Paul Klee, Le conquerent, 1900.
Ο τόπος ξαναγίνεται τρισένδοξο αλωνάκι
που
το κυκλώνουν γίγαντες και το ξεσχίζουν δράκοι.
Ερρίφθη
ο κύβος. Σας κρατούν σε σιδερένια απόχη.
Μα
σαν ηχώ, κι από μακριά, αντιλαλούσε τ’ Όχι.
Ξανά
ποια μοίρα κλείνεται σε ποια στενά μονάχη
και
την ισκιώνουν φόβητρα και την πλακώνουν βράχοι;
Κράτος
και Βία, οι Δυνατοί, θα ρίξουν φλογοβρόχι.
Μα
σαν ηχώ, κι από παλιά, αντιδονούσε τ’ Όχι.
Νύχτα
είναι ο κόσμος γύρω μου, κι εγώ αγρυπνώ βαθιά του.
Καθένας
και τα όπλα του. Καθένας κι η μεριά του.
Θα
σας συντρίψουν μέχρι ενός. Ζαρώστε σε μια κώχη.
Και
σαν ηχώ, κι από βαθιά, αντιβροντούσε τ’ Όχι.
Jean Cocteau, La peur donnant des ailes au courage,
1938. Dessin sur drap dessiné, graphite, craie noire et crayon sur coton.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου