Morri Αka, Full
Moon from the West Shore.
Το
ολόγιομο φεγγάρι, έχει κατηγορηθεί για την πυροδότηση ακραίων συμπεριφορών ενώ
δεν είναι και λίγες οι αναφορές που το θέλουν να προκαλεί ανήσυχο ύπνο.
Now there's
something else you can blame for a lousy night's sleep (Image: Aaron
McCoy/Lonely Planet Images/Getty)
Νέα
ελβετική μελέτη, έδειξε ότι ο κύκλος των σεληνιακών φάσεων επηρεάζει τον ύπνο
μας πολύ περισσότερο από ό,τι πιστευόταν μέχρι σήμερα. Όπως διαπίστωσαν
ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Βασιλείας, τα μοτίβα του ύπνου μας
«ρυθμίζονται» από το γέμισμα και το άδειασμα του φεγγαριού.
«Σεληνιασμός» στον
ύπνο
Henri Rousseau
(1897), Museum of Modern Art, New York; Corbis Images
Κατά
τη διάρκεια της μελέτης τους, οι ειδικοί παρατήρησαν ότι στην πανσέληνο οι
εθελοντές αργούσαν κατά μέσο όρο πέντε λεπτά να αποκοιμηθούν, τα μοτίβα του
ύπνου τους περιελάμβαναν 30% λιγότερο βαθύ ύπνο, ενώ σε γενικές γραμμές φάνηκε
να κοιμούνται 20 λεπτά λιγότερο. Οι
ερευνητές υποστηρίζουν ότι η συγκεκριμένη επίδραση της σελήνης ενδεχομένως να
έχει εξελικτικό υπόβαθρο.
«Κατά τη διάρκεια της μελέτης
μας δεν εξετάσαμε υποβόσκοντες μηχανισμούς» εξηγεί ο καθηγητής Κριστιάν Καζοσέν. «Υποθέτουμε ωστόσο, ότι κατά το παρελθόν, μια νύχτα πανσελήνου εξαιτίας
του καλύτερου φωτισμού, θα μπορούσε να αποτελεί μια ιδιαίτερα επικίνδυνη νύχτα
για τις κυνηγετικές επιθέσεις άγριων ζώων. Για τον λόγο αυτόν, ο άνθρωπος
έπρεπε να είναι σε θέση να ξυπνά ευκολότερα από ό,τι σε άλλες μέρες».
«Αν δείτε, για παράδειγμα τα ζώα, ιδιαίτερα
τα θαλάσσια είδη, ακόμη χρησιμοποιούν το σεληνιακό “ρολόι” για να συγχρονίζουν
την αναπαραγωγική τους συμπεριφορά. Στην περίπτωση των ανθρώπων, σήμερα
εξακολουθούμε να βλέπουμε πως ο εμμηνορροϊκός κύκλος των γυναικών πολλές φορές
συγχρονίζεται με τον κύκλο της Σελήνης. Κατά το παρελθόν, δεν αποκλείεται και ο
δικός μας αναπαραγωγικός κύκλος να συνδεόταν με τις φάσεις του φεγγαριού, οπότε
ενδεχομένως η βιολογία να μας λέει κάτι» υποστηρίζει ο Καζοσέν.
Η
ανησυχία κατά τη διάρκεια της συγκεκριμένης νύχτας λοιπόν, όπως όλα δείχνουν,
δεν οφείλεται στον φόβο απέναντι σε μυθικά πλάσματα όπως οι ιπτάμενες μάγισσες,
ή οι λυκανθρώποι αλλά σε βιολογικούς παράγοντες που επηρεάζονται από το γέμισμα
του φεγγαριού.