Ο φάρος του Σύμπαντος. The Most Luminous Galaxy In The Universe

Εντοπίστηκε ο πιο φωτεινός γαλαξίας που λάμπει όσο 300 τρισ. Ήλιοι! Καλλιτεχνική απεικόνιση του υπέρλαμπρου γαλαξία που δημιουργήθηκε στο νεαρό Σύμπαν. This artist's concept depicts the current record holder for the most luminous galaxy in the universe. The galaxy, WISE J224607.57-052635.0, is erupting with light equal to more than 300 trillion suns. It was discovered using data from NASA's WISE mission. Credits: NASA/JPL-Caltech

Ερευνητές του Εργαστηρίου Αεριοπροώθησης της NASA (το γνωστό JPL) χρησιμοποιώντας το διαστημικό τηλεσκόπιο WISE εντόπισαν ένα γαλαξία στις εσχατιές του Σύμπαντος ο οποίος είναι ο πιο φωτεινός γαλαξίας που έχει εντοπιστεί μέχρι σήμερα. Ο WISE J224607.57-052635.0 βρίσκεται στη ασύλληπτη απόσταση των 12,5 δισ. ετών φωτός από εμάς και η λέξη λάμπει είναι ίσως φτωχή για να τον περιγράψει. Σύμφωνα με τους ερευνητές αυτός ο γαλαξίας έχει φωτεινότητα ίση με εκείνη 300 τρισ. άστρων σαν τον Ήλιο!

A chart from the paper shows that the hot DOGs (dust-obscured galaxies) are far brighter than even hyperluminous quasars. The technical paper is online at: http://arxiv.org/abs/1410.1751

Ο εντυπωσιακός γαλαξίας ανήκει σε μια σπάνια κατηγορία, που ονομάζεται «υπερβολικά φωτεινοί υπέρυθροι γαλαξίες». Η υπερβολική λαμπρότητα του πιθανώς οφείλεται σε μια κολοσσιαία μελανή οπή στο κέντρο του, η οποία «καταπίνει» μεγάλες ποσότητες αερίων που την περιβάλλουν. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «The Astrophysical Journal».

Οι περισσότεροι ευρωπαίοι άνδρες «απόγονοι τριών κυρίαρχων αρσενικών». Most European men descend from a handful of Bronze Age forefathers

Πάνω από 6 στους 10 προέρχονται από τρεις άνδρες της Εποχής του Χαλκού, σύμφωνα με βρετανική γενετική μελέτη. Researchers determined DNA sequences from the Y chromosomes of 334 men belonging to 17 populations from Europe and the Middle East. The study shows that almost two out of three (64%) modern European men belong to just three young paternal lineage. Geneticists have discovered that most European men descend from just a handful of Bronze Age forefathers, due to a 'population explosion' several thousand years ago. Death mask, known as Mask of Agamemnon, Grave Circle A, Mycenae, 16th century BC.

Περισσότεροι από 6 στους 10 άνδρες στην Ευρώπη είναι μακρινοί απόγονοι τριών ανδρών της Εποχής του Χαλκού, υποδεικνύει βρετανική γενετική μελέτη. Τα ευρήματα, πάντως, έρχονται σε αντίθεση με τα συμπεράσματα προηγούμενων μελετών, σύμφωνα με τις οποίες η μεγάλη πληθυσμιακή έκρηξη στην Ευρώπη είχε έρθει νωρίτερα, την Εποχή του Λίθου.

Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Λέστερ χρησιμοποίησαν νέες τεχνικές γενετικής ανάλυσης για να εξετάσουν 334 άνδρες από 17 πληθυσμούς στην Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή. Εστιάστηκαν στο ανδρικό χρωμόσωμα Y, το οποίο κληροδοτείται αποκλειστικά από τον πατέρα.

Το γενεαλογικό δέντρο των χρωμοσωμάτων Υ της Ευρώπης

Europe during the late bronze age (1100 BC). Xoil, Wikimedia Commons.

Η ανάλυση έδωσε το γενεαλογικό δέντρο των χρωμοσωμάτων Υ της Ευρώπης, το οποίο αντιστοιχεί στην πατρική γενεαλογική γραμμή. Τρία μικρά παρακλάδια του δέντρου, τα οποία εμφανίστηκαν την Εποχή του Χαλκού και προφανώς έχουν ως αφετηρία τρεις άνδρες, αντιστοιχούν στο 64% των ανδρών που εξετάστηκαν.

Το γεγονός ότι μεγάλο μέρος των σημερινών ανδρών της Ευρώπης έχει κοινή καταγωγή οφείλεται σε μια πληθυσμιακή έκρηξη που συνέβη πριν από δύο έως τέσσερις χιλιάδες χρόνια, δείχνει η μελέτη.

Τρεις ισχυροί άνδρες της Εποχής του Χαλκού φαίνεται ότι απέκτησαν πολλούς, πάρα πολλούς απογόνους. New DNA research indicates that most European men descend from just a handful of Bronze Age forefathers. Marching soldiers observed by a female figure, in a krater of c. 1200 BC in Mycenae.

«Η επέκταση του πληθυσμού συνέβη την Εποχή του Χαλκού, κατά την οποία υπήρξαν αλλαγές στα ταφικά έθιμα, η ιππασία άρχισε να διαδίδεται και τα όπλα αναπτύχθηκαν. Κυρίαρχα αρσενικά που συνδέονταν με αυτούς τους πολιτισμούς θα μπορούσαν να ευθύνονται για τα μοτίβα που βλέπουμε σήμερα στο χρωμόσωμα Y» λέει ο καθηγητής Μαρκ Τζόμπλινγκ, επικεφαλής της μελέτης.

Προηγούμενες μελέτες δείχνουν την Εποχή του Λίθου

Η ερευνητική ομάδα επισημαίνει ότι προηγούμενες μελέτες για το θέμα, οι οποίες εξέταζαν είτε το χρωμόσωμα Υ είτε το μιτοχονδριακό DNA που κληρονομείται αποκλειστικά από τη μητέρα, έδειχναν ότι η μεγάλη πληθυσμιακή έκρηξη συνέβη αρκετά νωρίτερα, πριν από 10.000 χρόνια, όταν οι νεολιθικοί Ευρωπαίοι άρχισαν να υιοθετούν τις πρακτικές της γεωργίας που εφευρέθηκαν στη Μέση Ανατολή.

Πιο σαφής εικόνα, λένε οι ερευνητές, θα μπορούσε να προκύψει από τις σχεδιαζόμενες γενετικές αναλύσεις σε αρχαίους σκελετούς, αντί σε σύγχρονους Ευρωπαίους. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature Communications».

Τα πρώτα φίδια περπατούσαν! Earth's First Snake Likely Evolved On Land, Not In Water

Καλλιτεχνική απεικόνιση ενός εκ των πρώτων φιδιών που εμφανίσθηκαν στη Γη τα οποία όπως φαίνεται διέθεταν μικρά πόδια. The most recent common ancestor of all today's snakes likely lived 120 million years ago. Scientists believe it used needle-like hooked teeth to grab rodent-like creatures that it then swallowed whole. Credit: Julius Csotonyi

Ομάδα ερευνητών στις ΗΠΑ με επικεφαλής την Άλισον Ξιάνγκ του Πανεπιστημίου Γέιλ ανέλυσαν απολιθώματα, γονίδια και ανατομικά δεδομένα 73 ειδών φιδιών και σαυρών και κατέληξαν σε εξαιρετικά ενδιαφέροντα όσο και σε ορισμένες περιπτώσεις εντυπωσιακά συμπεράσματα.

Τα ευρήματα

Νέα μελέτη αποκαλύπτει ότι τα αρχαία είδη διέθεταν άκρα με αστραγάλους και δάκτυλα. “Our analyses suggest that the most recent common ancestor of all living snakes would have already lost its forelimbs, but would still have had tiny hind limbs, with complete ankles and toes. It would have first evolved on land, instead of in the sea,” said co-author Daniel Field, a Yale Ph.D. candidate. “Both of those insights resolve longstanding debates on the origin of snakes.” Image via Smithsonian.

Σύμφωνα με τους ερευνητές τα πρώτα είδη φιδιών διέθεταν πίσω άκρα. Ήταν  μικρά πόδια με αστραγάλους και δάκτυλα. Στο παρελθόν υπήρξαν ευρήματα που υποδείκνυαν την παρουσία άκρων στα πρώτα είδη φιδιών αλλά είναι η πρώτη φορά που έχουμε και μια ανατομική περιγραφή τους. Ειδικοί εκτιμούν πάντως ότι τα άκρα χρησίμευαν στα φίδια όχι τόσο για να κινηθούν αλλά για να γραπώνονται καλύτερα όταν κινούνταν πάνω στα δέντρα, σε βράχους ή άλλα απόκρημνα σημεία και επιφάνειες.

