Ο εφηβικός εγκέφαλος δεν μπορεί να ξεχωρίσει τα ασήμαντα από τα σημαντικά. Teenage brains can’t tell what’s important and what isn’t

Paul Cadmus, Playground, 1948. Δεν έχει αναπτυχθεί ακόμη σε περιοχές που συνδέονται με τον έλεγχο της συμπεριφοράς και την επιβράβευση. Adolescent brains aren’t developed enough to adapt to relatively risky situations, which may explain why some choose not to study for important exams.

Οι έφηβοι γνωρίζουν πολύ καλά πόσο σημαντικά είναι κάποια πράγματα, όπως για παράδειγμα οι Πανελλαδικές Εξετάσεις, ωστόσο αυτό δεν τους σταματά από το να καταβάλλουν ορισμένες φορές την ελάχιστη δυνατή προσπάθεια. Η επιστήμη έρχεται τώρα να γίνει συνήγορος υπεράσπισης των εφηβικών συμπεριφορών, αναφέροντας ότι αυτές πιθανότατα οφείλονται στο ότι ο εγκέφαλος των εφήβων δεν έχει αναπτυχθεί αρκετά με αποτέλεσμα τα παιδιά να μην αντιλαμβάνονται πόσο μεγάλα ρίσκα παίρνουν κάποιες φορές.

Το πείραμα του ρίσκου

Appropriate behaviour? Credit: Clarissa Leahy/Getty

Την υπερασπιστική γραμμή «χάραξαν» πρόσφατα ερευνητές του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, οι οποίοι διεξήγαγαν το ακόλουθο πείραμα, όπως ανέφεραν στην επιθεώρηση «Nature Communications»: ζήτησαν από εφήβους και νεαρούς ενηλίκους, ηλικίας 13 ως 20 ετών, να παίξουν ένα παιχνίδι ενόσω υποβάλλονταν σε λειτουργική μαγνητική τομογραφία (fMRI), η οποία αποκαλύπτει τη δραστηριότητα του εγκεφάλου σε πραγματικό χρόνο. Σε κάποιους γύρους του παιχνιδιού οι συμμετέχοντες μπορούσαν να κερδίσουν 20 σεντς για κάθε σωστή απάντηση, ενώ η κάθε λάθος απάντηση τους κόστιζε 10 σεντς. Υπήρχαν όμως στο παιχνίδι και κάποιοι γύροι μεγαλύτερου ρίσκου, στους οποίους κάθε σωστή απάντηση προσέφερε ένα δολάριο, ενώ κάθε λανθασμένη κόστιζε 50 σεντς.

Οι ερευνητές ανακάλυψαν πως ενώ οι μεγαλύτεροι σε ηλικία εθελοντές είχαν καλύτερες επιδόσεις στους γύρους με το υψηλότερο ρίσκο, στους μικρότερους σε ηλικία συμμετέχοντες δεν συνέβαινε κάτι αντίστοιχο - οι επιδόσεις τους παρέμεναν οι ίδιες, είτε το ρίσκο ήταν υψηλό είτε χαμηλό. Μάλιστα, σύμφωνα με τα στοιχεία, όσο μεγαλύτεροι ήταν οι εθελοντές τόσο καλύτερη ήταν η απόδοσή τους. «Ήταν άκρως ενδιαφέρον το γεγονός ότι η ικανότητα να προσαρμόζονται η συμπεριφορά και η απόδοση ανάλογα με την πρόκληση που εμφανιζόταν κάθε φορά βελτιωνόταν σταδιακά, συμβαδίζοντας με την αύξηση της ηλικίας» ανέφερε η επικεφαλής της μελέτης, ερευνήτρια στο Τμήμα Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ Κάθριν Ινσελ.

Το δίκτυο-κλειδί στον εγκέφαλο

During the teenage years, there are important changes going on inside the brain. GETTY IMAGES

Όταν οι επιστήμονες παρακολούθησαν τη δραστηριότητα του εγκεφάλου των εθελοντών, ανακάλυψαν ότι η ικανότητα βελτίωσης της απόδοσής τους συνδεόταν άμεσα με την ανάπτυξη του εγκεφάλου τους. Μάλιστα, βασικό ρόλο φάνηκε να παίζει μια περιοχή η οποία συνδέει τον φλοιό του εγκεφάλου με το ραβδωτό σώμα. Αυτό το δίκτυο εμπλέκεται στην επιβράβευση αλλά και στον έλεγχο της συμπεριφοράς και συνεχίζει να αναπτύσσεται έως τουλάχιστον την ηλικία των 25 ετών. Όσο πιο ανεπτυγμένο ήταν αυτό το δίκτυο στον εγκέφαλο τόσο καλύτερες ήταν οι επιδόσεις των εφήβων στο παιχνίδι, σημείωσε η κυρία Ινσελ.

Τα ευρήματα αυτά δίνουν μια καλή εξήγηση στο γιατί κάποιοι έφηβοι είναι τόσο χαλαροί όταν έρχονται αντιμέτωποι με επικίνδυνες καταστάσεις, σχολίασε η Κάθριν Κοέν Κάντος από το Πανεπιστήμιο του Σάρεϊ στη Βρετανία. «Για παράδειγμα, οι έφηβοι είναι πολύ πιο πιθανό να οδηγούν επικίνδυνα, ιδίως όταν κάποιος φίλος τους βρίσκεται κοντά».

Απαιτείται αναθεώρηση του τρόπου εξέτασης στα σχολεία

A YouTube video summarizing the research findings. Credit: New Scientist 

Σύμφωνα με τον Στέφανο Παλμιντέρι από την École normale supérieure στο Παρίσι, τα σχολεία πρέπει να αναθεωρήσουν τον τρόπο που ελέγχουν τις επιδόσεις των εφήβων. «Η μελέτη μαρτυρεί ότι δεν είναι καλή ιδέα να αξιολογούνται οι σχολικές επιδόσεις σε μία μόνο εξέταση στο τέλος της χρονιάς. Μια καλύτερη ιδέα θα ήταν να υποβάλλονται οι έφηβοι μαθητές σε μια ποικιλία πιο μικρών εξετάσεων καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου».

Πάντως, τα νέα δεν είναι τελικά τόσο άσχημα (τουλάχιστον στο σύνολό τους) για τους εφήβους, προσέθεσε ο δρ Παλμιντέρι. «Μπορούμε να δούμε την άλλη όψη αυτού του νομίσματος. Το γεγονός ότι οι έφηβοι προσπαθούν εξίσου για να φέρουν εις πέρας καθήκοντα σημαντικά αλλά και ασήμαντα μεταφράζεται και στο ότι ασχολούνται με πολλά χόμπι. Αυτό είναι καλό, επιτρέποντάς τους να κατακτούν πολύπλοκες κοινωνικές δεξιότητες».

Πηγές: Nature Communications - http://www.tovima.gr/science/article/?aid=925389

Σύστημα τεχνητής νοημοσύνης προβλέπει χημικές αντιδράσεις. Using Neural Networks to Predict Outcomes of Organic Chemistry

The web-based tool is simple, and the model is trained end-to-end, fully data-driven and without the aid of querying a database or any additional external information. Credit: IBM

Ομάδα ερευνητών της ΙΒΜ, μεταξύ των οποίων ένας Έλληνας μηχανικός υπολογιστών, ανέπτυξαν ένα καινοτόμο σύστημα τεχνητής νοημοσύνης που μπορεί να προβλέψει πώς θα εξελιχθούν νέες οργανικές χημικές αντιδράσεις.

Η πρόβλεψη του τι θα συμβεί όταν οι χημικές ουσίες αναμιγνύονται ή υφίστανται επεξεργασία, είναι δύσκολη, επειδή υπεισέρχονται πολλοί διαφορετικοί παράγοντες. Οι επιστήμονες αναζητούν νέους τρόπους για να κάνουν πιο προβλέψιμη την όλη διαδικασία και έτσι να επιταχύνουν την ανάπτυξη νέων χρήσιμων υλικών και φαρμάκων.

There is an intuitive analogy of an organic chemist’s understanding of a compound and a language speaker’s understanding of a word. Consequently, it is possible to introduce the basic concepts and analyze potential impacts of linguistic analysis to the world of organic chemistry. In this work, we cast the reaction prediction task as a translation problem by introducing a template-free sequence-to-sequence model, trained end-to-end and fully data-driven. We propose a novel way of tokenization, which is arbitrarily extensible with reaction information. With this approach, we demonstrate results superior to the state-of-the-art solution by a significant margin on the top-1 accuracy. Specifically, our approach achieves an accuracy of 80.3% without relying on auxiliary knowledge such as reaction templates. Also, 65.4% accuracy is reached on a larger and noisier dataset. Credit: IBM

Οι ερευνητές της ΙΒΜ, μεταξύ των οποίων ο Κώστας Μπέκας του ερευνητικού κέντρου της αμερικανικής εταιρείας στη Ζυρίχη, εφάρμοσαν την τεχνητή νοημοσύνη, αναπτύσσοντας ένα τεχνητό νευρωνικό δίκτυο, το οποίο τροφοδότησαν με μια μεγάλη βάση δεδομένων από σχεδόν 400.000 ήδη γνωστές χημικές αντιδράσεις.

Using SMILES, this molecule is translated into BrCCOC1OCCCC1. Credit: IBM

Έχοντας μάθει όλες αυτές τις χημικές γνώσεις, το σύστημα ήταν στη συνέχεια σε θέση να κάνει προβλέψεις για μελλοντικές χημικές αντιδράσεις σε διαφορετικές συνθήκες. Το σύστημα προτείνει τις πέντε πιθανότερες εκβάσεις για κάθε χημική αντίδραση.

Οι επιστήμονες, που έκαναν μετά δοκιμές επαλήθευσης, διαπίστωσαν ότι η Νο1 πρόβλεψη είναι ορθή στο 80% των περιπτώσεων. Μέχρι στιγμής η εκπαίδευση του συστήματος έχει γίνει με μόρια έως 150 ατόμων.

Οι ερευνητές, που έκαναν σχετική ανακοίνωση σε διεθνές συνέδριο για τα νευρωνικά δίκτυα, θα συνεχίσουν τη βελτίωση του συστήματος, προκειμένου να αυξήσουν στο 90% την ορθότητα των προβλέψεών του. Επίσης θα το εμπλουτίσουν περαιτέρω, ώστε να παίρνει υπόψη του μια πληθώρα παραγόντων (θερμότητα, διαλύτες, pH κ.α.). Απώτερος στόχος τους είναι να δημιουργήσουν ένα σύστημα που μελλοντικά θα μπορούσε να ανταγωνισθεί τους χημικούς σε ένα διαγωνισμού ανθρώπου εναντίον μηχανής.

Επιθυμία τους όμως, όπως είπαν, δεν είναι να αντικαταστήσουν τους χημικούς, αλλά να τους δώσουν πρόσθετα «έξυπνα» εργαλεία για την ταχύτερη και φθηνότερη ανάπτυξη νέων προϊόντων. Προτίθενται μάλιστα να «ανεβάσουν» το σύστημα τεχνητής νοημοσύνης στο υπολογιστικό «νέφος», έτσι ώστε ο οποιοσδήποτε ενδιαφερόμενος να μπορεί να το δοκιμάσει.

Κώστας Μπέκας, Διευθυντής του Foundations of Cognitive Computing της IBM Research Ζυρίχης. Costas Bekas is managing the Foundations of Cognitive Computing group at IBM Research-Zurich.

Ο Κώστας Μπέκας αποφοίτησε από το Τμήμα Μηχανικών Η/Υ και Πληροφορικής του Πανεπιστημίου Πατρών το 1998, από όπου πήρε και το διδακτορικό του το 2003. Αφού έκανε μεταδιδακτορική έρευνα στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα των ΗΠΑ, από το 2005 εργάζεται στην ΙΒΜ Zurich, όπου πλέον φέρει τον τίτλο του «διακεκριμένου ερευνητή» και είναι επικεφαλής της ομάδας των «Θεμελίων της Γνωσιακής Υπολογιστικής».

Πηγές: news.in.gr – www.ibm.com

Η παράλληλη φιλοσοφική σκέψη στην αρχαία Ελλάδα και Κίνα. Greece-China: Meeting of two Civilizations in Philosophy and Sciences

Ο Κομφούκιος συγκρίνεται στη θεώρησή του με τον Σωκράτη. Και όχι μόνο στη θεώρηση, είχαν και εξίσου αλλόκοτη εμφάνιση. Ο Ξουνζί συγκρίνεται με τον Αριστοτέλη και o Μένσιος με τον Πλάτωνα. Και ο Σίμα Τσιέν είναι ο λεγόμενος Ηρόδοτος της Κίνας. Η συνάντηση των αρχαίων πολιτισμών Ελλάδας και Κίνας, με έμφαση στα πεδία της Φιλοσοφίας και των Θετικών Επιστημών, αποτέλεσε το αντικείμενο εκδήλωσης που διοργάνωσαν οι Κοσμητείες της Σχολής Θετικών Επιστημών και της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ, με αφορμή το «Έτος Ελλάδα-Κίνα 2017, Έτος Πολιτιστικών Ανταλλαγών και Συνεργασίας».

Τις χρονικά παράλληλες πορείες δέκα επιφανών στοχαστών της Αρχαίας Ελλάδας και της Αρχαίας Κίνας, που είναι και το θέμα του νέου βιβλίου του, παρουσίασε ο δρ Πολιτικών και Κοινωνικών Επιστημών Χρήστος Καφτεράνης, συγγραφέας του βιβλίου «Li Ki», που αποτελεί την ελληνική μετάφραση του τελετουργικού και της εθιμοτυπίας στην οργάνωση της κοινωνίας και του κράτους της Αρχαίας Κίνας.

«Μέχρι τον 5ο αιώνα και στα μέσα του 6ου αιώνα, όλοι αυτοί οι λόγιοι που καταγράφουν τι γίνεται και αναπτύσσουν τη σκέψη τους είναι υπάλληλοι των διαφόρων ηγεμονιών. Κάθε ηγεμόνας έχει τον δικό του συγγραφέα, που καταγράφει κάθε μέρα, μήνα, εβδομάδα, τι συνέβη στο κάθε μέρος, με λεπτομέρεια εντομολόγου. Δεν έχουμε, όμως, αυτό που συνέβαινε στην αρχαία Ελλάδα, δηλαδή επώνυμες προσωπικότητες, στοχαστές, όπως τον Όμηρο, που να εμφανίζονται στην αρχαία Κίνα. Αυτό ξεκινάει στα μέσα του 6ου αιώνα με τον Κομφούκιο», ανέφερε ο κ. Καφτεράνης.

Τα Ανάλεκτα του Κομφούκιου.The Analects of Confucius.

«Ο Κομφούκιος», όπως εξήγησε, «θεωρείται ο πρώτος σοφός και είναι ο πρώτος επώνυμος δάσκαλος στοχαστής της αρχαίας Κίνας, αν και ο ίδιος δεν έγραψε κάτι, τα Ανάλεκτά του τα συντόνισαν οι μαθητές του, αλλά ο ίδιος με τη βοήθεια των μαθητών του μάζεψε όλη την αρχαία κλασική γραμματεία, όλα τα κείμενα, και λέγεται ότι στο σπίτι του Κομφούκιου όταν γκρεμίστηκε βρήκαν ένα μεγάλο μέρος από το Li Κi».

Την εμφάνιση του Κομφούκιου ακολούθησε μία σειρά στοχαστών, οι οποίοι είναι πλέον επώνυμοι και υπογράφουν τα έργα τους. Τους μαθητές της Κομφουκιανής Σχολής ακολούθησαν άλλοι της ταοϊστικής και της νομοκρατικής σχολής. «Την περίοδο από τον 6ο αιώνα και μετά αναπτύσσεται ένας τεράστιος όγκος πολιτικής σκέψης. Έχουμε πάνω από 100 σχολές οι οποίες αναπτύσσουν τον δικό τους λόγο στα φιλοσοφικά και πολιτικά πράγματα. Το πρώτο κομμάτι, η πρώτη σχολή, είναι η λεγόμενη κομφουκιανή σχολή, που βασίζεται σε αυτά που καταγράφονται στο Li Ki και είναι μία αναφορά στην ηθική, την αρετή, τη δικαιοσύνη, όπως αυτή είχε καλλιεργηθεί, είναι μία λογική ότι πρέπει να τηρούμε τα παλιά ήθη», ανέφερε κ. Καφτεράνης.

Από την πλευρά των Θετικών Επιστημών μίλησε ο Καθηγητής Εμβιομηχανικής του Πανεπιστημίου Πατρών Γιάννης Μισιρλής, ο οποίος διατηρεί μακροχρόνια συνεργασία με τον Καθηγητή Jiang Chang της Κινεζικής Ακαδημίας Επιστημών στη Σανγκάη. Ο κ. Μισιρλής αναφέρθηκε στην ύπαρξη και τη σημασία της Βιοϊατρικής Τεχνολογίας και των Ιατρικών Πρακτικών στην Αρχαία Ελλάδα και την Αρχαία Κίνα, οι οποίες αναπτύχθηκαν περίπου την ίδια περίοδο στις δύο χώρες.

«Πολλές διαφορές υπάρχουν ανάμεσα στους δύο αρχαίους πολιτισμούς, κυριότερες από τις οποίες είναι οι πολιτικές και κοινωνικές δομές και οι συμπεριφορές των ανθρώπων», ανέφερε ο Κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ, καθ. Δημήτρης Μαυροσκούφης, εξηγώντας ότι «ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός πέρασε, πριν ακόμη από την Κλασική περίοδο, από το εθιμικό δίκαιο στο γραπτό με τα «θέσμια» και τους «νόμους», ενώ η ελευθερία της σκέψης και της έκφρασης, που έφτανε μέχρι και τη διακωμώδηση των θεών, είναι αποκλειστικό γνώρισμα της ελληνικής αρχαιότητας».

Παρατήρησε, ωστόσο πως οι δύο χώρες έχουν και αρκετά κοινά χαρακτηριστικά. «Η Ελλάδα και η Κίνα έχουν έναν εξίσου ιστορικό πολιτισμό, π.χ. η κινεζική και η ελληνική γραφή χρονολογούνται περίπου στην ίδια εποχή, όπως και η φιλοσοφία των δύο πολιτισμών. Και οι δύο πολιτισμοί διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη του ανθρώπινου γένους: η επιστημονική εξέλιξη του κινεζικού πολιτισμού επηρέασε όλη την ήπειρο της Ασίας, ενώ οι Έλληνες καθόρισαν αυτόν που σήμερα ονομάζουμε Δυτικό Πολιτισμό. Και οι δύο πολιτισμοί έχουν να παρουσιάσουν τα ίδια ενδιαφέροντα και ανάλογα επιτεύγματα στη θάλασσα και την τεχνολογία. Επιπλέον, αν και οι δύο πολιτισμοί ως επί το πλείστον κινήθηκαν ανεξάρτητα ο ένας από τον άλλον, ήρθαν σε επαφή κατά την Ελληνιστική εποχή», σημείωσε.

Πηγές: ΑΠΕ-ΜΠΕ (Σ.Α.). - http://www.ltfn.gr/index.php/news-media/news-events/444-greece-china-meeting-of-two-civilizations-in-philosophy-and-sciences

Στη Δίνη του Μεγάλου Πολέμου: Η Θεσσαλονίκη της Στρατιάς της Ανατολής. Into the Vortex of the Great War: Thessaloniki of the Armée d’ Orient

Από την αφίσα της έκθεσης. New temporary exhibition, titled “Into the Vortex of the Great War: Thessaloniki of the Armée d’ Orient (1915-1918)” in the hall of temporary exhibitions “Eftychia Kourkoutidou-Nikolaidou”. The exhibition is a production of the Museum and it is part of the Central Program of the 6 th Thessaloniki Biennale of Contemporary Art, which is organized by the State Museum of Modern Art and is co-funded by Greece and the European Union (European Regional Development Fund). Exhibition duration: 14 December 2017 – 30 September 2018.

Το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού διοργανώνει την περιοδική έκθεση με τον τίτλο «Στη Δίνη του Μεγάλου Πολέμου: Η Θεσσαλονίκη της Στρατιάς της Ανατολής», στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων «Ευτυχία Κουρκουτίδου Νικολαΐδου». Η έκθεση που θα  διαρκέσει από τις 14 Δεκεμβρίου 2017 έως τις 30 Σεπτεμβρίου 2018 είναι μια παραγωγή του Μουσείου και εντάσσεται στο Κεντρικό Πρόγραμμα της 6ης Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης που διοργανώνεται από το Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης και συγχρηματοδοτείται από την Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ένωση (Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης).

Αφορμή για τη διοργάνωση της παρούσας έκθεσης αποτέλεσε η συντήρηση και φύλαξη που το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού ανέλαβε για το πρωτότυπο σχέδιο του Ερνέστ Εμπράρ της συλλογής του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας – Παραρτήματος Κεντρικής Μακεδονίας. Το έργο αποτυπώνει το τμήμα της πλατείας Αριστοτέλους πάνω από την Εγνατία, όπου σύμφωνα με τον σχεδιασμό που προτάθηκε μετά την πυρκαγιά προβλεπόταν να στεγαστεί το Δημαρχείο και η Διοίκηση της Πόλης.

Πέρα από τη συνήθη πρακτική που αντιμετωπίζει το σχέδιο Εμπράρ μεμονωμένα ως κορυφαία στιγμή της πολεοδομίας της Θεσσαλονίκης, η παρούσα έκθεση επιχειρεί να εντάξει το έργο στο ιστορικό πλαίσιο του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και της παρουσίας της Στρατιάς της Ανατολής στην πόλη, όπως αυτή μαρτυρείται μέσα από τις αναπαραστάσεις των ξένων στρατιωτών ή μη.

Η Θεσσαλονίκη βρέθηκε στο επίκεντρο των εξελίξεων του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου το φθινόπωρο του 1915 όταν δημιουργήθηκε το Μακεδονικό Μέτωπο που προέκυψε ως συνέπεια της βουλγαρικής επίθεσης στη Σερβία και οδήγησε στην έλευση της Στρατιάς της Ανατολής στην πόλη.  Η πόλη από το 1915 έως το 1918 μετατράπηκε σε ένα απέραντο «περιχαρακωμένο στρατόπεδο», υποδέχτηκε περίπου 900 χιλιάδες στρατιώτες και μεγάλα κύματα προσφύγων, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν προσωρινά σε εκκλησίες, δημόσια κτήρια και καταυλισμούς, περιέθαλψε στα νοσοκομεία της πολλούς τραυματίες, αποτέλεσε «φωλιά των κατασκόπων». Η Θεσσαλονίκη αναδείχτηκε σε κεντρική σκηνή του Εθνικού Διχασμού, καθώς εδώ εκδηλώθηκε το κίνημα της Εθνικής Άμυνας. Η αναστάτωση που γνώρισε η πόλη κορυφώθηκε με την καταστροφική πυρκαγιά τον Αύγουστο του 1917.

Ωστόσο, όλο αυτό το ανθρώπινο πλήθος που συνέρρευσε στην πόλη βρισκόταν στα μετόπισθεν του Μακεδονικού Μετώπου και η Θεσσαλονίκη παρέμενε κέντρο ανεφοδιασμού σε έμψυχο και άψυχο υλικό για τις πολεμικές επιχειρήσεις της Αντάντ στην περιοχή. Οι μεγαλύτερες απώλειές του προήλθαν από τις ασθένειες  και όχι τις πολεμικές συγκρούσεις και οι μεγαλύτερες υλικές φθορές προέκυψαν λόγω της πυρκαγιάς του 1917.

Πρωτότυπα φωτογραφικά άλμπουμ με λήψεις της επίσημης Φωτογραφικής Υπηρεσίας της Στρατιάς της Ανατολής (Séction Photographique de l’Armée d’Orient, SPAO), αλλά και άλλες ερασιτεχνικής παραγωγής, γυάλινες διαφάνειες προβολής, ζωγραφικά έργα, επιστολικά δελτάρια, σχέδια και εκδόσεις της εποχής επιχειρούν να ανασυνθέσουν ιστορικά τον τόπο και τον χρόνο.

Αναπαραστάσεις που μεταφέρουν την εικόνα ότι στη δίνη του  Μεγάλου Πολέμου (1914-1918) η Θεσσαλονίκη βρέθηκε κυριολεκτικά στο «μάτι του κυκλώνα». Μια φαινομενική νηνεμία που διαφαίνεται σε στερεότυπα που δημιουργήθηκαν ή διατηρήθηκαν την περίοδο αυτή: οι «Κηπουροί της Θεσσαλονίκης» για τους στρατιώτες της πολεμικής απραξίας των μετόπισθεν, «η πολυπόθητη πόλη» και «το μαργαριτάρι του Αιγαίου» για τη γραφική και εξωτική Θεσσαλονίκη.

Στην έκθεση συμπεριλαμβάνονται αυθεντικά αντικείμενα της εποχής από τη δωρεά του Γεώργιου Κιουρτζιάν προς το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού.

Οι φορείς οι οποίοι συνέβαλλαν με υλικοτεχνική υποδομή και δανεισμό εκθεμάτων στην πραγματοποίηση της έκθεσης είναι οι εξής: Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας-Παράρτημα Κεντρικής Μακεδονίας, Βιβλιοθήκη και Κέντρο Πληροφόρησης ΑΠΘ, Ιστορικό Αρχείο Μακεδονίας, Εφορεία Αρχαιοτήτων Πόλης Θεσσαλονίκης, Ιστορικό Συλλεκτικό Αρχείο Θεσσαλονίκης Μάνου Μαλαμίδη και Yiakoumis / Pierre de Gigord, Kallimages, Paris.

Επιπλέον, συνεργάστηκαν με το Μουσείο δανείζοντας εκθέματα οι συλλέκτες: Αρσέν και Ρουπέν Καλφαγιάν, Γιώργος Κωνσταντινίδης, Βύρωνας Μήτος, Βασίλης Νικόλτσιος, Άλκης Ξανθάκης, Διονύσης Στεργιούλας.

Πηγές: www.elculture.gr/blog/στη-δίνη-του-μεγάλου-πολέμου-μουσείο-β - http://www.mbp.gr/en/exhibitions/%C2%AB-vortex-great-war-thessaloniki-arm%C3%A9e-d%E2%80%99-orient-1915-1918%C2%BB

Εξερευνώντας κόσμους πέρα από τη Γη. Exploring worlds beyond Earth

Μικροί πλανήτες όπως η Γη είναι πολύ συνηθισμένοι στον Γαλαξία μας. Exoplanets, plasma physics and the X-ray Universe are the topics chosen by ESA to be considered for the fourth medium-class mission slot, for launch in 2025. Credit: ATG medialab

Έχουν περάσει είκοσι πέντε χρόνια από τότε που εντοπίστηκε ο πρώτος πλανήτης έξω ​​από το Ηλιακό μας Σύστημα. Μέχρι σήμερα, έχουμε ανακαλύψει περισσότερους από 4.000 εξωπλανήτες, που κυμαίνονται από μικρούς βραχώδεις πλανήτες όπως η Γη έως και αέριους γίγαντες όπως ο Δίας. Η καθηγήτρια Giovanna Tinetti, ερευνήτρια στον τομέα των εξωπλανητών που εργάζεται στο UCL (University College London), τόνισε ότι «τώρα γνωρίζουμε πως στατιστικά, θα πρέπει να περιμένουμε τουλάχιστον έναν πλανήτη γύρω από κάθε αστέρα στο Γαλαξία μας. Μιλάμε κυριολεκτικά για δισεκατομμύρια εξωπλανήτες. Με αυτές τις πληροφορίες, οι ερωτήσεις που επικεντρώνουμε σήμερα την προσοχή μας είναι: Πώς μοιάζουν αυτοί οι πλανήτες; Πώς διαμορφώνονται και πώς εξελίσσονται; Αυτό είναι, νομίζω, το είδος των ερωτήσεων που θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε μέσα στην επόμενη δεκαετία.»

Μικροί πλανήτες όπως η Γη είναι πολύ συνηθισμένοι στον Γαλαξία μας

The basic chemistry for life has been detected in a second hot gas planet, HD 209458b, depicted in this artist's concept. Two of NASA's Great Observatories - the Hubble Space Telescope and Spitzer Space Telescope, yielded spectral observations that revealed molecules of carbon dioxide, methane and water vapor in the planet's atmosphere. HD 209458b, bigger than Jupiter, occupies a tight, 3.5-day orbit around a sun-like star about 150 light years away in the constellation Pegasus. Planets like this one, which circle stars beyond our sun, are called exoplanets. Credit: NASA/JPL-Caltech/T. Pyle (SSC)

Είναι πέρα ​​από κάθε αμφιβολία ότι η αποστολή Kepler ήταν μια πρωτοποριακή διαστημική συσκευή που μας έφερε πιο κοντά σε απαντήσεις στα θεμελιώδη ερωτήματα. Κατάφερε να εντοπίσει περισσότερους από 4000 εξωπλανήτες μέχρι το 2013 που έφτασε στο τέλος της. Ο κ. Dimitar Sasselov, καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Harvard και μέλος της αποστολής Kepler, επεσήμανε ότι «το Kepler προσπάθησε να βρει τα στατιστικά στοιχεία - πόσο συνηθισμένοι είναι οι πλανήτες όπως η Γη. Γνωρίζουμε ότι μικροί πλανήτες όπως η Γη, είναι πολλές φορές πιο συνηθισμένοι στον Γαλαξία μας από ότι είχαμε φανταστεί πιο πριν. Οι πλανήτες λοιπόν που ανήκουν στην κατοικήσιμη ζώνη είναι πολύ περισσότεροι.» Παρόλα αυτά, το γεγονός ότι ένας πλανήτης ανήκει στην κατοικήσιμη ζώνη, δεν σημαίνει ότι είναι κατοικήσιμος ή ότι έχει ζωή. Ο καθηγητής πρόσθεσε ότι «αν δεν κατανοήσουμε τη βασική γεωχημεία αυτών των πλανητών δεν μπορούμε να κατανοήσουμε ούτε την αναζήτηση στοιχείων για ζωή». Σίγουρα, υπάρχουν πολλά ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν και πολλά μυστήρια που πρέπει να λυθούν τα επόμενα χρόνια.

Είναι σημαντικό να μελετήσουμε τις ατμόσφαιρες των εξωπλανητών

In this artist’s concept, X-ray and extreme ultraviolet light from a young red dwarf star cause ions to escape from an exoplanet’s atmosphere. Scientists have developed a model that estimates the oxygen ion escape rate on planets around red dwarfs, which plays an important role in determining an exoplanet’s habitability. Credits: NASA Goddard/Conceptual Image Lab, Michael Lentz, animator/Genna Duberstein, producer

Γνωρίζοντας ότι υπάρχει πληθώρα εξωπλανητών εκεί έξω, ειδικά σχεδιασμένες αποστολές θα αφιερώσουν το χρόνο τους για μια πιο λεπτομερή μελέτη αυτών. Επί του παρόντος, δε διαθέτουμε πολλές πληροφορίες σχετικά με τις συνθέσεις τους, την ατμόσφαιρά τους και άλλες λεπτομέρειες που θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν να απαντήσουμε στα κύρια ερωτήματά μας. Πλέον, με την τεχνολογία που έχουμε αναπτύξει, είναι εφικτή η έρευνα ενός μεγάλου αριθμού πλανητών και είναι η πρώτη φορά που μπορούμε να αναπτύξουμε μια ταξινόμηση των πλανητών - μια οργανωμένη λίστα των κατηγοριών πλανητών και να δώσουμε περαιτέρω απαντήσεις.

