Η έκλειψη Ηλίου από το Διάστημα, European space probe sends back stunning video of the THREE eclipses it saw as observers on Earth were treated to just one

Black hole sun: One of the images of Monday night's eclipse as seen by the European Space Agency's Proba-2 satellite. The images taken by the satellite's SWAP imager, which snaps the Sun in ultraviolet light

Δυο «διαφορετικές» λήψεις της ολικής έκλειψης Ηλίου που σημειώθηκε τη 13η Νοεμβρίου έδωσαν στη δημοσιότητα η ευρωπαϊκή και η αμερικανική διαστημική υπηρεσία.

The Proba-2 satellite: The Sun-watching satellite only saw partial eclipses as the Sun was never completely covered up from its vantage point in the Earth's orbit

Το βίντεο του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) «τραβήχτηκε» από το Διάστημα, από τον δορυφόρο Probe 2. Ο δορυφόρος παρακολουθεί τον Ήλιο με υπέρυθρες ακτίνες καταγράφοντας τη δραστηριότητα των ηλιακών κηλίδων και περνάει γύρω από τη Γη 14,5 φορές κάθε εικοσιτετράωρο. Σε αυτές του τις «βόλτες» ο Probe 2 είδε από εκεί ψηλά τρεις πολύ σύντομες μερικές ηλιακές εκλείψεις τις οποίες μπορείτε να δείτε και εσείς στο παρακάτω βίντεο.

Europe's Space-based solar observatory Proba-2 passed through the Moon's shadow on 3 of the 14.5 orbits it completed around the Earth on November 13, 2012, the day of a total solar eclipse visible in Australia

Dramatic: Near totality is seen during the solar eclipse at Palm Cove, Australia, where thousands of eclipse-watchers gathered to view the phenomenon, the first in Australia in a decade

Το βίντεο της NASA (κάτω) «γυρίστηκε» από τη Γη, από την Αυστραλία όπου και ήταν ορατή η ολική έκλειψη. Η λήψη ξεκινάει ακριβώς τη στιγμή που η Σελήνη αρχίζει να καλύπτει πλήρως τον Ήλιο και προσφέρει μια μεγαλοπρεπή και ευκρινέστατη εικόνα του στέμματος του άστρου μας.

A total solar eclipse occurred over the northeastern Australian coast early in the morning of November 14 local time

Ο Ακρίτας των γαλαξιών, NASA Great Observatories Find Candidate for Most Distant Object in the Universe to Date

Στην ένθεση της εικόνας εικονίζεται ο μακρινός γαλαξίας

The newly discovered galaxy, named MACS0647-JD, is very young and only a tiny fraction of the size of our Milky Way. The object is observed 420 million years after the big bang. The inset at left shows a close-up of the young dwarf galaxy. This image is a composite taken with Hubble's WFC 3 and ACS on Oct. 5 and Nov. 29, 2011. Credit: NASA, ESA, and M. Postman and D. Coe (STScI) and CLASH Team

Διεθνής ομάδα ερευνητών χρησιμοποιώντας τα διαστημικά τηλεσκόπια Hubble και Spitzer εντόπισαν ένα πανάρχαιο και πολύ μακρινό γαλαξία. Αν επιβεβαιωθούν οι υπολογισμοί που έχουν κάνει ο γαλαξίας αυτός θα είναι ο αρχαιότερος και πιο μακρινός που έχει ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα. Την ανακάλυψη έκαναν ερευνητές του προγράμματος CLASH οι οποίοι εντόπισαν τον MACS00647-JD. Ο γαλαξίας βρίσκεται σε απόσταση 13.3 δισ. ετών φωτός από εμάς, δηλαδή δημιουργήθηκε 420 εκατομμύρια έτη μετά τη γέννηση του Σύμπαντος.

Ο γαλαξίας λάμπει μόνο στα ερυθρά μήκη του φάσματος και η ερευνητική ομάδα αναφέρει ότι έχει εντοπίσει και άλλους παρόμοιους γαλαξίες στην μελέτη των οποίων θα επικεντρωθεί σε μια προσπάθεια να κάνει μια γαλαξιακή χαρτογράφηση της πρώιμης εποχής του Σύμπαντος.Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Astrophysical Journal».

Δείτε ένα σχετικό βίντεο:

Scientists using the Hubble Space Telescope, NASA's Spitzer Space Telescope and gravitational lensing from a foreground galaxy cluster -have found what is probably the most distant galaxy yet seen in the Universe. This newly discovered galaxy, named MACS0647-JD, offers a peek back into a time when the Universe was only 3 percent of its present age of 13.7 billion years. We are observing the newly discovered galaxy as it was 420 million years after the Big Bang. This video shows a zoom up of the galaxy cluster, known as MACS J0647.7+7015. The distant galaxy is barely visible, located just beneath the cluster. Video Credit: NASA / ESA / G. Bacon

Πορφυρά αστρικά απομεινάρια, The purple haze of a dying star: Colourful image captures phenomenon lighting up space

Supernova remnant W44 is the focus of this new image created by combining data from ESA's Herschel and XMM-Newton space observatories. W44 is the vast purple sphere that dominates the left hand side of this image, and measures about 100 light-years across. Image credits: Herschel: Quang Nguyen Luong & F. Motte, HOBYS Key Program consortium, Herschel SPIRE/PACS/ESA consortia. XMM-Newton: ESA/XMM-Newton

Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) έδωσε στη δημοσιότητα μια εντυπωσιακή εικόνα ενός σουπερνόβα. Το W44 βρίσκεται σε απόσταση 10 χιλιάδων ετών φωτός στον αστερισμό του Αετού και τα διαστημικά παρατηρητήρια Herschel και XMM Newton της ESA τράβηξαν πολλές φωτογραφίες από το σουπερνόβα. Η εικόνα που έδωσε στη δημοσιότητα η ESA αποτελεί σύνθεση αυτών των εικόνων.

Σε αυτή διακρίνεται ένα βυσσινί σφαιρικό νέφος κοσμικής ύλης που δεν είναι τίποτε άλλο από τα απομεινάρια της αστρικής έκρηξης. Η κοσμική ύλη συνεχίζει να κινείται με δύναμη και ταχύτητα στο Διάστημα. Αυτή η «τελευταία ανάσα» του W44 έχει διάμετρο 100 έτη φωτός.

Αλέξης Ακριθάκης, Η νύχτα του Πολυτεχνείου

 

Γράφει ο καλλιτέχνης για τη σύλληψη του τη βραδιά του Πολυτεχνείου: «Στην ομάδα αστυφυλάκων που με παραδώσανε για τη μεταφορά, συναντώ παιδικό φίλο (αστυφύλακα). Μαζί παίζαμε μπάλα με την παραγεμισμένη κάλτσα, αν σας λέει τίποτα αυτό, και μέχρι πριν λίγες μέρες από τα γεγονότα του Πολυτεχνείου με θαύμαζε. Η συμπεριφορά του -δε θέλω τώρα να εξιστορήσω με λεπτομέρειες- ήτανε πρώτα μια χοντρή ροχάλα στα μούτρα, συνοδευόμενη με το ίδιο υβρεολόγιο που περίμενε όλους μας, και με δυο φάπες που με βρήκανε στον ώμο. Βέβαια στην Ασφάλεια οι χριστοπαναγίες ήτανε πολύ περισσότερες από τις εικόνες που υπήρχαν κρεμασμένες στους τοίχους». Αλέξης Ακριθάκης, «La Grece originale» (1967, τέμπερα και μελάνι σε χαρτί) Συλλογή Ακριθάκη. Πηγή φωτ.: Εθνική Πινακοθήκη - Μουσείο Αλέξανδρου Σούτσου.

"Τη νύχτα του Πολυτεχνείου, μαζί με χιλιάδες νέα παιδιά συνελήφθην κι εγώ. Για τις αγριότητες της Χούντας μιλήσανε πολλοί. Το συγκεκριμένο γεγονός είναι το εξής.

 

 

 

Αυτό με αγρίεψε περισσότερο από τις φάπες και τους εξευτελισμούς. Είχα συλληφθεί απ' την ΚΥΠ. Μετά από τις διατυπώσεις έπρεπε να με παραπέμψουνε στη Γενική Ασφάλεια.

Στην ομάδα αστυφυλάκων που με παραδώσανε για τη μεταφορά, συναντώ παιδικό φίλο (αστυφύλακα). Μαζί παίζαμε μπάλα με την παραγεμισμένη κάλτσα, αν σας λέει τίποτα αυτό, και μέχρι πριν λίγες μέρες από τα γεγονότα του Πολυτεχνείου με θαύμαζε.

Η συμπεριφορά του -δε θέλω τώρα να εξιστορήσω με λεπτομέρειες- ήτανε πρώτα μια χοντρή ροχάλα στα μούτρα, συνοδευόμενη με το ίδιο υβρεολόγιο που περίμενε όλους μας, και με δυο φάπες που με βρήκανε στον ώμο. Βέβαια στην Ασφάλεια οι χριστοπαναγίες ήτανε πολύ περισσότερες από τις εικόνες που υπήρχαν κρεμασμένες στους τοίχους.

Κι εμείς, οι άθεοι κομμουνιστές (όπως μας φώναζαν) πού πιστεύαμε; Εδώ ακριβώς βλέπω την ηθική δήλωση του κράτους. Στην Ελλάδα πάντα οι παλιές φιλίες κρατιόντουσαν, ακόμη και στη γερμανική κατοχή, όπως και στον εμφύλιο, αν και απ' εκεί αρχίζει η χοντρή ρουφιανιά..."

Αυτοβιογραφικό κείμενο του Αλέξη Ακριθάκη, δημοσιευμένο στον κατάλογο της αναδρομικής έκθεσης του που έγινε το 1997 στην Εθνική Πινακοθήκη.

H μουσική του... μυαλού. Brain Waves Transformed into Music

CREDIT: Shutter / VLADGRIN

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ τι ήχους παράγει ο εγκέφαλος όταν σκέφτεται; Ερευνητές στην Κίνα βρήκαν έναν τρόπο να «μεταφράσουν» τα εγκεφαλικά κύματα σε μουσική.

Η «μετάφραση» 

Ερευνητές του Πανεπιστημίου Ηλεκτρονικής Επιστήμης και Τεχνολογίας στην πόλη Τσενγκντού επεξεργάστηκαν δεδομένα από ηλεκτροεγκεφαλογραφήματα - επικεντρώθηκαν σε μετρήσεις της ροής του αίματος στον εγκέφαλο και στα ηλεκτρικά σήματα που παράγει ο εγκέφαλος.

Χρησιμοποιώντας εξειδικευμένο λογισμικό οι επιστήμονες μετέτρεψαν αυτά τα ηλεκτρικά σήματα σε μουσικές νότες. Το πλάτος και το ύψος του κάθε κύματος καθόριζε κάθε φορά τον τόνο της κάθε νότας ενώ το μήκος του κάθε κύματος καθόριζε τη διάρκεια της κάθε νότας.

Στη συνέχεια οι ερευνητές προσέθεσαν στο «μείγμα» των δεδομένων τους και δεδομένα που προέκυψαν από τη διεξαγωγή λειτουργικής μαγνητικής τομογραφίας (fMRI) στους εθελοντές - με τη συγκεκριμένη εξέταση καταγράφονται σε πραγματικό χρόνο τα επίπεδα του οξυγόνου στον εγκέφαλο.

Το τελικό αποτέλεσμα ήταν ένας ήχος που μοιάζει περισσότερο με μουσική σύνθεση παρά με έναν ήχο που παραπέμπει σε ιατρικό όργανο. Η έρευνα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «PLoS ONE».

Ακούστε τους ήχους που παράγει ο εγκέφαλος όπως κατεγράφησαν μέσω της μεθόδου των Κινέζων ερευνητών: