Το ιστολόγιο "Τέχνης Σύμπαν και Φιλολογία" είναι ένας διαδικτυακός τόπος που αφιερώνεται στην προώθηση και ανάδειξη της τέχνης, της επιστήμης και της φιλολογίας. Ο συντάκτης του ιστολογίου, Κωνσταντίνος Βακουφτσής, μοιράζεται με τους αναγνώστες του τις σκέψεις του, τις αναλύσεις του και την αγάπη του για τον πολιτισμό, το σύμπαν και τη λογοτεχνία.
Arts Universe and Philology
The blog "Art, Universe, and Philology" is an online platform dedicated to the promotion and exploration of art, science, and philology. Its owner, Konstantinos Vakouftsis, shares his thoughts, analyses, and passion for culture, the universe, and literature with his readers.
Προς
το παρόν, οι εξωγήινοι παραμένουν στο πεδίο της επιστημονικής φαντασίας. The
Search for Extraterrestrial Intelligence (SETI) has been going for nearly 60
years now, and there have been plenty of false alarms in that time and nothing
substantial. Now, a giant SETI initiative is looking into its initial round of
data to follow up on 11 signals that they think could be aliens … but admit
probably aren’t. Good to check, though, just in case.
Μετά
τις δεκαετίες αποτυχημένων προσπαθειών από το πρόγραμμα αναζήτησης εξωγήινων
μηνυμάτων από τα ραδιοτηλεσκόπια του προγράμματος SETI, τώρα και το νεότερο και
ακόμη πιο φιλόδοξο πρόγραμμα Breakthrough Listen ανακοίνωσε ότι η έως τώρα
έρευνά του υπήρξε άκαρπη.
Κατά
τον πρώτο χρόνο λειτουργίας του, τα μόνα νοήμονα σήματα που έπιασε το
Breakthrough, ήταν από τα κινητά τηλέφωνα, τους δορυφόρους και τις άλλες
ηλεκτρονικές συσκευές των... Γήινων.
Η
αναζήτηση εξωγήινων πολιτισμών πάντως θα συνεχιστεί, σε πείσμα όσων (π.χ. ο
Στέφεν Χόκινγκ) προειδοποιούν ότι μάλλον θα ήταν καλύτερη ιδέα οι άνθρωποι να
κρατήσουν χαμηλό «προφίλ» και να περάσουν απαρατήρητοι, επειδή κανείς δεν
μπορεί να είναι σίγουρος για τις προθέσεις των εξωγήινων -αν αυτοί υπάρχουν.
Το
Breakthrough ανακοίνωσε ότι ξεχώρισε 11 σήματα, αλλά μετά από μια πιο ενδελεχή
μελέτη κανένα από αυτά τα ραδιοκύματα δεν αποδείχθηκε ότι είχε εξωγήινη
προέλευση.
The Robert C. Byrd
Radio Telescope at the Green Bank Observatory in West Virginia is one of the
primary receivers looking for promising SETI signals. Credit: Jiuguang Wang
Το
πρόγραμμα Breakthrough, προϋπολογισμού 100 εκατομμυρίων δολαρίων, ξεκίνησε το
2015 μετά από πρωτοβουλία και χρηματοδότηση του ρώσου δισεκατομμυριούχου Γιούρι
Μίλνερ. Περιλαμβάνει μεγάλα ραδιοτηλεσκόπια όπως το Γκριν Μπανκ στη Δυτική
Βιρτζίνια των ΗΠΑ και το Παρκς στη Νέα Νότια Ουαλία της Αυστραλίας.
Έως
τώρα, το πρόγραμμα έχει αναζητήσει σήματα από 692 κοντινά στη Γη άστρα, μεταξύ
των οποίων τον Άλφα και τον Εγγύτατο του Κενταύρου, «ακούγοντας» στις
συχνότητες του ενός έως δύο GHz. Οι μελέτες από τις δεκαετίες του 1960 και 1960
έχουν συμπεράνει ότι αυτές οι συχνότητες είναι οι πιο υποσχόμενες για τυχόν
νοήμονα εξωγήινα σήματα.
Εκτός
από τα ραδιοσήματα, το Breakthrough, αντίθετα με το SETI, θα αναζητήσει και
οπτικά σήματα.
«Μολονότι η αναζήτηση δεν έχει ανιχνεύσει
κάποιο πειστικό σήμα από εξωγήινη νοημοσύνη, βρισκόμαστε ακόμη στις πρώτες
μέρες», δήλωσε ο επικεφαλής του προγράμματος Δρ Άντριου Σίμιον του
Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια-Μπέρκλεϊ, ο οποίος δήλωσε ότι εφεξής το
Breakthrough θα δημοσιοποιεί τα αποτελέσματα των ερευνών του περίπου ανά
εξάμηνο.
Οι
ερευνητές συνεχίζουν να αναπτύσσουν ολοένα πιο εξελιγμένους αλγόριθμους, ώστε
να μπορέσουν να ξεχωρίσουν τη βελόνα μέσα στα άχυρα, δηλαδή εκείνο το σήμα,
ανάμεσα στα πολλά, που μπορεί να προδίδει κάποια νοημοσύνη. Γι' αυτό το σκοπό,
θα ενταθεί η συνεργασία με ειδικούς στην ανάλυση σημάτων και στη μηχανική
μάθηση των υπολογιστών.
Η
ηγετική ομάδα του Breakthrough περιλαμβάνει μερικά γνωστά ονόματα, όπως τον
Βασιλικό Αστρονόμο της Βρετανίας λόρδο Μάρτιν Ρις, τον ομότιμο καθηγητή
αστρονομίας του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια και επίτιμο πρόεδρο του
Ινστιτούτου SETI Φρανκ Ντρέικ (δημιουργό της διάσημης «εξίσωσης Ντρέικ» για την
εκτίμηση ύπαρξης εξωγήινων πολιτισμών), τη συγγραφέα και παραγωγό Αν Ντράγιαν
(σύζυγο του αστρονόμου Καρλ Σαγκάν) κ.ά.
Μια
καλλιτεχνική απεικόνιση του εξωπλανήτη LHS 1140b. Astronomers have
discovered a ‘super-Earth’ exoplanet in the habitable zone of LHS 1140, a
small, cool star in the constellation of Cetus, approximately 39 light-years
away from Earth. The super-Earth exoplanet LHS 1140b is located in the liquid
water habitable zone surrounding its parent star, LHS 1140. Image credit: M.
Weiss, CfA
Οι
αστρονόμοι ανακάλυψαν έναν ακόμη εξωπλανήτη που έχει ομοιότητες με το δικό μας
πλανήτη και ο οποίος θα μπορούσε να φιλοξενεί ζωή. Μάλιστα, ορισμένοι
επιστήμονες εκτιμούν ότι είναι μέχρι σήμερα ίσως ο καλύτερος υποψήφιος πλανήτης
για την ανίχνευση έμβιων όντων.
Ανακοίνωση
του Ευρωπαϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου (ESO) αναφέρει ότι ο νέος εξωπλανήτης
είναι πιθανώς ο νέος κάτοχος του τίτλου «το καλύτερο μέρος να ψάξει κανείς για
ίχνη ζωής πέρα από το ηλιακό μας σύστημα».
Πρόκειται
για μια βραχώδη Υπερ-Γη (40% μεγαλύτερη από τη Γη) με όχι ακραίες θερμοκρασίες,
που κινείται γύρω από ένα μικρό και αχνό ερυθρό άστρο, με μέγεθος το ένα πέμπτο
του Ήλιου μας, σε απόσταση περίπου 40 ετών φωτός, στην κατεύθυνση του
αστερισμού του Κήτους.
Οι
ερευνητές από τις ΗΠΑ, την Ευρώπη και την Αυστραλία, με επικεφαλής τον Τζέισον
Ντίτμαν του Κέντρου Αστροφυσικής Χάρβαρντ-Σμιθσόνιαν, που έκαναν τη σχετική
δημοσίευση στο περιοδικό «Nature»,
πραγματοποίησαν την ανακάλυψη με τη βοήθεια των τηλεσκοπίων MEarth-South στην
Αριζόνα και του ESO στη Χιλή.
«Είναι ο πιο συναρπαστικός εξωπλανήτης που
έχω δει κατά την τελευταία δεκαετία. Δεν μπορούσαμε να ελπίζουμε σε καλύτερο
στόχο για να αναζητήσουμε ζωή πέρα από τη Γη» δήλωσε ο Ντίτμαν.
Exoplanet LHS 1140b
is believed to be about 40% larger than Earth and lies 39 light years away in
the constellation of Cetus, orbiting a red dwarf star. An artist’s impression
of exoplanet LHS 1140b, described by Jason Dittmann at the Harvard-Smithsonian
Center for Astrophysics as the most exciting he had seen in 10 years. Photograph: ESO/spaceengine.org
Πρόκειται
για πολύ μικρότερα και πιο κρύα άστρα από τον Ήλιο μας και γι’ αυτό, μολονότι ο
εξωπλανήτης είναι δέκα φορές πιο κοντά στο μητρικό άστρο του από ό,τι η Γη στον
Ήλιο, δέχεται μόνο τη μισή αστρική ακτινοβολία, σε σχέση με την ηλιακή
ακτινοβολία που φθάνει στο δικό μας πλανήτη.
Ο
εξωπλανήτης LHS 1140b εκτιμάται ότι είναι τουλάχιστον πέντε δισεκατομμυρίων
ετών, δηλαδή η ηλικία του είναι ανάλογη της Γης. Το έτος του, δηλαδή η διάρκεια
μιας πλήρους περιφοράς γύρω από το άστρο του, διαρκεί σχεδόν 25 γήινες μέρες.
Έχει
ακτίνα 1,4 φορές μεγαλύτερη της Γης (περίπου 18.000 χιλιόμετρα) και μάζα 6,6
φορές μεγαλύτερη. Λόγω της μεγάλης μάζας του, πιστεύεται ότι έχει βραχώδη
σύνθεση και θεωρείται μια Υπερ-Γη (Super-Earth) που διαθέτει πιθανώς πυρήνα από
σίδηρο.
Επίσης,
η χαμηλή έκθεσή του σε ακτινοβολία από το μικρό και αχνό άστρο του σημαίνει ότι
ο εξωπλανήτης δεν έχει ακραίες θερμοκρασίες. Οι αστρονόμοι εκτιμούν ότι ο LHS
1140b πιθανώς βρίσκεται στην «κατοικήσιμη» ζώνη του μητρικού άστρου του και θα
μπορούσε να διαθέτει νερό σε υγρή μορφή. Αν αυτό όντως συμβαίνει, τότε δεν
μπορεί να αποκλεισθεί η πιθανότητα ανάπτυξης κάποιας μορφής ζωής στο
συγκεκριμένο πλανήτη.
Για
να υπάρχει ζωή σε ένα πλανήτη, όπως την ξέρουμε τουλάχιστον, αυτός πρέπει να
διαθέτει νερό σε υγρή μορφή και ατμόσφαιρα. Οι επιστήμονες δήλωσαν ότι αν ο
πλανήτης LHS 1140b διαθέτει ατμόσφαιρα, κάτι που θεωρείται πιθανό αλλά όχι
βέβαιο, το υπάρχον διαστημικό τηλεσκόπιο «Χαμπλ» και τα άλλα υπό κατασκευή
μεγάλα τηλεσκόπια, όπως το επίγειο Γιγάντιο Μαγγελανικό Τηλεσκόπιο, το
Υπερβολικά Μεγάλο Τηλεσκόπιο του ESO και το αμερικανικό διαστημικό «Τζέημς
Γουέμπ» που θα εκτοξευθεί το 2018, θα μπορούσαν μελλοντικά να αναζητήσουν
συγκεκριμένα ατμοσφαιρικά αέρια που αποτελούν τη χημική «υπογραφή» της ζωής,
όπως το μοριακό οξυγόνο.
Ένας
«γήινος» εξωπλανήτης είχε ανακαλυφθεί πέρυσι γύρω από το κοντινότερο άστρο στον
Ήλιο, τον Εγγύτατο του Κενταύρου, ενώ πιο πρόσφατα είχαν ανακαλυφθεί επτά
«γήινοι» εξωπλανήτες γύρω από το σχετικά κοντινό άστρο Trappist-1, σε απόσταση
39 ετών φωτός, αλλά υπάρχει αμφιβολία κατά πόσο όλοι είναι βραχώδεις.
Ένα
βίντεο με ένα φανταστικό ταξίδι στον εξωπλανήτη. This artist’s
impression video shows an imaginary trip to the exoplanet LHS 1140b, which
orbits a red dwarf star 40 light-years from Earth and may be the new holder of
the title “best place to look for signs of life beyond the Solar System”. Using
ESO’s HARPS instrument at La Silla, and other telescopes around the world, an
international team of astronomers discovered this super-Earth orbiting in the
habitable zone around the faint star LHS 1140. This world is a little larger
and much more massive than the Earth and has likely retained most of its
atmosphere. Credit:ESO/spaceengine.org
Αντίθετα
με το Trappist-1, το άστρο LHS 1140 περιστρέφεται αργά και δεν εκπέμπει πολλή
ακτινοβολία υψηλής ενέργειας, πράγμα που διευκολύνει την ανάπτυξη συνθηκών
κατάλληλων για ζωή στον εξωπλανήτη του. Οι αστρονόμοι μάλιστα δεν αποκλείουν
ότι -όπως στην περίπτωση του Trappist-1- μελλοντικά θα ανακαλύψουν και άλλους
«αδελφούς» εξωπλανήτες γύρω από το άστρο LHS 1140.
Το
διαστημικό σκάφος Dawn
της NASA συνέλεξε στοιχεία
δείχνουν ότι ο πλανήτης νάνος είναι πλούσιος σε πάγο νερού κάτω από την
επιφάνειά του. Τα ίχνη κατολισθήσεων στους κρατήρες της Δήμητρας θυμίζουν
αντίστοιχα γεωλογικά φαινόμενα στη Γη. Massive landslides,
similar to those found on Earth, are occurring on the asteroid Ceres. That's
according to a new study adding to the growing evidence that Ceres retains a
significant amount of water ice. Type I landslides on Ceres are relatively
round, large and have thick "toes" at their ends. They look similar
to rock glaciers and icy landslides in Earth's arctic. Credit:
NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA, taken by Dawn Framing Camera
Μεγάλες
κατολισθήσεις, παρόμοιες με αυτές στη Γη, συμβαίνουν στο νάνο πλανήτη Δήμητρα,
ενισχύοντας τις ενδείξεις ότι αυτό το σώμα στη Ζώνη των Αστεροειδών, ανάμεσα
στις τροχιές του Άρη και Δία, διαθέτει μεγάλες ποσότητες πάγου νερού λίγο κάτω
από την επιφάνεια.
Ερευνητική
ομάδα με επικεφαλής την Μπρίτνεϊ Σμιντ του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Τζόρτζια
(GeorgiaTech) στην Ατλάντα δημοσιεύουν στο NatureGeoscience την
ανάλυση δεδομένων από το σκάφος Dawn της NASA.
Type II features
are the most common of Ceres’ landslides and look similar to deposits left by
avalanches on Earth. This one also looks similar to TV's Bart Simpson. Credit:
NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA, taken by Dawn Framing Camera
Στην
επιφάνεια της Δήμητρας, που έχει μέγεθος περίπου όσο η πολιτεία του Τέξας,
φαίνεται ότι συμβαίνουν τρία είδη κατολισθήσεων, ανάλογα με την κίνησης των
παγετώνων και των χιονοστιβάδων στη Γη. Ίχνη κατολισθήσεων εντοπίστηκαν στο 20%
με 30% των κρατήρων διαμέτρου άνω των δέκα χιλιομέτρων.
Τα
γεωλογικά φαινόμενα δείχνουν πως η Δήμητρα καλύπτεται από ένα μείγμα βράχων και
πάγων, κάτι που έχει παρατηρηθεί μόνο στη Γη και στον Άρη.
Οι
εκτιμήσεις για τις ποσότητες πάγου στη Δήμητρα κυμαίνονται μεταξύ 10% και 50%
του συνολικού όγκου του ανώτερου γεωλογικού στρώματος.
Pablo Picasso, Garçon au chien, Boy with the dog, 1905. Τα
παιδιά που μεγαλώνουν με κατοικίδιο από μικρή ηλικία εμφανίζουν ενισχυμένο
ανοσοποιητικό σύστημα με αποτέλεσμα να έχουν μικρότερη πιθανότητα εμφάνισης
αλλεργιών αλλά και παχυσαρκίας. A study at the University of Alberta
in Canada found that being exposed to pets early in life may reduce the risk of
developing allergies and obesity. Researchers found that babies from families
with pets, especially dogs, had higher levels of two types of microbes that are
known to lower risks of allergies and obesity.
Πέρα
από τεράστιο ψυχικό όφελος, τα παιδιά που μεγαλώνουν με τη συντροφιά ενός
σκύλου κερδίζουν τη... θωράκιση του οργανισμού τους, καθώς σύμφωνα με νέα
μελέτη από το καναδικό Πανεπιστήμιο της Αλμπέρτα αντιμετωπίζουν μικρότερο
κίνδυνο αλλεργιών και παχυσαρκίας.
Συγκεκριμένα,
οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα παιδιά που εκτίθονταν σε κατοικίδια τόσο
προγεννητικά, μέσω της μητέρας τους, όσο και μεταγεννητικά «κουβαλούσαν» δύο
επιπλέον τύπους βακτηρίων στο εντερικό τους σύστημα από μικρή ηλικία, με
αποτέλεσμα να εμφανίζουν ενισχυμένο ανοσοποιητικό σύστημα.
Τα
κατοικίδια τονώνουν το ανοσοποιητικό
Ένας
τετράποδος φίλος χαρίζει προστασία στον οργανισμό των μικρών παιδιών, αναφέρουν
οι επιστήμονες. Dog ownership can help prevent allergy and obesity problems,
according to new study. Pixabay
Στοπλαίσιοτηςμελέτηςτους, οικαναδοίερευνητέςεξέτασαντιςπεριπτώσειςπερίπου 700 βρεφώνπουείχανκαταγραφείκατάτηνέρευνα «Canadian Healthy
Infant Longitudinal Developmental Study», τηνπερίοδο 2009-2012. Οι μητέρες είχαν ερωτηθεί τότε να δηλώσουν
αν είχαν κατοικίδιο κατά την εγγραφή τους στη μελέτη, δηλαδή στην αρχή της
κύησής τους, ή αν απέκτησαν ένα ζωάκι κατά το δεύτερο, τρίτο τρίμηνο ή ακόμα
τρεις μήνες μετά τον τοκετό.
Όπως
αναφέρουν με δημοσίευσή τους στο επιστημονικό έντυπο «Microbiome»,
οι καναδοί ειδικοί μελέτησαν δεδομένα που αφορούσαν το μικροβίωμα του εντέρου
των βρεφών από δείγματα που είχαν συλλεχθεί στην ηλικία των τριών μηνών. Στη
συνέχεια συνέκριναν τα στοιχεία παιδιών που είχαν εκτεθεί στη συντροφιά ενός
κατοικιδίου ενόσω βρίσκονταν στην κοιλιά της μαμάς τους, εκείνων που είχαν
εκτεθεί πριν και μετά τον τοκετό, αλλά
και εκείνων που δεν είχαν έρθει ποτέ σε επαφή με ένα κατοικίδιο.
Διαπίστωσαν
λοιπόν ότι περισσότερα από τα μισά παιδιά που έλαβαν μέρος στη μελέτη είχαν
εκτεθεί τουλάχιστον σε ένα κατοικίδιο πριν ή μετά τη γέννησή τους, και μάλιστα
το 70% των περιπτώσεων αυτών αφορούσε σκύλο. Κάτι τέτοιο φάνηκε να ευθύνεται
για τον εντοπισμό δύο επιπλέον τύπων βακτηρίων στο εντερικό τους σύστημα το
οποίο θωράκιζε το ανοσοποιητικό τους.
Researchers Hein
Min Tun (left) and Anita Kozyrskyj found that babies from families with pets
had more of two types of gut bacteria that may protect them from allergies and
obesity. Credit: University of Alberta
Τα
βακτήρια Ruminococcus και Oscillospira έχουν
συνδεθεί με μειωμένο κίνδυνο αλλεργιών και παχυσαρκίας, υποστηρίζουν οι
επιστήμονες. «Και τα δύο αυτά βακτήρια
εντοπίζονταν σε διπλάσια επίπεδα στις περιπτώσεις των παιδιών που είχαν
μεγαλώσει με ένα ζωάκι στο σπίτι» προσθέτει η παιδίατρος-επιδημιολόγος δρ
Ανίτα Κοζίρσκι από το Πανεπιστήμιο της Αλμπέρτα. «Δεν αποκλείεται μάλιστα οι φαρμακοβιομηχανίες να προσπαθήσουν να
δημιουργήσουν το διατροφικό συμπλήρωμα των συγκεκριμένων μικροβιωμάτων, που θα
λαμβάνεται όπως τα προβιοτικά».
Τα
βακτήρια κλειδί κατά των αλλεργιών
Σε
μια δεύτερη μελέτη από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Σαν Φρανσίσκο,
φάνηκε ότι η μεταβολή του βακτηριακού προφίλ του στομάχου των παιδιών ήδη από
τους πρώτους μήνες της ζωής τους θα μπορούσε να φρενάρει την εκδήλωση
αλλεργιών. Τα αποστειρωμένα περιβάλλοντα, όπου τα παιδιά έρχονται σε ελάχιστη
έως μηδαμινή επαφή με ένα φυσιολογικό επίπεδο βακτηρίων, έχουν οδηγήσει στην
έξαρση των αλλεργιών κατά τα τελευταία χρόνια, υπογραμμίζουν οι επιστήμονες.
Αντίθετα,
η εισαγωγή ωφέλιμων βακτηρίων στο πεπτικό σύστημα μικρών παιδιών με αυξημένη
πιθανότητα εκδήλωσης αλλεργιών ή άσθματος θα μπορούσε να μειώσει σημαντικά τον κίνδυνο
ή να οδηγήσει σε μέτρο πρόληψης.
Όπως
αναφέρουν οι επιστήμονες με δημοσίευσή τους στην επιθεώρηση «NatureMedicine», στο
πλαίσιο της μελέτης τους εντόπισαν συγκεκριμένα μοτίβα στομαχικών βακτηρίων σε
βρέφη ηλικίας ενός μήνα τα οποία συνδέονταν με υψηλό κίνδυνο εκδήλωσης κοινών
αλλεργιών ως την ηλικία των 24 μηνών και οι οποίες θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε
άσθμα ως την ηλικία των τεσσάρων ετών.
«Αν θέλουμε να απροτρέψουμε την εκδήλωση μιας
νόσου, τότε θα πρέπει να δράσουμε νωρίς» εξηγεί η καθηγήτρια Ιατρικής, δρ
Σούζαν Λιντς. Η ίδια πιστεύει ότι η συγκεκριμένη ανακάλυψη αντιπροσωπεύει την
ευκαιρία για την ανάπτυξη νέων θεραπειών οι οποίες θα μπορούσαν να
καταπολεμήσουν εγκαίρως τις αλλεργίες και το άσθμα πριν καν από την εκδήλωσή
τους.
Μέχρι
σήμερα ήταν γνωστό μόνο από το κέλυφός του, μακρύ και άσπρο σαν χαυλιόδοντας.
Τώρα, ερευνητές στις Φιλιππίνες βρήκαν και έπιασαν ζωντανό το μακρύτερο δίθυρο
μαλάκιο του κόσμου, έναν συγγενή των μυδιών που θυμίζει σκουλήκι και ξεπερνά σε
μήκος το ενάμισι μέτρο.
Η
ερευνητική ομάδα χρειάστηκε να σκάψει τρία μέτρα βαθιά κάτω από το βυθό ενός
κόλπου στο Μιντανάο για να βρουν το χαρακτηριστικό κέλυφος του ακριβοθώρητου
ζώου, έναν σωλήνα από ανθρακικό ασβέστιο, το υλικό της κιμωλίας.
Όταν
η μία άκρη του σωλήνα κόπηκε προσεκτικά, ένα μαύρο, γλοιώδες και ταυτόχρονα
μυώδες πλάσμα γλίστρησε έξω -είναι το πρώτο ζωντανό δείγμα του μαλακίου Kuphuspolythalamia,
αναφέρει η διεθνής ομάδα στην επιθεώρηση PNAS.
To μαλάκιο προσλαμβάνει τροφή από μια βαλβίδα
(V) και έχει στο πίσω
μέρος του δύο σίφωνες (S)
για να ρουφά και να αποβάλλει νερό (Πηγή: DanielL. Disteletal. / PNAS)
Ο
γίγαντας του βυθού ανήκει στην οικογένεια των τερεδινίδων, η οποία περιλαμβάνει
δίθυρα μαλάκια που ανοίγουν τρύπες σε βυθισμένα δέντρα ή βάρκες και τρέφονται
με ξύλο.
Το
K.polythalamia
διαφέρει, και όχι μόνο λόγω του μεγέθους του. Το μαλάκιο βρέθηκε σε έναν κόλπο
που χρησιμοποιούνταν παλαιότερα για τη συντήρηση και αποθήκευση κορμών, στους
οποίους αναπτύσσονταν μικρόβια που διασπούν το ξύλο και απελευθερώνουν αέριο
υδρόθειο.
Άλλα
μικρόβια που αναπτύσσονται ειδικά στα βράγχια του K.polythalamia
καταναλώνουν αυτό το δύσοσμο αέριο ως πηγή ενέργειας και παράγουν οργανικά
μόρια με τα οποία τρέφεται το μαλάκιο.
Όπως
φαίνεται το K.polythalamia
εγκατέλειψε την παραδοσιακή δίαιτα της ξυλοφαγίας για χάρη της εύκολης τροφής
που προσφέρουν τα συμβιωτικά μικρόβια. Ίσως αυτός είναι και ο λόγος που το
συγκεκριμένο είδος φτάνει σε αυτό το εντυπωσιακό μήκος.
Το
Kuphuspolythalamia
κερδίζει μεν τον τίτλο του μακρύτερου δίθυρου μαλακίου, όχι όμως και του
βαρύτερου -αυτή η πρωτιά ανήκει στο απειλούμενο γιγάντιο μύδι (Tridacnagigas), το οποίο
μπορεί να ξεπεράσει σε βάρος τα 200 κιλά.
The LHCb experiment
finds intriguing anomalies in the way some particles decay. If confirmed, these
would be a sign of new physics phenomena not predicted by the Standard Model of
particle physics. The observed signal is still of limited statistical significance,
but strengthens similar indications from earlier studies. Forthcoming data and
follow-up analyses will establish whether these hints are indeed cracks in the
Standard Model or a statistical fluctuation. The LHCb cavern (Image: Maximilien
Brice/CERN)
Tο
πείραμα LHCb βρήκε ενδιαφέρουσες ανωμαλίες στον τρόπο με τον οποίο διασπώνται
ορισμένα σωματίδια. Εάν επιβεβαιωθεί αυτός ο τρόπος διάσπασης, θα είναι μια
ένδειξη για νέα φαινόμενα στην φυσική που δεν προβλέπονται από το Καθιερωμένο
Πρότυπο της σωματιδιακής φυσικής.
Το
παρατηρούμενο σήμα είναι μέχρι στιγμής περιορισμένης στατιστικής σημασίας, αλλά
συμφωνεί με παρόμοιες ενδείξεις προηγούμενων πειραμάτων. Η επιπλέον συλλογή και
ανάλυση των δεδομένων θα καθορίσει αν πρόκειται για αληθινή ρωγμή του
Καθιερωμένου Προτύπου ή είναι απλά μια στατιστική διακύμανση.
Σήμερα,
σε ένα σεμινάριο στο CERN, οι ερευνητές του LHCb παρουσίασαν τα νέα
πολυαναμενόμενα αποτελέσματα για μια διάσπαση των μεσονίων B0, που
παράγονται στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων. Το Καθιερωμένο Πρότυπο των
στοιχειωδών σωματιδίων προβλέπει την πιθανότητα των διαφόρων τρόπων διάσπασης
του εν λόγω μεσονίου, και οι πιθανές διαφοροποιήσεις με τα πειραματικά δεδομένα
θα σηματοδοτήσουν νέα φυσική.
Το
πείραμα LHCb εξέτασε τις διασπάσεις των μεσονίων B0 προς ένα
διεγερμένο καόνιο και σε ένα ζεύγος ηλεκτρονίων ή μιονίων. Το μιόνιο είναι 200
φορές βαρύτερο από το ηλεκτρόνιο, αλλά στο Καθιερωμένο Πρότυπο οι
αλληλεπιδράσεις του είναι κατά τα άλλα πανομοιότυπες με εκείνες του ηλεκτρονίου
(μια ιδιότητα που είναι γνωστή ωςlepton universality).
Η
θεωρητική πρόβλεψη είναι ότι, εκτός από μια μικρή και υπολογίσιμη διαφορά λόγω
διαφοράς μαζών μιονίων-ηλεκτρονίων, τα ηλεκτρόνια και τα μιόνια θα πρέπει να
παράγονται με την ίδια πιθανότητα σε αυτή τη συγκεκριμένη διάσπαση μεσονίων B0.
Όμως τα πειραματικά δεδομένα του LHCb δείχνουν πως οι διασπάσεις που δίνουν
μιόνια συμβαίνουν σπανιότερα.
Ας
σημειωθεί πως η στατιστική των δεδομένων (2,2 έως 2,5 σ) δεν είναι αρκετή για
την οριστική αποδοχή του φαινομένου. Οι
νέες μετρήσεις που θα ακολουθήσουν θα δώσουν μεγαλύτερο δείγμα δεδομένων και η
στατιστική θα είναι επαρκής για την επιβεβαίωση (ή μη) της φυσικής πέραν του
Καθιερωμένου Προτύπου.
Ενδείξεις
υδροθερμικής δραστηριότητας στον ωκεανό του Εγκέλαδου. ΜοριακόυδρογόνοανιχνεύτηκεστονδορυφόροτουΚρόνου. This
graphic illustrates how Cassini scientists think water interacts with rock at
the bottom of the ocean of Saturn's icy moon Enceladus, producing hydrogen gas.
Credit: NASA/JPL-Caltech
Το
σκάφος Cassini της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA) ανίχνευσε μοριακό
υδρογόνο στον δορυφόρο Εγκέλαδο του Κρόνου. Το υδρογόνο αυτό κατά πάσα
πιθανότητα προέρχεται από υδροθερμική δραστηριότητα στο βυθό του τεράστιου
υδάτινου ωκεανού, ο οποίος εκτιμάται ότι υπάρχει κάτω από την παγωμένη
επιφάνεια του δορυφόρου.
Με
δεδομένο ότι η αντίστοιχη υδροθερμική δραστηριότητα στους βυθούς της Γης έχει
τροφοδοτήσει την ύπαρξη υποθαλάσσιων μικροοργανισμών εδώ και δισεκατομμύρια
χρόνια (χωρίς μάλιστα να αποκλείεται ότι εκεί ακριβώς πρωτοεμφανίσθηκε η ζωή
στον πλανήτη μας), οι επιστήμονες δεν αποκλείουν πως κάτι ανάλογο μπορεί να
έχει συμβεί στον Εγκέλαδο.
Αν
και προς το παρόν όλα αυτά είναι εκτιμήσεις, η NASA θεώρησε αρκετά σημαντική
την ανακάλυψη, ώστε να διοργανώσει συνέντευξη Τύπου για να την προβάλει και να
αναδείξει τη σημασία της ενόψει και των μελλοντικών διαστημικών αποστολών της.
At the news conference
announcing that NASA’s Cassini mission to Saturn has found hydrogen gas at the
moon Enceladus. From left to right: Chris Glein, Cassini Ion and Neutral Mass
Spectrometer (INMS) team associate at Southwest Research Institute (SWRI);
Hunter Waite, INMS team lead at SWRI; and Linda Spilker, Cassini project
scientist at NASA's Jet Propulsion Laboratory. Credit: NASA/JPL-Caltech
Οι
ερευνητές, με επικεφαλής τον Χάντερ Γουέιτ του Νοτιοδυτικού Ερευνητικού
Ινστιτούτου του Τέξας, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science» και την ανάλογη ανακοίνωση στη
συνέντευξη της NASA, δήλωσαν ότι είναι πιθανό -αν και δεν υπάρχουν ακόμη
στοιχεία- πως, με τη βοήθεια της υδροθερμικής δραστηριότητας, στο βυθό του
Εγκέλαδου παράγεται μεθάνιο από μικροοργανισμούς.
A masterpiece of
deep time and wrenching gravity, the tortured surface of Saturn's moon
Enceladus and its fascinating ongoing geologic activity tell the story of the
ancient and present struggles of one tiny world. Credit: NASA/JPL-Caltech
Ο
Εγκέλαδος είναι ένας μεσαίου μεγέθους δορυφόρος με διάμετρο 504 χιλιομέτρων.
Κάτω από ένα επιφανειακό στρώμα πάγου πάχους δύο έως 60 χιλιομέτρων, εκτιμάται
ότι υπάρχει ένας τεράστιος παγκόσμιος ωκεανός. Από ρωγμές στην επιφάνεια του
δορυφόρου ξεπηδάνε εντυπωσιακοί πίδακες αερίων και σωματιδίων πάγου, που
εκτινάσσονται σε ύψος δεκάδων χιλιομέτρων στο διάστημα.
Dramatic plumes,
both large and small, spray water ice and vapor from many locations along the
famed "tiger stripes" near the south pole of Saturn's moon Enceladus.
The tiger stripes are four prominent, approximately 84-mile- (135-kilometer-)
long fractures that cross the moon's south polar terrain. Credit:
NASA/JPL-Caltech
Το
Cassini, στην κοντινότερη προσέγγισή του στον Εγκέλαδο στο τέλος του 2015, όταν
έφθασε σε απόσταση μόνο 49 χιλιομέτρων από την επιφάνειά του νότιου πόλου,
διέσχισε έναν τέτοιο πίδακα και με το όργανό του -ένα φασματόμετρο μάζας-
ανίχνευσε μοριακό υδρογόνο. Οι αναλύσεις έδειξαν ότι το μοριακό υδρογόνο
πιθανότατα παράγεται από τις υδροθερμικές αντιδράσεις που συμβαίνουν μεταξύ του
υπόγειου νερού και των καυτών πετρωμάτων του βυθού, κάτι παρόμοιο δηλαδή με
αυτό που συμβαίνει στις υδροθερμικές «καμινάδες» των βυθών της Γης.
Cassini images of
Saturn's moon Enceladus backlit by the sun show the fountain-like sources of
the fine spray of material that towers over the south polar region. Credit:
NASA/JPL/Space Science Institute
Εκτός
από το μεθάνιο που βρέθηκε σε αναλογία έως 1,4% του συνολικού όγκου του πίδακα,
ανιχνεύθηκε διοξείδιο του άνθρακα σε αναλογία έως 0,8%. Και τα δύο αυτά χημικά
στοιχεία είναι ζωτικά για τη διαδικασία της μεθανογένεσης, δηλαδή της
δημιουργίας μεθανίου από μεθανογόνα βακτήρια.
Στον
πλανήτη μας, ορισμένοι θερμόφιλοι μεθανογόνοι μικροοργανισμοί που ζουν δίπλα
στις καυτές υδροθερμικές πηγές στα σκοτεινά βάθη των θαλασσών, δεν μπορούν να
δεχθούν ηλιακή ενέργεια, ούτε να φωτοσυνθέσουν. Αξιοποιούν όμως τη χημική
ενέργεια από τα έγκατα της Γης και έχουν αναπτύξει έναν ιδιαίτερο ενεργειακό
«μεταβολισμό»: χρησιμοποιούν το μοριακό υδρογόνο και το διοξείδιο του άνθρακα
για να παράγουν μεθάνιο.
Όπως
ανέφεραν οι επιστήμονες, «η παρουσία μοριακού υδρογόνου στον πίδακα του
Εγκέλαδου μπορεί να υποδηλώνει την ύπαρξη θερμοκρασιών και πηγών χημικής
ενέργειας, που είναι αναγκαίες για να υπάρξουν συνθήκες κατάλληλες για ζωή στο
εσωτερικό του δορυφόρου».
Τόνισαν
ότι εάν λαμβάνει χώρα η διαδικασία της μεθανογένεσης στο βυθό του Εγκέλαδου,
τότε αυξάνεται η πιθανότητα αυτό το μεθάνιο να έχει βιολογική προέλευση. Όμως
προσέθεσαν ότι, προς το παρόν, δεν μπορεί να είναι κανείς σίγουρος ότι όντως
κάτι τέτοιο συμβαίνει.
These composite
images show a suspected plume of material erupting two years apart from the
same location on Jupiter's icy moon Europa. Image Credit: NASA/ESA/W. Sparks
(STScI)/USGS Astrogeology Science Center
Οι
εξωπλανήτες και οι δορυφόροι με μεγάλους επιφανειακούς ή υπόγειους ωκεανούς
θεωρούνται από τους αστροβιολόγους οι κατ’ εξοχήν στόχοι για την ανακάλυψη
μορφών ζωής. Στο ηλιακό μας σύστημα, εκτός από τον Εγκέλαδο, σε αυτή την ομάδα
ανήκει επίσης ο δορυφόρος Ευρώπη του Δία.
NASA's Cassini
spacecraft discovered hydrogen in the plume of gas and icy particles spraying
from Saturn's moon Enceladus. The discovery means the small, icy moon — which
has a global ocean under its surface — has a source of chemical energy that
could be useful for microbes, if any exist there. The finding also provides
further evidence that warm, mineral-laden water is pouring into the ocean from
vents in the seafloor. On Earth, such hydrothermal vents support thriving
communities of life in complete isolation from sunlight. Enceladus now appears
likely to have all three of the ingredients scientists think life needs: liquid
water, a source of energy (like sunlight or chemical energy), and the right
chemical ingredients (like carbon, hydrogen, nitrogen, oxygen). Cassini is not
able to detect life, and has found no evidence that Enceladus is inhabited. But
if life is there, that means life is probably common throughout the cosmos; if
life has not evolved there, it would suggest life is probably more complicated
or unlikely than we have thought. Either way the implications are profound.
Future missions to this icy moon may shed light on its habitability. Credit:
NASA/JPL-Caltech
Για
να αναπτυχθεί ζωή -γήινη ή εξωγήινη- πρέπει, εκτός από νερό, να υπάρχει κάποια
πηγή ενέργειας (ηλιακή ή χημική), καθώς και ορισμένα βασικά χημικά συστατικά
(άνθρακας, υδρογόνο, άζωτο κ.ά.). Οι επιστήμονες εικάζουν ότι, χάρη στην
υδροθερμική δραστηριότητα, στο βυθό του άκρως αλκαλικού ωκεανού του Εγκέλαδου
(με εκτιμώμενο pH 9 έως 11) υπάρχει η αναγκαία χημική ενέργεια για να
υποστηρίξει την ανάπτυξη ζωής.
Αλλά
αυτό πρέπει να επιβεβαιωθεί από τις μελλοντικές διαστημικές αποστολές που
σχεδιάζουν τόσο η NASA όσο και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA), με
στόχο να πραγματοποιήσουν τις πρώτες εξερευνήσεις εξωγήινων ωκεανών.