Τι θα συμβεί στον Ήλιο όταν τελειώσουν τα καύσιμά του. What will happen when our sun dies?

Τι αναφέρει νέα μελέτη. In 5 billion years our dying sun will transform into a stunning planetary nebula visible for millions of light years around, scientists say. PuWe 1, a planetary nebula that was created when a red giant star blew off its outer layers near the end of its life. Photograph: T.A. Rector (University of Alaska Anchorage) and H. Schweiker (WIYN and NOAO/AURA/NSF)

Οι επιστήμονες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο Ήλιος σε περίπου πέντε δισεκατομμύρια έτη θα έχει «ξοδέψει» όλα του τα καύσιμα.

Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι το μητρικό μας άστρο αρχικά θα διογκωθεί και θα μετατραπεί σε αυτό που οι ειδικοί ονομάζουν «κόκκινο γίγαντα» και στην συνέχεια θα συρρικνωθεί και γίνει ένας «λευκός νάνος» που είναι ο όρος για τα αστρικά πτώματα. 

New insights into the death throes of sunlike stars help solve a decades-old mystery about planetary nebulae, such as the seven captured by the Hubble Space Telescope in this composite image. CLOCKWISE FROM TOP LEFT: D. THOMPSON/LARGE BINOCULAR TELESCOPE OBSERVATORY, C.R. O’DELL/VANDERBILT UNIV., NASA, ESA; HUBBLE HERITAGE TEAM/STSCL/AURA, NASA, ESA; HUBBLE SM4 ERO TEAM, NASA, ESA; HUBBLE SM4 ERO TEAM, NASA, ESA; RAGHVENDRA SAHAI AND JOHN TRAUGER /JPL, THE WFPC2 SCIENCE TEAM, NASA; ANDREW FRUCHTER, THE ERO TEAM/STSCI, NASA, ESA; HUBBLE SM4 ERO TEAM, NASA, ESA

Διεθνής ομάδα επιστημόνων παρουσιάζει ένα νέο σενάριο σύμφωνα με το οποίο ο Ήλιος αφού περάσει το στάδιο του κόκκινου γίγαντα δεν θα γίνει λευκός νάνος αλλά θα μετατραπεί σε ένα τεράστιο λαμπρό νεφέλωμα αερίων και σκόνης που θα είναι ορατό ακόμη και σε γειτονικούς γαλαξίες.

Abell 39, the 39th entry in a catalog of large nebulae discovered by George Abell in 1966, is a beautiful example of a planetary nebula. It was chosen for study by George Jacoby (WIYN Observatory), Gary Ferland (University of Kentucky), and Kirk Korista (Western Michigan University) because of its beautiful and rare spherical symmetry. This picture was taken at the WIYN Observatory's 3.5-m (138-inch) telescope at Kitt Peak National Observatory, Tucson, AZ, in 1997 through a blue-green filter that isolates the light emitted by oxygen atoms in the nebula at a wavelength of 500.7 nanometers. The nebula has a diameter of about five light-years, and the thickness of the spherical shell is about a third of a light-year. The nebula itself is roughly 7,000 light-years from Earth in the constellation Hercules. Credit: T.A.Rector (NRAO/AUI/NSF and NOAO/AURA/NSF) and B.A.Wolpa (NOAO/AURA/NSF)

Οι ερευνητές στηρίζουν το σενάριο αυτό σε προσομοιώσεις που έκαναν οι οποίες δείχνουν ότι το νεφέλωμα αυτό θα λάμπει για περίπου δέκα χιλιάδες έτη. Η προσομοίωση δείχνει επίσης ότι η Γη μπορεί να καταφέρει να επιβιώσει από την διαδικασία αυτοκαταστροφής του Ήλιου αλλά θα έχει πάψει προ πολλού να είναι ένας τόπος φιλόξενος στην ζωή. Σύμφωνα με την προσομοίωση που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature Astronomy» περίπου δύο δισ. έτη πριν ξεκινήσει η διαδικασία αυτοκαταστροφής του Ήλιου το άστρο θα γίνεται ολοένα και πιο λαμπρό θερμαίνοντας ολοένα και περισσότερο τον πλανήτη μας με αποτέλεσμα κάποια στιγμή οι ωκεανοί κυριολεκτικά να βράζουν.

Πηγές: The mysterious age invariance of the planetary nebula luminosity function bright cut-off, Nature Astronomy (2018). nature.com/articles/doi:10.1038/s41550-018-0453-9 - http://www.tovima.gr/science/article/?aid=975720