Δισεκατομμύρια
πλανήτες φιλικοί προς την ζωή υπάρχουν στον γαλαξία μας σύφμωνα με τη νέα
μελέτη. Billions of stars in our galaxy have between one and three planets which
could potentially support life. Kepler satellite observes exoplanets by
measuring the light curve of a star. When a planet moves in front of the star
there is a small dip in brightness. If this little dip in brightness occurs
regularly, there might be a planet orbiting the star and obscuring its light.
Τα
τελευταία χρόνια έχουν γίνει πολλές μελέτες τόσο για τον αριθμό των πλανητών
στον γαλαξία μας όσο και για το ποιοι από αυτούς διαθέτουν συνθήκες φιλικές
προς τη ζωή. Η τελευταία σχετική μελέτη αναφέρει ότι ο αριθμός των φιλόξενων
για τη ζωή πλανητών στον Γαλαξία είναι πολύ μεγαλύτερος από όσο πιστεύαμε.
Κάπου υπάρχει ζωή
Pictured are
exoplanetary systems where the previously known planets are marked with blue
dots, while the red dots show the planets predicted by the Titius-Bode law on
the composition of planetary systems. 124 planetary systems in the survey –
based on data from the Kepler satellite, fit with this formula.
Ερευνητές
από τη Δανία και την Αυστραλία με επικεφαλής τον Στέφεν Γιάκομπσεν του
Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης μελέτησαν δεδομένα του διαστημικού τηλεσκοπίου Kepler το οποίο σάρωσε τον γαλαξία μας τα
προηγούμενα χρόνια αναζητώντας εξωπλανήτες.
The illustration
shows the habitable zone for different types of stars. The green area is the
habitable zone (HZ), where liquid water can exist on a planet’s surface. The
red area is too hot for liquid water on the planetary surface and the blue area
is too cold for liquid water on the planetary surface.
Αναλύοντας
αυτά τα δεδομένα οι ερευνητές υπολόγισαν τον αριθμό των άστρων του γαλαξία μας
τα οποία διαθέτουν πλανητικά συστήματα και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι αρκετά
δισεκατομμύρια από αυτά τα άστρα διαθέτουν από έναν ως τρεις βραχώδεις πλανήτες
που βρίσκονται στη λεγόμενη κατοικήσιμη ζώνη.
Light curves of the
some of the planets orbiting the star Kepler-62. The dip in the light curve
occurs when the planet moves in front of the host star, thereby dimming the
light of the star. The dip in the light curve is proportional to the size of
the planet.
Βρίσκονται
δηλαδή σε απόσταση τέτοια από το μητρικό τους άστρο ώστε να είναι δυνατόν να
υπάρχει σε αυτούς νερό σε υγρή μορφή. Η παρουσία νερού σε υγρή μορφή συνδέεται
άμεσα με την ύπαρξη ζωής έστω και σε μικροβιακό επίπεδο.
H νέα μελέτη
δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Montlhy Notices of the Royal Astronomical
Society».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου