Arts Universe and Philology

Arts Universe and Philology
The blog "Art, Universe, and Philology" is an online platform dedicated to the promotion and exploration of art, science, and philology. Its owner, Konstantinos Vakouftsis, shares his thoughts, analyses, and passion for culture, the universe, and literature with his readers.

Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2018

Homo Deus: όνειρα τεχνολογικής θέωσης. Godlike 'Homo Deus' Could Replace Humans as Tech Evolves

Πού θα φτάσει η τεχνολογία και πώς μπορεί να απειλήσει τον δημιουργό το ίδιο του το επίτευγμα; Ποια είναι τα όνειρα και οι εφιάλτες που προβλέπονται για τον 21ο αιώνα αλλά και μετά; Τι ρόλο θα παίξει ο/η/το... Dataism, δηλαδή η νέα «θρησκεία των Δεδομένων» στις επιλογές και στη συμπεριφορά μας αλλά και ανεξάρτητα –ή κυρίως ανεξάρτητα– από αυτές; Η πορεία προς την Αθανασία και τη θεϊκή φύση του ανθρώπου θα οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερες ανισότητες μεταξύ των πληθυσμών, δημιουργώντας μια κρίσιμη –άχρηστη– για την πορεία της ανθρωπότητας μάζα ανθρώπων; Evolution is a slow affair, taking some 5 million years to turn a chimpanzee-like creature into us. But what happens when we push down the accelerator and take command of our bodies and brains instead of leaving it to nature? What happens when biotechnology and artificial intelligence merge, allowing us to re-design our species to meet our whims and desires? Futuristic Pacific Islander woman watching holograms. Colin Anderson / Getty Images/Blend Images

Το «μετα-ανθρώπινο» και το «δι-ανθρώπινο» είναι δύο νεολογισμοί που κωδικοποιούν ένα πολύ πρόσφατο αλλά πλανητικά διαδεδομένο ρεύμα σκέψης που προπαγανδίζει την τεχνολογική δυνατότητα και κυρίως την ιστορική αναγκαιότητα υπέρβασης της ανθρώπινης κατάστασης, της δημιουργίας δηλαδή ενός εντελώς νέου τύπου ανθρώπου που θα διαθέτει υπεράνθρωπες σωματικές και διανοητικές ικανότητες.

Τα εργαλεία για την επίτευξη αυτού του φιλόδοξου στόχου τα προσφέρει η σύγχρονη τεχνοεπιστήμη, κυρίως η Βιοτεχνολογία και η Βιοπληροφορική, η απόφαση όμως για τη μαζική εφαρμογή αυτών των ιδιαίτερα επαναστατικών τεχνολογιών είναι πολιτική.

Στο σημερινό άρθρο θα εξετάσουμε διάφορες εκδοχές της κυρίαρχης βιοπολιτικής προπαγάνδας για την επιβολή της δήθεν αναγκαίας και πολυπόθητης μετα-ανθρώπινης κατάστασης, όπως αυτή εκφράζεται στα βιβλία «Sapiens» και «Homo Deus» του Γιουβάλ Νώε Χαράρι, του πιο διάσημου προφήτη της μετα-ανθρώπινης κατάστασης.

Η βαθύτερη σημασία αυτών των βιβλίων, ανεξάρτητα από την επιστημονική αξία τους, είναι ότι επανερμηνεύουν το σύνολο της ανθρώπινης ιστορίας από τη σκοπιά της νέας μετανεωτερικής βιοπολιτικής.

Professor Yuval Noah Harari. Jonathan Nicholson / NurPhoto via Getty Images

Αν στο πρώτο βιβλίο του «Sapiens» ο Γιουβάλ Νώε Χαράρι, διάσημος Ισραηλινός συγγραφέας και ιστορικός, ανασυγκροτεί την ιστορία τού πώς τα διάφορα θρησκευτικά και κοινωνικά μυθεύματα περί θεϊκής προέλευσης της νοητικής και βιολογικής ανωτερότητας του σύγχρονου ανθρώπου συνέβαλαν στην κυριαρχία του είδους μας πάνω σε κάθε άλλη μορφή ζωής, στο δεύτερο βιβλίο του «Homo Deus, μια σύντομη ιστορία του μέλλοντος» εξετάζει τι θα συμβεί αν αυτές οι πανάρχαιες ψευδαισθήσεις και εμμονές μας συνδυαστούν με τις νέες πανίσχυρες τεχνολογικές δυνατότητές μας, κάτι που ήδη συμβαίνει σήμερα.

Σε αυτό το δεύτερο βιβλίο -που κυκλοφορεί επίσης από τις εκδ. Αλεξάνδρεια- επιχειρεί να μας προϊδεάσει για το παρόν και το μέλλον των ανθρώπων, οι οποίοι, όπως υποστηρίζει, δεν έχουν καμία ελπίδα να επιβιώσουν ει μη μόνον ως τεχνολογικά αναβαθμισμένοι «υπεράνθρωποι» ή «Ανθρωπόθεοι».

Το σκεπτικό του συγγραφέα, μολονότι αρκετά απλό, είναι κάθε άλλο παρά αυθαίρετο ιστορικά. Αν, όπως σχεδόν οι πάντες παραδέχονται, η νεωτερική εποχή και η ανθρωπιστική κοσμοθεώρηση (Διαφωτισμός) αποδόμησαν τη μεσαιωνική θεοκρατική κοινωνία και, στην πράξη, εξάλειψαν τον Θεό από τα γήινα πράγματα, τοποθετώντας στη θέση Του τον άνθρωπο.

Επιπλέον αν, κατά το δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα, η ανθρωπότητα εξάλειψε οριστικά ή, έστω, έθεσε υπό έλεγχο τον λιμό, τις μαζικές επιδημίες και τον πόλεμο, τότε το αμέσως επόμενο βήμα θα πρέπει να είναι η ανάπτυξη μιας τεχνοεπιστήμης ικανής να αναβαθμίσει τις σωματικές και νοητικές ικανότητες των ανθρώπων, να παρατείνει το προσδόκιμο ζωής υπερνικώντας τα γηρατειά και, στο μέλλον, τον θάνατο.

Συνεπώς, μια τεχνολογία που θα επιτρέψει, πρώτη φορά, στο ανθρώπινο είδος να αποκτήσει την πολυπόθητη αθανασία και ευδαιμονία των... αθανάτων.

Δυστυχώς, αυτές τις κοσμοϊστορικές τεχνολογικές καινοτομίες δεν θα τις καρπωθεί το σύνολο της ανθρωπότητας αλλά μια πολύ μικρή ελίτ πλουσίων, οι οποίοι συνειδητά και «εκ των πραγμάτων» θα δημιουργήσουν την κάστα των υπερανθρώπων. «Αυτοί οι υπεράνθρωποι θα διαθέτουν πρωτάκουστες ικανότητες και πρωτοφανή δημιουργικότητα... Εντούτοις, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θα είναι αναβαθμισμένοι και, συνεπώς, θα μετατραπούν σε μια κατώτερη κάστα», όπως παραδέχεται ο Χαράρι στη σελ. 342.