Μια τέτοια αποστολή θα είναι η διαστημική συσκευή ARIEL (Atmospheric Remote - sensing Exoplanet Large - survey), η οποία αποτελεί μία από τις υποψήφιες αποστολές της ESA (Ευρωπαϊκή Εταιρία Διαστήματος). Ο κύριος στόχος της είναι να μελετήσει τις ατμόσφαιρες εκατοντάδων πλανητών και να καταλάβει πώς σχηματίζονται και εξελίσσονται. Η κύρια διαφορά σε σχέση με άλλες αποστολές είναι ότι το ARIEL δε θα ανιχνεύσει νέους πλανήτες, αλλά θα επικεντρωθεί στην ατμοσφαιρική σύνθεση των ήδη γνωστών εξωπλανητών. Σύμφωνα με την κεντρική ερευνήτρια της αποστολής και καθηγήτρια του UCL, κ. Tinetti: «Το ARIEL θα αναλύσει τις ατμόσφαιρες των εξωπλανητών με τη μέθοδο της φασματοσκοπίας. Επιπλέον, πρόκειται να μελετήσει τις ατμόσφαιρες αρκετών εκατοντάδων εξωπλανητών. Αυτά είναι δύο χαρακτηριστικά του ARIEL που καθιστούν την αποστολή διαφορετική από άλλες διαστημικές αποστολές που έχουν προγραμματιστεί από την ESA ή τη NASA.»

Η ατμόσφαιρα αποτελεί τη μόνη περιοχή ενός εξωπλανήτη που είναι άμεσα παρατηρήσιμη και από την οποία οι επιστήμονες μπορούν να αντλήσουν πληροφορίες σχετικά με το μέγεθος, τη μάζα του πλανήτη και την απόστασή του από τον κεντρικό αστέρα. Η καθηγήτρια Tinetti πρόσθεσε ότι «Η ατμόσφαιρα είναι φτιαγμένη από αέρια, τα μόρια των οποίων είναι διαφανή ή αδιαφανή σε διαφορετικές περιοχές του φάσματος. Με αυτό τον τρόπο, μπορούμε να καταλάβουμε από μακρινή απόσταση τι συμβαίνει στον εξωπλανήτη, επειδή παρατηρούμε τα αποτυπώματα των μορίων στην ατμόσφαιρα.»

Είναι σημαντική η ανίχνευση εξωπλανητών στη γειτονιά μας, έτσι ώστε να τους μελετήσουμε καλύτερα με το ARIEL!

NASA's Transiting Exoplanet Survey Satellite (TESS), shown here in a conceptual illustration, will identify exoplanets orbiting the brightest stars just outside our solar system. Credit: NASA's Goddard Space Flight Center

Παρά το γεγονός ότι έχουμε εντοπίσει ένα σημαντικό αριθμό εξωπλανητών, παραμένει πολύ μικρός δεδομένης της μεγάλης κλίμακας του Γαλαξία μας και του Σύμπαντος. Είναι λοιπόν σημαντικό να ανιχνεύσουμε περισσότερους πλανήτες και το TESS (Transit Exoplanet Survey Satellite), αποστολή της NASA που πρόκειται να εκτοξευθεί μέσα στον επόμενο χρόνο, θα έχει ως κύριο στόχο την ανίχνευση μικρών εξωπλανητών στη γειτονιά του Ηλιακού μας Συστήματος. Αυτοί οι πλανήτες θα είναι πολύ καλοί στόχοι για να μπορούμε να μελετήσουμε λεπτομερώς τις ατμόσφαιρές τους. Ο καθηγητής Dimitar Sessalov, τόνισε ότι «το TESS θα προσπαθήσει να ανακαλύψει τους πλησιέστερους πλανήτες που μπορούμε να μελετήσουμε με τα τηλεσκόπια που έχουμε. Το TESS είναι απλώς μια μηχανή που θα παρέχει στόχους για τα μεγαλύτερα τηλεσκόπια και για την αποστολή ARIEL. Το TESS βρίσκει τους πλανήτες, το ARIEL τους μελετά. Δουλεύουν παράλληλα, αλλά οι ρόλοι τους είναι εντελώς διαφορετικοί.»

Η αναζήτηση της ζωής πέρα ​​από τη Γη δεν είναι εύκολη υπόθεση

TESS spacecraft awaits installation of cameras and other instruments. Credit: Orbital ATK

Η συνειδητοποίηση ότι οι πλανήτες που μοιάζουν με τη Γη είναι πολύ συνηθισμένοι στο Γαλαξία μας, οδήγησε στη δημιουργία του TESS, της διαστημικής συσκευής που θα ερευνήσει ολόκληρο τον ουρανό για να βρει τους πλησιέστερους εξωπλανήτες. Ωστόσο, δεν είναι δόκιμο να θεωρούμε τους πλανήτες που μοιάζουν με τη Γη ως κατοικήσιμους κόσμους ή ως τους μόνους υποψήφιους πλανήτες για την υποστήριξη ζωής. Η κα. Tinetti, διευκρίνισε ότι «αυτό που παρατηρούμε εκεί έξω είναι μια τεράστια ποικιλία πλανητών γι’ αυτό και η σκέψη ότι οι κατοικήσιμοι κόσμοι πρέπει να μοιάζουν με τη Γη είναι, κατά τη γνώμη μου, αρκετά γεωκεντρική και ίσως λανθασμένη». Το ARIEL είναι μια αποστολή που θα προσφέρει στους επιστήμονες μια μεγάλη βάση δεδομένων από εκατοντάδες εξωπλανήτες και επιπλέον, θα δώσει πληροφορίες και για το ζήτημα της ανάπτυξης ζωής σε άλλους κόσμους. Η κα. Tinetti τόνισε ότι «πριν επικεντρωθούμε στις ερωτήσεις σχετικά με το πώς μοιάζουν οι κατοικήσιμοι πλανήτες, πρέπει να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε τι συμβαίνει με αυτούς τους πλανήτες. Για να το κάνουμε αυτό, πρέπει να έχουμε ένα μεγάλο δείγμα εξωπλανητών, όχι απλώς δεκάδες. Στο τέλος της ημέρας ακόμα δε γνωρίζουμε ποια είναι η κανονικότητα των πλανητών στον Γαλαξία μας. Δεν μπορούμε να πούμε: "Αυτός είναι ένας πραγματικά περίεργος εξωπλανήτης". Είναι παράξενος ίσως σε σύγκριση με τη Γη, αλλά αν δεν γνωρίζουμε πώς μοιάζουν γενικά οι πλανήτες, είναι πολύ δύσκολο να κρίνουμε.»

To find another planet like Earth, astronomers are focusing on the 'habitable zone' around stars--where it's not too hot and not too cold for liquid water to exist on the surface. Credit: NASA

Επιπρόσθετα, ο κ. Sasselov έδωσε έμφαση σε μια άλλη πτυχή που αφορά την ανάπτυξη ζωής σε εξωπλανήτες: το βαθμό δυσκολίας/ευκολίας να αναπτυχθεί η ζωή σε έναν πλανήτη, ακόμα κι αν υπάρχουν οι συνθήκες. «Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι εάν οι συνθήκες και το κλίμα υπάρχουν, όπως συμβαίνει σε μερικούς πλανήτες που μοιάζουν με τη Γη, η ζωή μπορεί να αναπτυχθεί. Από την άλλη πλευρά, μπορεί να αποδειχθεί ότι η Γη είναι ένας πολύτιμος μικρός πλανήτης με ζωή σ 'αυτήν και υπάρχουν μόνο μερικές χιλιάδες όπως αυτόν στον Γαλαξία. Δεν γνωρίζουμε την απάντηση και σε αυτό προσπαθεί να απαντήσει ο κλάδος που μελετά την προέλευσης της ζωής.»

Το νερό είναι πολύ συνηθισμένο στο Σύμπαν - δεν μπορείς να το αποφύγεις!

This artist's concept depicts Kepler-186f, the first validated Earth-size planet to orbit a distant star in the habitable zone -- a range of distance from a star where liquid water might pool on the planet's surface. The discovery of Kepler-186f confirms that Earth-size planets exist in the habitable zones of other stars and signals a significant step closer to finding a world similar to Earth. Credit: NASA

Μέχρι σήμερα, η έρευνα στο Γαλαξία μας έχει δείξει ότι το νερό είναι πολύ συνηθισμένο στο Σύμπαν. Συνήθως, το νερό θεωρείται απαραίτητο στοιχείο για την ανάπτυξη ζωής. Είναι όμως όντως έτσι;

Ο κ. Sasselov τόνισε ότι: «Η ζωή στη Γη λειτουργεί με το νερό ως διαλύτη. Τα μόρια απαιτούν νερό ως διαλύτη. Αλλά αυτό μπορεί να μην είναι το μοναδικό μονοπάτι. Μέχρι να γνωρίζουμε αν αυτό είναι το μοναδικό ή απλά μια από τις πολλές επιλογές, δεν μπορούμε να πούμε τίποτα με σιγουριά». Ουσιαστικά, ανιχνεύουμε νερό στο Γαλαξία μας τόσο συχνά, επειδή υπάρχει σε πολύ μεγάλες ποσότητες. Για παράδειγμα, νερό έχει εντοπιστεί σε καυτούς Δίες (hot Jupiters), γιγαντιαίους πλανήτες που βρίσκονται σε πολύ κοντινή τροχιά γύρω από τον αστέρα τους. Ωστόσο, αυτοί οι πλανήτες δεν μπορούν να κατοικηθούν επειδή η θερμοκρασία τους είναι εξαιρετικά υψηλή. Η κα. Tinetti πρόσθεσε ότι: «Η ζωή όπως τη γνωρίζουμε, απαιτεί υγρό νερό στην επιφάνεια. Εάν πρόκειται για μια πραγματική προϋπόθεση ή υπάρχουν άλλες μορφές ζωής που δεν συνδέονται απαραίτητα με το υγρό νερό, είναι μια ερώτηση που εξακολουθεί να μας απασχολεί και χρήζει έρευνας».

Με αποστολές όπως το TESS και το ARIEL, ευελπιστούμε ότι θα έρθουμε πιο κοντά σε απαντήσεις που αφορούν τα θεμελιώδη ερωτήματα της επιστήμης και της κοινωνίας: Πώς σχηματίζονται οι πλανήτες; Υπάρχουν άλλοι πλανήτες όπως η Γη; Θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν ζωή; Υπάρχει άλλος τύπος ζωής;

Οι απαντήσεις θα μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε καλύτερα όχι μόνο τη Γη και τη θέση μας στο Γαλαξία, αλλά και το Σύμπαν στο σύνολό του.

Πηγές: https://exoplanets.nasa.gov/ - https://phys.org/news/2017-08-nasa-transiting-exoplanet-survey-satellite.html - https://ariel-spacemission.eu/ - http://www.tovima.gr/science/article/?aid=925353