Το ιστολόγιο "Τέχνης Σύμπαν και Φιλολογία" είναι ένας διαδικτυακός τόπος που αφιερώνεται στην προώθηση και ανάδειξη της τέχνης, της επιστήμης και της φιλολογίας. Ο συντάκτης του ιστολογίου, Κωνσταντίνος Βακουφτσής, μοιράζεται με τους αναγνώστες του τις σκέψεις του, τις αναλύσεις του και την αγάπη του για τον πολιτισμό, το σύμπαν και τη λογοτεχνία.
Arts Universe and Philology
The blog "Art, Universe, and Philology" is an online platform dedicated to the promotion and exploration of art, science, and philology. Its owner, Konstantinos Vakouftsis, shares his thoughts, analyses, and passion for culture, the universe, and literature with his readers.
Θα
θέλατε να ταξιδέψετε στο κέντρο του Γαλαξία μας και να δείτε την μεγαλοπρέπεια μιας
γιγαντιαίας μαύρης τρύπας; The black hole at the centre of our galaxy,
Sagittarius A*, has been visualised in virtual reality for the first time. An
image from the newly-created virtual reality simulation of a black hole. Credit:
J.Davelaar 2018
Με
την σημερινή τεχνολογία είναι αδύνατον, στα χρονικά όρια μιας ανθρώπινης ζωής,
να διανύσουμε απόσταση 25.640 ετών φωτός – από την Γη έως την υπερμεγέθη μαύρη
τρύπα που βρίσκεται στο κέντρο του Γαλαξία μας. Και κανένας δεν θα μπορούσε να
επιβιώσει κοντά στις εξαιρετικά ισχυρές βαρυτικές δυνάμεις μιας ιδιομορφίας (singularity). Αλλά μια προσομοίωση εικονικής
πραγματικότητας θα μας έδινε την ευκαιρία να πλησιάσουμε κοντά σε μια μαύρη
τρύπα και να βιώσουμε τα παραμορφωτικά φαινόμενα του χωροχρόνου εξαιτίας της
τεράστιας βαρυτικής έλξης.
Οι
επιστήμονες του Πανεπιστημίου Ράντμπουντ στην Ολλανδία και του Πανεπιστημίου
Γκαίτε στη Γερμανία υπολογιστικά μοντέλα της μαύρης τρύπας που βρίσκεται στην
καρδιά του Γαλαξία μας (τον Τοξότη
Α*), και χρησιμοποιώντας μια σειρά λεπτομερών εικόνων του μοντέλου τους
δημιούργησαν μια προσομοίωση εικονικής πραγματικότητας 360ο. Η
προσομοίωση που προέκυψε μπορεί να προβληθεί σε οποιαδήποτε συσκευή εικονικής
πραγματικότητας. Μπορείτε να πάρετε μια ιδέα της προσομοίωσης από το βίντεο που
ακολουθεί:
Απεικόνιση κυνηγιού
Νεάντερταλ. Σύμφωνα με τη δρα
Χαρβάτη, «πρέπει να αναθεωρηθεί η αντίληψη πως οι συμπεριφορές των Νεάντερταλ
οδηγούσαν σε υψηλά επίπεδα τραυματισμών». Neanderthals are
commonly thought to have relied on dangerous close range hunting techniques,
using non-projectile weapons like the thrusting spears depicted here; this
hunting approach is thought to have brought them into violent contact with
large mammals, resulting in high levels of injury especially to the head and
neck when compared to modern humans; Beier et al found similar head injury
levels in both Neanderthals and Upper Paleolithic humans, casting doubt on this
hypothesis. Image credit: Gleiver Prieto / Katerina Harvati.
Οι
Νεάντερταλ και οι παλαιολιθικοί πρόγονοί μας (Homosapiens), που
ζούσαν πριν από 20.000 έως 80.000 χρόνια, έφεραν στο κεφάλι παρόμοια τραύματα,
σύμφωνα με μια νέα έρευνα με επικεφαλής μια Ελληνίδα επιστήμονα της διασποράς.
Η
ανακάλυψη αυτή ανατρέπει την έως τώρα στερεοτυπική αντίληψη ότι οι Νεάντερταλ,
οι οποίοι ζούσαν στη δυτική Ευρασία ήδη πριν από 400.000 χρόνια, είχαν μια πιο
βίαιη και επικίνδυνη ζωή, συνεπώς έφεραν και πιο σοβαρούς τραυματισμούς από
ό,τι οι κατοπινοί κυνηγοί-τροφοσυλλέκτες. Έτσι, η νέα μελέτη έρχεται να ενισχύσει
την πεποίθηση ότι οι διαφορές μεταξύ των Νεάντερταλ και των προγόνων μας ήταν
πολύ μικρότερες από ό,τι είχε θεωρηθεί στο παρελθόν.
