To Top 10 της Φυσικής για το 2014. Top 10 physics breakthroughs listed

H προσεδάφιση του Philae στον κομήτη 67P ήταν αναμφισβήτητα το επιστημονικό γεγονός της χρονιάς. The Philae spacecraft's touchdown on comet 67P was named as the year's most significant advance by Physics World.

Η προσγείωση της ρομποτικής διαστημοσυσκευής Philae στις 12 Νοεμβρίου στον κομήτη 67Ρ/Τσουριούμοφ/Γκερασιμένκο ανακηρύχθηκε το Νο1 επίτευγμα της χρονιάς στον τομέα της Φυσικής, από την επιθεώρηση «Physics World» η οποία εκδίδεται από το Ινστιτούτο Φυσικής, που εδρεύει στο Λονδίνο.

The Rosetta mission crew celebrate Philae successfully landing on comet 67P/Churyumov–Gerasimenko. (Courtesy: ESA/J Mai)

Η περιπετειώδης προσγείωση του ρομπότ - εργαστηρίου θεωρήθηκε θεμελιώδους σημασίας για τη διαστημική επιστήμη, παρ’ όλο που το Philae ξέμεινε από μπαταρία, καθώς αναπήδησε αρκετές φορές στην ανώμαλη επιφάνεια του κομήτη και τελικά προσεδαφίστηκε σε ένα σκιερό μέρος που δεν επιτρέπει την επαναφόρτισή του από την ηλιακή ακτινοβολία. Πρόλαβε, πάντως, να συλλέξει και να στείλει στη Γη πολύτιμα επιστημονικά στοιχεία, ενώ δεν αποκλείεται να τα καταφέρει, κάποια στιγμή εντός του 2015, να «αναστηθεί».

Η λίστα των θαυμάτων της Φυσικής

An intense quasar can, like a flashlight, illuminate part of the surrounding cosmic web.

Τη δεκάδα για το 2014 συμπληρώνουν αρκετά άλλα σημαντικά επιτεύγματα από διάφορα πεδία της φυσικής όπως:

The Borexino detector in 2007, when it was filled with ultrapure water. The photograph shows the thin nylon spherical "inner vessel" (8.5 m diameter) that is surrounded by a second nylon vessel and about 2000 photomultiplier tubes. The water was later replaced by the organic liquid scintillator. (Courtesy: Borexino Collaboration)

- Η ανίχνευση από τη διεθνή ερευνητική κοινοπραξία Μπορεξίνο για πρώτη φορά νετρίνων από τις πυρηνικές αντιδράσεις στην «καρδιά» του Ήλιου.

Fuel capsule as seen through a cutaway of the hohlraum wall. (Courtesy: Eddie Dewald, LLNL)

- Ένα πείραμα με τη βοήθεια λέιζερ, στην Εθνική Εγκατάσταση Ανάφλεξης (NIF) των ΗΠΑ, που έφερε πιο κοντά την υλοποίηση της πυρηνικής σύντηξης και, έτσι, μια νέα πηγή φθηνής ενέργειας.

Diagram showing the two ultrasound beam wavefronts emerging from the bottom corners of the figure and reflecting from the triangular target. The reflected beams both travel in the upward direction. When beams with the appropriate properties are used, there is a net downward force. (Courtesy: Physical Review Letters)

- Η δημιουργία από βρετανούς και αμερικανούς επιστήμονες της πρώτης ακουστικής ακτίνας έλξης, που μπορεί να έλξει ένα αντικείμενο μέσω ηχητικών κυμάτων.

Laser beams illuminate a small carbon rod and launch an asymmetric shock inside a chamber filled with argon gas. The shock and the turbulent flow are captured with the Schlieren imaging technique (blue-black hues). The electron density predicted by computer simulations (blue-red hues) is superimposed. (Courtesy: Oxford University/University of Chicago)

- Η πρόκληση από μια διεθνή επιστημονική ομάδα μίνι εκρήξεων τύπου σούπερ νόβα στο εργαστήριο.

Artist's impression of the magnetic interaction between two electrons. Since each electron is a tiny magnet, the magnetic fields emanating from each electron influences the magnetic orientation of the other. (Courtesy: Jack Bertram, Motion Forge)

- Η μέτρηση από ισραηλινούς ερευνητές για πρώτη φορά της υπερβολικά ασθενούς μαγνητικής αλληλεπίδρασης ανάμεσα σε δύο ηλεκτρόνια.

Prototype holographic memory that uses spin waves. (Courtesy: UC Riverside)

- Η δημιουργία από ρώσους και αμερικανούς επιστήμονες μιας νέας ολογραφικής μνήμης, που επιτρέπει την αποθήκευση δεδομένων σε μαγνητικά ολογράμματα.

Artistic impression of quantum information. (Courtesy: iStockphoto/tusumaru)

- Η συμπίεση από καναδούς ερευνητές για πρώτη φορά κβαντικών δεδομένων.

Ένα σμήνος από… Πλούτωνες σε κοντινό άστρο. Swarms of Pluto-size objects kick up dust around adolescent Sun-like star

Καλλιτεχνική απεικόνιση του φαινομένου στο άστρο HD 107146 στις εξωτερικές περιοχές του οποίου έχουν σχηματιστεί πολλά αντικείμενα σαν τον Πλούτωνα προκαλώντας συνεχείς συγκρούσεις. An artist’s impression of the debris disc around Sun-like star HD 107146. This adolescent star system shows signs that in its outer reaches, swarms of Pluto-size objects are jostling nearby smaller objects, causing them to collide and “kick up” considerable dust. Image credit: A. Angelich / NRAO / AUI / NSF.

Όπως αποδεικνύεται πλέον καθημερινά το νέο αστεροσκοπείο ALMA στη Χιλή με τα 66 ισχυρά ραδιοτηλεσκόπια που διαθέτει θα αποτελέσει το επίγειο επίκεντρο της διαστημικής εξερεύνησης. Ομάδα αστρονόμων χρησιμοποιώντας τα ραδιοτηλεσκόπια του ALMA εντόπισαν ένα εντυπωσιακό κοσμικό φαινόμενο που λαμβάνει χώρα σε ένα κοντινό νεαρό άστρο.

Οι Πλούτωνες και η σκόνη

ALMA image of the dust surrounding the star HD 107146. Dust in the outer reaches of the disc is thicker than in the inner regions, suggesting that a swarm of Pluto-size planetesimals is causing smaller objects to smash together. The dark ring-like structure in the middle portion of the disc may be evidence of a gap where a planet is sweeping its orbit clear of dust. Image credit: L. Ricci, ALMA (NRAO/NAOJ/ESO); B. Saxton (NRAO/AUI/NSF)

Ερευνητές με επικεφαλής τον Αναπληρωτή Διευθυντή του ALMA Στιούαρτ Κόρντερ και τον Λούκα Ρίτσι του Κέντρου Αστροφυσικής Harvard Smithsonian έστρεψαν τα τηλεσκόπια στο HD 107146, ένα άστρο ηλικίας 100 εκ. ετών που βρίσκεται σε απόσταση 90 ετών φωτός στον αστερισμό της Κόμης της Βερενίκης. Το άστρο αυτό έχει παρόμοια χαρακτηριστικά με αυτά του Ήλιου και ήδη έχει σχηματιστεί γύρω από αυτό ένας δίσκος κοσμικής ύλης. Οι ερευνητές εντόπισαν ότι στις εξωτερικές περιοχές του δίσκου σε απόσταση περίπου 13 δισ. χιλιομέτρων από το άστρο εξελίσσεται ένα εντυπωσιακό φαινόμενο.

Πιο συγκεκριμένα υπάρχει σε εκείνη την περιοχή μια γιγάντια παραγωγή σκόνης. Σύμφωνα με τους ερευνητές στην συγκεκριμένη περιοχή έχουν σχηματιστεί ολόκληρα σμήνη από διαστημικά αντικείμενα στο μέγεθος του Πλούτωνα. Όπως αναφέρουν οι ερευνητές η βαρύτητα αυτών των αντικειμένων παγιδεύει μικρότερα αντικείμενα και τα υποχρεώνει να συγκρούονται δημιουργώντας έτσι τη σκόνη που εντόπισαν τα τηλεσκόπια. Η ανακάλυψη θεωρείται ιδιαίτερα σημαντική επειδή στο συγκεκριμένο άστρο εξελίσσεται με μεγάλη ταχύτητα η δημιουργία ενός πλανητικού συστήματος και έτσι οι επιστήμονες έχουν πλέον νέα στοιχεία για την όλη διαδικασία. Η ανακάλυψη θα δημοσιευθεί στην επιθεώρηση «Astrophysical Journal».

Αρθούρος Ρεμπώ, «Η αστραπή». Arthur Rimbaud, “L'Éclair”

Jules Aviat, Les Forgerons, 1882. Huile sur Toile, 113,5x162 cm, Troyes, Musée des Beaux-Arts et d'Archéologie.

Η ανθρώπινη εργασία! Η έκρηξη που φωτίζει κάπου κάπου την άβυσσό μου.

  

«Τίποτα δεν είναι μάταιο· εμπρός, ζήτω η επιστήμη!» κηρύσσει ο σύγχρονος Εκκλησιαστής, δηλαδή όλος ο κόσμος. Κι όμως, οι ελεεινοί και οι κηφήνες κλείνουν με τα πτώματά τους το δρόμο των άλλων... Αχ! γρήγορα, κάντε πιο γρήγορα· εκεί κάτω, πέρα από τη νύχτα, οι μέλλουσες ανταμοιβές, οι αιώνιες ... θ’ αφήσουμε να μας ξεφύγουν; ...

  

— Τι να κάνω; Την εργασία την έχω δοκιμάσει και η επιστήμη είναι πολύ αργή... Ας καλπάζει η προσευχή, ας αστράφτει κι ας βροντά ... είναι ολοκάθαρο. Πολύ απλό, και κάνει τόση ζέστη· θα τα καταφέρουν και χωρίς εμένα. Ξέρω το χρέος μου, και θα είμαι περήφανος, όπως τόσοι άλλοι, παραμελώντας το.

