Υπόστυλος
τάφος που ήρθε στο φως στις Αιγές. (φωτ. ΙΖ' ΕΠΚΑ). Five new royal
tombs have come to light during excavations at the royal necropolis of Aegae,
in Northern Greece.
Περίτεχνη
ζωγραφική διακόσμηση στους τοίχους, κομψές λευκές λήκυθοι, χρυσά κοσμήματα,
χρυσοποίκιλτα όπλα, πολύτιμα αγγεία και σκεύη, αντικείμενα από ελεφαντόδοντο
και κεχριμπάρι, αλλά και ένα σιδερένιο ξίφος ανασυνθέτουν την ιστορία των
Μακεδόνων, στην ταφική συστάδα των Τημενιδών, στη Βεργίνα.
Η
ταφική συστάδα των Τημενιδών βρίσκεται στη νοτιοδυτική γωνία του νεκροταφείου
των τύμβων στις Αιγές και σημαδεύει την πορεία του αρχαίου δρόμου. The Temenid burial
cluster was located in one corner of the Aeges cemetery and although the
cemetery has been brutally looted, monuments demonstrate impressive evidence of
funerary architecture as well as portraits of the royal family of King
Perdiccas II.
Είκοσι
τάφοι με εντυπωσιακή διακόσμηση και πλούσια κτερίσματα, τρεις από τους οποίους
έχουν μνημειακές μαρμάρινες πόρτες και προσόψεις που θυμίζουν ναούς, έχουν
αποκαλυφθεί μέχρι σήμερα.
The director of the
17th Prehistoric and Classical Antiquities, Angeliki Kottaridi, does not
exclude that one of the graves belonged to Cassander himself or one of his
sons, who as children of Thessaloniki belonged to the illustrious dynasty of
the Temenids. Unfortunately, almost the entire main building has been
destroyed.
Τους
πέντε νέους βασιλικούς τάφους που έφερε στο φως φέτος η αρχαιολογική σκαπάνη,
μαζί και όλα τα ευρήματα από το ταφικό μνημείο των Τημενιδών παρουσίασε χθες
ενώπιον πολυπληθούς ακροατηρίου η διευθύντρια της ΙΖ΄ Εφορείας Προϊστορικών και
Κλασικών Αρχαιοτήτων, Αγγελική Κοτταρίδη. Η ομιλία έγινε κατά την πρώτη μέρα
των εργασιών της 27ης Επιστημονικής Συνάντησης για το Αρχαιολογικό Εργο στη
Μακεδονία και τη Θράκη, στη Θεσσαλονίκη.
Χρυσό
δισκάριο, με το χαρακτηριστικό αστέρι, που εντοπίστηκε σε τάφο στις Αιγές.
(φωτ. ΙΖ' ΕΠΚΑ). The city of Aiges,
the ancient first capital of the Kingdom of Macedonia, was discovered in the
19th century near Vergina, in northern Greece. The most important remains are
the monumental palace, lavishly decorated with mosaics and painted stuccoes,
and the burial ground with more than 300 tumuli, some of which date from the
11th century B.C.
Όπως
αναφέρεται στην ανακοίνωση της κας Κοτταρίδη: «Η σωστική ανασκαφή στον
περιβάλλοντα χώρο του δημαρχείου της Βεργίνας έγινε αιτία πριν 15 χρόνια να
έρθει στο φως μια ομάδα τάφων (πέντε λακκοειδείς και έξι μεγάλοι κτιστοί
κιβωτιόσχημοι) που βρίσκεται στο νοτιοδυτικό άκρο του νεκροταφείου των τύμβων,
ανάμεσα σε αυτό και την αρχαϊκή νεκρόπολη των Αιγών, οι οποίοι χρονολογούνται
από το πρώτο μισό του 6ου ως το τέλος του 5ου προχριστιανικού αιώνα. Σχεδόν
όλοι ήταν συλημένοι, μερικοί μάλιστα και λιθολογημένοι σε σημαντικό βαθμό,
ωστόσο το μέγεθος των ίδιων των ταφικών μνημείων, η πολυτέλεια των κτερισμάτων
(χρυσά κοσμήματα, χρυσοποίκιλτα όπλα, πολύτιμα αγγεία και σκεύη κ.λπ.) που
βρέθηκαν παρά τη σύληση και εντυπωσιάζουν με την ποικιλία, την ποιότητα και την
ποσότητά τους, κερδίζοντας επάξια τον χαρακτηρισμό “θησαυροί”, καθώς και η
χρήση του εθίμου της καύσης με μεγαλοπρεπείς νεκρικές πυρές και πλούσιες
προσφορές που ανακαλούν τις ταφικές αντιλήψεις των επών και προοιωνίζονται την
ταφή του Φιλίππου Β’ μας έκαναν να θεωρήσουμε από την αρχή αυτή την ταφική
συστάδα βασιλική και να την ονομάσουμε “συστάδα των Τημενιδών”.
Δαχτυλίδι
που βρέθηκε ύστερα από ανασκαφές στη Βασιλική Νεκρόπολη των Αιγών Βεργίνας. (φωτ. ΙΖ' ΕΠΚΑ). Vergina represents
exceptional testimony to a significant development in European civilization, at
the transition from the classical city-state to the imperial structure of the
Hellenistic and Roman periods. This is vividly demonstrated in particular by
the remarkable series of royal tombs and their rich contents.
«Στην
ίδια ομάδα ανήκει προφανώς και ένας κατεστραμμένος μακεδονικός τάφος με ιωνική
πρόσοψη που ερευνήθηκε στο βορειοανατολικό άκρο της συστάδας το 1987 από την κα
Στέλλα Δρούγου. Ο τάφος αυτός που χρονολογείται στο τέλος του 4ου
προχριστιανικού αιώνα τεκμηριώνει τη χαρακτηριστική για τις βασιλικές ταφικές
συστάδες διαχρονική χρήση που εδώ πλησιάζει τους τρεις αιώνες ακολουθώντας
προφανώς την εξέλιξη της δυναστείας των Τημενιδών.
Λευκές
λήκυθοι που χρησιμοποιούνταν στις νεκρικές τελετές και βρέθηκαν ύστερα από
ανασκαφές στη Βασιλική Νεκρόπολη των Αιγών Βεργίνας. (ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΥΠΠΟ/STR). The ancient city in
the northern foothills of the Pierian range is the capital of the kingdom of
Lower Macedonia, Aigai, traditionally founded by Perdiccas I when the
Macedonians of the Argive spread northwards over the plain of Emathia. As the
capital of the Macedonian kingdom and site of the royal court, Aigai was the
most important urban centre in the region throughout the archaic period
(800-500 BC) and the following century. The grave-goods in a series of tombs
dating from the 6th and 5th centuries BC demonstrate commercial and cultural links
with Greek centres of eastern lonia and the south. At the end of the 5th
century, Archelaus brought to his court artists, poets and philosophers from
all over the Greek world.
«Με
ιδιαίτερα βαθύ προθάλαμο (προθάλαμος πλάτος 3,85, μήκος 3,55 μ., θάλαμος πλάτος
3,85, μήκος 4,30 μ.), μια ιδιομορφία που παρουσιάζει και ο τάφος του Φιλίππου
Β’ και προκύπτει από την ανάγκη να τοποθετηθεί στον προθάλαμό του μια δεύτερη
κλίνη για τη νεκρή που βρισκόταν θαμμένη εκεί, ο ιωνικός τάφος της “συστάδας
των Τημενιδών” φαίνεται πως φιλοξενούσε δύο ταφές, μία στον θάλαμο (του άνδρα
στον οποίο ανήκε το σιδερένιο κράνος που βρέθηκε εκεί) και μία στον προθάλαμο.
Με δεδομένη τη χρονολόγηση του μνημείου, αλλά και τη θέση του στα όρια της
αρχαίας ταφικής συστάδας των Τημενιδών, η υπόθεση πως εδώ θα μπορούσαν να έχουν
ταφεί τα οστά του Φιλίππου Γ’ Αρριδαίου και της συζύγου του Ευρυδίκης που ο
Κάσσανδρος ανακόμισε στις Αιγές μου φαίνεται ιδιαίτερα δελεαστική και μοιάζει
να ενισχύεται από τα εντυπωσιακά ευρήματα των τελευταίων εβδομάδων».
Μάσκα
Μαινάδας που βρέθηκε ύστερα από ανασκαφές στη Βασιλική Νεκρόπολη των Αιγών
Βεργίνας. (ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΥΠΠΟ/STR). Although the
administrative centre was transferred to Pella in the 4th century BC, Aigai
retained its role as the sacred city of the Macedonian kingdom, the site of the
traditional cult centres, and the royal tombs. It was here in 336 BC that
Philip II was assassinated in the theatre and Alexander the Great was
proclaimed king. The best known feature of the site is the necropolis, which
extends for over 3 km, with the Cemetery of the Tumuli at its heart. This
contains over 300 grave-mounds, some as early as the 11th century BC.
«Στα
νότια του μακεδονικού τάφου βρέθηκε ένα τεράστιο όρυγμα διαταραγμένο από
νεότερες επεμβάσεις. Το ταφικό κτίσμα, προφανώς κατεστραμμένο, όπως δείχνουν οι
ράμπες από όπου τράβηξαν τους λίθους των τοίχων του για να τους
ξαναχρησιμοποιήσουν, δεν έχει βρεθεί ακόμη, ωστόσο διάσπαρτοι θολίτες, κομμάτια
από μια μνημειακή μαρμάρινη πόρτα με διακοσμητικές εφηλίδες και κυρίως η
παρουσία του χαρακτηριστικού δρόμου που οδηγεί προς τα νότια δεν αφήνουν καμιά
αμφιβολία ότι εδώ υπήρχε ένας ακόμη μακεδονικός τάφος, ο δέκατος τρίτος που
βρίσκεται στη νεκρόπολη των Αιγών, ο οποίος ήταν χτισμένος κάθετα προς τον
προηγούμενο.
«Ανάμεσα
στους μακεδονικούς και στην ομάδα των παλιότερα ανασκαμμένων τάφων της συστάδας
βρέθηκαν στη σειρά άλλα τρία εντυπωσιακά ταφικά μνημεία:
Λιθόκτιστος
κιβωτιόσχημος τάφος που ήρθε στο φως στις Αιγές. (φωτ. ΙΖ' ΕΠΚΑ). Three of the royal
tombs are cists and two are Macedonian. According to the excavator and director
of the 17th Ephorate of Prehistoric and Classical Antiquities, Angeliki
Kottaridi, one tomb is particularly important, as it shows a large underground
room with white walls decorated with painted garlands, fronds, flowers and ivy
leaves.
«Ένας
μεγάλος λιθόκτιστος κιβωτιόσχημος τάφος που σώζεται σχεδόν σε όλο του το ύψος,
με λευκά κονιάματα στους τοίχους, λιτά διακοσμημένος με μπλέ και κόκκινες
ζωγραφιστές ταινίες, και με το χαρακτηριστικό λίθινο βάθρο που ορίζει τη θέση
της νεκρικής κλίνης και της τεφροδόχου τοποθετημένο στη νότια πλευρά,
αποκαλύφθηκε στη μέση της σειράς, ενώ βόρεια και νότια από αυτόν υπάρχουν δύο
άλλοι μνημειακοί τάφοι ενός αρχιτεκτονικού τύπου που ήταν άγνωστος μέχρι τώρα.
Among the finds
were impressive ceramic funerary objects which date back to 420/410 BC and an
iron sword believed to belong to King Perdiccas II (454-413 BC), who had fought
hard during the Peloponnesian war to keep his kingdom independent.
«Ο
νότιος, η ανασκαφή του οποίου δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί, είναι καταστραμμένος
σε σημαντικό βαθμό, όμως ο βόρειος σώζεται σε πολύ καλύτερη κατάσταση και μας
επιτρέπει να αποκτήσουμε μια πολύ πιο πλήρη εικόνα του κτηρίου που προφανώς
στάθηκε ένας σημαντικός σταθμός στην προσπάθεια της δημιουργίας μιας υπόγειας
αιώνιας κατοικίας, αντάξιας για τον νεκρό ηγεμόνα, αποτελώντας τον άμεσο
πρόγονο των λεγόμενων “μακεδονικών” τάφων.
«Ο
τάφος, το εσωτερικό ύψος του οποίου οπωσδήποτε ξεπερνούσε τα 4,50 μ., σώζεται
λίγο παραπάνω από τη μέση του αρχικού ύψους του και έχει τη μορφή μιας
ευρύχωρης υπόστυλης ορθογώνιας αίθουσας με διαστάσεις περ. 7×5 μ. Δύο αράβδωτοι
ιωνικοί κίονες με αρκετά ψηλές τετράγωνες βάσεις τοποθετημένοι στον κατά μήκος
άξονα υποβάσταζαν την, προφανώς, λίθινη οροφή της αίθουσας, ενώ ημικίονες –ανά
δύο στις μακριές και ανά ένας στις στενές– πλευρές άρθρωναν αρχιτεκτονικά τις
επιφάνειες των τοίχων, προσδίδοντας κομψότητα και μεγαλοπρέπεια στον χώρο. Στις
γωνίες αντί παραστάδες προτιμήθηκε να τοποθετηθούν τεταρτοκίονες, μια λύση
ιδιαίτερα εξεζητημένη, εφόσον μάλιστα θα απαιτούσε ειδική διαχείριση των
ελικωτών γωνιακών κιονοκράνων. Ένα κιονόκρανο σώθηκε πεσμένο δίπλα από τον
δυτικό ημικίονα. Καλυμμένο με λευκό κονίαμα, με τα περιγράμματα των ελίκων
αποδοσμένα με γαλάζιο χρώμα και τους οφθαλμούς με κόκκινο επαναλαμβάνει έναν
τύπο γνωστό από μνημεία που χρονολογούνται γύρω στα μέσα του 5ου
προχριστιανικού αιώνα. Πλαισιωμένο από δύο ημικίονες το θυραίο άνοιγμα στο
οποίο οδηγεί μια μνημειακή λίθινη σκάλα βρίσκεται στη μέση της βόρειας μακριάς
πλευράς. Απέναντί του ήταν τοποθετημένο το λίθινο βάθρο που παραδοσιακά
σχετίζεται με την κλίνη και την νεκρική τεφροδόχο.
«Κατασκευασμένο
με ιδιαίτερη φροντίδα, προσοχή και επιμέλεια, με πολύ καλής ποιότητας λευκά και
κόκκινα κονιάματα το πρωτότυπο αυτό κτήριο υπόσχεται να ανοίξει μια νέα σελίδα
στη μελέτη της μακεδονικής αρχιτεκτονικής και ένα νέο κεφάλαιο στη συζήτηση της
καταγωγής του τύπου του “μακεδονικού” τάφου.
Χρυσοί
ρόδακες με μακεδονικά αστέρια, εμβλήματα του βασιλείου των Μακεδόνων. Διάσημο
είναι πλέον το Αστέρι της Βεργίνας ή ο Ήλιος της Βεργίνας, βασιλικό έμβλημα που
σχετίζεται με τους Μακεδόνες βασιλείς. Μεγάλος αριθμός από τέτοιους χρυσούς ρόδακες
βρέθηκαν στη βασιλική νεκρόπολη των Αιγών. (φωτ. ΙΖ' ΕΠΚΑ).
«Όλοι
οι τάφοι βρέθηκαν βίαια λεηλατημένοι, γεγονός που πιθανότατα συνδέεται με την
καταστροφή της βασιλικής νεκρόπολης των Αιγών το 276 π.Χ. από τους Γαλάτες
μισθοφόρους του Πύρρου που μαρτυρείται από τον Διόδωρο, ωστόσο και στους τρεις
τάφους υπάρχουν ακόμη έντονα ίχνη από τις επιβλητικές ταφικές πυρές στις οποίες
δαπανήθηκαν τα σώματα των νεκρών. Ένα χρυσό βελανίδι που βρέθηκε στον
κιβωτιόσχημο τάφο μαρτυρά την παρουσία χρυσού στεφανιού βελανιδιάς, γεγονός που
σημαίνει ότι ο κάτοχός του ήταν άντρας. Στην ίδια κατεύθυνση οδηγούν και τα
ίχνη από έναν χάλκινο φολιδωτό θώρακα που βρέθηκαν στον υπόστυλο τάφο, ενώ δεν
λείπουν και τα χρυσά δισκάρια με το χαρακτηριστικό αστέρι που βρέθηκαν παρά τη
σύληση και στους τρεις τάφους.
Χρυσό
ανάγλυφο με πολεμιστές, προερχόμενο από τη διακόσμηση χρυσοποίκιλτης ασπίδας,
που εντοπίστηκε στις Αιγές. (φωτ. ΙΖ' ΕΠΚΑ). Another Macedonian
tomb with Doric columns was discovered, next to the Ionic tomb excavated in
1987. Its facade is similar to the tomb of Alexander IV, son of Alexander the
Great and Roxanne.
«Ανάμεσα
στον υπόστυλο τάφο και στον κιβωτιόσχημο τάφο στον οποίο βρέθηκε το χρυσό
ανάγλυφο με τους πολεμιστές από τη διακόσμηση χρυσοποίκιλτης ασπίδας, σχεδόν
στην επιφάνεια του εδάφους και παρά τις πολυποίκιλες σύγχρονες παρεμβάσεις,
βρέθηκε δάπεδο στρωμένο με βοτσαλωτό το μήκος του οποίου ξεπερνά τα 15 μέτρα
καθώς και κομμάτια από λευκά και χρωματιστά επιτοίχια κονιάματα τοίχων. Το
οικοδόμημα που είχε λιθολογηθεί βάναυσα δεν άφησε άλλα ίχνη, ωστόσο τα
θραύσματα από αλαβάστρινα μυροδοχεία και μια χάλκινη επικασιτερωμένη φιάλη που
βρέθηκαν επάνω στο δάπεδο αποτελούν ίσως ενδείξεις ταφικής λατρείας, ενώ ένα
νόμισμα Περδίκκα Β’(454-413 π.Χ.) βοηθά στη χρονολόγηση. Με υπέργειο
σήμα-μνημείο σχετίζονται και τα εξαιρετικής ποιότητας θραύσματα ενός πολύπλοκου
μεγάλου ολόγλυφου φυτικού κοσμήματος με ελικωτά βλαστάρια, μπουμπούκια και
φύλλα άκανθας που ανακαλεί το κεντρικό ακρωτήριο του Παρθενώνα, τα οποία
βρέθηκαν διάσπαρτα στην περιοχή του υπόστυλου τάφου, ενώ η στρωματογραφία
δείχνει ότι στην περιοχή της συστάδας πιθανότατα υπάρχουν ακόμη τρεις-τέσσερις
τάφοι. Η ολοκλήρωση της ανασκαφής, η συντήρηση και η μελέτη των ευρημάτων θα
βοηθήσουν να αποσαφηνιστεί η εικόνα και δεν αποκλείεται να προκύψουν στοιχεία
που θα βοηθήσουν τη συσχέτιση των μνημείων με τα πρόσωπα που από τον Αμύντα Α’
(530-498π.Χ.) και τον Αλέξανδρο Α’ (498-454π.Χ.) μέχρι τον Φίλιππο Β’ (359-336
π.Χ.) καθόρισαν τις τύχες του βασιλείου.
Σκελετός
που εντοπίστηκε στο εσωτερικό του υπόστυλου τάφου στις Αιγές. (φωτ. ΙΖ' ΕΠΚΑ). Archaeologists are
linking the tombs with the Temenid dynasty, the kings of Macedonia, because of
their size and shape and the impressive funerary objects found in them.
Moreover, one of the graves may have belonged to Cassander himself or to one of
his sons, who were also members of Temenid dynasty.
«Για
την ώρα την προσοχή μας πέρα από τα βασιλικά μνημεία αξίζει το μυστηριώδες
γεγονός που στοιχειώνει τα λείψανα του υπόστυλου τάφου: δεκαπέντε άλογα, μερικά
σκυλιά, μια ντουζίνα ενήλικες, κάμποσα μωρά και νήπια πετάχτηκαν νεκρά μαζί με
ένα φόρτωμα αγγεία και κεραμίδια (κυρίως καλυπτήρες), κομμάτια από μια
μαρμάρινη επιτύμβια στήλη και έναν κατάδεσμο στον άδειο βασιλικό τάφο που είχε
ήδη εν μέρει λιθολογηθεί και έγινε αποθέτης του μακάβριου συνόλου. Η στρωματογραφία,
τα οστά που φαίνονται να αποτέθηκαν συναρθρωμένα και τα αγγεία που
συγκολλούνται από θραύσματα διάσπαρτα σε όλο το πάχος της επίχωσης μαρτυρούν
ότι δεν ήταν μια σταδιακή απόθεση αλλά ένα συγκεκριμένο γεγονός, ένα τραγικό
συμβάν που, όπως δείχνει η κεραμική και ένα χάλκινο νόμισμα, πρέπει να
σχετίζεται με την καταστροφή των Αιγών που ακολούθησε την ήττα του Περσέα από
τους Ρωμαίους στην Πύδνα το 168 π.Χ. και την κατάλυση του Μακεδονικού
Βασιλείου».
Μυρωμένο
λάδι
Νεκρικός
θρήνος, όστρακο από λήκυθο, η
οποία περιείχε μυρωμένο έλαιο και βρέθηκε ως κτέρισμα στο νεκροταφείο των
τύμβων των Τημενιδών. (ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΥΠΠΟ/STR). The new findings
were presented by Kottaridi during the 27th meeting of the Archaeological
proceedings in Macedonia and Thrace.
Από
την άφθονη κεραμική ξεχωρίζει το πλήθος των λευκών ληκύθων, αγγεία που
περιείχαν μυρωμένο λάδι και χρησιμοποιούνταν αποκλειστικά για ταφική χρήση,
αλλά και ένα σιδερένιο ξίφος πολεμιστή, πιθανόν του βασιλιά Περδίκκα Β΄- στη
χρονολόγηση βοηθά και ένα νόμισμα του Περδίκκα Β'(454-413 π.Χ.).
The paintings found at Vergina are of extraordinarily high quality and historical importance.
Η
μελέτη των ευρημάτων χρονολογεί το ταφικό σύνολο στο 420-410 π.Χ. και παρά τη
σύληση του συνόλου των τάφων, τα κτερίσματα εντυπωσιάζουν με την ποικιλία, την
ποιότητα και την ποσότητά τους, κερδίζοντας επάξια τον χαρακτηρισμό «θησαυρός»,
ανέφερε η κ. Κοτταρίδη.