Λευτέρης Πούλιος, «Το εμπόρευμα»

John Keane, Choice, 1993

Είμαι δεσμώτης κάτω από την υψηλή δικαιοσύνη ενός

χαμόγελου και θλίβομαι άμετρα για τον πλανήτη

που ‘χασε όλη την αγνότητα

λουσμένος στον κατακλυσμό της ανθρώπινης μωρίας.

Φτηνά ή ακριβά όλα πουλιούνται. Καθετί γίνεται

για να πουληθεί και να πουληθεί γρήγορα.

Ο άνεμος και το κύμα από τους εμπόρους πουλήθηκαν.

Ό,τι γεύτηκαν η ευγένεια και το έγκλημα, ό,τι γνωρίζει

ο έρωτας και η καθημερινή επιθυμία των όχλων,

έχει πουληθεί. Ό,τι η τέχνη

και η επιστήμη αναγνώρισαν, έχει πουληθεί.

Οι ξαναμμένες κραυγές των οδών, εφαρμογές

και ιδέες έχουν πουληθεί. Κάθε πράμα

έχει την αξία του στην αγορά. Τα βρόμικα

εσώρουχα της Μπαρντό αξίζουν όσο ένας Ρέμπραντ.

Η αναρχία των μαζών προβάλλεται στις βιτρίνες

των καταστημάτων. Έχουν πουληθεί τρελά μυστικά

για κάθε ακολασία.

Όλοι δίνουν νωρίς την παραγγελιά τους.

John Keane, Fairy Tales of London 1, 1992

Χιλιάδες πλανήτες σε τροχιά γύρω από μαύρη τρύπα; Planets Around a Black Hole? ― Calculations Show Possibility of Bizarre Worlds

Ιάπωνες επιστήμονες για πρώτη φορά υποστηρίζουν ότι είναι πιθανό πως ένας πλανήτης μπορεί να βρίσκεται σε τροχιά όχι μόνο γύρω από ένα άστρο, αλλά και από μια μαύρη τρύπα. Δεν αποκλείουν, σύμφωνα με τους υπολογισμούς τους, ότι χιλιάδες πλανήτες περιφέρονται γύρω από τεράστιες μαύρες τρύπες. Protoplanetary disks around stars may not be the only site for planet formation in the Universe, according to a team of theoretical astrophysicists from Japan. The researchers propose a new site of planet formation: a dusty torus around supermassive black holes in active galactic nuclei. Artist's impression of planets orbiting a supermassive black hole. Credit: Kagoshima University

Ιάπωνες επιστήμονες για πρώτη φορά υποστηρίζουν ότι είναι πιθανό πως ένας πλανήτης μπορεί να βρίσκεται σε τροχιά όχι μόνο γύρω από ένα άστρο, αλλά και από μια μαύρη τρύπα. Δεν αποκλείουν, σύμφωνα με τους υπολογισμούς τους, ότι χιλιάδες πλανήτες περιφέρονται γύρω από τεράστιες μαύρες τρύπες.

«Με τις κατάλληλες συνθήκες, οι πλανήτες μπορεί να σχηματισθούν ακόμη και σε ακραία περιβάλλοντα, όπως γύρω από μια μαύρη τρύπα», δήλωσε ο καθηγητής Κεΐτσι Γουάντα του Πανεπιστημίου Καγκοσίμα.

This is the first direct image taken of a supermassive black hole, located at the galactic core of Messier 87. It shows a heated accretion ring orbiting the object at a mean separation of 350 AU, or ten times larger than the orbit of Neptune around the Sun. Credit: EHT Collaboration

Σύμφωνα με την κυρίαρχη θεωρία, οι πλανήτες σχηματίζονται από σκόνη και άλλα υλικά σε ένα πρωτοπλανητικό δίσκο πέριξ κάποιου νεαρού άστρου. Όμως τα νεαρά άστρα δεν είναι τα μόνα σώματα στο σύμπαν που διαθέτουν τέτοιους δίσκους γύρω τους. Οι Ιάπωνες ερευνητές εστίασαν σε τέτοιους δίσκους γύρω από μαύρες τρύπες στο κέντρο ενεργών γαλαξιακών πυρήνων (κβάζαρ).

Το περιβάλλον μιας υπερμεγέθους μαύρης τρύπας  (SMBH=supermassive black holes)

Μερικές υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες έχουν μεγάλες ποσότητες υλικών που περιφέρονται γύρω τους με τη μορφή ενός δίσκου με μεγάλη πυκνότητα και βάρος, ο οποίος μπορεί να έχει μάζα εκατοντάδες χιλιάδες φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου και ένα δισεκατομμύριο φορές μεγαλύτερη από τη μάζα ενός πρωτοπλανητικού δίσκου γύρω από άστρο.

«Οι υπολογισμοί μας δείχνουν ότι δεκάδες χιλιάδες πλανήτες με μάζα δεκαπλάσια της Γης είναι δυνατό να σχηματισθούν σε απόσταση περίπου δέκα ετών φωτός από μια μαύρη τρύπα. Συνεπώς γύρω από τις μαύρες τρύπες είναι πιθανό να υπάρχουν πλανητικά συστήματα σε εκπληκτική κλίμακα», ανέφερε ο καθηγητής Εϊχίρο Κοκούμπο του Εθνικού Αστρονομικού Παρατηρητηρίου της Ιαπωνίας.

Προς το παρόν πάντως δεν υπάρχουν επιστημονικές τεχνικές που να επιτρέπουν την ανίχνευση πλανητών γύρω από μαύρες τρύπες, εφόσον όντως υπάρχουν. Οι Ιάπωνες ερευνητές όμως περιμένουν ότι, με τη μελέτη τους, ανοίγει ο δρόμος για ένα νέο πεδίο αστρονομίας.

