Κώστας Βάρναλης, «Αφροδίτη»

Alexandre Charles Guillemo, Mars and Venus Surprised by Vulcan, 1827

Σ’ αυτιά της των αθάνατων ακόμα

το ηχερό λαμπαδιάζει γελοκόπι!

Του ζαβοπόδη αντρός της ως εκόπη

το δολερό το δίχτ’, η χρυσοκόμα

Ingres, Vénus Anadyomène, 1848

η Αφροδίτη πετάχτη αιθεροδρόμα

στης Πάφος τον αφρό. Το λυροκόπι

των Ερώτων, που τα φτερά τους κόποι

δεν τα γγίζουν, ιλάρωνέ την. Χρώμα

Titian, Venus with a Mirror, circa 1555

κι αχνάρια της ντροπής απ’ τη χιονάτη

τη σάρκα οι Χάρες σβήσαν και με λάδι

άφθαρτο την αλείψανε. Κι ω! νά τη!

So-called “Venus de Milo” (Aphrodite from Melos). Parian marble, ca. 130-100 BC? Found in Melos in 1820. Vénus de Milo. Marbre de Paros, vers 130-100 av. J.-C. ? Provenance : Mélos (moderne Milo), 1820.

πιο αγνή πηδάει στης θάλασσας τ’ απλάδι

και στον ήλιο, που γέρνει ουρανοφλόγος,

δεν της κολλάει ούτε νερό ούτε λόγος!

Από το βιβλίο: Κώστας Βάρναλης, «Ποιητικά», Εκδόσεις Κέδρος, Αθήνα 1956, σελ. 167.

Αριστ. φωτ. via Δημοθοίνια. Δεξιά, ο Κώστας Βάρναλης το 1914 (ΕΛΙΑ).