Το ιστολόγιο "Τέχνης Σύμπαν και Φιλολογία" είναι ένας διαδικτυακός τόπος που αφιερώνεται στην προώθηση και ανάδειξη της τέχνης, της επιστήμης και της φιλολογίας. Ο συντάκτης του ιστολογίου, Κωνσταντίνος Βακουφτσής, μοιράζεται με τους αναγνώστες του τις σκέψεις του, τις αναλύσεις του και την αγάπη του για τον πολιτισμό, το σύμπαν και τη λογοτεχνία.
Arts Universe and Philology
The blog "Art, Universe, and Philology" is an online platform dedicated to the promotion and exploration of art, science, and philology. Its owner, Konstantinos Vakouftsis, shares his thoughts, analyses, and passion for culture, the universe, and literature with his readers.
Η πανσέληνος όπως την φωτογράφησε από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό ο αστροναύτης Chris Hadfield. ‘The full moon rises over the only planet we have ever called home,’ Tweeted astronaut Chris Hadfield.
Το βίντεο που ακολουθεί δημιουργήθηκε από τον Brian Tomlinson, ο οποίος συνδύασε διάφορα στιγμιότυπα (του NASA Johnson Space Center) από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό:
Original stills for the time lapse sequences courtesy of the Image Science & Analysis Laboratory, NASA Johnson Space Center. Edited by Brian Tomlinson. Music: 'Eve' by Emancipator.
Collisions at the LHC
in Geneva have refined a mass for the Higgs-like particle.
Τον
περασμένο Ιούλιο ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό
Πυρηνικών Ερευνών εντόπισε τα ίχνη ενός σωματιδίου που σύμφωνα με τους
επιτελείς του CERN δεν μπορεί να είναι τίποτε άλλο από το ιερό δισκοπότηρο της
Φυσικής, το μποζόνιο Χιγκς. Ομάδα ειδικών που μελετούν τα δεδομένα που
προέκυψαν και όσα προκύπτουν για τις ιδιότητες του σωματιδίου υποστηρίζουν ότι
το μποζόνιο Χιγκς μπορεί να δώσει απαντήσεις όχι μόνο για τη δημιουργία του
Σύμπαντος αλλά και για το μέλλον του. Θα δείξει επίσης τη... μοίρα του.
Ένα
κενό ανάμεσα στις διαστάσεις προκαλεί την αέναη δημιουργία νέων Κόσμων.
Όπως
αναφέρουν οι ερευνητές η μελέτη του μποζονίου μπορεί να επιβεβαιώσει μια νέα
θεωρία που αποκτά συνεχώς οπαδούς στην επιστημονική κοινότητα. Σύμφωνα με αυτή
τη θεωρία υπάρχει ένας αέναος κύκλος συμπαντικής δημιουργίας, δηλαδή
δημιουργείται ένα Σύμπαν και κάποια στιγμή δημιουργείται ένα νέο μέσα στο ήδη
υπάρχον που τελικά παίρνει τη θέση του.
Κοσμική
ανανέωση
The Cyclic Universe
of Paul J. Steinhardt.
Η
θεωρία του λεγόμενου «κυκλικού σύμπαντος» αναπτύχθηκε στα τέλη της δεκαετίας
του 1990 και βασίζεται στην ιδέα ενός κοσμικού «κενού» ή ενός «ασταθούς κενού»
όπως το ονομάζουν οι ειδικοί. Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία εκτός από τον
τρισδιάστατο κόσμο που εμείς βιώνουμε και αντιλαμβανόμαστε υπάρχει και ένας
ακόμη τρισδιάστατος κόσμος που δεν μπορούμε να δούμε και να αντιληφθούμε.
Τους
δύο κόσμους χωρίζει μια τέταρτη διάσταση που λειτουργεί ως ένα αδιαπέραστος
κοσμικός φράκτης. Σε αυτόν τον φράκτη όμως υπάρχει ένα κενό, μικρό μεν αλλά
ικανό, όταν δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες, να επιτρέψει την
αλληλεπίδραση των δύο κόσμων με τρόπο τέτοιο που τελικά να οδηγήσει στην
αντκατάσταση του δικού μας Σύμπαντος.
