Ράινερ Μαρία Ρίλκε, Άνθρωποι μέσα στη νύχτα. Rainer Maria Rilke, Menschen bei Nacht

Paul Delvaux. Le Musée Spitzner, 1943. Huile sur Toile, 200x240 cm. Collection Communauté française de Belgique.

Οι νύχτες για τα πλήθη δεν έγιναν, στοχάσου.

Η νύχτα σε χωρίζει από τον γείτονά σου,

γι' αυτό, δεν πρέπει εσύ να τον ζητήσεις.

Κι αν, νύχτα, ανάψεις φως στην κάμαρά σου,

στο πρόσωπον ανθρώπους ν' αντικρύσεις...

ποιούς; - πρέπει τον εαυτό σου να ρωτήσεις.

Paul Delvaux. Les Phases de la Lune III, 1942. Huile sur Toile, 155x175 cm. Rotterdam, Museum Boymans-van Beuningen.

Οι άνθρωποι είναι φοβερά αλλοιωμένοι

από το φως, που ιδρώνουνε τα πρόσωπά τους,

κι αν, νύχτα, τύχαινε να' ναι μαζεμένοι,

έναν κόσμο, που θα παραπάταγε, να δεις

θα μπορούσες, ο ένας στον άλλο πάνω ακουμπισμένοι.

Κίτρινο φως, πάνω στα μέτωπά τους,

όλες τις σκέψεις έδιωξε μακρυά,

το κρασί τρέμει μες στα βλέμματά τους

και στα χέρια τους κρέμεται η βαρειά

χειρονομία, που μ' αυτήν εννοούνε,

όταν συνομιλούν, ο ένας τον άλλο, και σ' αυτό

απάνω, ολένα λεν: Εγώ κ' Εγώ,

και, με το Εγώ, έναν άλλον, οποιονδήποτε, θεωρούνε.

Από το βιβλίο: Ράινερ Μαρία Ρίλκε, «Εκλογή από το ποιητικό του έργο», μετάφραση Άρης Δικταίος, Κάδμος, Αθήνα 1957, σελ. 101.

*************

Menschen bei Nacht

Paul Delvaux. La Ville Lunaire, 1944. Huile sur Toile, 107,5x238 cm. Collection Particulière.

Die Nächte sind nicht für die Menge gemacht.

Von deinem Nachbar trennt dich die Nacht,

und du sollst ihn nicht suchen trotzdem.

Und machst du nachts deine Stube licht,

um Menschen zu schauen ins Angesicht,

so musst du bedenken: wem. 

Paul Delvaux. Les Phases de la lune II, 1941. Huile sur Toile, 143x175 cm. Collection Particulière.

Die Menschen sind furchtbar vom Licht entstellt,

das von ihren Gesichtern träuft,

und haben sie nachts sich zusammengesellt,

so schaust du eine wankende Welt

durcheinandergehäuft.

Auf ihren Stirnen hat gelber Schein

alle Gedanken verdrängt,

in ihren Blicken flackert der Wein,

an ihren Händen hängt

die schwere Gebärde, mit der sie sich

bei ihren Gesprächen verstehn;

und dabei sagen sie: Ich und Ich

und meinen: Irgendwen.

Rainer Maria Rilke