Ernst Ludwig Kirchner, Malade dans la nuit, 1920.   

Η ζωή μου ρήμαξε. Άντε! Ας κάνουμε το κορόιδο, ας τεμπελιάσουμε, έλεος! Και θα επιβιώσουμε διασκεδάζοντας, ονειροπολώντας εκτρωματικούς έρωτες και μυθικά σύμπαντα, γκρινιάζοντας και μεμψιμοιρώντας για τα φαινόμενα του κόσμου: σαλτιμπάγκος, ζητιάνος, καλλιτέχνης, ληστής – παπάς! Στο κρεβάτι του νοσοκομείου μου ξανάρθε έντονη μυρωδιά λιβανιού: μυροφύλακας, εξαγορευτής, μάρτυρας...

Τα φαντάσματα της άθλιας ανατροφής μου επιστρέφουν. Και λοιπόν;... Να κλείσω τα είκοσι, μια και τα κλείνουν κι άλλοι...

  

Όχι! όχι! Τούτη την ώρα ξεσηκώνομαι ενάντια στο θάνατο! Η εργασία μοιάζει εντελώς ασήμαντη μπροστά στον εγωισμό μου: προδίδοντας τον κόσμο θα συντόμευα πολύ το μαρτύριό μου. Την ύστατη στιγμή θα τα ’βαζα με τους πάντες...

  

Και τότε, αχ! καημένη μου ψυχή, αποχαιρέτα τη την αιωνιότητα!

Arnold Boecklin, L'île des morts, The island of deaths, 1880.

Από το βιβλίο: Arthur Rimbaud, «Μια εποχή στην κόλαση», μετάφραση Χριστόφορος Λιοντάκης, Εκδόσεις Γαβριηλίδης, Αθήνα 2004 (δεύτερη έκδοση), σελ. 99-101.

L'Éclair

Jules Adler, Les Haleurs, 1904. Huile sur Toile, 138x197 cm, Luxeuil-les-Bains, Musée de la Tour des Echevins.

Le travail humain ! c'est l'explosion qui éclaire mon abîme de temps en temps.

"Rien n'est vanité ; à la science, et en avant !" crie l'Ecclésiaste moderne, c'est-à-dire Tout le monde. Et pourtant les cadavres des méchants et des fainéants tombent sur le coeur des autres... Ah ! vite, vite un peu ; là-bas, par delà la nuit, ces récompenses futures, éternelles... les échappons-nous ?...

- Qu'y puis-je ? Je connais le travail ; et la science est trop lente. Que la prière galope et que la lumière gronde... je le vois bien. C'est trop simple, et il fait trop chaud ; on se passera de moi. J'ai mon devoir, j'en serai fier à la façon de plusieurs, en le mettant de côté.

Vincent Van Gogh, L'hôpital d'Arles, Détail, The hospital of Arles, Detail, 1889. Huile sur toile, 74x92 cm.

Ma vie est usée. Allons ! feignons, fainéantons, ô pitié ! Et nous existerons en nous amusant, en rêvant amours monstres et univers fantastiques, en nous plaignant et en nous querellant les apparences du monde, saltimbanque, mendiant, artiste, bandit, - prêtre ! Sur mon lit d'hôpital, l'odeur de l'encens m'est revenue si puissante ; gardien des aromates sacrés, confesseur, martyr...

Je reconnais là ma sale éducation d'enfance. Puis quoi !... Aller mes vingt ans, si les autres vont vingt ans...

Non ! non ! à présent je me révolte contre la mort ! Le travail paraît trop léger à mon orgueil : ma trahison au monde serait un supplice trop court. Au dernier moment, j'attaquerais à droite, à gauche...

Alors, - oh ! - chère pauvre âme, l'éternité serait-elle pas perdue pour nous !

Jacek Malczewski, Thanatos I, 1898.

Arthur Rimbaud, “Une saison en enfer”

Ο βυθός των Αντικυθήρων κρύβει πολλά ακόμα, εκτιμούν οι ερευνητές. Antikythera shipwreck revisited

Ανέλκυση χάλκινου δόρατος με σαυρωτήρα από το Ναυάγιο των Αντικυθήρων. Section of a bronze spear recovered that would have belonged to a larger-than-life statue. Photo credit: ARGO, Brett Seymour.

Ήταν ένα ή δύο τα πλοία που ναυάγησαν στην περιοχή των Αντικυθήρων; Ήταν ένα τεράστιο πλοίο που μετέφερε σιτηρά για τη σίτιση κατοίκων της Ρώμης; Υπάρχουν κι άλλα θαυμαστά έργα τέχνης ή προηγμένης τεχνολογίας αντικείμενα όπως ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων ακόμα κρυμμένα στον βυθό;

The lagynos discovered near the shipwreck exhibited at the Aikaterini Laskaridis Foundation during the presentation of the findings.

Η εξαιρετική επιστημονική παρουσίαση των αποτελεσμάτων και συμπερασμάτων από την πρόσφατη ενάλια έρευνα στην περιοχή των Αντικυθήρων, που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2014 στην κατάμεστη από κόσμο Βιβλιοθήκη του «Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη» στο Πασαλιμάνι, μπορεί να μην απάντησε στα παραπάνω. Έδωσε ωστόσο εξαιρετικές πληροφορίες ως προς τα ευρήματα που εντοπίστηκαν, όπως το χάλκινο συμπαγές δόρυ με τη σαυρωτήρα του, μήκους 2,02 μ., το οποίο επειδή ακριβώς ήταν συμπαγές δεν μπορεί να ανήκε σε πολεμιστή επιβάτη του πλοίου, αλλά σε άγαλμα, καθώς και το σχεδόν ακέραιο αγγείο (λάγηνος), που αποτελούσε μέρος του φορτίου του πλοίου, τα οποία παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά στο κοινό. Τα ευρήματα αυτά πλαισίωναν επίσης ένα τμήμα μαδεριού από το πέτσωμα του ναυαγίου των Αντικυθήρων, το οποίο είχε βρεθεί παλαιότερα.

Metal detector survey of the shipwreck area. Photo Credit: ARGO, Brett Seymour.

Στην εκδήλωση μίλησαν η Αγγελική Σίμωσι, προϊσταμένη της Εφορείας Ενάλιων Αρχαιοτήτων, η οποία έκανε κυρίως αναφορά στο ιστορικό των ερευνών από τις αρχές του 20ού αιώνα, ο Θεοτόκης Θεοδούλου, επιστημονικός υπεύθυνος της ανασκαφής από τη διεύθυνση της Εφορείας, ο οποίος παρουσίασε ένα-ένα τα ευρήματα, κάνοντας εύστοχες ερωτήσεις και δίνοντας κάποιες πιθανές απαντήσεις ως προς αυτά, καθώς και ο Μπρένταν Φόλεϊ, αρχαιολόγος, διευθυντής ανασκαφής και ερευνητής του Ωκεανογραφικού Ινστιτούτου Woods Hole των ΗΠΑ, ο οποίος χαρακτήρισε το ναυάγιο ως τον «Τιτανικό της Αρχαιότητας», τόσο εξαιτίας του μεγέθους του όσο κι επειδή έχει τραβήξει τόσο πολύ την παγκόσμια προσοχή.

Ο ανδριάντας του «Φιλοσόφου των Αντικυθήρων». Πρόκειται για το πορτρέτο ενός γενειοφόρου ηλικιωμένου άνδρα, στο οποίο αποδίδονται με ρεαλισμό τα ατομικά του χαρακτηριστικά. Η σχετικά μεγάλη κεφαλή στρέφεται ελαφρώς προς τα αριστερά. Σχεδόν τετράγωνο είναι το σχήμα του κρανίου, ενώ κοντός και στιβαρός ο λαιμός. Τα μαλλιά σχηματίζουν αχτένιστους, ακατάστατους βοστρύχους, σε αντίθεση με τα γένια που είναι πιο ήρεμα και καλοχτενισμένα. Η μύτη είναι μακριά, με πλατιά πτερύγια, και τα χείλη λεπτά, κρυμμένα κάτω από το παχύ μουστάκι. Τα μάτια είναι μικρά και στρογγυλά και τα βλέφαρα ασυνήθιστα πλατιά. Τα ανασηκωμένα παχιά φρύδια και οι βαθιές ρυτίδες στο μέτωπο προσδίδουν εκφραστικότητα και ζωντάνια στο πρόσωπο. Η ατημέλητη εμφάνιση της μορφής παραπέμπει σε κυνικό φιλόσοφο. Για το λόγο αυτό έχει διατυπωθεί η άποψη ότι παριστάνει τον Αθηναίο κυνικό Αντισθένη (450/445-365 π.Χ.) που υπήρξε δάσκαλος του Διογένη.

Για το χρονικό των ερευνών του 1900-1901, «που κρύβει συγκλονιστικές στιγμές από τις άοκνες προσπάθειες του μικρού τότε ελληνικού κράτους να ανελκύσει τον θησαυρό του ναυαγίου», τον οποίο εντόπισαν και ανέλκυσαν Σύμιοι σφουγγαράδες, αλλά και για την πρώτη ανασκαφή που πραγματοποιήθηκε στην περιοχή με τη συμβολή του Κουστό και του βαθυσκάφους του, μίλησε μεταξύ άλλων η κα Σίμωσι, κάνοντας αναφορά στα εκπληκτικά ευρήματα στην περιοχή του ναυαγίου: Στον Μηχανισμό και στον Έφηβο των Αντικυθήρων, στον ανδριάντα του Φιλοσόφου, με τα χάλκινα τμήματα ποδιών, χεριών και ιματίου που του ανήκουν, στα δύο χάλκινα αγαλματίδια, το ένα πάνω σε διπλή βάση, καθώς, όπως πληροφόρησε στη δική του ομιλία ο κ. Θεοδούλου, έκρυβε μηχανισμό και κουρντιστήρι για την περιστροφή του αγάλματος, τα 36 μαρμάρινα αγάλματα, πολλά από τα οποία αποτελούν αντίγραφα γνωστών έργων της αρχαιότητας (όπως ο Ηρακλής Φαρνέζε), αλλά και πολλά πρωτότυπα που αντικατοπτρίζουν την τέχνη του πρώτου μισού του 1ου αι. π.Χ., τα μοναδικά γυάλινα αντικείμενα, τα υπέροχα χρυσά ενώτια με τους έρωτες, τον θησαυρό αργυρών νομισμάτων, τους αμφορείς και σε πολλά ακόμα.

Στον ανδριάντα αποδίδονται η κεφαλή (Χ 13400), τα χέρια (X 15105, X 15108), τα άκρα πόδια που φορούν σανδάλια (X 15091, X 15090) και τα τμήματα ιματίου (X 18932, X 15088). Σύμφωνα με τη σχεδιαστική αναπαράσταση του Ι. Σβορώνου ο «φιλόσοφος» παριστανόταν όρθιος να πατάει σταθερά και με τα δύο πόδια στο έδαφος και να φοράει μακρύ ιμάτιο, που θα κάλυπτε το μεγαλύτερο μέρος του σώματος, ως τα γόνατα, και θα αναδιπλωνόταν στον αριστερό ώμο. Με το αριστερό χέρι κρατούσε ραβδί, ενώ το δεξί, λυγισμένο στον αγκώνα, ήταν προτεταμένο σε χειρονομία χαρακτηριστική των ρητόρων.

Για την ακριβή αποτύπωση του χώρου του ναυαγίου, που έγινε το 2014 και αφορά ένα τρισδιάστατο μοντέλο πάνω στο οποίο τοποθετήθηκαν τα ως σήμερα ευρήματα, έκανε λόγο ο κ. Θεοδούλου, που μίλησε μεταξύ άλλων και για το ίδιο το ναυάγιο (μια ρωμαϊκή ολκάς), με πέτσωμα που φτάνει τα 10-11 εκατοστά, «ίσως ένα από τα πιο ισχυρά κελύφη που έχουν διασωθεί από την αρχαιότητα», όπως τόνισε για το πλοίο, για το οποίο έθεσε το εξής ερώτημα: «Πρόκειται για ένα τεράστιο σιταγωγό πλοίο ή ένα πλοίο με ισχυρό σύστημα για τη μεταφορά λίθων;» Η απάντηση μένει να δοθεί, όπως και αν το χάλκινο συμπαγές δόρυ, με τις δύο απολήξεις, προέρχεται από χάλκινο ή λίθινο άγαλμα, εφόσον είναι γνωστό ότι και τα δεύτερα είχαν χάλκινα επιπρόσθετα διακοσμητικά στοιχεία. «Μέχρι στιγμής δεν έχει βρεθεί στο δόρυ σημείο που να ένωνε με άλλο μέταλλο. Μήπως αυτό σημαίνει ότι ήταν από λίθινο άγαλμα;» αναρωτήθηκε ο ομιλητής, ο οποίος αναφέρθηκε και σε ένα ακόμα, φαινομενικά ασήμαντο, εύρημα, που όμως δίνει πολύτιμες πληροφορίες για τη ναυπηγική της εποχής: Ένα κομμάτι διπλωμένο μολύβι το οποίο, όπως είπε, προέρχεται προφανώς από την επιμολύβδωση των υφάλων του σκάφους, που προσέδιδε σταθερότητα στο πλοίο. «Η αρχαιολογία δεν βγάζει συμπεράσματα από τα εντυπωσιακά ευρήματα αλλά από τα ελάχιστα», επεσήμανε.

Members of the Hellenic Navy Seal team providing support during expedition. Photo credit: ARGO, Brett Seymour.

Τέλος, αναφέρθηκε και στο φορτίο ειδών πολυτελείας που περιελάμβανε το πλοίο, όπως δείχνουν δύο τμήματα από ένα ανάκλιντρο που βρέθηκαν στις πρόσφατες έρευνες, ευρήματα σημαντικά και για έναν ακόμα λόγο: «Σύμφωνα με τον Πλίνιο, τέτοιες κλίνες κατασκεύαζαν εργαστήρια στη Δήλο. Ένας από τους προορισμούς από τον οποίο πιθανόν ξεκίνησε αυτό το πλοίο ήταν η Δήλος, η οποία ούσα αφορολόγητη συγκέντρωνε υλικά και αγαθά από πολλά μέρη και ξεκινούσαν από εκεί εμπορικές αποστολές για όλη τη Μεσόγειο», πληροφόρησε.

Exosuit was deployed as a new tool for deep water archaeology. Photo credit: ARGO, Brett Seymour.

Πού βρίσκεται το τέταρτο άλογο από το τέθριππο που εντοπίστηκε στον τόπο του ναυαγίου και από το οποίο έχουν ανελκυστεί τα τρία από αυτά; «Χάθηκε κατά τη διάρκεια της ανέλκυσης. Πρέπει να πάμε σε βάθος ως και 160 μ. για να το βρούμε. Ευτυχώς έχουμε το exosuit», δήλωσε από την πλευρά του ο κ. Φόλεϊ, μιλώντας για το εύρημα που αποσπάστηκε από τα σκοινιά στις αρχές του 20ού αιώνα, αλλά και στο υποβρύχιο ρομπότ που μπορεί το περασμένο φθινόπωρο να μην μπόρεσε να κάνει πολλά λόγω καιρού, ωστόσο στις έρευνες του 2015, που θα ξεκινήσουν τον Μάιο, φαίνεται ότι θα έχει πολλές ευκαιρίες δράσης. Ο ίδιος, όπως και οι υπόλοιποι ομιλητές, πιστεύουν ότι θα βρεθούν ακόμα πολλά αντικείμενα και έργα τέχνης. «Ποιος ξέρει πόσοι άλλοι θησαυροί υπάρχουν», αναρωτήθηκε ο κ. Φόλεϊ, κλείνοντας την ενδιαφέρουσα ομιλία του.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ (Ελ. Μάρκου).

Γενετικά δεδομένα ξαναγράφουν την ιστορία των πτηνών. Flock of geneticists redraws bird family tree

Τα νέα δεδομένα επιτρέπουν στους ορνιθολόγους να προσδιορίσουν τις σχέσεις συγγένειας ανάμεσα σε όλες τις βασικές ομάδες πτηνών, αλλά και να ταυτοποιήσουν κρίσιμες φάσεις στην εξέλιξή τους. Birds get fresh perches in revamped tree of life built by vast collaboration. PHOTO: (CLOCKWISE) © PAUL SOUDERS/CORBIS; © PETER JOHNSON/CORBIS; © ALFRED SCHAUHUBER/IMAGEBROKER/CORBIS; © MICHAEL MELFORD/NATIONAL GEOGRAPHIC SOCIETY/CORBIS; © JAN VAN DER GREEF/BUITEN-BEELD/MINDEN PICTURES/CORBIS; © JARED HOBBS/ALL CANADA PHOTOS/CORBIS

Περισσότεροι από 200 επιστήμονες σε 20 χώρες συνεργάστηκαν για μια από τις μεγαλύτερες γενετικές μελέτες της Ζωολογίας, την αλληλούχιση των γονιδιώματος 48 ειδών από όλες τις βασικές ομάδες των πτηνών. Ο ωκεανός δεδομένων που προέκυψε δείχνει πώς τα πτηνά, απόγονοι των δεινόσαυρων, διαφοροποιήθηκαν και κατέκτησαν τους αιθέρες.

«Καμία [γενετική] μελέτη μέχρι σήμερα δεν έχει εξετάσει όλη την ποικιλία μιας μεγάλης ομάδας σπονδυλωτών ζώων» καμαρώνει ο Τομ Γκίλμπερτ του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας της Δανίας, ο οποίος ουσιαστικά ξεκίνησε τη μελέτη.

Τα αποτελέσματα της προσπάθειας, τα οποία αλλάζουν το εξελικτικό δέντρο των πτηνών, παρουσιάζονται σε 29 ταυτόχρονες επιστημονικές δημοσιεύσεις, από τις οποίες οι 21 στην επιθεώρηση «Science» και οι υπόλοιπες σε άλλες επιθεωρήσεις.

Τα νέα δεδομένα

Δείτε το νέο φυλογενετικό δέντρο των πτηνών. The tree of life for birds has been redrawn by geneticists. Names on branches denote orders (-iformes); drawings are of the 48 species sequenced. To the right are superorder names (-imorphae) and higher names. The grey dashed line at 50 million years ago shows when the neoavian orders were established. The small black arrow marks the Cretaceous–Palaeogene boundary 66 million years ago, when non-bird dinosaurs went extinct. Credit: Science/AAAS

Προηγούμενες μελέτες στη φυλογενετική των πτηνών εξέταζαν λίγες περιοχές του γονιδιώματος και συχνά έδιναν αντιφατικά αποτελέσματα. Τα νέα δεδομένα επιτρέπουν στους ορνιθολόγους να προσδιορίσουν τις σχέσεις συγγένειας ανάμεσα σε όλες τις βασικές ομάδες πτηνών. Επιτρέπουν επίσης την ταυτοποίηση κρίσιμων φάσεων στην εξέλιξή τους.

Τα ευρήματα αφορούν την ομάδα Neoaves, η οποία περιλαμβάνει όλα τα σύγχρονα πτηνά -σχεδόν 10.000 είδη- εκτός από αυτά που δεν πετούν (στρουθοκάμηλος, έμου), τις κότες, τις πάπιες και άλλα πουλερικά.

Μερικά από τα ευρήματα:

• Τα είδη των πτηνών άρχισαν να αυξάνονται εκρηκτικά πριν από 67 εκατομμύρια χρόνια, λίγο μετά την πρόσκρουση του αστεροειδή που εξαφάνισε όλους τους δεινόσαυρους, εκτός από εκείνους που μετεξελίχθηκαν σε πτηνά. Η εξαφάνιση των τεράστιων ερπετών άφησε ανοιχτό το πεδίο για τα πτηνά και τα θηλαστικά.
• Τα γονιδιώματα των πτηνών είναι περίπου 70% μικρότερα από των θηλαστικών.
• Οι πρόγονοι των πτηνών έχασαν τα δόντια τους πριν από περίπου 116 εκατομμύρια χρόνια.
• Το κελάηδισμα των πουλιών και η ανθρώπινη ομιλία παρουσιάζουν ομοιότητες ως προς τα μοτίβα έκφρασης των γονιδίων.
• Η φωνητική μάθηση που επιτρέπει το κελάηδισμα εξελίχθηκε ανεξάρτητα στους προγόνους των παπαγάλων, των κολιμπρί και των ωδικών πτηνών. Οι παπαγάλοι έχουν πιο περίπλοκο φωνητικό σύστημα, ίσως γι΄αυτό μπορούν να μιμηθούν την ανθρώπινη ομιλία.
• Ο πρόγονος όλων των χερσαίων πτηνών, από τα κοράκια μέχρι τους παπαγάλους, πρέπει να ήταν αρπακτικό πτηνό.
• Το γονιδίωμα των κροκόδειλων, των πλησιέστερων σύγχρονων συγγενών των πτηνών, επέτρεψε την ανακατασκευή του γονιδιώματος του κοινού προγόνου των ερπετών και των κροκοδείλων, ο οποίος ήταν πρόγονος και όλων των δεινοσαύρων. Έζησε πριν από περίπου 240 εκατομμύρια χρόνια.

Όλα τα γενετικά δεδομένα της ερευνητικής προσπάθειας θα εισαχθούν τώρα σε βάση δεδομένων για ελεύθερη χρήση από άλλους ερευνητές. H πλήρης λίστα των 29 δημοσιεύσεων είναι διαθέσιμη εδώ.

Γιάννης Δάλλας, «Ως ευ παρέστητε...»

Otto Dix, Le sous-officier S., 1917. Gouache sur carton, 39,5x41 cm, Stuttgart, Galerie Valentien.

Εν έτει 2013

«Ως εύ παρέστητε κλεινέ Γερμανικέ!...»

είπε ένας τεχνουργός που σ' αναγνώρισε

»Γερμανικέ του Τρίτου Ράιχ άλλοτε,

»τώρα της Ευρωζώνης... Ευ παρέστητε

»σ' αυτήν τη βαρωνία σας, του Νότου»

Massani Pompeo, The Money Counter, 1920.

Εν έτει 2013, ναι!... Όπου το θύμα υποχρεώνεται ν' ανακηρύξει και τον θύτη του ευεργέτη Με το κορμί του μες στα χρέη να αιμορραγεί και την ψυχή του έξω ν' αντιστέκεται Σαν δουλοπάροικος που σήκωσε κεφάλι

Honoré Daumier, The Uprising (L’Emeute), 1848.

Τί οργή λαού, ψυχή, και ποιός σε συγκρατεί;

Και στις εισόδους του Προεδρικού τα Μ.Α.Τ. με τον αντίχειρά τους να περνά από τις στρόφιγγες νερού στα δακρυγόνα και ακαριαία εν ανάγκη στη σκανδάλη

H τελετή συνετελέσθη στα ενδότερα,

η υποδοχή, η παράταξη του αγήματος

κι η ανάκρουση των ύμνων: ελεγειακός

ο ένας «Απ' τα κόκκαλα βγαλμένη...»

κι αγέρωχος κι εμβατηριακός

ο τόνος του ηγεμονικού σας «...über alles»

Albert Birkle, Leipziger Straße Berlin, 1923.

Μια φιέστα κεκλεισμένων των οδών

Να μας ξανάρθετε, μαγιόροι, να ξανάρθετε

και το χαλί που τότε θα ξεδιπλωθεί,

ξανάπε ο τεχνουργός που παραβρέθηκε,

α! το χαλί να 'ναι χαλί του αίματος

χρώματος ερυθρού βαθέος ερυθρού

tapisserie σπουδαίου κολoρίστα

απ' την παλέττα ενός σφαγείου αλά Μπέικον

Φράνσις Μπέικον, Αριθμός στο πλαίσιο, 1950.

Γιάννης Δάλλας (1924-2020)

Όταν ο Προμηθέας χάρισε τη φωτιά στη Μεσόγειο. When Prometheus Brings Fire in the Mediterranean

Prometheus Brings Fire by Heinrich Friedrich Füger. Μελέτη σε σπηλιά του Ισραήλ έδειξε ότι η φλόγα άναψε πριν από περίπου 350.000 χρόνια. Prometheus brings fire to mankind as told by Hesiod, with its having been hidden as revenge for the trick at Mecone. Burnt flints from Tabun Cave in northern Israel may help to rewrite history of human evolution and development of culture.

Η χρήση της φωτιάς ήταν μια εξέλιξη κεφαλαιώδους σημασίας στην ιστορία του ανθρώπου. Το πότε συνέβη αυτό, όμως, αποτελεί αντικείμενο καυτής διαμάχης. Μελέτη σε σπηλιά του Ισραήλ δείχνει τώρα ότι ο Προμηθέας πρέπει να μας χάρισε τη φωτιά πριν από περίπου 350.000 χρόνια, την εποχή του προγόνου μας Homo erectus.

The Tabun Cave was discovered in the limestone cliffs of Mount Carmel around 14 miles south of Haifa, Israel.

Ισραηλινοί και αμερικανοί ερευνητές μελέτησαν την σπηλιά του Ταμπούν, περίπου 24 χιλιόμετρα νότια της Χάιφας, η οποία κατοικήθηκε από ανθρώπους για διάστημα 500.000 ετών. Προκειμένου να προσδιορίσουν πότε οι κάτοικοι της σπηλιάς άρχισαν να χρησιμοποιούν συστηματικά τη φωτιά, εξέτασαν τα λίθινα εργαλεία που βρέθηκαν στις βαθύτερες αποθέσεις του σπηλαίου, πάχους 16 μέτρων.

Flint handaxes are among the stone tools to have been discovered in sediment layers in Tabun Cave in Israel.

Σχεδόν κανένα από τα εργαλεία που χρονολογούνται πριν από τα 350.000 χρόνια δεν φέρει ενδείξεις έκθεσης σε φωτιά, αναφέρουν οι ερευνητές στο «Journal of Human Evolution».

Flints found in the Tabun Cave showed signs of having been blackened and turned red by flames while others showed characteristic round pits where part of the stone had flaked off in the heat in what are called 'pot lids'.

Μετά τη χρονολογία αυτή,  τα ίχνη πυράς στα λίθινα εργαλεία ήταν όλο και συχνότερα. Δεδομένου ότι είναι δύσκολο να ξεσπάσουν φυσικές πυρκαγιές σε ένα σπήλαιο, η ερμηνεία είναι ότι οι ένοικοι της σπηλιάς είχαν μάθει πλέον να δαμάζουν το θείο δώρο.

Παραμένει ασαφές αν οι άνθρωποι αυτοί γνώριζαν πώς να ανάβουν φωτιά, ή αν απλώς την έπαιρναν από φυσικές πυρκαγιές και την κρατούσαν αναμμένη στη σπηλιά τους. Το σημαντικό όμως είναι ότι τα ευρήματα βρίσκονται σε συμφωνία με προηγούμενες μελέτες στον ευρωπαϊκό χώρο, σύμφωνα με τις οποίες η συστηματική χρήση φωτιάς χρονολογείται στα 300 με 400 χιλιάδες χρόνια πριν.

«Φωτιά» στον ανθρώπινο εγκέφαλο

Prometheus creating man in the presence of Athena, painted in 1802 by Jean-Simon Berthélemy, painted again by Jean-Baptste Mauzaisse in 1826. The use of fire is central to human survival and to the processes of becoming human. The earliest evidence for hominin use of fire dates to more than a million years ago. However, only when fire use became a regular part of human behavioral adaptations could its benefits be fully realized and its evolutionary consequences fully expressed. It remains an open question when the use of fire shifted from occasional and opportunistic to habitual and planned. Understanding the time frame of this 'technological mutation' will help explain aspects of our anatomical evolution and encephalization over the last million years. It will also provide an important perspective on hominin dispersals out of Africa and the colonization of temperate environments, as well as the origins of social developments such as the formation of provisioned base camps.

Είναι όμως απίθανο να λυθεί η διαφωνία των παλαιονθρωπολόγων με τη νέα μελέτη. Δύσπιστος δηλώνει για παράδειγμα ο Ρίτσαρντ Ράνγκαμ του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, ο οποίος πιστεύει ότι ο άνθρωπος άρχισε να χρησιμοποιεί τη φωτιά στο μαγείρεμα πριν από 2 εκατομμύρια χρόνια. Είναι μάλιστα υποστηρικτής της ιδέας ότι τα μαγειρεμένα, εύπεπτα τρόφιμα επέτρεψαν στο είδος μας να αναπτύξει τόσο μεγάλο εγκέφαλο.

Ο Ράνγκαμ δηλώνει στο δικτυακό τόπο του «Nature» ότι δεν πείθεται από τα συμπεράσματα της τελευταίας μελέτης. Ίσως οι πρώτοι κάτοικοι της σπηλιάς γνώριζαν να χρησιμοποιούν τη φωτιά, δεν είχαν όμως εστία μέσα στη σπηλιά για να αφήσουν ίχνη.

Thousands of flints fragments with signs of exposure to heat and fire have been discovered in the Tabun Cave. They begin appearing in the lower Paleaolithic period around 350,000 years ago but none are seen before then.

Σε κάθε περίπτωση, η ανατολική Μεσόγειος ίσως ήταν η τοποθεσία όπου εφευρέθηκε η χρήση της φωτιάς καθώς οι πρόγονοί μας μετανάστευαν από τη ζεστή Αφρική προς την Ευρώπη και την Ασία. Μελέτη του 2008 έδειχνε ότι αρκετές προϊστορικές κοινότητες του βόρειου Ισραήλ γνώριζαν πώς να χρησιμοποιούν τσακμακόπετρες πριν από 790.000 χρόνια.

Η διαμάχη για το πότε άρχισε η χρήση της πυράς δεν έχει λυθεί ακόμα, φαίνεται όμως σίγουρο ότι πρόκειται για εφεύρεση όχι του Homo sapiens αλλά του προγόνου του Homo erectus.