Άλλη μια εξαιρετικά σημαντική διαπίστωση των ερευνητών αφορά το περιβάλλον στο οποίο εξελίχθηκαν τα φίδια αφού οι επιστήμονες δεν έχουν καταλήξει μέχρι σήμερα στο αν τα φίδια εξελίχθηκαν στη θάλασσα ή στη στεριά. Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι η εξέλιξη των φιδιών συνέβη στη στεριά και πιθανότατα ξεκίνησε στα θερμά δασώδη οικοσυστήματα του Νοτίου Ημισφαιρίου πριν από περίπου 128 εκ. έτη. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι και τα πρώτα είδη φιδιών προτιμούσαν να όταν έπεφτε το φως του ήλιου ώστε να μην γίνονται αντιληπτά ούτε από τα θηράματα τους ούτε από τους εχθρούς τους. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «BMC Evolutionary Biology».

O έρωτας είναι μεθυστικός… κυριολεκτικά. 'Drunk In Love' Now Backed By Science, As Alcohol And Oxytocin Show Similar Brain Effects

Pablo Picasso, Autoportrait, 1903. Νέα μελέτη δείχνει ότι η ορμόνη οξυτοκίνη επιδρά στον ανθρώπινο οργανισμό όπως το αλκοόλ. Significant similarities have been highlighted by researchers between the behavioral effects of oxytocin and alcohol. The research team warns that the oft-used nickname hides the darker side of oxytocin, and claim that it bears more semblances with the effects of alcohol than previously thought.

Ποιητές, συγγραφείς και στιχουργοί έχουν γράψει για το πώς κάποιος που έχει ερωτευτεί λειτουργεί με τρόπο παρόμοιο με κάποιον που έχει μεθύσει. Μια νέα μελέτη έρχεται να επιβεβαιώσει ότι πράγματι ο έρωτας έχει μεθυστική επίδραση στον άνθρωπο και μάλιστα όχι μόνο την «γλυκιά», την ευχάριστη πλευρά της μέθης αλλά και τα δυσάρεστα επακόλουθα της.

Η μελέτη

Όπως φαίνεται αλκοόλ και έρωτας έχουν παρόμοια επίδραση στον άνθρωπο. Being drunk and being in love feel very similar to our brains. Photo courtesy of Shutterstock

Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μπέρμπινγκχαμ στη Βρετανία διαπίστωσαν ότι η οξυτοκίνη, που είναι γνωστή και ως η «ορμόνη της αγάπης», στους ερωτευμένους παράγει συναισθήματα χαλάρωσης, ευτυχίας και σιγουριάς αλλά παράλληλα προκαλεί και μια σειρά αρνητικών συναισθημάτων και συμπεριφορών όπως επιθετικότητα, ζήλια και αλαζονεία.

«Αποφασίσαμε να διερευνήσουμε ταυτόχρονα τις επιπτώσεις τόσο της κατανάλωσης αλκοόλ όσο και της οξυτοκίνης και μείναμε έκπληκτοι από τις ομοιότητες της επίδρασης που έχουν στον άνθρωπο. Αν και στοχεύουν διαφορετικούς υποδοχείς στον εγκέφαλο προκαλούν τις ίδιες αντιδράσεις» αναφέρει ο καθηγητής Ιαν Μίτσελ, επικεφαλής της μελέτης που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Neuroscience and Biobehavioural Reviews».

Πηγή: Ian J. Mitchell, Steven M. Gillespie, Ahmad Abu-Akel. Similar effects of intranasal oxytocin administration and acute alcohol consumption on socio-cognitions, emotions and behaviour: Implications for the mechanisms of action. Neuroscience & Biobehavioral Reviews, 2015; 55: 98 DOI: 10.1016/j.neubiorev.2015.04.018

Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, Ο έρωτας κι ο κόσμος

Pablo Picasso, L'Étreinte, 1901

..Λιωμένο μολύβι στάζει

η ανάσα των ανθρώπων

κι εγώ σχεδιάζω συναντήσεις

όταν σε δω

αν θα σ’ αγκαλιάσω πρώτα

ή θα σκύψω το κεφάλι

αποκαμωμένη

απ’ το φιλί

που άργησε πολύ

κι εχάθη η νοστιμιά του.

Κι ενώ όλο για μίσος λένε

θυμάμαι πόσο αρέσει

στους άντρες ν’ αγαπιούνται

πώς δένουν σαν φραγκόσυκα

σφιχτό χύνεται το μέλι

απ’ τα αγκαθάκια

και πέφτει η γύρη σαν βροχή

απ’ το πελώριο κίτρινο

λουλούδι της αγάπης.

Pablo Picasso, Dessin érotique, 1903

Aπό τη συλλογή «Οι μνηστήρες» (1984)

Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ

Η προϊστορία της Αθήνας και της Αττικής. Athens and Attica in Prehistory

Από την αφίσα του συνεδρίου. When was Attica first inhabited? To what extent did the coastline change? How was everyday life in the 3rd and the 2nd millennium BC? How did the sea affect the economy and contacts with other regions? Was Athens really the centre of Mycenaean Attica? Detail from the conference poster.

Πότε πρωτοκατοικήθηκε η Αττική; Πόσο άλλαξαν οι ακτογραμμές της από τότε; Πώς ζούσαν οι άνθρωποι της 3ης και της 2ης χιλιετίας π.Χ.; Τι ρόλο έπαιζε η θάλασσα στη οικονομία και τις επαφές με άλλες περιοχές; Ήταν η Αθήνα το κέντρο της μυκηναϊκής Αττικής;

The deeds of Theseus, on an Attic red-figured kylix, c. 440–430 BCE (British Museum). Les combats de Thesée: Minotaure centre ; autour, en partant du haut et dans l'ordre des aiguilles d'une montre, Cercyon, Procuste, Sciron, le taureau de Marathon, Sinis, la laie de Crommyon. Kylix attique à figures rouges, 440-430 av. J.-C. Provenance: Vulci.

Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που θα διερευνηθούν στο διεθνές συνέδριο «Η προϊστορία της Αθήνας και της Αττικής», που διοργανώνεται μεταξύ 27 και 31 Μαΐου 2015 από την Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών, το Πανεπιστήμιο Αθηνών και το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, σε συνεργασία με τις Εφορείες Αρχαιοτήτων Αττικής του Υπουργείου Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων.

The importance of Athens and Attica for ancient Greek history is well-known. Archaeologists and historians have studied thoroughly social and cultural life in the Athenian state of the Classical and Archaic periods. By contrast, the prehistory of the region is still poorly known. Although important discoveries have been made over the past two decades, a comprehensive synthesis of prehistoric periods is still lacking. Equally elusive is our appreciation of the profound natural advantages of Attica and their significance both for the earliest habitation of the region and for the rise of complex polities, e.g. during the Mycenaean era. Theseus and the Minotaur on 6th-century black-figure pottery.

Το απώτατο παρελθόν αποτελούσε σημείο αναφοράς για τους Αθηναίους των ιστορικών χρόνων. Αυτό μαρτυρούν οι πολυάριθμοι μύθοι τους για ήρωες που συνδέονται με την Εποχή του Χαλκού (π.χ. η εξόντωση του Μινώταυρου και άλλοι άθλοι του Θησέα, ο λεγόμενος «συνοικισμός» της Αττικής κ.ά.) και ο σεβασμός που έδειχναν σε πανάρχαια ταφικά μνημεία. Σήμερα, ωστόσο, η έρευνα για τις προϊστορικές περιόδους επισκιάζεται από τη λάμψη των κλασικών μνημείων.

Το συνέδριο θα επιχειρήσει να φωτίσει αυτές τις παραμελημένες περιόδους. Οι εκτεταμένες ανασκαφές που έγιναν τις τελευταίες δεκαετίες, σε συνδυασμό με την ανάπτυξη νέων μεθόδων ανάλυσης των υλικών καταλοίπων, έχουν φέρει στο φως σημαντικά στοιχεία για τη Νεολιθική εποχή και την Εποχή του Χαλκού. Ταυτόχρονα, γεωφυσικές έρευνες αποκαλύπτουν αλλαγές στο αττικό τοπίο κατά τη διάρκεια των τελευταίων 10.000 ετών. Η σύνθεση των δεδομένων αναμένεται να πλουτίσει τις γνώσεις μας για την προϊστορία της Αττικής και να καταδείξει την άρρηκτη σχέση που είχαν οι τοπικές κοινωνίες με το πλούσιο αλλά εύθραυστο φυσικό περιβάλλον τους – ένα περιβάλλον που σήμερα κινδυνεύει από την αλόγιστη οικιστική και τουριστική «ανάπτυξη».

The conference ‘Athens and Attica in Prehistory’, which will take place May 27-31, 2015, aims at filling this gap. The presentations are expected to bring together old and new excavation data and place it into a wider archaeological context. Theseus carries off the willing Helen, on an Attic red-figure amphora, c. 510 BCE. From Vulci.

Το συνέδριο, στο οποίο συμμετέχουν πάνω από 120 Έλληνες και ξένοι επιστήμονες, θα πραγματοποιηθεί στους χώρους της Αμερικανικής Σχολής Κλασικών Σπουδών, του Πανεπιστημίου Αθηνών και του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης. Για περισσότερες πληροφορίες και το πλήρες πρόγραμμα, μπορείτε να επισκεφθείτε τον δικτυακό τόπο www.prehistoricattica.org.

Οι ομιλίες του συνεδρίου θα μεταδίδονται live-stream στο: 

http://www.ascsa.edu.gr/index.php/about/livestream.

Ερευνητές στα βήματα του… Breaking Bad! Discovery opens door for homemade morphine, painkillers

Albert Matignon, Morphine, 1905. Κατάφεραν να φτιάξουν «σπιτική» μορφίνη και ζητούν η μέθοδος να τεθεί υπό έλεγχο. Scientists have worked out all the steps to make morphine and similar painkillers without using opium poppies. They warn the find opens the door for home-brewed drugs and potential abuse.

Τα φώτα της δημοσιότητας συγκεντρώνει τα τελευταία 24ωρα ένα επιστημονικό επίτευγμα που θυμίζει πολύ το σενάριο της πολυβραβευμένης δραματικής σειράς «Breaking Bad» στην οποία ένας δάσκαλος χημείας λίγο καιρό πριν πεθάνει από καρκίνο αποφασίζει να παράγει μόνος του ναρκωτικά και να τα εμπορευτεί ώστε να εξασφαλίσει χρήματα στην οικογένεια του.

Αμερικανοί και Καναδοί επιστήμονες κατάφεραν να αναπαράγουν στο εργαστήριο τον τρόπο που οι παπαρούνες του οπίου δημιουργούν φυσική μορφίνη. Το επίτευγμα ανοίγει τον δρόμο για την παραγωγή «σπιτικής» μορφίνης (που μπορεί να μετατραπεί σε ηρωίνη) και άλλων αναλγητικών και ναρκωτικών ουσιών. Οι ειδικοί προειδοποιούν ότι η σχετική μέθοδος πρέπει αμέσως να τεθεί υπό έλεγχο, προτού «αξιοποιηθεί» ανεξέλεγκτα από τον οποιονδήποτε, με τον ίδιο τρόπο που μπορεί κανείς να φτιάξει αλκοόλ στο σπίτι του.

Η μαγιά

Albert Matignon, Le vampire de l’opium, 1911. With technology advancing, some point out that there could come a time when brewing morphine may be as simple as brewing beer.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον ειδικό στη βιολογική μηχανική Τζον Ντιούμπερ του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό χημικής βιολογίας  δημιούργησαν μέσω γενετικής τροποποίησης ζυμομύκητα (μαγιά μπίρας) που μπορεί να μετατρέπει τα σάκχαρα σε οπιοειδή.

Είναι η πρώτη φορά που επιτυγχάνεται η τεχνητή απομίμηση όλης της βιοχημικής διαδικασίας μέσω της οποίας το φυτό του οπίου παράγει μορφίνη στη φύση. Οι επιστήμονες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου ότι στο μέλλον οι παράνομες φυτείες παπαρούνας οπίου μπορεί να αντικατασταθούν από εργαστήρια σε υπόγεια και αποθήκες σπιτιών, όπου θα παράγονται οπιοειδή.

Η Τάνια Μπουμπέλα, καθηγήτρια δημόσιας υγείας του καναδικού Πανεπιστημίου της Αλμπέρτα, δήλωσε ότι «οποιοσδήποτε διαθέτει το σχετικό στέλεχος του ζυμομύκητα, καθώς και βασικές γνώσεις για τη ζύμωση, θα μπορούσε να καλλιεργήσει ζυμομύκητες που παράγουν μορφίνη, χρησιμοποιώντας ένα "σπιτικό κιτ" για την παραγωγή μπίρας».

Μορατόριουμ

Οι επιστήμονες κατάφεραν να «ξεπεράσουν» την παπαρούνα στην κατασκευή οπιούχων ουσιών. Poppy plants have been farmed for centuries for opium, from which morphine is derived.

Προς το παρόν, η διαδικασία δεν είναι ιδιαίτερα αποδοτική: χρειάζονται 300 λίτρα μεταλλαγμένων ζυμομυκήτων για να παραχθούν μόλις 30 μιλιγκράμ (χιλιοστόγραμμα) μορφίνης. Οι ερευνητές μόνοι τους σταμάτησαν σκοπίμως ένα μόλις βήμα πριν παράγουν την εργαστηριακή μορφίνη και πήραν την πρωτοβουλία να επιβάλουν στον εαυτό τους «μορατόριουμ» στην περαιτέρω έρευνά τους, εωσότου οι αρμόδιες Αρχές μελετήσουν το ζήτημα.

«Σίγουρα δεν στοχεύουμε στην αγορά παράνομων ναρκωτικών. Αντιληφθήκαμε ότι εισερχόμαστε σε μια θαυμαστή νέα επικράτεια. Οι συνεργάτες μου κι εγώ αισθανθήκαμε ότι πρέπει να κάνουμε διαβουλεύσεις με τις διάφορες ρυθμιστικές Αρχές και να συμφωνήσουμε μια κοινή γραμμή για το πώς θα προχωρήσουμε από εδώ και πέρα» δήλωσε ο Καναδός μικροβιολόγος Βίνσεντ Μάρτιν του Πανεπιστημίου Κονκόρντια του Κεμπέκ.

Τα γονίδια

Les Morphinées, gravure sur bois d'après le tableau de Georges Moreau de Tours, parue dans Le Petit Journal du 21 février 1891. Researchers have hacked the DNA of yeast to mimic poppies.

Η νέα έρευνα αποτελεί το επιστέγασμα μιας έρευνας, εδώ και τουλάχιστον μια δεκαετία, προκειμένου να αναπαραχθούν σε μικροοργανισμούς τα 15 βιοχημικά βήματα που λαμβάνουν χώρα στην παπαρούνα του οπίου. Αυτό κατέστη πλέον εφικτό χάρη στην εισαγωγή γονιδίων από το φυτό του οπίου στο γονιδίωμα του ζυμομύκητα.

Σύμφωνα με τον Ντιούμπερ, είναι πλέον θέμα δύο έως τριών ετών να γίνει πραγματικότητα η αξιόπιστη παραγωγή φαρμάκων, όπως τα αναλγητικά, από ζυμομύκητες που θα τρέφονται με σάκχαρα. Όπως είπε, η σύνθεση οπιοειδών στο εργαστήριο θα δώσει νέες δυνατότητες, ώστε οι ουσίες αυτές να γίνουν πιο ισχυρές, λιγότερο εθιστικές και να διαρκούν περισσότερο.

Το ζήτημα όμως είναι ότι ακριβώς αυτές οι δυνατότητες δεν πρέπει να πέσουν σε λάθος χέρια, γιατί τότε θα είναι δυνατή η ανεξέλεγκτη παραγωγή πιο ισχυρών και πιο εθιστικών οπιοειδών. Σύμφωνα με τους ειδικούς, ο κίνδυνος είναι μεγάλος, επειδή οι μικροοργανισμοί (ζυμομύκητες) είναι εύκολο να καλλιεργηθούν κρυφά και να μεταφερθούν οπουδήποτε, γεγονός που δεν θα περάσει απαρατήρητο από τα παράνομα κυκλώματα των ναρκωτικών. Αναπόφευκτα, η παραγωγή οπιοειδών θα γινόταν πολύ πιο τοπική και αποκεντρωμένη, άρα και πολύ πιο δύσκολο να αστυνομευθεί, γεγονός που θα επιδεινώσει το παγκόσμιο πρόβλημα των ναρκωτικών.

Μία λύση, σύμφωνα με την Μπουμπέλα, θα ήταν η σχετική έρευνα με τους ζυμομύκητες στο μέλλον να διεξάγεται μόνο σε άκρως διαβαθμισμένα επιστημονικά εργαστήρια, με προφυλάξεις ασφαλείας ανάλογες με αυτές που ισχύουν για την ευλογιά ή τον άνθρακα. Σήμερα πολλά εκατομμύρια άνθρωποι κάνουν παράνομη χρήση οπιοειδών, είτε κάνοντας κατάχρηση στις συνταγογραφήσεις των ισχυρών αναλγητικών, είτε κάνοντας χρήση προϊόντων του οπίου, που προέρχεται από χώρες όπως το Αφγανιστάν (80% της παγκόσμιας παραγωγής οπίου), το Λάος και το Μεξικό. Το επίτευγμα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature Chemical Biology».