ταυτόχρονα αποτελεί συσκευή μέτρησης της αξιολόγησης αυτών των μεταρρυθμίσεων" (Nathalie Mons: «Theoretical and real effects of standardized assessment», Αύγουστος 2009).

 René Magritte. Golconde, 1953.

Η Τράπεζα Θεμάτων δεν έγινε για να υπάρχει μια αποθήκη τεστ και να ορίζεται σαφώς η εξεταστέα ύλη, που θα βοηθούν ή θα περιορίζουν τον εκπαιδευτικό, ώστε οι εξετάσεις να γίνονται πιο αξιόπιστες. Η μελέτη του ΟΟΣΑ για την Ελλάδα, που αποτελεί οδηγό εφαρμογής όλων των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων στην εκπαίδευση, προβλέπει την εφαρμογή της ακριβώς στο πλαίσιο της κάλυψης της έλλειψης αξιόπιστων στοιχείων μιας "τυποποιημένης εθνικής αξιολόγησης που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τη σύγκριση της επίδοσης μεταξύ μαθητών, εκπαιδευτικών, σχολικών μονάδων ή  περιφερειών" και της κάλυψης του "δικαιώματος" των γονέων "να γνωρίζουν τις επιδόσεις μιας σχολικής μονάδας, στο πλαίσιο της επιλογής του σχολείου για τα παιδιά τους". Οι τυποποιημένες, εθνικές, εξεταστικές δοκιμασίες των μαθητών, έχουν εφαρμοστεί στη συντριπτική πλειοψηφία των χωρών της ΕΕ και παγκοσμίως, με την πιο σκληρή εκδοχή τους σε ΗΠΑ και Αγγλία. 

René Magritte. Les Misanthropes, 1942.

Πρόκειται για μεταφορά στάνταρ και φιλοσοφίας μέτρησης προϊόντος από τις εταιρείες στην εκπαίδευση. Δεν αφορούν μόνο το Λύκειο. Διεξάγονται τουλάχιστον τέσσερις φορές, μόνο στην υποχρεωτική εκπαίδευση (συνήθως από τη δεύτερη τάξη του δημοτικού). Ένας βρετανός μαθητής δίνει κατά μέσο όρο 70 τεστ στη μαθητική του ζωή. Συνδέθηκαν με τη μετατροπή των σχολείων σε ανταγωνιστικές μονάδες που αναζητούν πελάτες και χρηματοδότηση- στη βάση των επιδόσεών τους- την "ελεύθερη" επιλογή σχολείου από τον γονέα, τη "λογοδοσία" - αξιολόγηση όλων των  εκπαιδευτικών παραγόντων για την εφαρμογή των ασκούμενων πολιτικών. Οδήγησαν από τη μια σε κλείσιμο σχολείων, αύξηση της μαθητικής διαρροής και απολύσεις εκπαιδευτικού προσωπικού και από την άλλη σε μετατροπή της εκπαιδευτικής διαδικασίας σε εκγύμναση τεστ (teaching the tests), σε περιορισμούς στη διδασκαλία όσων αντικειμένων δεν εξετάζονται, σε επιλεκτική αντιμετώπιση των μαθητών, σε αύξηση άγχους και μείωση της δημιουργικότητας, σε κλείσιμο σχολείων. 

René Magritte. La Reproduction interdite, 1937.

Ταυτόχρονα, άνοιξαν νέα πεδία κερδοφορίας για το κεφάλαιο και με αυτή καθ αυτή την υποστήριξη του εξεταστικού μηχανισμού, αλλά και με την άνθηση της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Ήδη στη χώρα μας, φροντιστήρια και ιδιωτικά σχολεία συνωστίζονται στους διαφημιστικούς αιθέρες . Οι «αξιολογητές θεμάτων» προς ανάρτηση στην Τράπεζα (4 ευρώ το θέμα), οι επιτροπές, η Κεντρική Επιστημονική Επιτροπή του ΙΕΠ και κάθε λογής "αξιόπιστοι", εξωτερικοί συνεργάτες είναι οι πρώτοι ωφελούμενοι από το 1.570.000 ευρώ που δίνει το ΕΣΠΑ για το στήσιμο της Τράπεζας Θεμάτων.

Hooked up: Students in Xiaogan can be seen attached to IV drips after education bosses tried the unusual method to keep their energy levels up.

Πρόσφατα, δημοσιεύτηκαν φωτογραφίες από τη Hubei, επαρχία της ανατολικής Κίνας, δείχνοντας μαθητές που τροφοδοτούνται με βελτιωτικά αμινοξέων από συστήματα που κρέμονται από την οροφή των αιθουσών, όπου μελετούν τεστ κατά τη δεκάωρη παραμονή τους στο σχολείο.

Under pressure: The Chinese are prospective high school graduates looking to complete college entry exams.

Θα επιτρέψουμε να είναι αυτό το μέλλον της νέας γενιάς;

Γιώτα Ιωαννίδου

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΠΡΙΝ, Κυριακή 22 Ιουνίου 2014.