Το ιστολόγιο "Τέχνης Σύμπαν και Φιλολογία" είναι ένας διαδικτυακός τόπος που αφιερώνεται στην προώθηση και ανάδειξη της τέχνης, της επιστήμης και της φιλολογίας. Ο συντάκτης του ιστολογίου, Κωνσταντίνος Βακουφτσής, μοιράζεται με τους αναγνώστες του τις σκέψεις του, τις αναλύσεις του και την αγάπη του για τον πολιτισμό, το σύμπαν και τη λογοτεχνία.
Arts Universe and Philology
The blog "Art, Universe, and Philology" is an online platform dedicated to the promotion and exploration of art, science, and philology. Its owner, Konstantinos Vakouftsis, shares his thoughts, analyses, and passion for culture, the universe, and literature with his readers.
Ίσως
η παραγωγή εργαλείων δεν είναι πλέον ανθρώπινο προνόμιο. Monkey
One: "Smash! Bash! Crunch!" Monkey Two: "What is life?" Capuchins
observed producing razor-edged stone pieces similar to earliest known hominin
tools, rewriting view that only humans create such artefacts. Credit: Nature
video/Primate Archaeology Group
Υποτίθεται
ότι κάποια στιγμή στο μακρινό παρελθόν οι πρόγονοι του σύγχρονου ανθρώπου είχαν
τη φαεινή ιδέα να σπάσουν πέτρες για να φτιάξουν τα πρώτα λίθινα εργαλεία. Όμως
τελικά ίσως κάποιος άλλος να προηγήθηκε: κάποια...μαϊμού. Για πρώτη φορά οι επιστήμονες
παρατήρησαν άγριες μαϊμούδες (καπουτσίνους) στη Βραζιλία, που σκοπίμως έσπαγαν
πέτρες, δημιουργώντας με αυτό τον τρόπο αιχμηρές φολίδες, παρόμοιες με αυτές
που αποτελούσαν τα πρώιμα ανθρώπινα λίθινα εργαλεία.
Τι
έφτιαχναν
Clip of capuchin
stone on stone percussion and licking of passive hammer associated with
capuchin grooming. Credit: M. Haslam and the Primate Archaeology Group
(University of Oxford)
Αν
και παραμένει ασαφές γιατί οι μαϊμούδες κάνουν κάτι τέτοιο, η ουσία είναι,
σύμφωνα με τους επιστήμονες, ότι αυτή η διαδικασία παραγωγής τέτοιων πρωτόγονων
εργαλείων δεν μπορεί πια να θεωρείται ένα αποκλειστικά ανθρώπινο προνόμιο. Οι
παλαιοανθρωπολόγοι θεωρούν τα λίθινα εργαλεία από αποσπασμένες αιχμηρές φολίδες
ένα διακριτό γνώρισμα σε σχέση με τα εργαλεία που προέρχονται απλώς από πέτρες
ή τμήματά τους, που έχουν αποκοπεί με φυσικό τρόπο. Τα πρώτα εργαλεία είναι
πολύ πιο αποτελεσματικά στο να κόψουν, να ξύσουν ή να τρυπήσουν κάτι.
In this video, you
can see a monkey creating stone flakes in the process of hammering one stone
(the active hammer) onto another (the passive hammer). At roughly 2:30, the
monkey examines the flake and then puts it on top of the passive hammer. This
"closely resembles" hominin tool making behavior, say the
researchers. Credit: T. Proffitt and M. Haslam and the Primate Archaeology
Group (University of Oxford).
Οι
Βρετανοί και Βραζιλιάνοι ερευνητές, με επικεφαλής τον Τόμος Πρόφιτ της Σχολής
Αρχαιολογίας του βρετανικού Πανεπιστημίου της Οξφόρδης διαπίστωσαν ότι οι
καπουτσίνοι στο Εθνικό Πάρκο Σέρα ντα Καπιβάρα της Βραζιλίας κατ' επανάληψη
κοπανούν τη μια πέτρα πάνω στην άλλη, σκόπιμα σπάζοντας κομμάτια και από τις
δύο. Με αυτό τον τρόπο, παράγουν αιχμηρές φολίδες (flakes) με όλα τα γνώριμα χαρακτηριστικά και το
σχήμα των πρωτόγονων ανθρώπινων λίθινων εργαλείων.
Στο
παρελθόν και άλλες μαϊμούδες (π.χ. στην Ιαπωνία) έχουν βρεθεί που κοπανάνε
πέτρες μεταξύ τους, αλλά οι συγκεκριμένες της Βραζιλίας είναι οι πρώτες που
φαίνεται να το κάνουν ειδικά για να τις σπάσουν σε μυτερά κομμάτια. Πάντως οι
μαϊμούδες δεν έχουν παρατηρηθεί -μέχρι στιγμής τουλάχιστον- να χρησιμοποιούν
αυτές τις φολίδες ως εργαλεία κοπής, ξυσίματος ή τρυπήματος. Η
ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature».
Στην
φωτογραφία που έδωσαν στη δημοσιότητα οι ερευνητές διακρίνεται στο φόντο το
νεφέλωμα NGC 3372 και στις
ένθετες εικόνες τα άστρα του συστήματος Ήτα Τρόπιδας. This mosaic shows
the Carina Nebula (left part of the image), home of the Eta Carinae star
system. This part was observed with the Wide Field Imager on the MPG/ESO
2.2-metre telescope at ESO’s La Silla Observatory. The middle part shows the
direct surrounding of the star system: the Homunculus Nebula, created by the
ejected material from the Eta Carinae system. This image was taken with the
NACO near-infrared adaptive optics instrument on ESO's Very Large Telescope.
The right image shows the innermost part of the system as seen with the Very
Large Telescope Interferometer (VLTI). It is the highest resolution image of
Eta Carinae ever. Credit: ESO/G. Weigelt
Για
πρώτη φορά οι αστρονόμοι κατάφεραν να φωτογραφήσουν με μεγάλη λεπτομέρεια το
εντυπωσιακό αστρικό σύστημα Ήτα Τρόπιδας που βρίσκεται στην καρδιά ενός
τεράστιου Νεφελώματος (NGC
3372) στον αστερισμό της Τρόπιδας, σε απόσταση περίπου 7.500 ετών φωτός από τη
Γη.
Τα
εργαλεία
ESO Photo
Ambassador, Babak Tafreshi has captured an outstanding image of the sky over
ESO’s Paranal Observatory, with a treasury of deep-sky objects. The most
obvious of these is the Carina Nebula, glowing intensely red in the middle of
the image. The Carina Nebula lies in the constellation of Carina (The Keel),
about 7500 light-years from Earth. This cloud of glowing gas and dust is the
brightest nebula in the sky and contains several of the brightest and most
massive stars known in the Milky Way, such as Eta Carinae. The Carina Nebula is
a perfect test-bed for astronomers to unveil the mysteries of the violent birth
and death of massive stars. For some beautiful recent images of the Carina
Nebula from ESO, see eso1208, eso1145, and eso1031. Below the Carina Nebula, we
see the Wishing Well Cluster (NGC 3532). This open cluster of young stars was
named because, through a telescope’s eyepiece, it looks like a handful of
silver coins twinkling at the bottom of a wishing well. Further to the right,
we find the Lambda Centauri Nebula (IC 2944), a cloud of glowing hydrogen and
newborn stars which is sometimes nicknamed the Running Chicken Nebula, from a
bird-like shape that some people see in its brightest region (see eso1135).
Above this nebula and slightly to the left we find the Southern Pleiades (IC
2632), an open cluster of stars that is similar to its more familiar northern
namesake. In the foreground, we see three of the four Auxiliary Telescopes
(ATs) of the Very Large Telescope Interferometer (VLTI). Using the VLTI, the
ATs — or the VLT’s 8.2-metre Unit Telescopes — can be used together as a single
giant telescope which can see finer details than would be possible with the
individual telescopes. The VLTI has been used for a broad range of research
including the study of circumstellar discs around young stellar objects and of
active galactic nuclei, one of the most energetic and mysterious phenomena in
the Universe. Credit: ESO/B. Tafreshi (twanight.org)
Οι
ερευνητές από τη Γερμανία (Ινστιτούτο Ραδιοαστρονομίας Μαξ Πλανκ), την Ιρλανδία
(Κολέγιο Τρίνιτι Δουβλίνου) και τις ΗΠΑ (NASA) χρησιμοποίησαν σε συνδυασμό -δηλαδή
συμβολομετρικά- τα μεγάλα τηλεσκόπια VLT του Ευρωπαϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου (ESO) στη Χιλή για να τραβήξουν μεγάλης
ακρίβειας φωτογραφίες του αστρικού συστήματος.
Highest resolution
image of Eta Carinae. This image represent the best image of the Eta Carinae
star system ever made. The observations were made with the Very Large Telescope
Interferometer and could lead to a better understanding of the evolution of
very massive stars. Credit:
ESO
Το
κολοσσιαίο Ήτα Τρόπιδας είναι ένα «βαρέων βαρών» αστρικό σύστημα, που αποτελείται
από δύο τεράστια άστρα. Λάμπει με τη δύναμη πέντε εκατομμυρίων ήλιων και
περιβάλλεται από ένα φωτεινό νέφος αερίων και σκόνης. Πρόκειται για το
λαμπρότερο νεφέλωμα στον ουρανό, το οποίο περιλαμβάνει μερικά από τα πιο
γιγάντια άστρα του γαλαξία μας.
Η
σύγκρουση
This new image of
the luminous blue variable Eta Carinae was taken with the NACO near-infrared
adaptive optics instrument on ESO’s Very Large Telescope, yielding an
incredible amount of detail. The images clearly shows a bipolar structure as
well as the jets coming out from the central star. The image was obtained by
the Paranal Science team and processed by Yuri Beletsky (ESO) and Hännes Heyer
(ESO). It is based on data obtained through broad (J, H, and K; 90 second
exposure time per filters) and narrow-bands (1.64, 2.12, and 2.17 microns;
probing iron, molecular and atomic hydrogen, respectively; 4 min per filter).
Credit: ESO
Οι
νέες εικόνες αποκαλύπτουν τη βίαιη σύγκρουση των αστρικών (ηλιακών) ανέμων
ανάμεσα στα δύο άστρα του συστήματος, οι οποίοι κινούνται με ταχύτητες έως δέκα
εκατομμυρίων χιλιομέτρων την ώρα. Στην περιοχή της πρόσκρουσης των «ανέμων» (οι
οποίοι αποτελούνται από την εκτίναξη καυτών υλικών και ηλεκτρικά φορτισμένων
σωματιδίων από τις επιφάνειες των δύο άστρων), τα καυτά αέρια που συναντιούνται
εκπέμπουν έντονο φως και ισχυρή ακτινοβολία-Χ, ενώ η θερμοκρασία φθάνει τα
αρκετά εκατομμύρια βαθμούς Κελσίου.
Βαρεών
βαρών
This image is a
colour composite made from exposures from the Digitized Sky Survey 2 (DSS2).
