Édouard Boubat

Édouard Boubat (September 13, 1923, Paris, France – June 30, 1999, Paris) was a French art photographer. Boubat was born in Montmartre, Paris. He studied typography and graphic arts at the Ecole Estienne, and then worked for a printing company before becoming a photographer after WWII. 

He took his first photograph in 1946 and was awarded the Kodak Prize the following year. Afterwards he travelled the world for the magazine Realites. The French poet Jacques Prévert called him a "Peace Correspondent." His son Bernard is also a photographer.

In a career that spanned more than 50 years, photographer Édouard Boubat captured the magic of fleeting moments with tenderness and warmth. A contemporary of Robert Doisneau and one of the most influential French photographers of the 20th century, Boubat made elegant, poetic images, beginning with intimate views of everyday life in his native city of Paris and moving on to striking pictures taken on his travels in Kenya, India, Spain, Portugal, Brazil, and China. His photographs were the subject of a major exhibition at the Centre Georges Pompidou in 1976, the same year he published the first major book on his work. 

Το σχέδιο της NASA για επανδρωμένη αποστολή στον Άρη, Sending manned mission to Mars is 'absolutely necessary' for the survival of the human race, Nasa chief says

Η αμερικανική υπηρεσία παρουσίασε το πλάνο της που αποτελείται από τρία στάδια μέχρι να φτάσει ο άνθρωπος στον Κόκκινο Πλανήτη. This artist's concept of a future Mars mission shows astronauts near a lander on the Red Planet. Credit: NASA/Pat Rawlings, SAIC 

Πρώτα συλλαμβάνουμε και μελετάμε έναν αστεροειδή. Μετά, μαθαίνουμε να καλλιεργούμε ζαρζαβατικά και να τυπώνουμε εξαρτήματα στο Διάστημα. Τελικά, και αν φτάνουν τα χρήματα, πάμε και στον Άρη. 

Speaking at the Humans to Mars summit in Washington, head of the U.S. space programme Charles Bolden, said: 'If this species is to survive indefinitely we need to become a multi-planet species'.

Ο διοικητής της NASA Τσαρλς Μπόλντεν παρουσίασε το σχέδιο της υπηρεσίας του για την πρώτη επανδρωμένη αποστολή στον Κόκκινο Πλανήτη, η οία προγραμματίζεται για τη δεκαετία του 2030.

Ο πύραυλος

«Αν θέλουμε να επιβιώσει το είδος μας επ΄αόριστον θα πρέπει να εξαπλωθούμε σε πολλούς πλανήτες. Πρέπει να πάμε στον Άρη, και ο Άρης θα είναι το εφαλτήριο για άλλα πλανητικά συστήματα» είπε στο συνέδριο Human 2 Mars (Άνθρωποι στον Άρη) που πραγματοποιείται στην Ουάσινγκτον.

Το πρώτο βήμα θα είναι η ολοκλήρωση του πυραύλου SLS (Space Launch System), του ισχυρότερου που έχει αναπτυχθεί ποτέ, ο οποίος θα επιτρέψει αποστολές πέρα από τη χαμηλή γήινη τροχιά. Το πλήρωμα θα επιβαίνει στην κάψουλα Orion, η οποία «ετοιμάζεται για δοκιμή της θερμικής ασπίδας το φετινό Δεκέμβριο», όπως είπε ο Μπόλντεν.

Από το 2018, οπότε προβλέπεται να είναι έτοιμο το σύστημα εκτόξευσης SLS, θα πραγματοποιηθεί μια σειρά πιλοτικών επανδρωμένων αποστολών στις οποίες θα δοκιμαστούν οι τεχνολογίες που απαιτούνται για ένα ταξίδι στον Άρη.

Using a combination of solar power and gravity-aided thrust, the Orion will make the 10 day trip to the asteroid.

Η σημαντικότερη από αυτές προγραμματίζεται για τη δεκαετία του 2020, όταν οι αστροναύτες του Orion θα επιχειρήσουν να συλλάβουν έναν μικρό αστεροειδή, χρησιμοποιώντας ένα είδος λάσου, και να τον θέσουν σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη προκειμένου να τον μελετήσουν και να φέρουν δείγματα στη Γη.

H τελειοποίηση

Nasa is developing the capabilities needed to capture an asteroid by 2015 and send humans to Mars by 2030.

Ο Μπόλντεν, πρώην πιλότος δοκιμών που έχει πετάξει τρεις φορές με το (παροπλισμένο πλέον) διαστημικό λεωφορείο, συμπεριλαμβανομένης της αποστολής για την εκτόξευση του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble, τόνισε ότι η έξοδος του ανθρώπου στο λεγόμενο βαθύ διάστημα θα απαιτήσει την τελειοποίηση μιας σειράς τεχνολογιών. Για παράδειγμα, η NASA πρέπει να τελειοποιήσει την καλλιέργεια λαχανικών και να αναπτύξει 3D εκτυπωτές για την παραγωγή ανταλλακτικών και εξαρτημάτων επιτόπου.

Επιπλέον, οι μακροχρόνιες αποστολές πέρα από τη γήινη τροχιά απαιτούν τη χρήση του Ηλιακού-Ηλεκτρικού Συστήματος Προώθησης -ενός κινητήρα που λειτουργεί με ηλιακή ενέργεια και ωθεί το σκάφος εκτοξεύοντας έναν πίδακα ιονισμένου αερίου. Τέτοιοι κινητήρες έχουν χρησιμοποιηθεί μέχρι σήμερα μόνο σε μικρές, ρομποτικές αποστολές.

Οι πόροι

Sending a manned mission to Mars is 'necessary ' if the human race is to survive, Nasa chiefs have said.

Πέρα όμως από τις τεχνικές δυσκολίες, υπάρχει και το θέμα της χρηματοδότησης, για την οποία ο Μπόλντεν άφησε να εννοηθεί ότι είναι ανεπαρκής. «Με κάποια αύξηση στον προϋπολογισμό της NASA, θα μπορέσουμε να πάμε στον Άρη τη δεκαετία του 2030» είπε.

Η αύξηση των κονδυλίων απαιτεί όμως έγκριση του Κογκρέσου, η οποία δεν μπορεί να θεωρηθεί δεδομένη. Όπως επισημαίνει η Washington Post. To Γραφείο Προϋπολογισμού του Κογκρέσου σημείωνε πέρυσι ότι η βελτίωση της διαστημικής τεχνολογίας περιορίζει την ανάγκη για επανδρωμένες αποστολές, και η κατάργηση του προγράμματος Ανθρώπινης Διαστημικής Εξερεύνησης της NASA θα εξοικονομούσε 73 δισ. δολάρια σε βάθος δεκαετίας.

Ακόμα όμως κι αν δεν πραγματοποιηθεί στις αρχές της δεκαετίας του 2030, η πρώτη επανδρωμένη αποστολή στον Άρη κάποτε θα ξεκινήσει, δεδομένου ότι είναι ο απώτερος στόχος της διαστημικής στρατηγικής που παρουσίασε το 2010 η κυβέρνηση του Μπαράκ Ομπάμα. Το σχέδιο αυτό αντικατέστησε τα σχέδια του προκατόχου του Ομπάμα Τζορτζ Μπους, ο οποίος είχε θέσει ως στόχο την επιστροφή των Αμερικανών στη Σελήνη την επόμενη δεκαετία. 

Ένα πείραμα που διαρκεί 84 χρόνια. Longest experiment sees pitch drop after 84-year wait

Προσπαθεί να δείξει ότι, σε βάθος χρόνου, τα στερεά υλικά όπως η πίσσα ρέουν σαν υγρά. The School of Mathematics and Physics at The University of Queensland (UQ) has an international reputation for the famous Pitch Drop Experiment. The experiment is listed in the Guinness Book of World Records as the world’s longest-running laboratory experiment. And finally, this world’s longest-running experiment has seen ninth pitch drop after 84-year wait. Image Credit: John Mainstone/University of Queensland

Το μακροβιότερο εργαστηριακό πείραμα του κόσμου, το οποίο τρέχει εδώ και 84 χρόνια στο Πανεπιστήμιο του Κουίνσλαντ στην Αυστραλία, έφτασε σε στιγμή κορύφωσης όταν οι ερευνητές είδαν μια σταγόνα πίσσας να πέφτει. Η πειραματική διάταξη, σε συνεχή λειτουργία από το 1930 μέσα σε μια σφραγισμένη γυάλινη καμπάνα, αποτελείται από ένα χωνί γεμάτο πίσσα που καταλήγει σε ένα γυάλινο δοχείο. Το πείραμα στήθηκε από τον φυσικό Τόμας Πάρνελ προκειμένου να δείξει ότι, σε βάθος χρόνου, τα στερεά υλικά όπως η πίσσα ρέουν σαν υγρά.

Πειραματική... υπομονή

Thomas Parnell, the first professor of physics at UQ, began an experiment in 1927 to illustrate that everyday materials can exhibit quite surprising properties. The experiment demonstrates the fluidity and high viscosity of pitch, a derivative of tar once used for waterproofing boats. At room temperature pitch feels solid – even brittle – and can easily be shattered with a blow from a hammer. It’s quite amazing then, to see that pitch at room temperature is actually fluid! Image Credit: John Mainstone/University of Queensland

Η σταγόνα που κατέγραψαν οι βιντεοκάμερες που παρακολουθούν το πείραμα ήταν η ένατη που πέφτει από το χωνί. Η προηγούμενη είχε στάξει το 2000, χρειάστηκε όμως σχεδόν 13 χρόνια για να ξεκολλήσει από την έβδομη σταγόνα και να πέσει στον πυθμένα του δοχείου.

Μέχρι σήμερα, όμως, κανείς δεν έχει δει με τα μάτια του μια σταγόνα να πέφτει. Ο επιστήμονας που επέβλεπε το πείραμα για 50 χρόνια, Τζον Μέινστοουν, πέθανε τον περασμένο Αύγουστο, είχε μια σειρά από ατυχίες στο ενεργητικό του: έχασε το πέσιμο της σταγόνας κατά μία μέρα το 1977 και κατά μόλις πέντε λεπτά το 1988. Η ατυχία συνεχίστηκε το 2000, όταν η κάμερα που παρακολουθούσε το πείραμα έχασε το συμβάν στη διάρκεια 20λεπτης διακοπής ρεύματος.

To πείραμα παρακολουθείται πλέον από τρεις βιντεοκάμερες, και σχεδόν 25.000 άτομα από 158 χώρες είχαν δηλώσει συμμετοχή για την παρακολούθηση της ένατης σταγόνας στο theninthwatch.com.

«Είμαστε ανυπόμονοι να δούμε τι θα συμβεί στην ένατη σταγόνα» λέει ο νέος επιβλέπων του πειράματος, ο καθηγητής Άντριου Γουάιτ. «Μπορεί να πέσει γρήγορα ή μπορεί να κάνει χρόνια να ξεκολλήσει από την επικείμενη δέκατη σταγόνα».

Το πείραμα στο Πανεπιστήμιο του Κουίνσλαντ είναι το μακροβιότερο στον κόσμο, δεν είναι όμως το μόνο στο είδος του. Στο Κολέγιο Τρίνιτι του Δουβλίνου, οι ερευνητές παρακολουθούν ένα χωνί με πίσσα από τη δεκαετία του 1940. Η τελευταία σταγόνα έπεσε το 2013 και ήταν η πρώτη που βιντεοσκοπήθηκε.

Τράπεζα θεμάτων ή τράπεζα θυμάτων;

Jerry LoFaro, A Specious Origin. Tράπεζα θεμάτων: ένας μηχανισμός παρακυβέρνησης του σχολείου, των μαθητών και των εκπαιδευτικών.

Αυξάνουν οι διαμαρτυρίες και οι αντιδράσεις γονέων, μαθητών και εκπαιδευτικών για το νέο Λύκειο και τη λεγόμενη Τράπεζα Θεμάτων. Η Ανώτατη Συνομοσπονδία Γονέων Ελλάδας (ΑΣΓΜΕ) με ανακοίνωσή της απαιτεί «να εξεταστούν οι μαθητές της Α΄ Λυκείου όπως και τα προηγούμενα χρόνια με θέματα που θα βάλει αποκλειστικά ο διδάσκοντας και όχι με βάση την τράπεζα θεμάτων. Να εξεταστούν οι μαθητές όλων των τάξεων του Λυκείου σ' αυτά που έχουν διδαχθεί και όχι σε αυτά που θα έπρεπε να έχουν διδαχθεί».

Στην ίδια κατεύθυνση η ΟΛΜΕ καταγγέλλει την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας η οποία «επιμένει στην παράλογη, αντιεκπαιδευτική και αντιπαιδαγωγική απόφασή της να εφαρμόσει από εφέτος το νέο νόμο για το Λύκειο, που προβλέπει πανελλαδικού τύπου εξετάσεις από εφέτος στην Α΄ Λυκείου και αξιοποίηση της λεγόμενης “Τράπεζας Θεμάτων” για τον προσδιορισμό θεμάτων των εξετάσεων αυτών». Παράλληλα η ΟΛΜΕ επισημαίνει ότι η διδακτέα ύλη έχει προσδιοριστεί με μεγάλη προχειρότητα τόσο ως προς το περιεχόμενο όσο και ως προς την έκτασή της. Σε ορισμένα μαθήματα η κάλυψή της απαιτεί δύο σχολικές χρονιές αντί για μία.

Όπως είναι ήδη γνωστό, φέτος, οι γραπτές προαγωγικές εξετάσεις στην Α΄ τάξη του Γενικού Λυκείου (αλλά και του ΕΠΑΛ) θα διεξαχθούν ενδοσχολικά και θα περιλαμβάνουν όλα τα διδασκόμενα μαθήματα εκτός των μαθημάτων της Ερευνητικής Εργασίας και της Φυσικής Αγωγής, με κοινά θέματα για όλα τα τμήματα του ίδιου σχολείου, που ορίζονται ως εξής: α) κατά ποσοστό 50%, με κλήρωση, από τράπεζα θεμάτων διαβαθμισμένης δυσκολίας και β) κατά ποσοστό 50%, από τον διδάσκοντα ή τους διδάσκοντες. Τα γραπτά θα διορθωθούν από τον καθηγητή που κάνει το μάθημα.

Στις «καινοτομίες» του νέου Λυκείου η σημαντικότερη είναι η έμφαση στις εξεταστικές δοκιμασίες που αφενός οδηγεί σε ένα «ξεκαθάρισμα» του μαθητικού πληθυσμού και αφετέρου απλώνει την «σκιά της» στην ημερήσια διάταξη της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Και βέβαια είναι γνωστό ότι δεν υπάρχει καλύτερο έδαφος για να βαθύνει ακόμη περισσότερο τις ρίζες της η εκπαίδευση της ακριβοπληρωμένης αμάθειας, δεν υπάρχει καλύτερη λωρίδα ταχείας κυκλοφορίας για να τρέξουν ακόμη πιο γρήγορα οι εργολάβοι των εξετάσεων, τα φροντιστήρια και τα ιδιαίτερα!

Ωστόσο, το πιο «δηλητηριώδες» τμήμα του νέου Λυκείου αναμένεται να αναδειχθεί η Τράπεζα Θεμάτων που προβάλλει με φωτοστέφανο αθωότητας στις διακηρύξεις του Υπουργείου Παιδείας το οποίο φροντίζει να μοντάρει, να μαντάρει και να ευπρεπίζει τις στοχεύσεις του για τη Πριν μιλήσουμε αναλυτικά για το δούρειο ίππο που λέγεται Τράπεζα Θεμάτων είναι απαραίτητη μια γενική παρατήρηση: 

Το ότι αποτελεί «διεθνή πρακτική», επ' ουδενί αιτιολογεί τη χρησιμότητά της. Η τράπεζα θεμάτων έρχεται να χειραγωγήσει εκπαιδευτικούς και μαθητές, να απαξιώσει τους μάχιμους εκπαιδευτικούς και τον παιδαγωγικό τους ρόλο, να βάλει την εκπαιδευτική διαδικασία στα εκπαιδευτικά φέρετρα της αυτοαξιολόγησης - αξιολόγησης μετατρέποντας το σχολείο σε «νησί των νεκρών», να διευκολύνει την κατηγοριοποίηση τους με αγοραία κριτήρια και το κλείσιμό τους, και σε καμιά περίπτωση δεν έρχεται να βελτιώσει το δημόσιο σχολείο, όπως προσπαθεί να πείσει το Υπουργείο Παιδείας.

