The rear of the
stone from the Tissint Martian meteorite is almost completely covered with a
glossy black fusion crust. Credit: Image © Natural History Museum, London
Είναι
γνωστό πως μετά την ανάλυση κάποιων κομματιών μετεωριτών που βρέθηκαν σε
διάφορες περιοχές της Γης , οι επιστήμονες αποφάνθηκαν πως προέρχονται από τον
πλανήτη Άρη (π.χ. ο μετεωρίτης Nakhla ή
ο μετεωρίτης Μαύρη Καλλονή που βρέθηκε στη Σαχάρα και αλλά και άλλοι).
Αυτό
ακούγεται λίγο παράξενο. Πως είναι δυνατόν να «ξεκολλήσουν βράχοι» από την
επιφάνεια του Άρη και να καταλήξουν στη Γη;
Το
πιθανότερο σενάριο είναι να εκτινάχθηκαν βράχοι από την επιφάνεια του κόκκινου
πλανήτη εξαιτίας της πτώσης αστεροειδών και αφού αυτοί οι βράχοι πέρασαν
εκατομμύρια χρόνια στο διάστημα, κάποιοι από αυτούς να κατέληξαν ως μετεωρίτες
στη Γη.
NASA's Mars rover
Curiosity took this self-portrait, composed of more than 50 images using its
robotic arm-mounted MAHLI camera, on Feb. 3, 2013. The image shows Curiosity at
the John Klein drill site. A drill hole is visible at bottom left. Credit:
NASA/JPL/MSSS/Marco Di Lorenzo/Ken Kremer
Τώρα
το σενάριο αυτό επιβεβαιώνεται και από τις μετρήσεις του διαστημικού ρόβερ
Curiosity που εξερευνά την επιφάνεια του Άρη, σύμφωνα με την μελέτη που
δημοσιεύεται στο περιοδικό Geophysical Research Letters, ένα περιοδικό της
Αμερικανικής Γεωφυσικής Ένωσης. (Primordial argon isotope
fractionation in the atmosphere of Mars measured by the SAM instrument on
Curiosity, and implications for atmospheric loss, Sushil K. Atreya et al)
Από
τις αναλύσεις του οργάνου SAM που διαθέτει το Curiosity υπολογίστηκε η αναλογία
των δυο ισοτόπων του αερίου Αργόν, 36Ar και 38Ar, και βρέθηκε ότι στον Άρη ισχύει:
36Ar/38Ar = 4.2 ± 0.1
Αυτά
τα δυο ισότοπα υπάρχουν στο ηλιακό σύστημα με αναλογία 36Ar/38Ar = 5,5 (π.χ.
στον Ήλιο και στον Δία). Στον Άρη όμως η αναλογία αυτή μειώθηκε, διότι το
μεγαλύτερο μέρος της ατμόσφαιράς του χάθηκε στο διάστημα, και εξαιτίας της
μικρότερης ταχύτητας διαφυγής που αντιστοιχεί στο βαρύτερο ισότοπο, η απώλεια
του 38Ar ήταν μικρότερη. (Οι αποστολές Viking της NASA που προσεδαφίστηκαν στον
Άρη την δεκαετία του 1970 είχαν υπολογίσει την αναλογία με μεγάλο σφάλμα,
μεταξύ 4 έως 7).
Η
τιμή που προκύπτει από τις μετρήσεις του Curiosity, έχει πολύ μικρότερο σφάλμα
και συμφωνεί με τις τιμές που έδωσαν στο παρελθόν οι αναλύσεις του παγιδευμένου
αέρα στο εσωτερικό των μετεωριτών που βρέθηκαν στη Γη. Η αναλογία των ισοτόπων
αργού στους μετεωρίτες αυτούς κυμαίνεται από 3,6 έως 4,5 (Το αργό είναι ευγενές
αέριο και δεν συμμετέχει σε χημικές αντιδράσεις, ούτε σε γεωλογικές
διαδικασίες).
Scientists have
identified meteorites, such as this one nicknamed 'Black Beauty,' as Martian in
origin. Credit: NASA
Σύμφωνα
με τον Sushil Atreya, αυτή η απευθείας μέτρηση στον Άρη από το Curiosity
διευθετεί οριστικά την υπόθεση της προέλευσης των αρειανών μετεωριτών.
Η
μελέτη των ισοτόπων του αργού αλλά και άλλων ισοτόπων που μετρήθηκαν από το
όργανο SAM αποδεικνύουν, εκτός της προέλευσης των μετεωριτών, ότι ο Άρης είχε
κάποτε ατμόσφαιρα την οποία όμως έχασε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου