Το ιστολόγιο "Τέχνης Σύμπαν και Φιλολογία" είναι ένας διαδικτυακός τόπος που αφιερώνεται στην προώθηση και ανάδειξη της τέχνης, της επιστήμης και της φιλολογίας. Ο συντάκτης του ιστολογίου, Κωνσταντίνος Βακουφτσής, μοιράζεται με τους αναγνώστες του τις σκέψεις του, τις αναλύσεις του και την αγάπη του για τον πολιτισμό, το σύμπαν και τη λογοτεχνία.
Arts Universe and Philology
The blog "Art, Universe, and Philology" is an online platform dedicated to the promotion and exploration of art, science, and philology. Its owner, Konstantinos Vakouftsis, shares his thoughts, analyses, and passion for culture, the universe, and literature with his readers.
Ανοίγει
ο δρόμος για να φτιαχτούν εύκολα βάσεις ή και πόλεις σε άλλους πλανήτες. Ο
Κένταυρος όπως ονομάζεται το ρομπότ που βρίσκεται στην Ολλανδία ελέγχεται από ένα
αστροναύτη. Scientists say they are closer to being able to build
human settlements on distant planets after an astronaut on the International
Station Station remotely guided the Interact Centaur Rover (pictured) on Earth
by touch alone.
Ένα
ακόμη εντυπωσιακό πείραμα εξελίσσεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Ο Δανός
αστροναύτης Αντρέας Μόγκενσεν ελέγχει από τον ISS ένα ρομπότ που βρίσκεται στο εργαστήριο
τηλερομποτικής τεχνολογίας του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος στην Ολλανδία.
Danish astronaut
Andreas Mogensen (pictured) performed the experiment in which he placed a peg
into a very tight hole from the ISS.
Το
επίτευγμα ανοίγει τον δρόμο για την ανάπτυξη τεχνολογιών που θα επιτρέπουν την
εκτέλεση εργασιών σε άλλους πλανήτες από ρομπότ από πολύ μακριά.
NASA Commentator
Crawford Jones talks with Dr. Andre Schiele, the head of the ESA (European
Space Agency) Telerobotics and Haptics Laboratory and the principal
investigator of the Interact experiment, about the plans for a first of its
kind operation from the International Space Station. Danish astronaut Andreas
Mogenson will use a special joystick in the Columbus module to perform the
first force-feedback-based teleoperation of a rover-based robotic arm system on
Earth, getting tactile force feedback from the ground through the joystick to
perform a mechanical assembly task with extremely tight clearances. Such a
system could permit astronauts orbiting a planet to control robots on the
surface, or people on Earth to drive robots in areas too dangerous for people
to go themselves.
Οι
θιασώτες αυτής της ιδέας είναι να αναπτυχθούν τεχνολογίες που θα μας επιτρέπουν
να στέλνουμε σε άλλους πλανήτες ρομποτικούς «εργάτες» που θα κατασκευάζουν
γρήγορα βάσεις ή ακόμη και ολόκληρες πόλεις για να εγκατασταθούν εκεί άνθρωποι.
Augustus Edwin
Mulready, 'A Recess on a London Bridge'.
Πρέπει σύμφωνα με τους
ειδικούς να ξεκινούν πιο αργά τα μαθήματα στα σχολεία για να κερδίζουν ύπνο οι
μαθητές. Go away: scientific research supports the teenage view that they should
not be bothered and should be left to sleep.
Την
τολμηρή πρόταση τα δημοτικά να ξεκινάνε στις 8:30 έως 9 το πρωί, τα σχολεία της
δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στις 10 και τα πανεπιστήμια στις 11, ώστε οι νέοι
-που πάσχουν από χρόνια έλλειψη ύπνου- να κοιμούνται περισσότερο, έκαναν
Βρετανοί επιστήμονες.
Οι
πειρασμοί και τα οφέλη
"Screen
time" in the evening can contribute to body clock disruption (Thinkstock).
Σήμερα
πολλοί έφηβοι δεν κοιμούνται πάνω από έξι ώρες το βράδυ, καθώς εξαιτίας των
νέων ηλεκτρονικών συσκευών (έξυπνα κινητά υπολογιστές ταμπλέτες κ.α.), οι
νυχτερινοί «πειρασμοί» έχουν αυξηθεί. Είναι πάντως αμφίβολο -με βάση την έως
τώρα εμπειρία- κατά πόσο οι εκπαιδευτικοί, αλλά και πολλοί γονείς, ιδίως οι
εργαζόμενοι, θα ενθουσιαστούν από την ιδέα.
Οι
Βρετανοί επιστήμονες, με επικεφαλής τον δρ. Πολ Κέλι του Πανεπιστημίου της
Οξφόρδης, που ετοιμάζουν μια μεγάλη έρευνα για να «τεστάρουν» στην πράξη την ιδέα
τους, παρουσίασαν το σκεπτικό τους στο Βρετανικό Φεστιβάλ Επιστήμης.
The availability of
artificial light has shifted humans' daily rhythm (Thinkstock).
Οι
ερευνητές υποστήριξαν ότι η καθυστερημένη έναρξη του σχολείου «θα έχει τεράστια οφέλη για τους εφήβους».
Όπως είπαν, η σύγχρονη κοινωνία κακώς δίνει πολύ μικρή σημασία στο λεγόμενο
βιολογικό «ρολόι», με συνέπεια να έχει απορυθμιστεί ο βιολογικός ρυθμός των
νέων, οι οποίοι κοιμούνται αργά και ξυπνάνε νωρίς.
Σύμφωνα
με τους επιστήμονες, η χρόνια στέρηση του ύπνου έχει αρνητικές επιπτώσεις στην
υγεία, στην ψυχολογία, αλλά και στην ικανότητα μάθησης των νέων. Για «τεράστιο
κοινωνικό ζήτημα» έκανε λόγο ο Κέλι, καθώς οι νέοι χάνουν καθημερινά γύρω στις
δύο ώρες αναγκαίου ύπνου ή δέκα συνολικά μέσα στην εβδομάδα (πλην του
σαββατοκύριακου).
Το
πρόγραμμα
The body clock of
adolescents tends to run up to three hours later than young children and older
adults (Science Photo Library).
Οι
ερευνητές της Οξφόρδης θα ξεκινήσουν εντός του 2016 το νέο πρόγραμμα «Teensleep»
(Εφηβικός Ύπνος), με τη συμμετοχή 100 σχολείων, προκειμένου να διεξάγουν «την
μεγαλύτερη στον κόσμο τυχαιοποιημένη δοκιμή» πάνω στο θέμα, με τα σχολεία αυτά
να ξεκινάνε σε διαφορετικές ώρες.
Τα
αποτελέσματα -μεταξύ των οποίων η επίδραση στους βαθμούς των μαθητών- θα
ανακοινωθούν το 2018. Ο Κέλι επεσήμανε ότι όχι μόνο στην περίπτωση των νέων,
αλλά στους περισσότερους ανθρώπους ηλικίας δέκα έως 55 ετών ο οργανισμός τους
δεν είναι βιολογικά προγραμματισμένος να σηκώνονται τόσο νωρίς είτε για το
σχολείο είτε για τη δουλειά, γι' αυτό, άλλωστε, καταφεύγουν στα
ξυπνητήρια.
«Έχουμε μια κοινωνία στερημένη από ύπνο,
απλώς η ηλικιακή ομάδα 14-24 ετών είναι πιο στερημένη από τις άλλες»,
τόνισε και πρόσθεσε ότι δεν υπάρχει καμία επιστημονική δικαιολογία, προκειμένου
τα σχολεία να ξεκινάνε τόσο νωρίς. Οι επιστήμονες υπογράμμισαν ότι, μεταξύ
άλλων, η χρόνια ανεπάρκεια του ύπνου επιδρά στον τρόπο που «δουλεύουν» τα
γονίδια και ορισμένες ψυχικές παθήσεις, όπως η σχιζοφρένεια, έχουν σχετιστεί
και με την έλλειψη ύπνου.
Ενδιαφέροντα
στοιχεία για το παρελθόν των Βάσκων παρουσιάζει η νέα μελέτη. Δεν είναι
αυτόχθονες όπως υποστηρίζουν αλλά προϊόν πρόσμιξης με άλλους πληθυσμούς. An
international team led by researchers at Uppsala University reports a
surprising discovery from the genomes of eight Iberian Stone-Age farmer remains.
The analyses revealed that early Iberian farmers are the closest ancestors to
modern-day Basques, in contrast previous hypotheses that linked Basques to
earlier pre-farming groups. This is an illustration of every day life in the El
Portalon cave during the Neolithic and Copper Age. Credit: Artist: María de la
Fuente
Οι
Βάσκοι της βόρειας Ισπανίας και της νότιας Γαλλίας ανέκαθεν θεωρούσαν τους
εαυτούς τους ως έναν ξεχωριστό πληθυσμό, ενώ η μοναδική γλώσσα τους, που είναι
άσχετη από τις ινδοευρωπαϊκές αλλά και από οποιανδήποτε άλλη στον κόσμο, πάντα
αποτελούσε πονοκέφαλο για τους γλωσσολόγους.
Τώρα,
για πρώτη φορά, με τη βοήθεια της ανάλυσης του αρχαίου DNA, αποκαλύπτεται ότι
οι Βάσκοι κατάγονται από τους τοπικούς πληθυσμούς των κυνηγών-τροφοσυλλεκτών
της Ιβηρικής Χερσονήσου, οι οποίοι αναμείχθηκαν σταδιακά με τους πρώτους
γεωργούς που ήλθαν ως μετανάστες από τα ανατολικά. Έτσι, μάλλον καταρρίπτεται ο
ισχυρισμός ότι οι Βάσκοι ήταν ένας πληθυσμός καταγόμενος αποκλειστικά από
αυτόχθονες κυνηγούς-συλλέκτες, απομονωμένος εδώ και τουλάχιστον 10.000 χρόνια -
κάτι που ίσως τους δυσαρεστήσει!
Η
μελέτη
The burial was
found deliberately sheltered by large limestone blocks and three other blocks
carefully protected the child´s head. The grave was scattered with grave goods
suggesting a special status of this boy. The burial is covered by different
ornaments, such as ceramics fragments of different sizes sealed with a
green-like clay, vessel parts, flint flakes, a bone arrowhead, quartzite and,
most surprisingly, the boy was left accompanied by an almost complete calf in
anatomical position. This child possibly died of malnutrition as evidenced by a
series of lesions in his skull and bones indicating the boy suffered from
rickets and/or scurvy (Castilla et al, 2014) at different stages of his life. Credit: Eneko Iriarte
Διεθνής
ομάδα γενετιστών, με επικεφαλής τον καθηγητή Ματίας Γιάκομπσον του σουηδικού
Πανεπιστημίου της Ουψάλα ανέλυσαν δείγματα DNA από οκτώ σκελετούς της λίθινης
εποχής, που βρέθηκαν στο σπήλαιο Ελ Πορταγιόν στην Αταπουέρκα της βόρειας
Ισπανίας (καρδιά της χώρας των Βάσκων) και ζούσαν πριν από 3.500 έως 5.500
χρόνια, σε μια εποχή που η γεωργία είχε επικρατήσει, άρα ήσαν γεωργοί.
Η
ανάλυση συμπέρανε ότι οι στενότεροι γενετικά συγγενείς των σημερινών Βάσκων
ήσαν οι εκείνοι οι πρώτοι νεολιθικοί αγρότες της Ιβηρικής και όχι οι
μεσολιθικοί αυτόχθονες κυνηγοί-τροφοσυλλέκτες που προηγήθηκαν των γεωργών. Το
βασκικό γονιδίωμα έχει μια παρεμφερή ιστορία με τους ανθρώπους της κεντρικής
και βόρειας Ευρώπης, οι οποίοι επίσης προήλθαν από ένα ανακάτεμα των ντόπιων
κυνηγών-συλλεκτών με τους αγρότες-μετανάστες.
Οι
ερευνητές δήλωσαν ότι οι Βάσκοι - αφότου «γεννήθηκαν» από την επιμιξία των
ντόπιων νομάδων και των αγροτών μεταναστών- έμειναν σχετικά απομονωμένοι, χάρη
και στο δυσπρόσιτο της περιοχής τους, κατά τα τελευταία 5.000 χρόνια, αλλά όχι
περισσότερο. Αυτοί οι πρώτοι Βάσκοι κατάφεραν να απομονωθούν από όλες τις
κατοπινές μεταναστεύσεις στην Ιβηρική και έτσι να διατηρήσουν μια διακριτή
γενετική και πολιτισμική ταυτότητα. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «PNAS».