«ΤΟ ΠΑΝ ΕΙΝΑ Η ΕΞΕΤΑΣΤΕΑ ΥΛΗ» 

Η πρώτη εμπειρία με την Τράπεζα Θεμάτων για εκπαιδευτικούς και μαθητές ήταν το «τρέξιμο» στην εξεταστέα ύλη» που για ορισμένα μαθήματα αλλά και για πολλά σχολεία ήταν και παραμένει ένα μεγάλος βραχνάς. Αγνοεί το Υπουργείο Παιδείας ότι σε ορισμένα, για παράδειγμα, φιλολογικά μαθήματα η εξεταστέα ύλη μόνο τυπικά μπορεί να ολοκληρωθεί λόγω του αυξημένου όγκου της; Όχι βέβαια. Φυσικά το γνωρίζει αλλά δεν το απασχολεί καθώς είναι της αντίληψης ότι «το να “βγάλεις” την ύλη είναι αξία. Το να μορφώσεις μαθητές είναι απλώς ξεπερασμένη ιδεοληψία».

Επίσης το Υπουργείο Παιδείας στη βάση της ίδιας αντίληψης παραγνωρίζει το γεγονός ότι οι σχολικές τάξεις δεν είναι «ομοιόμορφες». Οικονομικές, κοινωνικές και εκπαιδευτικές διαφορές πριμοδοτούν ή δυσκολεύουν την ολοκλήρωση της εξεταστέας ύλης. Αξίζει να θυμηθεί κανείς στο σημείο αυτό τις πιέσεις για την ύλη σε σχολεία στα οποία οι καθηγητές προσλήφθηκαν από το Υπουργείο Παιδείας 3 μήνες μετά την έναρξη της σχολικής χρονιάς. Και αν το Υπουργείο Παιδείας δια στόματος του Υφυπουργού κ. Κεδίκογλου απαντά ότι «όπου υπήρξαν κενά προϊούσης της σχολικής χρονιάς για τη διδασκαλία των μαθημάτων, έχουν δοθεί οδηγίες προς τις σχολικές μονάδες και τους εκπαιδευτικούς, ώστε να διασφαλιστεί η κάλυψη της προβλεπόμενης ύλης, όπως για παράδειγμα με την αύξηση των ωρών διδασκαλίας του μαθήματος εβδομαδιαίως», όσοι αναπνέουν την κιμωλία μέσα στην τάξη γνωρίζουν ότι η γνώση δεν είναι ένα πιάτο φαγητό που μπορεί κανείς να το φάει με μια κουταλιά αρκεί να του δοθεί μεγάλο κουτάλι.

George Bellows, Dempsey and Firpo, 1924.

Στοιχειώδη γνώση να έχει κάποιος για την κατάσταση στις σχολικές τάξεις και για τους όρους της εκπαιδευτικής διαδικασίας και της μάθησης αντιλαμβάνεται ότι η επιτάχυνση στην παράδοση της ύλης έχει καταστρεπτικές συνέπειες καθώς χιλιάδες μαθητές που δεν μπορούν να ακολουθήσουν τους επιβαλλόμενους εντατικούς ρυθμούς αποθαρρύνονται και ενσωματώνουν την ήττα.

Συνέπειες όμως υπάρχουν και για τον εκπαιδευτικό που μπορεί να οδηγηθεί γρήγορα στην απώλεια του παιδαγωγικού του ρόλου, του δασκάλου εμψυχωτή, καθώς θα σπρώχνεται να μετεξελιχθεί σε μικρόψυχο ελεγκτή, έναν συμβολαιογράφο επιδόσεων, εξεταστή, επιτηρητή, διορθωτή, έναν κακοπληρωμένο τεχνικό χωρίς διάθεση και χαμόγελο.

Δεν χρειάζεται να καταναλώσουμε πολύ στατιστική για να αποδείξουμε ότι στήνεται ήδη ένας ολοκληρωμένος και «θωρακισμένος μηχανισμός αναχαίτισης» όσων ετοιμάζονται στο μέλλον να χτυπήσουν τις πόρτες του νέου Λυκείου. Πολύ γρήγορα η λειτουργία της «Τράπεζας» θα αυξήσει τη σχολική θνησιμότητα, δηλαδή την απόρριψη ή τους συγγενείς της, δηλαδή, την ενσωμάτωση της αδυναμίας, την απόγνωση, την αναχαίτιση, το ψαλίδισμα των προσδοκιών, το φόβο και την εγκατάλειψη. Μα θέλει το Υπουργείο Παιδείας ένα τέτοιο αποτέλεσμα; Πρωτίστως! Επείγεται να «ξεσκαρτάρει» το Γενικό Λύκειο, να το «ελαφρώσει», σαν μια επιχείρηση που θέλει να απαλλαγεί από το προσωπικό της.

ΑΝΑΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ – ΜΑΘΗΣΙΑΚΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ

William III Bromley, A Village School, c.1815.

Η Τράπεζα Θεμάτων Υποτάσσει τους μαθητές, υποτάσσει τους εκπαιδευτικούς, υποτάσσει συνολικά την εκπαιδευτική διαδικασία στις εξετάσεις. Η Τράπεζα θεμάτων, δηλαδή το είδος και η «ποιότητα» των ερωτήσεων, μπορεί αθέατα να προσανατολίσει τη μαθησιακή διαδικασία σε συγκεκριμένες κατευθύνσεις, να υποβαθμίσει το «πώς» και το «γιατί» να πριμοδοτήσει συγκεκριμένους τρόπους, διδασκαλίας ή διαβάσματος. Στην κατεύθυνση αυτή προφανώς ρίχνεται λίπασμα και από τις ερωτήσεις τύπου πολλαπλής επιλογής κλπ.

Πολύ σωστά ο Πανεπιστημιακός (ΕΜΠ) Γιάννης Μαίστρος επισημαίνει ότι η "τράπεζα θεμάτων" αποτελεί μια καθαρή μορφή "πιστοποίησης" και όχι "αξιολόγησης" (με την πρωτεύουσα - κυριολεκτική της σημασία και όχι με την "τιμωρητική" - απαξιωτική της, που η νεοφιλελεύθερη διαστροφή την εννοεί). Με αυτόν τον τρόπο "εξέτασης" των μαθητών αυτοματοποιείται σιγά - σιγά η "πιστοποίηση" των κλασμάτων γνώσης που αποκτώνται και στο τέλος θα μπορεί να γίνεται και η βαθμολόγηση από υπολογιστικά συστήματα, καταργώντας κάθε παιδαγωγική - γνωσιακή λειτουργία και, εννοείται, βάζοντας στο περιθώριο τον ανθρώπινο παράγοντα - δάσκαλο - εκπαιδευτικό!

Παρόμοια συστήματα εισηγούνται οι "σοφοί" του Υπ. Παιδείας για την "πιστοποίηση" επαγγελματικών προσόντων και εφαρμόζονται ήδη για την απόκτηση πιστοποιητικού γλωσσομάθειας, πληροφορικής (ECDL), την απόκτηση άδειας οδήγησης (σήματα ΚΟΚ) κ.λπ.

Δεν είναι μακριά η εποχή που θα εισαχθούν οι "πιστωτικές" μονάδες (κλάσματα γνώσης = τυποποιημένα "χάπια") και στη Β' Βάθμια εκπαίδευση (όπως τα ECTS στην Γ' Βάθμια) για να ολοκληρωθεί ο ευτελισμός και η πλήρης διάλυση της εκπαιδευτικής διαδικασίας, όχι μόνο στη φάση της "εξέτασης" αλλά και σ' αυτή της διδασκαλίας. Οι μαθητές (και κυρίως οι γονείς τους) θα απαιτούν να "διδαχθούν" τα "θέματα της τράπεζας" για να "περάσουν" την πιστοποίηση στο τέλος της χρονιάς, αγνοώντας ως περιττά - άχρηστα ή κι επιζήμια τα μαθήματα όπως γίνονται σήμερα.

