Την Παρασκευή κορυφώνεται η βροχή των Λυρίδων. Everything you need to know: Lyrid meteor shower

Η πρώτη ανοιξιάτική βροχή από «πεφταστέρια» έκανε την εμφάνιση της. Lyrids and others via NASA/MSFC/D. Moser

Οι Λυρίδες, η πρώτη βροχή από «πεφταστέρια» της άνοιξης, έκαναν ήδη την εμφάνισή τους στον ουρανό του βόρειου ημισφαιρίου, όπου ανήκει και η Ελλάδα. Οι πτώσεις των συγκεκριμένων διαττόντων αστέρων θα αποκορυφωθούν το βράδυ της Παρασκευής 22 Απριλίου και τα χαράματα του Σαββάτου 23 Απριλίου, ενώ θα είναι ορατές έως τις 25 του μηνός, εφόσον ο καιρός επιτρέψει τις νυχτερινές παρατηρήσεις. Δυστυχώς όμως, επειδή την ακριβώς προηγούμενη μέρα, την Πέμπτη, θα υπάρξει πανσέληνος, ο ουρανός δεν θα είναι αρκετά σκοτεινός και κατάλληλος για παρατήρηση.

Το φαινόμενο

A fireball meteor falling earthward, courtesy of NASA/George Varros

Στο αποκορύφωμα του φαινομένου εκτιμάται ότι εισέρχονται στη γήινη ατμόσφαιρα και πυρακτώνονται έως 20 μετέωρα ανά ώρα με ταχύτητα έως 50 χιλιομέτρων. Οι Λυρίδες μερικές φορές μάλιστα δημιουργούν φωτεινά πεφταστέρια με μακριές ουρές, οι οποίες παραμένουν ορατές στον ουρανό επί αρκετά δευτερόλεπτα. Κάποιες χρονιές, τα «πεφταστέρια» τους έφθασαν ακόμη και τα 100 ανά ώρα.

The radiant point of the Lyrid meteor shower is near the bright star Vega in the constellation Lyra the Harp.

Η συγκεκριμένη βροχή διαττόντων, που καταγράφηκε για πρώτη φορά το 687 π.Χ. από τους Κινέζους,  φαινομενικά προέρχεται από τον αστερισμό της Λύρας, από όπου πήρε το όνομά της, και ιδίως από τον αστέρα Βέγα (Άλφα Λύρας), ο οποίος είναι το πιο λαμπρό άστρο του συγκεκριμένου αστερισμού και το δεύτερο φωτεινότερο άστρο του νυχτερινού ουρανού του βορείου ημισφαιρίου.

Η πηγή

Simon Waldram in the Canary Islands caught this Lyrid meteor on the night of April 20-21, 2014.

Η πραγματική όμως πηγή προέλευσης είναι ο κομήτης C/1861 G1 «Θάτσερ», τον οποίο ανακάλυψε το 1861 ο αμερικανός Α.Θάτσερ. Ο κομήτης αυτός αφήνει στο πέρασμά του μια μακριά ουρά σκόνης και σωματιδίων, η οποία διασταυρώνεται κάθε χρόνο με την τροχιά του πλανήτη μας. Ο κομήτης θα ξαναπεράσει πολύ κοντά από τη Γη το 2276, καθώς η τροχιά του γύρω από τον Ήλιο διαρκεί περίπου 415 χρόνια. Τα απομεινάρια από την ουρά του κομήτη, μετά το τελευταίο κοντινό πέρασμά του κατά τον 19ο αιώνα, αιωρούνται ακόμα στο διάστημα και συνεχίζουν να προκαλούν τη «βροχή» των Λυρίδων κάθε χρόνο.

Πηγή: http://earthsky.org/astronomy-essentials/everything-you-need-to-know-lyrid-meteor-shower

Εκπληκτικό βίντεο της NASA με το Βόρειο Σέλας. Nasa captures incredible Aurora Borealis from the ISS

Δημιουργήθηκε σε ανάλυση Ultra High Definition, ποιότητα των σύγχρονων κινηματογραφικών ταινιών. With 16 sunrises and sunsets every day, ISS crew members are often treated to the sight of dazzling auroras dancing across our planet. Now, Nasa has released a ultra-high definition 4k timelapse of the Auroras Borealis and Australis as seen from 250 miles above Earth.

Την τελευταία λέξη της τεχνολογίας όσον αφορά την ποιότητα της εικόνας χρησιμοποίησε η NASA για να δημιουργήσει μια σειρά από νέα βίντεο.

'Harmonic produced this show exclusively for Nasa TV UHD, using time-lapses shot from the International Space Station, showing both the Aurora Borealis and Aurora Australis,' Nasa wrote. '[These] occur when electrically charged electrons and protons in the Earth's magnetic field collide with neutral atoms in the upper atmosphere'.

Το πρώτο από αυτά δείχνει το Βόρειο Σέλας όπως το έχουν καταγράψει οι κάμερες του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού.

There are two types of Aurora - Aurora Borealis, which means 'dawn of the north', and Aurora Australis, 'dawn of the south.' In this image, part of the ISS can be seen against the stunning backdrop of an aurora.

Τα βίντεο είναι τεχνολογίας Ultra High Definition η οποία προσφέρει μέγιστη καθαρότητα εικόνας, ακόμη περισσότερες λεπτομέρειες, μεγαλύτερη γκάμα χρωμάτων, πιο έντονο δυναμικό contrast και ομαλότερα frame rates.

 Δείτε το εντυπωσιακό βίντεο UHD της NASA.

Ουσιαστικά το «Ultra High Definition» είναι μία παραλλαγή του 4Κ κινηματογραφικού στάνταρ, της ποιότητας εικόνας δηλαδή που προσφέρεται στο σύγχρονο σινεμά.

Στ.Χόκινγκ: «Δεν είναι αιώνιες φυλακές οι μαύρες τρύπες». Stephen W. Hawking, "Quantum Black Holes"

Ο διάσημος αστροφυσικός παρουσίασε νέα δεδομένα για τις μυστηριώδεις μελανές οπές. At packed Sanders Theatre, theoretical physicist and cosmologist tackles the contradictory qualities of black holes. This annotated image labels several features in the simulation, including the event horizon of the black hole. Credit: NASA's Goddard Space Flight Center/J. Schnittman, J. Krolik (JHU) and S. Noble (RIT)

Τα φώτα της δημοσιότητας έπεσαν την Δευτέρα στο πανεπιστήμιο Χάρβαρντ όπου ο διάσημος αστροφυσικός Στίβεν Χόκινγκ έδωσε μια διάλεξη για τι άλλο; Τις μαύρες τρύπες οι οποίες αποτελούν το βασικό ερευνητικό του αντικείμενο εδώ και δεκαετίες.

Stephen Hawking, a theoretical cosmologist who holds the Stephen W. Hawking chair of cosmology at Cambridge University, was the long-serving Lucasian Professor of Mathematics at Cambridge, the same post held by Sir Isaac Newton. Stephen’s 50-year academic career, centered on black holes and the origins of the universe, has been exceptionally distinguished, with too many honours and prizes to name them all. The list includes Companion of Honour to Queen Elizabeth II, member of the Pontifical Academy of Sciences, holder of The Copley Medal, the Albert Einstein Medal, the Eddington Medal, the Presidential Medal of Freedom and the Fundamental Physics Prize. A prolific commentator on important public, cultural and scientific issues, Stephen has used his high profile to highlight the dangers faced by the human race, including global warming, overpopulation of planet Earth and caution over Artificial Intelligence.

Ο βρετανός επιστήμονας με τον δικό του πάντοτε ξεχωριστό από κάθε άποψη τρόπο αναφέρθηκε στα όσα γνωρίζουμε σήμερα για τις μελανές οπές αλλά και σε όσα πιστεύει πλέον ο ίδιος για αυτές με βάση τα νέα δεδομένα που έχουν προκύψει από τις παρατηρήσεις και τα ευρήματα των τελευταίων ετών.

Πως είναι και τι κάνουν

"If determinism — the predictability of the universe — breaks down in black holes, it could break down in other situations. Even worse, if determinism breaks down, we can’t be sure of our past history either. The history books and our memories could just be illusions. It is the past that tells us who we are. Without it, we lose our identity," said Stephen Hawking. Credit: Stephanie Mitchell/Harvard Staff Photographer

«Οι μαύρες τρύπες δεν είναι οι αιώνιες φυλακές που κάποτε πιστεύαμε ότι ήταν. Η ύλη μπορεί να διαφύγει από μια μαύρη τρύπα και ίσως να καταλήγει σε κάποιο άλλο Σύμπαν. Αν λοιπόν νιώθεις ότι είσαι μέσα σε μια μαύρη τρύπα μην εγκαταλείψεις την προσπάθεια, υπάρχει δρόμος διαφυγής» ανέφερε ο Χόκινγκ με την μηχανική του φωνή στην κατάμεστη αίθουσα.

«Οι μαύρες τρύπες είναι πιο παράξενες από οτιδήποτε έχουν φανταστεί οι συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας αλλά παρά το ότι ο Αϊνστάιν αμφισβητούσε την ύπαρξη τους αυτές είναι πλέον επιστημονικά τεκμηριωμένο ότι υπάρχουν. Η πρόσφατη ανακάλυψη των βαρυτικών κυμάτων είναι μια στερεή απόδειξη της ύπαρξης τους» ανέφερε ο 74χρονος επιστήμονας που πάσχει από αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση η οποία τον έχει καθηλώσει σε αναπηρική καρέκλα αλλά συνεχίζει να εργάζεται, να δίνει διαλέξεις σε όλο τον κόσμο και να γράφει βιβλία.

«Το μέγεθος μιας μαύρης τρύπας διαφέρει. Μπορεί να έχει διάμετρο περίπου δύο δισ. χλμ αλλά μπορεί να είναι και πολύ μικρές έχοντας μέγεθος παρόμοιο με εκείνο ενός βουνού. Είναι πιθανό μάλιστα να καταφέρουν οι ερευνητές στο CERN ή σε άλλο επιταχυντή να καταφέρουν να δημιουργήσουν μια μίνι μαύρη τρύπα» ανέφερε ο Χόκινγκ και είπε χαριτολογώντας ότι «αν τα καταφέρουν φυσικά θα πρέπει να μου απονείμουν το βραβείο Νομπέλ».

Ο Χόκινγκ έχει αναθεωρήσει την αρχική του άποψη ότι οι πληροφορίες της ύλης που πέφτουν μέσα σε μια μαύρη τρύπα καταστρέφονται. «Είναι σαν να βάζεις φωτιά σε μια εγκυκλοπαίδεια. Οι πληροφορίες δεν χάνονται αν κρατήσεις τις στάχτες αλλά βέβαια είναι δύσκολο να τις διαβάσεις. Οι μαύρες τρύπες αποτελούν τους πιο αποδοτικούς σκληρούς δίσκους στο Σύμπαν. Το πώς καταφέρνουν να αποθηκεύουν τόσο μεγάλο όγκο δεδομένων είναι μεγάλο μυστήριο που προσπαθούμε σκληρά να φωτίσουμε» ανέφερε Χόκινγκ που στο τέλος της ομιλίας του μίλησε για την ανάγκη του ανθρώπινου είδους να βρει κατοικήσιμους κόσμους στο Σύμπαν και να τους αποικήσει γιατί στη Γη δεν μπορούμε να επιβιώσουμε ως είδος για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Πηγή: http://news.harvard.edu/gazette/story/2016/04/hawking-at-harvard/

Ήταν οι Βίκινγκ οι πρώτοι χίπστερ; Were early Vikings the first Hipsters?

Φορούσαν ιδιαίτερα ξενόφερτα κοσμήματα για να ξεχωρίζουν, αποκαλύπτουν οι επιστήμονες. Women living in Iron Age Norway usually worse jewellery typical of their region but a few may have worn foreign designs to stand out. One brooch found in Skien, Norway, has edging seen in the local jewellery around the rectangular plate, but also carries spiral decorations commonly seen in Denmark or Sweden (pictured).

Μπορεί να είναι κυρίως γνωστοί για τις αιμοσταγείς μάχες και τις λεηλασίες τους. Οι Βίκινγκ, όμως, σύμφωνα με αρχαιολόγους, πέρα από τον γεωγραφικό χάρτη της μεσαιωνικής Ευρώπης - και όχι μόνο - φαίνεται ότι διαμόρφωναν και τις τάσεις της μόδας της εποχής μέσα από τις εξεζητημένες ενδυματολογικές επιλογές τους. Νέα ευρήματα των ειδικών αποκαλύπτουν ότι οι γυναίκες των Βίκινγκ στη Νορβηγία πριν από περίπου 1.500 χρόνια φορούσαν κοσμήματα με ξενόφερτα σχέδια προκειμένου να ξεχωρίζουν από τα πλήθη. Σύμφωνα με τους ερευνητές από το Μουσείο Ιστορίας και Πολιτισμού του Όσλο, η εν λόγω μόδα ακολουθούνταν από γυναίκες ανώτερων ιεραρχικά πολεμιστών οι οποίες επέλεγαν εξεζητημένα κοσμήματα, όπως π.χ. ιδιαίτερες καρφίτσες με ασυνήθιστα για την περιοχή τους μοτίβα, για να περάσουν συγκεκριμένα κοινωνικά μηνύματα.

Κοσμήματα με μηνύματα

Cross-shaped brooches in Iron Age Norway tended to have designs specific to the local area. Those pictured above were typical of Hå in Rogaland County (left), Sogndal in Sogn og Fjordane County, Klepp in Rogaland County, Førde in Sogn og Fjordane County, an unknown location, and Voss in Hordaland County (right).

Οι ειδικοί αναφέρουν ότι πριν από τις επιδρομές των Βίκινγκ στην Ευρώπη γύρω στο 790 μ.Χ. τα κοσμήματα της εποχής εμφάνιζαν κυρίως τοπικά σχέδια. «Οπως φαίνεται, ήταν μια πρώιμη επιθυμία τους να ξεχωρίσουν» σχολιάζει η αρχαιολόγος δρ Ινγκούν Μαρίτ Ρέντσταρ. «Τα προχωρημένα κοσμήματα ανήκαν σε γυναίκες των ανώτερων κοινωνικών τάξεων καθώς εντοπίστηκαν σε μερικούς από τους πιο πλούσιους τάφους της περιόδου εκείνης». Υπήρχαν ωστόσο και οι περιπτώσεις όπου τέτοιου είδους κοσμήματα βρέθηκαν σε τάφους που δεν θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν «αριστοκρατικοί».

«Πιστεύουμε ότι τα ξενόφερτα ή τα "ασυνήθιστα" κοσμήματα έδιναν ένα κοινωνικό status τόσο στις γυναίκες που τα φορούσαν όσο και στις οικογένειές τους» αναφέρει η ειδικός. «Η διαφορά με τους σύγχρονους χίπστερ είναι ότι σήμερα ο καθένας μπορεί να επιλέξει να ακολουθήσει τη μόδα που χαρακτηρίζει τη συγκεκριμένη ομάδα. Χωρίς αμφιβολία όμως τόσο οι Βίκινγκς όσο και οι σύγχρονοι άνθρωποι μπορούσαν και μπορούν να φορέσουν ρούχα και κοσμήματα προκειμένου να ξεχωρίσουν από τους υπολοίπους».

Ξεχωρίζοντας από τα πλήθη

The Vikings (still from the TV series Vikings pictured) who later emerged from the Iron Age Norse cultures were better known for terrorising the coastlines of Europe, but they too wore foreign jewellery for status.

Οι ειδικοί του Mουσείου μελέτησαν συνολικά 1.200 καρφίτσες και άλλα κοσμήματα της εποχής τα οποία εντοπίστηκαν σε διάφορες περιοχές της Νορβηγίας. Ανάμεσα στα κομμάτια αυτά ξεχώρισαν 25 τα οποία ήταν πολύ διαφορετικά από τα υπόλοιπα που έφεραν τοπικά μοτίβα. «Οι ενδυματολογικές επιλογές της εποχής υπόκειντο σε άγραφους νόμους που σχετίζονταν με τους ενδυματολογικούς κώδικες. Οι γυναίκες που φορούσαν ξενόφερτα ή ιδιαίτερα κοσμήματα προφανώς προσπαθούσαν συνειδητά να περάσουν συγκεκριμένα κοινωνικά μηνύματα τα οποία προσέδιδαν status στην οικογένειά τους. Για παράδειγμα, μια ασημένια, επιχρυσωμένη καρφίτσα η οποία εντοπίστηκε στην περιοχή Σκίεν στη Νορβηγία φέρει τοπικά σχέδια αλλά διαθέτει επιπλέον σπειροειδή σχέδια τα οποία συνήθως εντοπίζονται σε περιοχές της Δανίας και της Σουηδίας» εξηγεί η δρ Ρέντσταρ. Σε άλλη περίπτωση, συνεχίζει η ειδικός, βρέθηκε καλούπι στην Ανατολική Σουηδία το οποίο ενδεχομένως να χρησιμοποιούνταν για την κατασκευή κοσμημάτων που παρέπεμπαν στη Ρόγκαλαντ, στη Δυτική Νορβηγία.

The women who wore foreign jewellery obviously did it as a conscious expression of foreign affiliations that gave them and their family status, said the researchers. In one example a gilded silver brooch found in the Skien area of Norway (marked) carries spiral decorations more commonly seen in Denmark or Sweden.

Η δρ Ρέντσταρ πιστεύει ότι o συνδυασμός διαφορετικών μεταξύ τους κοσμημάτων, τύπου mix and match, θα μπορούσε να παραπέμπει μεταξύ άλλων και σε πολιτικές συμμαχίες της εποχής. Κατά τη διάρκεια του 6ου αι. μ.Χ. οι ευγενείς συχνά μεγάλωναν τα παιδιά άλλων ευγενών, γεγονός που ένωνε κατά κάποιον τρόπο μακρινές μεταξύ τους περιοχές. Πιθανώς, κατά την αρχαιολόγο, να ήθελαν μέσω των ενδυματολογικών επιλογών τους να τονίσουν τους δεσμούς αυτούς. «Είμαι πάντως πεπεισμένη ότι κάτι τέτοιο υπογραμμίζει την επιθυμία τους να ξεχωρίσουν».

Θεραπεία της οξείας ηπατίτιδας C σε έξι εβδομάδες. Scientists find a way to cure hepatitis C with 6 weeks of treatment

Μια νέα θεραπευτική προσέγγιση δείχνει εξαιρετικά αποτελέσματα στην καταπολέμηση του ιού της ηπατίτιδας C. A pilot study found that all patients with acute HCV who were treated with a direct-acting antiviral treatment over a 'short-duration' of six weeks had undetectable HCV after a 12 week follow-up. The investigator-initiated study demonstrated that the combination of sofosbuvir and ledipasvir for only six weeks is sufficient to treat patients with acute HCV. Image by xrender/Shutterstock

Ο συνδυασμός των δραστικών ουσιών sofosbuvir και ledipasvir είναι ικανός να πετύχει ίαση της οξείας ηπατίτιδας C, και μάλιστα μέσα σε μόλις έξι εβδομάδες, σύμφωνα με γερμανική μελέτη που παρουσιάστηκε στο Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας για τη Μελέτη του Ήπατος, στη Βαρκελώνη της Ισπανίας.

H μελέτη

Ο συνδυασμός των δραστικών ουσιών sofosbuvir και ledipasvir είναι ικανός να πετύχει ίαση. Short treatment with sofosbuvir and ledipasvir over only 6 weeks is sufficient to cure acute hepatitis C (HCV). Image by Pixabay, Public Domain

Ο Δρ. Χάινερ Βεντεμάγιερ της Ιατρικής Σχολής του Αννόβερου της Γερμανίας, παρουσίασε τα αποτελέσματα μικρή πιλοτικής μελέτης σε δείγμα 20 ασθενών. Δεδομένου του υψηλού κόστους της θεραπείας (που κανονικά είναι διάρκειας 12 εβδομάδων) και των σχετικών παρενεργειών, οι Γερμανοί ερευνητές εξέτασαν κατά πόσο ο ίδιος φαρμακευτικός συνδυασμός θα ήταν αποτελεσματικός στην οξεία ηπατίτιδα C σε πολύ συντομότερο χρόνο, πράγμα που φαίνεται πως ισχύει.

Δώδεκα εβδομάδες αφότου είχε ολοκληρωθεί η θεραπεία των έξι εβδομάδων, όλοι οι ασθενείς παρέμεναν χωρίς ανιχνεύσιμα επίπεδα του ιού της ηπατίτιδας C στον οργανισμό τους. Η συχνότερη παρενέργεια της θεραπείας ήταν το αίσθημα κόπωσης στο 30% των ασθενών.

Σύμφωνα με τον Δρ Βεντεμάγιερ, ακολουθήσουν νέες κλινικές δοκιμές σε περισσότερους ασθενείς για να επιβεβαιωθούν τα ευρήματα της πιλοτικής μελέτης. Αξίζει να σημειωθεί ότι, ο συνδυασμός sofosbuvir και ledipasvir είναι μια από τις επιλογές για τη θεραπεία της χρόνιας ηπατίτιδας C. Όσοι μολύνονται με τον ιό της ηπατίτιδας C, συνήθως αναπτύσσουν οξεία ηπατίτιδα, η οποία θεραπεύεται μόνη της στο 10% έως 50% των ατόμων. Η έγκαιρη διάγνωση της νόσου είναι σπάνια και η ασθένεια συχνά περνά απαρατήρητη, ωσότου οι ασθενείς έχουν πλέον σοβαρή ηπατική βλάβη.

Πηγές: 1. US National Library of Medicine National Institutes of Health. Treating viral hepatitis C: efficacy, side effects, and complications. Available from:http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1860034/. Last accessed: March 2016.

2. Hepatitis C online. Ledipasvir-Sofosbuvir (Harvoni). Available from:http://www.hepatitisc.uw.edu/page/treatment/drugs/ledipasvir-sofosbuvir. Last accessed: March 2016.

Ο Ήλιος ίσως κατάπιε την αδελφή της Γης. Did the Sun Eat a Primordial Super-Earth?

Ίσως κάποτε στο ηλιακό μας σύστημα υπήρχε μια υπερ-Γαία η οποία έπεσε πάνω στον Ήλιο. A planet larger than Earth but smaller than Neptune - known as a super-Earth - may have formed in the early solar system before falling into the sun, according to a new study. It may help to explain why there is little material between the inner most planet mercury and the sun (illustration of Earth nearing the sun pictured). The research was accepted for publication in the Astrophysical Journal, and is now available in preprint version on Arxiv.

Μια νέα θεωρία για το παρελθόν του ηλιακού μας συστήματος αναφέρει ότι είχε σχηματιστεί ένας πλανήτης που ανήκει στην κατηγορία των υπερ-Γαιών ο οποίος είχε φρικτό τέλος αφού τον… καταβρόχθισε ο Ήλιος.

Το μυστήριο

The solar system is currently formed of eight planets, with Mercury innermost and Neptune on the outside. Astronomers, however, have been baffled by the lack of debris between Mercury and sun.

Τα τελευταία χρόνια έχουν διατυπωθεί πολλές θεωρίες για το πώς σχηματίστηκε, εξελίχθηκε και τελικά διαμορφώθηκε το ηλιακό μας σύστημα όπως εμείς το γνωρίζουμε. Κάποιες από αυτές αναφέρουν ότι το ηλιακό μας σύστημα είχε περισσότερους πλανήτες από όσους υπάρχουν σήμερα οι οποίοι είτε έπεσαν ο ένας πάνω στον άλλο είτε πάνω σε κάποιους από τους υπάρχοντες πλανήτες και καταστράφηκαν. Υπάρχει επίσης η άποψη ότι κάποιοι από αυτούς τους… έξτρα πλανήτες δεν συγκρούστηκαν αλλά οι βαρυτικές αλληλεπιδράσεις του οδήγησαν σε έξοδο από το ηλιακό μας σύστημα.

Super-Earths have been found oribiting in around half of all known solar systems examined by astronomers. While some fall within the habitable zone, where the conditions may be right for life, like Kepler 62e (artist's impression pictured), others are found closer to their stars and would be far too hot.

‘Ομως σε κανένα από τα διάφορα μοντέλα που έχουν προταθεί για το ηλιακό μας σύστημα δεν βρίσκεται μια υπερ-Γη. Πρόκειται για πλανήτες με μέγεθος λίγο μεγαλύτερο από αυτό της Γης οι οποίοι είναι πολύ κοινοί στο Σύμπαν. Σε περισσότερα από τα μισά πλανητικά συστήματα που έχουν εντοπιστεί μέχρι σήμερα υπάρχει τουλάχιστον μια υπερ-Γαία. Σε ένα μάλιστα σύστημα από τους τέσσερις πλανήτες που έχουν εντοπιστεί μέχρι στιγμής οι τρεις είναι υπερ-Γαίες.

Η εξήγηση

Mercury transits the sun as seen by the Solar and Heliospheric Observatory in 2006. Credit: Mercury transits the Sun as seen from Earth in 2006. Credit: ESA/NASA/SOHO

Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Νεβάδα προσπάθησαν να δώσουν μια απάντηση σε αυτό το πλανητικό παράδοξο στο ηλιακό μας σύστημα. Στη μελέτη τους που δημοσιεύεται στην διαδικτυακή υπηρεσία προδημοσιεύσεων arxiv υποστηρίζουν ότι και το δικό μας ηλιακό σύστημα διέθετε μια υπερ-Γαία. Οι προσομοιώσεις των ερευνητών δείχνουν ότι ο πλανήτης αυτός ήταν από τους πρώτους που σχηματίστηκαν στο ηλιακό μας σύστημα, πιθανώς και ο πρώτος, και «εγκαταστάθηκε» σε ένα σημείο ανάμεσα στον Ερμή και τον Ήλιο.

Ο πλανήτης αυτός, αν υπήρξε, βρισκόταν σε πολύ κοντινή απόσταση από τον Ήλιο και σύμφωνα με τους ερευνητές κάποια στιγμή έπεσε πάνω στο μητρικό μας άστρο. Σε περίπτωση που ο πλανήτης αυτός υπήρξε και βρισκόταν τόσο κοντά στον Ήλιο είναι επίσης πιθανό να μην καταστράφηκε πέφτοντας πάνω του αλλά το άστρο προοδευτικά να… ρούφηξε την ύλη του.

Είναι αυτό το «καρούμπαλο» νέο σωματίδιο; Is That ‘Bump’ a New Particle?

Στο διάγραμμα βλέπουμε το «καρούμπαλο» που έδωσε το πείραμα ΑTLAS σε σύγκριση με το διάγραμμα δεδομένων του πειράματος CMS. Οι ενέργειες των 600, 700 και 800 GeV καθορίζονται από τις μπλε κατακόρυφες γραμμές. Στην περιοχή αυτή εμφανίζεται αυξημένη η παραγωγή δυο φωτονίων πίσω από την οποία μπορεί να κρύβεται ένα νέο μυστηριώδες σωματίδιο.

Στο βίντεο που ακολουθεί, ο David Kaplan θεωρητικός φυσικός υψηλών ενεργειών στο πανεπιστήμιο Johns Hopkins, αναφέρεται σ’ αυτό το περίεργο σήμα που ανιχνεύθηκε πέρυσι στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC), στο CERN. Από τις νέες μετρήσεις που ξεκίνησαν ήδη στον LHC περιμένουμε την επιβεβαίωση του σήματος (άρα νέα φυσική) ή την απόρριψη.

David Kaplan reports on a potentially exciting new signal at the Large Hadron Collider. David Kaplan is a theoretical particle physicist at Johns Hopkins University and a producer of the award-winning documentary Particle Fever. Filming by Tom Hurwitz and Richard Fleming. Editing by Lisa Iaboni. Other graphics and images from CERN. Music by Podington Bear.

Πηγή: www.quantamagazine.org