Πηγές: Planet Formation around Super Massive Black Holes in the Active Galactic Nuclei. Astrophysical Journal, 2019 [link] - https://www.cfca.nao.ac.jp/en/pr/20191125 - https://www.amna.gr/home/article/411027/Ereuna-Mporei-na-uparchoun-planites-guro-kai-apo-maures-trupes%E2%80%93ochi-mono-astra

Επιβεβαιώθηκε η ύπαρξη υδρατμών στην Ευρώπη, δορυφόρο του Δία. Scientists Confirm Water Vapor on Europa

Επιστήμονες του Goddard Space Flight Center της NASA, στο Γκρίνμπελτ του Μέριλαντ, εντόπισαν υδρατμούς για πρώτη φορά πάνω από την επιφάνεια της Ευρώπης, χρησιμοποιώντας ένα από τα μεγαλύτερα τηλεσκόπια του κόσμου, στη Χαβάη. An international research team led out of NASA’s Goddard Space Flight Center in Greenbelt, Maryland, has detected the water vapor for the first time above Europa’s surface. The team measured the vapor by peering at Europa through one of the world’s biggest telescopes in Hawaii. An artist's illustration of a plume of water vapor emanating from Jupiter's moon Europa. Credits: NASA/ESA/K. Retherford/SWRI

Η Ευρώπη, το παγωμένο φεγγάρι του Δία, αποτελεί έναν από τους πλέον σημαντικούς στόχους της επιστημονικής έρευνας για εξωγήινη ζωή στο ηλιακό σύστημα, καθώς ο συγκεκριμένος δορυφόρος φαίνεται ικανός να έχει όλα τα συστατικά που είναι απαραίτητα για την ύπαρξη ζωής.

An international research team led out of NASA’s Goddard Space Flight Center have obtained the first direct detection of water vapor on Jupiter’s moon, Europa. This video explains the findings. Music provided by Killer Tracks: "Cross the Line" - Wally Gagel & Xandy Barry. Keck Observatory visuals provided by: Sean Goebel/W. M. Keck Observatory.

Οι επιστήμονες θεωρούν ότι ένα από αυτά, το νερό σε υγρή μορφή, είναι παρόν κάτω από την παγωμένη επιφάνεια, και ότι κάποιες φορές εκτινάσσεται στο διάστημα σε μεγάλους πίδακες, ωστόσο ως τώρα κανείς δεν ήταν σε θέση να επιβεβαιώσει την παρουσία νερού σε αυτούς τους πίδακες μετρώντας απευθείας μόρια νερού. Αυτό άλλαξε, χάρη στη δουλειά επιστημόνων του Goddard Space Flight Center της NASA στο Γκρίνμπελτ του Μέριλαντ, που εντόπισαν υδρατμούς για πρώτη φορά πάνω από την επιφάνεια της Ευρώπης, χρησιμοποιώντας ένα από τα μεγαλύτερα τηλεσκόπια του κόσμου, στη Χαβάη.

On the left is a view of Europa taken from 2.9 million kilometers (1.8 million miles) away on March 2, 1979 by the Voyager 1 spacecraft. Next is a color image of Europa taken by the Voyager 2 spacecraft during its close encounter on July 9, 1979. On the right is a view of Europa made from images taken by the Galileo spacecraft in the late 1990s. Credits: NASA/JPL

Η επιβεβαίωση της παρουσίας υδρατμών πάνω από την Ευρώπη βοηθά τους επιστήμονες να κατανοήσουν καλύτερα τους «μηχανισμούς» στο φεγγάρι- π.χ. ενισχύει την ιδέα (για την οποία οι επιστήμονες είναι αρκετά βέβαιοι) ότι υπάρχει ένας ωκεανός νερού σε υγρή μορφή, ίσως διπλάσιος σε μέγεθος από αυτόν της Γης, κάτω από το παχύ κέλυφος από πάγο του φεγγαριού. Άλλη μια πηγή νερού για τους πίδακες, εκτιμούν κάποιοι επιστήμονες, θα μπορούσε να είναι ρηχά κοιτάσματα λιωμένου πάγου, όχι πολύ κάτω από την επιφάνεια. Επίσης είναι πιθανόν το ισχυρό πεδίο ακτινοβολίας του Δία να αποσπά μόρια νερού από το παγωμένο κέλυφος της Ευρώπης, αν και πρόσφατες έρευνες μάλλον αποδυναμώνουν αυτή τη θεωρία.

«Απαραίτητα χημικά στοιχεία (άνθρακας, υδρογόνο, οξυγόνο, άζωτο, φώσφορος και θείο) και πηγές ενέργειας, δύο από τα τρία προαπαιτούμενα για τη ζωή, συναντώνται παντού στο ηλιακό σύστημα. Αλλά το τρίτο – νερό σε υγρή μορφή- είναι κάπως δύσκολο να βρεθεί πέρα από τη Γη» είπε ο Λούκας Παγκανίνι, πλανητικός επιστήμονας της NASA που ηγήθηκε της έρευνας. «Αν και οι επιστήμονες δεν εντόπισαν ακόμα απευθείας νερό σε υγρή μορφή, βρήκαμε το επόμενο καλύτερο: Νερό σε μορφή υδρατμών».

Ο Παγκανίνι και η ομάδα του επισημαίνουν σε άρθρο που δημοσιεύτηκε στο Nature Astronomy πως εντόπισαν αρκετό νερό να έχει αποδεσμεύεται από την Ευρώπη (2.360 κιλά ανά δευτερόλεπτο) για να γεμίσει μια ολυμπιακών διαστάσεων πισίνα μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα. Ωστόσο οι επιστήμονες ανακάλυψαν πως το νερό δεν εμφανίζεται συχνά- τουλάχιστον σε ποσότητες που είναι αρκετά μεγάλες για να εντοπιστούν από τη Γη, είπε ο Παγκανίνι.

Water molecules emit specific frequencies of infrared light as they interact with solar radiation. Credits: Michael Lentz/NASA Goddard

Η ομάδα των ερευνητών εντόπισε τα αχνά μα καθαρά ίχνη υδρατμών μόνο μία φορά μέσα σε διάστημα 17 νυχτών παρατήρησης μεταξύ του 2016 και του 2017. Κοιτάζοντας το φεγγάρι από το W.M. Keck Observatory στο ηφαίστειο Μάουνα Κέα στη Χαβάη, οι επιστήμονες είδαν μόρια νερού στην πλευρά του φεγγαριού που «κοιτάει» πάντα προς την κατεύθυνση της τροχιάς του γύρω από τον Δία. Στη συνέχεια χρησιμοποίησαν ένα φασματογράφο που μετρά τη χημική σύνθεση των ατμοσφαιρών των πλανητών μέσω του υπέρυθρου φωτός που απορροφούν ή εκπέμπουν. Μόρια όπως αυτά του νερού εκπέμπουν συγκεκριμένες συχνότητες υπέρυθρου φωτός καθώς αλληλεπιδρούν με την ηλιακή ακτινοβολία.

Πριν τον εντοπισμό των υδρατμών είχαν υπάρξει και πολλά άλλα εξαιρετικά ενδιαφέροντα ευρήματα- και στο κοντινό μέλλον αναμένεται να υπάρξουν πιο κοντινές ματιές στον ιδιαίτερα σημαντικό αυτόν κόσμο, χάρη στην αποστολή Europa Clipper, που αναμένεται να εκτοξευτεί στα μέσα της δεκαετίας του 2020.

Πηγές: https://www.nature.com/articles/s41550-019-0933-6 - https://www.nasa.gov/feature/goddard/2019/nasa-scientists-confirm-water-vapor-on-europa - https://www.naftemporiki.gr/story/1534517/epibebaiothike-i-uparksi-udratmon-stin-europi-doruforo-tou-dia

Ένας γαλαξίας με τρεις μαύρες τρύπες στο κέντρο του. Astronomers Find Three Supermassive Black Holes in NGC 6240

Ο ακανόνιστος γαλαξίας NGC 6240 μάλλον προέκυψε από την συγχώνευση τριών γαλαξιών. NGC 6240 harbors three supermassive black holes at its core: the northern black hole (N) is active and was known before; the zoomed-in new high-spatial resolution image shows that the southern component consists of two supermassive black holes (S1 and S2); the green color indicates the distribution of gas ionized by radiation surrounding the black holes; the red lines show the contours of the starlight from the galaxy and the length of the white bar corresponds to 1,000 light years. Image credit: P. Weilbacher, Leibniz Institute for Astrophysics Potsdam / NASA / ESA / Hubble Heritage / STScI / AURA / Hubble Collaboration / A. Evans, University of Virginia, Charlottesville / NRAO / Stony Brook University.

Οι ερευνητές W. Kollatschny et al στην δημοσίευσή τους με τίτλο «NGC 6240: A triple nucleus system in the advanced or final state of merging» στο περιοδικό Astronomy & Astrophysics αναφέρουν την ανακάλυψη τριών τεράστιων μαύρων τρυπών στον ακανόνιστο γαλαξία NGC 6240. Ο γαλαξίας αυτός απέχει απόσταση περίπου 300 εκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη.

These images reveal the final stage of a union between two galactic nuclei in the messy core of the merging galaxy NGC 6240. The image at left shows the entire galaxy. At right is a close-up of the two brilliant cores of this galactic union. This view, taken in infrared light, pierces the dense cloud of dust and gas encasing the two colliding galaxies and uncovers the active cores. The hefty black holes in these cores are growing quickly as they feast on gas kicked up by the galaxy merger. Credit: NASA, ESA, W. M. Keck Observatory, Pan-STARRS and M. Koss (Eureka Scientific, Inc.)

Οι αστρονόμοι θεωρούσαν ότι το σύστημα NGC 6240 βρίσκεται στην τελική κατάσταση συγχώνευσης δυο γαλαξιών και ότι περιέχει στο γαλαξιακό του κέντρο δύο υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες.  Όμως, η νέα μελέτη δείχνει ότι περιέχονται τρεις υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες. Αυτό δείχνει πως ο γαλαξίας NGC 6240 μπορεί να σχηματίστηκε από μια σύγκρουση μεταξύ τριών γαλαξιών.

Οι μαύρες τρύπες έχουν μάζες μεγαλύτερες από 9×10⁷ M_⊙  (=90 εκατομμύρια φορές η μάζα του ήλιου) και βρίσκονται μέσα σε μια περιοχή μεγέθους ενός μόνο 1 kpc (= 3260 έτη φωτός) στο σύστημα NGC 6240.

Σύμφωνα με τον Peter Weilbacher, συν-συγγραφέα της παραπάνω μελέτης, αυτή είναι η πρώτη ένδειξη της ταυτόχρονης συγχώνευσης τριών γαλαξιών και των κεντρικών μαύρων τρυπών τους.

Πηγές: NGC 6240: A triple nucleus system in the advanced or final state of merging. Astronomy & Astrophysics, 2019; DOI: 10.1051/0004-6361/201936540 - http://www.sci-news.com/astronomy/three-supermassive-black-holes-ngc-6240-07832.html - https://physicsgg.me/2019/11/22/

Τεχνική «ψύξη» – Η ιατρική μέθοδος που υπόσχεται να σώζει ζωές. Humans placed in suspended animation for the first time

Τα πάνω κάτω στην ιατρική υπόσχεται να φέρει μία πρωτοποριακή μέθοδος, η οποία αναμένεται να δώσει πολύτιμο χρόνο στους χειρουργούς, ώστε να σώσουν σοβαρά τραυματισμένους ασθενείς που είναι σε κρίσιμη κατάσταση. Doctors have placed humans in suspended animation for the first time, as part of a trial in the US that aims to make it possible to fix traumatic injuries that would otherwise cause death. shapecharge/Getty

Σύμφωνα με τον Guardian γιατροί εφάρμοσαν για πρώτη φορά σε άνθρωπο, στις ΗΠΑ, μια διαδικασία η οποία περιλαμβάνει την ταχύτατη «ψύξη» του εγκεφάλου των τραυματιών σε θερμοκρασία κάτω των 10 βαθμών Κελσίου, με την αντικατάσταση του αίματος τους από ένα αλατούχο διάλυμα.

Σύμφωνα με τον Guardian το διάλυμα διοχετεύεται απευθείας στην κεντρική αορτή που μεταφέρει το αίμα από την καρδιά στο υπόλοιπο σώμα. Η μέθοδος που είναι γνωστή και ως «επείγουσα συντήρηση και αναζωογόνηση» (EPR) αναστέλει, ουσιαστικά, τον βασικό μεταβολισμό και εφαρμόζεται σε τραυματίες που κινδυνεύουν να πεθάνουν από αιμορραγία, έχοντας υποστεί καρδιακή ανακοπή.