Με άλλα λόγια, ο Ισραηλινός μετανεωτερικός προφήτης υποστηρίζει ότι, όπως συνέβη κατά τον 18ο και τον 19ο αιώνα όταν η Βιομηχανική Επανάσταση έφερε στο προσκήνιο την εξαθλιωμένη εργατική τάξη, ο 21ος αιώνας θα δημιουργήσει μια τεράστια βιομάζα από βιολογικά «περιττούς» και κοινωνικά «άχρηστους» ανθρώπους.

Μια ευρύτατη «κάστα» υπανθρώπων που, μετά το 2050, θα είναι όχι μόνο κοινωνικά αλλά, επιπλέον, βιολογικά υποβαθμισμένη και άρα στο έλεος των βιοτεχνολογικά αναβαθμισμένων υπερανθρώπων. Επομένως, σύμφωνα με τον Χαράρι, οι βιολογικά ακατάλληλοι και κοινωνικά περιττοί Homo sapiens του σήμερα είναι καταδικασμένοι να εξαλειφθούν προοδευτικά από τους Homo Deus του αύριο.

Από τον Θεάνθρωπο στον... Ανθρωπόθεο

Σε ποιες βαθύτερες θεολογικές-πολιτισμικές προκείμενες βασίζεται το ζοφερό σενάριο της αναβάθμισης του ανθρώπινου είδους που προτείνει ο Χαράρι στο «Homo Deus» και πόσο ρεαλιστικό από επιστημονική άποψη είναι αυτό το σενάριο;

Σύμφωνα με την εβραϊκή και τη χριστιανική θρησκευτική παράδοση, ο άνθρωπος απώλεσε την αιώνια ζωή μετά το προπατορικό αμάρτημα. Παρ’ όλα αυτά, επειδή οι άνθρωποι είναι δημιουργημένοι «κατ’ εικόνα» και «καθ’ ομοίωσιν» του Θεού, διαθέτουν τη δυνατότητα να ταυτιστούν ξανά με τον Δημιουργό τους, μέσα από μια ιδιαίτερα επώδυνη και επίπονη διεργασία... «θέωσης».

Πράγματι, μια πρωτοχριστιανική και μάλλον σκοτεινή θεολογική παράδοση διδάσκει ότι η θέωση του ανθρώπου, δηλαδή η επίτευξη της αιώνιας και μακάριας ζωής, δεν αφορά μόνο την άυλη ψυχή αλλά και την υλικότατη σάρκα των πιστών.

Αυτή η δυνατότητα σχετίζεται με την πίστη στην «ενανθρώπηση» του Θεού-Λόγου στο πρόσωπο του Θεανθρώπου, δηλαδή του Χριστού. Κάτι που, εξάλλου, υποστηρίζουν στα κείμενά τους αρκετοί Πατέρες της Εκκλησίας: η γέννηση και η ανάσταση του Χριστού δημιούργησε μια εντελώς νέα κατάσταση: έκτοτε, καθίσταται όχι μόνο νόμιμη αλλά και εφικτή η θέωση κάθε βαθύτατα πιστού ανθρώπου.

Για τους χριστιανούς, λοιπόν, η ενανθρώπιση ή ενσάρκωση του Θεού-Λόγου ισοδυναμεί με πνευματική και σαρκική θέωση της ανθρώπινης φύσης.

Η αναφορά σε αυτούς τους αρχαιότατους και προφανώς ανεπιβεβαίωτους θρησκευτικούς μύθους είναι υποχρεωτική αν κάποιος επιθυμεί να κατανοήσει το πώς οι μονοθεϊστικές θρησκείες διαχειρίζονται τον φόβο του θανάτου και χειραγωγούν -για ιδιοτελείς σκοπούς- την επιθυμία των περισσότερων ανθρώπων για αιώνια ζωή.

Κυρίως όμως, ο διαχρονικός και πανανθρώπινος χαρακτήρας τέτοιων θρησκευτικών μυθευμάτων μας βοηθά να διαφωτίσουμε την αρχαιολογία ορισμένων πρόσφατων ιδεολογημάτων και πρακτικών, όπως το μετανεωτερικό αλλά εμφανώς κρυπτοθεολογικό πρόγραμμα επίτευξης της ανθρώπινης αθανασίας με αμιγώς τεχνοεπιστημονικά μέσα.

Πρόκειται για την πιο σύγχρονη εκδοχή του «ιμορταλισμού», του ιδεολογήματος δηλαδή της «αθνησκίας», σύμφωνα με την οποία ο βιολογικός θάνατος δεν αποτελεί βιολογικό πεπρωμένο και θα πρέπει να πάψει να έχει την τελευταία λέξη στη ζωή των ανθρώπων! Έτσι, τα τελευταία χρόνια, με το σύνθημα «Σκοτώστε τον θάνατο!» κάποιοι δισεκατομμυριούχοι της Σίλικον Βάλεϊ έγιναν όχι απλώς οι πιο φανατικοί κήρυκες της μετανεωτερικής εκδοχής της αθνησκίας, αλλά και οι βασικοί χρηματοδότες των τεχνοεπιστημονικών προγραμμάτων για την επίτευξή της.

Νέα ερευνητικά προγράμματα που, μέσω βιοτεχνολογικών και βιοϊατρικών πρακτικών, στοχεύουν άμεσα στην παράταση επ’ αόριστον του προσδόκιμου ζωής των ανθρώπων και, πιο έμμεσα, στην επίτευξη του ονείρου της αθανασίας, τουλάχιστον για όσους μπορούν να πληρώνουν το υψηλότατο τίμημα αυτών των βιοϊατρικών πρακτικών.

Αυτά τα ερευνητικά προγράμματα συνδέονται εμφανώς με τη μετανεωτερική «θρησκεία» του «Τρανσουμανισμού», η οποία ευαγγελίζεται την έλευση του «μετα-ανθρώπου»: την υπέρβαση δηλαδή μέσω της τεχνολογίας των βιολογικών περιορισμών της ανθρώπινης κατάστασης.

Στο προηγούμενό άρθρο είδαμε ότι όσο βαθαίνουν οι επιστημονικές μας γνώσεις και οι τεχνολογικές μας δυνατότητες να επεμβαίνουμε στην εξελικτικά διαμορφωμένη βιολογική μας ταυτότητα τόσο περισσότερο διατρέχουμε τον κίνδυνο να παραβιάσουμε τη λεπτή -αλλά ακόμη ορατή- διαχωριστική γραμμή που μας επιτρέπει να διακρίνουμε το φυσικό από το τεχνητό και την επιστημονική γνώση από την ιδιοτελή χειραγώγηση της ανθρώπινης φύσης.