Η
γλώσσα
Όσον
αφορά τη σύγχρονη βασκική γλώσσα, το μυστήριο παραμένει. Μια εκδοχή -την οποία
υποστηρίζει η νέα γενετική έρευνα- είναι ότι προήλθε από μια γλώσσα που
μιλούσαν οι πρώτοι γεωργοί στην Ιβηρική, προτού επικρατήσει η ινδο-ευρωπαϊκή
γλωσσική οικογένεια. Μια εναλλακτική εκδοχή είναι ότι οι ρίζες της βασκικής
βρίσκεται σε μια γλώσσα που μιλούσαν οι κυνηγοί-συλλέκτες και η οποία
διατηρήθηκε ακόμη και μετά την επικράτηση της γεωργίας στην Ιβηρική. Πολλοί από
τους σχεδόν 700.000 Βάσκους από παλιά ζητούν να γίνουν ανεξάρτητο κράτος.
Εντυπωσιακά
ευρήματα σε σπήλαιο στην Ιταλία. Wall paintings in Grotta Paglicci,
Italy (Image: Stefano Ricci).
Ιταλοί
επιστήμονες ανακάλυψαν τις αρχαιότερες ενδείξεις κατανάλωσης βρώμης από
παλαιολιθικούς νομάδες πριν από 32.000 χρόνια περίπου, δηλαδή σχεδόν 25.000
χρόνια προτού εμφανιστεί η γεωργία και η καλλιέργεια των δημητριακών.
Η
ανακάλυψη
Πανάρχαια
«λιχουδιά» φαίνεται ότι ήταν η βρώμη για τον σύγχρονο άνθρωπο. Grinding
stone from Grotta Paglicci, Italy (Image: Stefano Ricci).
Ερευνητές,
με επικεφαλής την Μάρτα Μαριότι Λίπι του Πανεπιστημίου της Φλωρεντίας, έκαναν
την ανακάλυψη σε ένα σπήλαιο της νοτιοανατολικής Ιταλίας, όπου ζούσαν
κυνηγοί-τροφοσυλλέκτες και το οποίο ήταν γεμάτο με βραχογραφίες αλόγων και
εργαλεία της λίθινης εποχής.
Οι
επιστήμονες βρήκαν πολλά ίχνη από σπόρους βρώμης πάνω σε ένα λίθινο «γουδί». Σε
αυτό μάλλον οι προϊστορικοί άνθρωποι άλεθαν με πέτρες τους κόκκους από τα άγρια
φυτά της βρώμης, αφού προηγουμένως τους είχαν εκθέσει σε θερμότητα, πιθανώς για
να τους αποξηράνουν (όπως γίνεται και σήμερα πριν την επεξεργασία τους).
Οι
ερευνητές ανέφεραν ότι αν και δεν υπάρχουν ακόμη απτές αποδείξεις ότι οι σπόροι
βρώμης στη συνέχεια ανακατεύονταν με νερό και βράζονταν ή μαγειρεύονταν με άλλο
τρόπο, κάτι τέτοιο μπορεί να θεωρηθεί πιθανό. Οι επιστήμονες δεν αποκλείουν
μάλιστα ότι οι πρόγονοί μας κοπάνιζαν και έτρωγαν διάφορα άγρια δημητριακά
ακόμη πιο πίσω στο παρελθόν. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «PNAS».
Επαναστατικό
ρομπότ της NASA
θα μπορεί να κινείται σε δύσβατους εξωγήινους κόσμους. The 'hedgehog'
rover moves by jumping around, and can fall and roll on almost any terrain.
Τα
ρομποτικά οχήματα εξερεύνησης, τα γνωστά rover όπως αυτά που έχουν σταλεί στον Άρη, δεν
μπορούν να κινούνται στις συχνά δύσβατες επιφάνειες πλανητών, δορυφόρων και
σίγουρα θα έχουν πολύ μεγάλες δυσκολίες να κινηθούν πάνω σε αστεροειδείς.
After pointing
itself in the right direction, Hedgehog can either hop long distances using one
or two spikes or tumble short distances by rotating from one face to another.
Έτσι
ομάδα ερευνητών κατασκεύασε για λογαριασμό της NASA ένα μικρό ρομποτάκι που μοιάζει με κύβο το
οποίο διαθέτει εξογκώματα που του επιτρέπουν να κινείται (ουσιαστικά να κυλάει)
με άνεση σε κάθε είδους επιφάνεια και να συλλέγει δεδομένα.
Two Hedgehog
prototypes -- one from Stanford and one from JPL -- were tested aboard NASA's
C-9 aircraft for microgravity research in June 2015.During one of the experiments on the
parabolic flights, the researchers confirmed that Hedgehog can also perform a
'tornado' manoeuvre, in which the robot aggressively spins to launch itself from
the surface.
Το
ρομπότ κατασκεύασε ομάδα επιστημόνων από τα πανεπιστήμια ΜΙΤ και Στάνφορντ και
το εργαστήριο αεριοπροώθησης JPL
της NASA. Τα εξογκώματα του
ρομπότ του επιτρέπουν στο ρομπότ να κινείται εύκολα παντού και στο εσωτερικό
τους περιέχουν διάφορα όργανα και αισθητήρες για να κάνουν μετρήσεις και
αναλύσεις του εδάφους και του αέρα. Δείτε ένα βίντεο για τον ρομποτικό
«σκαντζόχοιρο» διαστημικής εξερεύνησης:
Οι
ερευνητές χαρακτηρίζουν το ρομπότ ως «σκαντζόχοιρο» και αυτό είναι το όνομα με
το οποίο παρουσιάζεται από τα ΜΜΕ σε όλο τον κόσμο.
Το
υπολογιστικό μοντέλο δείχνει δεκάδες στήλες καυτών πετρωμάτων να αναβλύζουν από
τη βάση του μανδύα. Most of the known volcanic hotspots are linked to
plumes of hot rock (red) rising from two spots on the boundary between the
metal core and rocky mantle 1,800 miles below Earth’s surface. Image credit:University of California - Berkeley
Ένας
τρισδιάστατος χάρτης του γήινου μανδύα, ο οποίος δημιουργήθηκε με προσομοιώσεις
και ανάλυση σεισμικών δεδομένων, επιβεβαιώνει την κρατούσα θεωρία για τις
στήλες καυτού βράχου που αναβλύζουν από βάθος 2.900 χιλιομέτρων και συχνά
γεννούν ηφαίστεια στην επιφάνεια.
Το
εσωτερικό της Γης μοιάζει με κρεμμύδι: ο εξωτερικός φλοιός, ο οποίος περιέχει
τους ωκεανούς και τις ηπείρους, καλύπτει έναν παχύ μανδύα από θερμό αλλά στέρεο
βράχο. Κάτω από τον μανδύα βρίσκεται ο εξώτερος πυρήνας, αποτελούμενος από
λιωμένο σίδηρο και νικέλιο, κάτω από τον οποίο κρύβεται ο εσώτερος μανδύας, μια
γιγάντια σφαίρα από συμπαγή σίδηρο.
Η
θερμότητα του πυρήνα αναγκάζει τα πετρώματα του μανδύα να ανεβαίνουν μέχρι τον
φλοιό όπου ψύχονται και αρχίζουν να ξαναπέφτουν προς το κέντρο -το ίδιο
συμβαίνει για παράδειγμα με το νερό που θερμαίνεται στη βάση μιας κατσαρόλας.
Το
1971, ο αμερικανός γεωφυσικός Τζέισον Μόργκαν πρότεινε τη θεωρία ότι οι
τεκτονικές πλάκες του φλοιού επιπλέουν πάνω από στατικές, ανοδικές στήλες καυτού
βράχου, οι οποίες αναβλύζουν από το όριο ανάμεσα στον μανδύα και τον φλοιό. Σε
αντίθεση με τις τεκτονικές πλάκες που διαρκώς μετακινούνται, αυτές οι στήλες,
γνωστές και ως λοφία, παραμένουν στη θέση τους για εκατομμύρια χρόνια.
Σε
ορισμένες περιπτώσεις, τα λοφία διαπερνούν τον υπερκείμενο φλοιό που κινείται
και δημιουργούν έτσι αλυσίδες ηφαιστειακών νησιών όπως το αρχιπέλαγος της
Χαβάης. Μέχρι
σήμερα, επισημαίνουν οι συντάκτες της νέας μελέτης, οι ενδείξεις για την ύπαρξη
αυτών των στηλών παρέμεναν ανεπαρκείς.
Η
νέα έρευνα, η οποία δημοσιεύεται στο περιοδικό Nature, δείχνει τώρα να επιβεβαιώνει τη θεωρία. Οι ερευνητές του
Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϊ ανέλυσαν την πορεία των σεισμικών
κυμάτων από 273 ισχυρούς σεισμούς την τελευταία εικοσαετία. Η ταχύτητα και η
πορεία των κυμάτων αυτών επηρεάζεται από μεταβολές της πυκνότητας, επιτρέποντας
στους ερευνητές να υπολογίσουν τη δομή ολόκληρου του μανδύα.
Supercomputer
simulation of plumes of hot rock rising through the mantle to the surface,
where they generate volcanic eruptions that form island chains. Animation by
Scott French, NERSC & Berkeley Lab; video by Roxanne Makasdjian and Stephen
McNally, UC Berkeley.
Το
υπολογιστικό μοντέλο που προέκυψε δείχνει δεκάδες λοφία καυτού βράχου να
κοχλάζουν κάτω από τον φλοιό. «Μέχρι
σήμερα κανείς δεν είχε δει αυτά τα κιονοειδή αντικείμενα που συνεχίζονται από
τη βάση του μανδύα μέχρι το ανώτερο τμήμα του» υπερηφανεύεται ο Σκοτ
Φρεντς, πρώτος συγγραφέας της δημοσίευσης.
Το
εντυπωσιακό είναι πως όλα τα λοφία δείχνουν να πηγάζουν από δύο θερμές περιοχές
στη βάση του μανδύα, διαμέτρου 5.000 χιλιομέτρων η καθεμία, οι οποίες
βρίσκονται σε αντιδιαμετρικές θέσεις κάτω από την Αφρική και τον Ειρηνικό.
Τρισδιάστατος
χάρτης του γήινου μανδύα που δημιουργήθηκε με προσομοιώσεις και ανάλυση
σεισμικών δεδομένων. The 1,800-mile
thick mantle under the Pacific Ocean contains rising plumes of hot rock that
fan out at the surface to stationary hotspots, where they generate island
chains as Earth’s crust moves due to plate tectonics. Scott French image.
Σε
βάθος 1.000 χιλιομέτρων από την επιφάνεια, τα λοφία έχουν διάμετρο 600 έως
1.000 χιλιόμετρα. Πάνω από αυτό το βάθος αρχίζουν να απλώνονται σαν τα δέλτα
των ποταμών. Σε αυτές της περιοχές του φλοιού υπάρχουν συχνά ηφαίστεια, έστω κι
αν δεν βρίσκονται ακριβώς πάνω από το λοφίο.
Τα
λοφία είναι τουλάχιστον 400 βαθμούς Κελσίου πιο θερμά από τον υπόλοιπο μανδύα
και πιθανότατα έχουν ελαφρώς διαφορετική χημική σύσταση, κάτι που αποτυπώνεται
και στη σύσταση των ηφαιστείων πάνω από τα λοφία.
Τα
λοφία εκτιμάται ότι παραμένουν ενεργά και στάσιμα για πολλά εκατομμύρια χρόνια.
Το εντυπωσιακό όμως είναι ότι οι δύο γιγάντιες θερμές περιοχές από όπου
αναβλύζουν τα λοφία εκτιμάται ότι παραμένουν στη θέση τους, κάτω από την Αφρική
και τον Ειρηνικό, εδώ και 250 εκατομμύρια χρόνια.
Ζωή
και θάνατος στο γιγάντιο Νεφέλωμα της Γαρίδας, το οποίο λειτουργεί ως
γηροκομείο και ως μαιευτήριο. The rich patchwork of gas clouds in this new image
make up part of a huge stellar nursery nicknamed the Prawn Nebula (also known
as Gum 56 and IC 4628). Taken using the MPG/ESO 2.2-metre telescope at the La
Silla Observatory in Chile, this may well be one of the best pictures ever
taken of this object. It shows clumps of hot new-born stars nestled in among
the clouds that make up the nebula. Credit: ESO
Εδώ
και εκατομμύρια χρόνια, το γιγάντιο Νεφέλωμα της Γαρίδας λειτουργεί ταυτόχρονα
ως γηροκομείο και ως μαιευτήριο: τα άστρα που πεθαίνουν δίνουν τροφή για την
επόμενη γενιά αστέρων.
Στην
υπέροχη εικόνα που παρουσίασε το Ευρωπαϊκό Νότιο Αστεροσκοπείο, τα αέρια του
νεφελώματος φωτίζονται από τα άστρα που γεννήθηκαν μέσα του. Βαθιά μέσα στο
νεφέλωμα κρύβονται τρεις ομάδες νεαρών, θερμών άστρων που φωτίζουν στο φάσμα
του υπεριώδους και ιονίζουν τα αέρια κάνοντάς τα να λάμπουν.
Όταν
τα άστρα γεράσουν, θα αποτινάξουν ένα μέρος του υλικού τους. Τα μεγαλύτερα από
αυτά θα εκραγούν σε σουπερνόβα, σκορπίζοντας βίαια τα σωθικά τους μέσα στο
νεφέλωμα.
Το
βίντεο ξεκινά με μια ευρυγώνια άποψη του κέντρου του γαλαξία και τελικά
ζουμάρει στο Νεφέλωμα της Γαρίδας. This video sequence starts with a view
of the rich central parts of the Milky Way and then closes in on a spectacular
region of star formation known as the Prawn Nebula (also known as Gum 56 and IC
4628) in the constellation of Scorpius (The Scorpion). The final close up view
is a very sharp image taken using the MPG/ESO 2.2-metre telescope at ESO’s La
Silla Observatory in Chile. Credit: ESO/Nick Risinger (skysurvey.org). Music:
Johan B Monell
Ένα
μέρος αυτού του αστρικού υλικού είναι βαριά στοιχεία που δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν
ως πυρηνικά καύσιμα από άλλα άστρα. Τα ετοιμοθάνατα άστρα απελευθερώνουν όμως
και το αέριο υδρογόνο που δεν κατάφεραν να χρησιμοποιήσουν -υδρογόνο που τελικά
θα συμπυκνωθεί και θα σχηματίσει νέα άστρα.
This chart shows
the prominent constellation of Scorpius (The Scorpion). Most of the stars that
can be seen in a dark sky with the unaided eye are marked. The location of the
star formation region called the Prawn Nebula (IC 4628) is indicated with a red
circle. This cloud appears large but is very faint and cannot be seen visually
with a small telescope. Credit:ESO,
IAU and Sky and Telescope
Το
Nεφέλωμα της Γαρίδας,
γνωστό επίσημα ως Gum
56, βρίσκεται κοντά στο κέντρο του Γαλαξία. Είναι αρκετά μεγάλο, με διάμετρο
γύρω στα 250 έτη φωτός, και απέχει από τη γη 6.000 έτη φωτός.
South of Antares,
in the tail of the nebula-rich constellation Scorpius, lies emission nebula IC
4628. Nearby hot, massive stars, millions of years young, radiate the nebula
with invisible ultraviolet light, stripping electrons from atoms. The electrons
eventually recombine with the atoms to produce the visible nebular glow,
dominated by the red emission of hydrogen. At an estimated distance of 6,000
light-years, the region shown is about 250 light-years across, spanning an area
equivalent to four full moons on the sky. The nebula is also cataloged as Gum
56 for Australian astronomer Colin Stanley Gum, but seafood-loving astronomers
might know this cosmic cloud as The Prawn Nebula. Credit: ESO; Acknowledgement:
Martin Pugh
Αν
θέλετε να το θαυμάσετε, στρέψτε το τηλεσκόπιο στον αστερισμό του Σκορπιού, και
θα το δείτε να καταλαμβάνει έκταση τέσσερις φορές μεγαλύτερη από ό,τι το
φαινόμενο μέγεθος της Σελήνης. Πηγή:in.gr