Τέτοιου είδους σοβαρές περιπτώσεις είναι για παράδειγμα άνθρωποι που έχουν δεχθεί επίθεση από μαχαίρι ή πιστόλι και στατιστικά έχουν κάτω από 5% πιθανότητα επιβίωσης.

Ο δρ. Σάμουελ Τίσερμαν, του πανεπιστημίου του Μέριλαντ στη Βαλτιμόρη, παρουσίασε πρόσφατα τη δοκιμή σε συμπόσιο της Ακαδημίας Επιστημών στη Νέα Υόρκη.

«Κάτι σουρεαλιστικό»

The normal human body temperature is around 37°C (98.6°F). The dangerous condition known as hypothermia begins to set in at 35°C (95°F) and is the cause of at least 1,500 deaths a year in the United States. One of the lowest documented body temperatures from which someone with accidental hypothermia has survived is 13.0°C (55.4°F) when a 7-year-old girl nearly drowned in Sweden. The new EPR technique, however, cools the body to as low as 10°C (50°F). Trials are being conducted by the university on patients with acute trauma – such as a gunshot or stab wound. To be a candidate for the treatment, their heart must have stopped beating (cardiac arrest) and they must have lost more than half of their blood. The EPR method involves rapidly cooling the patient by replacing all their blood with ice-cold saline, which is pumped into the aorta. Brain activity almost completely stops. The patient is then disconnected from the cooling system and transferred to the operating theatre.

Όπως σχολιάζει ο Guardian, ο γιατρός επιβεβαίωσε πως η τεχνική δοκιμάστηκε σε τουλάχιστον έναν ασθενή, ωστόσο απέφυγε να απαντήσει κατά πόσο η επιχείρηση στέφθηκε με επιτυχία και ο τραυματίας επιβίωσε.

Παράλληλα, μιλώντας στο περιοδικό New Scientist, ο γιατρός χαρακτήρισε «σουρεαλιστική» την πρώτη φορά που εφάρμοσαν την πειραματική αυτή τεχνική σε άνθρωπο.

Η ταχεία μείωση της θερμοκρασίας σε σοβαρά τραυματισμένους ασθενείς, στοχεύει στο να μειώσει την εγκεφαλική δραστηριότητα και να επιβραδύνει τους οργανικούς ρυθμούς, ώστε να δώσει στους χειρουργούς πολύτιμα επιπλέον λεπτά. Μόλις οι γιατροί αντιμετωπίσουν το τραύμα, επαναφέρουν τον ασθενή σε φυσιολογική θερμοκρασία και ακολουθεί η αναζωογόνησή του.

Μειώνονται οι εγκεφαλικές βλάβες

Με την μέθοδο αυτή εκτιμάται πως μειώνεται και οι εγκεφαλικές βλάβες που προκαλούνται συχνά σε όσους τραυματίζονται σοβαρά.

Όταν η καρδιά σταματά, ανακόπτεται η κυκλοφορία του αίματος και πέφτουν τα επίπεδα του οξυγόνου στον εγκέφαλο. Μέσα στα πρώτα πέντε λεπτά, οι βλάβες που προκαλούνται είναι μη αναστρέψιμες.

Μία από τις δυνητικές επιπλοκές της μεθόδου πάντως, θεωρείται η πιθανή ζημιά στα κύτταρα κατά την αναζωογόνηση σε φυσιολογικά επίπεδα θερμοκρασίας μετά το χειρουργείο. Οι γιατροί θα συγκρίνουν τα αποτελέσματα από 20 άνδρες και γυναίκες στους οποίους θα εφαρμοστεί η τεχνική EPR.

Εκτιμάται πως έως το τέλος της χρονιάς ο αριθμός αυτός θα έχει συμπληρωθεί από περιστατικά στα οποία οι συγγενείς θα δώσουν τη συγκατάθεσή τους και τα αποτελέσματα θα παρουσιαστούν στα τέλη του 2020 ή και αργότερα.

«Προσπαθούμε να σώσουμε ζωές»

Surgeons at work. At the University of Maryland doctors are trialling EPR, emergency preservation and resuscitation, for patients. Photograph: Sergey Mironov/Alamy

Προηγούμενες έρευνες πάνω σε γουρούνια έδειξαν πως όντως σε πολλές περιπτώσεις η μέθοδος είναι σωτήρια αν και αυτό δεν σημαίνει πως έχει 100% επιτυχία: «Αισθανθήκαμε ότι ήταν ώρα να το δοκιμάσουμε σε ανθρώπους», δήλωσε ο Τίσερμαν στο New Scientist.

«Τώρα το κάνουμε και μαθαίνουμε πολλά καθώς προχωρούν οι δοκιμές. Μόλις αποδείξουμε ότι λειτουργεί σε αυτές τις περιπτώσεις, θα είμαστε θέσει να επεκτείνουμε την εφαρμογή του για να βοηθήσουμε ασθενείς που σε αντίθετη περίπτωση δεν θα επιβίωναν».

Ο ίδιος αποκλείει τις διάφορες θεωρίες που ήδη έκαναν την εμφάνισή τους, για την πιθανή εφαρμογή της τεχνικής και σε επανδρωμένες αποστολές στο διάστημα. «Θέλω να ξεκαθαρίσω ότι δεν προσπαθούμε να στείλουμε αστροναύτες στον Κρόνο. Απλώς προσπαθούμε να κερδίσουμε λίγο παραπάνω χρόνο για να σώσουμε ζωές».

Ο Κέβιν Φονγκ, σύμβουλος – αναισθησιολόγος στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο του Λονδίνου εξηγεί πως η επείγουσα συντήρηση και αναζωογόνηση μπορεί να μετατρέψει ένα επείγον περιστατικό «δευτερολέπτων» σε μία κατάσταση που οι γιατροί θα μπορούν να διαχειριστούν ακόμα και για αρκετά λεπτά.

«Οι καρδιοχειρουργοί κάνουν κάτι παρόμοιο εδώ και δεκαετίες αλλά αυτή η δοκιμή είναι για την εξέλιξη της μεθόδου και σε άλλα επείγοντα περιστατικά. Στην ιατρική προσπαθούμε πάντα να «θολώσουμε» το όριο μεταξύ ζωής και θανάτου, και να φέρουμε την ελπίδα εκεί που δεν υπήρχε στο παρελθόν».

Πηγές: https://www.newscientist.com/article/2224004-exclusive-humans-placed-in-suspended-animation-for-the-first-time/ - https://www.theguardian.com/science/2019/nov/20/humans-put-into-suspended-animation-for-first-time - https://www.tovima.gr/2019/11/22/science/texniki-psyksi-i-iatriki-methodos-pou-yposxetai-na-sozei-zoes/

Εξωγήινα σάκχαρα βασικά για τη ζωή ανιχνεύθηκαν για πρώτη φορά σε μετεωρίτες. First Detection of Sugars in Meteorites Gives Clues to Origin of Life

Ο στερεοχημικός τύπος της ριβόζης και ο μετεωρίτης Murchison. An international team has found sugars essential to life in meteorites. The new discovery adds to the growing list of biologically important compounds that have been found in meteorites, supporting the hypothesis that chemical reactions in asteroids – the parent bodies of many meteorites – can make some of life’s ingredients. If correct, meteorite bombardment on ancient Earth may have assisted the origin of life with a supply of life’s building blocks. This is a model of the molecular structure of ribose and an image of the Murchison meteorite. Ribose and other sugars were found in this meteorite. Credits: Yoshihiro Furukawa

Ιάπωνες και Αμερικανοί επιστήμονες ανακάλυψαν για πρώτη φορά μέσα σε μετεωρίτες σάκχαρα ουσιώδη για τη ζωή στη Γη. Η ανακάλυψη ενισχύει την άποψη ορισμένων επιστημόνων ότι ο βομβαρδισμός κάποτε του πλανήτη μας από αστεροειδείς -τα μητρικά σώματα των μετεωριτών- υπήρξε η πηγή των θεμελιωδών λίθων της ζωής.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Γιοσιχίρο Φουρουκάβα του Πανεπιστημίου Τοχόκου και τον Ντάνι Γλάβιν του Κέντρου Διαστημικών Πτήσεων Goddard της NASA, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), ανακάλυψαν τα σάκχαρα (ριβόζη, ξυλόζη, αραβινόζη) σε δύο μετεωρίτες πλούσιους σε άνθρακα που έχουν βρεθεί στη Γη (τους NWA 801 και Murchison).

Οι ποσότητες της ριβόζης και των άλλων σακχάρων που ανιχνεύθηκαν, ήταν από 2,3 έως 11 μέρη ανά δισεκατομμύριο (ppb) στον πρώτο μετεωρίτη και από 6,7 έως 180 ppb στον δεύτερο. Οι επιστήμονες θεωρούν απίθανη τη «μόλυνση» των δειγμάτων από γήινα σάκχαρα.

Artist’s concept of meteors impacting ancient Earth. Some scientists think such impacts may have delivered water and other molecules useful to emerging life on Earth. Credits: NASA's Goddard Space Flight Center Conceptual Image Lab

Ιδίως η ριβόζη είναι σημαντικό σάκχαρο, καθώς αποτελεί βάση για το μόριο του RNA. Ορισμένοι επιστήμονες θεωρούν πιθανότερο ότι το RNA εμφανίστηκε πρώτο στη Γη και στη συνέχεια εξελίχτηκε το DNA. Το RNA μπορεί να δράσει ως καταλύτης σε χημικές αντιδράσεις, καθώς επίσης να δημιουργήσει αντίγραφα του εαυτού του, κάτι που δεν μπορεί να κάνει το DNA, γι’ αυτό το RNA ίσως προηγήθηκε, ανοίγοντας το δρόμο για τη ζωή που ακολούθησε. Σήμερα πια το RNA ενεργεί ως αγγελιαφόρος του DNA, αντιγράφοντας τις γενετικές οδηγίες που περιέχει το τελευταίο και μεταφέροντας τις μέσα στο κύτταρο.

Στο παρελθόν είχαν βρεθεί άλλα βιομόρια σε μετεωρίτες, όπως αμινοξέα, από όπου δημιουργούνται οι πρωτεΐνες. Όμως μέχρι σήμερα δεν είχαν ανακαλυφθεί σάκχαρα. Από την άλλη, οι ερευνητές δεν ανακάλυψαν στους μετεωρίτες το σάκχαρο του DNA (2-δεοξυ-D-ριβόζη).

«Η έρευνα μας παρέχει την πρώτη άμεση ένδειξη για την ύπαρξη ριβόζης στο διάστημα και την μεταφορά της στη Γη. Αυτό το εξωγήινο σάκχαρο μπορεί να συνέβαλε στο σχηματισμό του RNA στη Γη, οδηγώντας πιθανώς στην προέλευση της ζωής», ανέφερε ο Φουρουκάβα.

This is a mosaic image of asteroid Bennu, from NASA’s OSIRIS-REx spacecraft. The discovery of sugars in meteorites supports the hypothesis that chemical reactions in asteroids – the parent bodies of many meteorites – can make some of life’s ingredients. Credits: NASA/Goddard/University of Arizona

Οι Ιάπωνες και Αμερικανοί επιστήμονες περιμένουν με ενδιαφέρον να αναλύσουν τα δείγματα από αστεροειδείς, τα οποία θα φέρουν στη Γη η ιαπωνική αποστολή Hayabusa2 από τον αστεροειδή Ριούγκου (το 2020) και η αμερικανική Osiris-Rex από τον αστεροειδή Μπενού (το 2023).

