Η Απαγορευμένη Εκπαίδευση, La Educación Prohibida

Η Απαγορευμένη Εκπαίδευση (La Educacion Prohibida) είναι ένα ανεξάρτητο ντοκιμαντέρ που κυκλοφόρησε το 2012. Ο σκηνοθέτης German Doin το προέβαλε σε πολλούς και ετερόκλητους χώρους. Περιγράφει ποικίλες εναλλακτικές πρακτικές εκπαίδευσης και αντισυμβατικά σχολεία στη Λατινική Αμερική και την Ισπανία, και περιλαμβάνει εκπαιδευτικές προσεγγίσεις όπως η λαϊκή επιμόρφωση, το σύστημα Μοντεσσόρι, η προοδευτική εκπαίδευση, η εκπαίδευση Βάλντορφ, η κατ οίκον διδασκαλία.

Χωρίζεται σε 10 θεματικά επεισόδια, που το καθένα παρουσιάζει μια διαφορετική πτυχή της εκπαίδευσης στο πλαίσιο του σχολείου και έξω από αυτό. Τα θέματα περιλαμβάνουν την ιστορία του σχολικού συστήματος, την εξουσία και δύναμη στα σχολεία, την αξιολόγηση και το διαχωρισμό των μαθητών, την κοινωνική λειτουργία των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, καθώς και το ρόλο των εκπαιδευτικών και των οικογενειών. Η ταινία περιέχει σχεδόν 30 λεπτά κινουμένων σχεδίων και μια φανταστική δραματοποιημένη ιστορία που συνδέει τα επεισόδια.

Το ντοκιμαντέρ πραγματεύεται το παρόν και το μέλλον της εκπαίδευσης, καλώντας σε μια εμβάθυνση της συζήτησης. Τόσο ο ίδιος ο δημιουργός όσο και εκείνοι στους οποίους απευθύνεται τονίζουν πως με την πάροδο της εκπαιδευτικής διαδικασίας, το ενδιαφέρον όσων εμπλέκονται σε αυτή ατονεί. Κρούει, λοιπόν, τον κώδωνα του κινδύνου για αυτό και ζητά να δημιουργηθεί ένα άλλο δημόσιο σχολείο.

Είναι η πρώτη Ισπανική ταινία που χρηματοδοτήθηκε μέσω της μεθόδου πληθοχρηματοδότησης και προβλήθηκε ταυτόχρονα σε 130 πόλεις, σε 13 χώρες, με συνολικό αριθμό 18.000 θεατών μέσα σε μια μέρα. Συνολικά σε όλο τον κόσμο την ταινία, η οποία είναι ελεύθερης διανομής, αφού δεν έχει πνευματικά δικαιώματα, την είδαν περίπου 5 εκατομμύρια άνθρωποι.

The Forbidden Education is a documentary film that questions the logic of modern schooling—and our very understanding of education—by highlighting different and unconventional educational experiments that suggest the need of a new educational paradigm.

The Forbidden Education is a learning project that was created by a group of young people who interviewed more than 90 alternative education teachers in 8 countries. The film was financed collectively by hundreds of co-producers and has a Creative Commons license that encourages its copying and playback.

The Forbidden Education aims to inspire thoughtful societal debate about the fundamental structure of school, encouraging the development of a comprehensive education centered on love, respect, freedom and learning.

Mετεωρίτης από τον Ερμή; Mercury Meteorite? Green Space Rock Found In Morocco May Be First From Innermost Planet

Ένα από τα κομμάτια του παράξενου μετεωρίτη NWA 35, ο οποίος βρέθηκε πέρυσι στο Μαρόκο. This green meteorite that landed in Morocco in 2012 could be from Mercury. Credit: Stefan Ralew/sr-meteorites.de

Ένας μοναδικός πράσινος μετεωρίτης που βρέθηκε πέρυσι στο Μαρόκο δεν αποκλείεται να είναι ο πρώτος γνωστός επισκέπτης από τον Ερμή, εκτιμά ο αμερικανός ειδικός που τον εξέτασε.

Το ταξίδι των μετεωριτών

Οι πλανητολόγοι γνωρίζουν εδώ και χρόνια ότι ορισμένοι από τους μετεωρίτες που φτάνουν στην επιφάνεια της Γης είναι στην πραγματικότητα κομμάτια μεγάλων αστεροειδών ή πλανητών όπως ο Άρης, τα οποία εκτινάχθηκαν στο Διάστημα κατά την πρόσκρουση με άλλους αστεροειδείς και έφτασαν τελικά στη Γη έπειτα από ταξίδι χιλιάδων ή εκατομμυρίων ετών.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι ειδικοί μπορούν να συμπεράνουν την προέλευση των μετεωριτών με σχετική ευκολία. Οι πέτρες που προέρχονται από τον Άρη, για παράδειγμα, περιέχουν ίχνη από την ατμόσφαιρα του πλανήτη, της οποίας η σύνθεση είναι χαρακτηριστική. Ανάλογες χημικές υπογραφές επιτρέπουν την ταυτοποίηση μετεωριτών που προέρχονται από την Εστία, έναν από τους μεγαλύτερους αστεροειδείς του Ηλιακού Συστήματος.

Δεδομένου όμως ότι η τροχιά της Γης απέχει από την τροχιά του Ερμή πολύ περισσότερο από ό,τι απέχει από την τροχιά του Άρη, η πτώση μετεωριτών από τον Ερμή θεωρείται πολύ πιο απίθανη.

Το εύρημα

Scientists believe the first chunk of planet Mercury has landed on Earth. Picture: Thinkstock

Κι όμως, στο συνέδριο Σεληνιακής και Πλανητικής Επιστήμης που θα πραγματοποιηθεί στο Τέξας, ο ειδικός στους μετεωρίτες Άντονι Άιρβινγκ θα παρουσιάσει τη μελέτη του επάνω σε έναν ασυνήθιστο πράσινο μετεωρίτη, με την ονομασία NWA 7325,  που βρέθηκε το 2012 στο Μαρόκο διαλυμένος σε 35 κομμάτια.

Η μοναδική πέτρα χρονολογήθηκε στα 4,56 δισεκατομμύρια χρόνια, περίπου όσο η ηλικία του Ηλιακού Συστήματος. Σύμφωνα με την ηλικία αυτή, ο μετεωρίτης θα μπορούσε να είχε αποσπαστεί από κάποιον αρχέγονο αστεροειδή.

Ωστόσο το ενδεχόμενο αυτό φαίνεται να αποκλείεται με βάση τις αναλύσεις. Ο NWA 7325 παρουσιάζει μεταξύ άλλων πολύ χαμηλά επίπεδα μαγνητισμού. Όπως επισημαίνει ο Άιρβινγκ στο Space.com, τα δεδομένα της αποστολής Messenger που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Ερμή δείχνουν ότι ο ασθενής μαγνητισμός του πλανήτη ταιριάζει με τα μαγνητικά χαρακτηριστικά του μετεωρίτη.

Our Incredible Solar System

Περικυκλωμένοι από μαύρες τρύπες! Don't freak out, but our galaxy might be surrounded by 2,000 rogue black holes

In lieu of a story-specific image, enjoy the above artist's conception of the IC 10 X-1 system, with the black hole in the upper left. Credit: Aurore Simonnet/Sonoma State University/NASA.

Ερευνητές στις ΗΠΑ υποστηρίζουν ότι οι κοσμικές διεργασίες στη γαλαξιακή γειτονιά μας είχαν ως αποτέλεσμα να «εκδιωχθούν» από τους γαλαξίες στους οποίους ήταν ενταγμένες πολλές μελανές οπές οι οποίες βρίσκονται στα περίχωρα του Γαλαξία. Σύμφωνα με τους ερευνητές ο αριθμός των μαύρων τρυπών που περιβάλλουν τον γαλαξία μας μπορεί να ανέρχεται σε δύο χιλιάδες!

Η θεωρία

Μαύρες τρύπες που «εξορίστηκαν» από τον γαλαξία τους βρήκαν καταφύγιο στα περίχωρα του Γαλαξία.

Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι συνήθως οι γαλαξίες διαθέτουν μελανές οπές μια εκ των οποίων βρίσκεται στο κέντρο τους. Όταν γίνεται συγχώνευση γαλαξιών οι κεντρικές μελανές οπές συγχωνεύονται και αυτές σχηματίζοντας κολοσσιαίες μαύρες τρύπες με μάζα δεκάδες ή εκατοντάδες εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου. Όμως οι συγχωνεύσεις των μελανών οπών δημιουργούν πανίσχυρα βαρυτικά κύματα τα οποία κάποιες φορές σπρώχνουν μια τέτοια (συγχωνευμένη) μαύρη τρύπα έξω από τον γαλαξία της.

Η μελέτη

This artist’s conception shows a rogue black hole that has been kicked out from the cen­ter of two merg­ing galax­ies. The black hole is sur­rounded by a clus­ter of stars that were ripped from the galax­ies. Credit: STScI

Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια πραγματοποίησαν σειρά προσομοιώσεων οι οποίες δείχνουν ότι γύρω από τον γαλαξία μας υπάρχουν μαύρες τρύπες που μπορεί να ανέρχονται σε λίγες δεκάδες ή και σε αρκετές εκατοντάδες. Οι προσομοιώσεις δεν αποκάλυψαν συγκεκριμένο αριθμό αλλά οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο αριθμός τους κυμαίνεται από 70 έως 2.000!

Οι προσομοιώσεις δείχνουν ότι κάποιες από τις μαύρες τρύπες που περιβάλλουν τον Γαλαξία είναι πιθανό να έχουν μεταφέρει μαζί τους αστρικά σμήνη καθώς και σκοτεινή ύλη. Οι ερευνητές αναφέρουν ότι τα άστρα αυτά δεν είναι ιδιαίτερα φωτεινά αλλά μπορούν να εντοπιστούν με τα υπάρχοντα ή με μελλοντικά τηλεσκόπια. Αν μάλιστα εντοπιστούν θα μας βοηθήσουν να μάθουμε νέα στοιχεία για τις μελανές οπές και ειδικότερα για την αύξηση του μεγέθους τους. Η μελέτη δημοσιεύεται στο διαδικτυακό αρχείο επιστημονικών προδημοσιεύσεων «arxiv.org».

Ιστορική ανακάλυψη στον Άρη; Fossilized human finger, ancient sandal and Martian animal: UFO hunters spot 'evidence of life' on Red Planet in Curiosity Rover's footage

Έντονη φημολογία έχει αναπτυχθεί στο διαδίκτυο εδώ και λίγα 24ωρα ότι το Curiosity ανάμεσα στις δεκάδες εικόνες που στέλνει καθημερινά από τον Άρη έστειλε πριν λίγες μέρες και κάποιες στις οποίες διακρίνεται κάτι που μοιάζει με σκελετό ενός σπονδυλωτού όντος. Μάλιστα κάποιες από αυτές τις εικόνες η NASA τις είχε δημοσιεύσει σε μια από τις ιστοσελίδες που έχει δημιουργήσει για την αποστολή του ρομποτικού εξερευνητή στον Άρη αλλά μετά τον θόρυβο που έχει προκληθεί τις απέσυρε.

Κάποιοι που πρόλαβαν να δουν και να «αρπάξουν» τις εικόνες πριν τις αποσύρει η NASA δημιούργησαν μάλιστα ένα σχετικό βίντεο για το εύρημα.  Ήδη πολλοί δικτυακοί τόποι έχουν ξεκινήσει τα ρεπορτάζ και όπως διαρρέεται από την έδρα της NASA στο Χιούστον είναι πιθανό τις επόμενες ώρες η αμερικανική υπηρεσία να κάνει ανακοινώσεις για το θέμα που λαμβάνει ολοένα και μεγαλύτερες διαστάσεις.

Ancient digit: A YouTube user claimed that the rover stumbled upon an ancient, fossilized human finger, which in reality is likely just a rock.

Martian footwear: Another rock that caught the attention of the UFO enthusiast made him think of a long-forgotten shoe or sandal on the surface of the Red Planet.

Martian life form: An image of a rock with a crevice in the middle vaguely resembles a grinning extra-terrestrial critter.

‘Mars Curiosty captures a possible ancient finger, a dome shaped object, a shoe or sandal and a possible Martian creature,’ Hannard wrote in the video description. Another rock found nearby resembles an overturned sandal, and a crevice on another geological formation looks like a smiling Martian critter, NBC reported. ‘Are these anomalies real, tricks of the light or something else, as always you decide.’ 

Nasa, however, has so far made no ground-breaking announcements regarding the discovery of life forms – or Martian footwear, for that matter - on the Red Planet, leaving UFO enthusiasts guessing and wondering.

UFO or camera snafu: The same relentless web user posted footage in which he applied a series of filters to a Curiosity image, revealing what he claimed to be four objects resembling flying saucers.

Theory debunked: Experts came out saying that the four 'saucers' are actually just dead pixels in the rover's camera.

The YouTube video - posted by a Stephen Hannard - puts the photograph through many different filters to try to find more clues as to their existence. A fourth blob can be seen to the top of this image.

‘Four objects caught by Mars Curiosity, very difficult to make out on original image so I have used a few filters to highlight,’ he said in the video description. ‘What are these four objects? UFOs, Dust particles, or something else? As always you decide.’

Experts, however, came out saying that the four ‘objects’ are actually just dead pixels in the rover's CCD camera — single points in the camera's imager that have lost functionality and register as white.

Marc D'Antonio, a photo and video analyst for MUFON [Mutual UFO Network], told Huffington Post, ‘I fully concur at this point that these are dead pixels on the imager. All CCD (cameras) have them, and in a bland atmosphere like that at Mars, they would be very obvious as opposed to an active atmosphere like Earth, where they could end up hidden for a long time before anyone noticed them.’

ΠΗΓΗ: http://www.dailymail.co.uk/news/article-2193757/NASA-Mars-Curiosity-Rover-Fossilized-human-finger-ancient-sandal-Martian-animal.html

Το μυστικό της ηχητικής των αρχαίων θεάτρων. Mystery of Greek Amphitheater's Amazing Sound

Η ηχητική των αρχαίων θεάτρων που θαυμάζουμε σήμερα εξασφαλιζόταν με τα αντηχούντα αγγεία που βρίσκονταν κάτω από τα σκαλιά του κοίλου και τα σκηνικά άλλαζαν σχεδόν αυτόματα, όπως αποδεικνύει η πρόσφατη ανασκαφική έρευνα στο Αρχαίο Θέατρο του Δίου.

The Theater at Epidaurus on the Peloponnese in Greece. An ancient theatre filters out low-frequency background noise.

Η τεχνολογία του Αρχαίου Ελληνικού Θεάτρου, και ιδιαιτέρως το Θέατρο του Δίου, έχει απασχολήσει τον αρχιτέκτονα, καθηγητή του ΑΠΘ Γιώργο Καραδέδο. Ο ίδιος μας είπε ότι «τα αντηχούντα αγγεία τοποθετούνταν σύμφωνα με έναν μαθηματικό υπολογισμό σε κόγχες κάτω από τα σκαλιά του κοίλου, διηρημένα σε αγγεία τέταρτης, πέμπτης, όγδοης και διπλής όγδοης, σύμφωνα με τις αντηχήσεις τους στις διάφορες νότες. Όταν η φωνή των ηθοποιών, περιβάλλοντας τα αγγεία, που είναι στον ίδιο τόνο με αυτήν, προκαλεί την αντήχησή τους, γίνεται πιο δυνατή, πιο καθαρή και πιο μεγαλεπήβολη».

Aristoxenus of Tarentum.

Όλα ξεκίνησαν όπως φαίνεται από την εισαγωγή των μαθηματικών και της θεωρίας των αριθμών από τους Πυθαγόρειους στην αρχιτεκτονική. Τότε χρησιμοποίησαν γεωμετρικές χαράξεις στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό των κτιρίων και ειδικότερα των θεάτρων. «Ειδικά ο σχεδιασμός των θεάτρων επηρεάστηκε σημαντικά από την ακουστική, η οποία διαμορφώνεται σε επιστήμη από τον Αριστόξενο τον Ταραντίνο.

Ο Βιτρούβιος στο πέμπτο βιβλίο του αναλύει την αρμονική θεωρία του Αριστόξενου και παραθέτει μουσικό διάγραμμα του Αριστόξενου. Το διάγραμμα αυτό δεν έχει σωθεί. Είναι όμως εύκολο να το αναπαραστήσουμε με βάση τις περιγραφές του Βιτρούβιου. Ο Αριστόξενος μας δίνει τις ακριβείς θέσεις και τις προδιαγραφές των "ηχείων", δηλαδή των αντηχούντων αγγείων».

Εκτός από τις αρχαίες πηγές, «σύγχρονες ακουστικές έρευνες αποδεικνύουν ότι στα αρχαία θέατρα έχουν εφαρμοστεί βασικές αρχές σχεδιασμού που εξασφαλίζουν ηχοπροστασία, ακουστική ζωντάνια, διαύγεια και καταληπτότητα του θεατρικού λόγου. Μια από τις βασικότερες αρχές είναι η ενίσχυση της φωνής με έγκαιρες, θετικές ηχοανακλάσεις επάνω σε στοιχεία του θεάτρου (δάπεδο ορχήστρας, πρόσοψη κτιρίου σκηνής, λογείο), για την εξασφάλιση ενός φυσικού, αυτοδύναμου (παθητικού) μεγαφώνου, που αναπληρώνει τις ενεργειακές απώλειες, κυρίως στα υψηλότερα καθίσματα του κοίλου».

The Dionysus Theater in Greece, from a German encyclopedia, 1891 (Wikimedia Commons).

Το θέατρο ως λόγος και τέχνη εξελίχθηκε μαζί με το κτίριο της σκηνής, τη σκηνογραφία και την τεχνολογική υποστήριξή της. Οι «σκηνικοί αγώνες» απαιτούσαν τέσσερις έως πέντε παραστάσεις την ημέρα. Έπρεπε λοιπόν τα σκηνικά να αλλάζουν γρήγορα και εύκολα. Τα θέατρα διέθεταν «θύρες», μεγάλα ανοίγματα στο κτίριο της σκηνής, τα οποία καλύπτονται με ζωγραφισμένους ξύλινους πίνακες ή υφασμάτινα πετάσματα. Για την αυτόματη αλλαγή των σκηνικών αναφέρεται πως είχαν την «περίακτο», μια πρισματική περιστρεφόμενη κατασκευή.

Plans and sections of the performance spaces evolved after the 6th century b.c., with locations of typical receivers and receiver lines used in the simulation. (a) Classic Greek theatre; (b) Hellenistic theatre; (c) Roman theatre.

Είχαν επίσης το «εκκύκλημα» το «ημικύκλιο» και το «στροφείο», κυλιόμενες εξέδρες, τη «μηχανή» ή «κράδη» και την «γέρανο» για τη μεταφορά στον αέρα ανθρώπων ή των «από μηχανής θεών» και το «θεολογείο», εξέδρα στην οποία κάθονταν οι θεοί για να μιλήσουν με τους θνητούς. Για την αναπαράσταση καιρικών φαινομένων είχαν το «κεραυνοσκοπείο» και το «βρονείο», καθώς και τη «χαρώνεια κλίμακα», υπόγειο διάδρομο για την άνοδο και κάθοδο στον κάτω κόσμο των χθόνιων θεών και των φαντασμάτων.

Η σύγχρονη έρευνα για τον αρχαίο μηχανολογικό εξοπλισμό των θεάτρων καταλήγει σε αντικρουόμενες απόψεις, υποστηρίζει ο κ. Καραδέδος, γιατί βασίζεται σε ελλιπή δεδομένα. «Στο πρόσφατα ανασκαμμένο Θέατρο του Δίου, όμως, παρά την κακή κατάσταση διατήρησής του, σώθηκαν αρκετά στοιχεία, τα οποία τεκμηριώνουν τη θέση και εν μέρει τη λειτουργία αρκετών από τους θεατρικούς μηχανισμούς, όπως των "περιάκτων", του "θεολογείου", της "γέρανου", της "χαρώνειας κλίμακας", του "κεραυνοσκοπείου", καθώς και ανασυρόμενης αυλαίας χωρισμένης σε τρία τμήματα».

Το σουρεαλιστικό, τεχνητό σύμπαν του Yang Yongliang. The surreal, artificial universe of Yang Yongliang

Heavenly City. A Cloud On The Horizon

Ο Yang Yongliang είναι ένας νέος καλλιτέχνης από τη Σαγκάη, γεννημένος το 1980, που μελέτησε την παραδοσιακή κινεζική τέχνη, όπως τη ζωγραφική shui mo.

 Enjoyment of the Moonlight

Horse-Herder

 Viridescence no.3

Στην καλλιτεχνική του πορεία θα χρησιμοποιήσει την τεχνική Shanshui, ένας καθαρά κινεζικός τρόπος ζωγραφικής που ανάγεται στον 5ο αιώνα και την χρησιμοποιούσαν για να ζωγραφίσουν κυρίως τοπία με μελάνι ενός χρώματος, τεχνική που αντικατοπτρίζει τις αρχές του Ταοϊσμού.

 Greece, Greece

Ο Yang Yongliang θα προσαρμόσει αυτή την τεχνική στη σύγχρονη εποχή προσθέτοντας στα απαραίτητα εργαλεία για την παραγωγή της και την φωτογραφική μηχανή, με τη βοήθεια της οποίας θα κάνει τα δικά του τοπία Shanshui.

Phantom Landscape II. Nr.2

On the Quiet Water. Eclipse

Silent Valley. A crocodile and Shotgun

Oι ψηφιακά επεξεργασμένες φωτογραφίες του αποτελούν μια μίξη παραδοσιακών τοπίων με την προσθήκη σουρεαλιστικών και φουτουριστικών εικόνων. Ενώ από απόσταση παραπέμπουν στην παραδοσιακή κινέζικη ζωγραφική, μια προσεκτική ματιά αποκαλύπτει ότι κάθε σύνθεση αποτελείται από βιομηχανικά και μεταβιομηχανικά στοιχεία, σχηματίζοντας ευθέως μία αλληγορία σχετικά με την αντιφατική φύση των σύγχρονων κοινωνιών.

The Moonlight - the landscape without night

The Moonlight - new moon

The Moonlight - full moon

Στη σειρά του "The Moonlight" μεταφέρει στους λόφους της Κίνας ένα υπεραστικοποιημένο μέλλον, όπου στεγάζεται μια μεγαλούπολη που λαμπυρίζει τη νύχτα.

Artificial Wonderland 

Η ψηφιακή σειρά του Yang περιλαμβάνει την απροσδόκητη αντιπαράθεση του φυσικού με το ανθρωπογενές. Η τεχνητή χώρα του Yang καλύπτει τα βουνά και τις πεδιάδες με γερανούς και γραμμές ηλεκτρικού ρεύματος καθώς και πεύκα.

A Bowl of Taipei

Επίσης η πόλη μοιάζει να σερβίρεται σε ένα μπολ Taipei όπου τα τοπία ξεχύνονται από ένα μπολ σούπας.

Η δημιουργία του με τη μεγαλόπολη πάνω στο βουνό δεν περιλαμβάνει μόνο στατικές εικόνες αλλά και ένα βίντεο με τίτλο "Η ημέρα της διαρκούς νύχτας" όπου φαίνεται η φωτεινή φασαρία της πόλης.

Νικόλαος Γύζης. Nikolaos Gyzis

Η Εαρινή Συμφωνία, 1885-1886. Ελαιογραφικό προσχέδιο σε ξύλο.

Ο Νικόλαος Γύζης γεννήθηκε την 1η Μαρτίου 1842 στο Σκλαβοχώρι της Τήνου. Το 1850 έρχεται στην Αθήνα και αργότερα σπουδάζει ζωγραφική στο Πολυτεχνείο, όπου βραβεύεται στους ετήσιους καλλιτεχνικούς διαγωνισμούς.

Προσωπογραφία Γεωργίου Νάζου, 1881. Ελαιογραφία σε μουσαμά.

Το 1862 ο πλούσιος φιλότεχνος και συμπατριώτης του Νικόλας Νάζος του εξασφαλίζει υποτροφία από το ίδρυμα Ευαγγελίστριας Τήνου, για να συνεχίσει τις σπουδές του στην Ευρώπη και το 1965 αναχωρεί για το Μόναχο, όπου παραμένει ως το τέλος της ζωής του.

Μορφές που ακολουθούν το άρμα της Βαυαρίας (Η Αποθέωση της Βαυαρίας), 1895-1899. Ελαιογραφικό σχέδιο σε χαρτί.

Ο Γύζης ήταν φυσικό να ενστερνισθεί τα καλλιτεχνικά χαρακτηριστικά που την εποχή εκείνη κυριαρχούσαν στο Μόναχο. Ως μαθητής του Φον Πιλότυ, ασχολήθηκε αρχικά με το ιστορικό θέμα. Ήταν θα λέγαμε προϋπόθεσης η ενασχόληση με την ιστορία για να εγγραφεί κανείς στο εργαστήριο του δασκάλου εκείνου.

Μικρή χωρική. Λάδι σε ξύλο.

Γνωστό «σπουδαστικό» έργο με το οποίο μάλιστα ο Γύζης απέσπασε βραβείο, είναι ο πίνακας: «Ο Ιωσήφ εξηγών τα όνειρα εν τη φυλακή».

Προσωπογραφία παιδιού, 1866. Λάδι σε μουσαμά.

Το 1873 ο Νικόλαος Γύζης, μετά από οκτώ χρόνια παραμονής στο Μόναχο, επέστρεψε για πρώτη φορά στην Αθήνα. Μαζί με τον φίλο του Νικηφόρο Λύτρα ταξίδεψαν για μεγάλο διάστημα με σκοπό να μελετήσουν την ποιότητα του μεσογειακού φωτός, και να αντλήσουν θέματα κατάλληλα των ηθογραφικών τους επιδιώξεων.

Αποκριά στην Αθήνα. Λάδι σε μουσαμά.

Τη δεκαετία 1875-1885 ο Γύζης από το Μόναχο (τώρα πια) θυμάται νοσταλγικά με την ζωγραφική του σκηνές της καθημερινής ζωής από την Ελλάδα που τόσο του λείπει. Φαίνεται ότι μια τέτοια «Ελληνική» ζωγραφική ήταν πολύ αγαπητή στους Βαυαρούς.

Παιδικοί Αρραβώνες, 1877. Λάδι σε μουσαμά.

Σ’ αυτόν τον κύκλο ανήκουν, το «Τάμα», «Τα’ αρραβωνιάσματα των παιδιών», «Το κρυφό σχολείο», «Οι γίγαντες», «Το κούκου», «Η καλομάνα», «Η χαρτομάντισσα», κ.ά. Μέσα από τους πίνακες αυτούς ξεπροβάλλει η εικόνα της Ελλάδας σαφώς εξωραϊσμένη αλλά και βαθειά συναισθηματική. Ένας ολόκληρος κόσμος ιδεών και αξιών εμπνέουν τον Γύζη σ’ αυτή την ηθογραφική περίοδο της δημιουργίας του.

Θρήνος στο σπίτι του δασοφύλακα, 1880. Λάδι σε μουσαμά.

Το 1882 κι ενώ ο Γύζης προβληματιζόταν για την επιστροφή του στην πατρίδα, εκλέγεται παμψηφεί ως καθηγητής στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Μονάχου. Η εξαιρετική αυτή τιμή για Έλληνα δημιουργό ματαίωνε τα σχέδια επιστροφής του στην Ελλάδα κι έτσι έμεινε νοσταλγός αυτής της σκέψης που όπως φαίνεται από τις επιστολές του τον απασχολούσε μέχρι το θάνατό του.

Kυδώνια, 1880-1885. Λάδι σε ξύλο.

Ο Γύζης, αν και υπήρξε άριστος σχεδιαστής και μιμητής της φυσικής αλήθειας, γρήγορα ξεπέρασε τη ρεαλιστική αναπαράσταση και στράφηκε προς ένα χώρο πιο φιλόδοξο.

Γιάντες, 1878

Εξελίσσοντας το προσωπικό του ιδίωμα κατέληξε σε μια βαθειά ιδεαλιστική αλληγορική ζωγραφική. Ο ιδεαλισμός του αυτός εκφράζεται με τη ζωγραφική απόδοση των πραγμάτων αλλά και των υψηλών ιδεών και εννοιών, σ' ένα μεταφυσικό όραμα.

Η Ιστορία, 1892. Λάδι σε μουσαμά.

Μερικοί τίτλοι έργων του είναι άκρως ενδεικτικοί: «Η δόξα νικά τον θάνατο», «Η τέχνη και το πνεύμα της», «Ο έρως οδηγών τας ψυχάς», «Η χαρά παίζουσα με τα παιδία», «Το πνεύμα της θλίψεως», «Ο ουρανός νυμφίος», «Η εαρινή συμφωνία».

Ιδού ο Νυμφίος Έρχεται, π. 1895

Αποκορύφωμα των αλληγορικών πινάκων του Γύζη είναι η θρησκευτική του σύνθεση «Ιδού ο Νυμφίος», στην οποία κυριαρχούν το Ενορατικό στοιχείο και η βαθειά πνευματικότητα.

The Greek painter Nicolaos Gyzis (1842-1901)

Προς το τέλος της ζωής του ο Γύζης αισθάνεται ώριμος να καταπιαστεί με αυτό το τόσο υψηλό θέμα. Μέσα από ένα βαθύ μπλε φόντο ξεπροβάλλει λουσμένος από ένα χρυσό πορτοκαλί ως ο κύριος της δόξας. Αριστερά και δεξιά άγγελοι βρίσκονται σε στάση σεβασμού, ενώ τον δρόμο του ανοίγουν αρχάγγελοι με ρομφαίες. Για τον «Νυμφίο» ο Γύζης έκανε πάμπολλες σπουδές που έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον για τον σημερινό θεατή γιατί θυμίζουν αφηρημένη ζωγραφική, ο Γύζης λίγο πριν πεθάνει έδειξε, με τις σπουδές αυτές και τα σχέδιά του σε ζελατίνα, την αληθινή καλλιτεχνική του αξία που αποδεσμευόταν από κάθε ακαδημαϊκή προκατάληψη.

Επεισόδιο της σειράς "Ζωγράφοι της σχολής του Μονάχου"

Επιστημονική Επιμέλεια και παρουσίαση: Μάνος Στεφανίδης - Επιμελητής Εθνικής Πινακοθήκης.

Συνεργάτες: Dr. Helman, υποδιευθυντής της Neue Pinakothek του Μονάχου, Χρύσανθος Χρήστου, καθηγητής Ιστορίας της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Δημήτρης Μυταράς, ζωγράφος, καθηγητής ΑΣΚΤ, Γιάννης Μετζικώφ, ζωγράφος.