Διδακτική πρόταση στη Φιλοσοφία: Ο σκεπτικισμός του Ντεκάρτ. Teaching proposal in Philosophy: Cartesian Skepticism

Frans Hals, Πορτρέτο του Ρενέ Ντεκάρτ, Μουσείο Λούβρου. Ο Ντεκάρτ έζησε κυριολεκτικά στα σύνορα δύο εποχών, μέσα στην Ευρώπη του τέλους του 16ου και των αρχών του 17ου αιώνα. Η εμφάνισή του σηματοδοτεί μια οριακή στιγμή στην ιστορία της φιλοσοφικής σκέψης: το πέρασμα από τη μεσαιωνική και αναγεννησιακή σκέψη στη νεότερη. Σε μια εποχή που τα πάντα εξουσιάζονται από την Εκκλησία, η οποία ορίζει την πορεία και τα όρια της ανθρώπινης σκέψης, ο φιλόσοφος εμφανίζεται για να κλονίσει συθέμελα τη Σχολαστική φιλοσοφία και να στηρίξει τη φιλοσοφική σκέψη σε νέο και σταθερό έδαφος, απελευθερώνοντάς την από τη δεσποτεία της Εκκλησίας και λυτρώνοντάς τη από τις μεσαιωνικές προκαταλήψεις. Ο άνθρωπος θα βρει το μέσο για να κατακτήσει την Αλήθεια μέσα στη Φύση, όχι στη Θρησκεία, αλλά αποκλειστικά στο λογικό του. Αυτή είναι η βασική καινοτομία της καρτεσιανής σκέψης η οποία προετοίμασε με τον τρόπο της τον δρόμο για την εποχή του Διαφωτισμού.

Διδακτική πρόταση - Παρουσίαση με διαφάνειες του Κεφαλαίου 3: Αναζητώντας τη γνώση. Ενότητα 1. Το ερώτημα για τη δυνατότητα της γνώσης 1. Η σκεπτικιστική πρόκληση-Διαφορετικά είδη σκεπτικισμού. β) Νεότερες μορφές σκεπτικισμού. 1) Ακραία μεθοδολογική αμφιβολία: υπάρχει κάτι για το οποίο δεν μπορώ να αμφιβάλλω; στο μάθημα της Φιλοσοφίας της  Β’ τάξης Ημερησίου Γενικού Λυκείου με βάση το σχολικό βιβλίο Αρχές Φιλοσοφίας των Σ. Βιρβιδάκη, Β. Καρασμάνη, Χ. Τουρνά.

Οι κλιματικές αλλαγές εξόντωσαν τα μαστόδοντα. Mastodons were likely killed off by 'global cooling,' expert says

Ίσως οι κλιματικές αλλαγές να ήταν εκείνες που οδήγησαν σε εξαφάνιση τα μαστόδοντα και όχι ο άνθρωπος. Some 125,000 years ago, during a warm interval known as the last interglaciation, megafaunal mammals were able to penetrate parts of northern North America that had previously been covered by massive ice sheets. In this reconstruction, in addition to the American mastodon (Mammut americanum), illustrated is Jefferson's ground sloth (Megalonyx jeffersonii), the flat-headed peccary (Platygonus compressus), and the western camel (Camelops hesternus). Credit: © George

Μια νέα θεωρία για την εξαφάνιση των μαστόδοντων ενοχοποιεί τις κλιματικές αλλαγές και όχι τον άνθρωπο.

Οι πάγοι

Η εποχή των πάγων και όχι ο άνθρωπος θεωρείται τώρα υπεύθυνη για την εξαφάνιση τους. This illustration shows a reconstruction of an American mastodon (Mammut americanum), top. Below is a comparison between an American mastodon (left) and a woolly mammoth. Credit: © George

Τα μαστόδοντα ήταν μια οικογένεια προϊστορικών ζώων συγγενών με τους ελέφαντες που ζούσαν κατά βάση στη Βόρειο Αμερική. Μαστόδοντα ζούσαν και στην Ευρώπη και απολιθώματα τους έχουν εντοπιστεί και στην Ελλάδα. Στην αμερικανική ήπειρο τα μαστόδοντα άκμασαν πριν από περίπου 125 χιλιάδες έτη και εξαφανίστηκαν πριν από περίπου δέκα χιλιάδες έτη την ίδια δηλαδή περίοδο που έκαναν την εμφάνιση τους εκεί οι άνθρωποι. Για αυτό και η εξαφάνιση των μαστόδοντων συνδέθηκε με την παρουσία των ανθρώπων που θεωρήθηκαν ως κύριοι υπεύθυνοι για την εξαφάνιση τους. Αμερικανοί παλαιοντολόγοι υποστηρίζουν ότι έχουν στη διάθεση τους στοιχεία που δείχνουν ότι η εξαφάνιση των μαστόδοντων στην Αμερική ξεκίνησε πολύ νωρίτερα από την έλευση των ανθρώπων και υπεύθυνες ήταν οι κλιματικές αλλαγές.

Grant Zazula, a paleontologist in the Yukon Palaeontology Program and lead author on the new work, cuts samples of American mastodon bones for radiocarbon dating. Credit: © G. Zazula

Οι πληθυσμοί των μαστόδοντων άρχισαν να πολλαπλασιάζονται όταν η θερμοκρασία στη Γη αυξήθηκε πριν από περίπου 125 χιλιάδες έτη με αποτέλεσμα μεγάλες περιοχές που καλύπτονταν από παγετώνες να δώσουν τη θέση τους σε δάση και έλη στα οποία ζούσαν τα μαστόδοντα. Σύμφωνα με τη νέα θεωρία πριν από περίπου 75 χιλιάδες έτη το κλίμα άλλαξε ξανά μετατρέποντας εκ νέου τα δάση και τα έλη που ζούσαν τα μαστόδοντα σε παγωμένες περιοχές. Έτσι οι πληθυσμοί τους συρρικνώθηκαν πολύ και απλά ο άνθρωπος τους έδωσε τη χαριστική βολή. Η νέα μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «PNAS».

Η επιθυμία για αλκοόλ εφευρέθηκε πριν από τον άνθρωπο. Humans may have Evolved ability to Consume Alcohol 10 Million Years ago

James Ensor, Les pochards, Soaks, 1883. Η ικανότητα μεταβολισμού της αιθυλικής αλκοόλης επέτρεψε στους προγόνους μας να τρέφονται με μισοσαπισμένα φρούτα που αλλιώς θα πήγαιναν χαμένα. A novel research unveiled that consumption of alcohol by human race started about 10 million years ago. As per study researchers, through breaking down alcohol, human ancestors made most out of rotting, fermented fruit that fell on the forest floor.

Γιατί καμιά φορά λαχταράμε ένα ποτάκι μετά τη δουλειά; Είναι μια επιθυμία που χάνεται στα βάθη της εξελικτικής ιστορίας, απαντά αμερικανική μελέτη. Η ικανότητα μεταβολισμού της αιθυλικής αλκοόλης επέτρεψε στους προγόνους μας να τρέφονται με μισοσαπισμένα φρούτα που αλλιώς θα πήγαιναν χαμένα.

Ο άνθρωπος και αρκετά ακόμα πρωτεύοντα θηλαστικά έχουν τη μεταβολική ικανότητα να καταναλώνουν μικρές ποσότητες αλκοόλ -το οποίο περιέχει αρκετές θερμίδες- χωρίς να μεθούν ή να αρρωσταίνουν.

Μόλις οι πρόγονοί μας κατέβηκαν από τα δέντρα

Bottoms up: The mutation spotted by the researchers coincided with the change to a terrestrial lifestyle, and may have given human ancestors a selective advantage as it meant they could eat highly fermented fruit when food was scarce. This same trait can be seen in chimpanzees today.

Η εικόνα που δίνει η νέα έρευνα είναι ότι η ικανότητα αυτή εμφανίστηκε όταν οι πρόγονοί μας κατέβηκαν από τα δέντρα και άρχισαν να καταναλώνουν πεσμένα φρούτα, τα οποία ζυμώνονται από μικροοργανισμούς και περιέχουν σημαντικές ποσότητες αιθανόλης.

Η μελέτη, η οποία δημοσιεύεται στην ανοιχτή επιθεώρηση PNAS, δείχνει να διαψεύδει τις υποψίες ορισμένων ερευνητών ότι η ικανότητα μεταβολισμού της αιθανόλης εμφανίστηκε σχετικά πρόσφατα, όταν ο άνθρωπος άρχισε να παράγει ποτά από ζύμωση.

Η ομάδα του Μάθιου Κάριγκαν, βιολόγου στο Κολέγιο της Σάντα Φε στο Γκέινσβιλ, εστιάστηκε στο ένζυμο της «αλκοολικής αφυδρογονάσης», ή ADH4, ένα από τα ένζυμα που επιτρέπουν το μεταβολισμό του αλκοόλ.

Οι ερευνητές συνέκριναν τις διάφορες ποικιλίες του ενζύμου σε 19 πρωτεύοντα θηλαστικά. Από τις διαφορές που εντόπισαν μπόρεσαν να υπολογίσουν ποια ήταν η εξελικτική πορεία του ενζύμου και ποιες ήταν οι αρχαίες ποικιλίες του. Στη συνέχεια δημιούργησαν συνθετικές βερσιόν αυτών των αρχαίων ποικιλιών και μέτρησαν πόσο αποτελεσματικές είναι στο μεταβολισμό του αλκοόλ.

Πριν από 10 εκ. χρόνια αυξήθηκε η απόδοση στον μεταβολισμό της αιθανόλης

Pictured are the amino acid changes in the evolution of humans. ADH4 proteins are shown along tree branches. Ancestral ADH4 proteins examined in this study are shown by numbered nodes within the tree. Branches of the tree in red indicate enzymes active against ethanol.

Η εικόνα που προκύπτει από την ανάλυση είναι ότι, πριν από δέκα εκατομμύρια χρόνια, ο κοινός πρόγονος του ανθρώπου, του γορίλα και του χιμπατζή εξέλιξε μια νέα ποικιλία του ενζύμου ADH4 που αύξησε κατά 40% την απόδοση στον μεταβολισμό της αιθανόλης.

Αυτό δεν μπορεί να ήταν τυχαίο. «Περίπου εκείνη την εποχή, το κλίμα της Γης είχε αρχίσει να γίνεται πιο κρύο, οι πηγές τροφής άλλαξαν, και αυτός ο πρόγονός μας άρχισε να εξερευνά τη ζωή στο έδαφος» σχολιάζει ο δρ Κάριγκαν στο δικτυακό τόπο της επιθεώρησης Science.

Εξελικτικό πλεονέκτημα

The evolution of... booze? Man has been drinking for 1000 times longer than it was believed.

Τα πρωτεύοντα που μπορούσαν να καταναλώνουν τα σαπισμένα φρούτα χωρίς να μεθούν θα είχαν το πλεονέκτημα και τα γονίδιά τους διαδόθηκαν στον πληθυσμό μέχρι που έγιναν ο κανόνας.

The human desire to drink far outdates the oldest brewery. It was believed that alcohol was first consumed by man around 9000 years ago but a new study claims primates first supped on it 10 million years ago.

Η θεωρία αυτή θα εξηγούσε εξάλλου γιατί οι άνθρωποι αγαπούν το ποτό, και αρκετοί ζουν εθισμένοι. Η αιθανόλη φαίνεται πως ήταν κάποτε μια σημαντική πηγή τροφής, δεν είναι περίεργο ότι ο εγκέφαλος τη συνέδεσε με την ευχαρίστηση.

Η πρώτη Υπερ-Γαία που είδαμε από τη Γη. Ground-Based Telescope Helps Detect ‘Super-Earth’ Exoplanet Transiting Sun-Like Star For First Time

Καλλιτεχνική απεικόνιση-σύγκρισης της Γης με τον 55 Cancri e. This artist’s conception shows the super-Earth 55 Cancri e (right) compared to the Earth (left). Credit: NASA/JPL

Όταν ξεκίνησε η μαζική ανακάλυψη πλανητών μακριά από το ηλιακό μας σύστημα αρχικά εντοπίζονταν γιγάντιοι πλανήτες με μέγεθος παρόμοιο ή και πολλαπλάσιο από αυτό του Δία. Προοδευτικά άρχισαν να εντοπίζονται και μικρότεροι πλανήτες ανάμεσά τους και πλανήτες με μέγεθος λίγο μεγαλύτερο από αυτό της Γης. Οι ειδικοί ονόμασαν αυτούς τους πλανήτες «Υπερ-Γαίες» και τα τελευταία χρόνια γίνονται συνεχείς μελέτες και παρατηρήσεις σε αυτούς.

The discovery by a ground-based telescope is expected to assist future space missions to search for transiting exoplanets. Reuters

Ομάδα αστρονόμων κατάφερε για πρώτη φορά να παρατηρήσει μια Υπερ-Γαία με επίγειο τηλεσκόπιο γεγονός που αναμένεται να δώσει νέα ώθηση στην ανακάλυψη και μελέτη εξωπλανητών.

Επίτευγμα

Επίγειο τηλεσκόπιο παρατήρησε ένα πλανήτη που κινείται γύρω από ένα άστρο παρόμοιο με τον Ήλιο. For the first time, a team of astronomers has detected a super-Earth around a Sun-like star using a ground-based telescope. Using the Nordic Optical Telescope in La Palma, Spain, the international team measured two transits of the exoplanet 55 Cancri e, in 2013 and 2014. The findings will be published in the Astrophysical Journal Letters. (A pre-print is available here.) The Nordic Optical Telescope in La Palma, Spain. Credit: Diana Juncher

Οι ερευνητές έστρεψαν ένα από τα τηλεσκόπια στο αστεροσκοπείο La Palma στα Κανάρια νησιά προς το δυαδικό αστρικό σύστημα 55 Cancri που βρίσκεται σε απόσταση 41 ετών φωτός από τη Γη και έχουν εντοπιστεί εκεί μέχρι στιγμής 5 πλανήτες.

A rendering of the silhouette of 55 Cancri e transiting its parent star, compared to the Earth and Jupiter transiting our sun. Image Credit: Jason Rowe, NASA/Ames; Jaymie Matthews, UBC

Ένας από αυτούς είναι ο 55 Cancri e που έχει μάζα περίπου 8 φορές μεγαλύτερη από αυτή της Γης και διάμετρο περίπου δύο φορές μεγαλύτερη από αυτή του πλανήτη μας. Περιφέρεται ταχύτατα γύρω από το άστρο του αφού υπολογίζεται ότι ολοκληρώνει μια πλήρη περιστροφή γύρω από το άστρο σε μόλις 18 ώρες. Η επιφάνειά του 55 Cancri e «ψήνεται» στους 2.700 βαθμούς Κελσίου και αποτελεί πιθανότατα τον πιο θερμό εξωπλανήτη που έχει ανακαλυφθεί ως σήμερα. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Astrophysical Journal Letters».

Ο μύθος του Χρυσόμαλλου Δέρατος είχε «χρυσό» ιστορικό υπόβαθρο. The source of the “Golden Fleece” myth was indeed gold

Ο Ιάσονας δίνει το Χρυσόμαλλο Δέρας στον Πελία, ενώ η θεά Νίκη τον στεφανώνει. Απουλιανός ερυθρόμορφος κρατήρας, 340-330 π.Χ. Μουσείο του Λούβρου, Παρίσι. Jason bringing Pelias the Golden Fleece; a winged victory prepares to crown him with a wreath. Side A from an Apulian red-figure calyx crater. 340-330 BC. Louvre Museum.

Ο διάσημος μύθος του Χρυσόμαλλου Δέρατος, του Ιάσονα και της Αργοναυτικής Εκστρατείας είχε κυριολεκτικά «χρυσό» υπόβαθρο.

Ο Ιάσων και το φίδι. Jason being regurgitated by the snake who keeps the Golden Fleece (center, hanging on the tree); Athena stands to the right. Red-figured cup by Douris, c. 480-470 BC. From Cerveteri (Etruria).

Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας νέας μελέτης Γεωργιανών γεωλόγων, που έρχεται να προστεθεί σε προηγούμενες εκτιμήσεις ότι ο μύθος ήταν μεν προϊόν της πλούσιας φαντασίας των αρχαίων Ελλήνων, όμως είχε ως αφετηρία ιστορικά δεδομένα.

Among artifacts found in villages of Svaneti, northwest Georgia was a bronze sculpture of a bird with a ram's head that researchers say lends support that the myth of the golden fleece originated in the area.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον γεωλόγο δρα A. Okrostsvaridze του Ινστιτούτου Γεωεπιστημών του Πανεπιστημίου Ίλια της Τυφλίδας, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο διεθνές γεωλογικό περιοδικό «Quaternary International», σύμφωνα με τη βρετανική «Daily Mail», πραγματοποίησαν μια εκτεταμένη έρευνα για αποθέματα χρυσού στην ορεινή περιοχή Σβανέτι, στη βορειοδυτική Γεωργία, που αποτελούσε μέρος του αρχαίου πλούσιου βασιλείου της Κολχίδας, το οποίο υπήρχε από τον 6ο έως τον 1ο αιώνα π.Χ. (αν και μέχρι σήμερα παραμένει διαφιλονικούμενη η ακριβής επικράτεια του εν λόγω βασιλείου).

Gold grains washed from the gravel stream bed of the River Quani in Svaneti. Streams in the area are still panned by locals for gold, some of whom still use traditional methods that include sheepskin. 

Η μελέτη άνω των 1.000 δειγμάτων του εδάφους, με σύγχρονα τεχνολογικά μέσα, έδειξε ότι η εν λόγω περιοχή ήταν και είναι πλούσια σε χρυσό. Όπως ανέφεραν οι ερευνητές, οι αρχαίοι χωρικοί χρησιμοποιούσαν προβιές για να μαζεύουν τα ψήγματα χρυσού από τα ποταμάκια στην περιοχή τους. Τα δέρματα τοποθετούνταν στην κοίτη του ποταμιού, παγιδεύοντας πάνω τους τα κομματάκια του πολύτιμου μετάλλου.

The Kingdom of Colchis was a wealthy area in what is now modern Georgia where according to Greek mythology King Aeëtes hung the Golden Fleece until it was seized by Jason and the Argonauts.

Έτσι, πιθανότατα, προέκυψε η εικόνα ενός δέρματος διάσπαρτου με χρυσάφι, που τελικά οδήγησε στον μύθο του Χρυσόμαλλου Δέρατος. Οι Γεωργιανοί γεωλόγοι πιθανολογούν ότι η εκστρατεία του Ιάσονα και των Αργοναυτών του ήταν ένα πραγματικό συμβάν, που είχε ως κίνητρο την επιθυμία των Ελλήνων να μάθουν περισσότερα για τον χρυσό εκείνης της περιοχής και για την ειδική τεχνική των ντόπιων να τον συλλέγουν με τη βοήθεια δερμάτων ζώων.

According to Greek mythology Jason and the Argonauts sailed in their ship the Argo from Greece to the Kingdom of Colchis in search of the Golden Fleece as part of a quest to help Jason win the throne of Iolcus.

Η «Αργώ» και το ταξίδι της, που έγινε πριν τον Τρωικό πόλεμο, περιγράφεται από τον Όμηρο στην «Οδύσσεια» και από τον Ευριπίδη στην «Μήδεια», ενώ υπάρχουν διάφορες εκδοχές του μύθου που έχουν διασωθεί από την αρχαιότητα. Έκτοτε οι ιστορικοί έχουν κατά καιρούς δώσει διάφορες εξηγήσεις για το τι μπορεί να συμβόλιζε το Χρυσόμαλλο Δέρας.

A unique golden lion sculpture from the beginning of the second millennium BC is thought to show the sophisticated skill at obtaining and casting metal around the time when the Golden Fleece myth began.

Οι Γεωργιανοί ερευνητές ανέφεραν ότι η υπόθεσή τους ενισχύεται από το γεγονός πως στην περιοχή Σβανέτι έχουν αποκαλυφθεί διάφορα χρυσά αντικείμενα, όπως ένας μοναδικός χρυσός λέων, που δείχνουν ότι οι αρχαίοι κάτοικοί της είχαν προχωρημένες γνώσεις μεταλλουργίας.

Surveys by the geologists show that gold ore veins (marked with orange ovals) and stream beds that contain rich gold deposits (marked with yellow ovals) exist today and have been replenished after historical mining.

«Η εξόρυξη και η καλλιτεχνική επεξεργασία του χρυσού βρισκόταν σε πολύ υψηλό επίπεδο, από πολύ νωρίς στην ιστορία των αρχαίων βασιλείων της Γεωργίας. H μελέτη μας δείχνει ότι τα αποθέματα χρυσού στις αμμώδεις κοίτες των ποταμών αυτής της περιοχής είναι αρκετά μεγάλα για να δικαιολογήσουν τη δημιουργία αυτών των μύθων» δήλωσε ο A. Okrostsvaridze. Όπως είπε, τα ποτάμια της περιοχής συνεχίζουν και σήμερα να κατεβάζουν ψήγματα χρυσού από τα βουνά. Μάλιστα μερικοί ντόπιοι χρησιμοποιούν ακόμη την παραδοσιακή μέθοδο απόκτησης του χρυσού με τη βοήθεια δερμάτων. Το μόνο που λείπει από την εικόνα, είναι ο Ιάσονας και οι Αργοναύτες του. Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία (με συνδρομή) πατήστε εδώ.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ (Παύλος Δρακόπουλος).

Πρώτη έγχρωμη εικόνα από τον κομήτη του Rosetta. The first true color image of comet 67P taken by the Rosetta spacecraft

Στις 15 Δεκεμβρίου, στο πλαίσιο του συνεδρίου της Αμερικανικής Ένωσης Φυσικής πρόκειται να παρουσιαστεί επίσημα η έγχρωμη φωτογραφία του κομήτη 67P. True colours? The image, due to be released at the American Geophysical Union meeting in San Francisco on December 15, was taken by the taken by a Rosetta instrument dubbed Osiris. Up until now, most of the spectacular images of the comet have been released in gray-scale.

Σχεδόν πέντε μήνες μετά την άφιξη της αποστολής Rosetta στον κομήτη 67P, και ενάμιση μήνα μετά την ιστορική προσεδάφιση του ρομπότ Philae, η πρώτη έγχρωμη εικόνα της σκονισμένης χιονόμπαλας βλέπει το φως της δημοσιότητας.

Ερευνητές της αποστολής πρόκειται να παρουσιάσουν την εικόνα σε συνέδριο της Αμερικανικής Ένωσης Φυσικής στις 15 Δεκεμβρίου, αναφέρουν λάτρεις της αστρονομίας στο δικτυακό τόπο Reddit. Η περίληψη της παρουσίασης και η εικόνα σε πλήρη ανάλυση είναι διαθέσιμες εδώ.

Μέχρι στιγμής η ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία ESA δεν έχει παρουσιάσει έγχρωμες εικόνες από την κάμερα Osiris του Rosetta. Η δημοσιοποίηση της εικόνας δεν αποκλείεται τώρα να αναζωπυρώσει την διαμάχη για τα «μυστικά» δεδομένα της αποστολής, τα οποία οι ερευνητές θέλουν να κρατήσουν για τον εαυτό τους μέχρι να δημοσιεύσουν τα αποτελέσματα.

Νέα δεδομένα αποκαλύπτονται

'Darker than coal: In September, the Alice instrument on Rosetta mapped the comet's surface, recording the first far-ultraviolet light spectra of the comet's surface. From the data, the Alice team said the comet is unusually dark - darker than charcoal-black - when viewed in ultraviolet wavelengths. Pictured is an artist's impression of what they believed it may look like.

Μέχρι σήμερα η υπηρεσία έχει δώσει στη δημοσιότητα εικόνες μόνο από την ασπρόμαυρη κάμερα πλοήγησης του Rosetta, η οποία προσφέρει πολύ χαμηλότερη ανάλυση.

Χρήστης του Reddit διαχώρισε τα κανάλια του κόκκινου, πράσινου και μπλε χρώματος και δημιούργησε αυτό το animation. The reason why the image is blurred is because the comet moved between exposures, as a Reddit user showed by separating the RGB (Red, Green, and Blue) channels in the composite color image and making this animated GIF.

H νέα εικόνα του Osiris φαίνεται θολή επειδή ο κομήτης κινούνταν ανάμεσα στις διαδοχικές εκθέσεις. Τα χρώματά της περιγράφονται ως πραγματικά, αυτό όμως απέχει από την πραγματικότητα. Στο ανθρώπινο μάτι, έχουν ξεκαθαρίσει οι επιστήμονες, ο κομήτης θα φαινόταν πιο μαύρος από κάρβουνο.

Η γερμανική κάμερα Osiris χρησιμοποιεί φίλτρα που βλέπουν σε 11 μήκη κύματος, ορισμένα πέρα από τις δυνατότητες της ανθρώπινης όρασης. Όλα δείχνουν ότι η εικόνα συνδυάζει τα επιμέρους μήκη κύματος και έχει υποστεί επεξεργασία για να αναδείξει καλύτερα τα χαρακτηριστικά της επιφάνειας.

Στο συνέδριο, «θα συζητηθεί η χρωματική ποικιλότητα της επιφάνειας του κομήτη και η σχέση της με την επιφανειακή μορφολογία και δραστηριότητα» λένε οι συντάκτες της μελέτης.

An orange (red), green and near-UV colour filter composite image of Mars; the UV channel (the blue color) has been enhanced. The enhanced UV signal clearly shows the presence of the cloud system covering most of the Martian disk. The image was acquired on 24 February at 19:28 CET from a distance of about 240 000 km; image resolution is about 5 km/pixel. Higher resolution images of Mars will be made available later. Credit: ESA © 2007 MPS for OSIRIS Team MPS/UPD/ LAM/IAA/ RSSD/ INTA/ UPM/ DASP/ IDA

Σίγουρα πάντως η κάμερα Osiris μπορεί να συλλάβει εικόνες που πλησιάζουν τα πραγματικά χρώματα. 

This image composite is based on near-infrared, green and near-ultra-violet colour information obtained by the OSIRIS Narrow Angle Camera. At the southern part of the planet, the southern spring polar cap is clearly seen. At this time of the Martian year, a large fraction of Mars' atmosphere is evaporating from the southern polar cap and will migrate to the northern polar cap during nothern winter. Over most of the Martian disk one can see large cloud systems. The image was acquired on 24 February at 19:28 CET from a distance of about 240 000 km; image resolution is about 5 km/pixel. Higher resolution images of Mars will be made available later. Credit: ESA © 2007 MPS for OSIRIS Team MPS/UPD/ LAM/IAA/ RSSD/ INTA/ UPM/ DASP/ IDA

Αυτό φαίνεται από το παραπάνω πορτρέτο του Άρη το οποίο μετέδωσε το Rosetta καθώς ταξίδευε προς τον τελικό προορισμό του.

Πάχνη ξηρού πάγου καλύπτει την Ελλάδα του Άρη. Frost-covered chaos on Mars

H εντυπωσιακή εικόνα που κατέγραψε ο Mars Express. Hellas Chaos, in the southern central part of the giant Hellas basin, stretches roughly 200 km north–south and for about 500 km in an east–west direction. It shows a variety of landforms, from large impact craters containing wind-blown dunes or flat-topped mesas, to ridges and troughs with rough knobs of material protruding from the surface. The region is also dusted with carbon dioxide frost. In the right-hand portion of the image, the curved outlines of large sublimation pits are interspersed with polygonal-patterned terrain. These features are typical of ‘periglacial’ terrain, and develop as a result of contraction and relaxation during freeze–thaw cycles as the seasons change. The image was acquired by the High Resolution Stereo Camera on ESA’s Mars Express on 23 January 2014 during orbit 12 785. The image is centred on 46ºS / 69ºE. The ground resolution is about 18 m per pixel. North is to the right and west is at the top. Credit: ESA/DLR/FU Berlin

Χάρη σε ένα διάλειμμα καθαρής ατμόσφαιρας πάνω από τη λεκάνη της Ελλάδας του Άρη, ο ευρωπαϊκός δορυφόρος Mars Express μπόρεσε να κοιτάξει κάτω σε αυτό τη γιγάντια κοιλότητα βάθους επτά χιλιομέτρων.

Η Λεκάνη Ελλάδας βρίσκεται στα υψίπεδα του νοτίου ημισφαιρίου του Άρη και είναι ουσιαστικά ο μεγαλύτερος ορατός κρατήρας του Ηλιακού Συστήματος, με διάμετρο 2.300 χιλιόμετρα. Σχηματίστηκε πριν από περίπου τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια στη διάρκεια του λεγόμενου Όψιμου Μεγάλου Βομβαρδισμού, όταν οι πλανήτες του εσώτερου Ηλιακού Συστήματος δεχόταν μια βροχή αστεροειδών και κομητών.

Από το σχηματισμό της στα πρώτα στάδια της ζωής του Άρη, η λεκάνη της Ελλάδας σμιλεύτηκε από τον άνεμο, το νερό, τον πάγο και την ηφαιστειακή δραστηριότητα. Αυτή είναι εξάλλου η περιοχή όπου ξεκινούν οι παγκόσμιες αμμοθύελλες του πλανήτη, επισημαίνει σε ανακοίνωσή της η ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία ESA.

Εικόνα ψύχους

Close-up of a trough-like depression that runs in an east–west direction through Hellas Chaos on the floor of the vast Hellas Basin in the southern hemisphere of Mars. The trough is punctuated with small raised knobs of rough-textured material. This region was imaged by the High Resolution StereoCamera on ESA’s Mars Express on 23 January 2014 during orbit 12 785. The main image is centred on 46ºS / 69ºE with a ground resolution of about 18 m per pixel. Credit: ESA/DLR/FU Berlin

Η εικόνα που έλαβε η στερεοσκοπική κάμερα του Mars Express στις 23 Ιανουαρίου εστιάζεται στην περιοχή Χάος, σχεδόν στο κέντρο της λεκάνης. Μεγάλο μέρος του τοπίου καλύπτεται από πάχνη ξηρού πάγου - χιόνι από παγωμένο διοξείδιο του άνθρακα, το οποίο σχηματίζει μεγάλα καλύμματα στους πόλους του πλανήτη.

Στα δεξιά της εικόνας, το «γλάσο» του ξηρού πάγου σημαδεύεται από «λάκκους εξάχνωσης», σχηματισμούς που δημιουργούνται από την εξάχνωση του διοξειδίου του άνθρακα, δηλαδή τη μετατροπή του από στερεό απευθείας σε αέριο.

Οι λάκκοι εξάχνωσης εναλλάσσονται με πολυγωνικούς σχηματισμούς στο έδαφος, αποτέλεσμα της συστολής και της διαστολής στους κύκλους ψύξης-απόψυξης. Οι λόφοι που διατρέχουν το κέντρο της εικόνας φαίνονται χρυσαφένιοι, πιθανότατα επειδή ο Ήλιος βρισκόταν χαμηλά στον ορίζοντα όταν ελήφθη η εικόνα.