Πηγές: https://www.nasa.gov/press-release/goddard/2019/sugars-in-meteorites - https://www.kathimerini.gr/1052586/article/epikairothta/episthmh/e3wghina-sakxara-vasika-gia-th-zwh-anixney8hkan-gia-prwth-fora-se-metewrites

Παντελής Μπουκάλας, «Καπνός αι ημέραι μου»

Juan Gris, Smoker, 1913

«Μα τι θαρρούν οι άκαπνοι./ Πώς έτσι απλά κόβεται το ρημάδι

Τάχα υπόθεση δαχτύλων και συνήθειας;/ Πώς σημαδεύεις με την κόκκινη γραμμή

Ένα τσιγάρο/ Το κυκλώνεις/ Και καθαρίζεις

Απαγορεύεις αποκλείεις οστρακίζεις;

Χορτάρι λένε πώς καπνίζουμε ή χαρτί;/ Λέξεις καπνίζουμε.

Όσες μας δόθηκαν ακέραιες να πανηγυρίζουν

Κι όσες απόμειναν χλομές./ Και ιστορίες./ Τις τρεις, τις πέντε ιστορίες

Που απαρτίζουν έναν άνθρωπο./ Φιλιά και λέξεις./ Παρέες γέλια ανέκδοτα

Τραγούδια μοιρολόγια/ Κρασί και τσίπουρο/ Φαρμάκια

Γονατισμένες μνήμες/ Κομμένους δρόμους/ Όνειρα διψαλέα

Ηττημένα όνειρα/ Πρόσωπα ανεπίστροφα

Το τρέμουλο του πρώτου αγγίγματος

Τον τρόμο του στερνού.

Αυτά ο καπνός μας/ Αυτά το σήμα το ευανάγνωστο.

Και σπίρτο δε χρειάζεται/ Καν αναπτήρας.

Αρκεί μια σπίθα τοσηδά/ Απ’ την τριβή του νου

Στης μνήμης μας την πέτρα πάνω.

Γερνάει ωστόσο ο καιρός/ Αγκομαχάει το αίμα

Μαχαίρι λένε οι γιατροί/ Ρουφώντας τον καπνό τους απολαυστικά.

Μαχαίρι. Πού το πρόβλημα.

Θα υπάρχουν πάντοτε ιστορίες να καπνίζουμε/ από μέσα μας

Ή, σε άλλα ελληνικά, ωμότερα/

θα υπάρχει πάντα βίος για να ζήσουμε από μέσα μας.

Πλην κάποτε καπνίζουμε το εαυτό μας να καπνίζει

Ποζάροντας σε άφαντο καθρέφτη

Ντυμένοι ύφος μελαγχολικό, περίσκεπτο.

Αλλά και τότε την αλήθεια μας καπνίζουμε,

Μόνο δεν έχει αίμα ο καπνός.»

Constantin Somov, A naked man with a cigarette, 1933

Π. Μπουκάλας, Ρήματα, εκδ. Άγρα

Μακάβριο αρχαιολογικό εύρημα: Βρέθηκαν θαμμένα βρέφη με «κράνη» από κρανία παιδιών. Infants Were Buried Wearing Helmets Made from Kids' Skulls. And Archaeologists Are Puzzled

Σύμφωνα με τους ειδικούς, φαίνεται πως θάφτηκαν πριν από 2.100 χρόνια. The infant skeletons date back 2,100 years and were wearing the skulls of children, which likely still had flesh on them at the time of burial. (Image: © Sara Juengst)

Ένα μακάβριο εύρημα αντίκρισαν αρχαιολόγοι στο Εκουαδόρ, όταν ανακάλυψαν δύο θαμμένα βρέφη που φορούσαν «κράνη» από κρανία άλλων παιδιών. Σύμφωνα με τους ειδικούς, φαίνεται πως θάφτηκαν πριν από 2.100 χρόνια.

Ruins of a sanctuary used by the Inca to sacrifice children to their gods was discovered by archaeologists in at a coastal ruin complex in Peru in 2016. Experts digging at Chotuna-Chornancap (pictured), in north Lima, discovered 17 graves dating to at least the 15th century.

Οι σκελετοί των δύο παιδιών βρέθηκαν μαζί με άλλες εννιά τάφους στον αρχαιολογικό χώρο Salango στην ακτή του κεντρικού Εκουαδόρ. Η ανασκαφή πραγματοποιήθηκε το διάστημα 2014-2016, ωστόσο, οι αρχαιολόγοι δημοσιοποίησαν λεπτομέρειες για τα ευρήματά τους προσφάτως.

Η ομάδα υποστηρίζει, όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα του Live Science, ότι πρόκειται για τη μόνη γνωστή υπόθεση όπου κρανία παιδιών χρησιμοποιήθηκαν ως κράνη για βρέφη που θάφτηκαν. Μέχρι στιγμής, οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν γιατί πέθαναν τα παιδιά και τα βρέφη.

Archaeologists unearthed 11 burials in South America, two of which were infants with 'helmets' made from the skulls of other children.

Τα κράνη τοποθετήθηκαν σφιχτά στα κεφάλια των νεκρών βρεφών, όπως διαπίστωσαν οι ειδικοί. Επιπλέον, φαίνεται ότι τα κρανία των μεγαλύτερων σε ηλικία παιδιών, είχαν ακόμη σάρκα πάνω τους όταν μετατράπηκαν σε κράνη, διότι αν δεν είχαν, δεν θα μπορούσαν να είχαν προσαρμοστεί στα κεφαλάκια τους...

Ερωτήματα προκάλεσε στους ειδικούς και ο εντοπισμός μιας φάλαγγας δακτύλου, σφηνωμένη ανάμεσα στο κεφάλι και το «κράνος» βρέφους. Άγνωστο είναι σε ποιον ανήκε, σύμφωνα με τη Sara Juengst, συγγραφέα του επιστημονικού άρθρου και καθηγήτρια ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας, Σάρλοτ.

Οι αρχαιολόγοι δεν μπορούν να καταλήξουν στον ακριβή λόγο που τοποθετήθηκαν στα κεφάλια των νηπίων κράνη από κρανία άλλων παιδιών. Ωστόσο, ένα πιθανό σενάριο είναι να επρόκειτο για μία προσπάθεια να προστατευθούν οι «άγριες» ψυχές τους, καθώς δεν είχαν προλάβει να κοινωνικοποιηθούν.

Κοντά στο σημείο ταφής τους βρέθηκαν αρχαία αγαλματίδια προγόνων, φτιαγμένα από πέτρα, εύρημα που εξηγεί τη θεωρία περί προστασίας, όπως εκτιμούν οι αρχαιολόγοι.

Lesions were found on the remains of both of the infants (a and d), suggesting the baby suffered some kind of bodily stress, perhaps from malnutrition. One of the skull helmets can be seen in photos b and c. (Image credit: Sara Juengst)

Προηγούμενες ανασκαφές έχουν δείξει ότι λίγο πριν ταφή των παιδιών σημειώθηκε έκρηξη ηφαιστείου, η οποία κάλυψε την περιοχή με στάχτη. Το φαινόμενο αυτό ενδεχομένως να σχετίζεται με τον θάνατό τους, καθώς υπάρχουν στοιχεία που δείχνουν ότι τα παιδιά ήταν υποσιτισμένα.

Έτσι, οι αρχαιολόγοι εκτιμούν ότι ασυνήθιστη αυτή ταφή των παιδιών δεν αποκλείεται να είναι μέρος ενός ευρύτερου τελετουργικού που σχετιζόταν με τις περιβαλλοντικές συνέπειες της έκρηξης.

Πηγές: Sara L. Juengst et al. Unique Infant Mortuary Ritual at Salango, Ecuador, 100 BC, Latin American Antiquity (2019). DOI: 10.1017/laq.2019.79 - https://www.livescience.com/infants-buried-wearing-skull-helmets.html - https://www.cnn.gr/style/politismos/story/197882/makavrio-arxaiologiko-eyrima-vrethikan-thammena-vrefi-me-krani-apo-krania-paidion

Μικρή αλλά όχι μηδαμινή η πιθανότητα εξαφάνισης του ανθρώπινου είδους από φυσική καταστροφή. An upper bound for the background rate of human extinction

Yves Tanguy, The extinction of species II, 1938. Η πιθανότητα εξάλειψης του ανθρώπινου είδους εξαιτίας είτε γνωστών φυσικών καταστροφών (πρόσκρουση αστεροειδούς, εκρήξεις υπερ-ηφαιστείων, κοντινή αστρική έκρηξη κ.α.), είτε άγνωστων, είναι το πολύ έως μία στις 14.000 μέσα σε οποιαδήποτε χρονιά, υποστηρίζει νέα επιστημονική μελέτη. With a warming world, a backlash against vaccines for preventable diseases and the threat of nuclear war, it’s understood that there’s a good chance humanity will bring about its own destruction. Now, scientists have looked at the probability of human extinction in any given year based only on the risk of natural disasters – no anthropogenic involvement required – and the odds could be as high as one in 14,000.

Η πιθανότητα εξάλειψης του ανθρώπινου είδους εξαιτίας είτε γνωστών φυσικών καταστροφών (πρόσκρουση αστεροειδούς, εκρήξεις υπερ-ηφαιστείων, κοντινή αστρική έκρηξη κ.α.), είτε άγνωστων, είναι το πολύ έως μία στις 14.000 μέσα σε οποιαδήποτε χρονιά, υποστηρίζει νέα επιστημονική μελέτη.

Μια τέτοια πιθανότητα -στο μέτρο που έχει βάση και δεν είναι υπερβολικά απαισιόδοξη- δεν διαφέρει πολύ από την πιθανότητα να χτυπηθεί κανείς από κεραυνό στη ζωή του, αν ζήσει έως τα 80 του, που είναι μία στις 15.300, σύμφωνα με την Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (ΝΟΑΑ) των ΗΠΑ. Υπόψη ότι η μέγιστη πιθανότητα 1:14.000 δεν περιλαμβάνει την πιθανότητα εξαφάνισης της ανθρωπότητας λόγω δικής της αυτοκαταστροφής ή λάθους (κλιματική αλλαγή, πυρηνικός ή βιολογικός πόλεμος κ.α.).

Likelihood of extinction rates given our track record of survival so far, with estimated ranges of Hominin extinction rates, mammalian extinction rates, and mass extinction frequency included for reference. Blue horizontal lines indicate likelihood of 10% and 1%. Rates exceeding 6.9 × 10⁻⁵ are ruled out even with the most conservative data. Extending humanity’s track record of survival to match older fossils, the divergence with Homo neanderthalensis, or the origin of Homo creates even stricter bounds. Image credit: Sci Rep. 2019; 9: 11054.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, με επικεφαλής τον Άντριου Σνάιντερ-Μπιτλ, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Scientific Reports», επισημαίνουν ότι «από όλα τα είδη που έχουν υπάρξει (στη Γη), πάνω από το 99% έχουν σήμερα εξαφανιστεί». Τονίζουν ότι «αν και η ανθρώπινη δραστηριότητα έχει αυξήσει δραματικά τους ρυθμούς εξαφάνισης πολλών ειδών, οι εξαφανίσεις των ειδών ήσαν τακτικό φαινόμενο πολύ πριν εμφανιστεί η ανθρωπότητα».

Μερικές από αυτές τις μαζικές εξαφανίσεις του μακρινού παρελθόντος συνέβησαν βαθμιαία, καθώς προκλήθηκαν από σταδιακές μεταβολές των συνθηκών του περιβάλλοντος ή από τον εξελικτικό ανταγωνισμό μεταξύ των ειδών, ενώ άλλες συνέβησαν πιο απότομα εξαιτίας μιας πτώσης στον πλανήτη μας κάποιου μεγάλου αστεροειδούς, λόγω τεράστιων ηφαιστειακών εκρήξεων ή άλλων άγνωστων ακόμη φυσικών διαδικασιών.

Θα μπορούσε κάτι ανάλογο να συμβεί και στην εποχή μας και μάλιστα χωρίς καν να βάλουμε εμείς το (αυτοκαταστροφικό) δαχτυλάκι μας; Δυστυχώς ναι, είναι η απάντηση-προειδοποίηση των επιστημόνων και μάλιστα η πιθανότητα για κάτι τέτοιο δεν είναι αμελητέα. Βέβαια, οι σχετικοί υπολογισμοί ενέχουν μεγάλη αβεβαιότητα.

Όπως λένε οι ερευνητές, «χρησιμοποιώντας μόνο την πληροφορία ότι ο Homo sapiens έχει υπάρξει για τουλάχιστον 200.000 χρόνια, συμπεραίνουμε πως η πιθανότητα η ανθρωπότητα να εξαφανιστεί λόγω φυσικών αιτίων μέσα σε οποιοδήποτε έτος είναι σχεδόν εγγυημένο ότι είναι μικρότερη από μία στις 14.000 και πιθανώς είναι μικρότερη και από μία στις 87.000».

Με άλλα λόγια, αν το δει κανείς με άλλη πιο θετική ματιά, η πιθανότητα να μας πέσει ο ουρανός στο κεφάλι μέσα στο 2020, σχεδόν σίγουρα δεν είναι μεγαλύτερη από μία στις 14.000, ενώ πιθανώς είναι μικρότερη και από μία στις 87.000.

A supervolcano is lurking beneath Yellowstone National Park (Image: Getty)

Η συχνότητα των φυσικών κινδύνων για μαζική εξαφάνιση των ανθρώπων, σύμφωνα με τη μελέτη, είναι περίπου ο εξής: πτώση αστεροειδούς διαμέτρου άνω του ενός χιλιομέτρου κάθε 500.000 χρόνια κατά μέσο όρο, πτώση αστεροειδούς διαμέτρου άνω των πέντε χιλιομέτρων κάθε έξι εκατομμύρια χρόνια, έκρηξη υπερ-ηφαιστείου κάθε 1,1 εκατομμύριο χρόνια, έκρηξη άστρου σούπερ-νόβα κοντά στη Γη κάθε 100 εκατομμύρια χρόνια και έκρηξη ακτίνων γάμα με στόχο τη Γη κάθε 170 εκατομμύρια χρόνια.

Πέντε μεγάλες καταστροφές συν μισή στην εποχή μας

The report’s authors estimated that a rock big enough to cause global catastrophe hits Earth every 15 million years (Image: Nasa)

Μέχρι τώρα, κατά τα τελευταία 541 εκατομμύρια χρόνια έχουν υπάρξει στον πλανήτη μας πέντε μεγάλες μαζικές εξαφανίσεις ειδών και άλλες 13 μικρότερες, σύμφωνα με το «αρχείο» των απολιθωμάτων. Αρκετοί επιστήμονες θεωρούν ότι ήδη βρισκόμαστε στο μέσον μιας έκτης εξαφάνισης, εν πολλοίς ανθρωπογενούς.

Οι μικρότερες φυσικές καταστροφές είναι συχνότερες, αλλά έχουν επίσης μικρότερη πιθανότητα να προκαλέσουν μαζική εξαφάνιση των ανθρώπων. Από την άλλη, υπό επιστημονική συζήτηση βρίσκεται το κατά πόσο ο πραγματικός υπαρξιακός κίνδυνος για την ανθρωπότητα προέρχεται από τις ίδιες τις πράξεις και παραλείψεις της (πόλεμοι, καταστροφή περιβάλλοντος, διαφυγή επικίνδυνων ιών κ.α.). Μερικοί υποστηρίζουν ότι κατά κύριο λόγο ο κίνδυνος για εξαφάνιση της ανθρωπότητας είναι ανθρωπογενής και όχι φυσικός.

Σύμφωνα και με τους ερευνητές, «η επιβίωση του Homo sapiens εδώ και τουλάχιστον 200.000 χρόνια δεν μπορεί να αποκλείσει την πιθανότητα πολύ υψηλότερων πιθανοτήτων εξαφάνισης στο μέλλον από σύγχρονες αιτίες όπως τα πυρηνικά όπλα ή η ανθρωπογενής κλιματική αλλαγή».

Τονίζουν επίσης ότι ορισμένοι φυσικοί κίνδυνοι μπορεί να κλιμακωθούν επικίνδυνα από ανθρωπογενείς παράγοντες. Για παράδειγμα, μια πρόσκρουση μικρομεσαίου αστεροειδούς σε μια χώρα με πυρηνικά μπορεί λανθασμένα να εκληφθεί ως πυρηνική επίθεση από άλλη χώρα και να οδηγήσει σε πραγματική απάντηση με πυρηνικά. Από την άλλη, μια μεταδοτική ασθένεια που παλαιότερα θα έμενε ένα τοπικό συμβάν, σήμερα μπορεί να εξαπλωθεί γρήγορα σε παγκόσμιο επίπεδο λόγω των ταξιδιών και της παγκοσμιοποίησης.

Οι ερευνητές συμφωνούν ότι οι ανθρωπογενείς κίνδυνοι εξαφάνισης της ανθρωπότητας γενικά είναι μεγαλύτεροι από τους φυσικούς. Και αυτό θα είναι ακόμη πιο ορατό στο μέλλον, καθώς αναδύονται οι νέες υπαρξιακές απειλές της βιοτεχνολογίας και της τεχνητής νοημοσύνης.

If the history of Earth was represented as a clock, when do we feature?

Σύμφωνα με τη μελέτη πάντως, «παρά τη χαμηλή πιθανότητα εξαφάνισης των ανθρώπων από φυσικές αιτίες, θα ήταν συνετό να μειώσουμε αυτούς τους κινδύνους» για χάρη των μελλοντικών γενεών. Αυτό αφορά ιδιαίτερα τους κινδύνους από έναν αστεροειδή και ήδη οι διαστημικές υπηρεσίες σε όλο τον κόσμο εντείνουν τα σχέδια τους για έγκαιρη ανίχνευση, προειδοποίηση και αποτροπή ενός τέτοιου απευκταίου συμβάντος.

Πηγές: https://www.nature.com/articles/s41598-019-47540-7 - https://www.iflscience.com/plants-and-animals/scientists-have-calculated-the-probability-of-humanity-going-extinct-in-any-given-year/ - https://www.kathimerini.gr/1052172/article/epikairothta/episthmh/mikrh-alla-oxi-mhdaminh-h-pi8anothta-e3afanishs-toy-an8rwpinoy-eidoys-apo-fysikh-katastrofh