Ωστόσο, σήμερα, ο εργαστηριακός γενετικός επανασχεδιασμός και η τεχνολογική «αναβάθμιση» της ανθρώπινης κατάστασης αποτελούν καθημερινές πρακτικές και δεν θεωρούνται κοινωνικά ύποπτες ή ηθικά ανεπίτρεπτες επεμβάσεις στη φυσιολογική πορεία της ζωής.

Έτσι, ύστερα από χιλιάδες χρόνια γόνιμων αλλά ναρκισσιστικών ψευδαισθήσεων, αυτό το περίεργο είδος δίποδων θηλαστικών, που με περισσή μετριοφροσύνη αυτοαποκαλείται Homo sapiens (Άνθρωπος o έμφρων), είναι έτοιμο να απελευθερωθεί οριστικά από τους περιορισμούς της ίδιας του της φύσης και με τη βοήθεια της Βιοτεχνολογίας και της Πληροφορικής να επανασχεδιάσει το μέλλον του ως... Ανθρωπόθεου (Homo Deus).

Αν όμως η ανθρώπινη Ιστορία ξεκίνησε όταν επινοήσαμε τις πρώτες θεότητες, τότε υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να τελειώσει οριστικά μόλις πιστέψουμε ότι είμαστε οι ίδιοι παντοδύναμες θεότητες.

Η νεκροφιλική αθανασία του μετανεωτερικού Homo Deus

It’s a chilling prospect, but the AI we’ve created could transform human nature, argues this spellbinding new book by the author of Sapiens. Mind and machine … a cross section of an artificial brain. Photograph: Alamy

Γιατί όλο και περισσότεροι επιστήμονες και κορυφαίοι στοχαστές επισημαίνουν ότι οι προσπάθειες να καταργήσουμε ή, έστω, να παρατείνουμε επ’ αόριστον το προσδόκιμο ζωής των ανθρώπων θα στερούσε την ανθρώπινη ζωή από κάθε νόημα και θα μετέτρεπε τους «αθάνατους» σε τεχνητά συντηρούμενα φαντάσματα;

Τις τελευταίες δεκαετίες, χάρη στις εντυπωσιακές προόδους της βιοϊατρικής, ο μέσος όρος ζωής των ανθρώπων έχει ήδη αυξηθεί σημαντικά, τουλάχιστον στις πιο αναπτυγμένες οικονομικά κοινωνίες.

Η Βιογεροντολογία είναι ένας σχετικά πρόσφατος διεπιστημονικός τομέας έρευνας που μελετά τους βιολογικούς μηχανισμούς της γήρανσης με στόχο να τους επαναρυθμίσει ώστε να γίνει εφικτή η παράταση του προσδόκιμου ζωής των ανθρώπων.

Τι προβλέπεται όμως να συμβεί στο άμεσο μέλλον; Με δεδομένο τον μεγάλο αριθμό των ερευνητών και των σημαντικών επενδύσεων σε αυτόν τον τομέα, πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι οι εξελίξεις θα είναι αλματώδεις και η μακροβιότητα ορισμένων ατόμων και πληθυσμών θα αυξηθεί εντυπωσιακά.

The tubeworm species Escarpia laminata. Credit: the Chemo III project, BOEM and NOAA OER

Ίσως οι έρευνες αυτές να μην πετύχουν για τους ανθρώπους τη μακροβιότητα του θαλάσσιου οργανισμού Escarpia laminata, ο οποίος ζει πολύ πάνω από 300 χρόνια στα βάθη των ωκεανών, θα καταφέρουν ωστόσο να επιβραδύνουν τις καταστροφικές συνέπειες της γήρανσης παρατείνοντας, κατά μέσο όρο, τη διάρκεια της ανθρώπινης ζωής έως τα 120 χρόνια.

Ένας φαινομενικά «ταπεινός» στόχος σε σύγκριση με τα υπερβολικά φιλόδοξα όνειρα για «αιώνια νεότητα» ή για «αθανασία». Παρ’ όλα αυτά, μέχρι σήμερα, παραμένει άπιαστος, δεδομένου ότι τα 120 χρόνια θεωρούνται από τους ειδικούς ένα ανυπέρβλητο βιολογικό όριο.

Εντούτοις, υποστηρίζουν διάφοροι βιογεροντολόγοι, αφού καταφέραμε να παρατείνουμε στο εργαστήριο τη ζωή μικρότερων θηλαστικών όπως τα ποντίκια, γιατί να μην το πετύχουμε και με το ανθρώπινο είδος;

Και για την επίτευξη στο άμεσο μέλλον αυτού του στόχου ήδη ενεργοποιούνται διάφοροι ειδικοί (γενετιστές, βιοχημικοί, γιατροί κ.ά.) με την απλόχερη υποστήριξη πολλών βιοτεχνολογικών εταιρειών και μεγιστάνων όχι μόνο της Σίλικον Βάλεϊ αλλά από κάθε γωνιά του πλανήτη.

Πολύ χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του δρος Jon Yun, του κορεατικής καταγωγής μεγιστάνα στον τομέα της βιοϊατρικής και ιδρυτή του Ινστιτούτου Palo Alto, ο οποίος είναι πεπεισμένος ότι είναι εφικτό να μπλοκάρουμε -μέσω της βιοτεχνολογίας- τους παράγοντες που επιφέρουν τη γήρανση. Και για τον σκοπό αυτό καθιέρωσε το βραβείο «Palo Alto Longevity», το οποίο προσφέρει 1 εκατομμύριο δολάρια σε όποιον ερευνητή συμβάλλει στην αποκωδίκευση του μυστικού της διαδικασίας της γήρανσης.

Κάτι ανάλογο έκανε και η Google όταν δημιούργησε την εταιρεία «California Life Company Calico» με στόχο την ανακάλυψη και αντιστροφή των βιολογικών μηχανισμών που οδηγούν στην ανθρώπινη γήρανση.

Σε ποια επιστημονικά δεδομένα βασίζονται αυτές οι προσπάθειες να μας κάνουν μαθουσάλες; Η αποφασιστική καμπή σε αυτόν τον ερευνητικό τομέα υπήρξε μια σειρά από πρωτοποριακές έρευνες στο περίφημο Salk Institute στην Καλιφόρνια. Ούτε λίγο-ούτε πολύ, οι ερευνητές σε αυτό το ινστιτούτο κατάφεραν να αντιστρέψουν σε μια ομάδα ποντικών το βιολογικό ρολόι των κυττάρων τους.

