Félicien Rops, La
tentation de Saint Antoine, 1878.
«Έζησε
και
πέθανε»
θα
πούνε
όταν
δεν θα ‘μαι εδώ
Τίποτε
λιγότερο
Τίποτε
περισσότερο
Δεν
υπάρχει εξάλλου
κάτι
άξιο
από
εμένα
που
να αφήσει το ίχνος του
Τα
όνειρα
που
έφτιαξα
είναι
προσωπική υπόθεση
δεν
βαραίνουν κανέναν
Και
οι λέξεις μου
άσφαιρες
το πλείστον
κάτι
μεταξύ
συνύπαρξης
και συνεννόησης
παρατάσεις
ζωής
με
στόχο το ανείπωτο
Μόνο
το
ερωτοχτυπημένο
σώμα
μου
ίσως
αφήσει
διαθήκη
προς
αποκατάσταση
της
αληθείας του
αυτήν
που δεν τόλμησε
να
κατονομάσει
στο
ανικτοίρμον τώρα
Δεν
θα την καταθέσει
σε
συμβολαιογράφους
και
τα τοιαύτα
μαζί
του θα την πάρει
να
γίνει ένα με το χώμα
να
γίνει λίπασμα
να
βγάλει λουλούδια
να
μυρίσει ο αγέρας
να
σαρκωθούν οι άνθρωποι
να
μην υπάρξει ξανά
παρεξηγημένο
σώμα
του
πάθους και της απωλείας
«Έζησε,
ερωτεύτηκε
και
πέθανε»
θα
πούνε
όταν
δεν θα ‘μαι εδώ
Τίποτε
λιγότερο
Τίποτε
περισσότερο.
Marc Chagall, Blue Lovers, 1914.
(Πρώτη δημοσίευση, Τα Ποιητικά,
τεύχος 14, Ιούνιος 2014)
Καλλιόπη Εξάρχου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου