Giorgio de Chirico, Hermetic Melancholy, 1918-1919
Γεννήθηκα την
εποχή του χαλκού
τώρα
δεν με θυμάται πια
κανένας
σκεπάσαν τους
βωμούς μου δάφνες και φρύγανα.
Πικραμύγδαλο, συ
έρωτά μου,
ήπια τρία βαρέλια
ρετσίνα στην Δόμνα
χτες, για να
ξεχάσω
ρούφηξα τον
Aλιάκμονα, τον σφοδρό Bαρδάρη
- οι λιμναίοι
οικισμοί της Θεσσαλίας
μείναν ξεροί για
χάρη σου.
Περιμένω τρεις
χιλιάδες χρόνια να πεθάνω,
αδύναμος να
αποσυντεθώ τόσο που σ' αγαπώ.
Oskar Kokoschka, Knight
Errant (Self-Portrait), 1915
(από τα Ποιήματα, Kαστανιώτης 1987)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου