Δίολκος για 1500 χρόνια. Diolkos for 1,500 years

The Diolkos (Δίολκος, from the Greek διά, dia "across" and ὁλκός, holkos "portage machine" was a paved trackway near Corinth in Ancient Greece which enabled boats to be moved overland across the Isthmus of Corinth. The shortcut allowed ancient vessels to avoid the long and dangerous circumnavigation of the Peloponnese peninsula. The phrase "as fast as a Corinthian", penned by the comic playwright Aristophanes, indicates that the trackway was common knowledge and had acquired a reputation for swiftness. The main function of the Diolkos was the transfer of goods, although in times of war it also became a preferred means of speeding up naval campaigns. The 6 km (3.7 mi) to 8.5 km (5.3 mi) long roadway was a rudimentary form of railway, and operated from c. 600 BC until the middle of the 1st century AD. The scale on which the Diolkos combined the two principles of the railway and the overland transport of ships remained unique in antiquity.

Ο «Δίολκος των νεών» υπήρξε ένα από τα σημαντικότερα έργα της μηχανικής των αρχαίων Ελλήνων, ο οποίος ένωνε τα δύο μεγάλα λιμάνια που υπήρχαν κατά την αρχαιότητα, αντί του Ισθμού της Κορίνθου. Τα λιμάνια αυτά ήταν οι Κεχρεές (Σαρωνικός κόλπος) και το Λέχαιον (Κορινθιακός κόλπος).

Image of a ship on Attic black-figure pottery (c. 520 BC). This is the sort of boat that the Diolkos may have transported in Periander's time. Coupe aux bateaux, détail de l'intérieur montrant une frise de cinq bateaux en course. Coupe attique à figures noires, v. 520 av. J.-C. Provenance : Cerveteri. Argile fine recouverte d'un vernis rouge orangé, figures peintes au vernis noir, avec rehauts rouges et blancs.

Ο Δίολκος κατασκευάστηκε για να αποφεύγουν τα πλοία τον περίπλου της Πελοποννήσου και την επικινδυνότητα που αντιμετώπιζαν οι ναυτικοί στον μανιασμένο κάβο Μαλέα.

The Isthmus with the Canal of Corinth close to which the diolkos ran.

Η κατασκευή του Δίολκου ήταν το αποτέλεσμα αρκετών αποτυχημένων αποπειρών δημιουργίας ισθμού, ο οποίος θα ένωνε τους δύο κόλπους, αλλά ένα τέτοιο τεράστιο έργο ήταν φυσικό να μην ολοκληρωθεί ποτέ λόγω των δυνατοτήτων της εποχής.

Η Προτομή του Περίανδρου. Bust of Periander bearing the inscription “Periander, son of Cypselus, Corinthian”. Marble, Roman copy after a Greek original from the 4th century.

Ο πρώτος που είχε την ιδέα διάνοιξης διώρυγας στον Ισθμό ήταν ο γνωστός τύραννος της Κορίνθου, Περίανδρος (6ος αιώνας π.χ. ) και τον ακολούθησαν οι Δημήτριος ο Πολιορκητής, Ιούλιος Καίσαρας, αυτοκράτορες Γάιος και Αδριανός, Γάιος Καλιγούλας και ο Νέρωνας. Ο τελευταίος μάλιστα, το 67 μ.χ. πραγματοποίησε τα εγκαίνια της διάνοιξης σκάβοντας με μια χρυσή αξίνα και μεταφέροντας μια χούφτα χώμα, υπό τη συνοδεία της μπάντας.

Σε σχεδιάγραμμα του Γερμανού ερευνητή Walter Werner, η διαπιστωμένη διαδρομή του Δίολκου.

Η κάθε αποτυχημένη απόπειρα επιδείκνυε στους επίδοξους κατασκευαστές του ισθμού την χρησιμότητα του Διολκού. Ενός λιθόστρωτου δρόμου που κατασκευάστηκε επί τυραννίας του Περίανδρου κι ένωνε τα δύο μεγάλα λιμάνια της Μεσογείου θάλασσας.

