Το «αλογόπτηνο» της Αρκτικής. Giant flightless bird wandered the Arctic 50 million years ago

Πρόκειται για γιγαντιαίο πτηνό της οικογένειας Gastornis με μήκος άνω των δύο μέτρων, μεγάλο λαιμό και τεράστιο κεφάλι παρόμοιο με αλόγου. A new study involving CU-Boulder and the Chinese Academy of Sciences has confirmed that a flightless bird weighing several hundred pounds roamed Ellesmere Island in the high Arctic about 50 million years ago. Credit: Illustration by Marlin Peterson

Οι παλαιοντολόγοι έχουν διαπιστώσει ότι αμέσως μετά την  εξαφάνιση των δεινοσαύρων που συνέβη πριν από περίπου 66 εκ. έτη έκανε την εμφάνιση της μια οικογένεια μεγάλων πτηνών που δεν είχαν την ικανότητα να πετάξουν. Η οικογένεια αυτή ονομάστηκε Gastornis και έχουν εντοπιστεί διάφορα είδη αυτών των πτηνών.

The Ellesmere Island avian fossils. Fossils attributable to the extinct waterfowl clade Presbyornithidae and the large flightless Gastornithidae from the early Eocene (~52–53 Ma) of Ellesmere Island, in northernmost Canada are the oldest Cenozoic avian fossils from the Arctic. Except for its slightly larger size, the Arctic presbyornithid humerus is not distinguishable from fossils of Presbyornis pervetus from the western United States, and the Gastornis phalanx is within the known size range of mid-latitude individuals. The occurrence of Presbyornis above the Arctic Circle in the Eocene could be the result of annual migration like that of its living duck and geese relatives, or it may have been a year-round resident similar to some Eocene mammals on Ellesmere and some extant species of sea ducks. Gastornis, along with some of the mammalian and reptilian members of the Eocene Arctic fauna, likely over-wintered in the Arctic. Despite the milder (above freezing) Eocene climate on Ellesmere Island, prolonged periods of darkness occurred during the winter. Presence of these extinct birds at both mid and high latitudes on the northern continents provides evidence that future increases in climatic warming (closer to Eocene levels) could lead to the establishment of new migratory or resident populations within the Arctic Circle.

Πρόκειται για μεγάλα πτηνά με συνολικό μήκος άνω των δύο μέτρων και κύριο χαρακτηριστικό τους τον μεγάλο λαιμό που κατέληγε σε ένα τεράστιο κεφάλι με μέγεθος παρόμοιο με εκείνο των αλόγων! Ομάδα ερευνητών εντόπισε ένα ακόμη είδος της οικογένειας Gastornis στο νησί Ellesmere που βρίσκεται στον Αρκτικό Κύκλο. Είναι η βορειότερη περιοχή του πλανήτη που εντοπίζεται η παρουσία αυτού του πτηνού γεγονός που δημιουργεί νέα δεδομένα τόσο για την μελέτη της οικογένειας Gastornis όσο και γενικότερα για την πανίδα εκείνης της εποχής στον πλανήτη. 

Most people imagine dinosaurs lurking in warm locales with swamps and jungles, dining on vegetation and each other. But "Arctic Dinosaurs" reveals that many species also thrived in the harsh environments of the north and south polar regions.

Την ανακάλυψη έκανε διεθνής ερευνητική ομάδα η οποία κατά την διάρκεια των ερευνών εντόπισε στο νησί και τα απολιθώματα ενός άγνωστου μέχρι σήμερα είδους πτηνού που το ονόμασαν Presbyornis. Όπως αναφέρουν οι ερευνητές στο άρθρο του στην επιθεώρηση «Nature», το Presbyornis είχε ομοιότητες με πάπιες, χήνες και κύκνους αλλά μακριά λεπτά πόδια παρόμοια με αυτά των Φλαμίνγκο. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι το νησί Ellesmere αποδεικνύεται πραγματικός παλαιοντολογικός θησαυρός αφού έχει διαπιστωθεί ότι ζούσαν εκεί πολλά και εντυπωσιακά ζώα. Η πιο εντυπωσιασιακή ανακάλυψη στο νησί είναι ένα είδος γιγάντιας καμήλας που ζούσε εκεί πριν από 3.5 εκ. έτη.

Πηγή: http://www.nature.com/articles/srep20912

Η πίστη σε θεούς τιμωρούς «έδεσε» τις πρώτες κοινωνίες. Fear of Vengeful Gods Helped Societies Expand

Οι παντοδύναμοι θεοί-τιμωροί φαίνεται ότι ήταν η... κόλλα που ένωσε τις πρώτες ανθρώπινες κοινωνίες. Researchers claim the people's belief in all-seeing punitive gods may have caused the dramatic expansion of societies. A fresco by Frederico Zuccaro showing demons persecuting the damned is pictured above.

Οι ανθρώπινες κοινωνίες από τα πολύ παλιά χρόνια γίνονταν πιο συνεκτικές και οι άνθρωποι συνεργάζονταν περισσότερο μεταξύ τους, αντί να μάχονται ο ένας τον άλλο, όταν επικρατούσε η πίστη σε έναν θεό, που είναι παντογνώστης, παντοδύναμος και τιμωρεί τους αμαρτωλούς. Αυτό είναι το συμπέρασμα μίας νέας διεθνούς επιστημονικής έρευνας, με ελληνική συμμετοχή.

Η μελέτη

Researchers interviewed 591 people from eight diverse communities around the world - including Brazil, Mauritius, Siberia, Tanzania and islands in the South Pacific Ocean (shown) – who reported following world religions such as Christianity, Hinduism and Buddhism as well as local traditions including ancestor worship.

Ανθρωπολόγοι και ψυχολόγοι, με επικεφαλής τον Μπένζαμιν Πουρζίκι του Κέντρου Ανθρώπινης Εξέλιξης του καναδικού Πανεπιστημίου  της Βρετανικής Κολομβίας, μελέτησαν επιτόπια μέσω συνεντεύξεων και πειραμάτων (π.χ. οικονομικών παιγνιδιών) κοινότητες σε πολύ διαφορετικά μέρη (Βραζιλία, Σιβηρία, Τανζανία, Φίτζι κ.α.) και με πολύ διαφορετικές θρησκείες (χριστιανισμό, βουδισμό, ινδουισμό, ανιμισμό κ.α.).

The sense of being watched by a powerful god may have driven cooperation within societies (Andrew Holt/Getty Images).

Στη μελέτη -που επιβεβαίωσε τη λεγόμενη «υπόθεση των Μεγάλων Θεών»- συμμετείχε ο ελληνικής καταγωγής Δημήτρης Ξυγαλατάς, επίκουρος καθηγητής του Τμήματος Ανθρωπολογίας και διευθυντής του Εργαστηρίου Πειραματικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου του Κονέκτικατ (ΗΠΑ), καθώς και αναπληρωτής καθηγητής του Πανεπιστημίου του Ώρχους (Δανία).

The team devised games - designed to subtly reveal preferences - in which players were given the choice of putting money in cups assigned to themselves or their immediate community, or in another cup intended for someone who was a stranger but who shared the same religious beliefs as that player (shown above).

Η έρευνα έδειξε ότι, ανεξαρτήτως γεωγραφίας και θρησκείας, όσοι πιστεύουν σε ηθικούς και τιμωρητικούς θεούς, είναι πιθανότερο να συμπεριφέρονται καλύτερα και δικαιότερα απέναντι σε άγνωστους ανθρώπους, πολύ περισσότερο εάν αυτοί μοιράζονται τις ίδιες πεποιθήσεις για τους θεούς και τις θρησκευτικές τελετουργίες. Μεταξύ άλλων, τα πειράματα έδειξαν ότι οι άνθρωποι είναι πολύ πιο πρόθυμοι να δώσουν χρήματα σε ξένους, εάν οι τελευταίοι έχουν την ίδια θρησκεία.

Η πίστη

The Goddess Kali (illustrated) has a long tradition in Hinduism, she can be presented as dark and violent.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, η πίστη σε έναν θεό που βλέπει (ακόμη και μέσα στο μυαλό των ανθρώπων) και τιμωρεί την αδικία, ευνόησε την εξέλιξη της ανθρώπινης συνεργασίας και περιόρισε την αντικοινωνική συμπεριφορά, ενισχύοντας, αντίθετα, την κοινωνική συνοχή και τη γενναιοδωρία.

The study said: 'People may trust in, co-operate with and interact fairly within wider social circles, partly because they believe that knowing gods will punish them if they do not.' This chart shows the amount of omniscience attributed to gods worshipped in different parts of the world.

«Οι θρησκευτικές πεποιθήσεις φαίνεται πως υπήρξαν ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες στην ανάπτυξη και σταθεροποίηση των άκρως πολύπλοκων κοινωνικών θεσμών, όπως το κράτος» ανέφερε ο κ. Πουρζίκι. Αυτό το μήνυμα ισχύει ακόμη και σήμερα, σύμφωνα με τους ανθρωπολόγους. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature».

Βρέθηκε ένα κοσμικό τέρας! The sleeping giant

Μαύρη τρύπα στο κέντρο γαλαξία έχει μάζα 21 δισ. φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου. Στην φωτογραφία εικονίζεται μέρος του Σμήνους της Κόμης. Ο πιο λαμπρός από τους εικονιζόμενους γαλαξίες είναι αυτός στον οποίο εντοπίστηκε η γιγάντια μαύρη τρύπα. This image shows the elliptical galaxy NGC 4889 in front of hundreds of background galaxies, and deeply embedded within the Coma galaxy cluster. Well-hidden from human eyes, there is a gigantic supermassive black hole at the center of the galaxy. Credit: NASA & ESA

Ομάδα αστρονόμων χρησιμοποιώντας τα τηλεσκόπια Keck II και Gemini έκανε μια ανακάλυψη από αυτές που δεν είναι εύκολο να εύκολο να βρεις κάποιο επίθετο ή χαρακτηρισμό για αυτή. Οι ερευνητές εντόπισαν στο κέντρο ενός γαλαξία μια μελανή οπή η μάζα της οποίας είναι 21 δισ. φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου και η διάμετρος του ορίζοντα των γεγονότων είναι 130 δισ. χλμ!

This video zooms in from a view of the night sky, through the constellation of Coma Berenices, to end on the NASA/ESA Hubble Space Telescope observations of the elliptical galaxy NGC 4889. Credit: Akira Fujii/David Malin Images, DSS, ESA/Hubble. Music: Johan B. Monell

Θυμίζουμε ότι η μελανή οπή στο κέντρο του γαλαξία μας έχει μάζα περίπου 4 εκ. φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου οπότε γίνεται εύκολα αντιληπτό το ασύλληπτο πραγματικά μέγεθος αυτής της νέας μελανής οπής που εντόπισαν οι επιστήμονες.

The placid appearance of NGC 4889 can fool the unsuspecting observer. But the elliptical galaxy, seen in a new image from the NASA/ESA Hubble Space Telescope, harbors a dark secret. At its heart lurks one of the most massive black holes ever discovered. This image shows a ground-based wide-field view of the region around NGC 4889 from the Digitized Sky Survey 2. Credit: NASA, ESA, Digitized Sky Survey 2. Acknowledgement: Davide De Martin

Η κολοσσιαία μαύρη τρύπα βρίσκεται στον ελλειπτικό γαλαξία NGC 4889 σε απόσταση 300 εκ. ετών φωτός από εμάς. Ο γαλαξίας ανήκει στο γαλαξιακό σμήνος της Κόμης το οποίο βρίσκεται στον αστερισμό της Κόμης της Βερενίκης.

This video pans across new NASA/ESA Hubble Space Telescope observations of the galaxy NGC 4889. Most of the galaxies visible here are background galaxies, and only the brighter ones are — like NGC 4889 — part of the Coma Cluster. Credit: ESA/Hubble. Music: Johan B. Monell

Το σμήνος της Κόμης είναι ένα από τα μεγαλύτερα, πιο πυκνά και πιο ενδιαφέροντα γαλαξιακά σμήνη που υπάρχουν στο Σύμπαν. Μέχρι στιγμής έχουν εντοπιστεί σε αυτό περισσότεροι από χίλιοι γαλαξίες, οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι μεγάλοι ελλειπτικοί και φακοειδείς γαλαξίες. Κυρίαρχοι του σμήνους είναι δύο γιγάντιοι ελλειπτικοί γαλαξίες που βρίσκονται στο κέντρο του.

Ο καναπές συρρικνώνει τον εγκέφαλο! Being a couch potato shrinks the brain

Édouard Vuillard, Madame Hessel au Sofa, Madame Hessel on the Sofa, 1900. H καθιστική ζωή στη μέση ηλικία έχει πιθανώς αρνητική επίπτωση στην εγκεφαλική δομή και λειτουργία. Failing to exercise may shrink your brain, scientists have found. People with poor levels of physical fitness in their 30s and 40s were likely to have smaller brains two decades later.

Οι άνθρωποι που διάγουν καθιστική ζωή στη μέση ηλικία και δεν ασκούνται, έχουν αυξημένη πιθανότητα να διαθέτουν μικρότερο εγκέφαλο μετά από 20 χρόνια, στην τρίτη ηλικία, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα. Η μελέτη συσχετίζει την κακή σωματική «φόρμα» ενός μεσήλικα με τον μειωμένο όγκο του εγκεφάλου του ως ηλικιωμένου, άρα με την πρόωρη εγκεφαλική-νοητική γήρανσή του.

Η μελέτη

Brain shrinkage is a major factor in early cognitive decline, dementia and even premature death, experts warn.

Ερευνητές, με επικεφαλής τη Νικόλ Σπαρτάνο της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Βοστώνης μελέτησαν στοιχεία για 1.583 ανθρώπους με μέση ηλικία 40 ετών, που δεν είχαν άνοια ή καρδιοπάθεια. Οι συμμετέχοντες έκαναν τεστ κόπωσης και αντοχής σε «διάδρομο», καθώς και έλεγχο του εγκεφάλου τους με την μέθοδο της μαγνητικής νευροαπεικόνισης. Όσο χειρότερη ήταν η επίδοση των ατόμων στο «διάδρομο», τόσο μικρότερος ήταν ο όγκος του εγκεφάλου τους μετά από δύο δεκαετίες.

Οι άνθρωποι που ανέβαζαν πιο γρήγορα καρδιακούς παλμούς και αρτηριακή πίεση κατά την άσκηση, ήταν πιθανότερο να έχουν μικρότερο εγκέφαλο ως ηλικιωμένοι. Όσοι δεν ασκούνται σωματικά στη μέση ηλικία, είναι αυτοί που συνήθως εμφανίζουν γρήγορη υπέρταση και ταχυπαλμία, ακόμη και με σχετικά ήπια άσκηση.

Η Σπαρτάνο επεσήμανε πάντως πως η μελέτη διαπίστωσε μεν μια σαφή συσχέτιση ανάμεσα στη «φόρμα» κάποιου ως μεσήλικα και στο μέγεθος του εγκεφάλου του μετά από χρόνια, χωρίς όμως να αποδεικνύει πως υπάρχει σχέση αιτίου-αιτιατού ανάμεσά τους. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Neurology».

To CERN μαγειρεύει την «αρχέγονη σούπα» του Σύμπαντος. The universe's primordial soup flowing at CERN

Νέο πείραμα έδειξε ότι το πλάσμα κουάρκ-γλουονίων συμπεριφέρεται περισότερο σαν υγρό παρά σαν αέριο. A few billionths of a second after the Big Bang, the universe was made up of a kind of extremely hot and dense primordial soup. Now, researchers have recreated that soup in miniature format at the Large Hadron Collider (pictured) at Cern in Geneva, Switzerland.

Μερικά δισεκατομμυριοστά του δευτερολέπτου μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, η ύλη όπως την γνωρίζουμε δεν είχε σχηματιστεί ακόμα -ολόκληρο το Σύμπαν ήταν μια καυτή «αρχέγονη σούπα», την οποία κατάφεραν να μετρήσουν σε νέα επίπεδα ακρίβειας ερευνητές του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) στο ευρωπαϊκό εργαστήριο CERN.

Η παράξενη αυτή μορφή της ύλης μπορεί να υπάρξει μόνο σε ακραίες συνθήκες και αποτελείται από θεμελιώδη σωματίδια, κυρίως κουάρκ και γλουόνια, γι΄αυτό και ονομάζεται επίσημα «πλάσμα κουαρκ-γλουονίων»

Τα κουάρκ είναι τα σωματίδια από τα οποία αποτελούνται τα πρωτόνια και τα νετρόνια, ενώ τα γλουόνια είναι οι φορείς της ισχυρής πυρηνικής δύναμης που συνδέει τα κουάρκ μεταξύ τους. Το πλάσμα κουάρκ-γλουονίων σχηματίζεται όταν τα πρωτόνια και τα νετρόνια «λιώνουν» σε συνθήκες ακραίας θερμοκρασίας ή πίεσης.

Το πλάσμα κουαρκ-γλουονίων αναδημιουργήθηκε για πρώτη φορά στο εργαστήριο το 2000 και πιο πρόσφατα στον LHC. Το 2012, μάλιστα, η «αρχέγονη σούπα» του CERN ξεπέρασε κάθε ρεκόρ θερμοκρασίας, πάνω από 5 τρισεκατομμύρια βαθμούς Κελσίου.

Στο νέο πείραμα, οι ερευνητές του CERN ανάγκασαν άτομα μολύβδου να συγκρουστούν μετωπικά στην υπόγεια κυκλική σήραγγα του επιταχυντή, ακριβώς κάτω από τα σύνορα Ελβετίας-Γαλλίας. Οι συγκρούσεις πραγματοποιήθηκαν με ενέργεια 5,02 ΤeV (τρισεκατομμύρια ηλεκτρονιοβόλτ), το μέγιστο επίπεδο ισχύος που επιτρέπει ο LHC, και εξετάστηκαν με τον ανιχνευτή ALICE του συστήματος.

You Zhou, who is a postdoctoral researcher in the ALICE research group at the Niels Bohr Institute, has, together with a small, fast-working team of international collaboration partners, led the analysis of the new data and measured how the quark-gluon plasma flows and fluctuates. It has been an impressively quick analysis of a very complex phenomenon and they have achieved a remarkable result.

«Η ανάλυση των συγκρούσεων μας επιτρέπει για πρώτη φορά να μετρήσουμε τα ακριβή χαρακτηριστικά του πλάσματος κουάρκ-γλουονίων στη μέγιστη ενέργεια και να προσδιορίσουμε το πώς ρέει» εξηγεί ο Γιου Τσου, μεταδιδακτορικός ερευνητής του Ινστιτούτου «Νιλς Μπορ» στη Δανία και μέλος της ομάδας του ALICE.

Τα νέα ευρήματα

Researchers have recreated the universe's primordial soup in miniature format by colliding lead atoms with extremely high energy in the 27 km long particle accelerator. The primordial soup is a so-called quark-gluon plasma and researchers have measured its liquid properties with great accuracy at the LHC's top energy. The figure shows how a small, elongated drop of quark-gluon plasma is formed when two atomic nuclei hit each other a bit off center. The angular distribution of the emitted particles makes it possible to determine the properties of the quark-gluon plasma, including the viscosity. Credit: State University of New York

Η μελέτη εστιάστηκε στις συλλογικές ιδιότητες του πλάσματος και επιβεβαίωσε ότι, ακόμα και σε αυτά τα ακραία επίπεδα ενέργειας, η αρχέγονη σούπα συμπεριφέρεται περισσότερο σαν υγρό παρά σαν αέριο. Για πρώτη φορά οι ερευνητές κατάφεραν μάλιστα να μετρήσουν το ιξώδες αυτού του εξωτικού υγρού, δηλαδή να μετρήσουν το πόσο παχύρρευστο είναι.

Το πείραμα, εξηγεί η ερευνητική ομάδα, βασίστηκε στο γεγονός ότι, όταν δύο σφαιρικά άτομα μολύβδου συγκρουστούν όχι εντελώς μετωπικά αλλά ελαφρώς εκτός κέντρου, το πλάσμα που παράγεται δεν έχει σφαιρικό αλλά μακρόστενο σχήμα σαν μπάλα του ράγκμπι.

Αυτό σημαίνει ότι η διαφορά πίεσης ανάμεσα στο κέντρο του πλάσματος και την επιφάνειά του αλλάζει ανάλογα με τη γωνία υπό την οποία κοιτάει κανείς το πλάσμα. Οι διαφορές αυτές επέτρεψαν στους ερευνητές να εξετάσουν τη διόγκωση και τη ροή του πλάσματος, έστω και στιγμιαία.

«Είναι αξιοσημείωτο ότι μπορέσαμε να συλλέξουμε τόσο ακριβείς μετρήσεις σε μια σταγόνα "αρχέγονου Σύμπαντος" που έχει ακτίνα περίπου ένα εκατομμυριοστό του δισεκατομμυριοστού του μέτρου» σχολιάζει ο καθηγητής Γενς Γιέργκεν Γκορντχόγιε, επικεφαλής της ομάδας του ALICE στο Ινστιτούτο «Νιλς Μπορ».

«Τα αποτελέσματα βρίσκονται σε απόλυτη συμφωνία με τους νόμους της υδροδυναμικής, δηλαδή της θεωρίας των ρεόντων υγρών, και δείχνει ότι το πλάσμα κουάρκ-γλουονίων συμπεριφέρεται σαν υγρό. Είναι όμως ένα πολύ ειδικό υγρό, το οποίο δεν αποτελείται από μόρια όπως το νερό, αλλά από τα θεμελιώδη σωματίδια κουάρκ και γλουόνια» εξηγεί.

Και προσθέτει ότι η ομάδα του είναι τώρα έτοιμη να μελετήσει αυτήν την κατάσταση της ύλης σε νέα επίπεδα ακρίβειας και να κοιτάξει έτσι ακόμα πιο πίσω στο χρόνο.

Τα άλογα αναγνωρίζουν τα ανθρώπινα συναισθήματα. Horses can recognise human emotion, new study shows

Diego Vélasquez, Le Prince Baltasar Carlos à Cheval, 1635. Τα άλογα καταλαβαίνουν όπως φαίνεται τα βασικά ανθρώπινα συναισθήματα και πιθανώς ανταποκρίνονται αναλόγως. Psychologists have shown for the first time that horses are able to distinguish between positive and negative human facial expressions.

Τα άλογα είναι σε θέση να διακρίνουν ανάμεσα σε χαρούμενα και θυμωμένα πρόσωπα ανθρώπων, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα, που για πρώτη φορά επιβεβαιώνει ότι τα εν λόγω ζώα αναγνωρίζουν τα ανθρώπινα συναισθήματα, τουλάχιστον κάποια από αυτά.

Τα τεστ

Horses and humans can both raise the skin above their eyes, as seen in this video.

Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Σάσεξ πραγματοποίησαν τεστ σε 28 άλογα ιπποδρομιών. Οι επιστήμονες έδειξαν στα ζώα μεγάλες φωτογραφίες άγνωστων ανδρικών προσώπων και επιβεβαίωσαν ότι τα άλογα αντιδρούσαν, θετικά ή αρνητικά, ανάλογα με τα συναισθήματα των ανθρώπων. Όταν το άλογο αντιδρά αρνητικά, τότε κοιτάζει κάτι κυρίως με το αριστερό μάτι του, το οποίο αντιστοιχεί στο δεξί ημισφαίριο του εγκεφάλου του, που επεξεργάζεται τα αρνητικά ερεθίσματα. Ανάλογη αριστερόστροφη αντίδραση έχουν και άλλα θηλαστικά, όταν κάτι δεν τους αρέσει ή τους φοβίζει.

Εκτός από τις φωτογραφίες, οι επιστήμονες επιβεβαίωσαν τις αντιδράσεις των αλόγων, καταγράφοντας τους παλμούς της καρδιάς τους, οι οποίοι αυξάνονταν σημαντικά στη θέα θυμωμένων ανθρώπινων προσώπων, μία ένδειξη αυξημένου στρες. Οι επιστήμονες επεσήμαναν ότι τα άλογα αντιδρούν πιο έντονα στα αρνητικά παρά στα θετικά ερεθίσματα, πράγμα αναμενόμενο, καθώς ανέκαθεν έπρεπε να αναγνωρίζουν τις απειλές στο περιβάλλον τους.

Παρόμοια ευρήματα έχουν βρεθεί σε πρόσφατη μελέτη σε σκύλους. Οι βιολόγοι πιστεύουν ότι τα άλογα και οι σκύλοι μάλλον είχαν μια έμφυτη ικανότητα αναγνώρισης συναισθημάτων άλλων ζώων του είδους τους, την οποία επέκτειναν στους ανθρώπους για λόγους προσαρμογής, όταν εξημερώθηκαν από αυτούς. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Biology Letters».

Βρέθηκαν εκατοντάδες κρυμμένοι γειτονικοί γαλαξίες. Scientists discover hidden galaxies behind the Milky Way

Η ανακάλυψη θα λύσει ένα μεγάλο κοσμικό γρίφο για τις βαρυτικές αλληλεπιδράσεις στο Σύμπαν. Καλλιτεχνική απεικόνιση των εκατοντάδων άγνωστων μέχρι σήμερα γαλαξιών. Almost 900 hidden nearby galaxies have been studied by an international team of astronomers, shedding new light on the Great Attractor — a diffuse concentration of mass 250 million light-years away, that’s pulling our Milky Way Galaxy, and thousands of other galaxies towards it. n artist’s impression of the galaxies found in the ‘Zone of Avoidance.’ Image credit: ICRAR.

Διεθνής ομάδας αστρονόμων ανακάλυψε εκατοντάδες γειτονικούς μας γαλαξίες που παρέμεναν όμως μέχρι σήμερα κρυμμένοι. Η ανακάλυψη αυτή αναμένεται να δώσει λύση σε ένα μεγάλο κοσμικό γρίφο που προκαλεί πονοκέφαλο στους επιστήμονες εδώ και δεκαετίες.

Το βαρυτικό μυστήριο

There's a strange place in the sky where everything is attracted. And unfortunately, it's on the other side of the Milky Way, so we can't see it. What could be doing all this attracting?

Το 1990, οι αμερικανοί αστρονόμοι Άλαν Ντρέσλερ και Σάντρα Φέμπερ υποστήριξαν ότι ο Γαλαξίας μαζί με τους γειτονικούς του ρέουν προς αυτή την κατεύθυνση σαν ένας ουράνιος ποταμός που έλκεται από το βαρυτικό πεδίο μιας μεγάλης συγκέντρωσης μάζας, που ονομάστηκε «Μεγάλος Ελκυστής». Υπολογίζεται ότι η μάζα του Μεγάλου Ελκυστη είναι ίση με εκείνη με εκείνη 5x1016 άστρων σαν τον Ήλιο. Ο Μεγάλος Ελκυστής απέχει 150-250 εκ. έτη φωτός από εμάς και το μεγαλύτερο μέρος του είναι καλυμμένο από τη σκόνη του δικού μας γαλαξία. Ο Μεγάλος Ελκυστής φαίνεται να έλκει προς το μέρος του τον γαλαξία μας, μαζί με χιλιάδες άλλους γαλαξίες, με μια πανίσχυρη ελκτική δύναμη. Το φαινόμενο προσπαθούν ανεπιτυχώς μέχρι σήμερα να εξηγήσουν οι επιστήμονες

Η ανακάλυψη

An animation showing the location of the galaxies discovered in the 'Zone of Avoidance'. Until now this region of space has remained hidden from view because of the gas and dust of the Milky Way which blocks light at optical wavelengths from reaching telescopes on Earth. By using CSIRO's Parkes radio telescope to detect radio waves that can travel through our galaxy's gas and dust, hundreds of new galaxies have been found in the region of space known to astronomers as the 'Zone of Avoidance'. This animation has been created using the actual positional data of the new galaxies and randomly populating the region with galaxies of different sizes, types and colours.

Ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον καθηγητή Λίστερ Στέϊβλι-Σμιθ του Πανεπιστημίου της Δυτικής Αυστραλίας και του Διεθνούς Κέντρου Έρευνας στη Ραδιο-Αστρονομία (ICRAR) κατάφεραν να εντοπίσουν στην επίμαχη περιοχή 883 γαλαξίες, από τους οποίους το ένα τρίτο ήταν άγνωστοι μέχρι σήμερα. Η ανακάλυψη έγινε με τη χρήση του μεγάλου ραδιοτηλεσκοπίου Παρκς διαμέτρου 64 μέτρων που είναι εγκατεστημένο στην Αυστραλία

Αν και απέχουν 250 εκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη - σχετικά μικρή απόσταση για τα αστρονομικά δεδομένα- οι εν λόγω γαλαξίες ήταν μέχρι σήμερα αόρατοι εξαιτίας του δικού μας γαλαξία, που εμποδίζει τις αστρονομικές παρατηρήσεις, παρεμβάλλοντας πυκνά στρώματα άστρων και διαστρικής σκόνης. «Ο γαλαξίας μας είναι πολύ όμορφος φυσικά, αλλά μπλοκάρει τελείως τη θέα των πιο μακρινών γαλαξιών πίσω του» ανέφερε ο Σμιθ.

Η έλξη    

Η ανακάλυψη μπορεί επίσης να ρίξει στο φως στο μυστήριο του Μεγάλου Ελκυστή. «Στην πραγματικότητα δεν καταλαβαίνουμε τι προκαλεί αυτή τη βαρυτική έλξη πάνω στον γαλαξία μας ή από πού προέρχεται. Αυτό που ξέρουμε, είναι ότι ο γαλαξίας μας κινείται προς μια περιοχή με ταχύτητα πάνω από δύο εκατομμύρια χιλιόμετρα την ώρα», δήλωσε ο Στέιβλι-Σμιθ.

Οι ερευνητές επεσήμαναν ότι, αφού κάθε γαλαξίας περιέχει περίπου 100 δισεκατομμύρια άστρα, η ανακάλυψη εκατοντάδων νέων γαλαξιών πίσω από τον δικό μας αποκαλύπτει μια τεράστια μάζα άγνωστη έως τώρα. Τα νέα δεδομένα μπορεί να επιτρέψουν στους ειδικούς να βρουν απαντήσεις σε αυτή την κοσμική σπαζοκεφαλιά. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Astronomical Journal».