Παράλληλα η φροντιστηριακή εκγύμναση θα κερδίζει έδαφος ως «σώμα και πνεύμα» στο σχολείο εκτρέποντας το εκπαιδευτικό έργο σε τεχνικές απομνημόνευσης πληροφοριών και όχι αναλυτική επεξεργασία της ύλης και δημιουργικής αφομοίωσης από τους μαθητές.  Ειδικότερα ως «καλό» Λύκειο θα αναγορεύεται αυτό που μιμείται το φροντιστήριο. Αυτό δηλαδή που καλουπώνει και παραδίδει αποσπασματικές γνώσεις χρήσιμες για τις εξετάσεις.

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΙΣ ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ

Κατ’ επανάληψη ο Υπουργός Παιδείας δηλώνει ότι η τράπεζα θεμάτων είναι «ένα μέσο πίεσης για την ολοκλήρωση του διδακτικού έργου των εκπαιδευτικών, για το οποίο και θα αξιολογούνται σε περίπτωση αποκλίσεων». Αν και πολλά θα μπορούσε να πει κανείς για τη δήλωση του Υπουργού Παιδείας τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα. Με την Τράπεζα Θεμάτων το Υπουργείο Παιδείας θα επιχειρήσει σταδιακά να αξιολογήσει τους εκπαιδευτικούς και τις σχολικές μονάδες με βάση τις επιδόσεις των μαθητών.

Είναι προφανές ότι η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας γνωρίζει πολύ καλά τις κοινωνικές παραμέτρους της σχολικής επίδοσης. Η στόχευση είναι αλλού και «φωτογραφίζει» κατευθείαν τον εκπαιδευτικό. Το ΥΠΕΠΘ θεωρεί κατάλληλο το χρόνο να προβάλει συστηματικά μια, έτσι κι αλλιώς, διαδεδομένη αντίληψη σύμφωνα με την οποία για ό,τι «καλό» ή «κακό» γίνεται στα σχολεία την ευθύνη την έχει ο εκπαιδευτικός. «Το παν εξαρτάται από το δάσκαλο» θα αναφωνήσει σε λίγο με βικτοριανή υποκρισία. Μια τέτοια αντίληψη, όπως γίνεται φανερό, εναποθέτει μεγάλο φορτίο ευθύνης στους ώμους του δασκάλου και συνήθως, όταν τίθεται θέμα σχολικής αποτυχίας ή εκπαιδευτικής κρίσης, ο δάσκαλος είναι ο «αποδιοπομπαίος τράγος». Με αυτό τον τρόπο γίνεται ευκολότερη υπόθεση η επιβολή αυταρχικών μέτρων αξιολόγησης, εντατικοποίησης και διοικητικού ελέγχου.

Του Χρήστου Κάτσικα 

Πηγή: AlfaVita

Δέκα φορές μεγαλύτερος ο κίνδυνος Αρμαγεδδώνα. Risk of asteroid hitting Earth is ten times higher than we thought

Η απειλή για μια καταστροφική πτώση αστεροειδή στη Γη είναι πολύ μεγαλύτερη από όσο πιστεύαμε. So you know how we all kind of thought that our odds of getting destroyed by an asteroid were remarkably low? Yeah, that was wrong. According to new research, the odds of a large-scale asteroid impact are actually three to ten times higher than we thought. And the only thing stopping total and utter destruction? Sheer, dumb luck. Image: Shutterstock/solarseven 

Τρεις πρώην αστροναύτες δημιούργησαν το ίδρυμα B612 που έχει ως αποστολή την καταγραφή και μελέτη διαστημικών αντικειμένων (αστεροειδείς, κομήτες κλπ) που απειλούν την Γη. Επιπλέον τα στελέχη του ιδρύματος προωθούν τρόπους αντιμετώπισης αυτών των απειλών.

Το ίδρυμα ανακοίνωσε ότι οι πιθανότητες να πέσει στη Γη ένας μεγάλος αστεροειδής προκαλώντας ανυπολόγιστες καταστροφές είναι δέκα φορές μεγαλύτερες από εκείνες που αναφέρουν οι εκτιμήσεις των ειδικών. Το ίδρυμα προτείνει σε πρώτη φάση την κατασκευή ενός διαστημικού ανιχνευτή απειλητικών αστεροειδών.

Οι εκρήξεις

The bolide that impacted the atmosphere over Chelyabinsk in Feb. 2013 detonated with the equivalent of 530 kilotons of TNT, injuring over 1,200 people.

Οι ειδικοί του Β612 μελέτησαν όλα τα περιστατικά εκρήξεων που καταγράφηκαν στον πλανήτη μας, σε ξηρά και θάλασσα. Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι στο διάστημα 2000-2013 στη Γη σημειώθηκαν 26 εκρήξεις που είχαν προκληθεί από αστεροειδείς. Πρόκειται για αστεροειδείς που είχαν εκραγεί είτε στα υψηλότερα στρώματα της ατμόσφαιρας της Γης είτε σε απομονωμένες περιοχές των ωκεανών και έτσι δεν είχαν κάποιες εμφανείς τουλάχιστον επιπτώσεις.

Όμως αν η μελέτη του ιδρύματος είναι σωστή τότε η έλευση αστεροειδών στον πλανήτη μας και μάλιστα αστεροειδών ικανών να προκαλέσουν μεγάλες καταστροφές είναι πολύ πιο συχνή από όσο πιστεύαμε μέχρι σήμερα. Με αυτά τα δεδομένα ο κίνδυνος της πτώσης ενός καταστροφικού αστεροειδή είναι δεκαπλάσιος από τις υπάρχουσες εκτιμήσεις.

Τα δεδομένα

Illustration of relative size for DA14 and Chelyabinsk Meteor compared to a footbal field. Credit: Michael Carroll

Σύμφωνα με την μελέτη του ιδρύματος ορισμένες από αυτές τις 26 εκρήξεις που προκάλεσαν οι αστεροειδείς ήταν πολύ ισχυρές ενώ μια εξ αυτών ήταν δεκάδες φορές πιο ισχυρή από εκείνη της Χιροσίμα. «Ένας αστεροειδής με διάμετρο περίπου 40 μέτρα αν πέσει στην επιφάνεια της Γης μπορεί να καταστρέψει ολοσχερώς μια μεγάλη πόλη. Φανταστείτε ένα μεγάλο κτίριο να πέφτει από ψηλά με ταχύτητα 50 φορές μεγαλύτερη από αυτή του ήχου!» ανέφερε ο Εντ Λιου, πρώην αστροναύτης και επικεφαλής του ιδρύματος.

Η μελέτη υπολόγισε και την ισχύ αυτών των 26 εκρήξεων. Κάποιες από αυτές εκρήξεις απελευθέρωσαν ενέργεια 1 κιλοτόνου, κάποιες μεγαλύτερη από αυτή ενώ υπήρξε και μια που απελευθέρωσε ενέργεια 600 κιλοτόνων. Η έκρηξη της ατομικής βόμβας στη Χιρόσιμα που κατέστρεψε την πόλη και εξόντωσε περισσότερους από 80 χιλιάδες ανθρώπους είχε ισχύ 15 κιλοτόνων.

Ο δορυφόρος

Καλλιτεχνική απεικόνιση του Sentinel που θα αναζητά απειλητικούς αστεροειδείς. Artist's Illustration of the B612 Foundation's Sentinel mission, which will search for potentially dangerous near-Earth asteroids. Credit: B612

Οι τρεις πρώην αστροναύτες σε συνέντευξη Τύπου ανέφεραν ότι ένα πρώτο βήμα για την αντιμετώπιση του κινδύνου είναι η κατασκευή ενός διαστημικού τηλεσκοπίου-ανιχνευτή αστεροειδών την κατασκευή του οποίου στηρίζει το ίδρυμα τους.

The Sentinel Space Telescope in orbit around the Sun. Credit: Ball Aerospace.

Ο δορυφόρος έχει ονομαστεί Sentinel και σύμφωνα με τους τρεις αστροναύτες μπορεί να είναι έτοιμος να εκτοξευτεί το 2018. Σύμφωνα με τους αστροναύτες ο δορυφόρος αυτός θα έχει καταφέρει μέχρι το 2024 να εντοπίσει 500 χιλιάδες αστεροειδείς που αποτελούν πιθανές απειλές για τον πλανήτη μας.