Some 200 skulls
show similar rates of damage between humans and our evolutionary cousins. A
Western European Neandertal skull from around 40,000 years ago includes a
healed bone injury, indicated by two arrows. Credit:CLAIRE ARTEMYZ
Οι
ερευνητές, με επικεφαλής την καθηγήτρια παλαιοανθρωπολογίας Κατερίνα Χαρβάτη,
του Κέντρου Σέκενμπεργκ για την Ανθρώπινη Εξέλιξη και το Παλαιοπεριβάλλον του
γερμανικού Πανεπιστημίου του Τίμπινγκεν, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο
περιοδικό «Nature», ανέλυσαν περισσότερα από 800
απολιθώματα, τόσο Νεάντερταλ όσο και παλαιολιθικών ανθρώπων, μεταξύ των οποίων
114 κρανία Νεάντερταλ και 90 κρανία προϊστορικών ανθρώπων. Συνολικά βρέθηκαν
ενδείξεις τραυματισμού σε 295 οστά Νεάντερταλ και 541 οστά ανθρώπων.
Δεν
διαπιστώθηκε καμία διαφορά στα τραύματα που έφεραν οι πρόγονοί μας και τα
«ξαδέρφια» μας οι Νεάντερταλ. Αυτό που όμως βρέθηκε, είναι ότι οι άνδρες και
στα δύο είδη του γένους Homo έφεραν πολύ συχνότερα τραύματα από ό,τι οι
γυναίκες, κάτι που συμβαίνει μέχρι σήμερα και επιβεβαιώνει ότι ανέκαθεν –και
ανεξάρτητα από το αν ένας άνδρας ήταν Νεάντερταλ ή sapiens– ζούσε πιο βίαια και επικίνδυνα.
Η
μόνη διαφορά μεταξύ Νεάντερταλ και Sapiens ήταν ότι υπήρχαν περισσότερα τραύματα στο κεφάλι των πιο νέων
σε ηλικία Νεάντερταλ (κάτω των 30 ετών), ενώ στους προγόνους του συγχρόνου
ανθρώπου τα τραύματα στο κεφάλι υπήρχαν σε όλες τις ηλικιακές ομάδες.
Neanderthal (left)
and modern human skeleton. Neanderthals have commonly be considered to show
high incidences of trauma compared to modern humans. Credit: Ian Tattersall,
American Museum of Natural History
Οι
επιστήμονες πίστευαν έως τώρα ότι τα τραύματα στο σκελετό των Νεάντερταλ
οφείλονταν είτε σε βίαιες συγκρούσεις, είτε σε ατυχήματα, είτε σε επιθέσεις από
μεγάλα σαρκοβόρα ζώα όπως αρκούδες ή ύαινες. Οι Νεάντερταλ εκτιμάται ότι είχαν
χειρότερα και μικρότερου βεληνεκούς όπλα από τους Homosapiens, άρα
κατώτερη και εκ των πραγμάτων πιο ριψοκίνδυνη κυνηγετική τεχνική.
Όμως,
όπως δήλωσε η δρ Χαρβάτη, «τα ευρήματά
μας καταρρίπτουν την υπόθεση ότι οι Νεάντερταλ ήταν πιο επιρρεπείς σε
τραυματισμούς στο κεφάλι από ό,τι οι σύγχρονοι άνθρωποι, αντίθετα με την κοινή
πεποίθηση. Συνεπώς πιστεύουμε ότι πρέπει να αναθεωρηθεί η αντίληψη πως οι
συμπεριφορές των Νεάντερταλ, όπως η βίαιη συμπεριφορά και οι κατώτερες
κυνηγετικές ικανότητες, οδηγούσαν σε υψηλά επίπεδα τραυματισμών».
Τα
παράξενα υλικά που ονομάζονται μέταλλα Weyl θα μπορούσαν να μας αποκαλύψουν το μυστικό
για το πως δημιουργείται το μαγνητικό πεδίο της Γης. Earth’s magnetic
field (illustrated) as well as those of stars and other astronomical objects
are created by flows of electrically conductive substances. On smaller scales,
such dynamos may also be created by materials called Weyl metals. Credit:GODDARD SPACE
FLIGHT CENTER/NASA
Με
τα υλικά που παράγουν το μαγνητικό δυναμό (ή μαγνητική γεννήτρια) και την
διαδικασία μέσω της οποίας ένα ηλεκτρικά αγώγιμο στροβιλιζόμενο υλικό
δημιουργεί ένα μαγνητικό πεδίο ασχολούνται οι ερευνητές VictorGalitski, MehdiKargarian, και SergeySyzranov στην δημοσίευσή τους: DynamoEffectandTurbulenceinHydrodynamicWeylMetals.
Circulating
electric currents in the molten iron outer core give rise to Earth’s magnetic
field, which is like a bar magnet tilted 11 degrees from the spin axis of the
planet and thus from the geographic poles. Lines of the field converge where
magnetic force is strong, at the poles, and spread out where it is weak. Credit:GLOBE: UMBERTO
SHTANZMAN/SHUTTERSTOCK; ILLUSTRATION: M. ATARO
Τα
«δυναμό» είναι κάτι συνηθισμένο στο σύμπαν μας: παράγουν τα μαγνητικά πεδία της
γης, του ήλιου μας, των άστρων, αλλά και των γαλαξιών.
Laboratory dynamos
attempt to generate magnetic fields the way planets and stars do. The dynamo
experiment at the University of Maryland is the biggest ever made with whirling molten sodium. Credit:SANTIAGO ANDRÉS
TRIANA
Όμως
οι επιστήμονες δεν κατανοούν πλήρως τις λεπτομέρειες δημιουργίας των μαγνητικών
πεδίων εξαιτίας των αστροφυσικών δυναμό. Και, δυστυχώς, η κατασκευή παρόμοιων
δυναμό στο εργαστήριο δεν είναι εύκολη υπόθεση, αφού απαιτείται η κατασκευή
γιγαντιαίων δεξαμενών γεμάτες με μέταλλο σε υγρή μορφή (π.χ. νάντριο) που θα
περιστρέφονται ταχύτατα.
Τα
μέταλλα Weyl ανακαλύφθηκαν για
πρώτη φορά το 2015. Είναι τοπολογικά υλικά, που σημαίνει ότι η συμπεριφορά τους
περιγράφεται από τον κλάδο των μαθηματικών που ονομάζεται τοπολογία. Τα
ηλεκτρόνια στα μέταλλα Weyl
κινούνται με περίεργους τρόπους και συμπεριφέρονται σαν να μην είχαν μάζα.
Certain topological
materials could be used in lab tests of the dynamo effect, thought to generate
magnetic fields in stars and planets. Credit:APS/Alan Stonebraker
Οι
ερευνητές ανακάλυψαν πως μέσα σε αυτά τα υλικά τα ηλεκτρόνια υπακούουν στο ίδιο
σύνολο εξισώσεων (εξισώσεις Navier-Stokes για ιξώδη ρευστά συνδυασμένες με τις
ηλεκτρομαγνητικές εξισώσεις Maxwell)
που περιγράφουν τη συμπεριφορά των υγρών όταν δημιουργούν το φαινόμενο δυναμό,
όπως ο λιωμένος σίδηρος στον εξωτερικό πυρήνα της Γης. Οι υπολογισμοί τους
δείχνουν ότι, κάτω από τις κατάλληλες συνθήκες, θα πρέπει να είναι δυνατή η
δημιουργία δυναμό από στερεά μέταλλα Weyl.
Turbulence (seen
here in water dyed green) complicates experiments trying to create a dynamo and
a magnetic field by swirling hot liquid sodium. FROM VIDEO BY DANIEL P.
LATHROP, SANTIAGO A. TRIANA, DANIEL S. ZIMMERMAN
Ίσως
είναι ευκολότερο να δημιουργηθούν τέτοια δυναμό στο εργαστήριο, καθώς δεν
απαιτούν μεγάλες ποσότητες υγρών μετάλλων να στροβιλίζονται. Αντ‘ αυτού, τα
ηλεκτρόνια σε ένα μικρό κομμάτι μετάλλου Weyl θα μπορούσαν να ρέουν σαν ένα υγρό,
παίρνοντας τη θέση του υγρού μετάλλου.
Το
αποτέλεσμα είναι ακόμα θεωρητικό. Αλλά εάν η ιδέα δουλεύει, οι επιστήμονες
μπορεί να είναι σε θέση να χρησιμοποιήσουν τα μέταλλα Weyl για να αναπαράγουν τις συνθήκες που
υπάρχουν στο εσωτερικό της Γης και να κατανοήσουν καλύτερα το πως σχηματίζεται
το μαγνητικό της πεδίο.
Ο
πολυδιαβασμένος ποιητής και δραστήριος μελετητής της ελληνικής λογοτεχνίας
«έφυγε» από τη ζωή, σε ηλικία 91 ετών, στις 28 Απριλίου 1997, δώδεκα χρόνια
μετά το θάνατο της συντρόφισσάς του Ρίτας Μπούμη – Παππά. Μαζί αγωνίστηκαν για
την πραγματοποίηση των ανθρωπιστικών ονείρων τους. Συμμετείχε ενεργά στους
αγώνες του λαού μας για ένα καλύτερο αύριο, ενώ ως συνήγορος υπερασπίστηκε
εκατοντάδες αγωνιστές στα έκτακτα στρατοδικεία. Γεννήθηκε στα Τρίκαλα το 1906,
όπου το 1930-1931 σε συνεργασία με τον
Γιάννη Σκαρίμπα εξέδωσε το πρώτο λογοτεχνικό περιοδικό στην περιφέρεια με τίτλο
“Επαρχία”, το οποίο πρωτοστάτησε στον αγώνα για την πνευματική αφύπνιση της
περιφέρειας.
Σπούδασε
νομικά και η εμφάνισή του στην ποίηση έγινε το 1928 μέσα από τις σελίδες της
“Νέας Εστίας”. Τρία χρόνια αργότερα δημοσίευσε την πρώτη του ποιητική συλλογή “Μάταια Λόγια”. Στην Κατοχή πήρε μέρος
στην Εθνική Αντίσταση. Αυτή την περίοδο
εξέδωσε “Το αίμα των αθώων”
(1944) και το 1946 την “Τετράχρονη Αθήνα”.
Ακολούθησαν τα έργα του: “Αιχμάλωτοι άγγελοι”,
“Δώδεκα και πέντε”, “Ηρωικό τριαντάφυλλο” (Α’ Κρατικό Βραβείο
Ποίησης) κ.ά. Το 1979 τιμήθηκε με το Α Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για το έργο
του “Πατρίδα μας”. Το έργο του,
ιδιαίτερα πλούσιο, περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, 20 ποιητικές συλλογές που μεταφράστηκαν
σε πολλές γλώσσες. Πολλά από αυτά γνώρισαν μεγάλη επιτυχία στις βαλκανικές
χώρες και έχουν περιληφθεί σε παγκόσμιες ποιητικές ανθολογίες. Σημαντική είναι
η συλλογή δημοτικών τραγουδιών που εξέδωσε το 1952 με τον τίτλο «Το δημοτικό ελληνικό τραγούδι». Υπήρξε
πρόεδρος, αντιπρόεδρος και σύμβουλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.
Βάσιμες
ενδείξεις για την ύπαρξη ενός παγωμένου εξωπλανήτη, ο οποίος υπολογίζεται πως
είναι τρεις φορές πιο μεγάλος από τη Γη και κινείται γύρω από το κοντινό άστρο
του Μπάρναρντ, σε απόσταση περίπου έξι ετών φωτός από το δικό μας πλανήτη,
ανακάλυψε η διεθνής επιστημονική κοινότητα.
The nearest single star to the Sun hosts an exoplanet at least 3.2 times
as massive as Earth — a so-called super-Earth. Data from a worldwide array of
telescopes, including ESO’s planet-hunting HARPS instrument, have revealed this
frozen, dimly lit world. The newly discovered planet is the second-closest
known exoplanet to the Earth and orbits the fastest moving star in the night
sky. This image shows an artist’s impression of the planet’s surface. Credit: ESO/M.
Kornmesser
Αυξάνονται
συνεχώς οι εξωπλανήτες που ανακαλύπτονται στη γειτονιά μας. Μια διεθνής
επιστημονική ομάδα ανακοίνωσε ότι ανακάλυψε βάσιμες ενδείξεις για την ύπαρξη
ενός παγωμένου εξωπλανήτη, που είναι τουλάχιστον τρεις φορές μεγαλύτερος από τη
Γη και ο οποίος κινείται γύρω από το κοντινό άστρο του Μπάρναρντ, σε απόσταση
περίπου έξι ετών φωτός από το δικό μας πλανήτη.
The Sun's closest
neighbours. Credit: IEEC/SCIENCE-WAVE - GUILLEM RAMISA
Πρόκειται
για τον δεύτερο κοντινότερο εξωπλανήτη που έχει βρεθεί μέχρι σήμερα. Το 2016
είχε ανακαλυφθεί ένας εξωπλανήτης (ο Proximab)
γύρω από το κοντινότερο στη Γη άστρο, τον Εγγύτατο του Κενταύρου, σε απόσταση
περίπου τεσσάρων ετών φωτός από τη Γη. Μετά και την ανακάλυψη του νέου
εξωπλανήτη, έχουν συνολικά βρεθεί τέσσερα πλανητικά συστήματα σε απόσταση έως
δέκα ετών φωτός από το ηλιακό μας σύστημα και 14 πλανητικά συστήματα σε
απόσταση έως 15 ετών φωτός.