The field of view is approximately 4.7 x 4.9 degrees. Credit: ESO/Digitized Sky
Survey 2. Acknowledgment: DavideDeMartin
Σύμφωνα
με τον Διονύση Σιμόπουλο, επίτιμο διευθυντή του Ευγενιδείου Πλανηταρίου, αυτά
τα πολύ σπάνια «βαρέων βαρών» άστρα ανήκουν σε μία κατηγορία μεταβλητών άστρων,
που ονομάζονται LBV (LuminousBlueVariables) ή «Φωτεινοί Μπλε Μεταβλητοί» και μοιάζουν
με τα άστρα «Πληθυσμού ΙΙΙ», τα οποία είναι από τα πρώτα άστρα που
δημιουργήθηκαν στο σύμπαν πριν από 13,5 περίπου δισεκατομμύρια χρόνια.
This spectacular
panoramic view combines a new image of the field around the Wolf–Rayet star WR
22 in the Carina Nebula (right) with an earlier picture of the region around
the unique star Eta Carinae in the heart of the nebula (left). The picture was
created from images taken with the Wide Field Imager on the MPG/ESO 2.2-metre
telescope at ESO’s La Silla Observatory in Chile. Credit: ESO
Το
Ήτα Τρόπιδας είναι μέλος αυτής της παράξενης κατηγορίας, ενώ λιγότερα από μία
δεκάδα τέτοιων άστρων έχουν παρατηρηθεί μέχρι τώρα στον γαλαξία μας. Συνολικά,
μερικές μόνο δεκάδες τέτοια άστρα μπορεί να υπάρξουν σ' έναν γαλαξία σαν τον
δικό μας.
The spectacular
star-forming Carina Nebula has been captured in great detail by the VLT Survey
Telescope at ESO’s Paranal Observatory. This picture was taken with the help of
Sebastián Piñera, President of Chile, during his visit to the observatory on 5
June 2012 and released on the occasion of the new telescope’s inauguration in
Naples on 6 December 2012. Credit: ESO. Acknowledgement: VPHAS+
Consortium/Cambridge Astronomical Survey Unit
Ο
πρώτος που κατέγραψε την παρουσία αυτού του άστρου ήταν ο Έντμουντ Χάλεϊ, το
1677. Από το 1820 το άστρο άρχισε να αυξάνει συνεχώς τη φωτεινότητά του, ενώ το
1843 έφτασε να είναι τόσο λαμπρό όσο και ο Σείριος, που είναι το λαμπρότερο
άστρο στον ουρανό. Από τότε και έπειτα, πάντως, το Ήτα Τρόπιδας άρχισε να
φθίνει σε φωτεινότητα, καταλήγοντας σε ένα αμυδρό άστρο, αόρατο με γυμνό μάτι.
This animation
zooms in on the massive star system Eta Carinae, located in the Carina Nebula.
During the zoom the Homunculus Nebula and finally the violent surrounding of
Eta Carinae becomes visible. Credit: ESO, Digitized Sky Survey 2, A. Fuji, Nick
Risinger (skysurvey.org), ESA/Hubble, T. Preibisch. Acknowledgement: VPHAS+
Consortium/Cambridge Astronomical Survey Unit. Music: Johan B. Monell
(www.johanmonell.com)
Όμως,
τα τελευταία χρόνια το μυστηριώδες άστρο άρχισε και πάλι να αυξάνει σημαντικά
τη φωτεινότητά του. Οι αστρονόμοι εκτιμούν ότι η ζωή του θα τελειώσει με μία
έκρηξη σούπερ-νόβα κάποια στιγμή. Η ενέργεια που θα εκτοξευθεί τότε στο
διάστημα αναμένεται να είναι όση είναι η ενέργεια που εκπέμπουν όλα τα άστρα
του γαλαξία μας μαζί. Ίσως τότε, σύμφωνα με τον κ. Σιμόπουλο, η τεράστια
εκπομπή των ακτίνων γάμα, που θα προέλθουν από το εκρηγνυόμενο Ήτα Τρόπιδας,
επηρεάσει αρνητικά κάθε είδους ζωής πάνω στη γη.
Στέλνουν
πρόσκαιρα στο Διάστημα τρομερά ισχυρές ακτίνες-Χ και αναζητείται η προέλευση
τους. This Chandra X-ray Observatory image shows the galaxy NGC5128 with its
hot gas and many X-ray point sources. The circled source flared by a factor of
200 in less than a minute on multiple occasions. Credit:
NASA/CXC/U.Birmingham/M.Burke et al.
Οι
Αμερικανοί αστρονόμοι ανακάλυψαν στο σύμπαν μυστηριώδεις πηγές «εκρήξεων» που
στέλνουν πρόσκαιρα στο διάστημα τρομερά ισχυρές ακτίνες-Χ. Όταν συμβαίνει η
έκρηξη αυτών των ακτίνων-Χ, τα αινιγματικά αντικείμενα-πηγές γίνονται 100 έως
200 φορές φωτεινότερα μέσα σε λιγότερο από ένα λεπτό, αλλά μετά από μια ώρα περίπου
επιστρέφουν στα κανονικά επίπεδα φωτεινότητάς τους.
Ο εντοπισμός
Οι
μυστηριώδεις εκρήξεις μπορεί να προέρχονται από ένα πάλσαρ. Credit:
NASA/CXC/UA/J.Irwin et al.
Η
ανακάλυψη έγινε με τα δύο διαστημικά τηλεσκόπια ακτίνων-Χ, το Chandra της NASA και το XXM-Newton του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος. Οι ερευνητές, με
επικεφαλής τον Τζίμι Ίργουιν του Πανεπιστημίου της Αλαμπάμα, έκαναν τη σχετική
δημοσίευση στην επιθεώρηση «Nature». Οι αστρονόμοι εντόπισαν τέτοιες εκρήξεις
σε δύο γαλαξίες που απέχουν 47 και 14 εκατομμύρια έτη φωτός αντίστοιχα. Ευτυχώς
ο γαλαξίας μας δεν διαθέτει τέτοια εκρηκτική πηγή (όχι ακόμη τουλάχιστον).
Οι
επιστήμονες θεωρούν πιθανό ότι πρόκειται για άγνωστα έως τώρα κοσμικά
«αντικείμενα» που αντιπροσωπεύουν μια νέα κατηγορία εκρηκτικών φαινομένων. Τα
ονόμασαν «Υπέρλαμπρες Πηγές Ακτίνων-Χ» (ULX) και τα διακρίνουν από τα μάγναστρα (magnetars), τα νεαρά άστρα νετρονίων που διαθέτουν
ισχυρά μαγνητικά πεδία και επίσης μπορούν να παράγουν απότομα ισχυρές
ακτίνες-Χ.
«Ποτέ έως τώρα δεν είχαμε δει κάτι τέτοιο»,
ανέφερε ο Ίργουιν και δήλωσε άγνοια για τη φύση αυτών των «εκρήξεων». Μια
πιθανή εξήγηση είναι ότι παράγονται, όταν η ύλη από ένα άστρο πέφτει μέσα σε
μια μαύρη τρύπα ή σε ένα άστρο νετρονίων (πάλσαρ).
Πηγή: Jimmy
A. Irwin et al. Ultraluminous X-ray bursts in two ultracompact companions to
nearby elliptical galaxies, Nature (2016).DOI: 10.1038/nature19822
Το
αρχαίο θέατρο της Κασσώπης κατασκευάστηκε τον 3ο αιώνα π.Χ. και φιλοξενούσε
6.000 θεατές. The ancient theatre of Cassope. Credit: Diazoma
Το
«Διάζωμα» και η Εθνική Τράπεζα, εταιρικό μέλος του σωματείου, υλοποιούν το
πρόγραμμα Crowdfunding για την ανάδειξη του σπουδαίου αρχαίου θεάτρου της
Κασσώπης, μέσω της πλατφόρμας ACT4 GREECE της Εθνικής Τράπεζας.
Η
δράση «Αρχαίο Θέατρο Κασσώπης» θα διαρκέσει έως τις 31 Δεκεμβρίου 2016 και το
ποσό των 80.000 ευρώ, που επιδιώκεται να συγκεντρωθεί, θα διατεθεί για τη
χρηματοδότηση της εκπόνησης της μελέτης αποκατάστασης του αρχαίου θεάτρου της
Κασσώπης, την οποία έχει, ήδη, αναθέσει το σωματείο.
Το
«Διάζωμα» ιδρύθηκε το 2008, με σκοπό την ανάδειξη των αρχαίων θεάτρων και την
εξεύρεση πόρων για την ένταξή τους στην καθημερινότητα των πολιτών. Στα αρχαία
θέατρα της Ηπείρου γίνεται πραγματικότητα η πρώτη πολιτιστική διαδρομή του
Διαζώματος και το θέατρο της Κασσώπης αποτελεί έναν από τους σταθμούς αυτής της
διαδρομής.
The target is set
at 80,000 euros, and it must be reached by December 31. Restoring the ancient
theatre of Cassope, in the region of Epirus, is the latest cultural project to
be crowdfunded under National Bank’s act4greece program. To make a donation, go
to www.act4greece.gr. Credit: Diazoma
Το
αρχαίο θέατρο της Κασσώπης είναι κτισμένο στις νότιες υπώρειες του Ζαλόγγου και
έχει μία μοναδική θέα προς τη χερσόνησο της Πρέβεζας, τον Αμβρακικό Κόλπο, το
Ιόνιο Πέλαγος, τη Λευκάδα και τα Ακαρνανικά Όρη. Κατασκευάστηκε τον 3ο αιώνα
π.Χ. και φιλοξενούσε 6.000 θεατές. Στο θέατρο λάμβαναν χώρα μουσικές
εκδηλώσεις, θεατρικές παραστάσεις και πολιτικές συναθροίσεις του «Κοινού των
Κασσωπαίων». Μετά από 2.500 χρόνια, το αρχαίο θέατρο της Κασσώπης στέκει ακόμη
αγέρωχο στην πλαγιά του Ζαλόγγου και γοητεύει κάθε επισκέπτη. Τα σημάδια φθοράς
που του έχει αφήσει ο χρόνος είναι εμφανή. Δεν μένει παρά να δοθεί ξανά ζωή σε
ένα από τα ομορφότερα θέατρα της χώρας μας.
Αστρονόμοι
εντόπισαν ακόμα ένα παγωμένο σώμα στις παρυφές του Ηλιακού Συστήματος με
παράξενη τροχιά. Ένα έτος στο μυστηριώδες αντικείμενο L91 διαρκεί πάνω από
20.000 γήινα χρόνια. The enigmatic object travels an orbit that reaches
well beyond Pluto. An artist’s conception of the view from the outer Solar
System. Credit:NASA/ESA/ G. Bacon
Μόλις
λίγες ημέρες μετά την ανακοίνωση για έναν νέο υποψήφιο πλανήτη νάνο στο Ηλιακό
Σύστημα, αστρονόμοι αναφέρουν ότι εντόπισαν ακόμα ένα παγωμένο σώμα στις
παρυφές του Ηλιακού Συστήματος, τόσο μακρινό ώστε χρειάζεται πάνω από 20.000
χρόνια να ολοκληρώσει μια περιφορά γύρω από τον Ήλιο.
Ο
εντοπισμός του αντικείμενου, γνωστού με την ονομασία L91, «βρίσκεται
ακριβώς στο όριο των δυνατοτήτων μας» σχολιάζει στον δικτυακό τόπο του Science η Μισέλ Μπάνιστερ του
Queen's University στο Μπέλφαστ, η οποία ανακοίνωσε την ανακάλυψη σε συνέδριο
της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας στην Καλιφόρνια.
Το
L91 με την περίεργη τροχιά
L91’s 20,000-year
orbit may have been shaped by an external force. Credit: L. Calçada/ESO
To
L91, του οποίου το μέγεθος και η σύσταση παραμένουν άγνωστα, είναι μέλος μιας
οικογένειας μακρινών σωμάτων που ακολουθούν περίεργες τροχιές, oι οποίες
δείχνουν να επηρεάζονται από βαρυτικές επιδράσεις που δεν προέρχονται από τον
Ήλιο ή τους οκτώ πλανήτες.
Η
ιδιόμορφη τροχιά που ακολουθεί το L91 μαρτυρεί ότι το αντικείμενο ίσως επηρεάστηκε
στο παρελθόν από τη βαρυτική έλξη του πλανήτη Ποσειδώνα, ή ακόμα και από έναν
άγνωστο πλανήτη που ίσως κρύβεται στη μεθόριο του Ηλιακού Συστήματος.
Η
απόσταση του L91 από τον Ήλιο αυξομειώνεται δραματικά από τις 50 Αστρονομικές
Μονάδες ή AU (ένα AU ισούται με την απόστασης της Γης από τον Ήλιο, περίπου 150
εκατομμύρια χιλιόμετρα) μέχρι τις 1.430 AU.
Αυτό
σημαίνει ότι, όταν βρίσκεται στη μέγιστη απόσταση από τον Ήλιο, το αντικείμενο
ίσως φτάνει μέχρι το Νέφος του Όορτ, ένα υποθετικό σύννεφο από κομήτες και άλλα
παγωμένα σώματα που περιβάλλει το Ηλιακό Σύστημα.
Υπό
τη βαρυτική επίδραση του Ποσειδώνα
Strange orbits of
small, icy worlds in the far reaches of the solar system could lead researchers
to the elusive Planet Nine. Astronomers have discovered that one of these,
called L91, sweeps so far out that it may take more than 20,000 years to orbit
the sun (artist's impression shown).
Η
ερευνητική ομάδα που ανακάλυψε το L91 εκτιμά ότι η ιδιόμορφη τροχιά του
αντικειμένου πιθανότατα διαμορφώθηκε από τη βαρυτική επίδραση του Ποσειδώνα στο
μακρινό παρελθόν.
Διαφορετική
άποψη έχει ωστόσο ο Κονσταντίν Μπατίγκιν, αστρονόμος του Τεχνολογικού
Ινστιτούτου της Καλιφόρνια (Caltech): η παράξενη τροχιά του L91 θα μπορούσε να
εξηγηθεί από τον λεγόμενο Πλανήτη 9 (πλανήτης με μάζα δεκαπλάσια της Γης που
«κρύβεται» στο Ηλιακό Σύστημα) του οποίου η ύπαρξη προτάθηκε εφέτος τον
Ιανουάριο αλλά παραμένει ως σήμερα ανεπιβεβαίωτη.
Έσπασε
τα ρεκόρ στα μετεωρολογικά χρονικά. A map of the September 2016 LOTI
(land-ocean temperature index) anomaly, showing that much of the warmer
temperatures occurred in the northern hemisphere. (Credit: NASA/GISS)
Ένας
ακόμη μήνας του 2016, ο Σεπτέμβριος, έσπασε το ρεκόρ θερμοκρασίας στα
μετεωρολογικά χρονικά και ήταν -έστω οριακά- ο πιο ζεστός των τελευταίων 136
ετών, σύμφωνα με τα στοιχεία του Ινστιτούτου Διαστημικών Μελετών Goddard της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA), στη Νέα Υόρκη.
Η
θερμοκρασία του φετινού Σεπτεμβρίου ήταν κατά 0,004 βαθμούς Κελσίου μεγαλύτερη,
από εκείνη του Σεπτεμβρίου 2014, που έως τώρα κατείχε το ρεκόρ για τον
συγκεκριμένο μήνα. Η διαφορά είναι τόσο μικρή πάντως, που ουσιαστικά πρόκειται
για «ισοπαλία».
Τα
δεδομένα
September global
temperature data. Credit:NASA GISS
Σε
μεγαλύτερο βάθος χρόνου, ο Σεπτέμβριος 2016 ήταν κατά 0,91 βαθμούς Κελσίου πιο
ζεστός από τον μέσο όρο των ετών 1951-1980, που χρησιμοποιείται ως περίοδος
αναφοράς από τη NASA.
Ο φετινός Αύγουστος ήταν κατά 0,16 βαθμούς θερμότερος από τον περσινό Αύγουστο.
Monthly temperature
anomalies with base 1980-2015, superimposed on a 1980-2015 mean seasonal cycle.
(Credit: NASA/GISS/Schmidt)
Το
νέο -έστω και οριακό -ρεκόρ του φετινού Σεπτεμβρίου σημαίνει ότι στους 11 από
τους 12 τελευταίους συνεχόμενους μήνες (ξεκινώντας από τον Οκτώβριο 2015) έχουν
σημειωθεί απανωτά θερμοκρασιακά ρεκόρ. Οι επιστήμονες θεωρούν σχεδόν δεδομένο
(με πιθανότητα πάνω από 99%) ότι, με βάση την έως τώρα τάση, το 2016 θα σπάσει
το ετήσιο ρεκόρ ζέστης στη Γη. Ήδη το πρώτο εξάμηνο φέτος, σύμφωνα με τη NASA, ήταν το θερμότερο στα μετεωρολογικά
χρονικά.
The Nasa Earth Observatory chart created by Joshua Stevens reveals how temperatures have risen
since scientists began keeping records in 1880.
Τα
στοιχεία του Ινστιτούτου Goddard
βασίζονται στην ανάλυση δεδομένων από περίπου 6.300 μετεωρολογικούς σταθμούς σε
όλο τον κόσμο. Η σύγχρονη καταγραφή των θερμοκρασιών σε παγκόσμιο επίπεδο
θεωρείται ότι άρχισε το 1880, επειδή προηγουμένως δεν υπήρχαν επαρκείς
μετρήσεις που να καλύπτουν όλον τον πλανήτη.
