«Wi-Fi» για ανθρώπινους εγκεφάλους, Direct Brain-to-Brain Communication in Humans

Telepathic communication has been a cornerstone of science fiction and science alike for decades. From the Jedi knights in Star Wars to Hans Berger (the father of human electroencephalography), it has been regarded the height of efficient communication. Without the aid of technology, this type of communication is not possible; however, brain-computer interface technology (BCI) has brought us one step closer to making direct brain-to-brain communication a reality.

Ένα πειραματικό σύστημα που επιτρέπει τη μετάδοση σημάτων από έναν εγκέφαλο σε έναν άλλο επέτρεψε σε έναν ερευνητή να κουνήσει από μακριά το χέρι ενός συναδέλφου του που βρισκόταν σε διαφορετικό εργαστήριο.

«Το Διαδίκτυο ήταν μέχρι σήμερα ένα μέσο για τη σύνδεση υπολογιστών. Τώρα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη σύνδεση εγκεφάλων» σχολιάζει ο Άντρεα Στόκο, μέλος της ερευνητικής ομάδας στο Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον.

Η μελέτη, η οποία δεν έχει ακόμα υποβληθεί για δημοσίευση, είναι η πρώτη που επιδεικνύει μια μη επεμβατική μέθοδο για τη σύνδεση των εγκεφάλων δύο ανθρώπων. Έρχεται λίγους μήνες μετά την ανακοίνωση ερευνητών του Χάρβαρντ για τη σύνδεση ανάμεσα στους εγκεφάλους ενός ανθρώπου και ενός ζώου.

Το πρώτο επιτυχές πείραμα σύνδεσης εγκεφάλων είχε πραγματοποιηθεί νωρίτερα σε αρουραίους και παρουσιάστηκε τον περασμένο Φεβρουάριο.

Απώτερος στόχος των πειραμάτων «είναι να μεταφέρουμε τις γνώσεις ενός εγκεφάλου απευθείας σε έναν άλλο εγκέφαλο» λέει τώρα ο δρ Στόκο. Η τελευταία έρευνα, πάντως, αφορά τη μετάδοση πολύ απλούστερων σημάτων.

Το ενδιαφέρον πείραμα

Οι κινήσεις που φανταζόταν ο ερευνητής-πομπός μεταφράστηκαν σε πραγματικές κινήσεις του ερευνητή-δέκτη. University of Washington researcher Rajesh Rao, left, plays a computer game with his mind. Across campus, researcher Andrea Stocco, right, wears a magnetic stimulation coil over the left motor cortex region of his brain. Stocco’s right index finger moved involuntarily to hit the “fire” button as part of the first human brain-to-brain interface demonstration. Credit: University of Washington

Ο ερευνητής Ράγιες Ράο, συνεργάτης του Στόκο, καθόταν στο εργαστήριό του φορώντας ένα καπέλο ηλεκτροεγκεφαλογράφου, το οποίο καταγράφει την ηλεκτρική δραστηριότητα σε συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου.

Τα σήματα του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος μεταδίδοντας μέσω Skype στο εργαστήριο του δρ Στόκο, στην άλλη άκρη της πανεπιστημιούπολης. Ο Στόκο δεν έβλεπε και δεν άκουγε τον συνάδελφό του, είχε όμως τοποθετημένη στο κεφάλι του μια συσκευή «μαγνητικής διακρανιακής διέγερσης» ή TMS.

The cycle of the experiment. Brain signals from the “Sender” are recorded. When the computer detects imagined hand movements, a “fire” command is transmitted over the Internet to the TMS machine, which causes an upward movement of the right hand of the “Receiver.” This usually results in the “fire” key being hit.

Η συσκευή αυτή ήταν τοποθετημένη πάνω από τον κινητικό φλοιό του Στόκο, την περιοχή του εγκεφάλου που συντονίζει τις κινήσεις των άκρων.

Όταν ο Ράο παρακολουθούσε ένα βιντεοπαιχνίδι και φανταζόταν ότι κουνάει τον δείκτη του χεριού του για να πατήσει ένα κουμπί στο πληκτρολόγιο. Τα σήματα μεταδίδονταν στον εγκέφαλο του Στόκο και τον ανάγκαζαν να κουνάει κι αυτός τον δείκτη του σαν να πατούσε ένα κουμπί. Ο ίδιος περιγράφει τις ακούσιες κινήσεις του σαν «νευρικό τικ».

«Ήταν ταυτόχρονα συναρπαστικό και απόκοσμο να βλέπω μια φανταστική κίνησή μου να μεταφράζεται σε μια πραγματική κίνηση από έναν διαφορετικό εγκέφαλο» σχολιάζει ο Ράο.

«Ήταν βασικά ένας μονόδρομος για τη ροή της πληροφορία από τον εγκέφαλό μου στον δικό του. Το επόμενο βήμα θα είναι να έχουμε μια περισσότερο ισότιμη επικοινωνία ανάμεσα στους δύο εγκεφάλους» λέει ο ερευνητής. Η δυνατότητα μετάδοσης γνώσεων, πάντως, φαίνεται να απέχει πολύ ακόμα.

Κοσμήματα που είναι επισήμως «εξωγήινα», Egyprtians Had Iron from Heavens before Iron-Age

Researchers examined the iron bead of Gkerzech with scanner and created 3D models of the structure of (Open University)archaeologists struggling for decades to explain how the few iron artifacts constructed that found for example in the tomb of Tutankhamun – the Egyptians supposedly did not know then how to melt this metal. New study in the UK shows now confirmed a seemingly unlikely theory, according to which iron in these objects came from meteorites.

Θα μπορούσαν να αποτελούν απλώς ένα ακόμη προϊστορικό δείγμα του ότι στον άνθρωπο πάντα άρεσε να «στολίζεται». Οι ηλικίας άνω των 5.000 ετών χάντρες που έχουν βρεθεί στην Αίγυπτο, σε ένα νεκροταφείο της προδυναστικής περιόδου, περιβάλλονται όμως από ένα μοναδικό μυστήριο: είναι φτιαγμένες από σίδηρο σε μια εποχή που ακόμη ο σίδηρος δεν είχε εξορυχθεί. Πριν από μερικούς μήνες μια μελέτη είχε υποδείξει ότι μάλλον κατασκευάστηκαν από μέταλλο μετεωρίτη. Τώρα μια ομάδα επιστημόνων επιβεβαιώνει αυτή την άποψη αποδεικνύοντας πέραν πάσης αμφιβολίας ότι προήλθαν πραγματικά εξ ουρανού.

Επίσης, αποκαλύπτοντας τον τρόπο με τον οποίο είναι φτιαγμένες οι σιδερένιες χάντρες, οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η κατεργασία του σιδήρου έχει… εξωγήινη προέλευση καθώς οι μετεωρίτες πρόσφεραν στους κατοίκους της Γης την ευκαιρία να αναπτύξουν την τέχνη της σιδηρουργίας χιλιετίες προτού μπορέσουν να εξορύξουν το μέταλλο από τον δικό μας πλανήτη.

Οι χάντρες του Γκερζέχ, όπως είναι γνωστές από το χωριό κοντά στο οποίο έχουν βρεθεί, θεωρούνται τα αρχαιότερα τέχνεργα από σίδηρο που έχουν ανακαλυφθεί ως σήμερα. Καθώς τοποθετούνται χρονικά γύρω στο 3200 π.Χ. - δύο χιλιετίες πριν από την Εποχή του Σιδήρου - αποτέλεσαν συχνά εδώ και δεκαετίες πηγή απορίας και αντικείμενο μελέτης για τους αρχαιολόγους.

Τον περασμένο Μάιο ερευνητές του Ανοιχτού Πανεπιστημίου του Μίλτον Κέινς εξέτασαν μία από αυτές (η οποία βρίσκεται στο Μουσείο του Μάντσεστερ) με αξονικό τομογράφο και ηλεκτρονικό μικροσκόπιο σάρωσης.

Διαπίστωσαν ότι ο σίδηρός της περιείχε νικέλιο κατά 30% - ένδειξη ότι μάλλον προέρχεται από μετεωρίτη - ενώ η κρυσταλλική δομή του ήταν χαρακτηριστική των μεταλλικών μετεωριτών που έχουν υποστεί βραδεία ψύξη στο εσωτερικό μεγάλων αστεροειδών.

Μελέτη με ακτίνες νετρονίων

The FEI Quanta 200 was used to analyze an 5,300+ year old Egyptian bead. Dr Joyce Tyldesley, a Senior Lecturer in Egyptology at the University of Manchester, worked with Project Leader Diane Johnson of OU. She said: "To the ancient Egyptians, [iron] was a rare and beautiful material which, as it fell from the sky, surely had some magical/religious properties. They therefore used this remarkable metal to create small objects of beauty and religious significance which were so important to them that they chose to include them in their graves."  Photo Credit: Nature Protocols

Επιστήμονες του University College του Λονδίνου με επικεφαλής τον Τίλο Ρέρεν αποφάσισαν να διερευνήσουν το ζήτημα περαιτέρω. Εξέτασαν περισσότερες χάντρες - εννέα στον αριθμό, από τη συλλογή του Μουσείου Petrie - με μια πιο αναλυτική τεχνική, χρησιμοποιώντας ακτίνες νετρονίων και ακτίνες -γ. Η ανάλυση έδειξε την πλήρη σύσταση του κράματος του σιδήρου από το οποίο είναι κατασκευασμένα τα αρχαία κοσμήματα, αποκαλύπτοντας ότι περιέχει σε υψηλές συγκεντρώσεις νικέλιο, κοβάλτιο, φωσφόρο και γερμάνιο.

Το γεγονός ότι τα στοιχεία αυτά υπάρχουν μόνο σε απειροελάχιστες ποσότητες στον σίδηρο που εξορύσσεται από τη Γη, τονίζουν οι ερευνητές στο σχετικό άρθρο τους στην επιθεώρηση «Journal of Archaeological Science», επιβεβαιώνει απόλυτα την εξωγήινη προέλευση του μετάλλου των αινιγματικών χαντρών.

«Το συναρπαστικό αποτέλεσμα αυτής της έρευνας είναι ότι για πρώτη φορά μπορέσαμε να δείξουμε πέραν πάσης αμφιβολίας ότι σε αυτές τις χάντρες υπάρχουν χαρακτηριστικά ιχνοστοιχεία όπως το κοβάλτιο και το γερμάνιο, σε επίπεδα τα οποία συναντώνται μόνο σε μετεωριτικό σίδηρο» δήλωσε σε σχετικό δελτίο Τύπου ο καθηγητής Ρέρεν.

Προωθημένη τέχνη

Researchers have shown that ancient Egyptian iron beads held at the UCL Petrie Museum were hammered from pieces of meteorites, rather than iron ore. The objects, which trace their origins to outer space, also predate the emergence of iron smelting by two millennia. (Credit: UCL Petrie Museum/Rob Eagle)

Εκτός από τη σύσταση του μετάλλου, η τεχνική που εφάρμοσαν ο δρ Ρέρεν και οι συνεργάτες του έδειξε και τη μέθοδο της κατασκευής των κυλινδρικών χαντρών. «Είμαστε επίσης ενθουσιασμένοι γιατί μπορέσαμε να δούμε την εσωτερική δομή των χαντρών αποκαλύπτοντας πώς τυλίχθηκαν και σφυρηλατήθηκαν» πρόσθεσε ο αρχαιολόγος.

«Πρόκειται για μια τεχνολογία κατασκευής των λίθινων χαντρών πολύ διαφορετική από τη συνηθισμένη την εποχή εκείνη και δείχνει μια πολύ προωθημένη κατανόηση της επεξεργασίας ενός τόσο δύσκολου υλικού».

Οι χάντρες του Γκερζέχ αποτελούσαν μέρος ενός περιδέραιου με στοιχεία από χρυσό και πολύτιμους λίθους. Οι σιδερένιες χάντρες είναι φτιαγμένες με εντελώς διαφορετικό τρόπο από αυτόν που έχει χρησιμοποιηθεί για τα στοιχεία από χρυσό: ο σίδηρος έχει σφυρηλατηθεί σε φύλλο και μετά έχει τυλιχθεί σε κύλινδρο. Το γεγονός ότι οι κάτοικοι της προδυναστικής περιόδου της Αιγύπτου γνώριζαν πώς να επεξεργαστούν ένα τόσο διαφορετικό και σκληρό υλικό υποδηλώνει σύμφωνα με τον καθηγητή Ρέρεν ότι οι άνθρωποι είχαν αναπτύξει την τέχνη της σιδηρουργίας χιλιετίες προτού κατορθώσουν να εξορύξουν τον σίδηρο, χάρη στα μετέωρα που έφθαναν στη Γη.

Δορυφόρος με φωτοβολταϊκά θα «θρέφει» τη Γη, Solar panel satellite could beam a THIRD of humanity's power to Earth by 2025

Αποστολή του δορυφόρου SPS-ALPHA θα είναι η συλλογή όσο το δυνατό περισσότερης ηλιακής ενέργειας με στόχο την ηλεκτροδότηση της Γης. The system would be made up of thousands of thin, curved mirror-like pieces which could move around to ensure that they picked up as much sun as possible.

Έναν πανίσχυρο δορυφόρο, καλυμμένο από φωτοβολταϊκά και σε σχήμα που παραπέμπει σε… ποτήρι για κοκτέιλ, ο οποίος θα μπορούσε να σβήσει το 1/3 της ενεργειακής «δίψας» της Γης αναπτύσσει ο μηχανικός, Τζον Μάνκινς για χάρη της NASA.

SPS-Alpha Operation Concept Graphic.

Ο δορυφόρος Solar Power Satellite via Arbitarily Large Phased Array ή SPS-APLHA, σύμφωνα με τον σχεδιαστή του, θα μπορούσε να τεθεί σε τροχιά μέχρι το 2025.

As part of the project, researchers at Strathclyde University aim to produce a 'swarm' of satellites that could one day power whole cities.

«Ένας και μόνο δορυφόρος ηλιακής ενέργειας θα μπορούσε να προσφέρει αρκετή ενέργεια για την κάλυψη του 1/3 των παγκόσμιων αναγκών» εξηγεί ο Μάνκινς.

Η τεχνολογία του ηλιακού «ποτηριού»

It looks like a cocktail glass floating in space, but the SPS-ALPHA machine might be might actually be the future of how we collect solar energy.

Η φουτουριστική τεχνολογία θα βασίζεται στην αποστολή της συσσωρευμένης ενέργειας σε μονάδες ενέργειας στη Γη, οι οποίες θα την διανέμουν στη συνέχεια σε πελάτες.

Το σύστημα του ενεργειακού δορυφόρου θα αποτελείται από χιλιάδες λεπτά και ελαφρώς καμπυλωτά κάτοπτρα, με δυνατότητα κίνησής τους ώστε να διασφαλίζεται η μέγιστη ενεργειακή συγκομιδή. Στο εσωτερικό του SPS-ALPHA θα πραγματοποιείται η μετατροπή της ηλιακής ενέργειας σε μικροκύμματα, τα οποία και θα αποστέλλονται στη συνέχεια στη Γη.

Αντιύλη από μπανάνες, Antimatter from bananas

Μια μέση μπανάνα παράγει, μέσω των ραδιενεργών διασπάσεων του στοιχείου Κάλιο-40 που περιέχει, ένα ποζιτρόνιο κάθε 75 λεπτά! Bananas Emit Antimatter Almost Every 75 Minutes!

Mπορούμε να ανιχνεύσουμε παντού ραδιενέργεια στο περιβάλλον μας – χωρίς αυτή να οφείλεται σε πυρηνικά ατυχήματα … ακόμη και σε μια μπανάνα (!).

Οι μπανάνες περιέχουν το ραδιενεργό ισότοπο κάλιο-40, που αποτελεί ένα πολύ μικρό ποσοστό του φυσικού καλίου. Το κάλιο-40 εκπέμπει ραδιενέργεια β+ . Όταν διασπάται ένας πυρήνας Καλίου-40, συνήθως εκπέμπεται ένα ποζιτρόνιο. Το ποζιτρόνιο όμως δεν είναι τίποτε άλλο παρά, το αντισωματίδιο του ηλεκτρονίου, δηλαδή αντιύλη !

Ενεργειακό διάγραμμα της διάσπασης του Καλίου-40.

Κάθε άνθρωπος βομβαρδίζεται από μια πληθώρα ειδών ακτινοβολίας: ακτίνες γάμμα, σωματίδια άλφα, νετρίνα, μιόνια κ.ά. Υπολογίζεται πως ένας μέσος άνθρωπος λαμβάνει κάθε χρόνο 360 μιλιρέμ ακτινοβολίας (το μιλιρέμ είναι δείκτης απορρόφησης ακτινοβολίας) κατά μέσο όρο, που ισοδυναμεί με την ακτινοβολία που λαμβάνουμε από 36 ακτινογραφίες.

Τα 200 μιλιρέμ, προέρχονται από το ουράνιο που υπάρχει σχεδόν παντού στη φύση σε μικρές ποσότητες, το οποίο παράγει ένα άοσμο και άχρωμο αέριο, το ραδόνιο. Εκτός από περιπτώσεις που υπάρχουν αυξημένες ποσότητες ραδονίου σε οικίες και κλειστούς χώρους, οι ποσότητες ραδιενέργειας που λαμβάνουμε από το ραδόνιο δεν είναι επικίνδυνες για τον ανθρώπινο οργανισμό.

Το επόμενο αίτιο για την ακτινοβολία που δεχόμαστε είναι οι ακτινογραφίες, και οι υπόλοιπες ιατρικές εξετάσεις που χρησιμοποιούν ακτίνες. Στην επόμενη θέση όμως βρίσκονται όλα τα κοινά αντικείμενα που χρησιμοποιούμε καθημερινά: τα ρούχα που φοράμε, το χαρτί από τις εφημερίδες που διαβάζουμε, ακόμη και το φαγητό μας.

Για παράδειγμα, κάθε ζωντανός οργανισμός χρειάζεται κάλιο. Περίπου ένα άτομο καλίου στα 8.550 είναι το ραδιενεργό στοιχείο κάλιο-40. Το κάλιο-40 διασπάται πολύ σπάνια, κάθε ένα δισεκατομμύριο χρόνια, ωστόσο μεγάλες ποσότητες ατόμων καλίου σημαίνει και αυξημένη πιθανότητα διάσπασης ενός από αυτά.

Έτσι, οι μπανάνες που έχουν μεγάλη συγκέντρωση καλίου είναι ένα από τα πιο «ραδιενεργά» φαγητά. Υπολογισμοί δείχνουν πως μια μέση μπανάνα, παράγει μέσω ραδιενεργών διασπάσεων ένα ποζιτρόνιο (το αντισωματίδιο του ηλεκτρονίου) κάθε 75 λεπτά! 

A positron is basically the opposite of an electron. It has the same mass as an electron, but a positive charge instead of a negative one. It is the electron’s antimatter doppelgänger.

Τα ποζιτρόνια αυτά αλληλεπιδρούν με την ύλη και εξαϋλώνονται, απελευθερώνοντας ακτίνες γάμμα και άλλες ακτινοβολίες. Με αυτό τον τρόπο, φυσική που για να παρατηρηθεί αλλού χρειάζονται εξεζητημένα και ακριβά πειράματα, μπορεί να συμβαίνει μέσα στον ίδιο μας το οργανισμό, αν και πολύ πιο σπάνια.

Αξίζει να σημειωθεί πως η ποσότητα ακτινοβολίας που λαμβάνουμε από τέτοια φαγητά είναι ελάχιστη και σε καμία περίπτωση επικίνδυνη, ενώ το κάλιο είναι απαραίτητο για την υγεία μας. Ωστόσο, όταν κανείς καταναλώσει 600 περίπου μπανάνες, έχει δεχτεί ακτινοβολία ίση με μία ακτινογραφία!

Στην τελευταία θέση από τις ακτινοβολίες που δεχόμαστε από το περιβάλλον, είναι η κοσμική ακτινοβολία: κυρίως πρωτόνια και σωματίδια άλφα που έρχονται από το διάστημα. Σε όσο μεγαλύτερο υψόμετρο μένουμε τόσο μεγαλύτερη είναι και η ακτινοβολία που δεχόμαστε, ενώ σε κάθε ταξίδι με αεροπλάνο διάρκειας έξι ωρών που κάνουμε, λαμβάνουμε περίπου 2 μιλιρέμ παραπάνω.

Άλλες πηγές ακτινοβολίας μπορεί να είναι οι πυρηνικές δοκιμές σε κάποιο απομακρυσμένο μέρος του πλανήτη (1 μιλιρέμ) ή η σύγκρουση ενός νετρίνου με κάποιο άτομο του οργανισμού μας, ένα σπάνιο φαινόμενο που προκαλεί κάθε ένα εκατομμύριο χρόνια όση ακτινοβολία δεχόμαστε από μία μπανάνα! Τέλος, το αν κοιμάμαστε μαζί με κάποιον τα βράδια, προσθέτει άλλο ένα μιλιρέμ ετήσιως!

Ακόμη και το ανθρώπινο σώμα εκπέμπει ραδιενέργεια. Χρησιμοποιώντας το μέγεθος της ενεργότητας - [Eνεργότητα είναι ο αριθμός διασπάσεων ανά μονάδα χρόνου και το 1 Bq (Μπεκερέλ) είναι ίσο με μία διάσπαση ανά δευτερόλεπτο] - τα ραδιοϊσότοπα που έχουν βρεθεί σε ανθρώπινα σώματα κατατάσσονται κατά σειρά μειούμενης ενεργότητας ως εξής:

Κάλιο-40,

Άνθρακας-14,

Τρίτιο (υδρογόνο-3),

Ρουβίδιο-87,

Στρόντιο-90,

Μόλυβδος-228,

Πολώνιο-210,

Ράδιο-226,

Μόλυβδος-228,

Πολώνιο-210,

Ουράνιο-238.

Το Κάλιο-40 και ο Άνθρακας-14 στο ανθρώπινο σώμα έχουν ενεργότητα 480 και 322 Bq (Μπεκερέλ), ενώ το ουράνιο-238, 0,096 Bq. 

Τα δεδομένα αυτά είναι από J. Shapiro, “Radiation protection”, 1990, Harvard Press.

Το κόκκινο σαγηνεύει τους άνδρες. Fertile Women More Likely to Wear Red

Henri de Toulouse-Lautrec, Red Haired Woman In Red Dress. To κόκκινο χρώμα φαίνεται ότι μαγνητίζει τους άνδρες και με επιστημονικές αποδείξεις.

Η επιλογή του χρώματος των ρούχων μιας γυναίκας ενδεχομένως να μαρτυρεί κατά πόσον βρίσκεται σε φάση αναζήτησης συντρόφου, υποστηρίζουν καναδοί επιστήμονες.

Σύμφωνα με ευρήματα, οι γυναίκες τείνουν να στέλνουν μηνύματα στο αντίθετο φύλο σχετικά με τη φάση του βιολογικού τους ρολογιού με τον τρόπο με τον οποίο ντύνονται και, πιο συγκεκριμένα, με τα χρώματα που επιλέγουν. Για παράδειγμα, το κόκκινο και το ροζ παραπέμπουν στην αναζήτηση σεξουαλικού συντρόφου και συνήθως επιλέγονται ασυνείδητα από τις γυναίκες όταν αυτές βρίσκονται σε ωορρηξία - όταν δηλαδή έχουν τις περισσότερες πιθανότητες να τεκνοποιήσουν.

Pablo Picasso, Frenzy, 1900, Pastel, 47,5x38,5 cm

Οι ειδικοί δεν έχουν ακόμη κατανοήσει πλήρως γιατί το κόκκινο χρώμα λειτουργεί ως «μαγνήτης» προς το αντίθετο φύλο. Ωστόσο κάποιοι υποθέτουν ότι το συγκεκριμένο έντονο χρώμα ξυπνά τα άγρια ένστικτα των ανδρών.

«Τα τελευταία χρόνια οι επιστήμονες έχουν αρχίσει να αναλύουν εις βάθος τη σχέση ανάμεσα στο χρώμα και στη συμπεριφορά» εξηγεί ο καθηγητής Ψυχολογίας δρ Άντριου Έλιοτ από το Πανεπιστήμιο του Ρότσεστερ. «Για την ώρα γνωρίζουμε περισσότερα γύρω από τη φυσική και τη φυσιολογία των χρωμάτων και λιγότερα για την ψυχολογία των χρωμάτων. Είναι πραγματικά εντυπωσιακό το γεγονός ότι τα χρώματα που μας περιβάλλουν καθημερινά μπορούν να επηρεάσουν τη συμπεριφορά μας χωρίς καν να το αντιληφθούμε» υπογραμμίζει ο ειδικός.

Women at high conception risk were substantially more likely to be wearing a red or pink shirt compared with women at low conception risk—Sample A: 26% vs. 8%, χ2(1, N = 100) = 5.32, p = .02, odds ratio = 3.85; Sample B: 40% vs. 7%, χ2(1, N = 24) = 3.82, p = .051, odds ratio = 8.67.

Στο πλαίσιο μελέτης τους, οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Βρετανικής Κολομβίας στον Καναδά ζήτησαν από 124 γυναίκες να δηλώσουν το χρώμα των ρούχων τους, όπως επίσης και το πόσες ημέρες είχαν παρέλθει από την τελευταία τους περίοδο.

Διαπίστωσαν λοιπόν ότι οι γυναίκες που βρίσκονταν στις πιο γόνιμες ημέρες τους είχαν περισσότερες πιθανότητες να επιλέξουν κόκκινα ρούχα συγκριτικά με όσες βρίσκονταν σε άλλη περίοδο του κύκλου τους.

Frida Kahlo, Autoportrait en robe de velours, 1926, Mexico, Museo de Arte Moderno

Από την άλλη πλευρά, δημοσκόπηση που διεξήγαγε η ιστοσελίδα διαδικτυακών γνωριμιών OKCupid έδειξε ότι οι γυναίκες που φορούσαν κόκκινο στη φωτογραφία του ψηφιακού προφίλ τους ελάμβαναν περισσότερα μηνύματα και έβγαιναν περισσότερα ραντεβού συγκριτικά με όσες φορούσαν οποιοδήποτε άλλο χρώμα.

Τα ευρήματα αυτά επιβεβαιώθηκαν και από Γάλλους ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Νότιας Βρετάνης. Στη μελέτη τους οι επιστήμονες ζήτησαν από 64 γυναίκες να αλλάζουν ψηφιακά το χρώμα της μπλούζας που φορούσαν στη φωτογραφία του προφίλ τους ανά δύο εβδομάδες για ένα διάστημα ενός χρόνου. Είδαν λοιπόν ότι από τον συνολικό όγκο μηνυμάτων που έλαβαν οι συμμετέχουσες κατά τη διάρκεια της μελέτης το 21% ελήφθη ενόσω εμφανίζονταν με κόκκινο τοπ. Αντίστοιχα όταν φορούσαν άλλα χρώματα (μαύρο, λευκό, μπλε, κίτρινο ή πράσινο) η ανταπόκριση του αντίθετου φύλου υπό μορφή μηνυμάτων άγγιζε το 14%-16%.

Τέλος, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Ρότσεστερ στη Νέα Υόρκη διαπίστωσαν ότι στα μάτια των ανδρών μια γυναίκα που φοράει κόκκινα φαντάζει πιο ελκυστική, ενώ έχει περισσότερες πιθανότητες να δεχθεί πρόταση για ρομαντικό ραντεβού.  

Δέκα χρόνια ανακαλύψεων του τηλεσκοπίου Spitzer. NASA's Spitzer Telescope Celebrates 10 Years in Space

Κολάζ εικόνων από τη δεκαετή καριέρα του Spitzer. A montage of images taken by NASA's Spitzer Space Telescope over the years. Credit: NASA/JPL-Caltech

Μπορεί να μην είναι τόσο ευρέως γνωστό όσο το Hubble, άνοιξε όμως ένα μεγάλο παράθυρο στο Σύμπαν με τα υπέρυθρα μάτια του. Δέκα χρόνια μετά την εκτόξευσή του σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο, το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer συνεχίζει να φωτίζει τη σκοτεινή πλευρά του κόσμου.

Since 25 August 2003, NASA’s Spitzer Space Telescope has probed the infrared cosmos from an Earth-trailing heliocentric orbit. Image Credit: NASA

Το διαστημικό παρατηρητήριο της ΝASA είναι σχεδιασμένο να βλέπει την υπέρυθρη ακτινοβολία που διαπερνά τη διαστρική σκόνη και αποκαλύπτει μακρινά, ψυχρά και σκονισμένα αντικείμενα.

Στη δεκαετή καριέρα του, το Spitzer μελέτησε κομήτες και αστεροειδής, μέτρησε άστρα και εξέτασε νεογέννητα άστρα και γαλαξίες. Ήταν επίσης το πρώτο τηλεσκόπιο που κατάφερε να ανιχνεύσει φως που ερχόταν από έναν πλανήτη εκτός του Ηλιακού Συστήματος.

Τομή του μεγάλου δακτύλιου που ανακάλυψε το Spitzer στον Κρόνο. Ο μεγαλύτερος δακτύλιος του συστήματος έχει διάμετρο 200 φορές μεγαλύτερη από του Κρόνου και αποτελείται κυρίως από σωματίδια πάγου.

Μπόρεσε επίσης να ανιχνεύσει έναν ακόμα μεγάλο δακτύλιο στον Κρόνο, ο οποίος δύσκολα διακρίνεται στο ορατό φως.

Τώρα, η ΝASA σκοπεύει να αξιοποιήσει την υπέρυθρη όραση του Spitzer για να εντοπίσει τον κατάλληλο στόχο για μια αποστολή σύλληψης και εξερεύνησης ενός κοντινού αστεροειδή. Ο πρώτος υποψήφιος διαστημικός βράχος, ένας αστεροειδής με την ονομασία 2009 DB, θα εξεταστεί τον Οκτώβριο.

Lyman Spitzer (1914-1997), one of the early proponents for an orbiting space telescope, was honoured in December 2003 by lending his name to the Spitzer Space Telescope. Photo Credit: Denise Applewhite/Princeton University

Το Spitzer ήταν το τέταρτο και τελευταίο από τα λεγόμενα Μεγάλα Παρατηρητήρια της NASA. Την τετράδα συμπληρώνουν το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble, το οποίο βλέπει στο ορατό τμήμα του φάσματος, το Παρατηρητήριο Ακτίνων Χ Chandra και το Παρατηρητήριο Ακτίνων Γάμμα Comptοn, το οποίο πια δεν λειτουργεί.

Η μαγεία του Διαστήματος με τα «μάτια» του Spitzer

Το άστρο Ήτα στον αστερισμό της Τρόπιδας, η λευκή κουκκίδα στο κέντρο, είναι ένα από τα μεγαλύτερα άστρα του Γαλαξία, με μάζα 100 φορές μεγαλύτερη από του Ήλιου και ακτινοβολία ένα εκατομμύριο φορές ισχυρότερη. Η ακτινοβολία αυτή σπρώχνει μακριά τη σκόνη και δημιουργεί τρύπες στο νεφέλωμα. Massive stars can wreak havoc on their surroundings, as can be seen in this view of the Carina nebula from NASA’s Spitzer Space Telescope. Credit: NASA/JPL-Caltech

To πλανητικό νεφέλωμα της Έλικας, σε απόσταση 700 ετών φωτός, μαγνητίζει τα τηλεσκόπια των ερασιτεχνών αστρονόμων λόγω της θεαματικής του εμφάνισης που θυμίζει μάτι. Τα πλανητικά νεφελώματα ονομάστηκαν έτσι επειδή θυμίζουν γιγάντιους πλανήτες όπως ο Δίας. Στην πραγματικότητα όμως είναι απομεινάρια νεκρών άστρων: τα εξωτερικά στρώματα του άστρου έχουν εκτιναχθεί στο Διάστημα και αυτό που μένει στο κέντρο είναι ένας λευκός νάνος. This infrared image from NASA's Spitzer Space Telescope shows the Helix nebula, a cosmic starlet often photographed by amateur astronomers for its vivid colors and eerie resemblance to a giant eye. Credit: NASA/JPL-Caltech/Univ.of Ariz.

Ο γαλαξίας Messier 104, ένα γιγάντιο κοσμικό σομπρέρο είναι ένα από τα διασημότερα ουράνια σώματα. Στις υπέρυθρες εικόνες του Spitzer ανακαλύφθηκε ένας ακόμα δακτύλιος από σκόνη, ο οποίος εμφανίζεται εδώ κόκκινος. The infrared vision of NASA’s Spitzer Space Telescope has revealed that the Sombrero galaxy—named after its appearance in visible light to a wide-brimmed hat—is in fact two galaxies in one. Image Credit: NASA/JPL-Caltech

Στα υπόγεια της Βίλας του Αδριανού, Hadrian's villa tunnels explored as cavers drop down into hidden city

Τμήμα της σήραγγας που εντοπίστηκε κάτω από τη Βίλα του Αδριανού. One of the 'service' tunnels beneath Hadrian's Villa, built in the 2nd century as an imperial escape from Rome. Photograph: Marco Placidi

Ιταλοί αρχαιολόγοι ανακάλυψαν μια κρυμμένη σήραγγα κάτω από τη Βίλα του Αδριανού κοντά στη Ρώμη, τμήμα ενός δικτύου από στοές και διαδρόμους που χρησιμοποιούσαν οι σκλάβοι προκειμένου να εξυπηρετούν με διακριτικότητα τις ανάγκες του εκτεταμένου αυτοκρατορικού ανακτόρου.

There is a tunnel network spanning around two miles beneath Hadrian's Villa.(sotterraneidiroma.it)

Η σήραγγα που ανακαλύφθηκε πρόσφατα είναι αρκετά μεγάλη ώστε να χωράει κάρα και άμαξες, τα οποία πιθανότατα θα μετέφεραν τρόφιμα, ξύλα και άλλα αγαθά σε όλα τα τμήματα του μεγάλου ανακτόρου.

Slave road discovered beneath Hadrian's Villa in Tivoli. (wiki commons)

Η Βίλα, που βρίσκεται στο Τίβολι, περίπου 20 μίλια ανατολικά της Ρώμης, κτίστηκε από τον Αδριανό τον 2ο αι. μ.Χ. και ήταν η μεγαλύτερη που κατασκευάστηκε κατά τη Ρωμαϊκή περίοδο.

Είχε έκταση περίπου 1.000 στρέμματα και αποτελούνταν από περισσότερα από 30 κύρια κτήρια, μεταξύ των οποίων ανάκτορα, βιβλιοθήκες, θερμαινόμενα λουτρά, θέατρα και εξαιρετικά διαμορφωμένους κήπους. Διέθετε, επίσης, υπαίθριες διακοσμητικές πισίνες, στολισμένες με κροκόδειλους από πράσινο μάρμαρο, καθώς και ένα ολοστρόγγυλο τεχνητό νησί στο κέντρο μιας λίμνης.

Κάτω από το συγκρότημα υπάρχουν σήραγγες που εκτείνονται σε απόσταση μεγαλύτερη των τριών χιλιομέτρων, οι οποίες πιστεύεται ότι χρησίμευαν για να διευκολύνεται η μετακίνηση των σκλάβων από το ένα κτίριο στο άλλο, χωρίς να είναι ορατοί από τον αυτοκράτορα, την οικογένειά του και τους αυτοκρατορικούς αξιωματούχους.

Η ύπαρξη των περισσότερων από αυτών είναι γνωστή εδώ και δεκαετίες. Το υπόγειο πέρασμα που εντοπίστηκε πρόσφατα ονομάστηκε από τους αρχαιολόγους o Μεγάλος Υπόγειος Δρόμος (Strada Carrabile), καθώς είναι μεγαλύτερο σε έκταση από τα υπόλοιπα.

Βρέθηκε όταν αρχαιολόγοι που εργάζονταν στη θέση διέκριναν ένα μικρό άνοιγμα στο έδαφος, που ήταν κρυμμένο πίσω από θάμνους, το οποίο και τους οδήγησε στην κύρια στοά. Έχει πλάτος τρία μέτρα, κατεύθυνση από βορρά προς ανατολή, και σε κάποιο σημείο της στρίβει προς το νότο.

Theatrical masks of Tragedy and Comedy in refined mosaic, from the villa (Capitoline Museum, Rome).

«Η μεγαλοπρέπεια της Βίλας του Αδριανού αντανακλάται κάτω από το έδαφος», δήλωσε στην εφημερίδα Il Messagero η αρχαιολόγος Vittoria Fresi, επικεφαλής του ερευνητικού προγράμματος. «Το υπόγειο δίκτυο μας βοηθά να κατανοήσουμε καλύτερα τα κτίρια που βρίσκονται στην επιφάνεια». Σε αντίθεση με το ανάκτορο, που παρήκμασε μετά την πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και τα μάρμαρά του λεηλατήθηκαν αργότερα, το υπόγειο δίκτυο παραμένει «σχεδόν ανέπαφο».

Η σήραγγα εξερευνήθηκε από ερασιτέχνες αρχαιολόγους με γνώσεις σπηλαιολογίας, καθώς και με κατευθυνόμενα οχήματα, εξοπλισμένα με κάμερες. Μεγάλο μέρος της είναι αποκλεισμένο από κατάλοιπα που έχουν συσσωρευτεί στο πέρασμα των αιώνων.

Οι υπεύθυνοι για την Πολιτιστική Κληρονομιά της Ιταλίας ελπίζουν ότι το φθινόπωρο θα είναι έτοιμοι να επιτρέψουν τις πρώτες επισκέψεις του κοινού στο υπόγειο δίκτυο.

Roman emperor Hadrian in Greek dress offers a sprig of laurel to Apollo. From the temple of Apollo at Cyrene. According to Tracey Sweek, the head does not belong to the body. Hadrien en vêtements grecs offre un rameau de laurier à Apollon. Provenance : temple d'Apollon à Cyrène. Selon Tracey Sweek, la tête n'appartient pas au corps. Between circa 117 and circa 125 AD.

Ο Αδριανός, που έχτισε και το ομώνυμο αμυντικό τείχος στη βόρεια Αγγλία, ήταν ένας παθιασμένος ερασιτέχνης αρχιτέκτονας που ενσωμάτωσε στο σχεδιασμό της βίλας του αρχιτεκτονικά στυλ που είχε δει στη διάρκεια των ταξιδιών του στην Αίγυπτο και την Ελλάδα. Άρχισε να κτίζει το ανάκτορο λίγο καιρό αφότου έγινε αυτοκράτορας το 117 μ.Χ. και συνέχισε να το επεκτείνει έως το θάνατό του το 138 μ.Χ.