Gustave Caillebotte, La Place Saint-Augustin, 1878. Huile
sur Toile, 54x65 cm, Collection Particulière. Ο τρόπος με τον οποίο βαδίζουμε αλλάζει όταν είμαστε
λυπημένοι. Ισχύει όμως και το αντίστροφο. Our mood can affect how
we walk -- slump-shouldered if we're sad, bouncing along if we're happy. Now
researchers have shown it works the other way too -- making people imitate a
happy or sad way of walking actually affects their mood.
Ο
τρόπος με τον οποίο βαδίζουμε αλλάζει όταν είμαστε λυπημένοι, αφού οι ώμοι
πέφτουν προς τα εμπρός και τα χέρια κινούνται λιγότερο. Φαίνεται όμως ότι
ισχύει και το αντίστροφο: το χαρούμενο περπάτημα ίσως προσφέρει χαρούμενη
διάθεση.
Τα
ευρήματα
Gustave Caillebotte,
Homme en blouse, dit Le Père Magloire sur le chemin de
Saint-Clair à Etratat, 1884. Huile sur Toile, 65x54 cm, Collection
Particulière. People prompted to walk in a depressed style remembered more
negative words than those prompted to walk in a happy way.
«Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι η διάθεσή
μας, το πώς νιώθουμε, επηρεάζει το πώς περπατάμε. Θέλαμε όμως να ελέγξουμε το
εάν ο τρόπος με τον οποίο κινούμαστε επηρεάζει το πώς νιώθουμε» αναφέρει ο
Νικολάους Τρόγιε του Queen's University στον Καναδά, επικεφαλής της μελέτης.
Τα
ευρήματα έρχονται να προστεθούν σε προηγούμενες έρευνες που έδειχναν ότι οι
εκφράσεις του προσώπου όχι μόνο εκφράζουν το συναίσθημα, αλλά μπορούν επίσης να
το επηρεάσουν. Σύμφωνα με τη θεωρία της «προσωπικής ανάδρασης», για την οποία
υπάρχουν αρκετές ερευνητικές ενδείξεις, το χαμόγελο μπορεί να βελτιώσει τη
διάθεσή μας ενώ οι εκφράσεις λύπης να την επιδεινώσουν.
Η
νέα μελέτη, η οποία δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Journal of Behavior Therapy and Experimental Psychiatry», διαπιστώνει ότι το ίδιο ισχύει για το
περπάτημα. Οι ερευνητές ζήτησαν από 47 εθελοντές να κοιτάξουν μια λίστα με
θετικές και αρνητικές λέξεις, όπως «όμορφος», «φοβισμένος» και «αγχωμένος», και
στη συνέχεια να περπατήσουν με σταθερή ταχύτητα σε έναν κυλιόμενο περπάτημα.
Το
σύστημα
Οι
εθελοντές που βάδισαν με θλιμμένο τρόπο έτειναν να θυμούνται περισσότερα
αρνητικά ερεθίσματα. Credit: © connel_design / Fotolia
Ένα
σύστημα με 17 κάμερες παρακολουθούσε τη στάση του σώματος και το βάδισμα των
εθελοντών, ενώ ένας δείκτης που εμφανιζόταν σε μια οθόνη γύριζε προς τα δεξιά ή
προς τα αριστερά ανάλογα με το εάν ο τρόπος βάδισης ήταν καταθλιπτικός ή
χαρούμενος. Οι εθελοντές δεν γνώριζαν τι ακριβώς μετρούσε ο δείκτης, κλήθηκαν
όμως να κάνουν το δείκτη να γυρίσει είτε προς τα δεξιά είτε προς τα αριστερά
αλλάζοντας το βηματισμό τους. «Έμαθαν πολύ γρήγορα να περπατούν όπως τους
λέγαμε να περπατούν» λέει ο Τρόγιε.
Μετά
το τέλος του περίπατου, οι εθελοντές του πειράματος κλήθηκαν να θυμηθούν τις
θετικές και αρνητικές λέξεις που είχαν δει νωρίτερα. Όσοι είχαν περπατήσει με
θλιμμένο τρόπο θυμούνταν περισσότερες αρνητικές λέξεις από ό,τι θετικές. Όπως
εξηγεί η ερευνητική ομάδα, οι ασθενείς με κλινική κατάθλιψη είναι γνωστό ότι
έχουν την τάση να θυμούνται τα αρνητικά γεγονότα πολύ περισσότερο από τα θετικά.
Επομένως το γεγονός ότι όσοι είχαν περπατήσει με θλιμμένο τρόπο θυμούνταν
περισσότερες αρνητικές λέξεις σημαίνει ότι ο θλιμμένος βηματισμός ουσιαστικά
χαλάει τη διάθεση.
Είναι
βέβαια απίθανο να μπορεί κανείς να ξεπεράσει την κατάθλιψη απλά βαδίζοντας
«χαρούμενα», με το σώμα ευθυτενές, τους ώμους γυρισμένους προς τα πίσω και τα
χέρια να κινούνται ελεύθερα. Οι ερευνητές πιστεύουν πάντως ότι η αλλαγή του
τρόπου με τον οποίο βαδίζουμε είναι ένας εύκολος τρόπος να βελτιώσουμε τη
διάθεσή μας. Όπως λέει ο Δρ Τρόγιε, «αν κανείς μπορεί να σπάσει τον φαύλο κύκλο
[των δυσάρεστων αναμνήσεων που επιδεινώνουν τη διάθεση] θα μπορούσε να έχει ένα
ισχυρό θεραπευτικό εργαλείο για τους καταθλιπτικούς ασθενείς».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου