Το κλάμα του μωρού επηρεάζει το μυαλό. Is your baby controlling the way you think? Crying alters the way parents' brains work

Bruno Amadio, Crying Boy. Τη λειτουργία του εγκεφάλου των γονιών επηρεάζει το γοερό κλάμα του μωρού, σύμφωνα με νέα μελέτη. Hearing a baby cry can cause our brain to function differently and change the way be behave, a new study has suggested. Researchers found a baby's cry altered the activity in the brain and impacted their ability to perform a task later.

Το κλάμα των μωρών δεν χαρακτηρίζεται τυχαία αφοπλιστικό. Νέα μελέτη καναδών επιστημόνων έδειξε ότι ο ήχος και μόνο του κλάματος ενός μωρού είναι ικανός να επηρεάσει τον τρόπο σκέψης και δράσης των γονιών του.

Εξετάζοντας την εγκεφαλική δραστηριότητα γονιών οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Τορόντο είδαν ότι το κλάμα ενός μωρού ήταν ικανό να τους αποσπάσει την προσοχή από οτιδήποτε άλλο έκαναν εκείνη τη στιγμή, ρίχνοντας παράλληλα την απόδοσή τους στο ελάχιστο για αρκετή ώρα μετά το σταμάτημά του.

Όπως εξηγούν οι ειδικοί με δημοσίευσή τους στο επιστημονικό έντυπο «Public Library of Sciences One», τα ευρήματά τους θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην κατανόηση του γιατί οι γονείς δυσκολεύονται πάρα πολύ να αγνοήσουν το κλάμα του μωρού τους.

«Γοερές» δοκιμές

Crying vs laughing: The team predicted that hearing crying would have a more negative effect on task productivity than laughing - and they were right.

Στο πλαίσιο της δοκιμής τους οι ερευνητές ζήτησαν από μια ομάδα εθελοντών να ολοκληρώσουν μια σειρά δραστηριότητες, όπως π.χ. να ταυτοποιήσουν χρώματα υπό τον ήχο του γέλιου ή του κλάματος ενός μωρού. Βάσει των αποτελεσμάτων φάνηκε ότι όσοι προσπαθούσαν να ολοκληρώσουν τη δοκιμασία υπό τον ήχο του κλάματος ήταν πιο αργοί και απρόσεκτοι συγκριτικά με τους υπόλοιπους.

Οι ίδιοι δήλωσαν ότι βίωναν μια «σύγκρουση» ως προς τη διαδικασία της σκέψης τους, γεγονός που τους αποσπούσε την προσοχή και δυσκόλευε τη συγκέντρωσή τους σε ό,τι έκαναν εκείνη τη στιγμή.

«Στην περίπτωση των γονιών κάτι αντίστοιχο θα μπορούσε να συμβεί όταν, ενώ κάνουν δουλειές στο σπίτι, ξαφνικά χτυπάει το κουδούνι και το παιδί τους αρχίζει να κλαίει» εξηγεί η κύρια συγγραφέας της μελέτης και ψυχολόγος δρ Τζοάνα Ντούντεκ.

«Οι γονείς διαρκώς λαμβάνουν καθημερινές αποφάσεις "ζογκλάροντας" την προσοχή τους μεταξύ διαφόρων υποθέσεων. Πώς όμως καταφέρουν να διατηρούν την ψυχραιμία τους και πώς γνωρίζουν πότε πρέπει να παρατήσουν τα πάντα και να πάρουν το παιδί τους αγκαλιά;».

Στο μυαλό των γονιών

Από την πλευρά του ο δρ Ντέιβιντ Χάλεϊ, ένας εκ των συγγραφέων της μελέτης, συμπληρώνει πως, παρά το γεγονός ότι πολλές φορές το κλάμα ενός μωρού προκαλεί τη δυσαρέσκεια των γύρω, στην περίπτωση των γονιών ενδέχεται να λειτουργεί «προσαρμοστικά» μεταθέτοντας την προσοχή τους από οτιδήποτε κάνουν στο παιδί τους.

«Αν το κλάμα ενός μωρού ενεργοποιεί τον διακόπτη της γνωστικής σύγκρουσης στον εγκέφαλο των γονιών, τότε ίσως κάτι τέτοιο να διδάσκει τους γονείς πώς μπορούν να εστιάζουν την προσοχή τους επιλεκτικά» λέει χαρακτηριστικά ο ειδικός. «Η συγκεκριμένη γνωστική ευελιξία επιτρέπει στους γονείς να ανταποκρίνονται αστραπιαία στην ανησυχία του παιδιού τους παρατώντας σημαντικές δραστηριότητες της καθημερινότητας όπου επίσης εφιστούν την προσοχή τους».