Κληρονομική
αστάθεια
Ερευνητές
του Εθνικού Επιταχυντικού Εργαστηρίου Fermi στις ΗΠΑ μελετούν τα δεδομένα που
προέκυψαν από την «εμφάνιση» του Χιγκς προσπαθώντας να κατανοήσουν τη
λειτουργία του ώστε να διαπιστώσουν τις συνέπειες που έχει η παρουσία του στον
Φυσικό κόσμο. Μια από αυτές μπορεί να είναι η ύπαρξη του κυκλικού Σύμπαντος.
Quantum cosmology
makes it possible to consider multiple universes, without interaction between
them. Our observable universe would occupy a " bubble " born of the
spontaneous fluctuations of the quantum vacuum, like many other bubbles. Copyright: Manchu/Ciel et Espace
«Φαίνεται
ότι υπάρχουν κάποιοι υπολογισμοί που μπορούν να γίνουν στο Καθιερωμένο Μοντέλο
σωματιδιακής αν γνωρίζεις τη μάζα του μποζονίου Χιγκς. Αν χρησιμοποιήσεις όλη
τη Φυσική που γνωρίζουμε και κάνεις και τους υπολογισμούς με τη μάζα του
μποζονίου αυτό που θα προκύψει θα είναι... άσχημα μαντάτα. Αυτό που θα συμβεί
είναι ότι θα υπάρξει μια κβαντική διακύμανση που θα δημιουργήσει μια
μικροσκοπική φυσαλίδα κενού όπου το Σύμπαν θα θέλει να μπει μέσα σε αυτή.
Επειδή η φυσαλίδα βρίσκεται σε μια κατάσταση χαμηλότερης ενέργειας θα αρχίσει
να διαστέλλεται με τη ταχύτητα του φωτός 'σκουπίζοντας', καθαρίζοντας ό,τι
αφήνει πίσω της. Βέβαια δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Ο Ήλιος και η Γη θα έχουν
χαθεί πολύ πριν συμβεί αυτό» δήλωσε στο BBC ο καθηγητής Τζόσεφ Λίκεν, μέλος της
ερευνητικής ομάδας. Οι ερευνητές περιγράφουν το φαινόμενο ως μια «κληρονομική
αστάθεια του Κόσμου».
Καθώς
λιώνει και εξαερώνεται, ο καψαλισμένος πλανήτης αφήνει πίσω του μια ουρά σκόνης
και αερίων. The artist's concept depicts a comet-like tail of a
possible disintegrating super Mercury-size planet candidate as it transits its
parent star named KIC 12557548. At an orbital distance of only twice the
diameter of its star, the surface temperature of the potential planet is
estimated to be a sweltering 3,300 degrees Fahrenheit. At such a high
temperature, the surface would melt and evaporate. The energy from the
resulting wind would be enough to allow dust and gas to escape into space
creating a trailing dusty effluence that intermittently blocks the starlight. Image
credit: NASA/JPL-Caltech
Ένας
κοσμικός παιδοκτόνος φαίνεται ότι συνελήφθη επ΄αυτοφώρω από το διαστημικό
τηλεσκόπιο Kepler, ειδικευμένο στην αναζήτηση εξωπλανητών. Ένας πιθανός
πλανήτης στο μέγεθος του Ερμή βρίσκεται τόσο κοντά στο μητρικό του άστρο ώστε
εξαερώνεται από την ακραία ζέστη και αφήνει πίσω του μια ουρά από αέρια και
σκόνη που θυμίζει κομήτη.
Το
σχετικά νέο τηλεσκόπιο Kepler είναι σχεδιασμένο να ανιχνεύει πλανήτες την ώρα
που περνούν μπροστά από τα μητρικά τους άστρα και προκαλούν έτσι μια αμυδρή
μείωση της φωτεινότητάς τους.
Κάτι
περίεργο συμβαίνει με το KIC 12557548
The artist's
animation depicts a possible disintegrating planet candidate as it orbits its
star. Dust and gas ejected from the possible planet's sweltering surface is
theorized to form a comet-like tail of trailing material. The density of the
tail can change dramatically, even over a single 15-hour orbit. Kepler finds
planets by searching for the slight drop in brightness seen as they pass in
front of their stars. Usually that drop is constant, but in this system, the
variation seen from orbit to orbit hints at a dusty tail trailing a doomed
world. Credit:
NASA/JPL-Caltech/Kepler
Στην
περίπτωση του άστρου KIC 12557548, το οποίο βρίσκεται σε απόσταση 1.500 ετών
φωτός από τον Ήλιο, το μοτίβο της διακύμανσης μαρτυρά ότι κάτι περίεργο
συμβαίνει.
Οι
ερευνητές δεν έχουν διασταυρώσει τα αποτελέσματά τους με άλλα όργανα
παρατήρησης, υποψιάζονται όμως ότι γύρω από το άστρο KIC 12557548 περιφέρεται
ένας μικρός, βραχώδης πλανήτης. Βρίσκεται μάλιστα τόσο κοντά στο άστρο ώστε ένα
έτος του διαρκεί μόλις 16 ώρες.
Το
μητρικό άστρο είναι μικρότερο και ψυχρότερο από τον Ήλιο, ωστόσο η ακτινοβολία
του εκτιμάται ότι αρκεί για να θερμαίνει τη μία πλευρά του πλανήτη στους 1.800
βαθμούς Κελσίου και να τη μετατρέπει πιθανώς σε έναν ωκεανό μάγματος.
Καθώς
η επιφάνεια λιώνει και εξαερώνεται δημιουργείται ένας άνεμος αρκετά ισχυρός για
να εκτινάξει το διάπυρο υλικό στο Διάστημα και να δημιουργήσει μια ουρά αερίων
και σκόνης πίσω από τον καψαλισμένο πλανήτη.
Σε
200 εκατομμύρια χρόνια δεν... θα υπάρχει στον χάρτη
Image: Reign of
Fire by the extremely talented space artist Inga Nielsen
Παρουσιάζοντας
τα ευρήματα στην επιθεώρηση «The Astrophysical Journal», η ομάδα του δρος Σολ
Ράπαπορτ στο ΜΙΤ εκτιμά ότι, με τον σημερινό ρυθμό εξαέρωσης, ο πλανήτης θα
εξαφανιστεί σε περίπου 200 εκατομμύρια χρόνια.
Ήδη,
όμως, ο πλανήτης δεν αποκλείεται να είναι η σκιά του παλιού εαυτού του.
«Σύμφωνα με τους υπολογισμούς μας, ο πλανήτης έχει χάσει περίπου το 80% της
μάζας σχηματισμού του -αυτό που παρατηρούμε σήμερα ίσως είναι ο γυμνός,
σιδερένιος πυρήνας του» γράφουν οι ερευνητές.
Pegasus in orbit
over Europa - the icy moon of Jupiter, where scientists believe life is more
likely to exist then on Mars.
Όπως
έγινε γνωστό η NASA ενέκρινε την πρόταση για μια αποστολή εξερεύνησης της
Ευρώπης, του δορυφόρου του Δία. Υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι κάτω από την
παγωμένη επιφάνεια της Ευρώπης υπάρχει ένας ωκεανός που πιθανώς να φιλοξενεί
κάποιες μορφές ζωής. Η αποστολή θα ονομαστεί Clipper και αν όλα πάνε σύμφωνα με
τον προγραμματισμό το σκάφος που θα εξερευνήσει τον δορυφόρο θα ξεκινήσει το
ταξίδι του το 2021 ή το 2022. Θα χρειαστεί περίπου έξι χρόνια για να φτάσει
στην Ευρώπη και στη συνέχεια θα τεθεί σε τροχιά γύρω της για να μελετήσει
λεπτομερώς την επιφάνεια της.
Η
αποστολή
The Europa Clipper
mission concept. Credit: NASA
/ JPL-Caltech
Οι
επιτελείς της NASA είδαν και ενέκριναν τα σχέδια του σκάφους που θα
κατασκευαστεί για την αποστολή. Θα διαθέτει ειδικά όργανα (ραντάρ, αισθητήρες
κ.α) τα οποία θα μπορέσουν να χαρτογραφήσουν την επιφάνεια της Ευρώπης αλλά και
να διεισδύσουν στο εσωτερικό της. Τα δεδομένα που θα συλλέξει το σκάφος θα
βοηθήσουν τους επιστήμονες να σχεδιάσουν στη συνέχεια μια νέα αποστολή στην
Ευρώπη. Μια αποστολή που αυτή τη φορά θα αφορά την προσεδάφιση ενός σκάφους και
την προσπάθεια διείσδυσης στον ωκεανό για εξερεύνηση.
Jupiter’s Moon
Europa May Be the Best Place to Search for Life.
«Η
Ευρώπη είναι το πιθανότερο μέρος για την ύπαρξη ζωής μακριά από τη Γη και για
αυτό υπάρχει υψηλό ενδιαφέρον από την επιστημονική κοινότητα αλλά και από το
Αμερικανικό Κογκρέσο για μια αποστολή εκεί» ανέφερε σε επιστημονικό συνέδριο
που γίνεται αυτές τις μέρες στη Βοστόνη ο Ρόμπερτ Παπαλάρντο, στέλεχος του
Εργαστηρίου Αεριοπροώθησης (JPL) της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας.
Jupiter’s moon
Europa, an ice-covered waterworld. Could life exist there?
Οι
πρώτες εκτιμήσεις των στελεχών της NASA κάνουν λόγο για μια αποστολή το κόστος
της οποίας θα αγγίξει τα δύο δισεκατομμύρια δολάρια. Το υψηλό κόστος πάντως
κάνει ορισμένους να διατηρούν επιφυλάξεις αναφέροντας ότι μπορεί στο προσεχές
μέλλον η ύπαρξη της αποστολής να τεθεί σε αμφισβήτηση αν υπάρξουν προβλήματα με
τον προϋπολογισμό της NASA.
Οι
αμφιβολίες
«Λίμνες»
από υγρό νερό λιώνουν τους πάγους της Ευρώπης δημιουργώντας την ιδιόμορφη
μορφολογία της επιφάνειας του δορυφόρου του Δία. Credit: JPL/NASA
Αν
υπάρχει ωκεανός στην Ευρώπη αυτός βρίσκεται σε βάθος αρκετών χιλιομέτρων κάτω
από την επιφάνεια της. Αυτό κάνει ορισμένους ειδικούς να εκτιμούν ότι θα είναι
από εξαιρετικά δύσκολο ως απίθανο να βρεθεί τρόπος να διεισδύσει κάποιο
ρομποτικό σύστημα τόσο βαθιά. Κάποιοι άλλοι στην επιστημονική κοινότητα
υποστηρίζουν ότι ο Εγκέλαδος, ο παγωμένος δορυφόρος του Κρόνου, είναι το
πιθανότερο σημείο να υπάρχει ζωή στο ηλιακό μας σύστημα και εκεί και όχι στην
Ευρώπη πρέπει να γίνει μια αποστολή εξερεύνησης. Κάποιες μελέτες έχουν
υποδείξει μεν την παρουσία νερού σε υγρή μορφή κάτω από τους πάγους της Ευρώπης
αλλά όχι και ζωής.
Δείτε
ένα εκπληκτικό βίντεο για το πώς θα μοιάζει μια επανδρωμένη αποστολή
εξερεύνησης στην Ευρώπη:
Jupiter's moons
provide the potential opportunity for future manned exploration. Particular
target is Europa, due to its potential for life. In 2003, NASA proposed a
program called Human Outer Planets Exploration (HOPE) that involved a manned
mission to the Galilean moons. NASA has projected a possible attempt some time
in the 2040s. In the Vision for Space Exploration policy announced in January
2004, NASA has discussed manned missions beyond Mars, mentioning that a
"human research presence" may be desirable on Jupiter's moons. Before
the JIMO mission was cancelled, NASA administrator Sean O'Keefe stated that
"human explorers will follow." Music: Space Oddity by The London
Symphony Orchestra.
Ο ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΣΤΟΥΣ ΔΕΛΦΟΥΣ. THE TEMPLE OF ATHENA AT DELPHI.
Η
πρώτη γνωστή μέχρι σήμερα νευροχειρουργική
επέμβαση στην Ελλάδα, έγινε γύρω στο 1900 π.Χ. στην περιοχή των Δελφών.
Την ανακάλυψη αυτή έκαναν Έλληνες επιστήμονες που μελέτησαν το κρανίο ενός
άντρα από την περιοχή της Κίρρας στη Φωκίδα.
Μάλιστα
όπως αναφέρουν στην έρευνα τους οι ειδικοί, η οποία δημοσιεύτηκε στην
επιθεώρηση World Neurosurgery, μετά την επέμβαση, ο άντρας έζησε για κάποιους
μήνες ή χρόνο μέχρι που τελικά πέθανε σε ηλικία 30 έως 35 χρονών.
Ο
κ. Μανώλης Ι. Παπαγρηγοράκης, ορθοδοντικός και επίκουρος καθηγητής στο
πανεπιστήμιο Αθηνών, είναι ειδικός σε θέματα παλαιοπαθολογίας. Όταν η
αρχαιολόγος κα. Δέσποινα Σκορδά του έδειξε το κρανίο, πρόσεξε μία οπή στο δεξί
κροταφικό οστό.
Από
το μυαλό του πέρασε το ενδεχόμενο η οπή αυτή να προήλθε από χειρουργική
επέμβαση με τρυπανισμό καθώς αν επρόκειτο για θανάσιμο τραύμα από βέλος, «τότε το
κρανίο θα έφερε κατάγματα», όπως λέει ο ίδιος. Οι κρανιογκεφαλικές
επεμβάσεις με τρυπανισμό, γίνονταν όπως έχει αποδείξει η επιστημονική έρευνα
πολύ παλιότερα σε άλλες περιοχές της Γης, όπως στη Γαλλία, την Ινδία, τους
πολιτισμούς της Κεντρικής Αμερικής.
Hippocrates
Η
πρώτη όμως επιστημονική περιγραφή του τρυπανισμού ανήκει στον Ιπποκράτη ο
οποίος τη συστήνει ως θεραπεία για τραύματα του κεφαλιού και ιδίως κρανιακά
κατάγματα.
Στους
Δελφούς, κατά τη Μέση Εποχή του Χαλκού, οι αναθυμιάσεις από αέρια που αναδύονταν
μέσα από το έδαφος, προϊδέαζαν την περιοχή ως ιδανικό τόπο για να γίνει μία
τέτοια επέμβαση.
Πολύωρη
επέμβαση
«Ο
ασθενής έπρεπε να βρίσκεται σε κατάσταση μέθης, σε αναλγησία, και εκείνη την
εποχή στο βαθμό που γνωρίζουμε δεν υπήρχαν οι γνώσεις για την παρασκευή κάποιας
ουσίας που να προκαλεί αναισθησία», λέει
ο κ. Μ. Παπαγρηγοράκης, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. Επομένως είναι πολύ
πιθανό η επέμβαση να έγινε κοντά σε κάποιο γεωλογικό σχηματισμό απ’ όπου
αναδύονταν αναθυμιάσεις.
Οι Έλληνες επιστήμονες πιστεύουν ότι ο άντρας που υποβλήθηκε στην επέμβαση, έπασχε
μάλλον από κάποια μορφή επιληψίας. «Η διάνοιξη οπής στο κρανίο φάνταζε στα
μάτια των θεραπευτών ως η ιδανική λύση για την απαλλαγή των ασθενών από “κακά
πνεύματα”. Η επέμβαση άνοιγε κατά την πεποίθησή τους, ένα παράθυρο για να
διαφύγουν από το κεφάλι».
Το
κρανίο με την οπή στο δεξιό κροταφικό οστό, ανήκε σε νεαρό άντρα που υπεβλήθη
σε νευροχειρουργική επέμβαση, περί το 1900 π.Χ. στους Δελφούς.
Οι Έλληνες ειδικοί, εξέτασαν το κρανίο σε αξονικό τομογράφο για να μελετήσουν τη
δομή του οστού όπου είχε γίνει η επέμβαση. Η οπή είχε σχήμα ωοειδές με
διαστάσεις 8 επί 7,5 χιλιοστά και τα άκρα της ήταν κυρτωμένα, υποδεικνύοντας
ότι η διαδικασία της επούλωσης είχε ξεκινήσει μετά την επέμβαση.
Ήταν
σίγουρα μια πολύωρη επέμβαση και επώδυνη για τον ασθενή, παρά την κατάσταση
μέθης που βρισκόταν. Η μορφολογία του σχήματος της οπής, κάνει τους ειδικούς να
πιστεύουν ότι η επέμβαση πραγματοποιήθηκε τρίβοντας πάνω στο κρανίο κάποιο
λίθινο, κατά πάσα πιθανότητα, εργαλείο.
Με
τον τρόπο αυτό γινόταν ο τρυπανισμός του κρανίου, το οποίο στη συνέχεια
επουλωνόταν. Οι επιστήμονες δεν μπορούν να πουν με βεβαιότητα τι είδους
ασθένειες (εκτός από επιληψία) επεδίωκαν να γιατρεύουν οι θεραπευτές με τη
μέθοδο του τρυπανισμού.
Στην
επιστημονική ομάδα που έκανε την ανακάλυψη, μετείχαν ακόμη ο κ. Παναγιώτης
Τούλας, νευροακτινολόγος, ο κ. Μανώλης Τσιλιβάκος, ανθρωπολόγος, ο κ. Αντώνης
Κουσούλης, ιατρός, ο κ. Γιώργος Ορφανίδης, νευροχειρουργός, και ο κ. Φίλιππος Συνοδινός,
ορθοδοντικός.
Το
Άλφα Μαγνητικό Φασματόμετρο αναμένεται να φωτίσει στοιχεία για τη μυστηριώδη
σκοτεινή ύλη.
Όπως
έγινε γνωστό τις προσεχείς εβδομάδες θα ανακοινωθούν τα πρώτα αποτελέσματα του
σημαντικότερου και ακριβότερου επιστημονικού πειράματος που έχει
πραγματοποιηθεί ποτέ στο Διάστημα. Το Άλφα Μαγνητικό Φασματόμετρο ή AMS είναι
«παιδί» του νομπελίστα φυσικού Σάμιουελ Τινγκ και μεταφέρθηκε στον Διεθνή
Διαστημικό Σταθμό το 2011.
The AMS was taken
up to the ISS in 2011.
Εγκατεστημένο
σε μια εξωτερική πλευρά του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, το γιγάντιο όργανο
καταγράφει φαινόμενα υψηλότερης ενέργειας από ό,τι ο επιταχυντής LHC του CERN
σε μια προσπάθεια να ανακαλύψει νέες, εξωτικές μορφές ύλης.
Star Trackers scan
star fields to establish AMS's orientation in space
Cerenkov Detector
makes accurate velocity measurements of fast particles
Electromagnetic
Calorimeter measures energy of impacting particles
Anti-coincidence
Counter filters signal from unwanted side particles
Μέχρι
σήμερα έχει καταγράψει δισεκατομμύρια προσκρούσεις κοσμικών ακτίνων και όπως
ανακοίνωσε ο Τινγκ σε λίγες εβδομάδες θα δημοσιοποιηθούν στοιχεία που αφορούν
τη μυστηριώδη σκοτεινή ύλη.
Αόρατη
αλλά απαραίτητη
Astronomers use the
idea of dark matter to account for a substantial portion of the mass of our
universe. An even greater amount of mass, they believe, is taken up with dark
energy. Meanwhile, the visible stars and galaxies we see around us in space may
be only a small part of the whole universe. Image via Wikimedia Commons.
Από
τη δεκαετία του 1930 οι φυσικοί γνωρίζουν ότι η ύλη που βλέπουμε στο Σύμπαν δεν
είναι αρκετή για να εξηγήσει την κίνηση των γαλαξιών: η ταχύτητα περιστροφής
των γαλαξιών εξαρτάται από τη συνολική τους μάζα, και η μάζα αυτή πρέπει να
είναι πολύ περισσότερη από την κανονική ύλη που παρατηρούμε στους γαλαξίες.
Η
μόνη εξήγηση είναι ότι το μεγαλύτερο μέρος της μάζας του Σύμπαντος, και
συγκεκριμένα το 83%, αντιστοιχεί σε μια μυστηριώδη μορφή της ύλης, η οποία δεν
εκπέμπει, δεν απορροφά και δεν διαθλά το φως. Πρόκειται για την υποθετική
«σκοτεινή ύλη», η οποία εξ ορισμού είναι κυριολεκτικά αόρατη. Τα υπολογιστικά
μοντέλα των κοσμολόγων δείχνουν ότι η σκοτεινή ύλη πρέπει να είναι κατανεμημένη
σχετικά ομοιόμορφα στο Σύμπαν. Με άλλα λόγια, η σκοτεινή ύλη πρέπει να υπάρχει
παντού, ίσως και στη Γη, χωρίς όμως να αντιλαμβανόμαστε την παρουσία της.
Η
έρευνα
The Alpha Magnetic
Spectrometer (AMS) is flying to the station on STS-134. The AMS experiment is a
state-of-the-art particle physics detector being operated by an international
team composed of 60 institutes from 16 countries and organized under United
States Department of Energy (DOE) sponsorship. The AMS Experiment will use the
unique environment of space to advance knowledge of the universe and lead to
the understanding of the universe's origin. The AMS is a high profile
space-based particle physics experiment that is led by Nobel laureate Samuel
Ting of the Massachusetts Institute of Technology (MIT).
Οι
επιστήμονες δεν γνωρίζουν πολλά πράγματα για τη σκοτεινή ύλη. Ένα από τα
ερωτήματα που ζητούν απάντηση είναι από τι αποτελείται αυτή η ύλη. Μια
δημοφιλής θεωρία κάνει λόγο για υποθετικά σωματίδια, τα WIMP (σωματίδια μεγάλης
μάζας και ασθενούς αλληλεπίδρασης), από τα οποία ίσως αποτελείται η λεγόμενη
σκοτεινή ύλη. Κανένα τηλεσκόπιο ή άλλο όργανο μέχρι σήμερα δεν έχει μπορέσει να
εντοπίσει την ύπαρξη των WIMP. Οι επιστήμονες ευελπιστούν ότι το AMS θα
καταφέρει να επιβεβαιώσει την ύπαρξη των WIMP και να φωτίσει ορισμένες από τις
ιδιότητες τους.
Έτσι
η επιστημονική κοινότητα αναμένει με ενδιαφέρον την ανακοίνωση για να δει την
πρόοδο που έχει επιτευχθεί. Ο Τινγκ, που εργάζεται στο ΜΙΤ, θα δημοσιεύσει σε
κάποιο επιστημονικό περιοδικό τα πρώτα αποτελέσματα των ερευνών αλλά δεν έχει
ακόμη αποφασίσει σε ποιο.
«Περιμέναμε
18 ολόκληρα χρόνια για να γράψουμε αυτή τη μελέτη και τώρα πλέον είμαστε στη
φάση των τελικών ελέγχων των δεδομένων της. Υπάρχουν έξι ομάδες αναλυτών που
τσεκάρουν τα ίδια αποτελέσματα ώστε να είμαστε απόλυτα βέβαιοι για την ορθότητα
τους. Πιστεύω ότι σε 2-3 εβδομάδες θα είμαστε έτοιμοι να κάνουμε τη δημοσίευση»
δήλωσε στους εκπροσώπους του Τύπου.
Ο Nick Cave, στο νέο του άλμπουμ “Push the Sky Away”, έχει συμπεριλάβει ένα τραγούδι με τίτλο “Higgs Boson Blues“, το οποίο έγραψε πριν ανακοινωθεί η ανακάλυψη του στις 4 Ιουλίου 2012. Η έμπνευση για το άλμπουμ, σύμφωνα με τον Cave, προέκυψε μέσα από τις αναζητήσεις του στο διαδίκτυο …
…Have you ever
heard about the Higgs Boson blues
I’m goin’ down to
Geneva baby, gonna teach it to you …
Almost enough to
make me believe in a benevolent force guiding the universe: Nick Cave, on his
new album Push the Sky Away, has a song called “Higgs Boson Blues.”
Okay, don’t expect
to hear a lot about spontaneous gauge symmetry breaking or giving mass to chiral
fermions. But still:
Have you ever heard
about the Higgs Boson blues
I’m goin’ down to
Geneva baby, gonna teach it to you
Apparently Cave’s
lyrics throughout the album came about from “Googling curiosities, being
entranced by exotic Wikipedia entries ‘whether they’re true or not’.”