Εμφανή ίχνη από ρόδες, στο κομμάτι του Δίολκου που βρίσκεται στην Στερεά, στο έδαφος της Σχολής Μηχανικού.

Ο Δίολκος ήταν ένας δρόμος φάρδους 3,5 - 5 μέτρων, στη μέση του οποίου υπήρχαν αυλακώσεις που πάνω τους κυλούσαν οι πλατφόρμες, οι οποίες μετέφεραν τις τριήρεις και άλλα σκάφη. Οι αυλακώσεις αυτές (λούκια) ήταν δύο και ονομάζονταν «ολκοί» και σκοπός τους ήταν να μην εκτροχιάζονται οι πλατφόρμες με τα πλοία, ειδικά στις στροφές, καθώς η διαδρομή ήταν μεγάλη και ο δρόμος ελισσόταν ανάμεσα από λόφους. Από τα αυλάκια πήρε και το όνομά της η οδός Δίολκος.

Δυστυχώς κατά τις ανασκαφές που έγιναν δεν βρέθηκε παρά μόνο ένα μικρό τμήμα της οδού και μέχρι στιγμής δεν έχουν βρεθεί τα ίχνη των μηχανισμών που χρησίμευαν για να έλκουν οι δούλοι τις πλατφόρμες με τα σκάφη. Οι όγκοι των χωμάτων από τη διάνοιξη του Ισθμού, έχουν θάψει τα πάντα. Την ύπαρξη μηχανισμών γνωρίζουμε από τη μαρτυρία του Θουκυδίδη που αναφέρει ότι οι «πρώτοι που έφτασαν στον Ισθμό ήταν οι Λακεδαιμόνιοι και άρχισαν να κατασκευάζουν μηχανές για να σύρουν τα καράβια».

Μια ταινία 22 λεπτών, δημιουργημένη με το σύστημα του animation (εικονοκινητική τεχνική) αναπαριστά με μοναδικό τρόπο το εξαιρετικό μνημείο τεχνικού πολιτισμού της αρχαίας Ελλάδας, τον Δίολκο: μια οδό από ξηράς για την μεταφορά πλοίων ανάμεσα στον Σαρωνικό και τον Κορινθιακό κόλπο κατά μήκος του Ισθμού της Κορίνθου, τότε που δεν υπήρχε ο πορθμός.

Η ταινία παρουσιάζει κι άλλες τεχνολογικές λεπτομέρειες, αλλά και σκηνές της ζωής των ναυτικών εκείνης της μακρινής εποχής: ναύτες που παίζουν ένα ένα τυχερό παιχνίδι μέσα στο πλοίο, επίσκεψη στον ναό του Ποσειδώνα, γλέντι σε καπηλειό όπου η ύδραυλις παίζει μουσική (πρόκειται για αυθεντικό κομμάτι αρχαίας ελληνικής μουσικής με τίτλο “να χαίρεσαι όσο ζεις”!), καθώς και μια συναισθηματική συντυχία.

Πρόκειται για ένα έργο-συμβολή στην μελέτη της αρχαίας ελληνικής Τεχνολογίας, μια παραγωγή του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας σε συνεργασία με την Εταιρεία Μελέτης Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας.

Δημιουργοί της ταινίας είναι οι Θ. Π.Τάσιος, Ν. Μήκας, Γ. Πολύζος, οι οποίοι έχουν λάβει ως τώρα δύο βραβεία: Καλύτερης ταινίας αναφερόμενης στην αρχαιότητα στο 5ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου στην Κύπρο (Νοέμβριος 2009) και Καλύτερης εκπαιδευτικής ταινίας στην 8η Διεθνή Συνάντηση Αρχαιολογικής Ταινίας του Μεσογειακού Χώρου στην Αθήνα (Μάιος 2010).

Μια βραβευμένη ταινία animation αναπαριστά με μοναδικό τρόπο το εξαιρετικό μνημείο τεχνικού πολιτισμού της αρχαίας Ελλάδας, τον Δίολκο.