Σήμερα
η Αφροδίτη είναι μια πραγματική κόλαση. Κάποτε όμως ήταν φιλόξενη στην ζωή και
ίσως εκεί να δημιουργήθηκαν οι πρώτες σύνθετες μορφές ζωής στο ηλιακό μας
σύστημα. Often referred to as Earth’s evil twin, Venus is the solar system’s
hottest planet. But research suggests that Venus may have had vast oceans and a
balmy climate. Artist’s concept of lightning on Venus. The Japan Aerospace
Exploration Agency’s Venus Climate Orbiter mission is observing the planet’s
weather system in unprecedented detail. Illustration: ESA/ Christophe Carreau
Οι
επιστήμονες την αναφέρουν ως την «κολασμένη δίδυμη αδελφή» της Γης επειδή το μέγεθος και διάφορα
γεωατμοσφαιρικά χαρακτηριστικά της μοιάζουν με αυτά του πλανήτη μας. Η Αφροδίτη
είναι πράγματι ένας κολασμένος, ένας τοξικός κόσμος αλλά οι ειδικοί εκτιμούν
ότι στο παρελθόν οι συνθήκες εκεί ήταν πολύ διαφορετικές. Μια νέα μελέτη που
έγινε για την Αφροδίτη αναφέρει ότι σίγουρα ήταν ένας πλανήτης φιλικός στη ζωή
και πιθανότατα ήταν ο πρώτος φιλόξενος πλανήτης στο ηλιακό μας σύστημα.
Τα
ευρήματα
A image of the
Venus’ night-side produced by the Akatsuki mission. Photograph: JAXA
Τη
νέα μελέτη πραγματοποίησαν επιστήμονες του Ινστιτούτου Διαστημικών Επιστημών Goddard της NASA και θα την παρουσιάσουν στο συνέδριο της
Αμερικανικής Αστρονομικής Ένωσης που θα γίνει αυτή την εβδομάδα στην Πασαντένα
της Καλιφόρνια. Σύμφωνα με τους ερευνητές πριν από περίπου τρία δις έτη, όταν η
Γη προσπαθούσε ακόμη να συνέλθει από τις τρομακτικές συγκρούσεις που είχε
υποστεί με γιγάντια διαστημικά σώματα από τα οποία προέκυψε ανάμεσα στα άλλα η
Σελήνη, στην Αφροδίτη υπήρχαν μεγάλοι ωκεανοί και ήπιες κλιματικές και
ατμοσφαιρικές συνθήκες. Οι ωκεανοί είχαν βάθος περίπου δύο χλμ. ενώ σε κάποιες
περιοχές της Αφροδίτης οι συνθήκες ήταν παρόμοιες με αυτές στις τροπικές
περιοχές της Γης.
Τότε και τώρα
Artist’s impression
of an active volcano on Venus. The Akatsuki mission could answer longstanding
questions, such as whether the planet has volcanic activity. Illustration:
ESA/AOES
Οι
ερευνητές εκτιμούν ότι αυτές οι ιδανικές για την ζωή συνθήκες είχαν διαμορφωθεί
πριν από περίπου τρία δις. έτη. Ίσως λοιπόν σε τέτοιες συνθήκες η ζωή στην
Αφροδίτη να μην είχε κάνει απλά κάνει την εμφάνιση της σε επίπεδο μικροβιακό,
όπως εικάζεται ότι είχε συμβεί την ίδια χρονική περίοδο στη Γη, αλλά να είχαν
αναπτυχθεί πιο σύνθετες μορφές ζωής. Μάλιστα οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι οι
ωκεανοί και οι φιλικές στη ζωή συνθήκες υπήρχαν στην Αφροδίτη υπήρχαν μέχρι και
πριν από περίπου 715 εκ. έτη.
Αυτό
σημαίνει ότι υπήρξε άπλετος χρόνος για να αναπτυχθεί και να εξελιχθεί η ζωή
στον πλανήτη. Κάποιο γεγονός που δεν έχουν καταφέρει να εξακριβώσουν ακόμη οι
επιστήμονες μετέτρεψε την φιλόξενη Αφροδίτη στον πιο καυτό πλανήτη του ηλιακού
μας συστήματος. Η μέση θερμοκρασία του πλανήτη ξεπερνά τους 460 βαθμούς Κελσίου
ενώ το διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα είναι 90 φορές μεγαλύτερα από αυτά
της Γης. Η ατμόσφαιρα της Αφροδίτης περιέχει επίσης ένα εκατομμύριο περισσότερο
διοξείδιο του θείου από ό,τι η ατμόσφαιρα της Γης.
Θα
καταγράφει κάθε κύτταρο στο ανθρώπινο σώμα για να βοηθήσει στην βιοϊατρική και
στη φαρμακευτική έρευνα. The international effort aims to decipher the types
and properties of every cell a person contains in a bid to speed up discoveries
in medical science. Photograph:
Kiyoshi Takahase Segundo / Alamy/Alamy
Επιστήμονες
από όλο τον κόσμο ανακοίνωσαν ότι ξεκινούν μια φιλόδοξη παγκόσμια πρωτοβουλία
για να δημιουργήσουν έναν «Άτλαντα των Ανθρωπίνων Κυττάρων», που θα καταγράψει
κάθε κύτταρο στο ανθρώπινο σώμα. Με αυτό τον τρόπο, ελπίζουν ότι θα επιταχύνουν
την πρόοδο στη βιοϊατρική και στη φαρμακευτική έρευνα.
Πρώτη
φορά
Credit:
Genome Research Limited
Είναι
η πρώτη φορά που θα επιδιωχθεί κάτι τέτοιο και το εγχείρημα θυμίζει το
Πρόγραμμα Ανθρωπίνου Γονιδιώματος που «διάβασε» το DNA του ανθρώπου. Ο
«Ανθρώπινος Κυτταρικός Άτλας» -που αναμένεται να πάρει τουλάχιστον μια δεκαετία
για να δημιουργηθεί- θα «χαρτογραφήσει» τα είδη και τις ιδιότητες όλων των
ανθρωπίνων κυττάρων σε όλους τους ιστούς και σε όλα τα όργανα, ώστε να
δημιουργήσει ένα «χάρτη αναφοράς» του ανθρωπίνου σώματος.
Το
πρώτο βήμα έγινε χθες σε διεθνή συνάντηση στο Λονδίνο, μετά από πρωτοβουλία του
κοινού Ινστιτούτου Broad των πανεπιστημίων ΜΙΤ και Χάρβαρντ, καθώς και του
βρετανικού Ινστιτούτου Wellcome Trust. Αποφασίσθηκε ότι ο Άτλας θα είναι
ελεύθερα προσβάσιμος στους επιστήμονες και γιατρούς όλου του κόσμου, βοηθώντας
τους έτσι να δώσουν πιο αποτελεσματικά τη μάχη κατά των διαφόρων ασθενειών,
διευκολύνοντας τόσο καλύτερες διαγνώσεις όσο και θεραπείες.
Αμέτρητα
Credit:
Genome Research Limited
Το
ανθρώπινο σώμα αποτελείται από τρισεκατομμύρια κύτταρα, αδύνατο να υπολογισθούν
πόσα ακριβώς, αλλά εκτιμώνται σε περίπου 35 τρισεκατομμύρια. Τα εγχειρίδια
βιολογίας και ιατρικής αναφέρουν ότι στο σώμα μας υπάρχουν περίπου 200
διαφορετικά είδη κυττάρων, αλλά οι επιστήμονες θεωρούν σίγουρο ότι στην
πραγματικότητα υπάρχουν αρκετά περισσότερα.
Σε
πρώτη φάση, θα γίνουν ορισμένα πιλοτικά ερευνητικά προγράμματα και θα συνταχθεί
μια «Λευκή Βίβλος» για τα επόμενα βήματα. Οι συνεχείς βελτιώσεις στην
τεχνολογία γεννούν την αισιοδοξία ότι πλέον ένας τέτοιος κυτταρικός «Άτλας»
είναι εφικτός. Η Πρωτοβουλία Τσαν-Ζάκερμπεργκ, που έχουν ιδρύσει ο επικεφαλής
του Facebook και η σύζυγός του, έχει ήδη κάνει γνωστό ότι θα στηρίξει
χρηματοδοτικά το εγχείρημα.
Αστρονόμοι
υποστηρίζουν ότι ανακάλυψαν... 234 εξωγήινους πολιτισμούς. Are Alien
civilizations trying to contact Earth? Researchers believe Extraterrestrial
civilizations with similar technology to ours my be contacting us.
Αν
έχουν δίκιο, σίγουρα θα είναι η ανακάλυψη του αιώνα: περίεργες, περιοδικές
λάμψεις που καταγράφηκαν σε 234 μακρινά άστρα είναι στην πραγματικότητα
μηνύματα εξωγήινων πολιτισμών, υποστηρίζουν δύο ερευνητές στον Καναδά. Άλλοι,
πάντως, εκτιμούν ότι πρόκειται όχι για την ανακάλυψη, αλλά για τη μπαρούφα του
αιώνα.
Οι
διακυμάνσεις
Τα
επίμαχα σήματα καταγράφηκαν με τηλεσκόπιο του ερευνητικού προγράμματος SloanDigitalSkySurvey. Twinkle, twinkle? Strangesignalsfrom 234 starscouldbeET – orhumanerror. Credit: Sloan Digital Sky Survey
Το
2012, υπενθυμίζει το περιοδικό NewScientist, ο Ερμάνο Μπόρα του Πανεπιστημίου του
Λάβαλ στο Κεμπέκ διατύπωσε την υπόθεση ότι ένας εξωγήινος πολιτισμός που θα
ήθελε να γνωστοποιήσει την παρουσία του θα μπορούσε να στρέψει προς τη Γη ένα
ισχυρό λέιζερ που αναβοσβήνει με μεγάλη ταχύτητα. Αυτό θα δημιουργούσε
περιοδικές διακυμάνσεις στην ακτινοβολία του μητρικού τους άστρου, τις οποίες
θα μπορούσαμε θεωρητικά να ανιχνεύσουμε με μαθηματική ανάλυση της ακτινοβολίας.
Βέβαιος
ότι η υπόθεσή του είναι λογική, ο Μπόρα ζήτησε από τον μεταπτυχιακό φοιτητή του
Έρικ Τρότιερ να αναζητήσει τέτοια σήματα σε 2,5 εκατομμύρια άστρα που έχουν
μελετηθεί στο πλάισιο του SloanDigitalSkySurvey, μια μεγάλη προσπάθεια για την απογραφή
των άστρων στον ουρανό.
Πράγματι,
παλμοί ακτινοβολίας που επαναλαμβάνονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα, περίπου
κάθε 1,65 picosecond
(10-12 δευτερόλεπτα) καταγράφηκαν όχι σε ένα αλλά σε 234 άστρα. Τα περισσότερα
από αυτά έχουν παρόμοια φασματική υπογραφή με τον Ήλιο, κάτι που σύμφωνα με τον
Μπόρα ενισχύει την υπόθεση ότι πρόκειται για σήματα εξωγήινων.
Το
ερευνητικό δίδυμο διαβεβαιώνει ότι απέκλεισε κάθε άλλη εξήγηση, όπως περιορικές
μεταβολές στα ίδια τα άστρα, και εμφανίζεται σχεδόν βέβαιο ότι πρόκειται για
σπουδαία ανακάλυψη. «Έχω την έντονη
υποψία ότι πρόκειται για σήμα εξωγήινων πολιτισμών» λέει ενθουσιασμένος ο
Μπόρα, ο οποίος δημοσιεύει τους υπολογισμούς του στην υπηρεσία προδημοσίευσης arXiv.
Οι
αμφιβολίες
The Breakthrough
Listen project will use the Automated Planet Finder to observe a controversial
sampling of stars. (Credit:
Vogt et al. 2014 / UC-Berkeley / Lick Observatory)
Μόνο
που δεν συμμερίζονται όλοι τον ενθουσιασμό του: ανεξάρτητοι ερευνητές που
κλήθηκαν να σχολιάσουν το θέμα στο NewScientist δήλωσαν ότι η επίμαχη μελέτη δεν εξαντλεί
όλα τα πιθανά ενδεχόμενα και πηδά σε βεβιασμένα συμπεράσματα. Ένας τόσο
προκλητικός ισχυρισμός, εξάλλου, θα έπρεπε να συνοδεύεται από ατράνταχτες
αποδείξεις.
Παρόλα
αυτά, ο ισχυρισμός του Μπόρα θα μπει στο μικροσκόπιο, ή μάλλον στο τηλεσκόπιο,
του BreakthroughListen, ενός
προγράμματος αναζήτησης εξωγήινης νοημοσύνης με επικεφαλής τον Άντριου Σιέμιον
του Ερευνητικού Κέντρου SETI
στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϊ.
Σύμφωνα
πάντως με ανακοίνωση του προγράμματος, τα επίμαχα σήματα που ανίχνευσε ο Μπόρα
είναι πολύ πιθανό να προέρχονται από λάθη στο καλιμπράρισμα οργάνων ή από
σφάλματα κατά την ανάλυση των δεδομένων. Στην κλίμακα που χρησιμοποιεί το BreakthroughListen, τα «εξωγήινα» σήματα βαθμολογήθηκαν
μεταξύ του 0 και του 1, κάτι που σημαίνει ότι θεωρούνται μάλλον ασήμαντα. Εκτός αν
στο μέλλον αποδειχθούν άκρως σημαντικά...
Πρόκειται
για μία λήκυθο από τον 5ο π.Χ αιώνα ο οποίος κατασκευάστηκε με επαναστατική
τεχνική. Οι ερευνητές έδωσαν στη δημοσιότητα την εικόνα των αόρατων χρωματικών
στρωμάτων της λήκυθου. A chemical map of Greek art revealed that a
calcium-based color additive was used for white, which would have added an
additional step. It also raised questions about the firing process due to the
absence of zinc in the black regions. It had been assumed that a zinc additive
was key to achieving the black figures in the heating process. Credit: SLAC National Accelerator
Laboratory
Μια
σημαντική αποκάλυψη έκανε ομάδα ειδικών στις ΗΠΑ. Χρησιμοποιώντας μια νέα
τεχνική (φθορισμό με πηγή σύγχροτρον ακτίνων Χ) κατάφεραν να εντοπίσουν
κρυμμένα ή καλύτερα «αόρατα» στρώματα βαφών σε μία λήκυθο της Αρχαίας Αθήνας
του 5ου π.Χ αιώνα.
Η
ανακάλυψη
Η λήκυθος που μελέτησαν οι αμερικανοί ερευνητές. Athenian oil-flask
(lekythos) from 500-480 B.C., decorated in the black-figure technique. Credit: Cantor Arts Center
Οι
λήκυθοι ήταν δοχεία στα οποία τοποθετούνταν λάδι και η βασική τους χρήση ήταν
για το μύρωμα των νεκρών. Ερευνητές του Κέντρου Τεχνών Cantor και του Πανεπιστημίου Στάνφορντ στην
Καλιφόρνια χρησιμοποίησαν την τεχνική και κατάφεραν ουσιαστικά να δημιουργήσουν
τον χημικό του χάρτη. Όπως αποκαλύφθηκε ο καλλιτέχνης που ζωγράφισε το δοχείο
χρησιμοποίησε διάφορες ουσίες (ασβέστιο, κάλιο, σίδηρο) για την παραγωγή συγκεκριμένων
χρωμάτων (πράσινο, κόκκινο, μπλε) τα οποία ανέμιξε με τέτοιο τρόπο ώστε να
επιτύχει το καλύτερο δυνατό μαύρο και άσπρο χρώμα που χρησιμοποίησε στην
απεικόνιση.
A custom-made mount
held the delicate pot during a rotational scan at SSRL. Credit: Cantor Arts Center
Η
πιο σημαντική αποκάλυψη όμως είναι ότι στην δημιουργία του δοχείου δεν
χρησιμοποιήθηκε ψευδάργυρος που θεωρείται το βασικότερο συστατικό για να
επιτευχθεί η παραγωγή μαύρου χρώματος κατά την διαδικασία της θέρμανσης ενός
κεραμικού αντικειμένου. Αυτό εντυπωσίασε αλλά και προβλημάτισε τους ειδικούς
πιστοποιώντας έτσι την ευρέως διαδεδομένη άποψη ότι οι δημιουργοί των κεραμικών
στην Αρχαία Ελλάδα και ειδικά στην Αρχαία Αθήνα είχαν αγγίξει τον ανώτερο βαθμό
τελειότητας στην τέχνη τους. Οι ειδικοί δεν έχουν καταφέρει ακόμη να
κατανοήσουν πλήρως τον τρόπο κατασκευής αυτών των αντικειμένων και τα νέα
ευρήματα αναμένεται να βοηθήσουν σε αυτή την κατεύθυνση.