Arts Universe and Philology

Arts Universe and Philology
The blog "Art, Universe, and Philology" is an online platform dedicated to the promotion and exploration of art, science, and philology. Its owner, Konstantinos Vakouftsis, shares his thoughts, analyses, and passion for culture, the universe, and literature with his readers.

Σάββατο 17 Ιανουαρίου 2015

Πρωτοχρονιά 2015 , «Τα μάτια της Έλσας» και «Πρελούδιο»

Τόσο βαθιά τα μάτια σου πoυ ’σκυψα να πιω πάνω
Κι είδα τους όλους ήλιους σ’ αυτά ν’ αντιφεγγούν
Και τους απελπισμένους να πέφτουν να πνιγούν
Τόσο βαθιά τα μάτια σου που εκεί τη μνήμη χάνω

Κάτω από σύννεφο πουλιών μουντός ωκεανός
Και φέξιμο ύστερα ουρανών στα μάτια σου ανεφέλων
Το θέρος κόβει σύννεφα στις ρόμπες των αγγέλων
Πάνω απ’ τα στάχυα ο ουρανός τόσο είναι γαλανός

Πασχίζει η αύρα του γλαυκού τα νέφη ν’ αλαφιάσει
Τα μάτια σου πιο διάφανα στο δάκρυ τους υγρά
Που κι ο ουρανός ο απόβροχος ζηλιάρης τα θωρά
Γαλάζιο τόσο το γυαλί στο μέρος που ’χει σπάσει

Πασχίζει η αύρα του γλαυκού τα νέφη ν’ αλαφιάσει
Τα μάτια σου πιο διάφανα στο δάκρυ τους υγρά
Που κι ο ουρανός ο απόβροχος ζηλιάρης τα θωρά
Γαλάζιο τόσο το γυαλί στο μέρος που ’χει σπάσει

Μάνα των εφτά βάσανων σελαγισμέ μου υγρέ
Εφτά ρομφαίες πέρασαν το πρίσμα των χρωμάτων
Οι ωραίες μέρες έχουνε πικρό το χάραμά των
Η μελανόστικτη ίριδα στα μαύρα είναι πιο μπλε

Τα πονεμένα μάτια σου ρήγμα διπλό ανοιγμένο
Απ’ όπου μεταγίνεται το θαύμα σαν μεμιάς
Οι Μάγοι οι τρεις αντίκρυσαν με χτύπο της καρδιάς
Το φόρεμα της Παναγιάς στη φάτνη κρεμασμένο

Λόγια στου Μάη τη μουσική και στον πολύ καημό
Θά ’φτανε κι ένα μοναχό στόμα να δώσει πλέρια
Μονάχα έν’ άπειρο στενό και θά ’πρεπαν στ’ αστέρια
Τα μάτια σου με των Διδύμων τον αστερισμό

Ούτε παιδί που εκστατικό θαυμάζει ωραίες εικόνες
Δε στήνει μάτια σαν κι εσέ μεγάλα φωτερά
Δεν ξέρω αν λες και ψέματα σα γίνονται γλαρά
Άγριες θαρρείς απ’ τη βροχή κι ανοίγονται ανεμώνες

Να κρύβονται άραγε αστραπές μες στη λεβάντα αυτή
Που εντόμων μέσα της σφοδρός ερωτισμός ανάφτει
Στων διαττόντων πιάστηκα το δίχτυ σαν το ναύτη
Μεσαύγουστο από κύματα που ’χει άξαφνα αρπαχτεί

Τράβηξα αυτό το ράδιο από ουρανίτη ουσία
Τα δάχτυλά μου καίγοντας σ’ απρόσιτη φωτιά
Κοντά μου είσαι παράδεισε κι ωστόσο είσαι μακριά
Περού μου είναι τα μάτια σου Γολκόνδη μου κι Ινδία

Κι ήρθε ένα βράδι που το σύμπαν έγινε κομμάτια
Σε βράχους που τους κόρωσαν οι ναυαγοί μα εγώ
Πάνω απ’ τη θάλασσα έβλεπα ζευγάρι λαμπερό
Τα μάτια της Έλσας τα μάτια της Έλσας τα μάτια

Από το βιβλίο: Αλέξανδρος Μπάρας, «Προσεγγίσεις στη γαλλική ποίηση / μεταφράσεις», Εκδόσεις Πρόσπερος, Αθήνα 1986, σελ. 74-75.

Πρελούδιο

Μπροστά τραβούν οι λεύκες
μα λάμψη δεν αφήνουν πίσω τους.

Μπροστά τραβούν οι λεύκες
και μας αφήνουνε τον άνεμο.

Ο άνεμος στο δρόμο σαβανώνεται
συνέχεια κάτω απ’ τα ουράνια.

Μα εκεί που ανέμιζε, έριξε
όλον του στα ποτάμια τον αντίλαλο.

Ο κόσμος ήρθε των πηγολαμπίδων
και εισέβαλε στις αναμνήσεις μου.

Και μια καρδιά μικρούλα τώρα
στα δάχτυλά μου επάνω αναβλύζει.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα


Φωτογραφίες: © Κωνσταντίνος Βακουφτσής



Καλλιόπη Εξάρχου, «Εφημερεύουσα πρόσκληση»

Federico Zandomeneghi, Portrait of a Young Beauty.  

Σου έχτισα μια καλύβα
από πούπουλα,
αγάπη μου,

Εκεί θα έρθεις
σαν στρογγυλέψει το φεγγάρι

Μόνος
γυμνός
αποκάλυψη
σώμα
πνοή

Μη φέρεις αποσκευές
ντύσου μόνο φιλιά

Θα σε περιμένω
νηστική
στους αιώνες των αιώνων
καρδιά ορθή
φωνή ψιθύρου

Θα με ταϊσεις
χώμα κι ουρανό

Θα σε χορέψω
στόμα με στόμα

Pablo Picasso, Nus entrelacé, 1905.

και μετά θα λιτανεύσουμε
το όνειρο
που μας ανέχθηκε
ανταύγειες νοσταλγών
εφάμιλλες
του έαρος και του θέρους.

Καλλιόπη Εξάρχου, "Μάχιμα χείλη", Σοκόλης, 2014.


Carlos Alcolea και η Ποίηση της εικόνας μέσα από την Ποίηση...

Carlos Alcolea. Matisse de día, Matisse de noche, 1977. Painting. Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofía Collection, Madrid.

Carlos Alcolea (A Coruña, 1949 - Madrid, 1992) is recognised as one of the leading protagonists of the so-called New Figuration in Madrid, which emerges in the early seventies and continues for the next decade and whose favourable reception coincides with an emerging trend towards a melange of critics, galleries and art markets.

Alcolea lives painting intensely and passionately, as a language of shapes, colours, gestures, winks and meanings. In the beginning, he adopts some basis from Pop showing his European side, with David Hockney as the main reference. Alcolea considers that paintings cannot be created from ideas, but from experience and vision, which leads him to vindicate the practice of art, painting as a trade and the theme as the ultimate foundation of the painting.

Recognisable in his work is a lively and acid colour palette as well as a tendency to use large fields of gently blurred colour, which result in luminous paintings. The role of the line, drawings and his art history lessons (from Titian Vecellio to Paul Cézanne, Claude Monet and Henri Matisse) can also be appreciated along with the concepts of paradox and reversibility, which manifest in the recurrence of the representation of the Möebius strip. Autorretrato. Moebius y su amigo (1975) is an example of this, as well as works like Dassein, (1977) and Matisse de Día, Matisse de Noche (1977), which act as formulae of distinction and "upon which painting is established and supported", as noted by Ángel González, curator of the exhibition.

Alcolea is a dandy and an intellectual who creates his own iconography stemming from a number of themes appearing at the beginning of his career. The artist emphasises these themes and their variations, because as he himself says, "thinking does not exhaust the idea." One of the recurring themes is swimmers and the pool so that he can then use water as a state (liquid) and as a medium as in Los Borrachos (1979-1980). The story of Lewis Carroll's Alice in Wonderland allows him to enter the magical world of underground adventures; another medium that fosters the imbalance. Thus, this alleged figuration present in the swimmers, intellectualised portraits of Ángel González (1980) or María Vela. Veccellia (1982) or figures extracted from imaginary Pop, such as the Queen of England, become an iconography of a swallowed experience.

His paintings are a balance between colour and composition, like in La camarera roja, (1973) or Finisterre (1988-1989) and within them, the clearly visible horizon line dominates. From 1975-1976 the size of the canvas grows and he works diptychs and triptychs in pieces such as Alicia en el país de las Maravillas or Alicia a través del espejo (1979), where he emphasises the duplication and consistency of materials "In or out of the painting, but in the frame" as the artist says.

Recognisable in his work is a lively and acid colour palette as well as a tendency to use large fields of gently blurred colour, which result in luminous paintings. The role of the line, drawings and his art history lessons (from Titian Vecellio to Paul Cézanne, Claude Monet and Henri Matisse) can also be appreciated along with the concepts of paradox and reversibility, which manifest in the recurrence of the representation of the Möebius strip. Autorretrato. Moebius y su amigo (1975) is an example of this, as well as works like Dassein, (1977) and Matisse de Día, Matisse de Noche (1977), which act as formulae of distinction and "upon which painting is established and supported", as noted by Ángel González, curator of the exhibition.

ΚΡΙΟΣ

Της νηφαλίου πομπής τα περιστέρια
Χτυπούν τα ράμφη τους στα γυάλινα ανθογυάλια
Κι’ από τα βήματα των οδηγών
Ανθούν τα κόκκινα λουλούδια των ενόρκων
Για την συσπείρωσι στους θάμνους
Της δεκτικής προδιαθέσεως των κρίνων
Στα βελουδένια γάντια των ανθρακωρύχων
Όταν σκορπούν τα σκύβαλα στους κύκνους.

Ανδρέας Εμπειρίκος, «Ενδοχώρα»,.




ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΟΥΝ ΖΑΡΕΣ

Να μην έχουν ζάρες οι μορφές, αδρές,
ζάρες μίσους, πάθους, πόνου, μα χαρές,
στην ψυχή να πλένε και να μην ξεσπούν,
φυλαχτές για ωραίες, που θα τις χαρούν.
Είναι σαν εικόνες οι άνθρωποι βουβοί,
σαν ιππότες, άγιοι, όμορφοι, καλοί·
κατεβαίνουν όλοι δίχως πονηριά
μες στο μεσημέρι, μες στη δημοσιά.

ΡΩΜΟΣ ΦΙΛΥΡΑΣ




Ο ΚΥΚΝΟΣ

Ο μόχθος τούτος, που απ’ του ακόμα ακάμωτου τη γεύση
μπορεί να διέρχεται, μα σάμπως να φορά αλυσίδες,
τελείως με την άκτιστη του κύκνου μοιάζει πλεύση.

Μα και η θανή: ό,τι στη μη αντίληψη μάς κατεβάζει
αιτιών και λόγων που διορίσαμε ασφαλείς νησίδες,
με το περίτρομο κεφαλοβούτηγμά του μοιάζει –:

μες στα νερά που το χωνεύουνε γαληνεμένα,
γλυκά, στον όλβο μέσα μα και σαν παρωχημένα,
αποχωρούν και αποτραβιούνται ρεύμα με το ρεύμα,
κι ενόσω εκείνος, ηρεμότατος και με την τόση
ολοένα πιο βαθειά και πιο βασιλική του γνώση,
ατάραχος κινά να φύγει δίχως ένα γνεύμα.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής.

RAINER MARIA RILKE




ΦΩΝΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΝΥΧΤΑ

Στο κοίλωμα του χρόνου μια σπονδή
Και πέρασε η ώρα που περνάει
Κι όμως το βράδυ και το γέλιο σου κι αυτή η φωνή
Που πάει τόσο βαθειά μας και μαδάει
Δεν πέρασε στην ώρα που περνάει.

Και ο πόθος μας, χωρίς κανένας δισταγμός
Καθόλου να παρεμποδίζη
Έστω και τόσο δα την ηδονή
Που σφύζει μέσα μας ξανά και πλημμυρίζει
Σαν στρόβιλος του βαλς που πάλι ανθεί
Και σε σαλόνι πλήρες κόσμου φτερουγίζει
Θα την γεννήση πάλι την φωνή
Που πάει τόσο βαθειά μας και μαδάει

Κ’ έτσι σαν πράγματα που λαχταρούν πολύ
Και τούτες οι σταγόνες πια να πέσουν
Κ’ αίφνης πηδούν και πέφτουνε βροχή –
Στο κοίλωμα του χρόνου μια σπονδή
Πέφτουν και πέσανε κι ωστόσο θα μας μείνουν.

Και τίποτε δεν μας αφήνει πια
Χωρίς αυτές την νέα στιγμή που ζούμε να την ζούμε.

Ανδρέας Εμπειρίκος, «1934, Προϊστορία ή Καταγωγή».



Παρασκευή 16 Ιανουαρίου 2015

Ο καναπές… σκοτώνει! Lack of exercise responsible for twice as many early deaths as obesity!

Julius LeBlanc Stewart, Lady On A Pink Divan, 1877. Η έλλειψη σωματικής άσκησης είναι εξαιρετικά επιβλαβής για τον οργανισμό. A brisk 20 minute walk each day could be enough to reduce an individual's risk of early death, according to new research published today. The study of over 334,000 European men and women found that twice as many deaths may be attributable to lack of physical activity compared with the number of deaths attributable to obesity, but that just a modest increase in physical activity could have significant health benefits.

Διπλάσιοι θάνατοι μπορούν να αποδοθούν στην έλλειψη σωματικής άσκησης από ό,τι στην παχυσαρκία, σύμφωνα με μια νέα μεγάλη ευρωπαϊκή επιστημονική έρευνα με ελληνική συμμετοχή.

Περπατήστε!

Louis Anquetin, La Promenade, 1892. A brisk walk cuts death far more effectively than losing weight.

Όμως ένα γρήγορο περπάτημα κάθε μέρα επί 20 λεπτά θα ήταν αρκετό για να μειώσει τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου ενός ανθρώπου, σύμφωνα με την μελέτη, που αφορούσε πάνω από 334.000 άνδρες και γυναίκες στην Ευρώπη. Η έρευνα εκτιμά ότι ακόμη και μια μέτρια αύξηση στη σωματική δραστηριότητα θα είχε σημαντικά οφέλη για την ατομική και τη δημόσια υγεία.

Η σωματική αδράνεια έχει κατ' επανάληψη συσχετιστεί με αυξημένο κίνδυνο πρόωρου θανάτου, καθώς και με χρόνιες ασθένειες, όπως της καρδιάς και με καρκίνους. Αν και η έλλειψη σωματικής άσκησης συνήθως οδηγεί σε αύξηση του βάρους (του δείκτη σωματικής μάζας) και πιθανώς σε παχυσαρκία, από μόνη της η σωματική αδράνεια αποτελεί ανεξάρτητο παράγοντα κινδύνου.

Η μελέτη

Suzanne Valadon, Nude on the sofa, 1920. Suzanne Valadon, Nude on the sofa, 1920. Διπλάσιοι θάνατοι αποδίδονται στην έλλειψη σωματικής άσκησης από ό,τι στην παχυσαρκία. A lack of exercise could cause twice as many deaths as obesity, British researchers have warned.

Ερευνητές, με επικεφαλής τον νορβηγικής καταγωγής καθηγητή Ουλφ Έκελουντ της Μονάδας Επιδημιολογίας του Πανεπιστημίου Κέμπριτζ, ανέλυσαν στοιχεία από όλη την Ευρώπη, που αφορούσαν 334.161 άτομα, για ένα διάστημα 12 ετών.       

Οι ερευνητές συσχέτισαν το επίπεδο σωματικής άσκησης καθενός ατόμου με μια σειρά από δείκτες (ύψος, βάρος, περιφέρεια μέσης κ.α.), καθώς και με την κατάσταση της υγείας του. Το 23% των συμμετεχόντων στην έρευνα ταξινομήθηκαν ως σωματικά αδρανείς, καθώς έκαναν καθιστικό επάγγελμα και παράλληλα δεν ασκούνταν σωματικά στον ελεύθερο χρόνο τους. Ο κίνδυνος πρόωρου θανάτου ήταν μεγαλύτερος σε αυτή την ομάδα - και αυτό ανεξάρτητα από το σωματικό βάρος.

Τα ευρήματα

John Singer Sargent, Morning Walk, 1888. Researchers say a 20-minute daily walk can reduce our chances of early death.

Οι επιστήμονες υπολόγισαν ότι αν ένας άνθρωπος απλώς έκανε καθημερινό γρήγορο βάδισμα επί ένα 20λεπτο, καίγοντας έτσι γύρω στις 100 θερμίδες, θα μείωνε τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου κατά 16% έως 30%. Το δυνητικό όφελος είναι μεγαλύτερο για τα άτομα με φυσιολογικό βάρος, αλλά ακόμα και για αυτά με υψηλότερο δείκτη σωματικής μάζας (αναλογία βάρους/ύψους).

Αναλύοντας τα πιο πρόσφατα διαθέσιμα στοιχεία για τους θανάτους στην Ευρώπη, οι ερευνητές εκτίμησαν ότι 337.000 από τους 9,2 εκατ. θανάτους (ποσοστό 3,6%) αποδίδονται στην παχυσαρκία, αλλά οι θάνατοι που αποδίδονται στην έλλειψη σωματικής άσκησης, είναι υπερδιπλάσιοι (676.000 ή ποσοστό 7,5%) και αρκετοί από αυτούς θα ήταν δυνατό να αποφευχθούν με λίγη τακτική άσκηση.

«Το απλό μήνυμα είναι ότι ακόμη και λίγη σωματική δραστηριότητα κάθε μέρα μπορεί να φέρει σημαντικά οφέλη για τους σωματικά αδρανείς ανθρώπους», δήλωσε ο Έκελουντ. «Είκοσι λεπτά σωματικής δραστηριότητας, όπως ένα έντονο περπάτημα, είναι κάτι που οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να εντάξουν στο καθημερινό πρόγραμμά τους, περπατώντας προς ή από την εργασία τους, στα διαλείμματα της δουλειάς τους ή τα βράδια, αντί να βλέπουν τηλεόραση».

Το «Ανθρωπόκαινο» ξεκίνησε μια... βόμβα. Did the Anthropocene begin with the nuclear age?

Η πρώτη πυρηνική δοκιμή θεωρείται ως απαρχή του Ανθρωπόκαινου. It has been argued that the first nuclear bomb test on the Alamogordo Test Range in New Mexico on July 16th, 1945 marked the beginning of the Anthropocene.

Τα τελευταία 11 χιλιάδες έτη ο πλανήτης ζει στην εποχή του Ολόκαινου που σηματοδοτεί το τέλος της εποχής Παγετώνων στη Γη και στην εμφάνιση του σύγχρονου πολιτισμού του ανθρώπου. Όμως η παρουσία και δραστηριότητα του ανθρώπου πάνω στη Γη αφήνει ανεξίτηλα το στίγμα του στον πλανήτη και μάλιστα σύμφωνα με ορισμένους ειδικούς η δράση του ανθρώπου έχει τέτοια έκταση αλλά κυρίως τέτοια καταλυτική αρνητική επίδραση που πρέπει να μιλάμε πλέον για μια νέα γεωλογική περίοδο. Οι θιασώτες αυτής της θεωρίας έχουν ονομάσει αυτή τη νέα περίοδο «Ανθρωπόκαινο» και οριοθετούν τώρα την έναρξη της έγινε με την πρώτη δοκιμή ατομικής βόμβας που έγινε στο Νέο Μεξικό

Το ορόσημο

Η πρώτη πυρηνική δοκιμή καταγράφεται ως η αρχή της νέας γεωλογικής περιόδου στη Γη. The first atomic bomb test in July 16, 1945 marks the beginning of the Anthropocene – a new chapter of the Earth’s geological history, an international group of scientists has proposed. A photo of a giant column of smoke rising over Nagasaki, Japan, where the second atomic bomb was dropped, is shown.

Η Διεθνής Επιτροπή Στρωματογραφίας (ICS) έχει δημιουργήσει μια ομάδα εργασίας που ονομάζεται «Ομάδα Εργασίας Ανθρωπόκαινου» με επικεφαλής τον Ζαν Ζαλάσιεβιτς γεωλόγο του Πανεπιστημίου του Λέστερ. Η ομάδα εργασίας τον περασμένο Μάιο δημοσίευσε μια μελέτη στην οποία γινόταν αναφορά στους παράγοντες και τα γεγονότα που σύμφωνα με την ομάδα εργασίας οδήγησαν στο «Ανθρωπόκαινο». Δεν είχαν οριοθετήσει όμως χρονικά την έναρξη της νέας γεωλογικής περιόδου.

The first ever nuclear bomb test took place in New Mexico on the Alamogordo Test Range on July 16th, 1945. Photo: WWW.ORDINARY-LIGHT.COM

Όπως αναφέρουν τώρα το «Ανθρωπόκαινο» ξεκίνησε στις 16 Ιουλίου του 1945 όταν πραγματοποιήθηκε η πρώτη πυρηνική δοκιμή στο Νέο Μεξικό. Οι επιστήμονες που αποδέχονται το «Ανθρωπόκαινο» διαφωνούν για το σημείο έναρξης του. Άλλοι υποστηρίζουν ότι το σημείο έναρξης είναι η ανακάλυψη της γεωργίας πριν από δέκα χιλιάδες έτη και ότι τότε ξεκινάει αυτή η νέα γεωλογική περίοδος και άλλοι την οριοθετούν στην έναρξη της βιομηχανικής επανάστασης τον 18ο αιώνα.

H επίδραση του ανθρώπου

Mankind has had an undeniably huge impact on the Earth's crust. (Picture: Nasa)

Η ομάδα εργασίας θεωρεί κομβικό σημείο της έναρξη των πυρηνικών δοκιμών που εκτός των άλλων απελευθερώνουν σε αέρα, υπέδαφος και θάλασσα μεγάλες ποσότητες ραδιενέργειας. Την ίδια περίοδο αρχίζουν παράλληλα να γίνονται ολοένα και πιο εμφανή τα σημάδια των μεταβολών από την ανθρώπινη δραστηριότητα. Οι κλιματικές αλλαγές και η αύξηση της θερμοκρασίας αλλά και η μόλυνση της ατμόσφαιρας που σε πολλές περιοχές του πλανήτη έχει μετατρέψει τον αέρα σε μια τοξική σούπα.

The start of the nuclear age, which coincides with the beginning of widely used and thrown away plastic objects (illustrated with a stock image), can be effectively tracked within geological strata – layers of rocks and soil, the experts said.

Η απορρόφηση του διοξειδίου του άνθρακα από τους ωκεανούς τους κάνει πιο όξινους και σε συνδυασμό με τον ολοένα αυξανόμενο όγκο σκουπιδιών σε αυτούς δημιουργεί ένα κυριολεκτικά δηλητηριώδες και ασφυκτικό περιβάλλον στη θαλάσσια χλωρίδα και πανίδα. Οι κλιματικές αλλαγές και η μόλυνση του περιβάλλοντος ευθύνονται για μεγάλο ποσοστό των θανάτων στον πλανήτη. Στη στεριά ο άνθρωπος μετακινεί και καταστρέφει δέκα φορές μεγαλύτερο όγκο εδάφους από ότι όλα μαζί τα φυσικά φαινόμενα (τεκτονική δραστηριότητα, ηφαιστειακή δραστηριότητα, κατολισθήσεις κλπ).

Η αποσταθεροποίηση

The date at which the Anthropocene started is the subject of debate. A total of 26 members of a working party that have backed it to begin at the start of atominc testing, but the beginning of the Industrial revolution was mulled too. An image of the first iron bridge, built by Victorian engineers is shown.

Παράλληλα με τις ανακοινώσεις της ομάδας εργασίας του Ανθρωπόκαινου δημοσιοποιήθηκε μια νέα μελέτη για τις επιπτώσεις που έχει η παρουσία του ανθρώπου στον πλανήτη. Το 2009 οι επιστήμονες καθόρισαν εννέα παράγοντες που τους προσέδωσαν τον χαρακτηρισμό «εννέα πλανητικά όρια». Η καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος, η καταστροφή του στρώματος του όζοντος, η οξίνιση των ωκεανών, η μόλυνση της ατμόσφαιρας, η αύξηση των επιπέδων του διοξειδίου του άνθρακα, η χρήση φυτοφαρμάκων είναι κάποιοι από αυτούς τους παράγοντες. Σύμφωνα με ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον Γιόχαν Ρόκστρομ, του Πανεπιστημίου της Στοκχόλμης η ανθρώπινη δραστηριότητα έχει οδηγήσει στο να ξεπεραστούν και μάλιστα κατά πολύ τέσσερα από αυτά τα όρια. Σύμφωνα με τους ερευνητές το ξεπέρασμα αυτών των τεσσάρων ορίων δεν προκαλεί αυτόματα χάος αλλά «αποσταθεροποιεί τον πλανήτη» και τον στέλνει μια «ζώνη κινδύνου» όπως αναφέρουν σε άρθρο τους στην επιθεώρηση «Science».

Μαζική εξαφάνιση

After the testing of atomic weapons began, there was a ‘great acceleration’ of population, of carbon emissions, of species invasions and extinctions, of earth moving, of the production of concrete, plastics and metals, the experts said. A night view of a busy street in Tokyo is pictured.

Παρόμοια είναι και τα ευρήματα της μελέτης ερευνητών των Πανεπιστημίων της Καλιφόρνια και Rutgers που επίσης δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Science». Μελετώντας στοιχεία από εκατοντάδες πηγές συλλογής δεδομένων για τους ωκεανούς οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα βρισκόμαστε μπροστά σε μια άνευ προηγούμενου καταστροφή των ωκεανών που θα έχει ως επακόλουθο τη μαζική εξαφάνιση θαλάσσιων ειδών εξαιτίας της ανθρώπινης δραστηριότητας στον πλανήτη.

Υπάρχουν δύο κρυμμένοι πλανήτες στο ηλιακό σύστημα! There Could be At Least Two Unknown Planets Hidden Well Beyond Pluto!

Νέα μελέτη υποδεικνύει την παρουσία δύο ακόμη κόσμων στη διαστημική μας γειτονιά. Scientists say at least two planets could exist in our solar system beyond Pluto (artist's impression pictured).

Ομάδα επιστημόνων του Πανεπιστημίου της Μαδρίτης και του Πανεπιστημίου Κέμπριτζ υποστηρίζουν ότι εντόπισαν ενδείξεις της παρουσίας δύο ακόμη πλανητών στο ηλιακό μας σύστημα. Πιο συγκεκριμένα οι ερευνητές μιλάνε για ύπαρξη δύο παγωμένων κόσμων που βρίσκονται στα σύνορα του ηλιακού μας συστήματος ακόμη πιο μακριά και από τον Πλούτωνα. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι αυτοί οι δύο «κρυμμένοι» (όπως τους χαρακτηρίζουν οι ίδιοι) κόσμοι έχουν μέγεθος παρόμοιο με αυτό του Πλούτωνα δηλαδή ανήκουν σύμφωνα με τις τελευταίες αποφάσεις της παγκόσμιας αστρονομικής κοινότητας στην κατηγορία  των «πλανητοειδών». Αν η ανακάλυψη επιβεβαιωθεί θα δημιουργηθούν νέα δεδομένα τόσο για την ιστορία και εξέλιξη του ηλιακού μας συστήματος αλλά και γενικότερα στα μοντέλα δημιουργίας πλανητικών συστημάτων.

Νέα θεωρία για τη ζωή στο Σύμπαν

A trans-Neptunian object is any minor planet in the solar system that orbits the sun at a greater distance on average than Neptune. The largest known trans-Neptunian objects are Pluto and Eris. These are followed by Makemake and Haumea.

Παράλληλα επιστήμονες του Ινστιτούτου Θεωρητικής Αστροφυσικής του Πανεπιστημίου του Τορόντο υποστηρίζουν ότι ο αριθμός των πλανητών με συνθήκες φιλικές προς τη ζωή είναι πολύ περισσότερες από όσες πιστεύαμε μέχρι σήμερα. Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι οι περισσότεροι πλανήτες σε ένα πλανητικό σύστημα για διαφόρους λόγους δεν είναι φιλικοί για την ανάπτυξη ζωής.

The recent discovery by the Alma radio telescope of a planet-forming disk more than 100 astronomical units from the star HL Tauri, suggests that planets can form several hundred astronomical units away from the centre of the system.

Κάποιοι είναι πολύ κοντά στο μητρικό τους άστρο και άρα έχουν πολύ υψηλές θερμοκρασίες και κάποιοι πολύ μακριά και πολύ χαμηλές θερμοκρασίες. Επιπλέον σύμφωνα με τη κρατούσα θεωρία οι περισσότεροι πλανήτες ενός συστήματος που βρίσκονται σε μια μέση απόσταση από το μητρικό τους άστρο (στη λεγόμενη κατοικήσιμη ζώνη) έχουν τροχιές ασύμβατες με τη παρουσία της ζωής. Τροχιές που εμποδίζουν την εναλλαγή ημέρας και νύχτας αλλά και την ύπαρξη νερού σε υγρή μορφή που είναι δύο κρίσιμοι παράγοντες για την παρουσία της ζωής. Η νέα μελέτη αναφέρει ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι και ότι υπάρχουν δισεκατομμύρια πλανήτες με τη τροχιακή συμπεριφορά της Γης άρα αυξάνεται πολύ η πιθανότητα ύπαρξης κάποιων εξωγήινων μορφών ζωής. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Science»