Τα χρώματα της εξωγήινης ζωής. This Alien Color Catalog May Help Us Spot Life on Other Planets

Εντυπωσιακά χρώματα αλάτων και ηφαιστειογενών ορυκτών στην περιοχή Dallol της Αιθιοπίας που … μοιάζει εξωγήινη. The colorful salt terraces in the Dallol region of Ethiopia are hot targets for astrobiologists seeking extreme microbial life that could resemble extraterrestrials. Credit: Dr. Richard Roscoe/Visuals Unlimited/Corbis

Στην προσπάθεια για ανίχνευση εξωγήινης ζωής, οι πρώτες αποδείξεις για την ύπαρξη έμβιων ειδών σε κάποια άλλη «γωνιά» του σύμπαντος είναι πιθανό να βρεθούν στο φως που προέρχεται από την επιφάνεια ενός πλανήτη σε κάποιο μακρινό ηλιακό σύστημα. Αυτή είναι η ιδέα πίσω από την έρευνα επιστημόνων του πανεπιστημίου Κόρνελ στις ΗΠΑ, του Ινστιτούτου Max Planck στη Γερμανία και του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, οι οποίοι δημιούργησαν έναν «χρωματικό κατάλογο» με τη χαρακτηριστική ακτινοβολία που ανακλούν δεκάδες μικροοργανισμοί εδώ στη Γη. Έτσι, αναλύοντας το φως από οποιονδήποτε δυνητικά κατοικήσιμο εξωπλανήτη, με τον «κατάλογο» θα μπορεί να ελεγχθεί εύκολα αν τυχόν έχει αναπτυχθεί εκεί μια μικροσκοπική μορφή ζωής, η οποία να αντιστοιχεί σε κάποιο από αυτά τα γήινα μικρόβια.

Αν φανταστούμε πως κάποιος εξωγήινος… επιστήμονας μελετούσε τον πλανήτη μας με ένα τηλεσκόπιο από έτη φωτός μακριά, δεν θα χρειαζόταν να καταφύγει στα μικρόβια για να καταλάβει πως ο «κόσμος» μας σφύζει από ζωή. Ο λόγος είναι η γήινη βλάστηση και πιο συγκεκριμένα η χλωροφύλλη των φυτών, η οποία απορροφά μεγάλο μέρος του ορατού φωτός, ενώ γίνεται όλο και πιο διαφανής όσο τα μήκη κύματος πλησιάζουν το ερυθρό τμήμα του φάσματος. Επομένως, από την ακτινοβολία που ανακλά η Γη, ο επιστήμονας θα συμπέραινε την παρουσία οξυγόνου στην ατμόσφαιρα και, από αυτήν, την παρουσία ζωής.

Το πρόβλημα, ωστόσο, είναι πως ένας εξωπλανήτης είναι πιθανό να «φιλοξενεί» μικρόβια, χωρίς να έχει ακόμη αναπτύξει βλάστηση – εξάλλου, ακόμη και στη Γη, η χλωρίδα έχει «ηλικία» μόλις 500 εκατομμυρίων ετών, τη στιγμή που οι πρώτοι μικροοργανισμοί εμφανίσθηκαν πριν από 2,5 δισεκατομμύρια χρόνια. Επιπλέον, είναι πιθανό οι κλιματικές συνθήκες σε αυτόν να ευνοούν την ανάπτυξη ανθεκτικών μικροβίων, χωρίς να μπορέσουν να υποστηρίξουν ποτέ τη δημιουργία φυτικών οργανισμών.

Οι επιστήμονες συγκέντρωσαν 137 είδη γήινων μικροβίων και συνέταξαν τον «κατάλογο» με τις φασματικές «υπογραφές» τους.  Eight of the 137 microorganism samples used to measure biosignatures for the catalog of reflection signatures of Earth life forms. In each panel, the top is a regular photograph of the sample and the bottom is a micrograph, a version of the top image zoomed-in 400 times. They hope to do more testing in the future as they build up the digital library, which is now online and free for anyone to explore at biosignatures.astro.cornell.edu. Credit: MPIA/Hegde et al

Αυτός είναι ο λόγος που οι επιστήμονες από το Max Planck συγκέντρωσαν 137 είδη γήινων μικροβίων και συνέταξαν τον «κατάλογο» με τις φασματικές «υπογραφές» τους, δηλαδή τη χαρακτηριστική ακτινοβολία που ανακλούν. Μάλιστα, σε αυτά τα 137 είδη, φρόντισαν να περιλάβουν και μικροοργανισμούς που είναι ανθεκτικοί σε αρκετά ακραίες συνθήκες. Έτσι, στη λίστα υπάρχουν μικρόβια τα οποία π.χ. ζουν σε ερήμους ή σε υδροθερμικές πηγές στα βάθη των ωκεανών, δηλαδή σε περιβάλλοντα με ασυνήθιστα υψηλές θερμοκρασίες και πιέσεις.

«Μέχρι σήμερα, κανείς δεν είχε σκεφθεί πως, στην αναζήτηση ζωής σε εξωγήινους πλανήτες, θα πρέπει να συμπεριληφθούν είδη από ακραία περιβάλλοντα τα οποία, αν και είναι εξαίρεση στη Γη, ίσως αποτελούν τον κανόνα σε άλλους πλανήτες», αναφέρει σε συνέντευξη της στην ιστοσελίδα του αμερικανικού Ινστιτούτου Σμιθσόνιαν η Λίζα Καλτενέγκερ από το πανεπιστήμιο Κορνέλ, η οποία πήρε μέρος στην έρευνα.

Artist's concept of the Wide-field Infrared Survey Explorer. Image credit: NASA/JPL-Caltech

Όπως συμπληρώνει η Kaltenegger, ο «κατάλογος» θα ήταν βέβαια άχρηστος αν δεν μπορούσαν να μελετηθούν οι επιφάνειες των εξωπλανητών. Κάτι που θα γίνει εφικτό με τη νέα «γενιά» τηλεσκοπίων που βρίσκονται ήδη στα σκαριά. Ανάμεσά τους, το Εξαιρετικά Μεγάλο Τηλεσκόπιο της Ευρώπης (European Extremely Large Telescope, E-ELT) στη Χιλή, το οποίο αναμένεται να είναι έτοιμο να λειτουργήσει το 2022. Την ίδια δυνατότητα θα προσφέρει και το υπέρυθρο διαστημικό τηλεσκόπιο της NASA WFIRST (Wide-Field Infrared Survey Telescope), που προγραμματίζεται να εκτοξευθεί στα μέσα της επόμενης δεκαετίας.

Πηγή: http://www.smithsonianmag.com/science-nature/alien-color-catalog-may-help-us-spot-life-other-planets-180954596/?no-ist

Τα παγώνια «μιλάνε» με τα φτερά τους. Good vibrations! Peacock feathers don't just look good - they produce infrasound noises to talk to other birds

Τα φτερά του παγωνιού παράγουν ήχους που απευθύνονται στα άλλα παγώνια. Scientists have shown that peacocks shake their tails when displaying to make a noise that is too low for us to hear. Male birds may make the infrared rumble to scare off an approaching rival or to attract a mate across dusty scrub land, the study claims.

Πολλοί ειδικοί έχουν προσπαθήσει να αποκρυπτογραφήσουν τη χρησιμότητα των εντυπωσιακών φτερών του παγωνιού. Οι περισσότεροι συμφωνούν στο ότι τα φτερά του παγωνιού χρησιμοποιούνται ανάμεσα στα άλλα και για την προσέλκυση του αντίθετου φύλου. 

Τα αρσενικά στέλνουν υποηχητικά σήματα σε θηλυκά αλλά και σε πιθανούς αντιπάλους τους. Male and female peacocks became more alert and moved around when the low noises were played back to them by researchers, with males shrieking out.

Ερευνητές του Πανεπιστημίου Μανιτόμπα στον Καναδά έκαναν μια απρόσμενη ανακάλυψη. Διαπίστωσαν ότι τα υπέροχα φτερά του παγωνιού παράγουν υποηχητικούς «θορύβους».

Ms Freeman believes that male peacocks may use infrasound to maintain their territory and warn off approaching rivals. But the noises could also be a way of attracting a mate. Here, a male displays for a brown, female peahen, hoping she will be impressed by his show of strength.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, τα αρσενικά παγώνια παράγουν θορύβους σε μια προσπάθεια να προσελκύσουν τα θηλυκά αλλά και να εκφοβίσουν άλλα αρσενικά ώστε να μην πλησιάσουν στην περιοχή που θεωρούν ότι τους ανήκει. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Animal Behaviour».

Ο γαλαξίας μας είναι 50% μεγαλύτερος; The Milky Way May Be More Enormous Than We Ever Imagined

Ο γαλαξίας μας είναι ίσως 50% μεγαλύτερος από ό,τι πιστεύαμε. Our home galaxy is much bigger than we thought—and has a different shape that we previously believed. According to new research, published in the Astrophysical Journal and led by physicist Heidi Jo Newberg of Rensselaer Polytechnic Institute, the Milky Way is at least 50% larger than believed, and shaped like a corrugated disc. A long exposure photograph taken with a fish eye lens shows the Milky Way in the night sky above Hakskeenpan, South Africa. Credit: NIC BOTHMA/EPA/CORBIS

Ερευνητές του Πολυτεχνικού Ινστιτούτου Rensselaer στη Νέα Υόρκη υποστηρίζουν ότι ο γαλαξίας μας είναι 50% μεγαλύτερος από όσο πιστεύαμε μέχρι σήμερα. Οι ερευνητές επανεξέτασαν τον Εξώτερο Δακτύλιο ή Δακτύλιο του Μονόκερου. Πρόκειται για έναν δακτύλιο αστέρων ο οποίος μέχρι σήμερα πιστευόταν ότι ανήκει στον γαλαξία του Μεγάλου Κυνός, έναν γαλαξία νάνο που ανακαλύφθηκε πρόσφατα να περιφέρεται γύρω από τον δικό μας.

Πιθανώς διαθέτει έναν ακόμη δακτύλιο άστρων που θεωρούσαμε ότι ανήκει σε γειτονικό γαλαξία. Illustration showing how regions of low density may actually be evidence of a corrugated structure.

Οι ερευνητές, με βάση τις παρατηρήσεις τους, εκτιμούν ότι ο Δακτύλιος του Μονόκερου βρίσκεται σε απόσταση 65 χιλιάδων ετών φωτός από το κέντρο του γαλαξία μας και έχει συνολικό μήκος 200 χιλιάδες έτη φωτός. 

A great ripply unknown. Credit: NASA

Αν ο ισχυρισμός των ερευνητών επιβεβαιωθεί αυτό θα σημαίνει ότι ο γαλαξίας μας δεν έχει διάμετρο 100 χιλιάδες έτη φωτός, όπως πιστεύουν σήμερα οι επιστήμονες, αλλά 150 χιλιάδες έτη φωτός ενώ φυσικά αυξάνεται πολύ και ο αριθμός των άστρων του. 

If you want another helping (and have 20 minutes to spare), you can watch Dr. Newberg explain the finding in the video.

Σύμφωνα με τους ερευνητές οι κοσμικές αλληλεπιδράσεις του γαλαξία μας με τους γειτονικούς του γαλαξίες δημιουργούν την ψευδαίσθηση ότι ο συγκεκριμένος δακτύλιος δεν ανήκει στον δικό μας γαλαξία αλλά σε κάποιον άλλο, γεγονός που είχε ξεγελάσει μέχρι σήμερα τους ειδικούς.

Βρέθηκε ο «Αστακόσαυρος». This giant lobster ancestor was once the biggest animal on Earth

Πρόκειται για αρχαίο είδος αστακού με μήκος δύο μέτρα! An illustration of the anomalocaridid (Aegirocassis benmoulae), a giant filter feeder that fed on plankton and lived in the Early Ordovician about 480 million years ago. The animal measured about 7 feet (2 meters) in length, and is one of the largest arthropods that ever lived. Credit: Marianne Collins, ArtofFact

Πριν από περίπου 250 εκ. έτη έκαναν την εμφάνιση τους οι ιχθυόσαυροι, τα μεγάλα θαλάσσια ερπετά, που για δεκάδες εκ. έτη κυριάρχησαν στο νερό. Ωστόσο, όπως διαπιστώθηκε, περίπου 200 εκ. έτη πριν την εμφάνιση των ιχθυόσαυρων στις προϊστορικές θάλασσες προκαλούσε δέος ένας... αστακός.

A dorsal view of the fossil alongside a drawing of the specimen. Note the double set of lateral flaps, a discovery that researchers overlooked in previous anomalocaridid fossils. Credit: Photograph by Peter Van Roy, Yale University; drawing by Allison C. Daley, University of Oxford

Ομάδα ερευνητών από τα Πανεπιστήμια της Οξφόρδης και του Γέιλ ανακάλυψε στο Μαρόκο τα απολιθώματα ενός άγνωστου είδους αστακού που ζούσε πριν από 480 εκ. έτη και του έδωσε το όνομα Aegirocassis benmoulae.

This is a close-up of the complex feeding apparatus that the anomalocaridid used to feed. Unlike the recently found species, earlier marine anomalocaridids hunted for prey and were at the top of the food chain during the Cambrian period, about 500 million years ago. Photo credit: Peter Van Roy, Yale University

Ο αστακός αυτός είχε μήκος δύο μέτρα και διέθετε ακανθώδη «άκρα» που βρίσκονταν στο κεφάλι του τα οποία και χρησιμοποιούσε για να κοσκινίζει τον βυθό του ωκεανού αναζητώντας τροφή. 

Δείτε ένα βίντεο για τον εντυπωσιακό αστακό. A presentation by Dr. Peter Van Roy describing a new fossil anomalocaridid from the Early Ordovician Fezouata Formation of Morocco. Dr. Van Roy is one of the authors of a new study that has shed light on the early evolution and development of arthropod limbs.

Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature» και ανάμεσα στα άλλα προσφέρει νέα δεδομένα για τον τρόπο εξέλιξης των σύγχρονων αρθρόποδων, τη συνομοταξία που, σύμφωνα με τους ειδικούς, περιλαμβάνει περίπου το 80% όλων των ειδών του ζωικού βασιλείου του πλανήτη.

Ο Εγκέλαδος έχει υπόγεια «τζακούζι»! Hot Springs on Saturn's Moon Enceladus Powered by Hydrothermal Vents

Ερευνητές της NASA εντόπισαν υδροθερμικές πηγές στον Εγκέλαδο που τροφοδοτούν τα γκέιζερ του δορυφόρου και στις οποίες πιθανώς να φιλοξενούνται κάποιες μορφές ζωής. Saturn's icy moon Enceladus is home to giant water geysers in the moon's south polar region. Scientists say interactions between hot water and rock on the floor of a subsurface ocean powers the hydrothermal reaction pushing gas and ice through Enceladus' 50-kilometer-thick (31 miles) ice crust. Credit: NASA/JPL-Caltech

Το διαστημικό σκάφος Cassini από το 2004 εξερευνά το σύστημα του Κρόνου. Οι παρατηρήσεις και τα δεδομένα από τον Εγκέλαδο δείχνουν ότι 30-40 χλμ κάτω από την παγωμένη επιφάνεια του δορυφόρου του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών υπάρχει ένας ωκεανός που πιθανώς να φιλοξενεί κάποιες μορφές ζωής. Νέες αναλύσεις των δεδομένων που στέλνει το Cassini δείχνουν ότι σε κάποια σημεία του ωκεανού στον Εγκέλαδο υπάρχουν υδροθερμικές πηγές! Η ύπαρξη αυτών των πηγών αυξάνει θεαματικά τις πιθανότητες να έχουν αναπτυχθεί εκεί κάποιες μορφές ζωής και καθιστά πλέον τον Εγκέλαδο πρώτο στόχο για την αναζήτηση ζωής έξω από τη Γη.

Αποστολή στα γκέιζερ

Dramatic plumes, both large and small, spray water ice out from many locations along the 'tiger stripes' near the south pole of Saturn's moon Enceladus. The tiger stripes are fissures that spray icy particles, water vapour and organic compounds. More than 30 individual jets of different sizes can be seen in this image, which is a mosaic created from two high-resolution images captured when Cassini flew past Enceladus and through the jets on 21 November 2009. This view was obtained at a distance of about 14 000 km from Enceladus. Credit: NASA/JPL/Space Science Institute

Ορισμένοι επιστήμονες έχουν υποστηρίξει ότι η ζωή στη Γη ξεκίνησε σε παρόμοιους γεωλογικούς σχηματισμούς πριν από δισεκατομμύρια χρόνια, οπότε γίνεται αντιληπτή η σημασία του να βρεθεί κάτι ανάλογο κάπου αλλού στο ηλιακό μας σύστημα.

«Τα νέα ευρήματα ενισχύουν την πιθανότητα ο Εγκέλαδος, ο οποίος διαθέτει έναν υπόγειο ωκεανό και δείχνει αξιοσημείωτη γεωλογική δραστηριότητα, να έχει περιβάλλοντα κατάλληλα για ζωντανούς οργανισμούς», δήλωσε ο Τζον Γκρούνσφελντ της NASA.

Artist's impression of the possible interior of Enceladus based on Cassini's gravity investigation. The data suggest an ice outer shell and a low-density, rocky core with a regional water ocean sandwiched between at high southern latitudes. Cassini images were used to depict the surface geology in this artwork. The mission discovered plumes of ice and water vapour jetting from fractures – nicknamed 'tiger stripes' – at the moon's south pole in 2005. Credit: NASA/JPL-Caltech

Η υδροθερμική δραστηριότητα λαμβάνει χώρα, όταν το θαλασσινό νερό από το οποίο τρέφονται βακτήρια και άλλοι οργανισμοί διεισδύει κάτω από τα πετρώματα του βυθού και στη συνέχεια, έχοντας εμπλουτιστεί με διάφορα μέταλλα, ξεπηδά σαν καυτό διάλυμα από «καμινάδες» τύπου γκέιζερ.

Οι μελέτες

Αυξάνονται οι πιθανότητες ύπαρξης εξωγήινης ζωής στον δορυφόρο του Κρόνου. As it swooped past the south pole of Saturn's moon Enceladus on 14 July 2005, Cassini acquired high-resolution views of this puzzling ice world. From afar, Enceladus exhibits a bizarre mixture of softened craters and complex, fractured terrains. This large mosaic of 21 images has been arranged to provide a full-disc view of the anti-Saturn hemisphere on Enceladus. This mosaic is a false-colour view highlighting the long fractures – tiger stripes – in blue. Credit: NASA/JPL/Space Science Institute

Οι επιστήμονες παρουσίασαν δύο ξεχωριστές μελέτες για την ανακάλυψή τους, στις επιθεωρήσεις «Nature» και «Geophysical Research Letters». Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις τους, ο βραχώδης πυρήνας του Εγκέλαδου είναι ιδιαίτερα πορώδης, με συνέπεια το νερό να μπορεί να «τρυπώσει» κάτω από τον βυθό. Έτσι, αφού αλληλεπιδράσει με τα πετρώματα, διατηρείται ενεργή η υδροθερμική δραστηριότητα, η οποία θερμαίνει το νερό του βυθού έως τους 90 βαθμούς Κελσίου, δηλαδή κοντά στο σημείο βρασμού. Σε αυτή τη δραστηριότητα, πιθανότατα αποδίδεται και το μεθάνιο, που ανιχνεύθηκε πάνω από τον νότιο πόλο του δορυφόρου.

Για πρώτη φορά γεωλογική δραστηριότητα στον Εγκέλαδο έγινε αντιληπτή από τα όργανα του Cassini το 2005. Οι κατοπινές παρατηρήσεις οδηγούν στην εκτίμηση ότι κάτω από την παγωμένη επιφάνεια του δορυφόρου, πάχους 30 έως 40 χιλιομέτρων, υπάρχει ένας ωκεανός βάθους έως δέκα χιλιομέτρων (δηλαδή σχεδόν όσο της Γης).

Enceladus has an extensive water ocean under its icy crust, feeding water jets that emerge from near the south pole. See how Enceladus works, and how its water geysers erupt, in this Space.com infographic. Credit: By Karl Tate, Infographics Artist.

Ο Εγκέλαδος, που ανακαλύφθηκε το 1789 έχει διάμετρο 505 χλμ. και είναι το έκτο μεγαλύτερο φεγγάρι του Κρόνου. Οι νέες ενδείξεις, που είναι σημαντικές για τους αστροβιολόγους, καθιστούν πλέον τον Εγκέλαδο στόχο προτεραιότητας για την εξερεύνησή του. Το Cassini θα περάσει άλλες τρεις φορές πάνω από τον Εγκέλαδο έως το τέλος του 2015, προτού ολοκληρώσει την αποστολή του με μια βουτιά θανάτου στον ίδιο τον Κρόνο το 2017.

Το εγκεφαλικό «μονοπάτι» της αγάπης. Brain activity very different in those in love, shows study mapping 'love map'

Pablo Picasso, Les Amoureux, The In love Ones, 1923. Η νέα μελέτη αποκαλύπτει την εγκεφαλική... διαδρομή του έρωτα. Romantic love has been mostly a topic of interest for psychologists, but in the past few decades scientific interest has been examining the neurological processes of romantic love.

Κινέζοι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι, μελετώντας τον εγκέφαλο ανθρώπων που ένιωθαν έρωτα και ρομαντική αγάπη, εντόπισαν το νευρωνικό «αποτύπωμα» του πιο μυστηριώδους ανθρώπινου συναισθήματος. Δεν αποκλείουν, μάλιστα, ότι κάποια στιγμή θα υπάρξει ένα τεστ που θα δίνει αντικειμενική απάντηση στο αν κάποιος είναι πράγματι ερωτευμένος - κάτι που μάλλον δεν θα άρεσε στους ποιητές (ίσως ούτε και στους ίδιους τους ερωτευμένους).

Η απεικόνιση

François Boucher, Hercule et Omphale, detail, 1731-1734. What is love? Scans of human mind take us step closer to eternal question. A team of researchers from universities in China and New York used MRI scans to track the physical effects of love on the brain and has pieced together a "love map" of the human mind. The study found that several areas of the brain showed increased activity in those who were in love, including in the parts of the brain linked to reward and motivation. The researchers said their results shed light on the "underlying mechanisms of romantic love" and would pave the way for a brain scan that could act as a "love test".

Ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Σιαοτσού Ζανγκ του Πανεπιστημίου Επιστήμης και Τεχνολογίας της Χεφέϊ, πραγματοποίησαν εγκεφαλική απεικόνιση, με την τεχνική της λειτουργικής μαγνητικής τομογραφίας (fMRI), σε 100 άνδρες και γυναίκες, που είτε δήλωσαν ερωτευμένοι, είτε πρόσφατα είχαν χωρίσει, είτε ποτέ δεν είχαν ερωτευτεί.

Έτσι, οι επιστήμονες μπόρεσαν να δουν κοινά «ίχνη» στους εγκεφάλους των ερωτευμένων (οι οποίοι κλήθηκαν να βλέπουν στο εργαστήριο φωτογραφίες των αγαπημένων τους την ώρα της εγκεφαλικής απεικόνισης), τα οποία τους έκαναν να ξεχωρίζουν από τους εγκεφάλους των υπολοίπων εθελοντών που δεν ήταν ερωτευμένοι. Με αυτόν τον τρόπο, οι επιστήμονες «είδαν» με ποιό τρόπο το συναίσθημα του έρωτα επηρεάζει και αλλάζει τον εγκέφαλο.

Τα ευρήματα

Scientists believe they have isolated the parts of the brain that are most active during different stages of romance.

Όπως διαπίστωσαν, όταν κανείς ερωτεύεται, τότε συμβαίνουν ορατές αλλαγές σε πολλές περιοχές του εγκεφάλου, που εμπλέκονται στην επεξεργασία των συναισθημάτων, στην ανταμοιβή, στην υποκίνηση, στην κοινωνική λειτουργικότητα κ.α. Μία συγκεκριμένη περιοχή -ο κερκοφόρος πυρήνας- ενεργοποιείται, όταν κανείς χωρίζει.

«Η μελέτη μας παρέχει τις πρώτες ενδείξεις για τις αλλαγές που σχετίζονται με τον έρωτα στην υποκείμενη αρχιτεκτονική του εγκεφάλου. Τα ευρήματα ρίχνουν νέο φως στους νευροφυσιολογικούς μηχανισμούς της ρομαντικής αγάπης», δήλωσε ο Σιαοτσού Ζανγκ. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Frontiers in Human Neuroscience».

Όπως ανέφεραν οι κινέζοι επιστήμονες, στο μέλλον ανοίγεται η δυνατότητα για την εφαρμογή μιας μεθόδου εγκεφαλικής διάγνωσης του έρωτα. Δεν ακούγεται και πολύ ρομαντικό πάντως...

Γαλαξιακή «σύρραξη» αποτυπώνεται οπτικά. Mysterious Phenomena in a Gigantic Galaxy-Cluster Collision

Ποτάμια πλάσματος, γαλαξίες διαφόρων τύπων και άγνωστα κοσμικά αντικείμενα παρουσιάζονται στην εικόνα που δημιούργησαν οι ερευνητές. Using new capabilities of the Very Large Array, astronomers have made a fascinating image revealing details of the interactions between a pair of galaxy clusters. Abell 2256, in a "true color" radio image made with the VLA. Image credit: Owen et al. / NRAO / AUI / NSF

Οι συγκρούσεις γαλαξιών είναι ένα σύνηθες αλλά πάντα εκπληκτικό από πολλές απόψεις κοσμικό φαινόμενο πόσο μάλλον όταν δεν συγκρούονται δύο γαλαξίες αλλά ολόκληρα σμήνη γαλαξιών! Επιστήμονες του Εθνικού Αστεροσκοπείου Ραδιοαστρονομίας των ΗΠΑ χρησιμοποίησαν την συστοιχία ραδιοτηλεσκοπίων VLA που βρίσκεται στο Νότιο Μεξικό για να παρατηρήσουν την περιοχή Abell 2256 που βρίσκεται σε απόσταση 800 εκ. ετών φωτός από εμάς στην οποία υπάρχουν πολλά μεγάλα σμήνη γαλαξιών. Οι ερευνητές είδαν να βρίσκονται σε εξέλιξη συγκρούσεις ανάμεσα σε ορισμένα από αυτά τα σμήνη τα οποία αποτελούνται από εκατοντάδες γαλαξίες το καθένα εξ αυτών.

Η οπτικοποίηση 

Abell 2256 is a collection of more than 500 galaxies a billion light years distant and 10 million light years across. The X-rays originate in a hot 80 million degree plasma which fills the region between the galaxies. This ROSAT image shows the double structure in the center of the field, which shows the merging of two clusters. Image credit: Max-Planck-Institut für extraterrestrische Physik (MPE)

Η ανακάλυψη είναι πολύ σημαντική επειδή η συγκεκριμένη κοσμική διαδικασία παράγει μια σειρά από αντικείμενα και φαινόμενα τα οποία είναι ορατά μόνο στα ραδιοτηλεσκόπια, δηλαδή στο ηλεκτρομαγνητικό φάσμα των ραδιοκυμάτων και για αυτό είναι ακόμη άγνωστα στους επιστήμονες. Οι ερευνητές επεξεργάστηκαν τις εικόνες που κατέγραψαν τα ραδιοτηλεσκόπια έτσι ώστε να γίνουν οι εικόνες αυτές αντιληπτές από το ανθρώπινο μάτι. Με απλά λόγια οι ερευνητές παρουσιάζουν οπτικά τι θα έβλεπε ένας άνθρωπος κοιτώντας την Abell 2256  αν μπορούσαν τα μάτια του να βλέπουν εκτός από το ορατό φως και τα ραδιοκύματα.

Όπως φαίνεται στην εικόνα που δόθηκε στη δημοσιότητα αυτό που θα έβλεπε ο παρατηρητής θα ήταν γιγάντια ποτάμια πλάσματος (ύλη σε ελεύθερη κατάσταση) τα οποία παράγονται από τις γαλαξιακές συγκρούσεις. Οι εκατοντάδες φωτεινές κουκκίδες αναπαριστούν γαλαξίες που εμπλέκονται στις συγκρούσεις. Με ερυθρό χρώμα οι ερευνητές σημειώνουν ορισμένους από αυτούς τους γαλαξίες που έχουν χαρακτηριστικά παρόμοια με τον δικό μας γαλαξία, Με μπλε χρώμα σημειώνονται ραδιογαλαξίες που αποτελούν τύπους ενεργών γαλαξιών οι οποίοι είναι πολύ λαμπροί στα ραδιοκύματα. Με πράσινο χρώμα σημειώνεται το κοσμικό ωστικό κύμα που παράγεται από τις συγκρούσεις, ένα ωστικό κύμα που αποτελείται σίγουρα από ακτινοβολία αλλά και διαφόρων μορφών ύλη. Στην εικόνα υπάρχουν επίσης και διάφορα αντικείμενα την ταυτότητα των οποίων δεν γνωρίζει ακόμη κανείς. Όπως είναι ευνόητο η ανακάλυψη και η μελέτη της αναμένεται να προσφέρει νέα σημαντικά στοιχεία για τη δομή, λειτουργία και εξέλιξη του Σύμπαντος.