This wide-field
image shows the surroundings of the red dwarf known as Barnard’s Star in the
constellation of Ophiuchus (the Serpent-Bearer). This picture was created from
material forming part of the Digitized Sky Survey 2. The centre of the image shows
Barnard’s Star captured in three different exposures. The star is the fastest
moving star in the night sky and its large apparent motion can be seen as its
position changes between successive observations — shown in red, yellow and
blue. Credit: ESO/Digitized Sky Survey 2 Acknowledgement: Davide De Martin
O Αστέρας του Μπάρναρντ -που φέρει το όνομα
του Αμερικανού αστρονόμου Έντουαρντ Μπάρναρντ, ο οποίος ανακάλυψε το άστρο το
1916- είναι το τέταρτο κοντινότερο στη Γη άστρο, μετά το τριπλό αστρικό σύστημα
του Άλφα του Κενταύρου και φαίνεται να κινείται ταχύτερα από κάθε άλλο άστρο
στον ουρανό.
This image shows an
artist’s impression of the exoplanet viewed from space. Credit: ESO/M. Kornmesser
Είναι
ένας ερυθρός νάνος αστέρας, ο οποίος εμφανίζεται στον αστερισμό του Οφιούχου.
Είναι πιο αχνός, μικρότερος και γηραιότερος από τον Ήλιο, έχοντας ηλικία επτά
έως δέκα δισεκατομμυρίων ετών, συνεπώς είναι κατά πολύ παλαιότερος από το
ηλιακό μας σύστημα.
Ο
εξωπλανήτης Barnard’sb (ή GJ 699 b) έχει μάζα τουλάχιστον 3,2 φορές
μεγαλύτερη της Γης, χρειάζεται 233 μέρες (η διάρκεια του έτους του) για να
διαγράψει μια πλήρη τροχιά πέριξ του άστρου του και δέχεται μόνο το 2% της
ακτινοβολίας που δέχεται η Γη από τον Ήλιο. Εκτιμάται ότι γι’ αυτό το λόγο η
μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά του είναι μείον 150 έως 170 βαθμοί Κελσίου, άρα
αν ο πλανήτης διαθέτει νερό, αυτό θα είναι σε μορφή πάγου και όχι υγρή. Συνεπώς
ο πλανήτης θα είναι μια μάλλον παγωμένη έρημος αφιλόξενη για ζωή.
«Είμαστε πάνω από 99% βέβαιοι ότι ο πλανήτης
αυτός βρίσκεται εκεί», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής Ιγκνάσι Ρίμπας του
Ινστιτούτου Διαστημικών Μελετών της Ισπανίας. Οι ερευνητές έκαναν τη σχετική
δημοσίευση στο περιοδικό «Nature».
Artwork: The next
generation telescope WFirst, should have the capability to produce a direct
image of the new planet. Credit: NASA
Ο
πλανήτης θα αποτελέσει μελλοντικό στόχο των τηλεσκοπίων νέας γενιάς που
βρίσκονται υπό κατασκευή, όπως το WideFieldInfraRedSurveyTelescope (WFIRST) της NASA.
Η
πόλη που, σύμφωνα με τον μύθο, ανέθρεψε τον Οιδίποδα ήρθε στο φως. Τα πρώτα
οικιστικά κατάλοιπα της αρχαίας Τενέας, τα οποία χρονολογούνται στην
ελληνιστική και ρωμαϊκή περίοδο, εντοπίστηκαν για πρώτη φορά στο Χιλιομόδι
Κορινθίας, στο πλαίσιο του ερευνητικού προγράμματος Αρχαίας Τενέας, με φορέα τη
Γενική Διεύθυνση Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς, υπό τη διεύθυνση της
δρος Έλενας Κόρκα, επίτιμης γενικής διευθύντριας.Ανατολικό τμήμα του ανεσκαμμένου χώρου με
οικιστικά κατάλοιπα. Φωτ.: ΥΠΠΟΑ. Greek
archaeologists have discovered jewelry, dozens of coins and remnants of a
housing settlement affirming the location of an ancient city thought to have
been founded by survivors of the Trojan War in the 12th or 13th century BCE. An
aerial view of the archaeological excavation site near the village of
Chiliomodi, Greece, October 31, 2018. Greek Culture Ministry/Handout via
REUTERS
Οικιστικά
κατάλοιπα της αρχαίας Τενέας εντοπίστηκαν πρώτη φορά στο Χιλιομόδι Κορινθίας,
στο πλαίσιο του ερευνητικού προγράμματος Αρχαίας Τενέας, με φορέα τη Γενική
Διεύθυνση Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς, υπό την διεύθυνση της δρος
Έλενας Κόρκα, επίτιμης γενικής διευθύντριας.
Οι
εργασίες επικεντρώθηκαν σε δύο κυρίως χώρους: στην περιοχή όπου εκτείνεται
οργανωμένο νεκροταφείο ελληνιστικών και ρωμαϊκών χρόνων με συνοδά κτίρια και
εγκαταστάσεις και σε έναν δεύτερο χώρο, όπου για πρώτη φορά εντοπίστηκαν και
ανασκάφηκαν οικιστικά κατάλοιπα της αρχαίας Τενέας. Τα τελευταία αποτελούν
πλέον αποδείξεις για τον εντοπισμό της αρχαίας πόλης, η ύπαρξη της οποίας
καταμαρτυρείται μόνο μέσα από ιστορικές πηγές και επιγραμματικές μαρτυρίες παλαιότερων
και σύγχρονων μελετητών. Ταυτόχρονα, διεξήχθη ευρείας κλίμακας επιφανειακή και
γεωφυσική έρευνα.
Δυτικό
τμήμα του ανεσκαμμένου χώρου με οικιστικά κατάλοιπα. Φωτ.: ΥΠΠΟΑ.
Στο
χώρο του νεκροταφείου πραγματοποιήθηκαν τομές περιμετρικά του δίχωρου υπέργειου
ρωμαϊκού ταφικού μνημείου και της υποκείμενης αυτού δεξαμενής ελληνιστικών
χρόνων, που ανασκάφηκαν το 2016 και 2017. Φέτος εντοπίστηκαν επτά νέοι τάφοι.
Τέσσερις από αυτούς χρονολογούνται στους ρωμαϊκούς χρόνους και βρίσκονται
βόρεια του ταφικού μνημείου, εντός των ρωμαϊκών ταφικών περιβόλων. Σε
χαμηλότερο επίπεδο διερευνήθηκαν τρεις τάφοι ελληνιστικών χρόνων, εκ των οποίων
ο ένας επαναχρησιμοποιήθηκε κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους. Από τα οστεολογικά
κατάλοιπα των εννέα ταφών οι δύο σκελετοί ανήκαν σε ενήλικους άνδρες, οι πέντε
σε ενήλικες γυναίκες και οι δύο σε παιδιά. Μάλιστα, σε έναν από τους τάφους
εντοπίστηκε γυναικεία μαζί με παιδική ταφή.
Σιδερένιοδαχτυλίδιρωμαϊκώνχρόνων. Φέρει σφραγιδόλιθο με απεικόνιση Σαράπιδος
καθήμενου σε θρόνο που συνοδεύεται από τον Κέρβερο. Φωτ.: ΥΠΠΟΑ.
Όλες
οι ταφές ήταν πλούσια κτερισμένες με αγγεία, χρυσά, χάλκινα και οστέινα
κοσμήματα, στλεγγίδες, νομίσματα κ.ά. Μεταξύ των ευρημάτων ξεχωρίζει δαχτυλίδι
που φέρει σφραγιδόλιθο με απεικόνιση Σαράπιδος καθήμενου σε θρόνο και πλησίον
του τον Κέρβερο στην παραδοσιακή αναπαράστασή του με τις τρεις κεφαλές, ένας
λύχνος κορινθιακού εργαστηρίου με παράσταση της Υγείας, χρυσή δανάκη, θησαυρός
τριών νομισμάτων που ανήκουν στις πρώτες κοπές της Κορίνθου ως ρωμαϊκής
αποικίας και χρονολογούνται περί το 44-40 π.Χ. καθώς και αρχαϊκά νομίσματα του
ίδιου νομισματοκοπείου, όπως ένας οβολός Κορίνθου του β΄ μισού του 6ου αι. π.Χ.
και ένα ασημένιο ημίδραχμο του α΄ μισού του 5ου αι. π.Χ.
Διαπιστώνεται
ότι, με επίκεντρο τη δεξαμενή και μετέπειτα το ρωμαϊκό ταφικό μνημείο,
εκτείνεται περιμετρικά οργανωμένο νεκροταφείο ελληνιστικών και ρωμαϊκών χρόνων,
που στο σύνολό του απαριθμεί, από τα μέχρι σήμερα ανασκαφικά στοιχεία, τριάντα
πέντε τάφους πολλοί εκ των οποίων περιλαμβάνουν περισσότερες από μια ταφές. Ο
πλούτος και η ποικιλία των κτερισμάτων πιστοποιεί τη διαχρονική ευμάρεια της
πόλης και των κατοίκων της.
Λεπτομέρειες
και ευρήματα από τον ανεσκαμμένο χώρο με τα οικιστικά κατάλοιπα. α-β:
Λεπτομέρειες του χώρου όπου διακρίνονται θυραία ανοίγματα και πήλινα δάπεδα. γ:
Οστέινο ζάρι ρωμαϊκών χρόνων. δ: Απότμημα μαρμάρινης επιγραφής ρωμαϊκών χρόνων.
ε: Ειδώλιο ζώου. στ: τμήμα ειδωλίου. Φωτ.: ΥΠΠΟΑ.
Βορειότερα
του νεκροταφείου, στον δεύτερο χώρο έρευνας, εντοπίστηκε τμήμα κτιριακών
εγκαταστάσεων. Συγκεκριμένα, σε έκταση 672 τ.μ. ανασκάφηκε τμήμα του οικιστικού
ιστού της πόλης, που διέθετε οργανωμένους χώρους με στέγαση και θυραία
ανοίγματα. Στο εσωτερικό των χώρων αυτών διατηρούνταν σε καλή κατάσταση πήλινα
δάπεδα, καθώς και τμήματα από μαρμάρινα και λίθινα δάπεδα, ενώ κάποιοι από τους
τοίχους ήταν ιδιαίτερα επιμελημένοι και έφεραν επίστρωση κονιάματος. Επιστύλια,
κιονίσκοι και άλλα αρχιτεκτονικά μέλη εντοπίστηκαν καταπεσμένα στο εσωτερικό
των παραπάνω χώρων, καθώς και ένας πυθαμφορέας, ο οποίος βρέθηκε insitu. Στον
ίδιο χώρο, στη θεμελίωση ενός τοίχου εντοπίστηκε εγχυτρισμός με δύο
ταφές εμβρύων. Επιπλέον, σε έναν από τους χώρους, η διερεύνηση του οποίου δεν
ολοκληρώθηκε, αποκαλύφθηκε τμήμα πήλινου αγωγού μήκους 3,5 μ. Από τον ίδιο χώρο
συγκεντρώθηκε μεγάλος αριθμός ψηφίδων. Μόνον από την περιοχή των παραπάνω τομών
προέκυψαν περισσότερα από 200 νομίσματα, τα οποία χρονολογούνται από τους
πρώιμους ελληνιστικούς μέχρι και τους ύστερους ρωμαϊκούς χρόνους. Αρκετά από τα
νομίσματα αυτά ανήκουν στην εποχή του Σεπτιμίου Σεβήρου (193-211 μ.Χ.), ενώ
εντοπίζονται και σπάνιες τοπικές κοπές διαφόρων πελοποννησιακών πόλεων. Τα
νομισματικά ευρήματα δείχνουν ότι ο οικισμός πιθανότατα γνώρισε ιδιαίτερη
οικονομική ανάπτυξη στη διάρκεια της δυναστείας των Σεβήρων. Παρατηρείται
μεγάλη συγκέντρωση κεραμικής χρηστικών κυρίως αγγείων και ανάμεσα στα
ευρήματα ξεχωριστή θέση κατέχει απότμημα επιγραφής Ρωμαϊκής εποχής και
οστέινο ζάρι.
Οι
παραπάνω κτιριακές εγκαταστάσεις χρονολογούνται από τους πρώιμους ελληνιστικούς
έως και τους ύστερους ρωμαϊκούς χρόνους και διαφαίνεται ότι επεκτείνονται προς
όλες τις κατευθύνσεις. Η έρευνα θα συνεχιστεί στους χώρους αυτούς στην επόμενη
περίοδο. Τα κτιριακά κατάλοιπα φανερώνουν συνεχείς παρεμβάσεις και
αναδιαμορφώσεις εξαιτίας της μακράς περιόδου χρήσης τους.
Το
σύνολο των φετινών ανασκαφικών στοιχείων οδηγεί τους ανασκαφείς στην υπόθεση
ότι ο οικισμός ενδεχομένως υπέστη τις συνέπειες της επιδρομής του Αλάριχου στην
Πελοπόννησο το 396-397 μ.Χ. και ότι ίσως εγκαταλείφθηκε στα χρόνια των αβαροσλαβικών
επιδρομών, στα τέλη του 6ου αιώνα μ.Χ.
«Οι
αρχαίοι συγγραφείς, όπως ο Στράβωνας, μιλούν για την Τενέα. Άλλωστε ήδη
αναφέρουν ότι ο Οιδίποδας ανατράφηκε εκεί. Αυτό βεβαίως αυτή τη στιγμή είναι
μύθος, όμως σίγουρα κάτι σημαίνει. Εφόσον αναφέρεται ότι εκεί ήταν τα θερινά
ανάκτορα του βασιλιά της Κορίνθου, σημαίνει ήδη μια επιλογή μιας θέσης και για
το περιβάλλον της και για τη γεωγραφική της θέση, την πολιτική πιθανώς ακόμα,
αλλά σίγουρα ότι εκεί υπήρχε ένα κέντρο πολιτισμού που ανέθρεψε τον Οιδίποδα»,
δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Κόρκα, η οποία διευκρινίζει:
«Και
μόνο ο μύθος ότι ο Αγαμέμνονας εγκατέστησε εκεί τους Τρώες ή τους κατοίκους της
Τενέδου, όλα αυτά δείχνουν τη σημασία της πόλης. Εμείς όμως πρέπει να
περιοριζόμαστε στο τι βρίσκουμε καθαρά και μόνο στην ανασκαφή μας. Και ναι μεν
μπορεί να υπάρχουν λυχνάρια με απεικόνιση του Αινεία που φεύγει από την Τροία ή
που δείχνουν τον ίδιο τον Οιδίποδα και την αντιπαράθεσή του με τη Σφίγγα, αλλά
αυτά ήταν και αγαπητά θέματα. Δεν μπορεί να πει κανείς τίποτα, μέχρι να έχει
ακριβή, ξεκάθαρα τεκμήρια, που του δίνουν το περιθώριο να οδηγηθεί σε μια
υπόθεση», συμπληρώνει η κ. Κόρκα, τονίζοντας ότι «εμείς οι αρχαιολόγοι είμαστε
πάρα πολύ προσεκτικοί σε αυτά. Κάνουμε άλλωστε με την ομάδα μας μια πολύ
εκτεταμένη έρευνα σε αρχεία στην Ελλάδα και στο εξωτερικό για έστω κάποια
καταγραφή από κάποιο περιηγητή και η δημοσίευση που θα πραγματοποιήσουμε θα περιλαμβάνει
και πάρα πολλά στοιχεία γύρω από αυτό».
Ως
προς τη σημασία της ανεύρεσης της αρχαίας Τενέας, η ίδια προσθέτει ότι «όταν
έρχεται στο φως μια καινούργια πόλη δίνει πάρα πολλά καινούργια στοιχεία.
Δηλαδή ποια ήταν τα στοιχεία επίδρασης από τη μητρόπολη, δηλαδή την Κόρινθο, το
πώς λειτουργούσε η πόλη… Το κομμάτι το οποίο εμείς σκάβουμε αυτή τη στιγμή,
δηλαδή τα οικιστικά, εντοπίζονται στα ελληνιστικά και στα ρωμαϊκά χρόνια, όταν
είχε μια τεράστια ευμάρεια η πόλη αυτή, η οποία είχε αρχίσει να διεκδικεί την
ανεξαρτησία της. Νομίζω ότι αυτό είναι που δίνει ‘τροφή' για την επιστήμη, για
τους μελετητές που έχουν να δουν το επιμέρους υλικό».
Ανακαλύφθηκε
ένας γειτονικός τεράστιος γαλαξίας «φάντασμα» κρυμμένος πίσω από τον δικό μας
γαλαξία. The Ant 2 “ghost” galaxy is a large, dim dwarf galaxy that scientists
have discovered near the edge of the Milky Way. While low in mass, Ant 2 is
about the same size as the Large Magellanic Cloud (LMC). Credit: V. Belokurov
and A. Smith (Cambridge, UK and CCA, New York, US) based on the images by
Marcus and Gail Davies and Robert Gendle
Έναν
τεράστιο γειτονικό γαλαξία «φάντασμα», κρυμμένο πίσω από το δίσκο του δικού μας
γαλαξία, ανακάλυψε μια διεθνής ομάδα αστρονόμων αναλύοντας τα στοιχεία του
δορυφόρου Gaia
του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA).
Ο
γαλαξίας, που ονομάσθηκε Antlia
2 (ή Ant 2), είχε διαφύγει
έως τώρα τον εντοπισμό του αφενός λόγω της πολύ αραιής πυκνότητας των άστρων
του και αφετέρου επειδή ήταν τέλεια κρυμμένος πίσω από το «πέπλο» του δικού μας
γαλαξία.
The Milky Way with
the Large Magellanic Cloud (bottom-right) and Antila 2 (top-left). Credit: G.
Torrealba (Academia Sinica, Taiwan), V. Belokurov (Cambridge, UK and CCA, New
York, US) based on the image by ESO/S. Brunier
Ο
Ant 2 βρίσκεται σε
απόσταση περίπου 130.000 ετών φωτός από τον δικό μας γαλαξία. Έχει μέγεθος
περίπου το ένα τρίτο του γαλαξία μας και είναι εξίσου μεγάλος με το Μέγα Νέφος
του Μαγγελάνου, έναν άλλο γαλαξία δορυφορικό του δικού μας, αλλά είναι 10.000
φορές πιο αχνός σε φωτεινότητα σε σχέση με τον τελευταίο.
Ο
δορυφόρος Gaia
έχει παράγει τον πληρέστερο κατάλογο άστρων μέχρι σήμερα και έχει αποκαλύψει
νέα στοιχεία για τον γαλαξία μας και τους «γείτονές» του. Μέχρι σήμερα έχουν
εντοπισθεί περίπου 60 γαλαξίες δορυφορικοί του δικού μας και οι επιστήμονες δεν
αποκλείουν ότι υπάρχουν αρκετά περισσότεροι, που είναι έως τώρα αόρατοι όπως ο Ant 2.