Μέσω της γενετικής μηχανικής, ενεργοποίησαν επιλεκτικά και στοχευμένα τέσσερα γονίδια που ήταν γνωστό ότι μπορούσαν να «αποδιαφοροποιούν» τα κύτταρα των ποντικών, επαναφέροντάς τα στην εμβρυακή τους κατάσταση.

Κοντολογίς, κατάφεραν να αναστρέψουν τη φυσιολογική πορεία γήρανσης των κυττάρων, παρατείνοντας κατά 30-35% τη διάρκεια ζωής των ποντικών!

Αν, υποστηρίζουν κάποιοι αισιόδοξοι βιογεροντολόγοι, υπάρχει ένας ανάλογος μηχανισμός και στον ανθρώπινο οργανισμό, τότε η βιοτεχνολογική ενεργοποίησή του θα μας επέτρεπε να ζούμε άνετα πολύ πάνω από 100 χρόνια.

Άλλες έρευνες εστιάζουν περισσότερο στους βιοχημικούς και γενετικούς παράγοντες που επηρεάζουν αρνητικά ή, εναλλακτικά, οδηγούν στην αναγέννηση της εύρυθμης λειτουργίας των γερασμένων κυττάρων.

Ο καθηγητής Yuval Noah Harari εξηγεί πώς θα αλλάξει ο κόσμος μας τα επόμενα χρόνια από την επανάσταση της τεχνητής νοημοσύνης.

Πού οδηγούν αυτές οι εντυπωσιακές επιστημονικές εξελίξεις; Ο ποιητής Λουκρήτιος, μεταγράφοντας κατά λέξη στα λατινικά τις ιδέες του Επίκουρου, υποστήριζε ότι «όταν εμείς υπάρχουμε, ο θάνατος δεν υπάρχει και όταν υπάρχει ο θάνατος, εμείς δεν υπάρχουμε πια».

Όσοι δεν παρηγορούνται από μια τέτοια φιλοσοφική προσέγγιση του θανάτου καταφεύγουν πανικόβλητοι σε διάφορα «μαγικά» βιοϊατρικά τεχνάσματα που τους υπόσχονται να παρατείνουν «επ’ αόριστον» ή, τουλάχιστον, για πολλά χρόνια την παραμονή τους στον μάταιο τούτο κόσμο.









Να γιατί τα κοράκια είναι από τα πιο ευφυή ζώα στον πλανήτη. New Caledonian crows can create tools from multiple parts

Christian Schad, Girl with Raven. Ο Αίσωπος δικαιώθηκε ξανά: Τα κοράκια απέδειξαν πάλι την εξυπνάδα τους. An international team of scientists from the Max Planck Institute for Ornithology and the University of Oxford has revealed that New Caledonian crows are able to create tools by combining two or more otherwise non-functional elements, an ability so far observed only in humans and great apes.

Περισσότερο από κάθε άλλη φορά οι επιστήμονες εξεπλάγησαν από την εξυπνάδα των κορακιών, καθώς με νέα πειράματα -που δικαιώνουν πλήρως τον Αίσωπο για την ευφυΐα που τους απέδιδε στους μύθους του- απέδειξαν ότι τα πανέξυπνα πουλιά μπορούν να φτιάχνουν σύνθετα εργαλεία, τελείως μόνα τους και χωρίς καμία προηγούμενη εκπαίδευση από τους ανθρώπους.

Προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει ότι τα κοράκια είναι σε θέση να χρησιμοποιήσουν αυτοσχέδια εργαλεία τόσο στη φύση όσο και στην αιχμαλωσία. Όμως είναι η πρώτη φορά που διαπιστώνεται ότι είναι ικανά να συνδυάσουν περισσότερα από ένα αντικείμενα για να φτιάξουν κάτι πιο πολύπλοκο και χρήσιμο.

Experiments showed New Caledonian crows can solve puzzles by building and using compound tools. Photo by University of Oxford

Επιστήμονες από το γερμανικό Ινστιτούτο Ορνιθολογίας Μαξ Πλανκ και το βρετανικό Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης διαπίστωσαν ότι τα κοράκια της Νέας Καληδονίας είναι ικανά να συνδυάζουν δύο ή περισσότερα κοντά μη λειτουργικά τμήματα για να φτιάξουν κάτι ενιαίο και πιο μακρύ, που πλέον λειτουργεί ως εργαλείο αναζήτησης τροφής.

Αυτή η συνδυαστική ικανότητα έχει παρατηρηθεί έως τώρα μόνο στους ανθρώπους και στους στενότερους συγγενείς μας, τους μεγάλους πιθήκους. Οι ανθρωπολόγοι θεωρούν τη δημιουργία τέτοιων πιο πολύπλοκων εργαλείων από αντικείμενα της φύσης ως καθοριστικό βήμα για την ανάπτυξη του εγκεφάλου.

Τα παιδιά αρχίζουν να χρησιμοποιούν εργαλεία στην ηλικία περίπου των 18 μηνών, αλλά χρειάζονται αρκετά χρόνια, έως τα πέντε χρόνια τους τουλάχιστον, προτού μάθουν να συνδυάζουν αντικείμενα για να φτιάξουν ένα νέο εργαλείο, καθώς πρέπει πρώτα να αναπτύξουν ικανότητες όπως η πρόβλεψη των ιδιοτήτων και ο σχεδιασμός για το μέλλον – κάτι που τα κοράκια έχουν.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη Γερμανίδα ορνιθολόγο, Αουγκούστε φον Μπάγιερν, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Scientific Reports», δήλωσαν ότι «το νέο εύρημα είναι αξιοσημείωτο, επειδή τα κοράκια δεν έλαβαν καμία βοήθεια ή εκπαίδευση, αλλά το σκέφτηκαν μόνα τους».

Οι επιστήμονες μόνο υποθέσεις μπορούν να κάνουν για το τι γίνεται μέσα στο κεφάλι των κορακιών και μέσω ποιών νοητικών μηχανισμών καταφέρνουν να λύνουν τέτοια προβλήματα, όπως όχι απλώς η χρήση ενός αντικειμένου (π.χ. ενός μικρού κλαδιού ως εργαλείου για σκάλισμα), αλλά η δημιουργία νέων εργαλείων. Πιθανώς κάνουν ένα είδος νοητικών προσομοιώσεων, που τους επιτρέπουν να φαντάζονται τη λύση σε ένα πρόβλημα.

Τα νέα πειράματα έδειξαν ότι, όπως και στους ανθρώπους, η δημιουργικότητα δεν είναι η ίδια σε όλα τα κοράκια. Από τα οκτώ πουλιά που υποβλήθηκαν σε τεστ, σε πρώτη φάση όλα κατάλαβαν ότι μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν μακριά σε μήκος ραβδιά, που βρίσκονταν σκορπισμένα μπροστά τους, προκειμένου να φθάσουν στην τροφή τους μέσα από ένα στενό άνοιγμα κουτιού.

Όταν, στο επόμενο στάδιο, τα διάσπαρτα ραβδιά ήσαν κοντά σε μήκος (αλλά μπορούσαν να συνδυασθούν, καθώς το ένα ήταν δυνατό να εφαρμοσθεί μέσα στο άλλο που ήταν κούφιο), τα μισά κοράκια, δηλαδή τέσσερα από αυτά, κατάλαβαν τι έπρεπε να κάνουν και έτσι δημιούργησαν πάλι μία μακριά ράβδο με την οποία έφθασαν το φαγητό τους.

New Caledonian crows are able to create tools by combining two or more otherwise non-functional elements, an ability so far observed only in humans and great apes. An international team of scientists from the Max Planck Institute for Ornithology and the University of Oxford has shown that these birds can create long reaching tools out of short combinable parts in a study with birds of the same species as the famous Betty, the first animal shown to be able to create a hooked tool by bending a pliable material. Although the underlying cognitive processes remain opaque for now, the study demonstrates that the crows possess highly flexible abilities that allow them to solve complex problems involving anticipation of the properties of objects they have never seen.

Τελικά, οι επιστήμονες έκαναν τα πράγματα ακόμη πιο δύσκολα για τα πουλιά, παρουσιάζοντας στα κοράκια πολύ κοντά τμήματα ενός ραβδιού, τα οποία πάλι μπορούσαν να συνδυασθούν, αλλά θα έπρεπε ο συνδυασμός να περιλαμβάνει περισσότερα από δύο μέρη για να σχηματισθεί ένα αρκετά μακρύ ραβδί, ώστε η τροφή να μπορεί να πιαστεί. Ένα κοράκι με την ονομασία «Μάνγκο» πέρασε και αυτή την τελική δοκιμασία, συνδυάζοντας ακόμη και τέσσερα κομμάτια, προσαρτώντας το ένα μέσα στο άλλο και φτιάχνοντας έτσι ένα μακρύ εργαλείο!

Τα αρχαιολογικά και παλαιοανθρωπολογικά ευρήματα δείχνουν ότι τα πρώτα συνδυαστικά εργαλεία (όχι απλώς μια μεμονωμένη μυτερή πέτρα, αλλά ένας συνδυασμός περισσότερων αντικειμένων) πιθανώς δημιουργήθηκαν πριν από 300.000 περίπου χρόνια, στη διάρκεια της Μέσης Παλαιολιθικής περιόδου. Η δημιουργία τους αποτελεί ένδειξη ότι οι πρόγονοί μας είχαν πλέον κάνει προόδους στη νόηση και στη γλώσσα.






Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2018

Στίβεν Χόκινγκ: Γιατί δεν υπάρχει Θεός. Here's Why Stephen Hawking Says There Is No God

Ουίλλιαμ Μπλέηκ, Ο Αρχαίος των Ημερών, 1794. Δεν υπάρχει Θεός και η επιστήμη μπορεί να εξηγήσει καλύτερα το σύμπαν από ό,τι μια θρησκεία, λέει ο Βρετανός φυσικομαθηματικός και κοσμολόγος Στίβεν Χόκινγκ στο τελευταίο βιβλίο του με τίτλο «Σύντομες απαντήσεις σε μεγάλα ερωτήματα», το οποίο μόλις εκδόθηκε, αρκετούς μήνες μετά το θάνατό του. Stephen Hawking believed that there is a "grand design" to the universe, but that it has nothing to do with God. With continual breakthroughs, science is coming closer to "A Theory of Everything," and when it does, Hawking believes all of us will be able to understand and benefit from this grand design.

Παρότι, έχουν περάσει αρκετοί μήνες από το θάνατο του Stephen Hawking, πολλές ιδέες και προβληματισμοί του μεγάλου κοσμολόγου συγκεντρώθηκαν σε ένα βιβλίο που κυκλοφόρησε πριν από μερικές μέρες. Ο τίτλος του (τελευταίου;) βιβλίου του Hawking είναι: «Σύντομες απαντήσεις σε μεγάλες ερωτήσεις». Περιέχει 10 ενότητες στις οποίες ο Hawking απαντά σε θεμελιώδεις ερωτήσεις όπως: Πως δημιουργήθηκε το σύμπαν; Υπάρχει άλλη ευφυής ζωή στο σύμπαν; Μπορούμε να προβλέψουμε το μέλλον; Τι υπάρχει στο εσωτερικό μιας μαύρης τρύπας; Είναι δυνατά τα ταξίδια στον χρόνο; Θα μπορέσουμε επιβιώσουμε στην Γη; Πρέπει να αποικίσουμε το διάστημα; Η τεχνητή νοημοσύνη θα μας ξεπεράσει; Πως διαμορφώνουμε το μέλλον;

There is a grand design, but it is not God.
Η πρώτη ενότητα του βιβλίου του πραγματεύεται το αιώνιο ερώτημα: «Υπάρχει Θεός;». Και ξεκινά περίπου ως εξής:

Some say Hawking's longevity is a miracle, but Hawking doesn't believe in miracles.
«Η επιστήμη απαντά όλο και σε περισσότερα ερωτήματα που στο παρελθόν ανήκαν στην περιοχή της θρησκείας. Η θρησκεία ήταν μια πρώτη προσπάθεια να απαντήσουμε στις ερωτήσεις που θέτουμε όλοι μας: γιατί βρισκόμαστε εδώ, από πού ήρθαμε; Η απάντηση ήταν σχεδόν η ίδια: οι θεοί έκαναν τα πάντα. Η Γη ήταν ένας τρομακτικός τόπος, έτσι ώστε και άνθρωποι σκληροί όπως οι Βίκινγκς, πίστευαν σε υπερφυσικά όντα για δώσουν νόημα σε φυσικά φαινόμενα, όπως ο κεραυνός, οι καταιγίδες ή οι εκλείψεις. Σήμερα η επιστήμη παρέχει καλύτερες και συνεπέστερες απαντήσεις, αλλά οι άνθρωποι εξακολουθούν να προσκολλώνται στην θρησκεία, γιατί βρίσκουν ψυχική ηρεμία, αφού δεν εμπιστεύονται ούτε κατανοούν την επιστήμη.

Πριν από μερικά χρόνια η εφημερίδα The Times είχε έναν τίτλο στην πρώτη σελίδα της που έλεγε: «Χόκινγκ: Ο Θεός Δεν Δημιούργησε το Σύμπαν». Το άρθρο περιείχε και δυο εικόνες. Τον Θεό μέσα από έναν πίνακα του Μιχαήλ Άγγελου που έδειχνε επιβλητικός και μια φωτογραφία μου που με έδειχνε υπερφίαλο. Τις έβαλαν έτσι ώστε να φαίνεται σαν μια μονομαχία μεταξύ μας.

Stephen Hawking asserts that "there is no God."
Αλλά δεν τρέφω αντιζηλία ή μίσος εναντίον του Θεού. Δεν θέλω να δώσω την εντύπωση ότι σκοπός της εργασίας μου είναι να αποδείξω ή να διαψεύσω την ύπαρξη του Θεού. Η εργασία μου σχετίζεται με την εύρεση ενός λογικού θεωρητικού πλαισίου που θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε το σύμπαν που μας περιβάλλει. Στο παρελθόν πίστευαν ότι άτομα με ειδικές ανάγκες, όπως κι εγώ, ζούσαν κάτω από την σκιά μιας κατάρας που προκλήθηκε από τον Θεό. Λοιπόν, είναι πιθανό να έχω συγχύσει κάποιον εκεί πάνω, αλλά προτιμώ να σκέφτομαι πως όλα μπορούν να εξηγηθούν με άλλο τρόπο – από τους νόμους της φύσης. Εάν πιστεύετε στην επιστήμη, όπως και εγώ, θα πιστεύετε πως υπάρχουν συγκεκριμένοι νόμοι σύμφωνα με τους οποίους λειτουργεί η φύση. Αν θέλετε, μπορείτε να λέτε ότι οι νόμοι είναι το έργο του Θεού, αλλά αυτό είναι περισσότερο ένας ορισμός του Θεού παρά μια απόδειξη της ύπαρξής του.

Μελέτη του Αρίσταρχου περί μεγεθών γης, ήλιου και σελήνης (χειρόγραφο του 10ου αι., Βατικανό).

Γύρω στο 300 π.Χ., ένας φιλόσοφος που ονομάζεται Αρίσταρχος εντυπωσιάστηκε από τις εκλείψεις, και ειδικότερα από τις εκλείψεις της Σελήνης. Ήταν αρκετά γενναίος για να αναρωτηθεί αν στ’ αλήθεια τις προκαλούσαν οι θεοί. Ο Αρίσταρχος ήταν ένας πραγματικός πρωτοπόρος της επιστήμης. Μελέτησε προσεκτικά τους ουρανούς και κατέληξε σ’ ένα τολμηρό συμπέρασμα: συνειδητοποίησε ότι την έκλειψη στην πραγματικότητα την προκαλούσε η σκιά της Γης που διερχόταν ανάμεσα στον Ήλιο και τη Σελήνη και όχι ένα θεϊκό γεγονός(….)

When Hawking wrote that "we would know the mind of God," he meant it as a metaphor.
Και ο Hawking συνεχίζει προς το τέλος του πρώτου κεφαλαίου:

«(…) Τα τελευταία εκατό χρόνια έχουμε καταφέρει εντυπωσιακές εξελίξεις όσον αφορά την κατανόηση του σύμπαντος. Γνωρίζουμε τους νόμους που το κυβερνούν και το τι συμβαίνει σε όλες τις συνθήκες, εκτός από τις ακραίες, όπως αυτές που επικρατούσαν κατά την γέννηση του σύμπαντος ή στο εσωτερικό των μαύρων τρυπών. Ο ρόλος που παίζει ο χρόνος στην αρχή του σύμπαντος, είναι πιστεύω, το τελικό κλειδί για την εξάλειψη της αναγκαιότητας για έναν μεγάλο σχεδιαστή και την αποκάλυψη του πως το σύμπαν δημιουργήθηκε από μόνο του.

Καθώς ταξιδεύουμε πίσω στον χρόνο προς την στιγμή της Μεγάλης Έκρηξης, το σύμπαν γίνεται μικρότερο και συνεχώς όλο και πιο μικρότερο, μέχρι τελικά να φτάσει σε ένα σημείο όπου ολόκληρο το σύμπαν είναι τόσο μικρό χωρικά που στην πραγματικότητα είναι μια απλή απειροστά μικρή και απείρως πυκνή μαύρη τρύπα. Και ακριβώς όπως συμβαίνει με τις τωρινές μαύρες τρύπες που περιέχονται στο σύμπαν μας, οι νόμοι της φύσης μας υπαγορεύουν κάτι εξαιρετικό. Μας  λένε ότι εδώ ο χρόνος πρέπει να σταματήσει. Δεν μπορούμε να φτάσουμε σε κάποια χρονική στιγμή πριν από την Μεγάλη Έκρηξη γιατί δεν υπάρχει χρόνος πριν από την Μεγάλη Έκρηξη. Ανακαλύψαμε τελικά κάτι που δεν έχει αιτία, αφού δεν υπήρχε ο χρόνος για να υπάρξει η αιτία. Για μένα αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει δυνατότητα για έναν δημιουργό, διότι δεν υπάρχει χρόνος για υπάρξει ένας δημιουργός. Οι άνθρωποι θέλουν απαντήσεις στις μεγάλες ερωτήσεις, όπως γιατί είμαστε εδώ. Δεν περιμένουν οι απαντήσεις να είναι εύκολες, έτσι είναι προετοιμασμένοι να δυσκολευτούν λίγο. Όταν οι άνθρωποι με ρωτούν αν ο Θεός δημιούργησε το σύμπαν, τους λέω ότι η ίδια η ερώτηση δεν έχει νόημα. Ο χρόνος δεν υπήρχε πριν από την Μεγάλη Έκρηξη, οπότε δεν υπήρχε χρόνος για την δημιουργία του Σύμπαντος από τον Θεό. Είναι σαν να ρωτάμε που βρίσκεται η άκρη της Γης – η Γη είναι μια σφαίρα που δεν έχει κάποια άκρη, έτσι ψάχνουμε μάταια για κάτι που δεν υπάρχει. Έχω πίστη; Είμαστε όλοι ελεύθεροι να πιστέψουμε ότι θέλουμε, και θεωρώ πως η απλούστερη εξήγηση είναι ότι δεν υπάρχει Θεός. Κανείς δεν δημιούργησε το σύμπαν και κανείς δεν κατευθύνει την μοίρα μας(…)».








Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2018

Βρέθηκε «άθικτο» το αρχαιότερο ελληνικό ναυάγιο στη Μαύρη Θάλασσα. World's oldest intact shipwreck discovered in Black Sea

Το αρχαιότερο «άθικτο» ναυάγιο που ανακαλύφθηκε ποτέ είναι, σύμφωνα με τους αρχαιολόγους που το εντόπισαν στον βυθό της Μαύρης Θάλασσας, το ναυάγιο ενός ελληνικού πλοίου, ηλικίας άνω των 2.400 ετών. Πρόκειται για πλοίο 23 μ., που βρέθηκε με το κατάρτι και το πηδάλιό του, καθώς και με τους πάγκους για τους κωπηλάτες στη θέση τους. Ανακαλύφθηκε από την ερευνητική ομάδα του Θαλάσσιου Αρχαιολογικού Προγράμματος της Μαύρης Θάλασσας (Black Sea Maritime Arcaeology Project, MAP), σε βάθος περισσότερο από 1.600 μέτρα, σε μια περιοχή όπου έχουν αποκαλυφθεί δεκάδες ναυάγια της ρωμαϊκής και βυζαντινής περιόδου, καθώς κι ένα πλοίο του 17ου αιώνα. Archaeologists say the 23-metre vessel has lain undisturbed for more than 2,400 years. The ship was surveyed and digitally mapped by two remote underwater vehicles. BLACK SEA MAP/EEF EXPEDITIONS

To αρχαιότερο «ακέραιο ναυάγιο» που έχει ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα εντόπισαν επιστήμονες στη Μαύρη θάλασσα. Πιστεύεται ότι το καράβι παρέμεινε στον βυθό για περισσότερα από 2.400 χρόνια.

Το 23 μέτρων καράβι, που οι ερευνητές θεωρούν σίγουρο ότι είναι αρχαιοελληνικό, βρέθηκε σχεδόν άθικτο, με το ιστίο, το πηδάλιο και τις θέσεις των κωπηλατών ακόμα στη θέση τους, σε βάθος περίπου 2 χιλιομέτρων κάτω από  την επιφάνεια της θάλασσας.

Πρόκειται για ελληνικό εμπορικό πλοίο μήκους περίπου 23 μέτρων, το οποίο βρέθηκε ολόκληρο στο βυθό της θάλασσας όπου πιστεύεται ότι παραμένει επί 2.400 χρόνια, σε μια περιοχή που θεωρείται νεκροταφείο πλοίων καθώς εκεί έχουν αποκαλυφθεί περισσότερα από 60 ναυάγια, στα οποία συμπεριλαμβάνονται και γαλέρες της ρωμαϊκής και βυζαντινής εποχής.

The ‘Siren Vase’ in the British Museum: the shipwreck is believed to be a vessel similar to that shown bearing Odysseus. Photograph: Werner Forman/UIG via Getty Images

Σύμφωνα με τους επιστήμονες τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του πλοίου παραπέμπουν στην παράσταση που εικονίζεται στο «Βάζο των Σειρήνων» ένα αρχαιοελληνικό ερυθρόμορφο αγγείο  που φυλάσσεται στο Βρετανικό Μουσείο.

Στην συγκεκριμένη παράσταση εικονίζεται ο Οδυσσέας δεμένος πάνω στο κατάρτι ενός παρόμοιου πλοίου, πασχίζοντας να αποφύγει το τραγούδι των Σειρήνων.

Ο αρχικός εντοπισμός του πλοίου έγινε από την αρχαιολογική ομάδα το 2017 και πρόσφατα  ένα τηλεχειριζόμενο υποβρύχιο σκάφος, το οποίο κατευθυνόταν από βρετανούς επιστήμονες, εντόπισε το πλοίο σε απόσταση περίπου 50 μιλίων από τις ακτές της  Βουλγαρίας.

Η ηλικία του σκάφους 400 π.Χ. προέκυψε όταν ένα μικρό τμήμα του υπεβλήθη σε χρονολόγηση με ραδιενεργό άνθρακα.

Professor Jon Adams of The Black Sea Maritime Archaeology project holding a 3D model of a Greek shipwreck from 400BC, officially the World's oldest intact shipwreck, at the Wellcome Collection, London.

Ο Τζον Άνταμς, επικεφαλής της επιστημονικής ομάδας, δήλωσε ότι το σκάφος είναι πολύ καλά διατηρημένο, καθώς ακόμη και το πηδάλιο βρίσκεται ακόμη στη θέση του.

«Ένα πλοίο, που έχει διατηρηθεί σχεδόν άθικτο προερχόμενο από την κλασική εποχή σε βάθος 2 χιλιομέτρων κάτω από τη θάλασσα , είναι κάτι που δεν θα θεωρούσα ποτέ δυνατό να συμβεί».

Η ανακάλυψη θα αλλάξει τον τρόπο που κατανοούμε τη ναυπήγηση των αρχαίων πλοίων και τις μεθόδους της θαλασσοπορίας, πρόσθεσε ο ίδιος.

Προ της συγκεκριμένης ανακάλυψης, από αρχαία ναυάγια εντοπίζονταν μόνο τμήματά τους, το αρχαιότερο εκ των οποίων προέκυψε ηλικίας 3.000 ετών.

Ο επικεφαλής της αρχαιολογικής ομάδας, δήλωσε επίσης ότι η ανακάλυψη θα δείξει πόσο μακριά μπορούσαν να φτάσουν οι Έλληνες έμποροι στην αρχαιότητα.

The ship lies in over 2km of water, deep in the Black Sea where the water is anoxic (oxygen free) which can preserve organic material for thousands of years.

Όσο για την αιτία της βύθισης του πλοίου, αυτή πιθανολογείται ότι ήταν μία καταιγίδα, με το πλήρωμα πιθανότατα να μην πρόλαβε να βγάλει έγκαιρα τα νερά και να σώσει το πλοίο.

Οι αρχαιολόγοι πιστεύουν επίσης ότι στο πλοίο επέβαινε πλήρωμα περίπου 15 έως 25 ναυτών, λείψανα των οποίων μπορεί να έχουν διασωθεί σε διάφορα σημεία του πλοίου, αν και το πιθανότερο είναι να έχουν διαβρωθεί πλήρως από βακτήρια.







Ο Άρης μπορεί να έχει φιλοξενήσει ζωή στο παρελθόν ή να φιλοξενεί ακόμη. Salty waters on Mars could host Earth-like life

Το αλμυρό νερό που πιθανότατα βρίσκεται κάτω από την επιφάνεια του Άρη, μπορεί να περιέχει αρκετό διαλυμένο οξυγόνο για να υποστηρίξει όχι μόνο μικροβιακή ζωή, αλλά ίσως ακόμη και κάποιους ζωικούς οργανισμούς, όπως σπόγγους σε κάποια σημεία. The latest look at possible brines “completely changes our understanding of the potential for life on current-day Mars.” Dunes litter the floor of Aram Chaos, an eroded impact crater east of Mars’ Valles Marineris canyon range. Exposed layers of rock, the ribbons of color near the bottom of the image, may contain iron-bearing sulfates and clay minerals, which hint at past water. PHOTOGRAPH BY NASA/JPL-CALTECH/UNIVERSITY OF ARIZONA

Το αλμυρό νερό που πιθανότατα βρίσκεται κάτω από την επιφάνεια του Άρη, μπορεί να περιέχει αρκετό διαλυμένο οξυγόνο για να υποστηρίξει όχι μόνο μικροβιακή ζωή, αλλά ίσως ακόμη και κάποιους ζωικούς οργανισμούς, όπως σπόγγους σε κάποια σημεία.

Αυτή είναι η κάπως απρόσμενη εκτίμηση μιας νέας αμερικανικής επιστημονικής μελέτης, που έρχεται να ενισχύσει τις πιθανότητες ότι ο γειτονικός πλανήτης μπορεί να έχει φιλοξενήσει ζωή στο παρελθόν – ή να φιλοξενεί ακόμη.

Branching gullies cut through the dunes of Russell Crater, an ancient impact crater. Scientists periodically photograph the dunes to track seasonal changes in Martian frost, which is made of frozen carbon dioxide. PHOTOGRAPH BY NASA

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Βλάντα Σταμένκοβιτς του Εργαστηρίου Αεριώθησης (JPL) της Αμερικανικής Υπηρεσίας Διαστήματος (NASA), που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό γεωεπιστημών «Nature Geoscience», χρησιμοποίησαν μοντέλα σε υπολογιστές για να βγάλουν συμπεράσματα για τις αλμυρές λίμνες που κρύβονται κάτω από την αρειανή επιφάνεια.

The water is beneath the south pole. (Image: GETTY)

Τα υπολογιστικά μοντέλα έδειξαν ότι μπορεί να υπάρχει αρκετό οξυγόνο μέσα σε αυτές τις υπόγειες λιμνούλες, ώστε να δίνει ζωή όχι μόνο σε μικροοργανισμούς, αλλά ακόμη και σε σπόγγους (θεωρούνται από πολλούς επιστήμονες οι αρχαιότεροι πρόγονοι των ζώων στη Γη). Το αλμυρό νερό, άρα και το οξυγόνο, εκτιμάται ότι βρίσκονται κυρίως στους πόλους του «κόκκινου» πλανήτη.

«Ελπίζω ότι η νέα μελέτη θα δημιουργήσει αρκετό ενδιαφέρον στην επιστημονική κοινότητα, σε όλο τον κόσμο, ώστε να σκεφθεί τον Άρη ως ένα πιθανό μέρος για ύπαρξη ζωής, ίσως ακόμη και σήμερα» δήλωσε ο Σταμένκοβιτς.

The body of water. (Image: USGS Astrogeology Science Center, Arizona State University, INAF)

Το νερό εξαφανίσθηκε από την επιφάνεια του Άρη, πριν από δισεκατομμύρια χρόνια, μετά την εξαφάνιση της ατμόσφαιράς του. Όμως πολλοί επιστήμονες πιστεύουν ότι παραμένουν θύλακες κυρίως αλμυρού νερού κάτω από την επιφάνεια (λόγω των αλάτων το νερό μπορεί να παραμείνει υγρό σε πολύ χαμηλότερη θερμοκρασία). Μέσα σε αυτό το νερό, μπορεί να υπάρχει άφθονο οξυγόνο σε διαλυμένη μορφή.

Η ζωή, όπως την ξέρουμε στη Γη, δεν απαιτεί κατ’ ανάγκη οξυγόνο. Οι πρώτοι γήινοι μικροοργανισμοί ήσαν αναερόβιοι, αλλά στην πορεία αξιοποίησαν το οξυγόνο ως πηγή ενέργειας, με αποτέλεσμα να αναδυθούν σταδιακά στον πλανήτη μας πιο πολύπλοκες μορφές ζωής και, τελικά, σήμερα σχεδόν όλοι οι πολυκύτταροι οργανισμοί να αναπνέουν οξυγόνο.

A new look at Mars' chemistry suggests that oxygen-loving microbes and, in some cases, even simple animals like sponges could thrive in any potential brines on the red planet's surface. PHOTOGRAPH BY NASA/JPL/MALIN SPACE SCIENCE SYSTEMS

Όμως από τα μοντέλα ως την πραγματικότητα υπάρχει μια απόσταση. Οι εκτιμήσεις της νέας μελέτης θα πρέπει να επιβεβαιωθούν από παρατηρήσεις, προτού ξεκινήσουν για τον Άρη οι…σφουγγαράδες!







Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2018

Γεωμετρικό παγόβουνο που μοιάζει με μονόλιθο. What the Heck Is the Deal with This Weird, Square Iceberg?

Ένα ασυνήθιστο μεγάλο παγόβουνο με σχήμα τέλειου ορθογώνιου φωτογράφισε η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία. Look at that iceberg. It's beautiful. Perfectly rectangular. An object of near geometric perfection jutting into a polar sea of the usual squiggly, chaotic randomness of the natural world. It calls to mind the monolith from "2001: A Space Odyssey." Credit: NASA IceBridge

Ένα ασυνήθιστο μεγάλο παγόβουνο με σχήμα τέλειου ορθογώνιου – που θυμίζει τον εξωγήινο μονόλιθο στην ταινία «2001: Οδύσσεια του Διαστήματος» αλλά σε παγωμένη έκδοση – φωτογράφισε η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA).


Οι μυστηριώδεις μονόλιθοι που φαίνεται να επηρεάζουν την εξέλιξη του ανθρώπινου είδους, σύμφωνα με την κλασική ταινία επιστημονικής φαντασίας «2001: Η Οδύσσεια του διαστήματος».

Στη φωτογραφία που έδωσε στη δημοσιότητα, δεν μπορεί παρά να θαυμάσει κανείς τη φύση, η οποία, μέσα σε όλη τη χαοτική τυχαιότητα που τη διέπει, μπορεί να παράγει σχεδόν τέλεια γεωμετρικά σχήματα σε τόσο μεγάλη κλίμακα. Σε γενικές γραμμές υπάρχουν δύο ειδών παγόβουνα: αυτά που μοιάζουν με τρίγωνο ή πρίσμα πάνω από την επιφάνεια του νερού (όπως αυτό που βύθισε τον «Τιτανικό») και εκείνα που είναι μακριά, πλατιά και επίπεδα σαν φέτα κέικ.





From yesterday's flight: A tabular iceberg can be seen on the right, floating among sea ice just off of the Larsen C ice shelf. The iceberg's sharp angles and flat surface indicate that it probably recently calved from the ice shelf.
Το συγκεκριμένο γεωμετρικό παγόβουνο, που έχει μήκος σχεδόν δύο χιλιομέτρων, έχει αποκολληθεί από την σταδιακά καταρρέουσα παγοκρηπίδα Λάρσεν C στην Ανταρκτική Χερσόνησο. Ορατό είναι μόνο το ένα δέκατο του παγόβουνου, καθώς το υπόλοιπο βρίσκεται μέσα στο νερό. Οι επιστήμονες το θεωρούν ασταθές και επιρρεπές σε περαιτέρω διάσπαση.