Το ιστολόγιο "Τέχνης Σύμπαν και Φιλολογία" είναι ένας διαδικτυακός τόπος που αφιερώνεται στην προώθηση και ανάδειξη της τέχνης, της επιστήμης και της φιλολογίας. Ο συντάκτης του ιστολογίου, Κωνσταντίνος Βακουφτσής, μοιράζεται με τους αναγνώστες του τις σκέψεις του, τις αναλύσεις του και την αγάπη του για τον πολιτισμό, το σύμπαν και τη λογοτεχνία.
Arts Universe and Philology
The blog "Art, Universe, and Philology" is an online platform dedicated to the promotion and exploration of art, science, and philology. Its owner, Konstantinos Vakouftsis, shares his thoughts, analyses, and passion for culture, the universe, and literature with his readers.
Lady of Auxerre, a female statuette in the Daedalic style. Limestone
with incised decoration, formerly painted, ca. 640–630 BC, made in Crete? Dame d'Auxerre, statuette féminine de style dédalique. Calcaire à
décor incisé, autrefois peint, vers 640-630 av. J.-C., réalisé en Crète?
Το
έργο βρισκόταν στη γαλλική πόλη Auxerre, απ' όπου πήρε και το όνομά του. Πιθανώς το έργο να
προέρχεται από την Κρήτη.
Η
κόρη παριστάνεται με ενδύματα της εποχής. Τα γνωρίσματα της δαιδαλικής τέχνης
είναι φανερά με το μεγάλο τριγωνικό πρόσωπο, το επίπεδο κρανίο, τη
χαρακτηριστική κόμμωση με την αυστηρή απόδοση των πλοκάμων - πλεξούδων που πέφτουν δεξιά και αριστερά από το κεφάλι.
Το
μεγάλο κατόρθωμα του τεχνίτη είναι κατασκευή του κορμιού. Το στενό εφαρμοστό
φόρεμα με τη γεωμετρική διακόσμηση που ήταν γεμισμένο με χρώμα διαδέχεται η
στενή μέση, για να εκτιναχτεί η μορφή με τους σφριγηλούς ώμους, που καλύπτονται
από πέπλο, και τα νεανικά στήθη, καταλήγοντας στο τριγωνικό κεφάλι με τις
τέσσερις πλεξούδες δεξιά αριστερά. Το ένα χέρι ακουμπά στο μηρό, ενώ το άλλο
διαγώνια στο στήθος αναπαριστώντας λατρευτική στάση ή να μιμείται την ανατολική
θεά της γονιμότητας.
Χρωματική
αναπαράσταση από το UniversityofCambridge
Lady of Auxerre, plaster cast at cast gallery at Classics dept. at
the University of Cambridge. La Dame d'Auxerre, moulage en plâtre à la galerie des moulages du
Département des antiquités classiques de l'Université de Cambridge.
Μια
από τις παραδοξότερες και πολλά υποσχόμενες θεωρίες, που προέρχεται από το
μυαλό και τη φαντασία των σημερινών φυσικών, είναι αυτή που υποστηρίζει ότι
πρέπει να υπάρχουν και άλλα σύμπαντα εκτός από το δικό μας.
Η
θεωρία για τα παράλληλα σύμπαντα επινοήθηκε από τους φυσικούς κατά την ταραχώδη
περίοδο 1950 -1960 .Έκανε την εμφάνισή της σαν ένας νέος τρόπος να μετατρέψει
κανείς σε χειροπιαστές και λογικές, μερικές από τις πιο παράξενες ανακαλύψεις
της κβαντικής φυσικής και της γενικής σχετικότητας. Αυτές οι ανακαλύψεις δε
γίνονται κατανοητές χωρίς μια νέα εκδοχή της πραγματικότητας. Αντίθετα
εμφανίζονται σαν προβλήματα. Δεν υπάρχει τίποτα στον προγενέστερο τρόπο σκέψης
μας σχετικά με τον φυσικό κόσμο που να μπορεί να εξαλείψει αυτά τα προβλήματα.
Με
άλλα λόγια, η ύπαρξη παράλληλων συμπάντων ξεκαθαρίζει μερικά πολύ παλιά και
δυσεπίλυτα παράδοξα στον κόσμο της φυσικής. Παρόλα αυτά εισηγείται ένα νέο και
εμφανώς παράδοξο τρόπο σκέψης. Στην ουσία η θεωρία για τα παράλληλα σύμπαντα
προϋποθέτει την ύπαρξη κόσμων μέσα στα δικά μας πλαίσια τεχνολογικής ανάπτυξης,
που θα πρέπει να συνδέονται ή να συγγενεύουν με τον δικό μας. Τι είναι ένα
παράλληλο σύμπαν; Όπως οποιοδήποτε άλλο σύμπαν, είναι μια περιοχή χώρου και
χρόνου που περιέχει ύλη, γαλαξίες, άστρα, πλανήτες, και ζωντανά όντα. Με άλλα
λόγια ένα παράλληλο σύμπαν είναι παρόμοιο ή ακόμα και πιστό αντίγραφο του δικού
μας σύμπαντος. Όχι απλά πρέπει να υπάρχουν ανθρώπινα όντα, σε ένα παράλληλο
σύμπαν, αλλά θα πρέπει αυτά να είναι ακριβή αντίγραφα των εαυτών μας, τα οποία
θα συνδέονται με μας μέσα από μηχανισμούς οι οποίοι εξηγούνται μόνο με τη χρήση
των συλλογισμών της κβαντικής φυσικής.
Για
να κατανοήσουμε το λόγο για τον οποίο οι επιστήμονες εξετάζουν τη θεωρία για τα
παράλληλα σύμπαντα πολύ σοβαρά, σαν μία λύση σε προβλήματα στο ευρύ φάσμα της
σκέψης συμπεριλαμβανομένης της μοντέρνας φυσικής και της κοσμολογίας, θα πρέπει
να λάβουμε υπ’ όψιν κάποιες νέες και συναρπαστικές ιδέες. Η ελπίδα να
συμφιλιώσουμε τις ιδέες που περιέχονται μέσα στο ευρύτερο φάσμα της ανθρώπινης
γνώσης, εδρεύει στην ύπαρξη αυτών των άλλων συμπάντων, σύμπαντα τα οποία
συνυπάρχουν πλάι - πλάι με το δικό μας, και ίσως με κάποιο φασματικό τρόπο, και
να καταλαμβάνουν τον ίδιο χώρο με το δικό μας.
Το
γεγονός ότι το μέλλον μπορεί να παίζει κάποιο ρόλο στην εξέλιξη του παρόντος,
είναι μια νέα πρόβλεψη που αποτελεί απόρροια των μαθηματικών νόμων της
κβαντικής φυσικής. Κατά λέξη οι μαθηματικοί τύποι όχι μόνο υποδεικνύουν τον
τρόπο με τον οποίο το μέλλον εισβάλλει στο παρόν μας, αλλά και με ποιο τρόπο ο
εγκέφαλός μας μπορεί να διαισθανθεί την ύπαρξη παράλληλων συμπάντων.
Αν
τα παράλληλα σύμπαντα της σχετικότητας είναι τα ίδια με αυτά της κβαντικής
θεωρίας, υπάρχει η πιθανότητα αυτά αν είναι εξαιρετικά κοντά σε μας, ίσως μόνο
μερικές ατομικές διαστάσεις μακριά μας, πιθανόν όμως σε μία διάσταση χώρου
υψηλότερη από τη δική μας, μια επέκταση αυτού που οι φυσικοί ονομάζουν
υπερδιάστημα. Η μοντέρνα επιστήμη της νευρολογίας, μέσα από τη μελέτη
εναλλακτικών καταστάσεων συνείδησης, όπως είναι η σχιζοφρένεια, και τα “φωτεινά
όνειρα“ (στη διάρκεια των οποίων συνειδητοποιούμε ότι ονειρευόμαστε), εικάζει
ότι τέτοια παραδείγματα αποτελούν ενδείξεις του πόσο κοντά στον δικό μας
βρίσκονται οι παράλληλοι κόσμοι.
Σ'αυτό
το βίντεο του Curiosity Network από το Discovery Channel ο διάσημος ηθοποιός
Morgan Freeman φιλοξενεί μία ομάδα σύγχρονων κορυφαίων θεωρητικών φυσικών, και
όλοι μαζί μας ξεναγούν στα πεδία των εναλλακτικών πραγματικοτήτων από καθαρά
επιστημονική και ελάχιστα φιλοσοφική σκοπιά.
To
γράφημα δείχνει τα αποτελέσματα της πρώτης ανάλυσης με ακτίνες Χ του εδάφους
του Άρη, από την πειραματική συσκευή Χημείας και Ορυκτολογίας (Chemin) που
διαθέτει το διαστημικό ρόβερ Curiosity.
This graphic shows
results of the first analysis of Martian soil by the Chemistry and Mineralogy
(CheMin) experiment on NASA's Curiosity rover. Image credit:
NASA/JPL-Caltech/Ames
Δείγμα
εδάφους συλλέχθηκε από τον κρατήρα Gale στις 15 Οκτωβρίου με τον ειδικό
βραχίονα που διαθέτει το Curiosity και αναλύθηκε με περίθλαση ακτίνων Χ. Με τη
μέθοδο αυτή προσδιορίστηκε για πρώτη φορά ποσοτικά η σύσταση του αρειανού
εδάφους και διαπιστώθηκε ότι είναι παρόμοιο με τα ηφαιστεικά εδάφη στη Χαβάη!
This pair of images
from the Mast Camera on NASA's Curiosity rover shows the upper portion of a
wind-blown deposit dubbed "Rocknest." Image credit: NASA/JPL-Caltech/MSSS
Αντιπροσωπευτικό έργο της αρχαϊκής πλαστικής αποτελεί το κεφάλι μικρού κούρου, που το συνολικό του ύψος δεν ξεπερνούσε τα 0,40 μ. Το έργο διατηρείται σε θαυμάσια κατάσταση, μάλιστα, ανάμεσα στα μαλλιά σώζεται αμυδρά ελάχιστο από το κόκκινο χρώμα, που το διακοσμούσε. Το πρόσωπο είναι μάλλον πλατύ και λιπόσαρκο και οι λεπτομέρειές του αποδίδονται με λάξευση. Τα μάτια είναι στενά, λοξά και αμυγδαλωτά με βολβό που εξέχει, τα φρύδια ανεπαίσθητα και καλοσχεδιασμένα, η μύτη ελαφρά αποκεκρουμένη, ενώ στο στόμα με τα πολύ στενά χείλη διακρίνεται το αρχαϊκό μειδίαμα. Τα μαλλιά του μετώπου, τα αυτιά, και γενικά το πρόσθιο μέρος του κεφαλιού δηλώνονται με λεπτομέρειες και χαρακτηρίζονται από έντονο ρεαλισμό. Αντίθετα, η πλαστική διαμόρφωση του κρανίου και του οπίσθιου μέρους των μαλλιών του τραχήλου γίνεται με ενιαία και τελείως αδιακόσμητη και λεία επιφάνεια, γεγονός που δικαιολογείται μόνο αν υποτεθεί ότι ο κούρος ήταν κάπου στημένος και το πίσω μέρος του δεν ήταν ορατό.
This amazing
documentary hosted by Stephen Hawking and produced by Discovery Channel under
its flagship program Curiosity will take you through how our universe was
formed and will answer the fundamental question everybody would have asked at
least once in their lifetime -- Does God Exist?
Stephen Hawking
articulates that heaven is a fairytale and humans don't need god for them to be
created. He explains the laws of nature and why these natural events replaces
the need for a god? A long ago, the answer was "God Means Everything"
and every natural event was related to a supernatural power e.g lightening,
storm, volcanoes etc. Even a simple natural event such as a solar eclipse was
treated as a sign of disaster because there was no scientific explanation for
the event at that time.
Carbon nanotubes'
electronic properties have long been lauded but still have not made it into
chips
Το
πυρίτιο έχει κάθε λόγο να ανησυχεί για το μέλλον του στη βιομηχανία
υπολογιστών. Ερευνητές της IBM κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα τσιπ με δέκα
χιλιάδες τρανζίστορ που αποτελούνται από νανοσωλήνες άνθρακα, το υλικό που
αναμένεται να δώσει παράταση στο Νόμο του Μουρ.
Σύμφωνα
με τον γνωστό νόμο, η πυκνότητα των τρανζίστορ στα τσιπ, και επομένως και οι επιδόσεις των
υπολογιστών, διπλασιάζονται κάθε ενάμισι με δύο χρόνια. Σύντομα, όμως, η
βιομηχανία ημιαγωγών θα φτάσει ένα κρίσιμο όριο, πέρα από το οποίο οι ιδιότητες
του πυριτίου και τα κβαντικά φαινόμενα που εμφανίζονται στο επίπεδο της
νανοκλίμακας δεν επιτρέπουν περαιτέρω σμίκρυνση.
Το
μέγεθος και οι ασυνήθιστες ηλεκτρικές ιδιότητες των νανοσωλήνων, κούφιων
σωλήνων με τοιχώματα που έχουν πάχος ένα άτομο άνθρακα, υπόσχονται τη λύση. Η
IBM εκτιμά ότι το νέο υλικό θα προσφέρει πενταπλάσιες ή και δεκαπλάσιες
επιδόσεις σε σχέση με το πυρίτιο και θα επιτρέπει την περαιτέρω σμίκρυνση για
πολύ καιρό ακόμα
«Το
πρόβλημα είναι ότι αυτό θα πρέπει να έχει φτάσει στην παραγωγή σε δέκα με 15
χρόνια, οπότε μας μένουν μόνο λίγα χρόνια για να καθορίσουμε τις τεχνικές
λεπτομέρειες» λέει ο Τζέιμς Χάνον της IBM Research.
Οι
νανοσωλήνες στο προσκήνιο
Μέχρι
σήμερα, οι επιστήμονες είχαν καταφέρει να τοποθετήσουν και να ευθυγραμμίσουν
μόνο μερικούς εκατοντάδες νανοσωλήνες κάθε φορά. Τώρα, η ομάδα του Χάνον
αναφέρει στο Νature Nanotechnology ότι δημιούργησε ηλεκτρονικές συσκευές με
δέκα χιλιάδες τρανζίστορ, οι οποίες φτάνουν σε πυκνότητα το ένα δισεκατομμύριο
νανοσωλήνες ανά τετραγωνικό εκατοστό.
Η
προσέγγιση που ακολούθησαν οι ερευνητές ήταν σχετικά απλή: σε πρώτη φάση,
χρησιμοποίησαν ένα επιφανειοδραστικό -στην ουσία ένα είδος σαπουνιού- που
καθιστά τους νανοσωλήνες διαλυτούς στο νερό.
Μέσα
σε αυτό το διάλυμα νανοσωλήνων βυθίστηκε στη συνέχεια μια πλάκα από πυρίτιο,
πάνω στην οποία είχαν δημιουργηθεί με συμβατικές διαδικασίες παραγωγής λωρίδες
του εξωτικού μετάλλου χάφνιου. Λόγω της χημικής τροποποίησης που είχαν υποστεί,
οι νανοσωλήνες συνδέθηκαν στο χάφνιο με χημικούς δεσμούς, ενώ οι ενδιάμεσες
λωρίδες πυριτίου έμειναν καθαρές.
Computer chips
continue to shrink but the discovery that a layer of silicon dioxide must be at
least four to five atoms thick to function as an insulator suggests that
silicon-based microchips will reach the physical limits of miniaturization
early next century. At the time when silicon will reach to its end, Carbon
Nanotubes will take over its place. This is another example how Nanotechnology
is going to impact our life in the future.
Το
σημαντικό με το νέο, πειραματικό τσιπ, επισημαίνουν οι ερευνητές, είναι ότι όχι
μόνο πετυχαίνει υψηλή πυκνότητα νανοσωλήνων, αλλά και ότι βασίζεται σε απλά
χημικά και τεχνικές που ήδη εφαρμόζονται ευρέως στη βιομηχανία ημιαγωγών.
Παρόλα
αυτά, η τεχνολογία δεν είναι έτοιμη για εμπορική αξιοποίηση: Όπως επισημαίνει ο
Δρ Χάνον, στο πειραματικό τσιπ «υπάρχει ένας νανοσωλήνας κάθε 150 με 200
νανόμετρα. Η απόσταση αυτή είναι είναι δέκα φορές μεγαλύτερη από αυτή που
απαιτείται για την κατασκευή ενός μικροεπεξεργαστή».
The Mercator
Telescope is a 1.2 m semi-robotic telescope located at the Roque de los
Muchachos Observatory on La Palma Island (Canary Islands, Spain). It is
operated by the staff of the Institute of Astronomy, University of Leuven
(Belgium), in collaboration with the Observatory of Geneva (Switzerland). The
telescope's name comes from the famous Flemish cartographer Gerardus Mercator
(1512-1594), who studied and taught at the University of Leuven before moving
to Duisburg (Germany).
O
υποψήφιος διδάκτορας της αστρονομίας Péter Pápics δημιούργησε ένα μοναδικής
ομορφιάς time-lapse βίντεο στο νησί Λα Πάλμα των Καναρίων Νήσων, στο
παρατηρητήριο Roque de los Muchachos. Εκεί βρίσκεται το τηλεσκόπιο Mercator –
από το όνομα του Φλαμανδού χαρτογράφου Gerardus Mercator (1512-1594). Ακούγεται
η σονάτα του σεληνόφωτος του Μπετόβεν…